موطن اصلی وقدمت كاشت:
موطن اصلی این درخت از آمریكای جنوبی ویرزیل می باشدكه پس ازكشف آمریكا توسط پرتقالیها به سایر نقاط دنیا برده شد. امروزه كشور هندوستان بزرگترین تولید كنندهٔ این محصول بوده وجنوب غربی این كشور ازمراكز عمدهٔ كاشت می باشد.
مقاومت درختچهٔ كاشو نسبت به كم آبی بیشتر از درخت انبه است، اما درمقابل سرما حساستر از انبه می باشد.
● ارزش غذایی میوه:
تركیب شیمیایی این میوه بدین قرار است كه:
▪ گلوكز یا لوولز ۹%-۷%
▪ اسید تانیك ۰.۵درصد(این ماده باعث گس شدن طعم میوه می شود)
▪ مواد معدنی ۱۲%
▪ مغز دركاشو علاوه بر طعم مطبوعی كه دارد، ۱۵%پروتئین و ۴۰%چربی هم دارد.
● شرایط آب وهوایی ومحیط كاشت:
همان طوری كه ذكر گردید كاشو بومی مناطق گرمسیری است وطبعا درمناطقی كه دارای اینگونه آب وهوا باشد رشد خوبی دارد. درخت در بدترین وكم عمق ترین خاكها رویش دارد ومحصول میدهد ولی خاكهای عمیق ولیمونی باعث افزایش باردهی ورشد بهتر درخت میگردد.
● میوهٔ كاشو:
میوهٔ حقیقی دراین درخت محتوی مغز یعنی قسمت خوراكی میوه می باشد. میوه دارای قسمتی لوبیایی شكل، ودرانتها نسبتا طویل ومتورم است كه در داخل این برآمدگی مغز یا قسمت خوراكی میوه قرار دارد كه پس ازرسیدن كامل میوه و برداشت بایستی مغزمیوه را برای عرضه به بازار از پوست آن جدا بنمایند.
سه تاچهار هفته پس ازباز شدن گل وتشكیل میوه یعنی تلقیح گلهای ماده دم گل شروع به رشد كرده و۳-۲ ماه بعد كه میوهٔ حقیقی كاملا رسید رشد دم میوه نیز به حداكثر رسیده جسمی نرم وگوشتی با طعم كمی ترش كه بسیار معطراست تولید می كند. این شبه میوه یا دم گل متورم وبرای تهیهٔ یك نوع شراب ویا مصرف به صورت تازه خوری به عنوان میوه مورد استفاده قرار میگیرد. درموقع رسیدن كامل، قطر دم میوه به۵-۴ وطول آن به۱۰-۵ سانتیمتر می رسد ورنگ آن صورتی یا زرد می گردد.
مغز بادام هندی كه دارای مقدار زیادی چربی می باشد خیلی زود تند وفاسد می گردد یعنی چربی آن درمجاورت اكسیژن هوا اكسید می شود. برای حمل این محصول به نقاط دوردست باید آنها را درجعبه های فلزی قابل نفوذبه هوا قراردهندوپس از پركردن جعبهٔاول هوای داخل آنرا خارج نموده و به جای آن گاز دی اكسید كربن وارد كرده ودرجعبه را مسدودنمایند، بدین طریق می توان مغز كاشو راتا دو سال بدون اینكه فاسد شود، نگاهداری كرد.
● ازدیاد درخت كاشو:
این درخت گرمسیری همیشه سبز حساس، كه عمدتا درهندوستان پرورش داده می شود، معمولا با بذر تكثیر گردیده وبرای انجام این عمل ۳-۲ عدد بذر، مستقیما درباغ كاشته می شود(به علت اینكه انتقال نهالهای جوان توام با اشكالاتی است از كشت آن درخزانه صرف نظر می نمایند). بعد از رویش بذور یك عدد ازآنها را نگهداشته وبقیه راحذف می نمایند.
با اینكه بذرهای درخت هیچ نوع ركود بذری ندارند، اما بذور راباید باقرار دادن درآب، ازنظر وجود جنین مورد آزمایش قرار داد(بذور غوطه ور حذف می شوند). جوانه زنی درمدت ۲۰-۱۵ روز صورت می گیرد.
همانطوری كه گفته شد نهالها قدرت انتقال ندارند وبه همین جهت درحالتی كه بخواهیم آنها را بعد از رویش به زمین اصلی انتقال داده ونسبت به كاشتشان اقدام كنیم، ازگلدان های توربی استفاده می نمائیم؛ بدین صورت كه بذور را درگلدانهای توربی كاشته ودر زمان انتقال توام با گلدان، گیاهان جوان را هم در زمین اصلی می كاریم. بنابراین گلدان با نهالها در داخل خاك قرار می گیرد، وبه مرور پوسیده واز بین می رود.
● كاشت درخت:
این درخت در دورهٔ جوانی رشد سریعی دارد ولی طول عمر آن كم است وحدود بیست سال زندگی می كند، درحالی كه درخت انبه وپسته كه با بادام هندی در یك خانواده قرار دارند تا یكصد سال عمر می كنند.
بیشتر محصول كاشو از درختانی كه درنامرغوب ترین اراضی وبطور وحشی وخودرو سبز شده اند، جمع آوری می گردد. منتها باغهای كاشته شده هم نسبتا زیاد است ودرختی كه درزمین مرغوب كاشته شده ومورد مراقبت قرار می گیرد، محصول بیشتری می دهد.
فاصلهٔ كاشت درخت كاشو درباغات دیم واراضی نامرغوب درحدود ۱۸متر درهر جهت، ودر اراضی زراعتی حاصلخیز با آبیاری،۱۲-۱۰متر می باشد.
ـ نكتــه:
نیاز درخت كاشو نسبت به گرده افشانی زیاد بوده، ومیزان دگرگشنی درآن كم است.
کشاورز تنها
