معرفی مشاهیر موسیقی غرب

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

كنسوئلو ولاسكوئز در روز 21 اوت سال 1916 ميلادي در شهر سيوداد گزمن در ايالت جاليسكو متولد شده بود. پدرش يك نظامي با قريحه شاعري بود.
كنسوئلو كه بعدها نام كوچك كنسوئليتو را برگزيد نخستين كنسرت پيانو خود را در حالي كه دختر بچه اي 6 ساله بود برگزار كرد. در سن 17 سالگي او عنوان استادي موسيقي را يافت و به عنوان يك تكنواز عضو اركستر سمفونيك ملي و اركستر فيلارمونيك دانشگاه ملي مكزيكو بوداز آهنگ هاي بسيار مشهور كنسوئليتو ولاسكوئز كه از شهرت جهاني برخوردار هستند مي توان به آهنگ هاي «بزامه موچو» ، «كه سئاس فليز» ، «كاچيتو ، كاچيتو» ، «نومه پيداس نونكا» و «پاسيونال» اشاره كرد. هنرمندان و گروه هاي موسيقي مشهور جهان مانند بيتلز ، لوييس ميگوئل ، ديانا كرال ، سارا مونتيل ، الخاندرو فرناندز ، پلاسيدو دومينگو و خوائو گيلبرتو آثار كنسوئليتو ولاسكوئز را به زبان هاي مختلف اجرا كرده اند

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


تيبور وارگا نوازنده مشهور ويلون سوييسي مجار تبار روز پنجشنبه 4 سپتامبر به دليل سكته قلبي در سن 82 سالگي درگذشت.
تيبور وارگا در روز 4 ژوييه سال 1921 ميلادي در شهر گيور مجارستان متولد شده بود.
براي نخستين بار در سن 4 سالگي آرشه را روي سيم هاي ويلون كشيد.
تيبور وارگا نخستين كنسرت خود را در سن 10 سالگي با اجراي كنسرتو براي ويولن اثر مندلسون برگزار كرد.
وي تحصيلات خود در رشته موسيقي را در كنسرواتوار فرانتز ليسزت بوداپست انجام داد.در سن 14 سالگي دست به نخستين سفر دوره اي خود در اروپا براي اجراي كنسرت زد ، با آغاز جنگ ، وي وارد دانشكده فلسفه شد.
پس از پايان جنگ بار ديگر به موسيقي پرداخت و در سال 1947 ميلادي براي هميشه كشور خود مجارستان را ترك كرد و ابتدا در لندن و سپس در سال 1956 ميلادي در منطقه واله كشور سوييس اقامت گزيدپس از اجراي كنسرت هاي بسيار در سراسر جهان ، تيبور وارگا ، مدير اركستر «مستركلاس» آكادمي دتمولد در آلمان شد و از سال 1956 تا 1986 در اين مقام باقي ماند.
وي در سال 1964 ميلادي فستيوال بين المللي تيبور وارگا را تاسيس كرد.
همچنين يك كنكور بين المللي ويولن به نام وي در سال 1967 ميلادي ايجاد شد كه مديريت آن نيز به عهده تيبور وارگا بودسپتامبر سال 1997 ميلادي ، تيبور وارگا از مديريت هنري اين كنكور ويولن استعفا داد و پسرش ژيلبر جانشين وي شد.
تيبور وارگا تا قبل از مرگ همواره در فستيوال هاي ويولن حضور مي يافت و نام وي مترادف با بزرگترين ويولنيست هاي قرن اخير بود

اهنگساز الماني تبار انگليسي در اواخر دوران باروك كه به ويژه اپراها و اوراتوريوها و اثار سازي وي مشهور است گئورك فريدريش يا جورج فريدريك هندل در 23 فوريه 1685 در هاله المان بدنيا امد وي تحصيلات موسيقي خود را در 1694 با ويلهلم زاخو اهنگساز و نوازنده ارگ اغاز كرد . از سال 1703 ويلن نواز دوم و اهنگساز اپراي الماني در هامبورگ بود.بين سالهاي 1706 تا 1710 به ايتاليا رفت و در انجا با كورلي دومينكو و الساندرو ملاقات كرد.در سال 1710 به عنوان جانشين استفاني به عنوان كاپل مايستر يا رهبر گروه كر الكتور هانور برگزيده شد در 1712 به لندن رفت و اندكي پس از ان در 1714 حامي وي الكتور جورج اول پادشاه انگلستان شد.

در اين دوران وي مورد توجه ملكه و شاه بود و در سال 1717 به عنوان جانشين پپوش رهبر گروه كر دوك چندوس شد. در سال 1720 مديريت نهاد تازه تاسيس اكادمي سلطنتي موسيقي را بر عهده گرفت و در همين ايام به تصنيف اپراهاي ايتاليايي پرداخت. وي همچنين در بين سالهاي 1729 تا 1734 بويژه با همكاري هيدگر ساخت اپراهاي ايتاليايي را ادامه داد
پس از 1737 در پي ناكامي سومين اپراي خود و بيماريش بيشتر به ساختن اوراتوريو مشغول شد هندل در 1741 تا 42 به دوبلين رفت و در انجا مسيحا را ساخت وي در باره ايت اثر گفته است : نميدانم در هنگام ساخت اين اثر در جسم خويش يا بيرون از ان بودم اين را پروردگار ميداند .

در سال 1751 عمل جراحي ناكامي بر روي چشمش انجام شد كه منجر به نابينايي كامل وي در اخرين سالهاي حياتش گرديد وي را به عنوان فردي متولد المان مقيم انگلستان و اموزش ديده سبك هاي ايتاليايي ميتوان يك موسيقيدان جهان وطني محسوب نمود او همچون ديگر هم عصرانش از اساتيد موسيقي پلي فونيك محسوب ميشود.وي در 14 اوريل 1759 در لندن در گذشت.

كلود هلفر در روز 18 ژوئن سال 1922 ميلادي در شهر پاريس متولد شد.
او از نخستين سال هاي نوجواني در خانواده هنرمند مشهور كازادسوس به ويژه توسط روبركازادسوس پيانيست برجسته نواختن اين ساز را فراگرفت.
كلود هلفر در عين حال به تحصيلات عالي خود ادامه داده و در سال 1942 ميلادي وارد مدرسه عالي پلي تكنيك پاريس شد و پس از جنگ جهاني دوم از اين مدرسه عالي فارغ التحصيل شد علاقه هلفر به موسيقي كلاسيك موجب شد تا در سال 1948 ميلادي به مدرسه عالي موسيقي وين برود و آموزش تئوريك موسيقي را فرا بگيرد.
از سال 1954 ميلادي همكاري خود را با موسيقيدان معروف فرانسوي پير بولز آغاز كرد.
به زودي ، مهارت و هنر هلفر در نواختن پيانو در اروپا شهره شد و آهنگسازان مشهور اروپايي از جمله اشتوكهاوزن ، سروكي ، گزاناكيس ، دوتيو ، آمي و بوكورچيلو آهنگ هايي را براي اجرا به صورت تك نوازي و كنسرتو توسط كلود هلفر تنظيم كردند.
از سال 1969 ميلادي ، كلود هلفر علاوه بر اجراي حرفه خود به عنوان يك تك نواز پيانو به تدريس در مدرسه موسيقي موزارتئوم سالزبورگ در اتريش پرداخت.
كلود هلفر داراي تاليفات بسياري در زمينه هنر موسيقي كلاسيك

رهبر هلندی (متولد 1929 در آمستردام) ابتدا در 1955 به‌عنوان نوازنده ویولن كار موسیقی خود را آغاز كرد، اما بعد كار رهبری در اركستر رادیو آمستردام را به عهده گرفت. در 1961 به رهبری كنسرتگبو Concertgebouw در هلند پرداخت و از این زمان به‌عنوان رهبر دائمی این اركستر بازشناخته شد.
از 1967 به رهبری اركستر فیل‌هارمونیك لندن پرداخت، اما سرانجام از 1978 در اپراخانه گلینده بورن Glyndebourn به كار رهبری اشتغال ورزید. هایتینگ به كشورهای جهان سفر كرد و غیر از رهبری باید او را مفسر تحسین‌كننده آثار بروكنر Bruckner آهنگساز اتریشی و مالر Mahler به حساب آورد.

ادو ميچيچ متولد 1961 زادار ـ كرواسي

داراي تحصيلات ابتدائي و متوسطه در رشتههاي آكاردئون، كلارينت و تئوري موزيك در هنرستان موسيقي زادار، 1980 ديپلم در بخش سازهاي بادي، 1981 ورود به آكادمي موسيقي زاگرب، در (بخش تئوري موسيقي و تدريس) ، 85-1983 رهبر كر در زاگرب، 1987 اتما تحصيلات در آكادمي زاگرب با درجه عالي، 1987 ورود به مدرسه عالي موسيقي گراتس در رشته رهبري در كلاس پرفسور «ميلان هروات» و «مارتين تورنفسكي»، 1993 اتمام تحصيلات در مدرسه عالي موسيقي گراتس با در درجه عالي، سال 1994 مدرس مدرسه موسيقي گراتس در بخش آهنگسازي و رهبري با سمت رهبري اركستر موسيقي قرن بيستم.
بخشي از كنسرتها و قطعات اجرا شده توسط ادو ميچيچ : 1991 كنسرت با اركستر دانشگاه لئوين، 1992 كنسرت با اركستر مدرسه عالي موسيقي گراتس، 1992 تا 1993 گرپتيتور در انجمن موسيقي تئاتر نوين در كلاگنفورد، 1992 آسيستان رهبري قطعه غروب در بهشت اثر والتر مولر و استفان سينگر اجرا در كلاگنفورد و پراگ، 1993 آسيستان در فستيوال موزيك جوانان در دويچلندزبرگ از سري كنسرتهاي «پاييز اشتابري» اولين اجراي اپراي اثر كورت شورتسيك و ولفانگ باكر، 1993 رهبري قطعه «قيصر آتلانتيس» اثر ويكتور اولمان و پتركين اولين اجرا در كلاگنفورد و پراگ، 1993 كنسرت با اركستر سمفوني پراگ، 1994 اجراي مجدد قطعه «قيصر آتلانتيس» و ضبط در راديو تلويزيون اتريش، 1995 رهبري در گراتس، 1995 رهبري در سي و پنجمين فستيوال موسيقي در زادار با اركستر مجلسي زادار 1995 رهبري كنسرت افتتاحيه ، 1996 رهبري در هفته گردهمايي گراتس، 1996 رهبري با اركستر مجلسي زادار، رهبري كنسرت ميهمان با اركستر زادار در فرانسه، رهبري مسابقه آهنگسازي در گراتس، رهبري سي و ششمين فستيوال موسيقي اينترنات در آياتسيا كنسرت سال نوي مسيحي با اركستر سمفوني كرواسي در اسپريت، 1997 رهبري اركستر سمفوني ارتش كرواسي در زاگراب، رهبري اركستر مجلسي زادار، رهبري اركستر موسيقي مدرن در گراتس و يرمن و لهستان و غيره. در كنسرتهاي ياد شده قطعات كلاسيك، رومانتيك و نوين متعددي اجرا شده واين دومين بار است كه به عنوان رهبر ميهمان با گروه كر همكاري مينمايد

راول در هفت مارس 1875 در سيبور ناحيه پيرنه در فرانسه متولد شد وي در چهارده سالگي براي تحصيل موسيقي و نوازندگي ساز پينو به كنسرواتوار پاريس راه يافت و نزد گابريل فوره اهنگسازي را فراگرفت يكي از مهمترين ويژگيهاي اثار او تبحر در رنگ اميزي هاي اركسترال و برگرفتن سونوريته هاي بديع از ساز پيانو است بسياري از قطعات وي در اصل به عنوان قطعاتي براي پيانو اغاز شد در برخي از اثار راول تاثير امپرسيونيسم نيز مشاهدا ميشود اما در مجموع طبقه بندي اثار وي در قالب سبكهاي معمول غالبا دشوار است اگر چه مدرنيسم نهفته در زبان هارمونيك او و رنگ اميزي هاي باشكوهش سبك وي را تا اندازه اي به دبوسي نزديك ميكند اما راول بر استقلال سبكي خويش اصرار و اعتقاد داشت كه سبك شخصي وي پيش از اثار دبوسي پايه ريزي شده بود
استفاده از مدهاي كليسايي ملودي هاي تغزلي و وضوح ضرب و الگوهاي ريتميك بسيار تكرار شونده از ديگر ويژگي هاي اثار وي محسوب ميشود همچنين او از ريتمها و رنگهاي صدايي جاز نيز در اثار خود بهره جسته است .

او مدتي به صورت نزديك با سرگئي دياگيلف همكاري داشت ، راول در سال 1932 در يك تصادف رانندگي دچار ضربه مغزي شد و ديگر نتوانست تا پايان عمر خويش به تصنيف اهنگ بپردازد تا اينكه در پي يك عمل جراحي كه براي بهبود وضعش صورت گرفت در 28 1937 در پاريس به درود حيات گفت

21 اوت 1627 (مصادف با 30 مرداد) سالروز درگذشت ژاك مودويي استمودويي، عضو دومين آكادمي آبايف بود كه براي موسيقي گذاشتن روي اشعار قديمي كوشش بسيار كرد.
از كارهاي مهم او مي‌توان به چندين مس، پسوم، موتت، آواز، آوازهايي در چهارصدا و موسيقي تنظيم شده براي باله‌هاي درباره اشاره كرد

1809-1847
ياكوب لودويگ فليكس مندلسون بارتولدي، نوازنده پيانو، رهبر اركستر و آهنگساز برجسته اوايل دوران رومانتيك، در 3 فوريه 1809 متولد شد. وي در طي دوران تحصيل با نواختن سازهاي پيانو و ويلن، چند زبان خارجي و هنرهاي تجسمي آشنان شد. وي همچنين سفرهاي بسياري به مناطق مختلف اروپا داشت و بسياري از اين قاره را تا پيش از بيست سالگي در نورديد. تأثيرگذارترين استادش كارل فريدريش تسلتر در آكادمي موسيقي برلين بود كه وي را با موسيقي باخ آشنا كرد و او را به ديدار گوته برد. در مارس 1829 مندلسون اجراي پاسيون سنت ماتيو از باخ را رهبري كرد كه اين رويداد منجر به شناخته شدن وي به عنوان يك رهبر اركستر توانا و نيز تجديد علاقه جامعه به باخ شد. چند هفته بعد وي نخستين سفر از سفرهاي دهگانهاش به انگلستان را، به عنوان رهبر اركستر و تكنواز پيانو، آغاز كرد. ديدار وي از اسكاتلند در همان تابستان منبع الهامي براي تصنيف اوورتور غار فينگال و در نهايت سمفوني اسكاتلندي شد. مندلسون به طور كلي آهنگسازي مورد علاقه انگليسيها و به ويژه مورد توجه ملكه ويكتوريا بود كه به وي پيانو آموزش ميداد. پس از دو سال سفر در قاره اروپا (31-1830) مندلسون كه هنوز جوان بود رهبري كنسرتهاي مشهور لايپزيك گواندهاوس را پذيرفت و در طي چند سال وي و همكارانش كنسرواتوار لايپزيك را نيز تأسيس كردند. مع هذا وي براي ادامه زندگي حرفهاي خويش به عنوان يك اريستوكرات خانه به دوش باقي ماند و به ارائه برنامهها و كنسرتهايي در فرانكفورت، برلين، لندن و بسياري مناطق ديگر پرداخت. در 1846 كه وي در اوج فعاليت خويش بود به رهبري نخستين اجراهاي اوراتوريوي عظيم خويش اليجاه در بيرمنگام پرداخت و اين اثر به يكي از پرطرفدارترين آثار قرن تبديل شد. اما فشارهاي ناشي از كار سخت در طي تصنيف، اجراي نخستين، بازنگريها و اجراهاي متعاقب اين اثر وي را عصبي و ضعيف كرد. در ماه مه 1847 وي با شنيدن خبر در گذشت خواهرش، فني مندلسون هنزل، كه يك آهنگساز نيز بود، دچار ضربه روحي شديدي شد. سپس وي دچار يكسري حمله مغزي شد كه در نهايت منجر به درگذشت وي در همان سال، در 4 نوامبر 1748، گرديد. خبر فوت نابهنگام وي براي عالم موسيقي تكان دهنده بود و در نقاط مختلفي حتي در امريكا بازتابي وسيع يافت. آثار مندلسون براي اركستر شامل دوازده اثر سمفونيك براي سازهاي زهي و پنج سمفوني پخته است. همچنين چهار كنسرت اوورتور برجسته از جمله غار فينگال (1832) و نيز اوورتور و موسيقي صحنهاي براي روياي يك نيمه شب تابستاني (1826و1842). شماره گذاري سه سمفوني پاياني وي از لحاظ گاهشماري و تقدم زماني برعكس است: سمفوني سوم موسوم به سمفوني اسكاتلندي در 1842، سمفوني چهارم ، سمفوني ايتاليائي، در 1833، سمفوني پنجم، اصلاح / تحول، در 1832 تصنيف شد. اين مسئله به دليل ترتيب زماني انتشار آثار مذكور است. دو كنسرتو پيانوي وي، اپوسهاي 25(1831) و 40(1837) نيز آثاري پرطرفدار هستند و كنسرتو ويلن (1844) نيز از نقاط قوت رپرتوار وي محسوب ميشود.

سوم سپتامبر 1914 (مصادف با دوازدهم شهريور سالروز در گذشت آلبريك مانيار موسيقيدان فرانسوي است مانيار در نهم ژوئن 1865 در پاريس به دنيا آمد.
او در كنسرواتوار پاريس شاگرد “دوبوآ” بود.
چند اجراي نادر از آثار او تنها هيجان گروه كوچكي از ستايشگران او را برانگيخت و البته افراطي اين گروه كوچك در ستايش او به اندازه‌ي بي‌تفاوتي عموم مردم بود.
سرايرا (يولاند، گركور، برينس) چهار سمفوني يك كوارتت زهي، يك سونات براي پيانو و ويلن و چند ملودي از كارهاي مهم مانيار است