مشاعره

تو منو دوسم نداشتي
حتي قد نوك گندم :biggrin:

ميازار موري كه دانه كش است
كه جان دارد و جان شيرين خوش است!!!

تو كه نيستي تا ببيني گريه هاي هر شبم

ميازار موري كه دانه كش است
كه جان دارد و جان شيرين خوش است!!!

تو ميگي خدا بزرگه
ماه رو ميده به شبم

ميازار موري كه دانه كش است
كه جان دارد و جان شيرين خوش است!!!

تا تواني دلي به دست آور
كه دل شكستن هنر نمي باشد

دلم گرفت از آسمون، هم از زمين هم از زمون
تو زندگيم چقدر غمه، دلم گرفته از همه
اي روزگار لعنتي، تلخه بهت هر چي بگم
من به زمين و آسمون دست رفاقت نمي دم

امشب از اون شبهاست که من، دوباره ديوونه بشم
تو مستي و بي خبري اسير ميخونه بشم
امشب از اون شبهاست که من، دلم مي خواد داد بزنم
تو شهر اين غريبه ها دردم رو فرياد بزنم

از اين همه دربه دري تو قلب من قيامته
چه فايده داره زندگي اين انتهاي طاقته
از اين همه در به دري به لب رسيده جون من
به داد من نميرسه خداي آسمون من

نوازشم كن و ببين عشق ميريزه از صدام
صدام كن و ببين كه باز اون چه ميگن ترانه هام

سلام
لطفا سعي كنيد كه از شعر هاي تكراري استفاده نكنيد

ـــــــــــــــــــــ
ميان ديدن و بودن
سواد وحشت و كشتارگاه و سايه تيغ
و بيم رستن فواره هاي خون
نگاه را بردار
سوي دريچه بگردان
ولي چرا ؟
چراي ، بره نوباوه را نظاره كنيم
به واهمه هاي علف
چرا ؟
عزيزمن آرام
به پشت سكه نگاهي كن
به پاسخ عطش ساطور
جواب بايد داد
در اين سترگ بيابان
عجيب گيتي هموار است
كوچك و خوشبخت
ميان ديدن و بودن هزار فرسنگ است

...