-
-
دیشب 1 شب کامل گوش دادم اما غیرقانونی اما امروز به تلافیش 2 تا میخرم
-
آلبوم خیلی سنگینه. میشه گفت یه شعر ساده و روزمره هم نداره!!
آهنگسازیش هم متفاوته
کلا آلبوم خیلی متفاوتیه باید چندین بار گوش کرد تا بشه تو فضاش جا افتاد و نظر داد
اینم بگم که اصلا آهنگ شاد و ریتمیک نداره
-
فقط یه چیز میتونم بگم : جو آلبوم بدجور سنگینه ... ولی آلبوم فوق العاده عالیه .
دم محسن چاوشی عزیز و تنظیم کنندگان و نوازندگان و شاعران این آلبوم گرم . آلبوم خیلی فوق العاده عالیه . کار Chris Bauer هم که مسترینگ این آلبوم رو انجام داده از نظر من واقعا عالیه . با این همه کم و زیاد شدن صدا و استفاده از انواع آلات موسیقی خیلی زیبا تونسته انواع صدا ها رو با هم ترکیب کنه و هر صدایی به جای خودش و به راحتی شنیده میشه . به نظر من با اینکه جو آلبوم سنگینه ولی با توجه به اینکه آلبوم فوق العاده حرفه ای کار شده بیشتر مردم باهاش ارتباط برقرار میکنن .
واقعا تو ایران اینچنین آلبومی کم ساخته میشه .
امتیاز من به این البوم : 10/10
:n16:
ضمنا من از بیپ تونز دانلود کردم و بیت ریت همه ی آهنگ ها 320 هست و مدت زمان کل آلبوم 44:31 هست . کم مدت ترین ترک , آهنگ جز با مدت زمان 2:48 و بلند مدت ترین ترک , آهنگ یوسف با مدت زمان 5:39 است .
-
تا تراک 6 فعلا گوش کردم البوم به معنای واقعی کلمه فوق العادست
الان تراک پاروی بی قایق رسیدم . اصلا شروعش و موزیکش محشره
:n19:
-
-
برای قشر خاصی هست
عموم نمیپسنده
خوشم نیومد
-
ارزش یکسال و نیم انتظار داشت
واقعا پیشرفت در کارهای چاوشی موج میزنه کافیه با البوم های مدام تکراری این روزهای موسیقی ایران مقایسه کنید البته مقایسه نکنید بهتره چون مقایسه خنده داریه
من صبح رفتم البوم بخرم به محض اینکه پک رو باز کرد ده نفر اومدن خریدن البومو
فعلا باید گوش کرد . کارهای چاوشی باید بارها شنیده شه تا درک شه کامل:n12:
-
اصلا انتظار همچین البوم فوق العاده ای رو نداشتم
-
تو یه طوفان، من جزیره
من ناپلئون، تو دزیره
( روزبه این قافیه ات تو حلقم :n02: )
برام جالب بود ببینم دزیره کیه برای همین یه سرچی زدم و گفتم برای شما هم بذارم
دزیره کلاری ملقب به دزیدریا، ملکه سوئد و نروژ دختر آقای فرانسیس کلاری تاجر ابریشم و اهل مارسی بود که در هشتم نوامبر سال ۱۷۷۷ میلادی در مارسی فرانسه چشم به جهان گشود.
دزیره در سال ۱۷۹۴ با ناپلئون بناپارت نامزد شد اما دو سال بعد ناپلئون نامزدی خود را با او به هم زد و در هشتم مارس ۱۷۹۶ با ژوزفین دوبوهارنه ازدواج کرد. هنگامی که دزیره از این موضوع اطلاع یافت به ناپلئون نوشت که: «تو زندگی مرا به سوی بدبختی سوق دادی و من هنوز ناتوان از فراموش کردن توام.» اما دزیره چندی بعد با ژنرال ژان باتیست برنادوت ازدواج کرد. ژنرال برنادوت فردی بود مدیر با تجربه و کار آزموده. او جنگ‌های پیروزمندانه و افتخار آمیزی انجام داد و به خاطر خوشنامی خود از طرف مجلس ملی سوئد به ولایتعهدی آن کشور برگزیده شد و سپس در سال ۱۸۱۰ رسما پادشاه آن کشور گردید. دزیره در سال ۱۸۲۹ تاج گذاری کرد و ملکه کشور سوئد شد. او شوهرش را در سال ۱۸۴۴ از دست داد و بیوه شد و پسرش اسکار جانشین پدر شد. دزیره بعد از فوت شوهرش چند باز سعی کرد از مقام خود استعفا دهد تا به نزد خانواده خود که سال‌ها بود در ایالت لوئیزیانای آمریکا می‌زیستند برود اما ملت سوئد اجازه این کار را به او ندادند. سرانجام او یک سال پس از مرگ تنها فرزندش اسکار که بعد از پدرش به عنوان اسکار اول برتخت نشسته بود در سال ۱۸۶۰ در سن ۸۳ سالگی بعد از بازدید از اپرا در قصر استکهلم زندگی را بدرود گفت و پیکرش را در کنار مزار همسرش در کلیسای لوتران به خاک سپردند.
