اشعـار عاشقـانـه

ای عشق مدد کن که به سامان برسیم

چون مزرعه ی تشنه به باران برسیم

یا من برسم به یار و یا یار به من

یا هردو بمیریم و به پایان برسیم

پیوسته دلم پر به هوای تو زند
جان در تن من ، نفس برای تو زند
گر بر سر خاک من گیاهی روید
از هر برگی بوی وفای تو زند

شاعر از كوچه ي مهتاب گذشت ليك شعري نسرود نه كه معشوقه نداشت نه كه سرگشته نبود سالها بود دگر كوچه ي مهتاب خيابان شده بود!!

عشق یعنی پاک ماندن در فساد
آب ماندن در دمای انجماد
در حقیقت عشق یعنی سادگی
در کمال برتری افتادگی

سیراب شدم

از پاکی نگاهت

تطهیر یافتم

در معبد چشمانت

در ورای فکرها

تورا چگونه بسرایم ؟

که شب

در نگاه ژرف تو

آرام

نشسته

پـ ـلک هایـ ـت را ببند

و هـ ـاشور بزن

اَطراف هـ ـر چه این طرف هاسـ ـت

میـ ـدانی...

تو

آخـــــــرین طرح از سیاه قلم چشـــــمهایمی

سحر بلبل حکایت با صبا کرد
که عشق روی گل با ما چه ها کرد
از آن رنگ رخم خون در دل افتاد
و از آن گلشن به خارم مبتلا کرد

اي كــاش آهنگ محبت بودم و بــرايت آهنگ عشق را مي سـرودم.

اي كاش قطره ي اشك بودم و از چشمهايت جاري مي گشتم.

ولي افسوس كه نه آهنگ هستم ونه اشك چشمان پر مهرت.

ولي هرچه هستم تا آخـرين قطره خـوني كــه در رگ دارم

دوستـت دارم

__ دختـرک رفت ولی زیر لب این را می گفت: ___________________

_______________________________ " او یقیناً پی معشوق خودش می آید ! " ___________________

_____________ پسرک ماند ولی روی لبش زمزمه بود: _______________________________

_____________________ مطمئناً که پشیمان شده بر می گردد ! ___________

_________________________________________ عشق قربانی مظلوم غرور است هنوز ــــــــــــــــــــــ




.

شهر خالی جاده خالی کوچه خالی خانه خالی
جام خالی سفره خالی ساغر و پیمانه خالی
کوچ کرده دسته دسته اشنایان عندیبان
باغ خالی باغچه خالی شاخه خالی لانه خالی
وای از دنیا که یار از یار میترسد
غنچه های تشنه از گلزار میترسد
عاشق از اوازه ی دلدار میترسد
پنجه ی خمیازه را از کار میترسد
شه سوار جاده هموار میترسد
این طبیب از دیدن بیمار میترسد