نرده‌کشی؛ روی دیوار اتاق نشیمن
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
شمایی که دنبال کارهای نو و متفاوت در دکوراسیون خانه‌تان هستید، لازم نیست برای خرید لوازم عجیب و غریب هزینه زیادی متقبل شوید؛ یک ابتکار دور از ذهن فضای خانه شما را زیر و رو میکند.
اغلب ما وقتی تصمیم می‌گیریم به قصد ایجاد تنوع در سطوح دیوارهای فضای خانه‌مان تغییری ایجاد کنیم، فورا دست به دامان پوشش‌های رنگی یا کاغذدیواری می‌شویم ولی درصورتی که این سطوح به لحاظ پوشش مشکلی نداشته باشند، باید از روش‌های تزئینی استفاده کرد.
نقاشی‌کردن طرحی روی دیوار، یکی از این روش‌هاست. تعجب نکنید! قرار نیست شما قلم‌مو به دست گرفته و با دقت و ظرافتی که در نقاشی روی تابلو به خرج می‌دهید، روی دیوار تصویر بکشید بلکه می‌توانید از تکنیک‌های مختلف رنگ‌آمیزی استفاده کرده و با به‌کارگیری ابتکار، نقشی را روی دیوار ایجاد کنید.
کشیدن طرح‌هایی از لوازمی که به‌طور واقعی وجود دارند ولی امکان استفاده از آنها در آن قسمت از خانه نیست، ازجمله این ابتکارهاست.
به‌عنوان مثال، نرده‌های چوبی علاوه بر آنکه به‌عنوان حفاظ برای جلوگیری از خطر در خانه‌های پله‌دار مورد استفاده قرار میگیرند، به لحاظ ظاهری نیز شکل زیبایی دارند.
فقط موضوع این است که کاربرد آنها در خانه‌ای که اختلاف سطحی در آن وجود ندارد، امکان‌پذیر نیست ولی اگر شما به این فرم علاقه‌مند هستید، لازم نیست خانه‌تان را عوض کنید بلکه می‌توانید با استفاده از هنر نقاشی و تکنیک‌های رنگ‌آمیزی، نقش نرده را به راحتی روی دیوار قسمتی از فضای نشیمن یا پذیرایی خانه‌تان- که خالی مانده و وسیله‌ای در مقابل آن قرار نمی‌گیرد- ایجاد کنید.
با این کار، به‌نظر می‌رسد که روی دیوار نرده‌ای چوبی قرار گرفته؛ درحالی که این فقط نقشی زیبا از آن است. به این صورت، فضای خانه شما با کمترین هزینه به‌گونه‌ای متفاوت تغییر خواهد کرد. در ضمن نیمه خالی پایین دیوار نیز به طرز زیبایی پر خواهد شد.
● مواد لازم:
- طلق یا کاغذ کالک ۴۰×۲۰ سانتیمتر
- کاتر، مداد، چسب کاغذی و پلاستیکی نواری
- چند تکه ابر
- رنگ اکریلیک یا پلاستیک قابل شست‌وشو به رنگهای کرم و قهوه‌ای
● طرز کار:
۱) برای انجام این کار، ابتدا الگوی ارائه‌شده در صفحه پیش‌را به یکی از دفتر فنی‌ها برده و از آنها بخواهید آن را به اندازه ۶۰سانتیمتر بزرگ کنند. این مقدار برای طول پایه نرده ارتفاع خوبی است.
۲ ) پس از اینکه کپی پایه موردنظر را گرفتید، طلق یا کاغذ کالک را روی کپی قرار دهید و به وسیله مداد یا خودکار طراحی پایه را روی طلق یا کاغذ کالک بکشید. پس از آن، با استفاده از کاتر، خطوط رسم‌شده را ببرید تا فرم پایه به‌صورت توخالی روی طلق یا کاغذ کالک ایجاد شود؛ درواقع این شابلون پایه است.
۳) با توجه به اینکه طول هر پایه را ۶۰ سانتیمتر درنظر گرفته‌اید، ۶۵ سانتیمتر بالاتر از قرنیز را در نقاط مختلف در طول دیوار علامت‌گذاری کنید؛ سپس علامت‌ها را به هم متصل کنید تا خطی مدادی ایجاد شود.
به همین ترتیب در طول دیوار خط دیگری موازی آن در فاصله ۵ سانتیمتری قرنیز رسم کنید. روی این خط را طوری چسب نواری بچسبانید که محدوده فاصله ۵ سانتیمتری تا قرنیز، به‌طور کامل باقی بماند.
حالا با استفاده از قلم‌مو این محدوده را با رنگ کرم بژ و سپس ۲ حاشیه را با رنگ قهوه‌ای روشن بپوشانید و پس از خشک‌شدن رنگ، چسب را بکنید.
۴) حالا شابلون پایه را در همان ابتدای دیوار – در فاصله بین این ۲خط – قرار دهید؛ به‌صورتی که قسمت بالای پایه را خطی مدادی و قسمت پایین آن را محدوده ۵ سانتیمتری رنگ شده دربر گیرد.
شابلون را با کمک چسب نواری به دیوار محکم کنید تا حین رنگ‌آمیزی تغییر مکان ندهد. سپس شروع به رنگ‌آمیزی کنید. ابتدا فضای خالی داخل هر پایه را با لایه‌ای از رنگ کرم بژ بپوشانید.
این کار را با ضربات اسفنج آغشته به رنگ کرم بژ انجام دهید. چند دقیقه صبر کنید تا رنگ خشک شود(تصویریک). پس از آن، با رنگ قهوه‌ای روشن لبه‌های کار را به همان روش ضربه‌ای، تیره‌تر کنید تا پایه عمق پیدا کند(تصویر۲).
۵) این کار را در فواصل ۱۵سانتیمتری از هم در محدوده بین این ۲ خط تکرار کنید تا تمام طول دیوار با پایه‌ها پر شود.
▪ توضیح: پایه‌ها باید ۱۵ سانتیمتر از هم فاصله داشته باشند.
▪ نکته: بهتر است چاپ نرده را مانند تصویر روی ۲ دیوار کنار هم انجام دهید تا فرم نرده بیشتر تداعی شود؛ البته لازم نیست ۲دیوار طویل انتخاب کنید.
پس از آنکه کار نقاشی پایه‌ها روی دیوار تمام شد، نوبت به قسمت بالای نرده یا همان دسته آن می‌رسد.
۶) برای این منظور ابتدا ۵ سانتیمتر بالاتر از لبه پایه‌ها، خط دیگری در طول دیوار رسم کنید.
حالا این محدوده ۵ سانتیمتری بین خط و پایه را با چسب ماسکه کنید.
به این صورت که ۲ مرز بالا و پایین آن را چسب نواری بچسبانید. باتوجه به اینکه برای ماسکه‌کردن، چسب پایینی را باید روی قسمت بالایی پایه‌های چاپ‌شده بچسبانید، این کار را با دقت انجام دهید تا پس از کندن، به رنگ پایه صدمه‌ای وارد نشود.
رنگ‌کردن دسته را نیز مانند دیگر قسمت‌ها با حرکات ضربه‌ای و به نوبت با رنگ کم بژ شروع کرده و با کادربندی در ۲ لبه بالا و پایین با رنگ قهوه‌ای روشن تمام کنید(تصویر۳). در پایان، چسب‌ها را به آرامی بکنید.
به این صورت، دیوار اتاق شما به شکل اعجاب‌انگیزی نرده‌کشی خواهد شد.
همشهری آنلاین
طرح هایی زیبا بر روی کابینت ها
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
از آنجا که کابینت های آشپزخانه همواره در معرض بخارات ناشی از پخت غذا قرار دارند، پس از گذشت مدتی فرسودهمی شوند و ظاهر اولیه خود را از دست می دهند.
در سال های پیشین، در سیستم کابینت بندی، تنها از فلز استفاده می شد که البته همان طور که می دانید فلز نیز در مجاورت مستقیم با آب و رطوبت به سرعت زنگ می زد و آسیب می دید. پس از آن رفته رفته این ماده جای خود را در قسمت درها، به چوب داد که آنها هم مقاومت چندانی در برابر عوامل محیطی یاد شده نداشتند و با گذشت زمانی نه چندان مدید، پوسته پوسته می شدند ؛ ولی امروزه کاربرد چوب و فلز در سیستم کابینت بندی آشپزخانه ها بسیار کم شده و این مواد جای خود را به محصولی دیگر به نام ( Mdf (middle Density Fiber) داده اند. این محصول نوع فشرده ای از نئوپان است که با ایجاد تغییراتی در ترکیب مواد تشکیل دهنده آن، نسبت به نئوپان از استحکام بیشتری برخودار است. Mdf ها با روکش هایی که دارای خاصیت ضدخش و ضدآب هستند پوشش می یابند. این ویژگی ها برای کابینت های آشپزخانه و حتی دیگر محیط هایی که بخارات آب به میزان زیادی در آن مکان ها وجود دارد ( مثلاً سرویس های بهداشتی )، حائز اهمیت است؛ لذا جایگزین شدن (mdf) به جای چوب و فلز به دوام سرویس های آشپزخانه و سرویس های مشابه کمک می کند.
با تمام توضیحات فوق، حال اگر کابینت های قدیمی چوبی یا فلزی ، و یا ترکیبی از چوب و فلز به کار رفته در آشپزخانه شما در اثر مرور زمان به اصطلاح پوسته پوسته شده و ظاهری ناخوشایند یافته است، در ضمن تعویض آنها نیز برایتان امکان پذیر نیست، لازم نیست نمای نازیبایی آنها را از این به بعد نیز تحمل کنید ؛ بلکه کافی است چند قوطی رنگ روغنی ساختمان و ابزار مورد نیاز برای رنگ آمیزی را تهیه نمایید و دست به کار شوید.
پیش از هر کار،اولین اقدام زیرسازی است. در صورتی که پوشش نمای کابینت آسیب دیده یا احتمالاً مواردی مانند شکستگی و یا ترک خوردگی به خصوص در چوب، پیدا کرده ، ابتدا مراحل بتونه کردن و سمباده کشی را انجام دهید و سطحی صاف جهت رنگ آمیزی آماده کنید.
رنگ آمیزی سطوح بدنه کابینت یا درهای آن را با توجه به مشخصات سطح، می توانید با قلم مو یا غلتک انجام دهید. پس از آن که رنگ زمینه خشک شد می توانید از انواع تکنیک های پتینه استفاده کنید و با تماس ضربات پارچه، اسفنج ، یا هر نوع مواد بافت دار دیگری مانند آنها، طرحی را ایجاد کنید.
البته برای اجرای چنین تکنیک هایی معمولاً سطوح درها بستر مناسب تری هستند؛ لذا بهتر است بدنه و دیواره ها را به رنگ ساده ای پوشش دهید و سپس درها را به رنگی متناسب و روشی دلخواه طرح دار نمایید.
در این جا نیز به چند روش ساده و کاربردی اشاره شده است:
ـ شما می توانید مانند تصویر(۱) از تکنیک های پتینه در محدوده ای خاص از در ، یا دیواره های کابینت استفاده کنید. به این ترتیب که به وسیله چسب نواری کاغذی اطراف قسمت هایی را که می خواهید توسط یکی از این تکنیک ها طرح دار شود، بپوشانید و یا به اصطلاح ماسکه کنید ؛ سپس طرح مورد نظر را که در داخل این محدوده ایجاد شده، اجرا کنید.
پس از کندن چسب ها خواهید دید نمای کابینت آشپزخانه تان به طرزی زیبا و متفاوت آراسته شده است.
سطحِ در با رنگ سبز پـُررنگ پوشش یافته سپس با چسب نواری، دو سطح مربع شکل در میان و نواری مستطیلی در سه وجه آن تشکیل داده اند. طرح های حاصل را نیز با ضربات پارچه ای آغشته به ترکیب همان رنگ سبز با سفید و تماس با محدوده داخل چسب ها ایجاد کرده اند.
ـ کاربرد تکنیک استنسیل: شما می توانید طرحی متناسب و دلخواه انتخاب نمایید و به وسیله طلق ، شابلونی از آن درست کنید. حال شابلون را در مکان های مورد نظر بر روی در یا بدنه کابینت و بر روی رنگ زمینه قرار دهید و به وسیله قلم مو یا یک تکه ابر و رنگ، طرح را چاپ کنید.
ابتدا بر روی سطح قرمز شابلونی به شکل چهارگوش نامساوی قرار داده و به وسیله آن، داخل محدوده ایجاد شده را با رنگ سفید پوشانده اند ؛ سپس چاپ طرح مشکی بر روی همین چهارگوش سفید انجام گرفته است. در واقع در این پروژه دو بار از تکنیک استنسیل استفاده شده است.
در این جا رنگ و نوع طرح انتخابی برای چاپ به سبک مدرن است شما می توانید با توجه به سبک آشپزخانه تان طرح و رنگی متناسب انتخاب کنید.
▪ نکته: در صورتی که پوشش کابینت شما چه از جنس چوب و چه از جنس فلز و یا حتی روکش های سطح Mdf ساده و سالم است، می توانید این تکنیک را تنها با هدف تزیین بر روی کابینت ها انجام دهید و بر روی همان زمینه موجود طرح مورد نظر را چاپ کنید. به این ترتیب نمای کابینت شما به راحتی زینت می یابد.
ـ در صورتی که شابلون مورد استفاده شما از سطحی بزرگ تشکیل شده که تمام سطح درِ کابینت را می پوشاند، کافی است ابتدا به وسیله پیچ گوشتی درها و دسته های آنها را باز کنید سپس درها را روی روزنامه یا پلاستیک بزرگ قرار دهید. اگر به رنگ زمینه نیاز است، ابتدا رنگ آمیزی را انجام دهید ، سپس شابلون را بر روی کل سطح درِ کابینت قرار دهید. رنگ دیگری انتخاب کنید و آن را به وسیله اسپری همان رنگ یا پیستوله ، بر سطح شابلون و در نهایت درِ کابینت بپاشید.
پس از پایان کار، شابلون را دارید و شاهد نقش دار شدن تمام سطح در کابینت باشید. (تصاویر۴ و۵)
برای طرح دار کردن پوشش کابینت های آشپزخانه ها ، مانند دیگر سطوح ، راه های بسیاری وجود دارد که شما می توانید با به کارگیری خلاقیت و نوآوری از آنها استفاده کنید.
ـ شما به راحتی می توانید با استفاده از چسب های کاغذی و با چسباندن آنها به موازات هم به صورت عمودی یا افقی بر روی درهای کابینت قدیمی تان و سپس رنگ آمیزی فضای داخل آنها، به وسیله قلم مو یا غلتک ، به همین سادگی نمای سطح انتخابی را راه راه کنید. ( تصویر۲)
نکته۱ ) البته لازم نیست مانند تصویر(۲)
همه درها را به این طرح درآورید بلکه تلفیق رنگ و طرح نیز نمایی زیبا و متفاوت ایجاد می کند.
نکته ۲) برای رنگ کردن درهای کابینت ها، نیازی به استفاده از تنها یک رنگ نیست؛ بلکه کاربرد رنگ های متنوع و هماهنگ در کنار هم محیطی دلپذیر و شاد را سبب می شود.
نکته ۳) نوع رنگی که برای هر یک از تکنیک های فوق انتخاب می کنید باید قابل شست و شو باشد. رنگ های روغنی و همچنین رنگ های آکریلیک ( برای چاپ ها و پتینه) از این ویژگی برخوردارند. توجه کنید شست وشوی رنگ های روغنی براق در مقام مقایسه با نوع مات آنها راحت تر است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
توصیه های مفید در مورد خرید مبلمان اتاق ناهارخوری
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اگر قصد دارید میز و صندلی ناهارخوری را تعویض کرده یا برای اولین بار برای خرید این لوازم به بازار بروید، برای انتخاب وسایلی که از نظر اندازه، تناسب و همچنین راحتی با خواسته های شما مناسب باشند به توصیه های مفید زیر توجه کنید.
اندازه و راحتی
میز مناسب برای اتاق ناهارخوری رسمی یا غیر رسمی و آشپزخانه باید به حدی بزرگ باشد که جای کافی برای موارد زیر داشته باشد:
• جای کافی برای آرنج:
برای تامین آسایش بدون ایجاد احساس ازدحام برای افراد. باید برای هر شخص حداقل به 60 تا 75 سانتیمتر فضا اختصاص دهید و فاصله هر دو نفر در دو سمت میز هم باید حداقل 75 سانتیمتر باشد. ارتفاع یک میز ناهارخوری استاندارد 73 تا 76 سانتیمتر است.
• جای پا:
معمولا میزهایی که به منظور دور هم نشستن ساخته میشوند و در هر گوشه یا در نزدیکی هر گوشه خود یک پایه دارند، دارای یک جای پای مرکزی یا چند تایی هستند که به صورت یک قاب چهارگوش پایه های میز را به یکدیگر متصل میکند. اشکال پیچیده تر و هنرمندانه هم معمولا خوب است. فقط باید مطمئن شوید جای قرار دادن پا با جای نشستن راحت همراه باشد. از زاویه های مختلف روی میز تکیه دهید تا از تعادل پایه های آن مطمئن شوید.
• صندلیهای ناهار خوری:
این صندلیها باید پشتیهای کاملا عمودی داشته باشند که افراد بتوانند به راحتی در آنها جای گرفته، تا حد لازم به میز نزدیک شده و در حالی که از تکیه گاهی محکم برخوردارند، به صرف غذا بپردازند.
• از صندلیهایی که پایه های آن با زاویه بزرگی رو به بیرون باز میشود دوری کنید:
حالت قرار گرفتن این صندلیها در پشت میز بدشکل است و به سادگی موجب گیر کردن پا و لغزیدن میشوند. از طرفی این نوع پایه معمولا از انواع دیگر ضعیفتر است و زود لق میشود.
• صندلیها را کنار میز بررسی کنید.
صندلی باید به سادگی با میز جور شود و دسته های آن باید تا حدی کوتاه باشند که زیر میز جا بگیرند.
• لبه برگردان میز را چک کنید.
روی صندلی بنشینید و فاصله لبه ای که از رویه میز به حالت عمودی به پایین آمده است تا روی پای خود را بررسی کنید. این فاصله باید به حدی باشد که نشستن و برخاستن از روی صندلی به سادگی انجام شود.
اندازه های معمول میز
میزی که انتخاب میکنید باید تا حد امکان با فضای مورد نظر، تعداد افراد خانواده و تعداد مهمانان احتمالی شما متناسب باشد. میزهایی که دارای قطعات اضافه کشویی بوده یا بخشی از آن تاشو است، برای خانواده های کوچکتری که گاهی به میز بزرگتر نیاز پیدا میکنند، مناسب است.
اما معمولترین اشکال و ظرفیت میزها از این قرارند:
• میز گرد:با قطر 90 سانتیمتری برای 2 نفر، با قطر 100 برای 4 نفر و با قطر 142 برای 8 نفر مناسب است
• میز مربع:
میز 96 سانتیمتر مربعی برای 4 نفر و 150 سانتیمتر مربعی برای 8 نفر مناسب است.
• میز مستطیل/بیضی:
90 در 150 سانتیمتری، شش نفره، 90 در 180 شش تا هشت نفره، 90 در 214 شش تا هشت نفره، 120 در 243 هشت تا ده نفره و 120 در 335 دوازده نفره هستند.
انتخاب نوع پرداخت چوب
بلیچ یا سفیدکردن:
این روش رنگ چوب را روشنتر میکند و بعضی از انواع چوب با بلیچ کردن به کلی سفید میشوند اما همچنان بافت خود را نشان میدهند. یک پوشش شفاف مانند لاک بر روی چوب سفید شده کشیده میشود.
لعاب:
رنگ براق یا نیمه براقی است که بر روی یک یا چند لایه رنگ آستر قرار میگیرد. این روش رنگ و بافت چوب را پنهان میکند و سطحی محکم، ضد خش و قابل تمیز کردن به وجود می آورد.
لاک:
نام عمومی پرداختهای ترکیبی که سریع خشک میشوند و معمولا در چند لایه با قلم مو یا اسپری روی سطح چوب قرار میگیرند. لاک میتواند شفاف بوده و بافت چوب را نشان دهد یا دارای رنگ باشد و رنگ و بافت طبیعی چوب را تغییر دهد.
روغن:
منظور روغن بزرک و سایر روغنهایی هستند که در چند لایه بر روی سطح چوب مالیده میشوند و سپس اضافه آن پس از مالیدن هر لایه، پاک میشود. نتیجه چوبی با ظاهر طبیعی و رنگ و بافت تقویت شده است. پرداختهای روغنی بسیار ظریف و کم مقاومتند اما به سادگی میتوان آنها را ترمیم کرد.
رنگ:
رنگ براق یا نیمه براق معمولا برای چوبهای نامرغوب به کار میرود تا عیوب آنرا پنهان کند. البته مبلمان تهیه شده با چوب رنگ شده در هر سبکی به وفور یافت میشود و همواره پرطرفدار بوده است.رنگ به اشکال مختلف و تنوع بسیار بر روی چوب استفاده میشود.
لاک الکل:
این پوشش از صمغ محلول در الکل تهیه میشود که پس از تبخیر الکل، پوششی شفاف بر چوب باقی میگذارد. لاک الکل به سادگی آسیب میبیند و لکه آب و مواد دیگر بر روی آن بر جا میماند. این ماده معمولا به عنوان سیلر (آستری) به کار میرود.
رنگهای جوهری:
رنگدانه های این نوع رنگ در درون بافت چوب نفوذ میکنند و رنگ طبیعی آنرا تغییر میدهند. این نوع رنگ به صورت ترکیب با پرداختهای دیگر نیز استفاده میشود و وجود آن دال بر متفاوت بودن چوب اصلی با آنچه که میبینیم است. برای مثال، محصولات چوبی که با رنگ ماهوگانی کار شده اند، در اصل از چوب غان هستند و به رنگ ماهوگانی درآمده اند. چوبی که با رنگ جوهری رنگامیزی میشود، دارای پرداختی شفاف است.
روغن جلا:
از صمغ محلول در حلالهای مختلف تهیه میشود. پس از تبخیر حلال، یک لایه شفاف با ته رنگ قهوه ای از خود باقی میگذارد. روغن جلا میتواند مات، جوهری یا براق باشد. این پرداخت در مبلمان آنتیک و مدلهای شبه آنتیک به کار میرود.
واکس:
واکس یک لایه محافظ برای پرداخت نهایی است و در عین حال ظاهری طبیعی دارد. ممکن است واکس موجب شود که چوب تا حدی تیره تر شود و گاهی لازم است که آن را در دوره هایی منظم به روی چوب مالید. واکس هرچه بیشتر با پارچه جلا یابد، براقتر میشود. واکس برای افزودن به مقاومت و براقتر کردن سطح چوب بر روی لاک الکل، روغن جلا یا یک پرداخت روغنی نیز به کار میرود.
