نبودنت بهترین بهونه است برای اشک ریختن... ولی کاش بودی تا اشک هایم از شوق دیدنت سرازیر می شد... کاش بودی و دست های مهربانت مرهم همه ی دل تنگی ها و نبودن هایت می شد... کاش بودی تا سر روی شانه های مهربانت می گذاشتم و دردهایم را به گوش تو می رساندم... بدون تو عاشقی عذاب است!می دانم که نمی دانی، بعد از تو، دیگر قلبی برای عاشق شدن ندارم...
کاش می دانستی که چقدر دوستت دارم و بیش از عشق بر تو عاشقم...
می دانم که نمی دانی، بدون تو، هیچ بهونه ای جز انتظار تو نیست...
انتــــــــــــــــــــــ ـــــــظار ...
شش حرف و چهار نقطه! کلمه کوتاهي ست، اما معنايش رو عمری می طلبد تا دریابی!
در اين کلمه ی کوچک ده ها حرف هست که تجربه کردن هر کدومش دل شير مي خواهد!
تنهايي، چشم براه بودن، غم؛ غصه، نا اميدي، شکنجه رو حي، دلتنگی، صبوری، اشک بیصدا؛ هق هق شبونه؛ افسردگي، پشيموني، بي خبري و دلواپسي و ...!
متنفرم، متنفرم از هر چیزی که زمان را به یاد من میاره ...
