گردو بازى
اين بازى اغلب بين دو نفر انجام مى‌شود. هر بازيکن دو تا پنج تا از گردوهاى خود را به‌طور مساوى سرمايه‌گذارى کرده و بصورت سرپا و با فاصلهٔ يکى دو متر از يکديگر، مقابل هم روى زمين مسطح مى‌نشينند. آنها به ترتيب گردوهاى خود را بين دو کف دست قرار داده و رها مى‌کنند. در نتيجه گردوها به فاصله‌هاى کم و زياد در سطح زمين پخش مى‌شوند. اگر به‌طور اتفاقي، دو يا چند گردو پهلويِ هم قرار بگيرند و مماس هم شوند، اصطلاحاً مى‌گويند: بال نيست يعنى قبول نيست و دوباره گردوها را پخش زمين مى‌کنند. سپس اولين نفر در همان حالت نشسته، با کمک دو انگشت شست و سبّابه يا دو انگشت شست و مياني، به يکى از اين گردوها تلنگر مى‌زند. اگر اين گردو به هر چند تا از گردوهاى ديگر اصابت کرد، آن گردو يا گردوها به اين بازيکن تعلق مى‌گيرد و چنانچه اصابت نکرد، نوبت به نفر مقابل مى‌رسد.
حوضک حوضک ابيزه
اين بازى مخصوص کودکان است. مادر جلوى روى بچه مى‌نشيند و با دست چپ خود پنجهٔ دست راست کودک را نيم‌باز مى‌کند -تقريباً به شکل فنجان گود يا حوضچه- و آن را روى فرش ثابت نگه مى‌دارد و آنگاه با انگشت سبّابه دست راست خود را -به جاى قاشق فرضي- مرتب در آن حوضچه يا فنجان خيالى فرو مى‌برد، بالا و پايين مى‌کند، مى‌چرخاند و مى‌خواند:
حوضک حوضک ابيزه باباش رفته بى بيزه
دو سه تا خرما ريزه اَتا و اوتا، دراز و کوتاه
اَتا و اوتا، دراز و کوتاه
سپس مادر دست راست خود را به سوى آسمان بلند مى‌کند، تا کودک را به اصطلاح فريب دهد و او به آسمان نگاه کند. اگر چنين کرد، مادر زير گلوى او را قلقلک مى‌دهد.
کوله گرفتن
اين بازى بيشتر جنبهٔ زورآزمايى دارد. بدين شرح:
يک نفر از بچه‌هاى نسبتاً سبک‌وزن، سرپا روى زمين مى‌نشيند و دو دست خود را جلوى پاهاى خود، قلاب مى‌کند. اين طرز نشستن بچه را اصطلاحاً کوله گرفتن مى‌گويند. نفر دوم -نسبتاً جوان بزرگسال- سرپا در سمت چپ بدن طفل (کوله) مى‌نشيند و با دست راست خود بازوى او را محکم مى‌گيرد و با گفتن يا علي يک ضرب بچه را سر دست بلند مى‌کند. سپس آرام، او را دوباره بر زمين مى‌گذارد. در تمام اين مدت کوله بايد مواظب باشد تا دست‌هاى قلاب‌شده‌اش از هم جدا نشود، زير ممکن است به زمين بيفتد و آسيب ببيند.
جوانان ناظر هم يکى پس از ديگري، اين کار را انجام مى‌دهند. بدين ترتيب زورآزمايى و شرط‌بندى بين جوانان به آخر مى‌رسد.
ديگر بازى‌هاى مردم يزد
اُسابِدو، اُساى زنجير‌باف، دَرنگ‌درنگ، لشکرکشى (کُشتي)، کلاغ‌پر، غزغزُک، يغُل دوغُل، دزد و جلادبازي،بجه‌بازي، چشم‌قايم بازيْک، چشم قايم‌بازي، شيطان‌بازي، خَرک‌بازي، پرپرک، پالکى‌اُک، کولوغُک، کُرتک‌بازي، اَتلک‌توت‌تَلَک، ترش تُرْشُک، گُو، اين چى شييه؟، آغُل‌بازي، گو بيگير بالا بيا، گرکم بَه هوا، گوى و چفته‌بازي، برفى قته لولو، حمون ما مورچه داره، خشتک‌پشتک، بلالُک، باقلا به چند من؟، بقچه‌بازي، لَپر، اندازُلَپر، التلنگگ، اوستا بدو، گندم گل گندم، تو رو نه بازي، اتوک کلي، کَل بازيک، کره خَرْک، پسه‌کش، تل‌جهي، شا الا يا قرعه‌کشي، چرخ و چاهوک، دُم دوک‌بازي، اُساى لنگ سرتراش، از دست مادرشوهرم، پهلوان‌بازي، هندونه‌بْري، شيطون‌بازى و اِضاف‌بازي.
