عاقبتــــ یڪــ روز ،
یڪــ نفــــر می آیــــد و
تمـــام آنهـــایےڪه رفتــــه اند را
از یــادمـــاלּ مے بــــردخیابانهاے
تنهایــے ،
دلــے ولگرد مے خواهدو آوازم بدون تو ،
سکوتــے
سرد مے خواهدبرایت مردـہبودم تا ،
برایم تب کند
قلبتولے حتے نپرسیدے
“دلت همدرد مــے خواهد ؟”