◄◄ تاپیک جامع تغذیه؛ بهداشت و سلامت عمومی ►►

پوست، وسیع ترین بخش بدن برای پوشاندن اندام ها و ارگان های داخلی و اولین بخش از بدن است که نظر دیگران را در نخستین برخوردشان با ما جلب می کند...
به همین خاطر همه ما دوست داریم که پوست شاداب و زیبایی داشته باشیم تا جذابیت مان برای اطرافیان بیشتر باشد. متخصصان پوست و موی سراسر دنیا معتقدند که زردپوستان آسیایی مجبورند تلاش بیشتری برای مراقبت از پوستشان داشته باشند.
آنها ۶ راهکار ساده اما اساسی را به ما آسیایی ها پیشنهاد کرده اند تا دیرتر پوستمان چروک بخورد و دچار افتادگی و لکه شود.
۱) آکنه یا جـوش
آب و هوای گرم و مرطوب بیشتر کشورهای آسیایی باعث می شود که چربی و آلودگی های تجمع یافته زیر لایه سطحی پوست، به شکل جوش های چرکی یا غیرچرکی روی پوست صورت پدیدار شود. مردمان آسیا معمولا بیشتر از سفیدپوستان اروپایی یا سیاه پوستان آفریقایی، جوش می زنند و متخصصان پوست، می گویند که بهترین راه رهایی از این نوع جوش ها، پیلینگ یا رویه سابی پوست صورت یا سایر قسمت های بدن است. آنها استفاده هفتگی از سفیدآب یا همان روشور را برای پیشگیری از جوش موثر می دانند.
۲) لکه های قهـوه ای
جوش های سرسیاه و لکه های قهوه ای هم ارمغان تابش خورشید پرحرارت برای مردمان آسیا هستند. شما اگر پوستتان را دوست دارید و نمی خواهید که جای این جوش، لکه ها تا آخر عمر روی پوستتان باقی بماند، باید به جای تخلیه جوش های سرسیاه یا کندن و دست کاری لک های قهوه ای، در تابستان و زمستان از کرم ضدآفتاب با SPF مناسب استفاده کنید. SPF مناسب را هم یک متخصص پوست می تواند با توجه به شرایط جغرافیایی شهری که در آن زندگی می کنید، برایتان تعریف کند.
۳) خشکی پوسـت
باد و سرمای خشک پاییزی و زمستانی و گرمای خشک تر تابستانی، باعث شده که پوست آسیایی ها بسیار خشک و حساس شود و در نتیجه خیلی زود چروک بخورد. به همین خاطر خانم های جوان کشورهای آسیایی به خصوص آسیای غربی از سنین پایین اقدام به تزریق بوتاکس یا چربی برای از بین بردن چین و چروک های اطراف چشم یا خط لبخندشان می کنند و مدام از خشکی پوست بدنشان بعد از حمام کردن می نالند. متخصصان معتقدند که نوشیدن آب فراوان و استفاده از کرم های مرطوب یا نرم کننده می تواند برای رهایی از خشکی و چروک خوردن پوست در سنین زیر ۳۰ سال، مفید باشد. شما می توانید برای اینکه به قول قدیمی ها آبی زیر پوستتان بیندازید و جلوی چروک خوردن بی موقع آن را بگیرید، صبح ناشتا، بعد از صبحانه، بعد از ناهار، در میان وعده ها، بعد از شام و پس از هر فعالیت فیزیکی، یک لیوان پر، آب خنک بنوشید و بعد از استحمام یا شست وشوی دست و صورتتان، از کرم یا لوسیون های نرم کننده استفاده کنید.
۴) حساسیت پوستـی
قرمزی و خارش پوست، یکی دیگر از مشکلات ما آسیایی ها است که به خاطر خوردن غذاهای تند و پرادویه و آلرژی زا مانند بادمجان یا گوجه فرنگی به وجود می آید. یکی دیگر از دلایل ایجاد حساسیت پوستی بین مردمان این قاره کهن، استرس بیش از حد آنها است. شاید برایتان جالب و عجیب باشد اگر بگوییم که تحمل استرس مردم آسیا بیشتر از مردم سایر نقاط دنیا است و همین استرس باعث می شود که پوستشان قرمز و برافروخته شود. شما می توانید برای پیشگیری از قرمزی یا خارش پوستتان، مصرف خوراکی های آلرژی زا را در رژیم غذایی تان کم کنید و به خاطر هر مساله کوچکی هم بی خودی حرص و جوش نخورید!
۵) تیرگی پوسـت
یکی از دل نگرانی های مردمان قاره پهناور آسیا این است که بیشتر اوقات، پوست صورتشان خسته و تیره به نظر می رسد و هرچقدر هم که کرم های جورواجور می زنند، فایده ای ندارد و پس از دو سه ساعت که بیرون منزل هستند، دوباره همان آش است و همان کاسه! لابد الان می پرسید که علت چیست و چاره کدام است؟ به شما می گوییم. اغلب کشورهای آسیایی، آب و هوای آلوده ای دارند و دود و دم ماشین ها و کارخانه های مختلف جایی را بهتر از سطح پوست مردم برای استراحت کردن پیدا نمی کنند! پس، اگر تیرگی پوست مردم آسیا ژنتیکی نباشد، حتما در اثر آلودگی هوا است. به همین خاطر به شما پیشنهاد می کنیم که هر چند ساعت یکبار، پوست صورت خود را با یک صابون نرم کننده ملایم بشویید و بعد از آن هم، روی آن یک کرم مرطوب کننده بمالید تا شادابی پوستتان زبانزد خاص و عام شود. در ضمن، اگر بیرون از منزل هستید و امکان شست وشوی پوست خود را با صابون ندارید، می توانید از دستمال های مرطوب مخصوص تمیز کردن پوست دست و صورت، استفاده کنید.
۶) چروکیدگی پوسـت
خانم های آسیایی علاقه زیادی دارند که کلی لوازم آرایش روی صورت شان خالی کنند تا به اصطلاح جذاب و زیبا شوند اما نمی دانند که با این کار چه خیانتی در حق پوست شان می کنند و خیلی زود، چین و چروک های عمیقی را برای صورت خود به ارمغان می آورند. متخصصان پوست اروپایی به تمام خانم های آسیایی توصیه می کنند که به جای انواع و اقسام کرم ها، از ماسک های میوه طبیعی برای روشن و شفاف شدن پوست صورت خود کمک بگیرند.

انگار که شرایط جدید با وجود تغییر در اندام تان حالت خوشایندی در افکارتان ایجاد کرده است...
طبیعی است؛ شما باردارید و احساس خوبی دارید. این مطلب چند پیشنهاد یا توصیه برای شما دارد تا آغاز این دوره جدید برایتان آسان تر شود و بتوانید حالت های جدیدی را که در بدنتان با آن مواجه می شوید و تا قبل از بارداری از آن بی خبرید، تدبیر کنید.
۱) از چربی پوست تان بکاهید
نگران نباشید! این صورت چرب به خاطر تاثیر هورمو ن هایی است که در بدنتان در حال حاضر در حال ترشح است و در لایه اپیدرم پوست تان نمود پیدا کرده است. آثار خستگی هم در ۲ تا ۳ ماه اول بارداری به بیشتر دیده شدن این چربی روی پوست کمک می کند. در نهایت و به طور خلاصه این توکسین است که به مقدار زیادی روی سطح پوست تان نشسته است. برای اینکه این چربی زیاد پوست تان را کم کنید، یک ماساژ صورت آرام همراه با یک مرطوب کننده ملایم را به شما پیشنهاد می کنیم.
۲) تغییر موهایتان را بپذیرید
در هر حال باید پذیرفت که بارداری تمامی اندام های شما را درگیر خود می کند. هورمون ها و سیکل شان در این دوره با شما هستند. پس چه بهتر که به آن عادت کنید. موهایتان برخلاف پوست تان کمی از چربی خود را از دست می دهند و خشک می شوند. بهتر است از شامپویی که همیشه از آن استفاده می کردید صرف نظر و نوع شامپو یتان را مناسب با این روزها انتخاب کنید.
۳) بهترین «حالت» را انتخاب کنید
حالت و وضعیت فیزیکی از اولین روزهای بارداری یک عامل مهم است. در این دوران کمرتان یکی از اعضای حساس بدنتان به شمار می آید و باید سعی کنید کمترین فشار را به آن وارد کنید، حق دارید. خیلی سخت است که برای اینکه فشار به شکمتان نیاید، خم نشوید. ولی چاره ای نیست. سعی کنید از اولین ماه های بارداری عادت کنید تا زمانی که شکمتان کاملا گرد و بزرگ شد، کمتر به کمرتان فشار بیاید.
۴) عادت های بدتان را ترک کنید
مطمئنا در این ۹ ماه باید توجه ویژه ای به خودتان داشته باشید و مسلما اگر سیگار می کشیدید یا قهوه زیاد می نوشیدید این عادت ها را ترک کنید اما عادت های مثبت را هم به عادت هایتان اضافه کنید. به عنوان نمونه به موسیقی های ملایم گوش کنید، حداقل ۲ لیتر آب در طول روز بنوشید به این خاطر که پوست خود و فرزندتان شاداب خواهد شد. در نهایت از ۱۰ تا ۱۲ کیلوگرم بیشتر اضافه وزن پیدا نکنید.
۵) تحرک داشته باشید
عجیب است اگر انتظار داشته باشید که ماهیچه های شما برای مدت ۹ ماه در استراحت کامل به سر ببرند، اگر می خواهید همچنان تحرک داشته باشید، بهترین ورزش برای شما ایروبیک در آب است اما اگر شجاعت غوطه و ر شدن در آب هنگام بارداری را ندارید یا برای رفتن به استخر تنبلی می کنید بهترین راه حل دو روز در هفته پیاده روی است. این ورزش سبک ضمن ایجاد تحرک و دوری از تنبلی، غذاخوردن شما را هم منظم می کند.
۶) به خستگی هایتان توجه کنید
اگر تمام طول روز احساس خواب آلودگی دارید، بسیار طبیعی است. حمله پروژسترون ها در اولین ماه های بارداری عامل این اتفاق است. حالا راهی برای کنترل این دوره به شما پیشنهاد دهیم. اول از همه تمامی شرایطی که باعث ایجاد ترس در شما می شود را فراموش کنید حتی وقتی سرکار هستید اگر دچار خستگی شدید برای چند لحظه خود را رها کنید و چند نفس عمیق بکشید در حالی که چشم هایتان را بسته اید به قسمت زانو به پایین حالت کششی داده اید، خستگی تان مطمئنا کمی رفع می شود، اگر در خانه این احساس را کردید اولین کاری که می توانید انجام دهید یک دوش آب گرم برای رفع خستگی ماهیچه ها و خواب آرام شب است.
۷) تهوع را فراموش کنید
باز هم پروژسترون ها هستند که برای شما شرایط جدیدی به وجود آورده اند. حالتی که شاید ۸۰ درصد از مادران آینده در این دوران با آن درگیر هستند. برای رهایی از این مشکل وقتی صبح بیدار شدید سعی نکنید خیلی سریع رختخواب خود را ترک کنید. برعکس کمی در جایتان غلت بخورید. به خودتان کشش بدهید سپس یک جرعه آب خنک را در حالی که نشسه اید، بنوشید. این روش برای رهایی از حالت تهوع خوب است. سعی کنید آن را ۴ بار در روز تکرار کنید.
فقط اگر احساس دل درد داشتید این کار را تکرار نکنید. مصرف بیسکویت های خشک، نان تست یا سوخاری می تواند به کاهش تهوع صبحگاهی منجر شود. بعضی از خانم ها با امتحان کردن طعم های مختلفی چون بیسکویت های حاوی زنجبیل یا دارچین سعی می کنند بهترین خوراکی که مانع تهوع صبحگاهی می شود بیابند. ظرف حاوی نان سوخاری مخصوص خود را در بالای سرتان یا نزدیک تخت خواب طوری قرار دهید که مجبور نباشید از جایتان بلند شوید.

بزرگ ترین تست ژنتیک، مشاوره ژنتیک است؛ زیرا وقتی این تست انجام شد، بقیه تست هایی که لازم است انجام شود، در پی آن خواهد آمد. این جمله را دکتر محمدتقی اکبری، متخصص ژنتیک انسانی و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس می گوید...
رییس انجمن ژنتیک ایران معتقد است ازدواج های خویشاوندی در ایران منجر به افزایش بیماری های کمیاب و نادر ژنتیکی شده که این بیماری های نادر در بسیاری از مناطق دنیا شیوع ندارند زیرا در کشورهای اروپایی حدود چند صد سال است که ازدواج های فامیلی صورت نمی گیرد.
▪ آقای دکتر! در مشاوره های قبل از ازدواج چگونه به وجود یک بیماری یا مشکل خاص در زوجین پی می برید؟
در مشاوره ژنتیکی قبل از ازدواج شجره خانوادگی زوجین و اینکه چه نوع بیماری هایی در این شجره وجود داشته را مورد سوال و بررسی قرار می دهیم تا اطلاعاتی درباره اینکه زمینه چه ژن های بیماری زایی ممکن است در آن فامیل وجود داشته باشد برای ما فراهم شود. از این طریق می توانیم با کشف اختلالی در سابقه ژنتیکی فامیلی، کمک های بسیار جدی و مهمی را به آن خانواده بکنیم. به عنوان نمونه فرض کنید در این بررسی معلوم شود که پسرهای خانواده به بیماری هموفیلی مبتلا می شوند. همان طور که می دانید هموفیلی یک ژن وابسته به جنس است و ژن آن از طریق خانم های ناقل به پسرها منتقل شده و آنها را مبتلا می کند. طی این بررسی ها، چنانچه خطر و احتمال ابتلای فرزند به بیمارهای ژنتیکی وجود داشته باشد ژن های بیماری زا به طور دقیق بررسی می شوند و در صورت بارداری تشخیص قبل از تولد برای آنها داده می شود.
▪ اگر کسی اطلاعی در زمینه این بیماری ها در شجره خانوادگی اش نداشت، چه می کنید؟
در اغلب موارد، زوجین چنین اطلاعات دقیقی را ندارند و شجره مشخصی که بیماری در خانواده معلوم شده باشد در دسترس نیست. گاهی نیز ممکن است در خانواده بیماری هایی وجود داشته باشد اما به دلیل همپوشانی آنها با بیماری های اکتسابی، نتوانیم اطلاعاتی از بیماری هایی که در سنین بالا بروز می کند به علت فوت فرد مبتلا و عدم ظهور در خانواده کسب کنیم. بنابراین بسیاری از این اشکالات و بیماری ها در خانواده ها را نمی توانیم با شجره به دست بیاوریم. به همین دلیل از روش غربالگری بیماری های شایع در کشور استفاده می کنیم.
▪ یعنی سراغ آزمایش هایی می روید که به وسیله آنها غربالگری و زمینه بروز بیماری را شناسایی می کنید. درست است؟
بله، دقیقا. چون می دانیم شیوع بعضی از بیماری ها در جمعیت خاصی از کشور فراوان است به همین دلیل براساس محاسبه منفعت و هزینه بررسی می کنیم که این برنامه غربالگری به رغم اینکه هزینه های زیادی دارد، ارزش انجامش را دارد یا خیر. ما در ایران برای بیماری تالاسمی بتا این کار را انجام دادیم و طبق آمار و اطلاعات مان به این نتیجه رسیدیم که ۵ درصد مردم ما دارای این ژن هستند. به عبارتی از هر ?? نفر در ایران، یک نفر ناقل تالاسمی است. بنابراین احتمال اینکه زوجین هر دو ناقل باشند و با هم ازدواج کنند و فرزندانشان با احتمال یک چهارم مبتلا شوند، بسیار بالاست. باید بدانید درمان یک بیمار تالاسمی ماژور سالانه هزینه بسیار بالایی را بر دوش خانواده و دولت می گذارد و بنابراین انجام غربالگری این بیماری پیش از ازدواج با اینکه هزینه بالایی دارد، در مقایسه با هزینه های درمان بیماران تالاسمی ماژور به صرفه است.
▪ انجام این برنامه در کاهش میزان ابتلای کودکان به تالاسمی ماژور تاثیری داشته است؟
بله! براساس یافته های واقعی بروز بیماری در میان جمعیت در گذشته، سالیانه حدود ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ کودک مبتلا به تالاسمی ماژور به دنیا می آمد اما بعد از انجام این برنامه تا حدود بسیار زیادی از تولد این کودکان پیشگیری شد.
▪ به جز تالاسمی، چه بیماری های دیگری را در مشاوره های قبل از ازدواج بررسی می کنید؟
بیماری دیگری که ما پیش از ازدواج آن را بررسی می کنیم، نشانگان داون است. نشانگان داون از مشکلات بسیار مهم ماست. به طور میانگین از هر ۷۰۰ نوزادی که به دنیا می آید یک نفر از آنها به نشانگان داون مبتلاست. در این نشانگان کودک به عقب ماندگی ذهنی مبتلا می شود و مشکلات زیادی برای کودک و خانواده ایجاد می کند. علاوه بر این، بیماری های دیگری داریم که می توانند به تدریج وارد برنامه ملی شوند مانند دیستروفی یا اختلالات و اشکالات عضلانی، بیماری دوشن، بیماری SMA یا آتروفی نخاعی و... که هر کدام از اینها دارای فراوانی قابل ملاحظه ای هستند. به عنوان نمونه در بیماری دوشن از هر ۳ هزار و ۵۰۰ پسر یک نفر به آن مبتلا می شود. در بیماری SMA از هر ۴ تا ۵ هزار نفر یکی به آن مبتلا می شود و این آمار کمی نیست. در بعضی از کشورها بسته به امکاناتی که دارند غربالگری این بیماری ها در برنامه ملی شان قرار گرفته است.
▪ مراحل انجام آزمایش های پیش از ازدواج به چه شکل است؟
خوشبختانه امروزه در دفترخانه های ثبت ازدواج به زوجین، فرم های آزمایش تالاسمی داده می شود که شامل یک آزمایش خون است. پس از انجام آزمایش اگر زوجین ناقل تالاسمی باشند به آزمایشگاه های ژنتیک ارجاع داده می شوند. در آزمایشگاه ژنتیک، آزمایش مولکولی و ژنتیکی برایشان انجام شده و ژن معیوب مورد شناسایی قرار می گیرد. پس از آن راه برای امکانات بعدی باز است.
▪ افرادی که با هم نسبت فامیلی ندارند هم باید آزمایش ژنتیک بدهند؟
برای آزمایش های ژنتیک فقط نسبت فامیلی مدنظر ما نیست. ما باید کشور و فرهنگ مان را نیز در نظر بگیریم. در کشور ما ازدواج های فامیلی زیاد انجام می شود و این امر در بار ژنتیکی افراد کشور بسیار تاثیر دارد. ممکن است حتی آنهایی هم که با هم فامیل نیستند در منطقه ای زندگی کنند که اجدادشان چند نسل قبل تر با هم منسوبین خیلی نزدیکی بوده اند. به همین دلیل ما افراد یک منطقه را هم خویشاوند در نظر می گیریم. در واقع بیماری های ژنتیکی فقط در خویشاوندان بروز نمی کند. به عنوان نمونه تالاسمی به دلیل شیوع بالایی که دارد اغلب در افراد غیرخویشاوند دیده می شود یعنی زوجینی که اصلا فامیل نیستند ممکن است به دلیل شیوع بالای ژن در جامعه ناقل آن باشند. علاوه بر این، بیماری های دیگری وجود دارند که افراد از آنها هم در امان نیستند؛ مانند اختلالات مادرزادی، عقب ماندگی های ذهنی، اختلالات ساختاری و فیزیکی که سبب ایجاد معلولیت ها می شوند. ضمن اینکه بیماری های ژنتیکی فقط در ۶ ماه اول تولد ظاهر نمی شوند. بعضی از بیماری ها در ۵ تا ۶ سالگی، برخی در دوران بلوغ، برخی در اوایل دهه دوم و سوم زندگی و حتی در میانسالی و سالمندی خودشان را نشان می دهند. به همین دلیل بهتر است همه زوجین قبل از ازدواج برای انجام آزمایش های ژنتیک اقدام کنند.
▪ با توجه به اینکه بیشتر آزمایش های ژنتیک مربوط به قبل از ازدواج و بارداری است، آیا برای نوزاد تازه متولد هم می توان این آزمایش ها را انجام داد و جلوی بیماری های بعدی را گرفت؟
ما در خصوص پیشگیری از اشکالاتی که برای نوزادان پیش می آید، امکانات وسیعی داریم. یکی از این بیماری ها که بعد از تولد مورد بررسی قرار می گیرد، بیماری PKU یا فنیل کتونوری است. این بیماری در اثر افزایش اسیدآمینه فنیل آلانین در خون و ادرار ایجاد می شود. انباشته شدن این اسیدآمینه در خون باعث ایجاد عقب ماندگی ذهنی در کودک می شود. اگر نوزادانی که مبتلا به این بیماری هستند را بتوانیم با غربالگری پیدا کنیم با رژیم شیری که فاقد فنیل آلانین است و در آینده غذاهایی که فاقد این ماده هستند از مبتلا شدن کودکان به عقب ماندگی ذهنی جلوگیری می کنیم. افرادی را داریم که حدود ۲۰ سال پیش مورد چنین درمانی قرار گرفته اند و در حال حاضر دانشجو هستند. البته بیماری های متابولیک متعددی در این زمینه وجود دارد که اگر در بدو تولد متوجه آنها شویم، می توانیم از ادامه روندشان جلوگیری کنیم. امروزه حتی می توانیم بیماری هایی را که جنین در رحم مادر به آنها مبتلا شده را درمان کنیم یا از بروز علایم آنها پیشگیری کنیم. به عنوان نمونه مشکلی تحت عنوان ابهام تناسلی داریم که دختر یا پسر بودن نوزاد را با ابهام مواجه می کند. اگر به این مشکل در دوران جنینی پی ببریم، می توانیم با تجویز داروهایی از آن جلوگیری کنیم.

پوسیدگی دندان از جمله مشکلاتی است که اگر چه با مراقبت های ویژه قابل پیشگیری اند اما یکی از مهم ترین بیماری ها در کودکان و نوجوانان به شمار می رود.
به عبارت دیگر پوسیدگی دندان پنج برابر بیشتر از بیماری های تنفسی مانند آسم و هفت برابر بیشتر از آلرژی ها مانند تب یونجه برای کودکان خطرآفرین است. مطابق با آمارها بیش از ۴۰ درصد کودکان در سنین ۵ تا ۶ سالگی پوسیدگی دندان دارند. بیماری های دهانی و ابتلا به عفونت های مختلف نیز از جمله عوارض بی توجهی به سلامت و بهداشت دهان و دندان کودکان است.
۱) مراقبت های دهان و دندان
هزینه استفاده از راهکارهای پیشگیری کننده به منظور مراقبت از دندان های کودک حدود ۴۰ درصد کمتر از هزینه درمان های پوسیدگی دندان است.
به توصیه متخصصان، مراقبت های بهداشت دهان و دندان بهتر است از یک سالگی کودک آغاز شده و او تحت نظر متخصص قرار گیرد.
مسواک زدن و استفاده از نخ دندان باید برای کودکان عادت شده و در برنامه روزانه آنها قرار گیرد. آمارها نشان می دهد، بسیاری از والدین از اهمیت مسواک زدن کودکانشان اطلاع کافی ندارند. والدین باید حتی اگر کودک شان دندان ندارد لثه های او را تمیز کنند. برای این کار می توان از آب و خمیردندان حاوی فلوراید مخصص کودکان و گازهای استریل استفاده کرد. زمان مسواک زدن باید پس از دندان در آوردن کودک آغاز شود. با افزایش تعداد دندان های شیری کودک بهتر است از یک مسواک بزرگ تر و خمیر دندان حاوی فلوراید مخصوص کودکان به مدت دوبار در روز استفاده کرد.
۲) نخ دندان
نخ دندان زدن وقتی شروع می شود که دو دندان با یکدیگر تماس پیدا می کنند.
بهترین زمان استفاده از نخ وقتی است که کودک توانایی خارج کردن آب دهان را به طور ارادی داشته باشد و رویش دندان ها کنار یکدیگر مشاهده شود.
۳) تغذیه قبل از خواب
سال هاست که پزشکان ودندانپزشکان به والدین نسبت به استفاده نکردن کودکان هنگام خواب از شیشه شیرهای حاوی آب میوه یا شیر تذکر می دهند.
گفتنی است مصرف شیر یا آبمیوه قبل از خواب، باعث خرابی دندان های کودکان و بیماری های دهان و دندان می شود. ذرات موجود در آبمیوه ها و شیر به سطح دندان می چسبند و زمینه را برای باکتری هایی که در دهان زندگی می کنند، فراهم می کند. باکتری ها محیط دهان را اسیدی کرده و باعث پوسیدگی دندان می شوند.
تحقیقات نشان می دهد، بیماری های دهان و دندان روی رشد، یادگیری و حتی صحبت کردن کودکان تأثیر منفی دارند. در صورتی که کودک قبل از خواب، عادت دارد شیر بنوشد، بهتر است آب جوشیده جایگزین آن شود. بسیاری از والدین تصور می کنند که آبمیوه یکی از نوشیدنی های سالم برای کودک است، نوشیدن آبمیوه بویژه قبل از خواب انتخاب مناسبی نیست. آبمیوه های مصنوعی خطر بزرگی برای سلامت دندان ها بویژه دندان های نیش محسوب می شود.
آبمیوه های مصنوعی ارتباط مستقیم با چاقی کودکان و پوسیدگی دندان آنها دارد. پزشکان معتقدند کودکان نباید بیشتر از یک لیوان در روز آب میوه بخورند، آب میوه باید طبیعی و آن هم بین دو وعده غذایی روزانه باشد.
۴) پستانک
استفاده از پستانک هنگام خواب علاوه بر ایجاد مشکلات تنفسی باعث پوسیدگی دندان شده و بر رویش دندان ها و شکل گیری فک اثر می گذارد.
پزشکان توصیه می کنند استفاده از پستانک به سنین پائین تر از ۲سالگی محدود شود.
هشدار نسبت به مصرف داروها برخی داروها حاوی قند یا برخی طعم دهنده ها هستند که از طریق تخمیر باکتری ها باعث پوسیدگی دندان می شوند حتی می توانند تبدیل به عفونت های قارچی شده و مانند پلاک ها روی سطح زبان و اطراف دهان قرار بگیرند. داروهای آسم، قلب و آنتی بیوتیک ها از آن دسته اند.
اگر کودک مجبور به استفاده از این داروهاست بهتر است از دندانپزشک او پرسیده شود که چند بار در روز مسواک بزند، ممکن است حتی ۴بار در روز کودک مجبور به مسواک زدن باشد.
۵) بهداشت دهان و دندان
در برخی موارد والدین اظهار می کنند که کودک آنها هنگام مسواک زدن گریه می کند و در برابر مسواک زدن مقاومت می کند.
بهتر است یک برنامه منظم برای مسواک زدن کودک طراحی شود. باید توجه داشت، کودکان تا ۶سالگی در مسواک زدن و تا ۱۰سالگی در استفاده از نخ دندان مهارت کافی ندارند و والدین باید به آنها کمک کنند.اگر کودک هنگام مسواک زدن بدخلقی می کند می توان از روش های زیر بهره گرفت.
وقتی که کودک خسته نیست باید مهارت مسواک زدن به او آموزش داده شود و والدین او را همراهی کنند، از کودکان بزرگ تر نیز بهتر است کمک گرفته شود.
هنگام خرید مسواک به کودک اجازه دهید که خودش مسواکش را انتخاب کند. توصیه می شود والدین سه نوع خمیردندان با طعم های مختلف خریداری و از کودک بخواهند که هر بار برای مسواک زدن یکی را انتخاب کند. والدین باید توجه داشته باشند کودکان با تشویق برانگیخته می شوند.
عکس یک کودک همسال هنگام خندیدن یا مسواک زدن درحالی که دندان های سفیدش نمایان است به کودک انگیزه لازم برای مسواک زدن خواهد داد یا تهیه یک جدول هدیه و برای هربار مسواک زدن اهدای یک برچسب ستاره طلایی مؤثر خواهد بود.

داشتن ریه هایی سالم، میزان بالایی اکسیژن برای خونتان فراهم می کند و باعث می شود بتوانید کار کنید، فعالیت کنید و به خوبی زندگی کنید. همچنین دی اکسید …
ریه ها کارهای فوق العاده ای برای شما انجام می دهند. داشتن ریه هایی سالم، میزان بالایی اکسیژن برای خونتان فراهم می کند و باعث می شود بتوانید کار کنید، فعالیت کنید و به خوبی زندگی کنید. همچنین دی اکسید کربن و سایر گازهای زائد که بدن به آنها نیازی ندارد را خارج می کند. برای سالم نگه داشتن ریه هایتان کارهای زیادی می توانید انجام دهید:
۱) اگر سیگار می کشید، برای ترک آن اقدام کنید. و اگر سیگار نمی کشید، به هیچ وجه شروع نکنید. سیگار کشیدن یکی از دلایل اصلی اکثر بیماری های جدی ریه مثل سرطان ریه و بیماری مزمن انسداد ریه (COPD) می باشد. کشیدن سیگار، پیپ و سایر دخانیات حاوی بیش از ۴۰۰۰ ماده شیمیایی مضر است—که ۵۰ مورد آن از عوامل ایجادکننده سرطان شناخته شده اند. حتی اگر سالهاست سیگار می کشید، هیچوقت برای ترک آن دیر نیست. البته ترک کردن سیگار کار ساده ای نیست اما منابع و مراکز بسیار زیادی برای کمک به ترک آن وجود دارد.
۲) از قرار گرفتن در معرض افراد سیگاری خودداری کنید. دود سیگار خوردن ترکیبی پیچیده از موادشیمیایی است که با سوختن دخانیات تولید می شود. این هم درست مثل سیگار موجب بروز بیماری های مختلف و مرگ می شود. دو سوم دود سیگار توسط فردی که سیگار را می کشد استنشاق نمی شود، بلکه در فضای اطراف او پراکنده می شود.
در اینجا به چند نکته برای جلوگیری از دود سیگار اشاره می کنیم:
اجازه ندهید در خانه تان، ماشینتان، و محل کارتان کسی سیگار بکشد.
در ماشین، محل کار و خانه علامت "سیگار نکشید" نصب کنید.
از بیزنس ها و فعالیت هایی که به دور از سیگار است استقبال کنید.
نگذارید فرزندانتان هم در اطراف افراد سیگاری باشند.
۳) دستهایتان را مداوم با آب و صابون بشوئید. برآورد می شود که دست ها تقریباً ۸۰ درصد از عفونت ها و بیماری های ریوی مثل سرماخوردگی و آنفولانزا را پخش می کنند. می توانید با آشنایی با نحوه و زمان شستشوی دست ها، احتمال بروز این بیماری ها را درخودتان کاهش دهید.
نحوه صحیح شستشوی دست ها را به فرزندانتان آموزش دهید.
اطلاعات مربوط به شستشوی دست ها را در محل کارتان منتقل کنید.
صابون ها و شوینده های آنتی باکتریال خودداری کنید چون مصرف اینها ممکن است مقاومت دربرابر آنتی بیوتیک ایجاد کند.
در صورت در دسترس نبودن صابون و آب، از مواد ضدعفونی کننده دست الکل دار استفاده کنید.
۴) مراقب آلودگی هوا باشید و برای تمیز نگه داشتن آن به سهم خود اقدام کنید. آلودگی هوا چه در داخل و چه خارج از خانه می تواند موجب مشکلات سلامتی مخصوصاً برای افرادیکه دار بیماری های ریوی هستند شود. آلودگی هوا موجب اذیت شدن، ملتهب شدن و تخریب بافت های ریه می شود. حتی سطح پایین آلودگی هوا هم می تواند مشکلاتی را برای سلامتی افراد ایجاد کند. کودکان، افراد سالخورده و آنها که مبتلا به بیماری های مزمن هستند بیشتر در معرض بیماری های ناشی از آلودگی هوا قرار دارند. پس درمواقع آلوده بودن هوا سعی کنید در خانه بمانید و بیرون نروید. کارهای زیادی برای تمیز نگه داشتن هوای داخل و خارج از خانه وجود دارد که در زیر به چند مورد آن اشاره می کنیم:
▪ خارج خانه:
هیچوقت اتومبیل را در حالت ساکن روشن نگه ندارید.
از حشره کش ها و سایر موادشیمیایی در حیاط خانه استفاده نکنید.
از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنید.
از قوانین مربوط به ارتقاء کیفیت هوا تبعیت کنید.
▪ داخل خانه:
رطوبت داخل خانه را کنترل کنید. بعنوان مثال، از در حمام و آشپزخانه از فن های اگزاست استفاده کنید تا رطوبت را به بیرون هدایت کند. سطح رطوبت داخل را بین ۳۰ تا ۵۰ نگه دارید.
وسایل گرمایش خانه را به طور منظم چک کنید. وسایل اصلی مثل پمپ گرمایش و دستگاه تهویه مرکزی را به طور منظم توسط متخصص بررسی و نظافت کنید.
سطوح را تمیز نگه دارید. سطوح مرطوب مثل وان حمام، زیردوشی و کانترهای آشپزخانه را تمیز و خشک نگه دارید.
گرد و غبار را کنترل کنید. گرد و غباری که روی مبل ها و وسایل خانه می نشیند را مرتب تمیز کنید. سعی کنید ملحفه ها را با آب داغ (حداقل ۵/۵۴ درجه سنتیگراد یا ۱۳۰ درجه فارنهایت) شستشو دهید تا میکروبهای ریز آن از بین بروند. فرش و موکت را هم مرتب تمیز کنید.
هوا را تهویه کنید. حتماً هر روز مقدار کافی هوای تازه و تمیز وارد خانه کنید. موقع تمیز کردن خانه، نقاشی کردن آن یا وصل کردن موکت های جدید یا انجام سایر کارهای خانه پنجره ها را باز بگذارید.
۵) در محل کار خود را از خطرات مربوط به سلامت ریه دور کنید. افرادیکه در کارهای خاص مثل ساخت و ساز و معدن کار می کنند بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های ریوی مثل سرطان ریه، آسم و COPD می باشند. اگر زمان زیادی را در اطراف گرد و خاک، پنبه نسوز یا موادشیمیایی سپری کنید از لباس های محافظ که شامل ماسک گاز می شود استفاده کرده و هوای محل کارتان را تهویه کنید.

پزشکان می گویند ما می توانیم به مثانه خودمان بیاموزیم درست عمل کند و به این ترتیب، مشکل بی اختیار ادراری را حل کنیم....
زمان بندی ادرارکردن، انجام تمرین های تقویت کننده عضلات کف لگن و استفاده از روش بیوفیدبک از جمله راه های آموزش کنترل مثانه و حل مشکل بی اختیاری ادراری است؛ مشکلی که در میان زنان شیوع بیشتری دارد. بسیاری از خانم ها با استفاده از نوار بهداشتی، خود را با بی اختیاری ادراری جزئی یا گذرا تطبیق می دهند. اما اگر بی اختیاری ادراری به طور مکرر رخ دهد، ممکن است زندگی زن را مختل کند. زن مبتلا به بی اختیاری ادراری ممکن است مجبور شود فعالیت هایش را طوری تنظیم کند که همیشه نزدیک توالت باشد یا کار های مهم زندگی اش مانند ورزش، شرکت در رویدادهای اجتماعی و مسافرت را کنار بگذارد. اگر شما دچار این عارضه هستند، باید بدانید که در اغلب موارد، درمان های غیرجراحی می توانند بی اختیاری ادراری را به طور کامل درمان کنند یا به طور قابل توجهی آن را کاهش دهند. یک راهکار غیرجراحی که اغلب موفقیت آمیز است، آموزش کنترل مثانه است.
● آموزش کنترل مثانه
پزشک برای آموزش کنترل مثانه، ابتدا تلاش می کند علت بی اختیاری ادراری شما را پیدا کند. او ممکن است معاینه جسمی انجام دهد، سابقه پزشکی شما را بگیرد، در مورد داروها یا مکمل هایی که مصرف کنید و سبک زندگی و فعالیت های تان سوال کند. همچنین ممکن است از شما بخواهد ثبت ۴۸ساعته ادرار را انجام دهید؛ به این معنا که میزان مایعات مصرفی، زمان های ادرار کردن و موارد نشت ادرار را در طول این مدت ثبت کنید. بسیاری از متخصصان برای شروع درمان تعلیم های کنترل مثانه را امتحان می کنند.
این تعلیم ها شامل آموزش ادرارکردن بر حسب یک برنامه زمان بندی شده، تمرین های عضلات کف لگن (تمرین های کجل) و گاهی بیوفیدبک (پسخوراند زیستی) است.
پزشک شما همچنین ممکن است در حین آموزش کنترل مثانه، برای شما دارو تجویز و توصیه کند میزان مصرف مایعات تان را به ۶ تا ۸ فنجان در روز از همه منابع محدود کنید.
تعلیم کنترل مثانه به خصوص برای بی اختیاری فوریتی (احساس نیاز ناگهانی و شدید به ادرار کردن که گاهی با خارج شدن بی اختیار ادرار در راه رسیدن به توالت همراه است) مفید است. در جریان بی اختیاری فوریتی، عضله احاطه کننده مثانه بسیار زودتر از زمان مناسب، منقبض می شود و با وجود اینکه مثانه شما پر نیست، به مغزتان پیام می دهد که باید به توالت بروید. ادرار کردن در پاسخ به این نیاز فوری برای تخلیه ادرار، تنها مشکل را بدتر می کند این کار به مثانه می آموزد که مقدار کمتر و کمتری ادرار را نگهدارد. تمرین های کنترل مثانه به افزایش ظرفیت مثانه کمک می کند.
● بابرنامه ادرار کنید!
اساس تمرین های کنترل ادرار، تخلیه ادرار به صورت زمان بندی شده است؛ به این معنا که شما باید در یک زمان تعیین شده ادرار کنید، نه هر وقت که مثانه تان شما را به ادرار کردن وادار کند.
برای تخلیه ادرار به طور زمان بندی شده این کارها را انجام دهید:
۱) الگوی ادرارکردن تان را تعیین کنید: برای ۱ یا ۲ روز، زمان هایی که را ادرار می کنید و زمان هایی که در طول روز دچار نشت ادرار می شوید، ثبت کنید. اگر به تقاضای پزشک تان زمان های ادرار کردن را یادداشت کرده باشید، این اطلاعات را از قبل دارید.
۲) یک فاصله زمانی را انتخاب کنید: مشخص کنید که به طور معمول چه مدت میان ادرار کردن های تان در طول روز فاصله وجود دارد. بر حسب میانگین این فاصله زمانی، یک زمان شروع که ۱۵ دقیقه از این میانگین طولانی تر است را انتخاب کنید. برای مثال اگر به طور معمول هر یک ساعت یک بار ادرار می کنید، فاصله زمانی انتخابی تان باید یک ساعت و ۱۵ دقیقه باشد.
۳) بر حسب ساعت ادرار کنید: در شروع، مثانه تان را در اول صبح تخلیه کنید و دیگر این کار را انجام ندهید تا فاصله زمانی تعیین شده به پایان برسد. اگر زمان تخلیه ادرار فرا رسیده و هنوز حس نیاز به ادرار کردن را ندارید، باز هم به توالت بروید. به یاد داشته باشید که در حال این آموزش به مثانه تان هستید که یک برنامه زمانی داشته باشد. اگر نیاز به ادرار کردن پیش از رسیدن به زمان تعیین شده در شما بروز کرد، حداکثر تلاش تان را بکنید تا ادرارتان را نگهدارید. این کار ممکن است در ابتدا مشکل باشد، اما معمولا با تمرین کردن، وضعیت تان بهبود پیدا می کند. اگر میل به ادرار کردن در شما خیلی زیاد است، سعی کنید به طریقی حواس تان را به چیز دیگر معطوف کنید. تمرینات کجل (که در ادامه به آن خواهیم پرداخت) را انجام دهید، پاهای تان را ضربدری روی هم بگذارید، و بی حرکت بمانید یا به آرامی نفس بکشید و از ۱ تا ۴ بشمارید. به خودتان یادآوری کنید که مثانه تان به طور واقعی پر نیست. اگر نمی توانید برای ۱۵ دقیقه بیش از زمان معمول ادرارکردن تان منتظر بمانید، ابتدا سعی کنید دست کم ۵ دقیقه به این زمان اضافه کنید و بعد به آرامی به سوی توالت بروید.
۴) فاصله زمانی را افزایش دهید: وقتی با فاصله زمانی ای که در ابتدا تعیین کرده اید، احساس راحتی کردید، و نشت ادراری نداشتید، برای رسیدن به این وضع ممکن است لازم باشد چند ساعت تا چند هفته زمان بگذارید. این زمان را ۱۵ دقیقه دیگر افزایش دهید. این فرآیند را ادامه دهید و هر بار ۱۵ دقیقه به فاصله زمانی میان ادرارکردن های تان بیفزایید. پس از چند هفته یا چند ماه ممکن است بتوانید فاصله زمانی تخلیه مثانه تان را به ۳ تا ۴ ساعت برسانید و احساس فوریت برای ادرار کردن و حملات بی اختیاری ادرار به شدت کاهش یابد. شب ها تمرینی انجام ندهید. هر موقع هنگام شب که نیاز به ادرار کردن داشتید از بستر برخیزید و به توالت بروید. تمرین های روزانه شما نهایتا شروع به تاثیر گذاشتن بر الگوی کلی ادرار کردن تان می کند و بنابراین در شب ها کمتر نیاز به بلند شدن و تخلیه ادرار خواهید داشت.
● تمرینات کجل
عضلات کف لگن، عضلاتی هستند که شما برای جلوگیری از خروج ادرار از مثانه از آنها استفاده می کنید ، بنابراین در نگهداری ادرار اهمیت دارند. انقباض این عضلات به عضله دترسور (عضله دیواره مثانه) پیام می دهد تا ادرار را نگهدارد. شما می توانید با انجام این تمرین های کف لگن که به نام تمرین های کجل (نام پزشکی که در ابتدا آنها را توصیف کرد) این عضلات را تقویت و شرطی کنید.
برای انجام تمرین ها، ابتدا لازم است عضلات کف لگن تان را پیدا کنید. وانمود کنید دارید سعی می کنید از خروج گاز روده تان جلوگیری کنید، و همزمان واژن خود را دور تامپون سفت کنید. در این حالت باید احساس انقباض بیشتر در پشت نسبت به جلو داشته باشید. عضلات شکم ، ساق پا یا باسن تان را سفت نکنید. هنگامی که محل عضلات کف لگن تان را یافتید، لازم است به طور مکرر آنها را سفت و شل کنید. هم انقباضات کوتاه مدت و هم درازمدت در این عضلات ایجاد کنید و بعد آنها را شل کنید.
انقباض های کوتاه مدت به صورت فشردن های سریع و بعد آزاد کردن عضلات است. تسلط پیدا کردن در انجام انقباض های طولانی مدت به تمرین بیشتری نیاز خواهد داشت. با نگهداشتن عضلات به طور منقبض به مدت ۳ تا ۵ ثانیه شروع کنید و به همین مدت در فواصل انقباض ها عضلات را شل نگهدارید. به تدریج سعی کنید مدت انقباض ها و فواصل میان آنها را به ۱۰ ثانیه برسانید. سعی کنید در هر روز ۳۰ تا ۴۰ بار تمرین های کجل را انجام دهید و آنها را به دسته های ۱۰تایی تقسیم کنید. می توانید ۱۰ تمرین را پیش از برخاستن از بستر در صبح، ۱۰ تمرین را پس ناهار، ۱۰ تمرین را در عصر هنگام نشستن و ۱۰ تمرین را پیش از خواب انجام دهید.

شاید اگر شما هم این آگهی را در یکی از روزنامه ها و مجلات بخوانید وسوسیه شوید که یکی از این دستگاه های نه چندان ارزان قیمت را بخرید و خودتان را از شر جراحی پلاستیک و زیبایی بینی تان خلاص کنید ولی موضوع به این سادگی ها هم نیست. هر از چند گاهی یک محصول بازاری مانند این سر از بازار در می آورد، و با جملات وسوسه انگیز مقدار زیادی فروش می کند. ولی کسی واقعا نم یداند که آیا این دستگاه در بلند مدت، واقعا موثر است یا نه؟
با دکتر ابراهیم رزم پا، متخصص گوش و حلق و بینی و فوق تخصص جراحی سر و گردن، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، در باره این دستگاه کوچک کننده بینی به گفتگو نشسته ایم.
▪ آقای دکتر! دستگاه کوچک کننده بینی، این طور که در آگهی های آن تبلیغ می شود، موثر است؟ شما آن را به بیماران تان پیشنهاد می کنید؟
خیر. به هیچ وجه. این فقط یک حقه و فریب تبلیغاتی است و هیچ پایه و اساس علمی ندارد. وقتی رشد صورت وبینی یک فرد به پایان می رسد و فرد به دوران بزرگسالی وارد می شود با چنین روش هایی نمی تواند اندازه بینی را کوچک کرد. ساخت دستگاهی به نام دستگاه کوچک کننده بینی، با شعارهای تبلیغاتی ویژه آن، به هیچ وجه معقول و منطقی به نظر نمی رسد.
▪ در سنین کودکی چطور؟
در کودکان در حال رشد ممکن است بینی را تحت پرس و فشار قرار داد که در حین رشد، جهتش تغییر کند ولی در بزرگسالان که رشد سر و صرت آنها به پایان رسیده است به هیچ وجه نمی توان با چنین روش هایی اندازه بینی و جهت آن راتغییر داد.
▪ در مورد پمادهای کوچک کننده بینی نیز نظر شما همین است؟
در بعضی آگهای هایی تبلیغاتی می بینیم که پمادها و کرم های ویژه ای برای کاهش اندازه بینی تبلیغ می شود ولی در واقع چنین پمادهایی هم اثری روی اندازه بینی ندارند و فقط برخی از مصرف کنندگان و افرادی را که در جستجوی زیبایی حاضرند هر راه میان بری را امتحان کنند، برای خرید این دستگاه ها تشویق می کنند. بعضی اوقات ممکن است جراحان پلاستیک و زیبایی و یا گوش و حلق و بینی، داروهای کورتونی را برای کاهش تورم و التهاب بینی پس از جراحی آن به بینی تزریق کنند .ولی در واقع این در محدوده کار پزشکان است در صورتی که راهی برای استفاده عموم برای کوچک کردن بینی نیست و مردم نباید گول چنین فریب هایی را بخورند که فقط با یک دستگاه ساده و با اعمال فشار و حرارت و یا ماساژ، بینی را کوچک کرد.
▪ در بعضی تبلیغات ادعا شده است که این دستگاه کوچک کننده بینی، چربی و گوشت اضافی بینی را آب می کند، منظور از گوشت احتمالا عضلات بینی است، درست است؟
خیر. این دستگاه ها شاید با ایجاد لرزش ها، و ماساژ های مخصوص موجب کاهش چربی بینی شوند، ولی همه اینها موقتی و زودگذرند. در مورد آب کردن گوشت اضافی بینی، چنین ادعاهایی کاملا نادرست است. تمام این ادعاها هر چند هم موقتی و زود گذر، پایه و اساس علمی ندارند و بشتر فریب تبلیغاتی است تا واقعیت.
▪ پس به نظر شما چنین دستگاه ها و کرم هایی نمی توانند بینی را کوچک تر کنند؟
خیر. تنها موردی که برای کاهش حجم بینی وجود دارد ، همان موردی است که عرض کردم. اگر کسی مدتی پس از جراحی بینی هنو بینی اش تورم دارد می تواند زیر نظر پزشک داروهای کورتونی را مصرف کند تا بینی اش اندکی جمع شود ولی اینکه ابتدا به ساکن ، بینی بزرگی داشته باشد و بخواهد با این دستگاه کوچک کننده بینی، بینی اش را اصلاح کند، آرزویی محال و روشی نادرست است.
▪ اینکه در تبلیغات این دستگاه ادعا می شود "پره های بینی را که پس از جراحی بینی گشاد شده است، تنگ کند" درست است؟
خیر. به هیچ وجه. پس از جراحی بینی ممکن است در اثر التهاب و یا تشکیل بافت ترمیمی اندکی گشادی و تورم پره های بینی را مشاهده کنیم که فقط با تزریق کورتون در محل می توان این التهاب و تورم را کاهش داد. اگر افرادی دچار چنین مشکلی پس از جراحی بینی خود شده اند، به جای استفاده از چنین دستگاه هایی بهتر است به پزشک معالج خود مراجعه کنند تا با روش علمی و درست این مشکل برطرف شود.
▪ آقای دکتر! برای برطرف کردن نواقص بینی مثل انحراف تیغه بینی و حل مشکلات تنفسی فکر می کنید این دستگاه موثر است؟
خیر. مشکلات تنفسی در اثر انحراف تیغه بینی با جراحی این تیغه به وسیله متخصصان گوش و حلق و بینی میسر شده است و با دستگاه های ماساژ دهنده به این شکل قابل برطرف شدن نیست.

عطسه کردن بخش مهمی از فرایند ایمنی بدن است که کمک می کند سالم بمانید. عطسه با پاک کردن بینی از باکتری ها و ویروس ها از بدنتان محافظت می کند. وقتی چیزی وارد بینی شما می شود یا با محرکی روبه رو می شوید …
عطسه با چه سرعتی حرکت می کند؟ آیا رابطه جنسی و نور آفتاب عطسه می آورد؟
سامان معمولاً نه فقط یکبار، نه دوبار، بلکه سه بار پشت سر هم عطسه می کند. به محض اینکه وارد اتومبیل می شود، اگر هوای بیرون آفتابی باشد عطسه اش می گیرد. پدرش هم همینطور است. وقتی یک آدامس نعنایی دهانش می اندازد هم وضع همینطور است.
سامان که ۳۰ سال دارد، تنها کسی نیست که این وضع را دارد. خیلی ها در زمان های خاص عطسه شان می گیرد—مثلاً بعد از ورزش کردن، برداشتن ابرویشان، زیر نور آفتاب، یا حتی بعد از رابطه جنسی.
در زیر به دلایل اینکه چرا در زمان های عجیب عطسه مان می گیرد اشاره می کنیم.
۱) عطسه کردن از اعصابتان شروع می شود. این را نیل کائو متخصص آلرژی و آسم در مرکز آسم و آلرژی گرین ویل می گوید.
او اینطور توضیح می دهد که سیستم عصبی همه افراد به یک طریق یکسان سیم کشی شده است اما پیام هایی که در طول این عصب ها حرکت می کنند، راه های متفاوتی برای رفت و آمد به مغز انتخاب می کنند و همین مسئله باعث می شود عادت عطسه کردن در افراد مختلف متفاوت باشد.
او می گوید، "این انتقال عصب هاست که به مغزتان می گوید که چیزی در بینی شما هست که باید بیرون بیاید!"
۲) عطسه کردن از بدنتان محافظت می کند. دکتر کائو می گوید، "عطسه کردن بخش مهمی از فرایند ایمنی بدن است که کمک می کند سالم بمانید.
عطسه با پاک کردن بینی از باکتری ها و ویروس ها از بدنتان محافظت می کند. وقتی چیزی وارد بینی شما می شود یا با محرکی روبه رو می شوید که مرکز عطسه که در پایین ساقه مغز قرار گرفته است در مغزتان را تحریک می کند، پیام هایی سریعاً برای بستن گلو، چشم ها و دهانتان فرستاده می شود. سپس، عضلات سینه تان شدیداً منقبض می شوند و بعد عضلات گلویتان به سرعت باز و آزاد می شوند. درنتیجه این، هوا—به همراه بزاق و ماده مخاطی—با شدت از دهان و بینی تان بیرون می آید. و همین می شود که عطسه می کنید.
۳) عطسه سریع اتفاق می افتد. عطسه ها با سرعت ۱۰۰ مایل در ساعت حرکت می کنند. یک عطسه می تواند ۱۰۰،۰۰۰ میکروب را وارد هوا کند.
۴) برداشتن ابرو ممکن است موجب عطسه شود. برداشتن ابرو روی عصبی در صورتتان که مسیر بینی را تامین می کند اثر می گذارد. و درنتیجه عطسه می کنید.
۵) هیچوقت در خواب عطسه نمی کنید. وقتی می خوابید، اعصاب عطسه هم می خوابند—و این یعنی وقتی خوابید معمولاً عطسه نمی کنید.
۶) ورزش ممکن است عطسه تان بیندازد. دکتر کائو اعتقاد دارد که ورزش موجب عطسه کردن می شود. او می گوید، وقتی بیش از حد به جسمتان فشار می آورید، تنفستان زیاد می شود و درنتیجه، بینی و دهانتان خشک می شود. به این ترتیب، بینی شما با شروع به ترشح که موجب عطسه می شود به این مسئله واکنش می دهد.
۷) طولانی ترین عطسه: ۹۷۸ روز که توسط دونا گرفیت از انگلستان به ثبت رسیده است.
۸) نورآفتاب موجب عطسه کردن می شود. نورآفتاب باعث می شود که یکی از هر سه نفر به عطسه بیفتند. البته حساسیت به نورآفتاب مسئله ای ارثی است—این هم یک چیز دیگر که می توانید گردن پدر و مادرتان بیندازید!
۹) رابطه جنسی هم می تواند محرک عطسه باشد. بیشتر از آنچه که فکر می کنید اتفاق می افتد. محققان باور دارند که تحریک سیستم عصبی پاراسمپاتیک در برخی افراد پیام هایی ارسال می کند که نه فقط باعث می شود این افراد از رابطخ جنسی خود لذت ببرند، بلکه بعد از اتمام آن عطسه کنند.
۱۰) پرعطسه ترین حیوان: ایگوانا. طبق تحقیقات ایگوانا بیشتر از سایر حیوانات عطسه می کند. عطسه کردن معمولاً برای بیرون کردن برخی نمک های خاص که از محصولات فرعی فرایندهای گوارشی آنهاست اتفاق می افتد.
۱۱) چطور عطسه را متوقف کنید؟ بااینکه هنوز ثابت نشده است اما نفس کشیدن از راه دهان و گرفتن بینی در آن زمان می تواند چاره ساز باشد.
● خرافات مربوط به عطسه
گذشته از این واقعیت های عجیب درمورد عطسه، خرافات زیادی هم درمورد عطسه وجود دارد.
بعنوان مثال، درست نیست که وقتی عطسه می کنید قلبتان می ایستد. وقتی سینه تان به خاطر عطسه منقبض می شود، جریان خونتان هم موقتاً منقبض می شود. درنتیجه، ریتم قلبتان تغییر می کند اما توقف نمی کند.
و وقتی عطسه می کنید کره چشمتان بیرون نخواهد پرید. بعضی افراد موقع عطسه کردن به طور طبیعی چشم هایشان را می بندند اما اگر بتوانند آنرا باز نگه دارند، چشم هایشان بیرون نخواهد پرید! دکتر کائو می گوید، "بااینکه فشارخون پشت چشم موقع عطسه کردن کمی بالا می رود اما آنقدر زیاد نیست که چشم هایتان را از حدقه بیرون کند."
خیلی ها هم عقیده دارند وقتی عطسه می کنید باید کاری که مشغول انجام آن هستید را متوقف نموده و صبر نمایید برخی نیز اعتقاد دارند دوستی به ملاقاتتان می آید و اگر گربه تان عطسه کند باران خواهد آمد.
درمورد گفتن واژه عافیت باشید بعد از عطسه به همدیگر، دکتر وود توضیح می دهد که واژه عطسه به یونانی “pneuma” به معنای روح می باشد.
او می گوید، "دعای خیر عافیت باشید بعد از عطسه از عقاید قدیمی است. در گذشته عطسه را تجربه ای نزدیک به مرگ می پنداشتند و تصور می کردند که دعای خیر روح فرد را از بیرون شدن از بدنش نجات می دهد و از وارد شدن شیطان به بدنش جلوگیری می کند.

ناخن سالمی که بر روی پوست سالم قرار داشته باشد، ته رنگی زیبا و صورتی دارد. گودیهای کوچک هنگامی که چند تورفتگی یا گودی کوچک بر روی سطح معمولا صاف و صیقلی ناخن به وجود بیاید، می تواند به این معنا باشد که در زیر ناخن اتفاقاتی در جریان است. در اکثر اوقات دلیل بروز این گودیها بیماری داء الصدف یا پسوریازیس است. این بیماری یک حالت التهابی پوست است که به صورت لکه های سرخ فلس مانند بر روی پوست ظاهر میشود و سلولهای پوست ناخن را نیز درگیر می کند.
سطح ناخن به جای رشد نرم و صاف، دارای ظاهری زبر و دندانه دندانه می شود. به محض اینکه این بیماری درمان شده و تحت کنترل قرار گیرد، ناخنها به تدریج به حالت عادی بازمی گردند. (از آنجایی که ناخن در هفته حدود ۱ میلیمتر رشد می کند، برای از بین رفتن ناخن قدیمی و جایگزین شدن تمام آن با ناخن سالم، یکی دو ماه زمان لازم است.)
● ناخن قاشقی شکل
ناخنهای سالم دارای شکل بخصوصی هستند. آنها در بخش میانی کمی برآمده بوده و به سمت کنار ناخن قوس برمی دارند و نوک ناخن هم کمی به سمت پایین مایل است. پس اگر متوجه شدید که ناخنهای شما در موقعیتی کاملا معکوس قرار گرفته اند، باید متوجه شوید که مشکلی وجود دارد. این حالت که ناخن قاشقی شکل نامیده می شود، نشانه کم خونی همراه با فقر آهن یا iron deficiency anaemia, است. مانند بسیاری از مشکلات سلامتی، بروز مشکل ظاهری، ماهها پس از کمبود شدید آهن در بدن بروز می کند و طبعا پس از برطرف شدن فقر آهن، مدتی طول می کشد تا ناخنها به حالت طبیعی بازگردند.
● پوسته پوسته شدن
ناخن از چندین لایه کراتین (نوعی پروتئین) تشکیل شده است. بهترین حالت زمانی است که این لایه ها برای شکل دادن به یک ناخن یک پارچه و محکم، کاملا به یکدیگر چسبیده باشند. اما زمانی که از ناخنها مراقبت نشود مثلا مدت زیادی در معرض آب بوده یا در مقابل هوای سرد و خشک باشد این لایه ها ورقه ورقه میشوند. این حالت نه تنها نشان دهنده عدم رسیدگی کافی به ناخنهاست، بلکه می توان به این معنی باشد که در رژیم غذایی شما اسید لاینولیک به اندازه کافی وجود ندارد. لاک ناخن به چسبندگی لایه ها کمک کرده و استفاده مکرر از کرمهای مرطوب کننده برای ناخن در طول روز می تواند بسیار مفید باشد. کمبود اسید لاینولیک نیز با مصرف روغنهای نباتی در غذا و سالاد برطرف خواهد شد.
● شکنندگی
با توجه به بعضی آمارها می توان تخمین زد که حدود ۲۰% از زنان از حالتی که به آن سندرم شکنندگی ناخن می گویند رنج می برند. هرچند از نظر عده ای این نام تنها عنوانی تجملی برای ناخنهایی که به سادگی می شکنند، به شمار می اید، اما دلیل این مشکل عمیقتر از اینهاست. ناخنهای شکننده، ناخنهایی هستند که نمی توانند رطوبت را در خود نگهدارند، در نتیجه لایه های ناخن به کلی خشک شده و ترک می خورند. از نظر پزشکی ممکن است کم کاری تیروئید موجب خشکی پوست و ناخن شود.
از نظر تغذیه نیز، رژیمی که آهن آن کم باشد نیز می تواند موجب نازکی و شکنندگی ناخن شود که با مصرف سبزیجات برگدار مانند اسفناج، گوشت قرمز و تخم مرغ می توان از آن جلوگیری کرد. ویتامین ب کمپلکس نیز در بهبود بخشیدن وضعیت ناخنهای شکننده مفید است. البته عادات شما هم نقش مهمی در این میان دارند. متهم اصلی، قرار گرفتن بیش از حد ناخن در معرض آب است. مرطوب کردن مداوم دست و ناخن با آب در اثر شستن بیش از حد دست، شستن ظروف، البسه و نظافت منزل بدون استفاده از دستکش می تواند شکنندگی را بدتر کند.
● زردی
ناخن سالمی که بر روی پوست سالم قرار داشته باشد، ته رنگی زیبا و صورتی دارد. اگر چنین نباشد، باید به دلایل آن توجه شود. اگر تمام ناخنها زرد شوند، می توان آنرا نشانه بیماری ریه یا دیابت دانست. نقاط زرد بر روی ناخن می توانند به خاطر وجود قارچ یا داء الصدف یاشد. از آنجایی که تمام موارد فوق نیاز به درمان حرفه ای دارند، بهتر است در صورت طولانی شدن چنین حالتی به متخصص پوست مراجعه شود. خانمهایی که معمولا از لاک ناخن بسیار تیره استفاده کرده یا تقریبا همیشه ناخنهایی لاک زده دارند، پس از پاک کردن لاک متوجه زردی اندک ناخن خود خواهند شد، اما در این مورد دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. در این حالت ناخنها از لاک رنگ گرفته اند و با مدتی لاک نزدن به رنگ طبیعی باز می گردند.
● نقاط سفید
نقاط کوچک سفیدی که بر روی ناخنهایی با حالات و رنگ کاملا سالم پدید می آیند، معمولا نشانه مشکلی جدی نیستند. در اکثر اوقات آنها علامت آسیبهای وارد شده به ناخن هستند. اگر پایه ناخن جایی که سلولهای جدید ناخن تولید می شود صدمه ببیند، نشانه های این ضربه به صورت نقاط سفیدی بر روی ناخن جدید دیده می شود. اما با توجه به اینکه رشد ناخن بسیار کند است، زمانی که این نشانه بر روی ناخن شما پدید می آید و شما آنرا می بینید، مدتها از زمان ضربه وارده گذشته و شما آنرا فراموش کرده اید.
اما اگر مطمئن هستید که به ناخن شما آسیبی وارد نشده و این نقاط سفید دائما بر روی ناخن شما وجود دارند، ممکن است به مشکلاتی چون اگزما یا داء الصدف دچار بوده یا رژیم غذاییتان کمبود روی ماده موجود در غلات کامل، مرغ و غذاهای دریایی داشته باشد.
● تغییر رنگ
دلیل بسیار رایج تغییر رنگ ناگهانی جزئی و ناسالم ناخنها می تواند عفونت قارچی باشد. این مشکل به سادگی در سالنهای زیبایی غیر بهداشتی منتقل می شود و به خصوص در اثر استفاده از وسایل مانیکور استریل نشده به وجود می آید. عفونت قارچی موجب می شود که ناخن از پوست زیر آن فاصله بگیرد.ناخن به تدریج از روی پوست جدا شده و ضخیم می شود که این ضخامت در واقع در اثر تجمع قارچ ایجاد شده است. عفونت باکتریایی موجب می شود که رنگ ناخن اندکی به سبزی متمایل شود. اگر این عفونت به کوتیکل اطراف ناخن هم منتقل شود، این نواحی سرخ و متورم و دردناک می شوند. در صورت بروز چنین مشکلی به پزشک مراجعه کنید تا برایتان آنتی بیوتیک مناسب را تجویز کند.

تستوسترون هورمونی می باشد که رشد عضلات را حمایت می کند. سطح ترشح این هورمون در بدن همانند سرعت سوخت و ساز از شخصی به شخص دیگر تفاوت دارد . بنابراین در برخی افراد سرعت سوخت و ساز سریع است و در بعضی هم به طور طبیعی سطح ترشح تستوسترون بالاست جهت کسب حجم عضلانی وظیفه دارید که هر کاری از دست تان برمی اید را انجام دهید تا محیط انابولیکی در بدن ایجاد کنید ، یعنی محیطی که در ان شرایط برای ترشح هورمون ها فراهم می شود.در این عنوان ۶ راه را برای کمک به ایجاد محیط انابولیک معرفی می کنیم . یکی از بهترین روشها جهت کمک به ساخت عضله نگاهداشتن تستوسترون در سطح بالا است ، و این مهم تصادفی به وجود نمی اید بنابراین استراتژی های ساخت حجم عضلانی مشابه با استراتژی های افزایش هورمون تستوسترون می باشد . خوردن مقدار فراوان پروتئین و ۲ وعده غذایی خوب قبل و بعد از تمرین شرایط مهم برای رسیدن به هر دو هدف ذکر شده است . به خاطر داشته باشید که شما باید عضلات خود را برای رسیدن به نهایت رشد تحریک کنید اما پس از ان باید به انها فرصت برای ترمیم و بازسازی بدهید برای اینکه رشد در دوره استراحت بوجود ی اید. حال به ۶ نکته مهم که به ان اشاره کردیم توجه کنید.
۱) در مصرف گوشت صرفه جویی نکنید
تحقیقات نشان داده که ، برخلاف یک رژیم غنی از گوشت ، یک رژیم گیاه خواری می تواند باعث کاهش در سطح تستوسترون بدن شود . همچنین رژیم پر چربی نسبت به رژیم کم چربی تحریک ترشح تستوسترون بیشتری دارد . گوشت ، حاوی کلسترول می باشد که این ماده زمینه ساز چندین هورمون در بدن می باشد از قبیل تستوسترون . گوشت قرمز دارای ماده معدنی روی است که تستوسترون را حمایت می کند . در ۲ وعده از ۶ وعده روزانه خود از گوشت مصرف کنید.
۲) بعد از تمرین از کربوهیدرات های تصفیه شده استفاده کنید
توجه داشته باشید که وعده بعد از تمرین تان باید دارای مقدار فراوانی کربوهیدرات ساده باشد ، چیزی حدود ۱.۱ الی ۱.۳ گرم به ازای هر کیلو از وزن بدن چنین شیوه تغذیه ای بعد از تمرین موجب ترشح انسولین می گردد که در نتیجه یک وضعیت عضله سازی به وجود می اید علاوه بر این ترشح انسولین به عنوان ماحصل خوردن کربوهیدرات ساده باعث سرکوب شدن ترشح هورمون کورتیزول در بدن می شود ( کورتیزول هورمونی است که می تواند سوخت و ساز بدن تان را تخریب و بدنتان را از محیط انابولیک به محیط کاتابولیک (کاهش و تخریب عضلات ) برساند)افزایش میزان کورتیزول در بدن نه تنها موجب پارگی بافت عضلانی می شود ، بلکه همچنین موجب کاهش ترشح تستوسترون نیز می گردد پس نتیجه می گیریم که خوردن یک وعده غذایی پر کربوهیدرات بعد از تمرین ، موجب سرکوبی ترشح کورتیزول و عدم ضربه خوردن به سطح تستوسترون در بدن می شود.
۳) پروتئین وی + گلوتامین
پروتئین whey یک نوع پروتئین زود هضم می باشد که دارای امینو اسیدهای شاخه ای زیادی می باشد . یک بررسی نشان داده است که مصرف امینو اسیدهای شاخه ای پیش از فعالیت های استقامتی به حفظ سطح تستوسترون کمک می کند .
۲۰ گرم از پروتئین whey مصرف کنید دارای حدوداً ۷ گرم امینو اسید های شاخه ای می باشد . ۵ گرم گلوتامین هم با ۲۰ گرم وی مصرف کنید تا به حفظ تستوسترون و سرکوب کردن کورتیزول کمک کنید.
وی و گلوتامین را با یک مقدار کوچک از کربوهیدرات مرکب مثل جودوسر یا اب مخلوط کنید و ان را با یک کربوهیدرات مرکب مثل سیب زمینی یا لبو میل کنید . این وعده را حدود ۴۰ دقیقه پیش از تمرین میل کنید.
۴) آب
در طول تمرین به میزان مناسب اب بنوشید و حتما یک بطری پر از اب با خود حمل کنید اب باعث انتقال مواد غذایی به عضلات و از طرفی دفع سموم و مواد مضر می شود که این خود از خستگی زود رس عضلات و تخریب انها جلوگیری کرده و به نحوی محیط سالمی را برای عضلات فراهم می کند همچنین اب دمای بدن را تنظیم کرده و با بالا بردن حجم خون در گردش میزان اکسیژن انتقالی به بافت ها را افزایش می دهد . در طول تمرین بسته به وزن بدنتان به طور متوسط ۳۰۰ سیسی یا ۳۰۰ گرم به طور میانگین باید اب بنوشید و از اینکه زیر پوست بدنتان اب جمع شود هراس نکنید اب باعث چاقی نمی شود اگر هم اب زیر پوست بدن جمع شود به مقدار مورد نیاز است مگر اینکه دارو های کورتونی مصرف کنید .
۵) ارژنین + وی+ شیر +مقداری کربو هیدرات ساده مثل شکر یا قند دکستروز
تنها کاری که باید بعد از تمرین بکنید جلوگیری از تخریب عضلات بدن به منظور تأمین گلیکوژن مورد نیاز بدن و یا توسط هورمون کاتابولیکی کورتیزول می باشد . شما باید بلافاصله شرایط را برای رشد پس از تمرین مهیا کنید برای این کار وی گزینه خوبی می باشد پروتئین وی با جذب سریع نیاز عضلات را به پروتئین و امینو اسیدها به منظور رشد و بازسازی برطرف می کند . و از طرفی شیر به شما کمک می کند تا پس از جذب وی به تأمین پروتئین و دیگر موارد لازم بدن حتی تا یک ساعت بعد از مصرف وی بپردازید و به این صورت شما را تا وعده بعدی تان کاملا انابولیک نگه می دارد .
آرژنین باعث افزایش حجم خون داخل رگ ها و پمپاژ انها شده و به این وسیله به ریکاوری و رشد بعد از تمرین کمک می کند این امینو اسید باعث تولید هورمون رشد و شبه انسولین در بدن شده و رشد شما را تضمین می کند . کربوهیدرات های ساده نیز به پمپاژ گلیکوژن از دست رفته عضلات کمک می کنند و باعث جلوگیری از تخریب عضلات و تغذیه انها می شوند.
در این زمان حدود ۰.۴ تا ۰.۵ گرم وی به ازای هر کیلو وزن بدن بهتر است مصرف شود همچنین ۱۰۰۰ میلی گرم ارژنین نیز کافی به نظر می رسد. نیم لیتر شیر و مقداری پودر دکستروز حدود ۱۰ تا ۲۰ گرم ، مخلوط این مواد رشد شما را تضمین خواهند کرد.
۶) یک ساعت پس از وعده بعد از تمرین بدن شما نیاز به کربو های مرکب و دیر هضم دارد تا به ریکاوری و تأمین نیازها بپردازد حدود ۰.۸ تا ۱ گرم کربو به ازای هر کیلو وزن بدن نیز باید در این زمان مصرف شود چنانچه انها را با سبزیجات و میوه ها مخلوط کنید با یک تیر دو نشان زده اید و املاح و فیبر مورد نیاز را هم تأمین کرده اید .
چنانچه این وعده، وعده قبل خواب می باشد همین مواد برای شما کافی بوده و چنانچه نیست سعی کنید از ساعت ۶ بعد از ظهر به بعد که ریتم متابولیسم بدن کند می شود از کربو هیدرات های ساده و حتی پروتئین وی به میزان کمتری استفاده کنید و می توانید از کربوهیدرات های مرکب یا پیچیده و پروتئین های دیر هضم مثل کازئین ، البومین و سویا استفاده کنید .
در پایان باید گفت چنانچه میزان کالری دریافتی متناسب با کالری مورد نیاز باشد دیگر کالری اضافی وجود ندارد که به چربی تبدیل شود ، پس با کمی تدبیر می توان بدنی پر حجم و خشک داشت.