دوستت دارم ها را نگه میـداری برای روز مبادا ،
دلم تنگ شده ها را ، عاشقتم ها را …
ایـن جمله ها را که ارزشمندند الکی خرج کسی نمیکنی !
باید آدمـش پیدا شود !
باید همان لحظه از خودت مطمئن باشی و باید بدانی که فردا ، از امروز گفتنش پشیمان نخواهی شد!
سِنت که بالا میرود کلی دوستت دارم پیشت مانده ، کلی دلم تنگ شده و عاشقتم مانده که خرج کسی نکردهای
و روی هم تلنبار شدهاند!
فرصت نداری صندوقت را خالی کنی.! صندوقت سنگین شده و نمی توانی با خودت بِکشی اش …
شروع میکنی به خرج کردنشان !
توی میهمانی اگر نگاهت کرد اگر نگاهش را دوست داشتی
توی رقص اگر پا به پایت آمد اگر هوایت را داشت اگر با تو ترانه را به صدای بلند خواند
توی جلسه اگر حرفی را گفت که حرف تو بود اگر استدلالی کرد که تکانت داد
در سفر اگر شوخ و شنگ بود اگر مدام به خندهات انداخت و اگر منظره های قشنگ را نشانت داد
برای یکی یک دوستت دارم خرج میکنی برا یکی یک دلم برایت تنگ میشود خرج میکنی !
یک چقدر زیبایی یک با من میمانی ؟
بعد میبینی آدم ها فاصله میگیرند متهمت میکنند به هیزی … به مخ زدن به اعتماد آدم ها !
سو استفاده کردن به پیری و معـرکه گیری…
اما بگذار به سن تو برسند!
بگذار صندوقچه شان لبریز شود آن وقت حال امروز تو را میفهمند بدون اینکه تو را به یاد بیاورند
غریب است دوست داشتن.
و عجیب تر از آن است دوست داشته شدن ...
وقتی میـدانیم کسی با جان و دل دوستمان دارد ...
و نفس ها و صدا و نگاهمان در روح و جانش ریشه دوانده ؛
به بازیش میگیریم هر چه او عاشقــتر ، ما سرخوشـ تر ، هر چه او دل نازکـ تر ، ما بی رحـم تر.
تقصیر از ما نیسـت ؛
تمامـیِ قصه هایِ عاشقانـه ، اینگونه به گوشمان خوانده شدهانـد
دکتـر علـی شریعتـی