اشعار سکوت، تنهایی و مرگ

.

زندگی را دوست می دارم
عشق را دوست دارم

ولی از خودم می ترسم
از به جای دل سپردن از سر سپردنم می ترسم

از تنهایی پس از عشقم می ترسم

از ادم ها نمی ترسم
تنها از دل خود می ترسم
راستی چرا از ترس خود چنین می ترسم ؟!!!



.

من عقابی بودم

که نگاه یک مار سخت آزارم داد

بال بگشودم و سمتش رفتم ...

از زمینش کندم، به هوا آوردم

آخر عمرش بود که فریب چشمش، سخت جادویم کرد ...

در نوک یک قله، آشیانش دادم که همین دل رحمی، چه بروزم آورد ...

عشق، جادویم کرد

زهر خود بر من ریخت

از نوک قله زمین افتادم

تازه آمد یادم

من عقابی بودم ...!

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

عجیبه، سرچ کردم انگار کسی تا الان این شعر رو قرار نداده بود.

با تشکر مهران ...

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

چه آسان تماشاگر سبقت ثانیه‌هاییم
و به عبورشان می‌خندیم!
چه آسان لحظه‌ها را به کام هم تلخ می‌کنیم
و چه ارزان می‌فروشیم لذت با هم بودن را
چه زود دیر می‌شود...

و نمی‌دانیم که؛
فردا می‌آید
شاید ما نباشیم !

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

آب
قرار نبود
مسئولِ خاموش کردنِ تشنگی باشد
گاهی
ســـــیلابی
مثلا
در بیابان
بی ثمر
خشک میشود:
قلب تو
زیر خاک
همین چند وقت دیگر

کاش
تو هم
مثل
اشک هایم
خود به خود
می آمدی
....

چقدر سفت شده پدال دوچرخه دو نفره دوستی مان!
یا من خسته ام، یا شیب زیاد شده، شاید هم تو دیگر رکاب نمیزنی


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

امشب از من خبري نيست
دوست ندارم به ياد آورم كه
فردا هم بايد زندگي كنم...

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

دستم را بگیر

جیب ها گاهی

عمق تنهایی را نمی فهمند

به دوست داشتَنت مشغولم
همانند سربازی که سالهاست ،
در مقرّی متروکه
بی خبر از اتمام جنگ ،
نگهبانی می دهد . ..

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

غمم غم ِ سربازی ست
که اشتباهی
در قطعه ی دشمنان
دفن شده


...رسول ادهمی