Printable View
پای بر خاک و دست بر خورشید
این چنین است جنگ من با من
به صراحت -به روشنی- به یقین
مانده ام همچنان به کسوت زن
حالم از هر چه یوسف است بهم
می خورد بهر حفظ پیرا هن
آن هم از ترس !نه به میل خودش
نه ز شرم و حیا ! نه وجداناْ
کم نباید بیاورد حتماْ
روبروی شهامت یک زن
بعد حوا فقط زلیخا بود
به جسارت گرفت بر گردن
آن گناهی که خورده است گره
گاه باسیب و گاه پیراهن...
حالا که آمده ای
همین جا بنشین
و فقط از خدا بپرس
چه قدر با هم بودن خوب است
محمد رضا عبدالملکیان
تو را به یاد آوردن همیشه تلخ است
روزی که آمده ای
یاد آور روزی است که خواهی رفت
واضح ترین نکته هر شروعی
پایانی است که خواهد آمد
ریاضی
داستان بزرگترین حماقت بشری است
منطقی که از تخیلی هیجان انگیز نشات می گیرد:
نیم خط
آفریدن آغازی که به هیچ انتهایی
ختم نخواهد شد!
قشنگ بود مرسی!نقل قول:
زود خاك پايت مي شوم نگاهت بريزد به تمام تنم...
به خيالم عاشقت كردم!
بیا با هم بازی کنیم یه بازیه عجیب غریب
من پی تو باشم و تو، دنبال عطر خوب سیب
میخوام برم تموم بشم شاید دلت یه ذره شه
اگه که بعد من نری دنبال دختری نجیب
تو و یه دست منتظر من و یه لب پر از دعا
گناهمون فقط باشه شکستن ستاره ها
بیا به بازی بگیریم یه آسمون ستاره رو
اگه که میگذره خدا از اشتباه ما دو تا
قرار بازیـــــــمون اینه شبا بیای سراغ من
یه بازی تازه کنی با لـــــــب نیمه داغ من
منم تو عشق بازیمون یه قولایی بهت میدم
شبا در و باز بذارم راحـــــــــت بیای اتاق من
میخوام که بوســـــه هامو باز جا بذارم روی تنــــت
دل و به هر چی خوش کنم شده به دل شکستنت
نه عکساتو پاره کنم نه بازیـــــمون تموم بشه
قراره اشکــــــی نریزم حتی زمان رفتنـــــــــت
ها چی می گه؟:31:نقل قول:
والا من خودم از یکی دیگه گرفتم:31:
اما می بینم که این تیکه داره تو کل فروم فراگیر می شه
برم به صاحابش بگم:31:
نقل قول:
منم بهش می گما
گوش نمی کنه
البته کاریش هم نمی شه کرد
این داستان یه جورایی به گورخرا ربط داره، مگه نه آرام جون؟!:31::31::31:
ها بدجـــــــــــــــــــــو رم ربط داره!!!! :31::31:نقل قول:
سوگند به عشق سوگند به پاکیت
که قلبم کوچک است
و جایی برای دو عشق نیست
سوگند به عشق پاکمان
که دل شکستن کار بس سخت است
سوگند به پاکی اشکانت
که در دل آتش سوزان به پا می کند
و جانم را ذره ذره خاکستر می کند
سوگند به آن بوسه اول
که تو بی من باید بمانی و راه را طی کنی
سوگند به خورشید که پاکیت را گواهی می دهد
سوگند به مرگ
که اگر نبود تا ابد در کنارت بودم
Boof
پشت این پنجره ها آسمانی است
که هرچقدر هم که ابری باشد
هرچقدر هم که بوی دود بدهد
و دلمان بگیرد از غروب های غمگینش
با یک پارچه بزرگ آبی رنگ
آویزان پشت پنجره
عوضش نمی کنیم
وسعتش را
دوست داریم
من
برخلاف دیگرانی که اول بدنیا می آیند
و بعد می میرند
مرده ام هنوز
فردا که رها شوم از زنجیرهای محکم دیروز
که بسته اند مرا به جریان رنگ جمع بودن
و رسوا نبودن!!!
به دنیا خواهم آمد
فردا شاید زیباترین آشنای هرروز من باشد
هنوز ندیدمش
ولی انتظارش را لحظه لحظه کشیده ام
و تابوت مردگی را
لولیده در تعفن و کهنگی
تنها به امید آمدنش
به دوش می کشم
فردا همان روز است که آن دیگران یک شکل
و یک فکر
به من بگویند:
عوض شده ای!
فردا همان روز است
که در این آینه غریب
که سالها عکس دیگران را نشانم می داد
غریبه ترین غریبه
گمشده ی سالهای دور
-خودم را-
خواهم دید!
درست نمی دانم آیا
من نیز مثل تمام آنها
که اولین نفس زندگیشان را حریصانه می بلعند
گریه می کنم آن لحظه
یا اینکه با تمام وجود
خواهم خندید؟