خواص خوراكیها

گياهي با گلهاي آبي واژگون است. از پيازاين گياه بعد از خشك و پودر كردن براي بستني سازي استفاده مي شود زيرا اين گياه داراي مواد نشاسته اي مي باشد.
اين گياه در موارد ناراحتيهاي تنفسي مثل سرفه هاي شديد و حتي در موارد سياه سرفه و آسم و تنگي نفس مورد استفاده قرار مي گيرد.
گلهاي اين گياه نوش خوبي براي زنبور عسل است و با له كردن و خورد كردن گل آن، ماسك خوبي براي صورت تهيه مي شود.
معمولاً محل رويش اين گياه داخل باغها و بيشه هاست و زمان گل دهي آن از اواخر فروردين تا اواخر خرداد است.
اين گياه پيازي دارد كه پياز آن مورد استفاده است.

گشنيز كوهي
اين گياه هم به صورت اهلي كشت مي شود و هم در كوه مي رويد ولي گياهي كه در كوه مي رويد داراي خواص بيشتري است. برگ و ميوه اين گياه مورد توجه مي باشد كه منبع ويتامينهاي C و B و A است. موارد استفاده اين گياه براي ناراحتيهاي قلبي، نيرو دهنده مغز و برطرف كننده هيستري و غش، اشتها آور، ضد جوش و آفت دهان، ضد عفوني كننده مجاري تنفسي در زمان سرماخوردگي و زكام و حساسيت ناشي از آبريزش بيني مي باشد.
اين گياه با تمام خواصي كه دارد مصرف زياد آن ممکن است مضر باشد. از جمله ضررهاي مصرف زياد اين گياه عبارتند از: خوابهاي پريشان و آشفته، بي خوابي، نسيان و فراموشي و لكنت زبان.
مقدار مصرف اين گياه بايد توسط پزشك تعيين شود كه بايد ۲٥ گرم در يك ليتر آب بصورت جوشانده و۲ تا ٤ گرم از پودر دانه اش مورد استفاده قرار گيرد.
مناطق رويش اين گياه در ارتفاعات است و فصل گل دهي گياه از اواسط ارديبهشت تا اواخر تيرماه مي باشد.

مادر پيتر رابيت پس از بازگشت پيتر در يك روز پرمخاطره از باغ آقاي مك گرگور يك ليوان بابونه به ايشان داد تا ناراحتي معده وي را تسكين بخشد و او را بخواباند. ليكن مصرف دارويي و طبي بابونه قبل از داستان پيتر رابيت آغاز شده بود. مصريها، روميها و يونانيان باستان از گلهاي بابونه براي درمان آفتابزدگي، تب ها و قولنج استفاده مي كردند. آلمانيها براي توصيف بابونه از عبارتي به نام "alles zutraut" استفاده مي كنند كه مفهوم اين عبارت اين است: "بابونه هر دردي را درمان مي كند".

مصرف چاي يا عصاره مايع بابونه آلماني
مي تواند در تسكين دردهاي ناشي از گاز، سوزش سردل و زخم ها مفيد واقع شود. مصرف كرم يا پماد بابونه به عنوان داروي موضعي روي پوست مي تواند در كاهش علايمي نظير پسوريازيس، اگزما يا سوختگيهاي پرتو درماني سرطان مفيد واقع شود. پماد بابونه در ترميم زخمهايي كه بهبود آنها مستلزم مدت زمان طولاني است، مؤثر واقع ميشود. مي توانيد گلهاي بابونه خيس خورده يا تنتورهاي اين گياه (محلولهاي تهيه شده از گياه مزبور، الكل و آب) را در داخل وان حمام بريزيد و سپس در آن فرو رويد. اينكار به درمان يكسري از بيماريهاي پوست از جمله بواسير كمك مي كند. براي درمان سرماخوردگي بخور چاي بابونه را كه در داخل يك كتري ريخته يا چندين قطره از روغن بابونه را كه در آب جوش ريخته شده است، استنشاق كنيد. پس از سرد شدن چاي، مي توانيد از آن براي شستشوي دهان يا غرغره به منظور كاهش درد ناشي از بيماري لثه ها يا زخمهاي دهان استفاده كنيد.

معرفي گياه
گلهاي كوچك مرواريد گونه بابونه آلماني ميتواند معده،ريه ها و پوست تحريك شده را درمان كند. گلهاي اين گياه داراي طوقه هاي سفيدي است و به صورت چرخشي، قيفي شكل وبا مركز زردرنگ بزرگ ميشود. پهناي آنها كمتر از يك اينچ است و روي ساقه هاي بلند، و نازك سبز رنگ
مي رويند. گاهي اوقات بابونه وحشي نيز مي رويد كه ارتفاع آن از زمين چندان فاصله نمي گيرد و مي توان آن را در كنار مزارع و باغهاي گياهان دارويي مشاده كرد. ارتفاع اين گياه به سه پا مي رسد. بابونه شامل انواع بابونه اعم از بابونه آلماني يا بابونه رومي (انگليسي) است. .

تركيبات گياه
براي تهيه چاي بابونه گلهاي آنرا در داخل كيسه هاي چاي بسته بندي مي كنند، يا آنها را كوبيده و بخار مي دهند كه محتواي روغن آن كه آبي رنگ است به طور جداگانه قابل استخراج و بسته بندي باشد. روغن بابونه حاوي تركيباتي است كه از ورم اعضاي بدن جلوگيري مي كند و در كاهش روند رشد باكتريها، ويروسها و حتي قارچها مؤثر است.
اشكال موجود
بابونه آلماني به صورت سرگل خشك، چاي، عصاره مايع و پماد موضعي يافت ميشود.
نحوه مصرف
بابونه مصارف زيادي دارد. تحريك ناشي از سرماخوردگيها، زخمهاي ديرخوب شونده، دمل (آبسه ها)، ورم لثه هاپسوريازيس، اگزما، ناراحتيهاي كودكان مانند آبله مرغان، سوختگي در اثر كهنة بچه ها و قولنج در زمره دلايل متعارف مصرف چاي بابونه، شستشو با آن يا انواع تنتورهاي اين گياه محسوب ميشود.
بابونه معمولاً موقعي مورد مصرف قرار مي گيرد كه عارضه آشكار شده باشد. اگر براي درمان زخم، آفتابزدگي يا هر نوع موقعيت جدي از بابونه استفاده مي كنيد ولي علايم بيماري رفع نمي شود يا بدتر ميشود، در اسرع وقت با پزشك معالج خود مشورت كنيد.
براي درمان قولنج. زخم، درد معده، سوزش سردل و گاز از دو تا سه گرم اين گياه كه در آب داغ خيس خورده باشد، چاي تهيه كنيد و روزانه سه تا چهار بار بين غذا از آن ميل كنيد، يا اينكه 5 ميلي ليتر از تنتور 1:5 بابونه را روزانه سه بار مصرف كنيد.
براي غرغره كردن و شستشوي زخمهاي دهان يا بيماري لثه ها، از دو تا سه گرم اين گياه كه در آب داغ خيس خورده باشد، چاي تهيه كنيد سپس بگذاريد سرد شود و تا هر چند بار كه مي خواهيد از آن استفاده كنيد.
براي تسكين ريه ها به هنگام سرما يا درمان سرفه چندين قطره از روغن اصيل اين گياه را در داخل آب در حال تبخير بريزيد و سپس بخار مزبور را استنشاق كنيد يا چاي آنرا تهيه و بخار را استنشاق نماييد.
براي تسكين درد بواسير، بريدگيها، اگزما يا گزش حشرات 1/4 پوند از گلهاي خشك بابونه را در هر بار شستشو مصرف كنيد، يا از عصاره الكلي گلهاي بابونه در وان حمام استفاده كنيد.
براي استفاده از بابونه، به عنوان داروي شستشو از محلول 3 تا 10 درصد آن استفاده كنيد (گياه مزبور در آب جوشانيده باشد كه به اين حالت چاي بابونه نيز گفته ميشود).
براي درمان پسوريازيس، اگزما يا پوست خشك و فلسي، از كرم بابونه حاوي 3 تا 10 درصد محتواي داروي خالص بابونه استفاده كنيد.

نكات احتياطي
استفاده از بابونه عموماً بي خطر است. ليكن چاي غليظ اين گياه مي تواند سبب استفراغ گردد. اگر به "ابروسيا" حساسيت داريد بايد از مصرف بابونه بپرهيزيد چون اين دو از يك تيره گياهي هستند. از مصرف زياد آن در دوران بارداري يا شيردهي اجتناب ورزيد. اگر باردار هستيد موضوع مصرف آن را با پزشك معالج خود در ميان بگذاريد.

تداخل هاي احتمالي
هيچگونه گزارشي مبني بر تأثير و تأثر دو جانبه بابونه با ساير داروها وجود ندارد. اما احتمالاً، بهتر است از مصرف بابوبه به هنگامي كه فرد تحت درمان با داروهاي ضد انعقاد است، پرهيز شود.

منبع: پايگاه الكترونيكي خدمات پزشكي ايران

بابونه اروپايي در طول قرنهاي متمادي در طب سنتي و عاميانه اروپا براي درمان سردرد، ورم مفصل و تب مورد استفاده قرار گرفته است. واژة بابونه اروپايي از اصطلاح لايتن "فبري فيويج" به معناي "تب بر" اخذ شده است. اين گياه از ديرباز در درمان گزيدگي حشرات، . دردهاي معده و دندان درد مي رفته است. هر چند كه كارشناسان گياهان دارويي امروزي معمولاً براي مقابله با حالات فوق از اين گياه استفاده نمي كنند. اين عده امروزه از بابونه اروپايي براي معالجه ميگرن، شروع اوليه آرتريت، بيماريهاي روماتيسمي و ساير ناراحتيها استفاده مي كنند.

معرفي گياه
بابونه اروپايي اصالتاً بومي جنوبي شرقي اروپا است. امروزه اين گياه در كل اروپا، آمريكاي شمالي و استراليا نيز يافت ميشود. اين نوع گياه كوتاه قد و بادوام است و بين ماههاي جولاي و اكتبر رشد و نمو مي كند. در گذشته اين گياه در تمامي ديواره هي باغهاي انگليس و آلمان يافت ميشد. مردم نيز به كشت و پرورش آن در اطراف منازلشان مي پرداختند چون عقيده داشتند اين گياه جو زمين را تصفيه و بيماري را خنثي مي كند. گلهاي ريز و مرواريد گونه زردرنگ اين گياه نشان مي دهد كه از تيرة "آفتابگردان" است. اين گياه كمي به بابونه شباهت دارد ليكن بين اين دو تفاوتهايي نيز هست. برگهاي زرد مايل به سبز حالت حالت تناوب دارند و با موهاي كوتاه به سمت پائين رشد مي كنند. برگها در واقع مهمترين بخش اين گياه را در طب گياهي تشكيل مي دهند. بابونه اروپايي يك گياه معطر با رايحة قوي و تند است.

تركيبات گياه
فرآورده هاي حاصل از اين گياه معمولاً از برگهاي آن تهيه مي شوند. گاهي اوقات اينگونه فرآورده ها را از قسمتهاي بالايي گياه (يعني كليه قسمتهايي كه در بالاتر از سطح زمين رشد
مي كنند) تهيه مي كنند. خاصيت ضد ميگرني اين گياه به عنصر فعالي به نام "پارتنوليد" مربوط
مي گردد.
اين عنصر روي عضله صاف ديواره شريانهاي خوني در مغز اثر مي گذارد تا فعاليت عوامل تنگي رگ نظير سروتونين، پروستاگلاندين و نوراپي نفرين را متوقف كند. عوامل تنگي رگ سبب باريك شدن رگهاي خوني و در زمرة يكي از عوامل اصلي انواع ميگرن محسوب ميشود.

اشكال موجود
انواع كپسول اين گياه از برگهاي خشك آن تهيه ميشود. همواره در جستجوي فرآورده هاي استاندارد اين گياه، حاوي حداقل دو درصد پارتنوليد، باشيد. اگر فرآوردة مورد استفاده استاندارد نباشد، نمي توانيد مطمئن باشيد كه آنچه مصرف مي كنيد حاوي پارتنوليد كافي است و بدون وجود اين عنصر، فوايد درماني كافي از مصرف اين گياه نصيب شما نخواهد شد. خواندن عنوان و مشخصات فرآورده هاي بابونه اروپايي حائز اهميت است چرا كه ميزان پارتنوليد موجود، بسته به محل رشد و نمو اين گياه متغير است. بابونه اروپايي پاره اي از مناطق جهان، يا پارتنوليد كمي دارند يا فاقد آن هستند.
مي توانيد برگهاي اين گياه را كه خودتان كشت كرده ايد يا گونه اي از آن را كه از بازار تهيه
مي كنيد، براي مصارف درماني بجويد. با اين وجود، در خوردن برگهاي اين گياه محتاط باشدي. حدود 10 درصد افرادي كه برگهاي اين گياه را مي جوند به زخم هاي دهان، از دست رفتن مزه ها يا تورم لبها، زبان و دهان مبتلا مي شوند.

نحوه مصرف

امروزه تقريباً 10 درصد آمريكاييها از انواع ميگرن رنج مي برند. بابونه اروپائي مي تواند در نجات بسياري از انسانها از اين عارضه مؤثر واقع شود. اين گياه دارويي مي تواند براي درمان انواع ميگرنهاي در حال پيشرفت و همچنين در پيشگيري از آنها مورد استفاده قرار گيرد. گياه مزبور در درمان آن دسته از افراد مبتلا به ميگرن كه معالجات ديگر برايشان مؤثر واقع نشده است، مفيد است. (اين امر شامل تجويز داروها و معالجات پيشگيري از ابتلا به درد ميشود). بابونه اروپايي اگر مطابق با دستورالعملهاي پزشك معالج مصرف شود، داروي بي خطري است. در دهه 1980، متخصصان اروپايي پي بردند 70% از مبتلايان به ميگرن كه روزانه دو تا سه عدد برگ بابونه اروپايي مصرف مي كنند از سردرد رهايي پيدا مي كنند. دانشمندان انگيسي چنان از اين ضريب بالاي موفقيت شگفت زده بودند كه درصدد برآمدند دامنه اين تحقيقات را گسترش دهند. آنها دريافتند كه بابوبه اروپايي در كاهش شدت ميگرن به مراتب مؤثرتر از مسكنها است. اين گياه همچنين علايم ناراحتيهايي نظير تهوع، استفراغ ناشي از ميگرن را از بين مي برد. در سال 1997، بابوبه اروپايي در فروشگاههاي مواد غذايي بهداشتي آمريكا در ميان پر فروشترين گياهان دارويي ايالات متحده در رديف نوزدهم قرار گرفت. متخصصان علم پزشكي مطمئن نيستند كه آيا اين گياه در كاهش تورم و مفاصل آرتريت نيز مؤثر است يا نه. اسناد و مدارك در اين زمينه متناقض است اما برخي از افراد كه مبتلا به ورم مفصل بوده اند ادعا مي كنند گياه مزبور در كاهش درد و مفاصل سفت آنها مؤثر بوده است.

ميزان مصرفي پيشنهادي
براي درمان و پيشگيري از ميگرن عصارة استاندارد شده بابونه اروپايي را روزانه 2 بار (حاوي حداقل 250mcg پارتنوليد) مصرف كنيد.
براي درمان حمله شديد ميگرن روزانه 1 تا 2 گرم پارتنوليد مصرف كنيد.

نكات احتياطي
بابونه اروپايي در درمان ناراحتي ميگرن آن دسته از بيماراني كه نسبت به معالجات عادي و رايج پاسخ مثبت نداده اند مؤثر واقع ميشود. گاهي اوقات از عوارض جانبي اين داروي گياهي نظير دردشكم، سوء هاضمه، نفخ، اسهال، تهوع، استفراغ و عصبيت رنج مي برند.. كودكان زير 2 سال بايد از مصرف آن پرهيز كنند.

تداخل هاي احتمالي
از مصرف توأم آسپرين، وارفارين يا هر نوع داروي رقيق كننده خون (آنتي ترومبوتيك) بپرهيزيد. اگر هر كدام از اين داروها را مصرف مي كنيد، بهتر است قبل از شروع مصرف بابونه اروپايي با پزشك معالج خود مشورت كنيد.

بابونه رومي مي تواند ميزان تهوع، استفراغ و تشكيل گاز در روده ها را كاهش دهد. اين گياه همچنين در ايجاد آرامش، كاهش ورم ناشي از بريدگيها يا بواسير مفيد واقع ميشود، و شرايطي نظير اگزما، التهاب لثه ها (ژنژيويت) را درمان مي كند. مصرف آن عملاً شباهت به مصرف بابونة آلماني دارد، و بنا به دلايل مستند اين دو گياه حاوي تركيبات و عناصر فعال مشابهي هستند. بابونه رومي به اندازه بابونه آلماني مورد تحقيق و بررسي نبوده است، لذا ادعا در خصوص فايده و اثر آن و در پاره اي موقعيتهاي بهداشتي خاص بايد با تحقيقات مضاعف تأييد گردد.
متأسفانه، اين بدان معناست كه بسياري از مردم تصور مي كنند مصرف بابونه رومي فايده اي ندارد. در حالي كه بابونه رومي از مدتها قبل به بسياري از چايها، پمادها و ساير انواع اقلام و تركيبات دارويي اضافه ميشود.

معرفي گياه
بابونه رومي، بومي شمال غرب اروپا و شمال ايرلند است. در اين مناطق به حالت خزيده و چسبيده به زمين مي رويد و ارتفاع آن نيز به يك پا مي رسد. برگهاي سبز خاكستري اين گياه از ساقه هاي آن ريشه مي گيرند و گلهاي آن مراكز زرد رنگي دارند كه گلبرگهاي سفيد آنها را در بر گرفته و مينياتور مرواريد گونه اي را ايجاد كرده است. گلهاي اين گياه بوي سيب مي دهند.

تركيبات گياه
تهيه چاي، پمادها، و عصاره هاي حاصل از بابونه موقعي صورت مي گيرد كه گلهاي اين گياه غنچه سفيد و زرد به خود گرفته باشند. اگز اين شوفه ها چاي درست نكنند، آنها را براي توليد روغن آبي رنگ كه فوايد درماني دارد، مي كوبند و مي جوشانند. تركيبات موجود در روغن اين گياه از پيشرفت ورم جلوگيري مي كند و رشد باكتري ها، ويروسها و قارچها را كه مي توانند عامل درد باشند، كند مي سازد.

اشكال موجود
بابونه رومي به شكل گلهاي خشك در قالب فله، چاي، تنتور و همچنين در كرمها و پمادها يافت ميشود

نحوه مصرف
بابونه رومي را به چند طريق مي توان مصرف كرد. يكي از اين حالات نوشيدن يك ليوان داغ چاي بابونه در صورت درد معده يا اختلال خواب است. در كل، ميزان ها مصرف بابونه كه در پايين آورده ميشود احتمالاً به تسكين انواع دردهاي معده كمك و اشتهاي شما را بيشتر مي كند.
بابونه در كاهش تورم لثه ها، در صورتي كه مبتلا به ژنژويت (التهاب لثه ها) باشيد، مفيد است.
چاي گلهاي خشك اين گياه سه بار در روز به مقدار يك تا چهار گرم، به ميزان 1 تا 4 ميلي ليتر، روزي سه بار.

براي معالجه بواسير يا مشكلات پوستي دو چاي كيسه اي بابونه را به يك لگن آب اضافه كنيد يا چندين قطره تنتور بابونه رومي مصرف كنيد. اگر پماد بابونه را مصرف مي كنيد، فرآورده هايي را برگزينيد كه حاوي 3 تا 10 درصد سرهاي گل بابونه خشك شده باشد.

نكات احتياطي
مصرف بابونه رومي بي خطر است ليكن نبايد در دوران بارداري يا شيردهي مصرف شود. هر چند اما مصرف چاي آن اشكال ندارد.
بابونه رومي حاوي تركيبي به نام "اسيد آنتميك" است كه مي تواند در صورت مصرف زياد سبب استفراغ شود. گزارش شده است كه فردي پس از خوردن چاي بابونه رومي با واكنش آلرژيك شديدي روبرو گشت. وي به "ابروسيا" آلرژي داشت كه در تيره بابونه رومي قرار دارد. اگر شما هم به ابروسيا آلرژي داشتن خود به ابروسيا اطلاعي نداريد، از پزشك خود در خصوص خطر مواجه شدن با اين آلرژي سؤال كنيد. به احتمال زياد مي توانيد هر شكلي از بابونه را براحتي مصرف كنيد.

تداخل هاي احتمالي
تعامل و تداخل اين گياه با ساير داروها و گياهان دارويي هنوز گزارش نشده است، اما در صورتي كه از رقيق كننده هاي خوني استفاده مي كنيد، از مصرف بابونه بهتر است پرهيز كنيد.

كارشناسان گياهان طبي برزيلي از گياه پائوداركو براي درمان و معالجه انواع اولسر، ديابت، روماتيسم، سرطان و كچلي استفاده مي كنند. چاي اين گياه ماده معروفي براي درمان عفونتها، التهاب قارچي كانديدا و ساير انواع عفونتها است. برخي از درمانگران ادعا مي كنند كه چاي تهيه شده از اين گياه در درمان سرطان هم مؤثر واقع ميشود.
پائوداركو به عنوان فرآورده درماني، آنچنان در ايالات متحده معروف شده است ه نسل درخت آن در آستانه خطر انقراض قرار دارد.

معرفي گياه
پائوداركو نوعي چاي گياهي تهيه شده از پوسته داخلي درختان هميشه سبز تاببوا (tabebuia) است. اينگونه درختان در مناطق گرم آمريكاي مركزي و جنوبي مي رويند. بخش اعظم پائوداركو از درختي در جنگلهاي باراني آمازون به نام (درخت تاببوا آولاندا) تهيه ميشود.
درخت مزبورنوعي گياه هميشه سبز داراي برگهاي پهن است كه طول آن به 125 پا مي رسد. چون اين درخت چنان محكم است كه به آساني از بين نمي رود.
تركيبات گياه
فرآورده هاي تهيه شده از پائوداركو از پوسته داخلي درختان تابيوا تهيه ميشوند. پوسته درختان مزبور حاوي عناصر شيميايي مهمي به نام "نافتوكوئينون" است. برخي از اين عناصر در رفع عفونت و كاهش تورم مفيد هستند. اما چون بخش اعظم فرآورده هاي تهيه شده از پائوداركو استاندارد شده نيست، معلوم نيست آيا فرآورده هاي مذكور حاوي مقدار معتنابهي مواد فعال مهم هستند يا نه.
برخي از انواع چاي گياهي كه بر چسب پائوداركو خورده اند واقعاً از درخت تابيوا تهي نشده اند. هميشه به خاطر حصول اطمينان از اصالت پائوداركو برچسب و عنوان آنرا بخوانيد اطمينان حاصل كنيد كه چاي مورد نظر حاوي عنصر و تركيب بابيوا آولاندا هست.

اشكال موجود
پائوداركو به صورت چاي پوته خشك، عصاره الكلي، عصاره غير الكلي (معمولاً گليسيرين) عرضه ميشود. بخش اعظم تحقيقات شيميايي به عمل آمده درباره پائوداركو معطوف به چوب آن و نه پوسته آن بوده است. چوب اصلي تاببو آولاندوا حاوي نفتوكوئينون است. اما تعيين مقدار موجود اين ماده در فرآورده هاي پائوداركو آسان نيست چون اينگونه فرآورده ها استاندارد نيستند. بنابراين بهتر است آن دسته از انواع تجاري اين گونه فرآورده ها خريداري شود كه از نظر كيفيت شهرت خوبي دارند.

نحوه مصرف
به نظر مي رسد پائوداركو براي درمان عفونتهاي مخمري مناسب است. اين داروي گياهي در درمان كانديديازيس دهاني نيز مؤثر و مفيد است. پائوداركو همچنين داراي پاره اي خواص آنتي بيوتيكي و ضد قارچي است و گاهي اوقات سبب كاهش تورم و التهاب مفصل ميشود. دانشمندان پي برده اند كه لاپاچول به عنوان عنصر فعال موجود در پائوداركو مي تواند جلو عفونتهاي قارچي را بگرد و انگلهاي روده اي را اين بين ببرد. پائوداركو مي تواند باكتريها و ويروسهاي امل عفونت نظير "هرپس سيمپلكس"، آنفولانزا و سرخك رانابود سازد.
مي توانيد اين گياه را به عنوان نوعي مكمي گياهي در صورت ابتلا به هر كدام از عوارض فوق مصرف كنيد. اما اگر بيماري جدي داريد، اعم از عفونت يا سرطان، قبل از هر چيز، با پزشك معالج خود مشورت كنيد.
دوز مصرفي توصيه شده براي تهيه چاي از پوسته شل اين ماده گياهي، يك قاشق غذاخوري از آن را در يك ليوان آب (8 انس)، بريزيد و بگذاريد به مدت 5 تا 15 دقيقه دم بكشد.
يك ليوان از چاي تهيه شده را روزي دو تا هشت بار ميل كنيد.
در صورت مصرف عصاره اين ماده گياهي، از دستورات كارخانه سازنده كه در برچسب آن موجود است تبعيت كنيد.
در مورد انواع كپسول نيز روزانه سه بار 1000 ميلي گرم مصرف كنيد.

نكات احتياطي
خوردن چاي پائوداركو و عصاره آن طبق دوز مصرفي توصيه شده بي خطر است. اگر زياد چاي پائوداركو بخوريد، ممكن است دچار تهوع شويد. اگر با مشكلات انعقاد خون مواجه هستيد از مصرف پائوداركو اجتناب ورزيد مگر اينكه قبلاً با پزشك معالج خودتان مشورت كرده باشيد.

پنجه شيطان عنوان شناخته شده انواع كرفس هارپاگوفتيم و زهري هارپاگوفتيم است كه وابسته به تيرة كنجد است. اين گياه بومي جنوب آفريقا و ماداگاسكار است، امروزه در ساوانها و دامنه هاي دور دست صحراي كالاهاري در آفريقاي جنوبي و ناميبيا يافت ميشود. هر دو گياه مزبور براي ساخت ريشه پنجه شيطان با ريشه هارپاگوفتيم در آميخته ميشوند. محققان علوم پزشكي دريافته اند كه ريشه پنجه شيطان مي تواند التهاب و درد را كاهش دهد.
مردم منطقه خويزان صحراي كالاهاري در طول ساليان دراز از ريشه اين گياه براي اهداف درماني از قبيل معالجه و درمان درد و مشكلات دوران بارداري و همچنين در تهيه پمادهاي موضعي براي درمان مشكلات پوستي استفاده كرده اند. امروزه، اين گياه به عنوان داروي هاضمه و اشتهاآور نيز مصرف ميشود. اين گياه داراي خاصيت كاهش دردهاي خفيف نيز است.

معرفي گياه
پنجه شيطان فاقد بوي مشمئز كننده اما حاوي موادي است كه مزة آنرا تلخ كرده است. اين يك گياه پربرگ بادوام با ريشه ها و جوانه هاي شاخ دار است. اين گياه داراي ريشه ها يا پوششهاي ثانوي نيز است كه از ريشه هاي اصلي يا جانبي آن رشد مي كنند.

تركيبات گياه
فرآورده هاي دارويي گياه پنجه شيطان از برشها يا دكمه هاي خشك سائيده شده، تهيه مي شوند. از ريشة خشك اين گياه كه قابل دسترسي نيز است مي توانيد انواع چاي (دم كرده ها) را تهيه كنيد. دكمه هاي آن حاوي تركيبات فعالي به نام "مونوترپنيس" است، كه در اين ميان ماده "هارپاگوسيد" فعالترين ماده است.

اشكال موجود
پنجه شيطان به شكل دكمه هاي ريشه اي به زمين چسبيده يا به صورت كلي قابل دسترسي است. مي توانيد انواع چاي اين گياه (دم كرده) را از ريشة خشك آن تهيه كنيد.

نحوه مصرف
پزشكان معالج از ريشة اين گياه براي درمان كم اشتهايي، روماتيسم، آتريت، تب، درد ماهيچه اي، التهاب تاندون ها، مشكلات معده اي- روده اي، بيماريهاي كبدي و صفرا استفاده مي كنند. اين گياه نيز درمان مؤثري براي ناراحتيهاي ماهيچه اي عضلات ميباشد، به عنوان مسكن، آرامبخش و ادرارآور نيز كاربرد دارد.
تحقيقات به عمل آمده روي حيوانات نشان داده است كه گياه پنجه شيطان التهاب ناشي از آرتريت را كاهش مي دهد. با اين وجود، ساير تحقيقات هيچگونه خواص ضدالتهابي از اين گياه نشان نداده است. به نظر مي رسد كه اين گياه اثرات متفاوتي در مقايسه با اغلب داروهاي ضد التهابي غيراستروئيدي (NSAIDs) از خود بر جاي مي گذارد. عنصر فعال اين گياه به نام هارپاگوسيد (يا تركيب مرتبط به نام هارپاگيد) در داخل بدن به ماده ديگري تبديل ميشود. ماده جديد، به نام هارپاگونين، نيز مي تواند تركيب فعالي باشد كه سبب كاهش التهاب ناشي از آرتريت شود.
مي توانيد از ريشه خشك گياه پنجه شيطان، يا از تنور آن (محلولي كه از گياه، الكل يا گياه، الكل و آب تهيه ميشود) استفاده كنيد. اگر از آن براي درمان جدي بيماريهايي نظير روماتيسم استفاده مي كنيد، هميشه به ياد داشته باشيد با پزشك خود مشورت كنيد.
ميزان مصرفي توصيه شده براي موارد عمومي اين گياه عبارت است از:

دكمه خشكيده: روزانه سه بار به ميزان 0/1 تا 0/25 گرم از اين داروي گياهي را كه به شكل كپسول يا جوشانده موجود است (مايع تهيه شده در اثر جوشاندن گياه مورد نظر درآب)، مصرف كنيد.

عصارة مايع آ“ (1:1 تا 25 درصد الكل): روزانه سه بار به ميزان 0/1 تا 0/25 ميلي گرم.

نكات احتياطي
نجه شيطان گياهي غيرسمي و بي خطر است، كه اساساً هيچگونه عوارض جانبي در صورت رعايت ميزان مصرفي توصيه شده ندارد. با اين وجود، هيچكس به يقين نمي داند كه آيا پنجه شيطان در صورت مصرف دراز مدت سمي خواهد بود يا نه. اگر زخم معده و دوازدهه يا سنگهاي صفراوي داريد، نبايد از اين گياه استفاده كنيد، مگر اينكه پزشك دستور دهد. پنجه شيطان ماهيت قلبي دارد بدين معنا كه اثرات پزشكي جدي روي قلب برجاي مي گذارد و از اينرو نبايد از آن استفاده كنيد، جز اينكه پزشك معالج دستور داده باشد. به نظر برخي، اين گياه مي تواند سبب سقط جنين شود اما اسناد و مدارك علمي مؤيد اين ادعا وجود ندارد. .

تداخل هاي احتمالي
شناخته شده نيست.

زالزالك در اروپا، به ويژه در المان براي معالجه بيماران مبتلا به فعاليت نامنظم قلب مورد استفاده قرار مي گيرد. زالزالك در دمان آنژين، سفتي رگها و برخي از انواع خفيف بي نظمي ضربان قلب نيز مؤثر است. اگر پزشك معالج شما مصرف زالزالك را برايتان توصيه كرده است، احتمالاً از بيماري قلبي خيلي جزئي رنج مي بريد و مطالعات به عمل آمده نشان مي دهد كه زالزالك مي تواند در كنترل آن به شما كمك كند.

معرفي گياه
زالزالك يك گياه تيغ دار معمول است كه طول آن به پنج پا مي رسد و در دامنه كوهها و اراضي جنگلي آفتابي در سرتاسر جهان مي رويد. گلهاي اين گياه در ماه "مي" شكوفه مي دهد اما به رغم اينكه زالزالك جزو تيره گياهان طبي مانند انواع رز است ليكن گلهاي اين گياه معطر نيست. گلهاي آن در بوته هاي كوچك رشد مي كنند و به رنگ سفيد، قرمز يا صورتي هستند.
دانه هاي كوچك اين گياه كه به آنها زالزالك گفته ميشود پس از شكوفايي گلها رشد مي كنند. ميوه اين گياه معمولاً پس از رسيدن رنگ قرمز به خود مي گيرند اما رنگ سياه آن نيز يافت ميشود. برگهاي زالزالك درخشان است و به اشكال و اندازه هاي گوناگون رشد مي كنند.

تركيبات گياه
تهيه دارو از زالزالك از برگها، دانه و گاهي اوقات از گلهاي آن (فقط گلهاي سفيد خواص درماني دارند) آغاز ميشود. اين قسمتها خشكانده ميشوند و سپس به پودر تبديل مي شوند. پودر تهيه شده به صورت انواع كپسول در مي آيد يا توأم با آب به الكل يا گليسرين (مايعي شيرين و غلي الكلي) اضافه ميشود. در نتيجه نوع مايع آن را نيز مي توان تهيه كرد. اگر الكل و آب با مواد گياهان طبي مخلوط و مايع دارويي از آن تهيه شود، در آن صورت الكل و آب تركيبي قابل هضمتر را تشكيل خواهند داد.

اشكال موجود
زالزالك به صورت انواع كپسول، تنتور، عصاره هاي مايع استاندارد يا عصاره هاي جامد عرضه ميشود. مي توان از برگها، گلها و دانه هاي زالزالك خشك چاي نيز درست كرد.

نحوه مصرف
درصدد تهيه و مصرف فرآروده هاي استاندارد زالزالك باشيد. در پي مصرف نوعي محصول زالزالك باشيد كه برچسب روي آن مؤيد محتواي استاندارد حاوي 4 تا 10 ميلي گرم فلاونويي يا 30 تا 160 ميلي گرم پروسيانيدين اليگومريك و يا 1/8 درصد رامنوسيد ويتكسين يا 10 درصد پروسيانيدين باشد. اگر براي نارسايي يا آنژين قلبي ناگزير به مصرف زالزالك هستيد، لازم است مصرف آنرا حداقل قبل از احساس هر نوع نتيجه اي به مدت شش هفته و روزي سه بار ادامه دهيد.

نكات احتياطي
انجمن فرآورده هاي گياهان دارويي آمريكا زالزالك را از نظر بي خطر بودن درجه 1 ارزيابي كرده است كه اين ارزيابي نشاندهنده اين است كه گياه مزبور ضمن ميزان بالاي مصرفي خيلي بي خطر است. حتي با وجود اين حالت، همواره عاقلانه خواهد بود اگر دستورالعمل دوز مصرفي آن رعايت شود. در صورت باردار بودن از مصرف زالزالك پرهيز شود.
توجه به هر نوع تغييري كه در طول مصرف زالزالك احساس مي كنيد فوق العاده حائز اهميت است. درد زياد، حملات زيادتر آنژين، تحليل و ضعف بيشتر در طول قدم زدن يا ورزش كردن جملگي دلايل خوبي دال بر ضرورت اجتناب از مصرف زالزالك است و لازم است بلافاصله با پزشك معالج خود مشورت كنيد. اگر با هيچكدام از اين علايم بيماري مواجه نيستيد، در صورت حصول بهبود پس از شش هفته درمان با زالزالك با پزشك معالج خود صحبت كنيد. روند پيشرفت شما حتي اگر احساس مي كنيد داريد بهتر مي شويد بايد تحت نظر پزشك باشد.

تداخل هاي احتمالي
زالزالك اثرات درماني ديژيتاليس ديگوكسين را تشديد مي كند و از اينرو در صورت مصرف ديژيتاليس از مصرف توأم زالزالك بپرهيزيد. زالزالك مي تواند در كنار ساير تقويت كننده ها (نظير منيزيم يا ويتامين B6) يا گياهان دارويي (مانند سير يا قارچ خوراكي ريشي) در درمان سيستم قلبي- عروقي اثرات مثبتي بر جاي گذارد.

زنجبيل اصالتاً يك گياه چيني و هندی است و در اين كشورها در طول بيشتر از 4000 سال در پخت و پز غذا مصرف شده است. از آنجا كه مردم علاقه وافري به طعم تند و بوي معطر آن داشته اند و نوعي خاصيت گرمايي داشته و براي درمان درد معده مؤثر بوده است، كاشفان و جهانگردان در سرتاسر نقاط گرمسيري آن را كشت داده اند. ريشه اين گياه در درمان سرگيجه، تعريق، تهوع و استفراغ ناشي از بيماريهاي حركتي يا دريازدگي مؤثر واقع ميشود. اين گياه همچنين گلودرد، سردردها، پاره اي از انواع دردهاي آرتريت و تب و درد ناشي از انواع سرماخوردگيها و آنفلونزا را درمان مي كند.

معرفي گياه
ساقه هاي ريشه دار زنجبيل عبارت از دكمه اي به هم پيچيده، ضخيم و قهوه اي روشن است كه مي توانيد از بازار محلي نيز آنرا تهيه كنيد. از آنجا كه زنجبيل نوعي گياه زيرزميني است لذا ساقة ريشه دار اين گياه بخشي از ساقه اصلي است كه برحسب انفاق در زيرزمين رشد و نمو پيدا مي كند. ريشه اصلي اين گياه از گره هاي موجود روي ساقه هاي ريشه دار آن نمو مي كند. بالاي سطح زمين ساقه هاي 12 اينچي داراي برگهاي طولاني، باريك، كج و معوج و سبز با گلهاي سفيد و سبز مايل به زرد قرار دارد.

تركيبات گياه
فرآورده هاي حاصله از زنجبيل از ريشه تازه يا خشك آن يا از طريق تقطير روغن از ساقه آن تهيه ميشود.

اشكال موجود
پس از قطع ساقة ريشه دار اين گياه، مواد شيميايي فعال موجود در گياه از قبيل "زينجيبرن"، "بنزابولن"، "جينجرول"، "شوقول" خاصيت ذاتي خود را از دست مي دهند. شركتهاي دست اندركار و فعال در زمينه فرآورده هاي گياهي، زنجبيل را به صورت عصاره، تنتور، انواع كپسول يا روغن آن عرضه مي كنند تا از زايل شدن اين مواد شيميايي جلوگيري شود. بنابراين فرآورده هايي را مصرف كيند كه به وضوح در برچسب خودش ميزان زنجبيل مورد مصرف شما را ذكر كرده باشد.
مي توانيد ريشه زنجبيل تازه را نيز بخريد، و با دكم كردن تكه هاي آن به اندازه نصب كف دست يا با نصف قاشق چياخوري دكمه رنده شده، شسته شده و پوست دار در آب گرم يا با ريختن نيم ليتر آب جوش روي 30 گرم ساقه ريشه دار، چاي زنجبيل درست و مصرف كنيد. براي اينكار بگذاريد چاي مورد نظر به مدت 15 دقيقه دم بكشد و سپس روزانه دو ليوان از آنرا ميل كنيد. ديگر منبع مناسب تهيه زنجبيل همانا زنجبيل كريستال شده است. ليكن فريب لايه پوششي قندي آن را نخوريد. چون زنجبيل كريستال شده مزة تندي دارد.

نحوه مصرف
نحوه مصرف فرآورده هاي زنجبيل به سليقه شخصي شما و آنچه شما را آزار مي دهد، بستگي دارد. در كل، نبايد روزانه بيشتر از دو تا چهار گرم زنجبيل مصرف كنيد، چرا كه علاوه بر ميزان زنجبيلي كه مصرف مي كنيد ممكن است مقداري از اين ماده را نيز از طريق برنامه غذايي (يعني از موادي نظير آبجو زنجبيل، نان شيريني زنجبيل دار، نان زنجبيل دار يا مواد غذايي مخلوط و سرخ شده) جذب كنيد. اگر زنجبيل تازه مصرف مي كنيد، حتماً مقدار مصرفي را وزن كنيد تا تقريباً دريابيد كه چه حدي از آن معادل 2 تا 4 گرم است.
براي درمان، تهوع، گاز معده يا سوء هاضمه روزانه 2 تا 4 گرم ريشه تازه (معادل 0/25 تا 1 گرم پودر ريشه) يا 1/5 تا 3 ميلي ليتر تنتور آنرا مصرف كنيد.
براي پيشگيري از استفراغ، هر 4 ساعت يك گرم پودر زنجبيل (نصف قاشق چايخوري) يا معادل آن يا روزانه سه بار دو عدد كپسول زنجبيل(يك گرم) مصرف كنيد. البته مي توانيد يك تكه 8 گرمي زنجبيل تازه را نيز بجويد.
براي بيماريهاي ناشي از سرماخوردگي، تب ناشي از آنفلونزا، گلودرد، گرفتگيهاي ناشي از سردرد، دو قاشق غذاخوري از دم كرده زنجبيل يا چندين ورق از ساقه ريشه دار تازه آنرا بخور دهيد. براي درمان درد ورم مفاصل از آب، عصاره يا چاي زنجبيل تازه به ميزان روزانه 4 گرم مصرف كنيد يا روغن آنرا روي مفصل دردناك بماليد يا ريشه تازه آنرا در ضماد داغ يا گازهاي ضمادي قرار دهيد و روي نقاط داراي درد بگذاريد.

نكات احتياطي
انجمن فرآورده هاي گياهان دارويي آمريكا ريشه زنجبيل تازه را از نظر درجه بندي سلامتي و بي خطري در رديف اول قرار داده است لذا زنجبيل گياهي بي خطر و وسيع الطيف است. با اين وجود ميزان تجويزي آن بايد رعايت شود. انجمن آمريكايي مذكور ريشه زنجبيل خشك را در مرتبة دوم سلامتي و بي خطري قرار داده است و توصيه مي كند كه از مصرف آن در طول بارداري اجتناب گردد.
برخي از زنان براي رهايي از علايم بيماري صبح دم از زنجبيل استفاده مي كنند ليكن مصرف زنجبيل براي اين هدف بحث انگيز است. براي رعايت اصول ايمني و سلامتي هرگز نبايد بيش از ميزان معمولي آن مصرف گردد. زنجبيلي كه به عنوان بخشي معمولي از برنامه غذايي فرد مصرف مي شود بي خطر تلقي مي شود.
اگر از سنگ صفرا رنج مي بريد، از مصرف زنجبيل بپرهيزيد. هر چند كه مصرف زنجبيل معمولاً فاقد عوارض جانبي است، اما مصرف بيش از حد آن مي تواند سبب گرمازدگي جزيي گردد.

تداخل هاي احتمالي
اگر داروهاي تهيه شده از سير يا داروهاي ضد انعقادي نظير وارفارين يا داروهاي مربوط به درمان ديابت مصرف مي كنيد و مي خواهيد جهت پيشگيري از بيماري مسافرت، سرگيجه، ميگرن، گرفتگيهاي رحمي يا ورم مفاصل زنجبيل مصرف كنيد، ابتدا با پزشك خود مشورت كنيد. هر چند هيچ مطالعه اي تداخل اين گياه دارويي را با ساير داروها نشان نداده است، ليكن اين خطر وجود دارد كه زنجبيل اثرات برخي از اين داروها را خنثي و يا تشديد كند.

بوي مشمئز كننده سير كه براي برخي از افراد زننده است، از طريق تنفس و حتي پوست بدن فرد پس از مصرف آن قابل حس است. به رغم اين، كارشناسان گياهان دارويي در سرتاسر جهان اين گياه را به عنوان يكي از مهمترين داروهاي گياهي تلقي مي كنند. اين گياه در ميان بسياري از فرهنگها در طول هزاران سال هم مصرف غذايي و هم مصرف دارويي داشته است. كارگران ساختماني كه اهرام مصر را مي ساختند براي مراقبت از خود در قبال بيماريها مقدار معتنابهي سير مصرف مي كردند. گوركنان اوايل قرن نوزدهم در فرانسه دم كرده سير خرد شده را مصرف مي كردند تا ابتلاي آنها به طاعون را كه جان بسياري از انسانها را در اروپا تلف كرد، پيشگيري كند. در طول جنگ جهاني اول و دوم به سربازان سير داده مي شد، تا از بيماري قانقاريا پيشگيري شود.

معرفي گياه
سير يك گياه بومي آسياي ميانه است و امروزه در تمامي نقاط جهان يافت ميشود و نوعي گياه بادوام است كه طول آن به دو پا يا كمي بيشتر مي رسد. مهمترين بخش اين گياه كه مصرف دارويي و طبي دارد، هسته مركب آن است. هر هسته سير از 4 تا 20 دانه تشكيل شده است و وزن هر دانه به حدود يك گرم مي رسد.

تركيبات گياه
عنصر و تركيب اصلي فعال در سير، عنصر «آلين» است. آلين عنصر شيميايي بي بو از تيرة اسيد آمينه "سيستين" است. وقتي كه هسته هاي سير كوبيده ميشود، آلين موجود در آن به تركيب و ماده ديگري به نام آليسين تبديل ميشود. آليسين ماده فعالي است كه به سير ويژگي داشتن بو و بسياري از خواص درماني آنرا مي بخشد.
سير تازه حاوي 0/25 تا 1/15 درصد آلين است. كل ميزان مواد داراي گوگرد سير پس از كوبيده شدن سير به 25 تا 35 درصد آن مي رسد. آليسين خواص آنتي بيوتيكي به سير مي بخشد. آليسين همچنين از تشكيل كلسترول بيشتر جلوگيري مي كند. "آجون" ماده فعال مهم ديگري در سير است كه سبب پيشگيري از سخت شدن رگها و سكته مغزي ميشود.

اشكال موجود
فرآورده هاي حاصله از سير از سير كامل تازه، دانه هاي تازه يا خشك شده يا از روغن سير تهيه ميشود. اما ميزان آليسين موجود در فرآورده هاي تجاري بسته به نحوة تهيه آن يا درصد عناصر فعال در هسته هاي سير تازه فرق
مي كند. تمامي انواع سير به ميزان يكسان، عناصر فعال ندارند. فرآورده هاي چندين ساله تهيه شده از سير از طريق تخمير اين ماده گياهي حاصل ميشود. اينگونه فرآورده ها عاري از بوي مشمئز كننده است، اما فوايد سلامتي و بهداشتي زيادي ندارد. عمل تخمير، اغلب عناصر فعال موجود در سير را غيرفعال مي سازد، در نتيجه اين نكته حائز اهميت است كه عنوان كليه فرآورده هاي حاصل از اين گياه را به دقت بخوانيد. توصيه ميشود كه فرآورده هاي استاندارد آن مورد استفاده قرار گيرد تا اطمينان حاصل گردد كه غلظت خاصي از آليسين و ساير مواد فعال مصرف مي شوند.

نحوه مصرف
انسانها در طول ساليان متمادي از سير براي درمان و پيشگيري از سخت شدن رگها (آرتريواسكلروز)، فشارخون بالا، سرماخوردگيها، سرفه، بونشيت و ناراحتيهاي مجاري معده اي- روده اي استفاده كرده اند. تحقيقات پزشكي نشان داده است كه سير مي تواند بسياري از انواع باكتريها، برخي از ويروسها، عفونتهاي قارچي و حتي انگلهاي روده اي را از بين ببرد. سير همچنين يك ماده ضد اكسيد است و مي تواند سيستم ايمني بدن شما را بالا ببرد. سير حتي در پيشگيري از سرطان مؤثر است. ليكن سير، از نظر خواص و اثرات مطلوب خود روي سيستم ايمني قلب و عروق شهرت دارد. اين گياه در درمان و پيشگيري از كلسترول بالا، تري گليسريد بالا، تصلب شرايين و عفونتهاي تنفسي نظير سرماخوردگي و سرفه نيز مؤثر است.
مي توانيد سير را به شكل زير براي پيشگيي از ناراحتيهاي قلب و عروق و سرماخوردگي معمولي مصرف كنيد. كپسولهاي سير: روزانه 1000 تا 3000 ميلي گرم (دوز مصرفي كمتر براي پيشگيري و دوز مصرفي بيشتر براي معالجه و درمان).

روغن: روزانه سه بار به مقدار 0/03 تا 0/12 ميلي ليتر.
نكات احتياطي
از مصرف زياده از حد سير بنا به احتمال بروز دردمعده اجتناب ورزيد، اگر بيشتر با سير تازه يا خشك سروكار داشته باشيد، ممكن است به سوختگي پوست يا تحريكات پوستي مبتلا گرديد. اگر مي دانيد خون شما به كندي انعقاد پيدا مي كند، از مصرف درماني زياد آن پرهيز كنيد. اين مسأله در صورتي كه درصدد انجام عمل جراحي هستيد اهميت بيشتري پيدا مي كند. مصرف زيادي سير احتمال خونريزي در طول يا پس از عمل جراحي را افزايش مي دهد. اگر باردار يا شيرده هستيد، قبل از مصرف زياد سير با پزشك خود مشورت كنيد. مصرف كم سير اشكالي ندارد اما ميزان مصرفي بالا مي تواند سبب تحريك رحم و حتي سقط جنين شود.

تداخل هاي احتمالي
اگر داروهاي ضد انعقاد نظير آسپيرين مصرف مي كنيد، از مصرف زياد سير اعم از تازه يا فرآوري شده تجاري آن اجتناب ورزيد.

شب رنگي افشان كم خوابي، نگراني ناشي از فشار روحي و ناآرامي عصبي را درمان مي كند. اين گياه همچنين گرفتگيهاي معده و برخي از انواع سردردها را درمان مي كند. با وجود اين، فايده و كاربرد اساسي آن كمك به خواب افراد است.
پزشكان، محققان و كارشناسان گياهان دارويي مصرف شب رنگي افشان را براي درمان اختلالات خواب تجويز مي كنند چون اين گياه هم بي خطر و هم ملايم است. برخلاف داروهاي خواب آور كه احتمالاًًًً قبلاً آنها را مصرف
كرده ايد، اين گياه وقتي كه از خواب بيدار ميشويد ديگر در شما حساس خستگي ببار نخواهد آورد و عوارض جانبي آن، اگر هم باشد، خيلي معدود است.

معرفي گياه
فرآورده هاي اين گياه از ريشه گياهي بلند و حلقوي آن تهيه مي شوند. اين گياه، جهت تزيين باغها كشت داده ميشود اما نوع خودروي آن نيز در چمنزارهاي مرطوب نيز مي رويد. سر چتر مانند اين گياه رو به بالا رشد مي كند و مي ايستد و داراي ساقه هاي توخالي است. برگهاي سبز تند اين گياه سيخ مي ايستند و زير لايه آنها كركهايي وجود دارند. گلهاي ريز، سفيد خوشبو و ارغواني روشن يا صورتي آن در ماه ژوئن شكوفه باز مي كنند. ريشه آن قهوه اي خاكستري روشن است و بوي جورابهاي كثيف را مي دهد.

تركيبات گياه
توليد فرآورده هاي دارويي شب رنگي افشان با فشار دادن ريشه تازه يا ريشه پودري خشك شده به طريق انجماد (انجماد زير 400 درجه سانتي گراد) آغاز ميشود. آب ريشه فشار داده شده اين گياه كه به بازهاي الكل يا گليسيرين (ماعي شيرين و غير الكلي) اضافه ميشود، به
عصاره ها يا تنتورهاي مايع تبديل ميشود و ريشه پودر شده آن به انواع كپسول و قرص تبديل ميشود. هر چند ما از وجود كليه عناصر شيميايي عامل واكنش و اثر اين گياه خبر نداريم، اما اسيد والرنيك و بورنيل موجود در روغنهاي ضروري آن نقش مهمي بازي مي كنند.

اشكال موجود
عصاره هاي مايع و تنتورهاي شب رنگي افشان به صورت بازهاي الكلي يا غير الكلي (گليسريت) عرضه ميشوند. كپسولها يا قرصهاي پودري شب رنگي افشان نيز در بازار وجود دارند و امكان تهيه چاي آن نيز وجود دارد.
فرآورده هاي اين گياه معمولاً به فرمولهاي حاوي ساير داروهاي گياهي آرامبخش مانند گل ساعتي (passiflora incarnia)، داژك (Humulus lupulus)، فرنجمشك (Melissa officinalis) و اخيراً كاوا (Piper melhysticum) اضافه
مي شوند. اگر به تازگي تحت گياه درماني قرار مي گيريد، بهتر است اين گياه را بدون ساير گياهان دارويي مصرف كنيد. اگر پزشك معالج مصرف اين گياه را برايتان توصيه كرده باشد، با احتمال زياد علت آن اين است كه احساس مي كند شب رنگي افشان بهترين درمان بيماري خاص شماست.

نحوه مصرف
وقتي گياه شب رنگي افشان مي خريد، درصدد يافتن آن نوع داروي گياهي افشان باشيد كه به صورت استاندارد حاوي 0/8 درصد اسيد والرين باشد. استاندارد كردن تنها راه تضمين هر ميزاني از كنترل كيفي فرآورده گياه دارويي است.

براي كاهش ميزان عصبيت، نگراني يا سردرد مي توانيد يكي از حالات زير را مد نظر قرار دهيد. دوز مصرفي سه بار در روز سبب خواهد شد تا بهتر بخوابيد.
2 تا 3 گرم ريشه خشك در چاي، روزانه چندين بار.
1/4 تا 1/2 قاشق غذاخوري (1 تا 3 ميلي ليتر) تنتور اين گياه روزانه چندين بار.
1/4 قاشق غذاخوري (1 تا 2 ميلي ليتر) عصاره مايع (1:1)
150 تا 300 ميلي گرم عصاره والرين خشك يا مايع كه به طور استاندارد حاوي 0/8 درصد اسيد والرين و 1 تا 1/5 درصد والتريت باشد.
به منظور تسريع در خوابيدن، يكي از دوزهاي مصرفي را حداقل 30 تا 45 دقيقه قبل از وقت خواب دنبال كنيد. اگر بيخوابي شما طولاني بوده است، ممكن است احساس هر نوع نتيجه مثبت مستلزم دو هفته زمان باشد. وقتي شاهد هر نوع تغييري شديد، مصرف اين گياه را به مدت دو تا چهار هفته بيشتر ادامه دهيد. مجموعاً چهار تا شش هفته مدت زمان معمول لازم توصيه شده از سوي كارشناسان گياه درماني براي معالجه با استفاده از فرآورده هاي شب رنگي افشان است.
پس از شش هفته، يك وقفه دو هفته اي اعمال كنيد تا ببينيد چگونه بدون مصرف آن به خواب مي رويد. اگر باز هم همچنان با اختلال در خواب مواجه هستيد، يك دوره درمان چهار تا شش هفته را دنبال كنيد يا اينكه در خصوص هر نوع گياه درماني كه مفيد به نظر مي رسد با پزشك معالج خود مشورت كنيد.
نكات احتياطي
انجمن فرآورده هاي داروهاي گياهي آمريكا گياه شب رنگي افشان را از نظر سلامتي و بي خطر بودن درجه يك ارزيابي كرده است كه اين ارزيابي مؤيد اين است كه گياه مزبور با دامنه وسيع ميزان مصرفي اش ماده اي بي خطر است. اما حتي با اين وجود، همواره عاقلانه خواهد بود اگر ميزان مصرفي توصيه شده دقيقاً رعايت شود.
اگر باردار هستيد، قبل از مصرف هر نوع دارو از جمله داروهاي گياهي با پزشك خود مشورت كنيد. بعضي از مردم نسبت به مصرف اين گياه واكنش ابهام آميزي از خود نشان مي دهند. اين بدان معناست كه آنها به عوض احساس آرامش يا خواب، بناگاه احساس عصبيت و نگراني در پي مصرف اين گياه مي كنند. اگر شما هم با چنين وضعيتي مواجه شودي، مصرف آن را متوقف كنيد و موضوع را به درمانگر خود اطلاع دهيد. البته بروز چنين واكني نادر است و خطرناك نيست.

تداخل هاي احتمالي
شب رنگي افشان نوعي گياه آرامبخش است و مي تواند اثرات ساير داروهاي ضد دلهره يا داروهاي مسكن را افزايش دهد. اين گياه همچنين مكمل است با اثر داروهاي ضد صرع تداخل پيدا كند به نحوي كه روي افراد مبتلا به صرع اثر نامطلوب بگذارد. اطمينان حاصل كنيد كه اين گياه را با هيچكدام از اين نوع مواد دارويي مصرف نمي كنيد. اگر مطمئن نيستيد كه داروي مورد مصرف شما امكان تداخل با شب رنگي افشان يا هر نوع گياه دارويي ديگر دارد يا نه، با درمانگر خود مشورت كنيد. هر چند به نظر نمي رسد اين گياه سبب افزايش ميزان الكل گردد، اما مصرف الكل همزمان با مصرف داروي تهيه شده از شب رنگي افشان مناسب نيست.

شيرين بيان از ديرباز براي درمان انواع سرفه ها و نيز به عنوان يك داروي مسكن در پوست مورد استفاده بوده است. مردم از آن براي درمان اسپاسم و تورم، برونشيت، روماتيسم و روم مفاصل نيز سود مي جويند. مي توانيد از آن به عنوان ملين نيز استفاده كنيد. بسياري از پزشكان فرآورده هاي تهيه شده از ريشة اين گياه را براي درمان زخم گوارشي و التهاب معده مزمن تجويز مي كنند (گاستريت مزمن). برخي ديگر ريشه اين گياه را براي نارسايي اوليه فوق كليه تجويز
مي كنند.

معرفي گياه
شيرين بيان اسپانيايي (Glycyrrhiza glabra) به صورت خودرو در برخي از نقاط اروپا و آسيا مي رويد. شيرين بيان نوعي گياه بادوام است كه طول آن به 3 تا 7 پا مي رسد و سيستم ريشه اي پرشاخ و برگي دارد. ريشه هاي آن مشتمل بر بخشهاي مستقيم چوب چين و چروك دار و اليافي بلند و سيلندري شكل است و به طور افقي در زيرزمين رشد مي كند.
ريشه هاي اين گياه در بيرون از زمين به رنگ قهوه اي و در زير خاك به رنگ زرد است.
"گلي سيريزين" (Glycyrrhizin) به عنوان
ماده اي فعال در ريشه شيرين بيان پنجاه برابر از شكر شيرينتر است. اين ماده حاوي تركيبي به نام "اسيد گلي سيريزيك" مخلوط با نمكهاي پتاسيم و كلسيم است. گلي سيريزين و اسيد گلي سيريزيك براي درمان زخم هاي گوارشي مفيد است. شيرين بيان هميشه بايد با احتياط مصرف گردد چون مادة گلي سيريزين و اسيد گلي سيريزيك موجود در آن مي توانند به غدد فوق كليه آسيب رسانند.

تركيبات گياه
فرآورده هاي حاصله از شيرين بيان از ريشه ها و ساقه هاي زيرزميني گياه فراهم مي آيند. گلي سيريزين و اسيد گلي سيريزيك مهمترين مواد موجود در اين گياه هستند. ريشه هاي اين گياه حاوي كومارين، فلاون، روغنهاي فرار و استرول گياهي نيز هست.

اشكال موجود
فرآورده هاي شيرين بيان از ريشه پوست كنده يا پوست دار خشك آن تهيه ميشوند. شكل پودري ريشه و همچنين محصولات ريشه اي كه به شكل خوبي برش داده شده اند، عصاره هاي خشك و عصاره هاي مايع اين گياه نيز يافت مي شوند. برخي از عصاره هاي ريشه اين گياه فاقد عناصر زيانباري است. به اينگونه عصاره هاي گياهي، شيرين بيان عاري از گلي سيريزين (DGL) گفته ميشود و به غدد فوق كليه آسيب نمي رساند. اگر از انواع زخم هاي معهده اي يا دوازدهه گانه رنج مي بريد، مي توانيد شيرين بيان عاري از گلي سيريزين مصرف كنيد.
نحوه مصرف
عصاره هاي ريشة شيرين بيان عفونتهاي استاف و استرپ را از بين مي برد و در قبال ويروسهايي نظير HIV، هپاتيت A و هرپس ها مقاومت مي كند. ريشه اين گياه خمير عامل عفونتهاي كانديدا را از بين مي برد. تحقيقات علمي نشان مي دهد كه شيرين بيان عاري از گلي سيريزين تورم را كاهش مي دهد و به اندازة برخي از داروهاي تجويزي براي درمان زخم هاي گاستريت مؤثر است.
شيرين بيان را به طريق زير مي توانيد مصرف كنيد:
ريشه خشك: 1 تا 5 گرم جوشانيده يا دم كرده روزي سه بار.
تنتور شيرين بيان: 2 تا 5 ميلي ليتر روزي سه بار.
عصاره شيرين بيان عاري از گلي سيريزين: 0/4 تا 1/6 گرم براي درمان زخم گواري، روزانه سه بار.
عصاره شيرين بيان 1:4، در قالب قرص جويدني با محتواي 300 تا 400 ميلي گرم به مدت 20 دقيقه قبل از صرف غذا براي درمان زخم گوارشي.
نكات احتياطي
در صورت مصرف بالاي فرآورده هاي تهيه شده از شيرين بيان يا در صورت جويدن تنباكوي داراي عطر شيرين بيان يا در صورت مصرف ساير فرآورده هاي حاصل از شيرين بيان كمال احتياط را از خود نشان دهيد. در چنين حالاتي خطر مسموميت شيرين بياني ممكن است. اگر روزانه بيشتر از 20 گرم شيرين بيان مصرف مي كنيد، بروز واكنش به دور از انتظار نيست. مصرف زيادي گلي سيريزين سبب بروز حالتي به نام "سودوآلدسترونيسم" مي گردد كه سبب ميشود تا نسبت به هورمون موجود در قشر فوق كليه آشكارا حساس باشيد. اين حالت موجب سردرد خستگي ميشود.
همچنين سبب ميشود كه آب بدن نگهداشته شود. مصرف ميزان بالاي گلي سيريزين مي تواند به بروز حالات خطرناكي نظير فشارخون بالا و حتي سكته قلبي منجر گردد. اين علايم در صورت مصرف روزانه بيش از 100 گرم گلي كريزين ظرف يك هفته بروز مي كند.
انسان معمولاً در اثر مصرف زياده از حد شيرين بيان يا گلي سيريزين نمي ميرد اما اگر مصرف شيرين بيان در حد متوسط هم باشد، بروز عوارض جانبي دور از انتظار نيست.
گزارش شده است كه برخي از افراد در اثر مصرف آن با درد عضله روبرو شده و عده اي ديگر با كرخ شدن دست و پا مواجه شده اند. افزايش بيش از حد شيرين بيان سبب افزايش وزن نيز ميشود.
اگر ميزان مصرفي را در حد توصيه شده رعايت كنيد مي توان از اين مشكلات اجتناب كرد. اگر با هرگونه مشكلات يا نگرانيهاي درماني مواجه شديد، موضوع را با پزشك معالج خود در ميان بگذاريد.
در صورت بالا بودن فشار خون يا ناراحتي كليه، قلب يا كبد از مصرف شيرين بيان بپرهيزيد. اگر باردار هستيد از فرآورده هاي اين گياه استفاده نكنيد. اگر شير مي دهيد، باز هم از مصرف شيرين بيان بپرهيزيد. صرفنظر از نحوة سلامتي، از مصرف بيش از چهار تا شش هفته شيرين بيان دوري جويند.

تداخل هاي احتمالي
اگر مدرهاي تيازيد مصرف مي كنيد، فرآورده هاي شيرين بيان مصرف نكنيد چون مصرف آنها مي تواند با مصرف شيرين بيان تداخل ايجاد كند و در نتيجه سبب ميشود تا پتاسيم زيادي را از دست بدهيد.

Aloe Vera به عنوان يك گياه طبي سابقه طولاني دارد و قدمت استفاده از آن به سال 1750 قبل از ميلاد مسيح بر مي گردد. امروزه اين گياه در اغلب مناطق نيمه گرمسيري و گرمسيري از قبيل منطقه كاراييب، جنوب ايالات متحده، آمريكاي لاتين و خاور ميانه مي رويد. بسياري از مردم نيز اين گياه را در گلدانهاي كوچك در منازل خود به منظور درمان سوختگيها و بريدگيهاي جزئي پرورش مي دهند.
معرفي گياه
Aloe vera يك گياه بادوام با گلهاي زرد است. برگهاي سخت آبدار و نيزه اي اين گياه به طول 20 اينچ رشد مي كند و طول كل گياه تا 4 پا مي رسد. تنها برگهاي اين گياه ارزش دارويي دارند، اما بخشهاي مختلف برگها نيز براي اهداف گوناگوني مورد استفاده قرار مي گيرند. ژله شفاف و سفتي از قسمتهاي داخلي برگ تشرح ميشود. بين اين ژله و پوست بيروني برگ سلولهاي خاصي حاوي مايع زردرنگ تلخ قرار دارد. وقتي كه اين مايع خشك ميشود، سبب توليد شيرة Aloe ميشود.

تركيبات گياه
ژل Aloe حاوي گليكوپروتئين است كه از تورم و درد جلوگيري و روند بهبود را تسريع مي كند و همچنين حاوي پلي ساكاريد است كه رشد و ترميم پوست را تحريك مي كند. "آنتراكوئين" موجود در شيرة Aloe به عنوان مسهل مؤثر عمل مي كند. اين مواد شيميايي در مقادير كم، مي توانند از تشكيل سنگ كليه جلوگيري كنند.
از ژل Aloe براي درمان زخمهاي دروني و بيروني نيز مي تواند استفاده كرد. اين ماده روند درمان بسياري از جراحات پوستي از جمله زخمها، سوختگيها و يخ زدگي را تسريع مي كند. شيرة ‌اين گياه مسهل مفيدي است، اما چون مي تواند سبب گرفتگي دردناك عضلات شود، غالباً استفاده نميشود. با ميزان مصرف كمتر، شيرة Aloe مي تواند از سنگ كليه پيشگيري يا اندازة سنگ را كوچكتر كند. اين ماده به عنوان تسهيل كننده دفع مدفوع به ويژه در افرادي كه مبتلا به وبواسير هستند ماده مفيدي است.
عصارة Aloe شكل ژل اين گياه است كه مصارف داخلي دارد و چون داراي خواص ضد ميكروبي است، از آن براي درمان عفونتهاي ميكروبي مجاري معده اي-روده اي نيز مي توان استفاه كرد. چون اين ماده اسيدهاي معده را كه سبب تشديد زخمها ميشود كاهش مي دهد براي درمان زخمهاي معده نيز مؤثر است.
تحقيقات اخير نشان داده كه "مانوز استيله" به عنوان يك تركيب ضد ويروسي، داراي خواص درماني ضد ويروس ايدز است. مانور استيله خود ويروس را مورد حمله قرار مي دهد اما مهمتر اينكه، ميزان تأثير AZT را (يك داروي مؤثر در درمان عفونت ويروس HIV) تا حد زيادي بالا ميربرد. اگر اين تركيب دارويي با Aloe مصرف شود، ميزان AZT مورد استفاده براي HIV را مي توان تا 90% تقليل داد كه اين امر از هزينه ها و عوارض جانبي AZT تا حد زيادي خواهد كاست.

اشكال موجود
ژل Aloe به شكل تازه كه از گياه Aloe گرفته شده باشد بهترين ماده است، اما اين ماده به صورت تجاري در شكل ژله ثابت شده نيز موجود است. پودر شيرة Aloe نيز به شكل كپسولهاي 500 ميلي گرمي به عنوان داروي مسهل موجود است. عصاره Aloe در واقع شكل مايع ژل است.

نحوه مصرف
بهترين نوع ژل Aloe شكلي است كه تازه از گياه گرفته شده باشد. بسياري از افراد اين گياه را براي درمان سوختگيها و بريدگيهاي جزئي در آشپزخانه خود نگه مي دارند. اين گياه براي درمان كهير و پيچك سمي نيز مي تواند مؤثر واقع شود.
به منظور استفاده از ژل Aloe، برگ آنرا به صورت طولي برش دهيد و ژل داخل آنرا خارج سازيد. سپس آنرا به صورت آزاد روي قسمت آسيب ديده بماليد.
شيره Aloe از قديم به عنوان مسهل مورد استفاده بوده است، اما در ايالات متحده مصرف چنداني ندارد. چون اين ماده سبب بروز گرفتگيهاي دردناك عضلات مي گردد، لذا ابتدا مصرف ساير مسهل هاي گياهي نظير "كاسكارا و فلوس" توصيه ميشود.
براي درمان سنگهاي كليه و به عنوان مسهل شيرة Aloe خشك را كه در اندازه هاي 0/05 تا 0/2 گرم قابل دسترسي است، مصرف كنيد. براي درمان HIV، روزانه به ميزان 800 الي 1600 ميلي گرم مانوز استيله مصرف كنيد. اين ميزان از مادة مزبور، برابر با نيم تا يك ليتر آب Aloe است، هر چند ميزان مانوز استيله مي تواند در فرآورده هاي مختلف متفاوت باشد.

نكات احتياطي
ژل Aloe براي استعمال خارجي مادة بي خطري است، اما در موارد نادري سبب واكنش آلرژيك ميشود. اگر پوست شما تحريك مي شود مصرف آنرا ادامه ندهيد.
ژل Aloe براي درمان زخمهاي عميق مؤثر نيست. شيرة آن مي تواند سبب گرفتگي يا اسهال روده اي شديد گردد، مصرف مسهل Aloe براي درمان بيماريهاي معده اي- روده اي، انسداد روده اي، آپانديسيت يا درد معده مبهم تجويز ميشود. اين ماده ممكن است سبب تشديد اولسرها، بواسير، ديورتيكولوز، التهاب ديورتيكول، كوليت يا سندرم روده تحريك پذير (IBS) گردد.
مصرف طولاني مدت اين ماده سبب وابستگي به آن ميشود يا تعادل الكتروليتي را مختل مي سازد. اين ماده ممكن است سبب تغيير رنگ ادرار به رنگ قرمز بي ضرر گردد. كودكان زير 12 سال نبايد گياه Aloe مصرف كنند.
تداخل هاي احتمالي
مصرف طولاني و مزمن شيرة Aloe مي تواند و مزمن شيرة Aloe مي تواند سبب كمبود پتاسيم گردد كه مي تواند با پاره اي معالجات قلبي تداخل كند. احتمال كمبود پتاسيم در بدن در صورتي كه شيرة Aloe را با ادرار آورهاي (مدرهاي) تيازيد، شيرين بيان يا كورتيكو استروئيد مصرف كنيد، بيشتر است.

عشقه گياه ريشه اي تيره و پنچ داري است كه مردم كشورهاي آسيايي تصور مي كنند شاه تمامي گياهان است. گاهي اوقات بخش اصلي اين ريشه به بدن انسان شباهت پيدا مي كند و داراي جوانه هاي تيغ داري است كه شبيه دست و پاي آدمي است. كارشناسان گياهان دارويي صدها سال پيش از اين شكل ظاهري استنتاج مي كردند كه عشقه مي تواند تمامي امراض انسان را درمان كند و در بسياري از فرهنگهاي مختلف به عنوان داروي تمامي امراض از آن استفاده شده است. با اين حال، چيني ها نه تنها عقشه را داروي تمامي امراض تلقي مي كنند ليكن آنرا به مثابه گياهي مي دانند كه سبب طول عمر، قوت و عقلانيت استفاده كنندگان مي گردد.
عشقه هاي آمريكايي و آسيايي در درمان فشار روحي، خستگي، نقاهت و ديابت و عشقه سيبري در درمان فشار روحي، خستگي، تصلب شرايين و اختلال عملكرد كليه بهترين كارآيي را دارند. سردرگمي در اين خصوص كه براي درمان فشار روحي، خستگي و نقاهت بايد از كدام گونه عشقه آمريكايي، آسيايي يا سيبري استفاده كرد از اين ايده نشأت مي گيرد كه عنصر فعال در يك نوع عشقه به عناصر موجود در گونة ديگر برتري دارد. البته وجود چنين برتري به وضوح نشان داده نشده است. مطالعات اوليه روسها نشان داده بود كه اثرات مثبت عشقه منطقه سيبري افزون بر اثرات مشابه در عشقه آسيايي است. گزارش هاي تجربي نيز مؤيد اين مدعاي روسها گرديد اما محققاني كه اعتبار اينگونه تحقيقات و كيفيت فرآورده هاي تهيه شده از عشقه منطقه سيبري را مطالعه كرده اند، اين موضوع را تأييد نكرده اند. امروزه هر سه نوع عشقه را ژنهاي تطبيق شدني تلقي مي كنند بدين معنا كه هر سه داراي عوارض جانبي مشابهي هستند و به رغم تفاوتهاي كيفي، هر كدام براي اثرات درماني مشابهي بكار مي روند. هزينه تأمين عشقه، استاندارد بودن آن و اعتبارو شهرت توليد كننده مي تواند به عنوان نقاط تصميم گيري در انتخاب گونه مورد استفاده محسوب شود.

معرفي گياه
گياه عشقه داراي برگهايي است كه به صورت دايره اي دور ساقه مستقيمي مي پيچند. گلهاي چتري سبز مايل به زرد در مركز اين گياه مي رويند و انگور قرمز توليد مي كنند. چين و چروك موجود در گردنة ريشه گوياي ميزان سن اين گياه است. اين مسأله از اهميت زيادي برخوردار است چرا كه سن عشقه تا به چهار پنج سال نرسيده باشد آماده بهره برداري نخواهد بود.

تركيبات گياه
فرآورده هاي حاصل از عشقه از ريشه و جوانه هاي بلند و نازك آن به نام مويه هاي ريشه تهيه مي شوند. عناصر تركيبات شيميايي اصلي موجود در عشقه آسيايي عبارت است از جنسنويد (با نشان Rg1) گلوكان (پانكراس)، پلي ساكاريد 2-3DPG، پپتيد، مالتول و رغن مايع.

اشكال موجود
عشقه سفيد (خشك و پوست كنده) يا عشقه قرمز (ريشه پوست دار و بخور داده شده قبل از خشك شدن) به صورت آب، آب و الكل يا عصاره مايع الكل و به صورت انواع كپسول يا پودر است.

نحوه مصرف
عشقه سبب افزايش ميزان توانايي، قوت و شادابي ميشود. اين خواص سبب ميشود اين گياه همانند قهوه نقش يك محرك را بازي كند. اما داروهاي محرك غالباً كنشهاي بخشهاي اصلي بدن را سامان مي بخشند و زودرنجي، طپش قلب، اعتياد و نگراني در زمرة پاره اي از عوارض جانبي ناشي از مصرف اين گياه است. از طرف ديگر عشقه هيچگونه عارضه منفي از خود بر جاي نمي گذارد و در طول حداقل 2000 سال گذشته به راحتي از آن استفاده شده است.
اگر از نوعي بيماري رنج مي بريد ممكن است پزشك معالج شما مصرف عشقه را تجويز كند. اگر آدم پا به سن گذاشته اي بوده باشيد، مصرف عشقه مي تواند فاصله زماني لازم براي رجعت از حالت بيماري يا جراحي را كوتاهتر كند. مصرف اين داروي گياهي سبب ميشود كه مواظب افكار خود نيز باشيد. اگر كسي هستيد كه دچار سرماخوردگيها يا گلودردهاي زيادي ميشويد، مي توانيد براي درمان برخي از اين حالات به مصرف عشقه متوسل شويد. اين گياه دارويي در رفع مشكل عدم تمركز نيز شما را كمك مي كند. كشتي گيران براي افزايش ميزان مقاومت بدن و توان آن از عشقه استفاده مي كنند، در هر كدام از اين شرايط عشقه به مثابه نوعي ژن تطبيق شدني عمل مي كند كه به بدن كمك مي كند تا با اثرات هر نوع فشار روحي اعم از اينكه ويروس، باكتري، احساس و عاطفي، روحي يا فيزيكي بوده باشد مبارزه كند. اثرات فشار روحي ممكن است به اندازة انواع سردردها يا سرماخوردگيها چندان جدي نباشد، ليكن مي تواند در پاره اي مواقع نظير پيري زودرس و سريع، زوال حافظه. بيماري قلبي، سرطان و آرتريت از حدت و شدت بيشتري برخوردار باشد. به هنگام مصرف عشقه در پي يافتن فرآورده هاي استاندارد آن باشيد. دسترسي به فرآورده استاندارد تنها راه حصول اطمينان از كيفيت فرآورده گياهي است. براي اين منظور عشقه سفيد يا قرمز را كه به طور استاندارد حاوي 1/5 درصد جنسنوسيد است كه با علامت Rg1 مشخص شده است، مصرف كنيد. دوز تجويزي عبارت است از 1 تا 2 گرم ريشه تازه، 0/6 تا 2 گرم ريشه خشك شده يا 200 تا 600 ميلي گرم عصاره مايع روزانه.
اگر سالم هستيد و عشقه را به منظور افزايش بازدهي فيزيكي يا فكري خود، پيشگيري از مرض يا بهبود مقاومت بدن در قبال فشار روحي مصرف مي كنيد، مثلاً روزانه به مدت 15 تا 20 روز 1 تا 2 گرم ريشه تازه، 0/6 تا 2 گرم ريشه خشك، يا 200 تا 600 ميلي گرم عصاره مايع سپس به مدت دو هفته مصرف آنرا قطع كنيد. براي تقويت روند بهبودي پس از بيماري، افراد مسن بايد روزانه دو بار 0/5 گرم عشقه آنهم به مدت سه ماه مصرف كنند، سپس مصرف آنرا متوقف كنند يا اينكه روزانه دو بار 0/5 گرم عشقه به مدت يك ماه مصرف و سپس دو ماه وقفه ايجاد شود. سپس در صورت مايل اين روند مصرف از سر گرفته شود.
نكات احتياطي
انجمن فرآورده هاي گياهان دارويي آمريكا عشقه آمريكايي را به عنوان يك گياه درجه 2 ارزيابي كرده است كه اين رده بندي به معناي اعمال محدوديتهاي خاصي است. در اين مورد، فشار خون بالا محدوديت خاص است. در نتيجه افراد مبتلا به اين عارضه نبايد فرآورده هاي عشقه مصرف كنند.
افراد مبتلا به بيماري قلبي، ديابت و فشار خون پايين نيز بايد در مصرف عشقه احتياط كنند. از مصرف عشقه در صورت ابتلا به هر نوع بيماري جدي اجتناب ورزيد. اگر باردار هستيد از مصرف عشقه پرهيز كنيد چون ايمني آن در طول دوره بارداري هنوز اثبات نشده است.

تداخل هاي احتمالي
عشقه مي تواند اثرات كافئين يا ساير محركها افزايش دهد، سبب شود كه احساس نگراني يا عصبيت نماييد يا اينكه ضربان قلب و فشارخون شما افزايش يابد. ممكن است در اثر مصرف آن بيشتر عرق كنيد، با مشكلات خواب مواجه شويد يا اينكه ضربان شما نامنظم گردد.
عشقه مي تواند اثرات سولفات فنلزين 0نارديل) يا ساير داروهاي ضد رواني يا داروهاي فشارخون يا ديابت را افزايش دهد. اين داروي گياهي با استروييد تداخل پيدا مي كند. اگر از اين داروها مصرف مي كنيد هرگز بدون مشورت با پزشك معالج خود به سراغ آن نرويد.

آسياييها عشقه را شاه تمامي گياهان تلقي مي كنند. عشقه آمريكايي تا حد زيادي شبيه عشقه آسيايي است و از نظر شيميايي نيز اثرات مشابهي دارند. ريشه عشقه آمريكايي به رنگ برونز روشن و شبيه به بدن انسان است. كارشناسان گياهان دارويي از صدها سال پيش از اين شباهت استنتاج كردند كه اين گياه مي تواند تمامي امراض را درمان كند. اين گياه در بسياري از فرهنگها به عنوان داروي تمامي دردها مورد استفاده قرار گرفته است. كشت و پرورش آن كار آساني نيست. دشواري كشت و پرورش اين گياه آنرا در آغاز تكوين تاريخ آمريكا به يك محصول صادراتي خوب تبديل كرد. در سال 1715 هر پوند عشقه آمريكايي در كانتون چين به پنج دلار خريد و فروش مي شد. در سال 1773 حدود 55 تن عشقه آمريكايي به چيني ها فروخته شد. در سال 1824 ميزان صادرات آن به 380 تن رسيد. حتي در اين ميان "دانيل بوون" نيز وارد عرصه تجارت عشقه گرديد. طبق گفته دست اندركاران روشهاي درمان جايگزين، عشقه آمريكايي و آسيايي بهترين گياه دارويي در درمان فشارهاي روحي، خستگي، نقاهت و ديابت و عشقه منطقه سيبري در درمان فشارهاي روحي، خستگي، تصلب شرايين و اختلال عملكرد كليه هاست. سردرگمي درخصوص اينكه كدام گونه عشقه (آمريكايي، آسيايي يا سيبريايي) را مي توان جهت درمان فشار روحي، خستگي و نقاهت بكار برد، ناشي از اين موضوع است كه عناصر فعال موجود در يك عشقه بر عناصر موجود در گونه ديگر برتري دارد، ليكن هنوز اين برتري به وضوح نشان داده نشده است. مطالعات اوليه روسها نشان داده است كه اثرات مثبت عشقه سيبريايي افزون بر اثرات مشابه در عشقه آسيايي است. گزارش هاي تجربي نيز مؤيد اين مدعاي روسها گرديد. اما محققاني كه اعتبار اينگونه تحقيقات را مورد نقد و بررسي قرار داده اند، كيفيت فرآورده هاي تهيه شده از عشقه منطقه سيبري را زير سؤال برده اند. امروزه هر سه نوع عشقه را ژنهاي تطبيق شدني تلقي مي كنند بدين معنا كه هر سه داراي عوارض جانبي مشاهبي هستند و برغم تفاوتهاي كيفي هر تأمين عشقه، استاندارد بودن آن واعتبار و شهرت توليد كننده مي تواند به عنوان نكات مهم تصميم گيري در انتخاب گونه مورد استفاده محسوب شود.

معرفي گياه
عشقه آمريكايي داراي برگهايي است كه به صورت دايره اي دور ساقه مستقيم مي پيچند. گلهاي چتري سبز مايل به زرد رنگ اين گياه در مركز آن مي رويند و انگور قرمز توليد مي كنند. چين و چروكهاي موجود در گردن ريشه گوياي سن گياه است. اين مسأله حائز اهميت است چون عشقه تا زماني كه به سن چهار تا شش سالگي نرسيده باشد، آماده بهره برداري نيست.

تركيبات گياه
فرآورده هاي تهيه شده از عشقه از ريشه اين گياه و جوانه هاي نازك و بلند آن به نام موهاي ريشه تهيه مي شوند. عناصر اصلي شيميايي موجود در عشقه آمريكايي عبارت است از گلوكانهاي جينسنوسيد و پلي ساكاريد (كويين كوفولانهاي C.B.A).

اشكال موجود
عشقه سفيد رنگ (خشك و پوست كنده) به صورت تركيب آب، آب و الكل و يا عصاره مايع الكلي و همچنين به صورت انواع پودر و كپسول موجود است.

نحوه مصرف
عشقه ميزان توانايي، قوت و شادابي را تقويت مي كند. اين اثرات سبب مي شوند كه گياه مزبور همانند قهوه نوعي محرك تلقي شود اما محركها غالباً بر واكنش بخشهاي مهم بدن اثر مي گذارند در نتيجه زودرنجي، طپش قلب، اعتياد و نگراني در زمرة برخي از عوارض جانبي ناشي از مصرف يك داروي محرك است. از طرف ديگر عشقه بدون اينكه چنين عوارض منفي را بر جاي گذارد مؤثر واقع ميشود. اگر بتازگي بيمار شده باشيد پزشك معالج مصرف عشقه را تجويز خواهد كرد. اگر آدم پا به سن گذاشته اي هستيد، مصرف عشقه مي تواند فاصله زماني لازم براي رجعت از حالت بيماري يا جراحي را كوتاهتر كند. مصرف اين داروي گياهي سبب ميشود كه افكار خود را نيز متمركز كنيد.

اگر دچار سرماخوردگيها يا گلودردهاي زياد ميشويد، مي توانيد براي درمان برخي از اين حالات به مصرف عشقه متوسل شويد. اين گياه دارويي در رفع مشكل فقدان تمركز نيز شما را كمك مي كند. كشتي گيران براي افزايش ميزان مقاومت بدن و توان از عشقه استفاده مي كنند.
در هر يك از اين شرايط عشقه به مثابه نوعي ژن تطبيق شدني عمل مي كند اعم از ويروس، باكتري، عاطفي يا فيزيكي مبارزه كند. اثرات فشار روحي ممكن است به اندازه انواع سردردها يا سرماخوردگيها چندان جدي نباشد، ليكن
مي تواند در پاره اي مواقع نظير پيري زودرس و سريع، زوال حافظه، بيماري قلبي، سرطان و ورم مفاصل ا حدت و شدت بيشتري برخوردار باشد.
به هنگام مصرف عشقه آمريكايي در پي يافتن فرآورده هاي استاندارد آن باشيد. دسترسي به فرآورده استاندارد تنها راه حصول اطمينان از كيفيت فرآورده گياهي است. براي اين منظور عشقه سفيد آمريكايي را كه به طور استاندارد حاوي 0/03 درصد جنسنوسيد است و با علامت Rg1 مشخص شده است، مصرف كنيد. ميزان تجويزي عبارت است از 1 تا 2 گرم ريشه تازه، 0/6 تا 2 گرم ريشه خشك شده يا 200 تا 600 ميلي گرم عصاره مايع روزانه.
اگر سالم هستيد و عشقه را به منظور افزايش بازدهي فيزيكي يا فكري خود، پيشگيري از مرض يا بهبود مقاومت بدن در قبال فشار روحي مصرف مي كنيد، مثلاً روزانه به مدت 15 تا 20 روز 1 تا 2 گرم ريشه تازه، 0/6 تا 2 گرم ريشه خشك، يا 200 تا 600 ميلي گرم عصاره مايع را مصرف كنيد. سپس به مدت دو هفته مصرف آنرا به حالت تعليق درآوريد. براي تقويت روند بهبود پس از بيماري، افراد مسن بايد روزانه دو بار 0/5 گرم عشقه به مدت سه ماه مصرف كنند و سپس روند مصرف آنرا متوقف كنند يا اينكه روزانه دو بار 0/5 گرم عشقه به مدت يك ماه مصرف كنند و سپس دو ماه وقفه ايجاد شود. پس از آن در صورت تمايل اين روند مصرف از سر گرفته شود.

نكات احتياطي
انجمن فرآودره هاي گياهان دارويي آمريكا عشقه آمريكايي را به عنوان يك گياه درجه 2 ارزيابي كرده است كه اين رده بندي به معناي اعمال محدوديتهاي خاصي است. در اين مورد، فشارخون بالا محدوديت خاصي است كه افراد مبتلا به اين عارضه نبايد از فرآورده هاي عشقه مصرف كنند.
افراد مبتلا به بيماري قلبي، ديابت و فشارخون پايين نيز بايد در مصرف اين گياه احتياط كنند. از مصرف عشقه در صورت ابتلا به هر نوع بيماري جدي اجتناب ورزيد. اگر باردار هستيد از مصرف عشقه بپرهيزيد چرا كه ايمني آن در طول دورة بارداري هنوز اثبات و قطعي نشده است.

تداخل هاي احتمالي
عشقه مي تواند اثرات كافئين يا ساير محركها را افزايش دهد، سبب شود كه احساس نگراني يا عصبيت نماييد يا باعث تعريق، كم خوني يا طپش نامنظم قلب گردد.
عشقه مي تواند اثرات سولفات فنلزين (نارديل) يا ساير داروهاي ضد رواني (آنتي سايكوتيك) يا داروهاي فشارخون يا ديابت را افزايش دهد. اين داروي گياهي با استروئيد تداخل پيدا مي كند اگر از اين داروها مصرف مي كنيد هرگز بدون مشورت با پزشك معالج خود به سراغ آن نرويد.

يك شعر چيني شاخه هاي تيغ دار عشقه سيبري را به پاي استخواني (لاغر) شغال تشبيه مي كند. هر چند چنين توصيفي از گياه جالب به نظر نمي رسد، اما شعر مزبور در وصف مصرف روزانه اين گياه چنين ادامه مي يابد: "چهرة بكر شما را جوانتر نشان مي دهد و طول عمر شما را بيشتر و بيشتر مي كند". اين شاعر ادعا مي كند كه عشقه سيبري به مراتب با ارزشتر از طلا و جواهر است و چيني ها در طول قرنهاي متمادي ادعا كرده اند كه عشقه سبب افزايش طول عمر، افزايش ميزان سلامتي و تحريك اشتهاي سالم و حافظه خوب ميشود. اما فقط از دهة 1950 بود كه دانشمندان اتحاد شوروي به آزمايش آن دست زدند و نتيجة مطالعاتي را در اين خصوص انتشار دادند كه مؤيدي بر برخي از كاربردهاي اين گياه است.
گياه عشقه آمريكايي و آسيايي بهترين گياه دارويي در درمان فشارهاي روحي، خستگي،‌نقاهت و ديابت و عشقه و منطقه سيبري در درمان فشارهاي روحي، خستگي، تصلب شرايين و اختلال عملكرد كليه ها تلقي مي شوند. سردرگمي درخصوص اينكه كدام گونه عشقه (آمريكايي، آسيايي يا سيبري) را بايد براي درمان فشار روحي، خستگي و نقاهت بكار برد، از اين ايده ناشي ميشود كه عناصر فعال در يك نوع عشقه بر عناصر موجود در گونه ديگر برتري دارد، ليكن اين برتري هنوز به وضوح نشان داده نشده است.
مطالعات اوليه روسها نشان داده بود كه اثرات مثبت عشقه منطقه سيبري افزون بر اثرات مشابه در عشقه آسيايي است. گزارشهاي تجربي نيز مؤيد اين مدعاي روسها گرديد اما محققاني كه اعتبار اينگونه تحقيقات و كيفيت فرآورده هاي تهيه شده از عشقه منطقه سيبري را بررسي مي كنند، اين موضوع را تأييد نكرده اند. امروزه هر سه نوع عشقه را ژنهاي تطبيق شدني تلقي
مي كنند بدين معنا ه هر سه داراي عوارض جانبي مشابهي هستند و به رغم تفاوتهاي كيفي، هر كدام براي اثرات درماني مشابهي بكار ميروند. هزينه تأمين عشقه، استاندارد بودن آن و اعتبار و شهرت توليد كننده مي تواند به عنوان نقاط تصميم گيري در انتخاب گونه مورد استفاده محسوب گردد.
معرفي گياه
عشقه منطقه سيبري گياهي است كه طول آن به 3 تا 10 پا مي رسد. برگهاي اين گياه به ساقة اصلي آن توسط شاخه هاي بلند چسبيده است. هم شاخه ها و هم ساقه گياه پوشيده از تيغ ها و خارهاي متعدد است. گلهاي زرد يا بنفش اين گياه به مثابه جفتهاي چتري شكل رشد مي كنند و در طول فصل تابستان به صورت دانه هاي گرد و سياه رنگ در مي آيند. ريشه اين گياه نيز قهوه اي، چين و چروك دار و پيچ خورده است.

تركيبات گياه
فرآورده هاي حاصل از عشقه از ريشة آن تهيه مي شوند. ريشه اين گياه حاوي تركيبي از عناصر به نام "الوتريسيدها" است كه در بسياري از گياهان ديده ميشود ليكن در عشقه سيبري به صورت يكجا وجود دارد. در ميان ساير عناصر و تركيبات موجود مي توان از عناصر شيميايي به نام پلي ساكاريد ها نام برد كه گفته ميشود سبب تقويت سيستم ايمني بدن و كاهش ميزان قند خون ميشود، نتيجه اي كه تحقيقات آزمايشگاهي با حيوانات آنرا تاييد كرده است.

اشكال موجود
عشقه سيبري به صورت عصاره هاي مايع، عصاره هاي جامد، انواع پودر، كپسول و قرص و همچنين ريشه خشك يا بريده شده براي تهيه چاي يافت ميشود.

نحوه مصرف
يكي از فوايد متعدد عشقه سيبري عبارت است از افزايش ميزان مقاومت بدن در قبال فشار روحي. نه تنها اين گياه به شما توان مي دهد تا با فشارهاي روحي روزانه مبارزه كنيد، بلكه مي تواند در پيشگيري از ابتلا به بيماري نيز مؤثر واقع شود. انواع ويروسها، باكتريها، مواد شيميايي، شرايط كاري حاد، سروصدا و آلودگي، انواع متعدد عوامل فشارهاي روحي است كه هر كدام از ما هر روز در معرض آنها قرار مي گيريم. عشقه منطقه سيبري مي تواند در بازگشت وضعيت بدن شما به حالت اول پس از تجربه اين حالات مؤثر باشد. اين گياه همچنين به بازگشت بدن به حالت عادي پس از بيماري كمك مي كند. عشقه سيبري ميزان بازدهي و عملكرد ذهني و فيزيكي را نيز افزايش مي دهد. اگر از اختلال تمركز در سركار رنج مي بريد، اين گياه مي تواند در تداوم كار محوله شما را كمك كند. اگر شغل شما نيروي فيزيكي مكرري را ايجاب مي كند باز هم اين گياه در اين زمينه مؤثر واقع ميشود.
عشقه سيبري حاوي چنين خواصي است، چون اين گياه از ويژگي داشتن ژنهاي تطبيق شدني برخوردار است و ژنهاي مزبور حاوي موادي هستند كه شما را قادر مي سازد تا در قبال اثرات تقريباً هر نوع فشار روحي مقاومت كنيد. هر چند ماهيت اثرات فشار روحي روشن نشده است ليكن اينگونه اثرات مي تواند به اندازه اثرات سردرد و سرماخوردگي ساده يا نظير زوال حافظه، بيماري قلبي، سرطان، آرتريت و پيري زودرس و سريع جدي باشد. اگر روزي پزشك معالج شما درصد تجويز عشقه براي ناراحتيهاي شما با سندرم خستگي مزمن يا بياري تصلب شرايين برآمد، ابراز شگفتي نكنيد. ممكن است روزي فايده عشقه سيبري در درمان اين حالات از نظر علمي نيز به اثبات برسد. ميزان تجويز اين گياه عبارت است از روزانه 2 تا 3 گرم ريشه خشك (به صورت چاي يا كپسول). مي توانيد از تنتور اين گياه (محلول تهيه شده از گياه و الكل يا گياه، الكل و آب) به ميزان 5 ميلي ليتر و روزي سه بار يا عصارة 33 درصدي الكل به ميزان 2 تا 4 ميلي ليتر آنهم روزي يك تا دو بار استفاده كنيد. گفته ميشود انواع عصاره هاي اين گياه كمي مؤثرتر و قويتر از انواع تنتورهاي آن است. براي تهيه تنتور عشقه آنرا به نسبت 1 به 5 با مايعي مخلوط كنيد و براي تهيه عصاره آن نسبت يك به يك با مايع مورد نظر را در نظر بگيريد. عصاره هاي جامد تهيه شده از ريشه خشك و پودري نيز يافت ميشوند. درصدد دستيابي به فرآورده هاي حاوي حداقل يك درصد الوترسيد اف باشيد و روزانه سه بار به ميزان 100 تا 200 ميلي گرم از آنرا مصرف كنيد. اگر براي افزايش ميزان توانايي يا مفاومت بدن در قبال فشار روحي، عشقه مصرف مي كنيد، بايد يكي از اشكال موجود دارويي تهيه شده از آن را كه اشاه شد، براي مصرف يك ماهه در نظر بگيريد و سپس قبل از مصرف يكماهه بعد به مدت دو ماه در مصرف آن وقفه ايجاد كنيد. اگر براي درمان يك وضعيت مزمن خستگي ناگزير از مصرف هستيد، مي توانيد به مدت سه ماه مصرف آنرا ادامه دهيد و سپس به مدت 2 تا 3 هفته از مصرف آن بپرهيزيد (حتماً داروي خود را به منظور اجتناب از كم خوابي قبل از ساعت 3 عصر مصرف كنيد). اگر احساس نياز مي كنيد، مي توانيد چرخه مصرف مذكور را تكرار كنيد ليكن قبل از اينكار با پزشك معالج خود مشورت كنيد.

نكات احتياطي
انجمن فرآورده هاي گياهان دارويي آمريكا عشقه سيبري را از نظر درجه بندي در ردة اول جاي داده است و اين بدين معناست كه مصرف آن طبق دستورالعمل مربوطه بي خطر است با اين وجود، اگر از فشار خون بالا رنج مي بريد يا باردار هستيد، نبايد عشقه سيبري مصرف كنيد.

تداخل هاي احتمالي
عشقه سيبري ممكن است افزايش اثرات كافئين يا ساير محركها را در پي داشته باشد، سبب بروز احساس نگراني يا عصبيت، ايجاد تعريق، كم خوابي يا طپش نامنظم قلب گردد. از مصرف توأم آن با داروهاي آرام بخش رواني، استروئيدها يا انواع هورمونها اجتناب ورزيد

انسان در طول هزاران سال از انگور استفاده كرده است. قدمت مصرف انگور به عصر برنز بر مي گردد. شاعر يوناني به نام هومر كه حدود 700 سال قبل از ميلاد مسيح ميزيسته است از شراب تهيه شده از انگور سخن گفته است. از اين ميوه در انجيل هم نام برده شده است و گورها و آثار باستاني مصري علايمي از انگور را روي خود دارند. انسان از انگور استفاده هاي ديگري غير از خوردن يا تبديل آن به شراب و آب انگور كرده است. كارشناسان طب سنتي اروپا صدها سال پيش پمادي را از شيرة موجود در ساقه انگور براي درمان بيماريهاي پوست و چشم تهيه كردند. برگهاي اين گياه خاصيت قابض و انعقادي دارند، بدين معنا كه از آنها براي انعقاد خون، درمان التهاب و درد نظير درد بواسير استفاده شده است. انگور كال (نرسيده) در درمان انواع گلودرد ها و انگور خشك يا كشمش در درمان بيماريهاي تحليل برنده، يبوست و تشنگي مؤثر بوده است. اما انگورهاي گرد رسيده و شيرين داراي تمامي خواص است و در درمان سرطان. وبا، آبله، تهوع، عفونتهاي چشم و بيماريهاي پوست، كليه و كبد مورد استفاده قرار گرفته است.

معرفي گياه
انواع انگور بومي قاره آسيا در مجاورت درياي خزر است، اما به آمريكاي شمالي و اروپا نيز انتقال يافته است، يعني مهاجرين به اروپا انواع انگور را در دهه هاي 1600 به آمريكاي شمالي انتقال دادند. درخت انگور داراي برگهاي دشت و كنگره دار بوده و پوسته ريشه آن كنده ميشود. ميوه انگور مي تواند سبز، قرمز يا ارغواني رنگ باشد.

تركيبات گياه
امروزه ما بنا به علاقه به انگور يا كشمش، آنها را مصرف مي كنيم و به همين دليل شراب يا آب انگور نيز مصرف ميشود. اما در سال 1970 يك بيوشيميست فرانسوي ا تخم (دانه) انگور ماده اي را استخراج كرد كه در بهبود جريان خون مؤثر بود. اين ماده "اليگومريك پروآنتوسيانيدين Opc" ناميده ميشود. اين ماده سبب كاهش ميزان التهاب ميشود و حتي از بيماري قلبي نيز پيشگيري مي كند. اين ماده در زمره يكي از مواد موجود در آب انگور قرمز و شراب قرمز است كه خواص پيشگيرانه آن در قبال بيماري قلبي به اثبات رسيده است. انگور بنا به وجود اين ماده در آن امروزه نه تنها به خاطر فرآورده هاي غذايي و نوشيدني شناخته شده اش بلكه به عنوان منبع اينگونه عناصر فعال درماني اش كشت و پرورش داده ميشود. 'اليگومريك پروآنتوسيانيدين" اول و مهمتر از همه خاصيت ضد اكسيد دارد كه به بدن كمك مي كند تا حملاتي را كه نهايتاً سبب بيماري مي شوند (عوامل استعمال دخانيات و مواد شيميايي زيست محيطي)، دفع كند. اين نوع مواد از طيف گسترده دفع كنندگان فشار روحي متمايز هستند. ضد اكسيد كننده ها يا ژنهاي تطبيق شدني (آداپتوژنها)، همچنين از خستگي فيزيكي و روحي شما را رها و پس از رفع بيماري نيز شما را كمك مي كنند. هم ضداكسيدها و هم آداپتوژنها ما را كمك مي كنند تا حداقل از دو عامل بزرگ مرگ و مير به نام بيماري قلبي - عروقي و سرطان اجتناب ورزيم. خواص "ضد اكسيد"اليگومريك پروآنتوسيانيدين (opc)"
مي تواند در پيشگيري از بيماري قلب - عروق نيز مؤثر واقع گردد. برخي تحقيقات به عمل آمده مؤيد اين است كه اين ماده مي تواند روند تشكيل پلاكها در رگها را كاهش دهد و در تشكيل و ترميم بافت آسيب ديده رگها مؤثر باشد.
اگر از سابقه خانوادگي ابتلا به بيماري قلبي- عروقي رنج مي بريد، مي توانيد مصرف اليگومريك پروآنتوسيانيدين را مدنظر قرار دهيد. نارسايي مزمن سياهرگها دليل ديگر مصرف اين ماده است كه در اين ميان مي توان به عوارضي نظير اختلال بينايي ناشي از نفروپاتي ديابتي يا دژنراسيون قرنيه اشاره داشت. اينگونه مصارف ماده اليگومريك پروآنتوسيانيدين را تحقيقات كلينيكي نيز تأييد كرده است. كاربردهاي آتي اين ماده ممكن است مواردي نظير معالجه سندرم پيش قاعدگي و متوقف كردن التهاب صورت در پي عمل جراحي را نيز در بر گيرد. اين ماده در كاهش ميزان ناراحتي سينه و درد مفاصل و پاها كه گاهي در پي نسدرم پيش قاعدگي عارض ميشود مؤثر بوده است و مدت زمان بهبود از جراحي پلاستيك را كاهش داده است. خواص ضد توموري اين ماده نيز به اثبات رسيده است.

اشكال موجود
عصاره دانه انگور به صورت عصاره مايع يا در قالب انواع كپسول و قرص موجود است. براي اهداف درماني از فرآورده هاي استاندارد حاوي 95 درصد محتوي ماده اليگومريك پروآنتوسيانيدين استفاده كنيد.
نحوه مصرف
نتايج تحقيقات و آزمايشهاي باليني نشان مي دهد كه مادة اليگومريك پروآنتوسيانيدين موجود در دانه انگور در درمان مشكلات نابينايي و همچنين نارسايي مزمن سياهرگي و علايم آن، ميناي دندان و اختلالات جريان خون مؤثر واقع ميشود.
براي پيشگيري از پلاكهاي رگها، اختلالات بينايي و ساير حالات روزانه 50 ميلي گرم عصاره استاندراد آن گياه را مصرف كنيد.
براي درمان بيماري خاص، مصرف روزانه 150 تا 300 ميلي گرم توصيه ميشود ليكن از مصرف خوسرانه اجتناب ورزيد و با پزشك معالج خود مشورت كنيد.

نكات احتياطي
امروزه نكات احتياطي در مورد مصرف ماده اليگومريك پروآنتوسيانيدين به نظر نمي رسد. اين ماده خيلي سالم و بي خطر است.

تداخل هاي احتمالي
هيچگونه عارضه و تداخلي از مصرف ماده مذكور گزارش نشده است چون ماده مزبور خيلي جديد است و روي جريان خون و شريانهاي خوني اثر مي گذارد به طور مستند طيف وسيعي از بيماريها و تداخل گياه - دارو دور از انتظار نيست. سعي كنيد با پزشك معالج خود و پيشرفتهاي به عمل آمده در تحقيقات مربوط به عصاره انگور به ويژه در صورت ابتلا به ديابت يا ساير ناراحتيهاي جدي نظير تخريب قرنيه يا ورم لنفاوي در ارتباط باشيد.

زماني تصور ميشد علف مقدس ارواح شيطاني و جن را از بدن خارج مي سازد اما اخيراً براي درمان بيماريهاي نظير افسردگي، نگراني و بي خوابي بكار مي رفته است. وقتي اين گياه دارويي در آب خيسانده و روي پوست گذاشته شود، سبب ترميم و بهبود جراحات و سوختگيها ميشود. تحقيقات به عمل آمده نشان مي دهد اين گياه مي تواند در رفع عفونتهاي ويروسي نيز مؤثر و مفيد باشد. آنچه در پي مي آيد پاره اي از امراض و بيماريهايي است كه براي درمان آنها از اين گياه استفاده شده است.
افسردگي: علف مقدس علايم افسردگي را در افراد مبتلا به حالات خفيف اين مرض كاهش مي دهد.
بيماري عاطفي فصلي: وقتي كه اين گياه به تنهايي مصرف شود سبب بهبود خلق بيمار ميشود. اما اگر توأم با نور درماني مصرف شود اثرات درماني آن حتي بيشتر از اين خواهد بود.
ناراحتيهاي روحي: اين گياه باعث كاهش نگراني، بي ميلي و احساس بي ارزش مي گردد.
اختلالات خواب: اين گياه عارضه بي خوابي را از بين مي برد و گرايش و تمايل به خواب بيشتر را در فرد تقويت مي كند.
عفونت ايدز (AIDS و HIV): تحقيقات به عمل آمده و تجارب بيماران نشان مي دهد كه اين گياه مي تواند سطح سلامتي افراد آسيب ديده از عفونت ايدز را تقويت كند.
زخمها و سوختگيها: مصرف اين ماده گياهي به صورتي كه روي پوست بدن مصرف ميشود، درد و تورم را كاهش مي دهد و روند ترميم را تسريع مي بخشد.
بواسير: "روغن قرمز" به عنوان داروي تركيبي كه در اثر خيسانيدن گلهاي اين گياه در روغن تهيه ميشود اگر روي بواسير به طور موضعي قرار گيرد، سبب تسكين درد ميشود.
معرفي گياه
علف مقدس (سنت جونز) گياهي بوته زار با گلهاي زردرنگ است. اين گياه در حوالي 24 ژوئن به طور كامل غنچه و شكوفه باز مي كند و اين روز از ديرباز به طور سنتي به عنوان زادروز باتيست جون محسوب مي شود. هم گلها و هم برگهاي اين گياه مصرف درماني دارند.

تركيبات گياه
فعالترين عناصر موجود در اين گياه كه تحقيقات زيادي هم روي آنها صورت گرفته است عبارت از هايپريسين و هايپرليسين كاذب است كه هم در برگها و هم در گلهاي اين گياه يافت ميشوند. تحقيقات اخير مربوط به اين گياه نشان مي دهد كه اين عناصر ممكن است فعالترين عناصر گياه نباشند كه اين پديده بحث زيادي را در اين زمينه دامن زده است. اين گياه داراي عناصر ديگري نظير روغنهاي ضروري و فلاونها نيز است.

اشكال موجود
علف مقدس در اشكال بسياري عرضه ميشود كه عبارتند از: انواع كپسولها، مايعات، لوسيونهاي روغني پوست و چاي. نوع خرد و پودر شده گياه خشك را نيز مي توان تهيه كرد. سعي كنيد فرآورده هايي را تهيه كنيد كه استاندارد و حاوي 0/3% هايپريسين باشند
نحوه مصرف
براي مصرف اين ماده گياهي از راه دهان براي درمان افسردگي يا ساير ناراحتيهاي خلقي، ميزان مصرفي عبارت است از 300 تا 500 ميلي گرم حاوي 0/3 درصد به صورت روزي سه بار توأم با غذا به مدت حداقل چهار تا شش هفته. مي توانيد با ريختن يك تا دو قاشق چايخوري از اين گياه در يك ليوان آب جوش به مدت 10 دقيقه از اين ماده گياهي چاي نيز درست كنيد. روزي يك تا دو ليوان از چاي مزبور به مدت چهار تا شش هفته ميل كنيد. اما در نظر داشته باشيد كه ميزان مصرفي چاي اين گياه نمي تواند همانند مصرف انواع كپسول يا ساير فرآورده هاي آن ثابت باشد.
براي درمان زخمها، سوختگيها يا بواسير از داروي تركيبي روغني اين گياه كه مصرف موضعي روي پوست بدن دارد، استفاده كنيد.

نكات احتياطي
افسردگي يك بيماري جدي است. اگر افسردگي شديد داريد يا احساس رنج و ناراحتي روحي در درون خود يا فرد ديگري مي كنيد، قبل از مصرف علف مقدس با پزشك معالج خود مشورت كنيد. پاره اي حالات است كه در آن نبايد براي درمان گياهي يا ساير داروهاي پيشگيرانه از اين گياه استفاده كنيد. متخصص مراقبت بهداشتي و سلامتي است كه تصميم مي گيرد آيا اين گياه براي شما مفيد است يا نيست.
د ر صورت باردار بودن يا در دوران شيردهي از مصرف اين گياه اجتناب ورزيد.
مصرف اين گياه ممكن است پوست بدن شما را به طور عجيبي در قبال نور آفتاب حساس كند. هر چند چنين واكنشي نادر است، اما بايد در صورت داشتن پوست لطيف يا مصرف بالاي علف مقدس يا حتي مصرف طولاني آن، احتياط لازم را از خود نشان دهند. براي اين منظور از ضد آفتابي با ضريب حفاظتي (SPF) حداقل 15 درجه استفاده كنيد و از لامپهاي خورشيدي استفاده نكنيد.
عوارض جانبي علف مقدس معمولاً جزئي است و شامل موارد زير ميشود.
درد شكم، باد معده، نفخ
فشارخون بالا، خستگي غيرمعمول
سرگيجه
خشكي دهان، خارش، كهير، جوش صورت
اختلالات خواب

تداخل هاي احتمالي
گفته ميشود كه علف مقدس شبيه داروهاي ضد افسردگي معروف به (MAO) عمل مي كند. اگر داروهاي مونوآمينواكسيد مانند "نارديل يا پارنيت" مصرف مي كنيد قبل از مصرف اين گياه با پزشك معالج خود مشورت مي كنيد. اگر از داروهاي (SSRI) نظير پروزاك (فلوكستين)، پاكسيل يا هر نوع داروي ضد افسردگي مصرف مي كنيد، در مورد مصرف اين گياه با پزشك معالج خود مشورت كنيد. اگر ال- دوپا يا 5- هيدروكسي تريپتوفان مصرف ميكنيد، قبل از مصرف اين گياه با پزشك معالج خود مشورت كنيد.
همواره به هنگام مصرف بيش از يك داروي گياهي يا هر نوع تركيب داروها يا گياهان احتياط و دقت كنيد. در مورد سالم و بي خطر بودن مصرف مركب داروها با پزشك معالج خود يا پزشك داروساز مشورت كنيد.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

همانطور كه پونه بنا به خواص تسكين بخش روي معده معروف است، فرنجمشك نيز براي تسكين و رفع درد و ناراحتي ناشي از هاضمه شامل گاز و باد معده مورد استفاده قرار مي گيرد. فرنجمشك همچنين با ايجاد آرامش و تسكين هر نوع فشار روحي و نگراني عصبي را از بين مي برد و امكان مي دهد كه به راحتي به خواب رويد. قدمت مصرف اين گياه براي اين منظور به دوران قرون وسطي بر مي گردد. امروزه، اين گياه دارويي توأم با ساير انواع آرمبخشها، گياهان مسكن نظير "شب رنگي افشان" براي تقويت كل خاصيت و اثر آرامبخشي دارو تجويز مي شود.
حتي قبل از قرون وسطي نيز فرنجمشك براي تقويت روحيه و كمك به ترميم جراحات و كاهش التهاب و درد ناشي از گزش حشرات مورد استفاده قرار مي گرفته است. پمادهاي توليدي اروپا براي درمان التهابهاي ناشي از سرماخوردگي و زخمهاي تب خال (هرپس) حاوي محتواي غني از فرنجمشك است. بيماران ادعا مي كنند كه اين پماد مؤثرتر از داروهاي تجويزي در تسكين درد و پيشگيري از آغاز مجدد التهال عمل مي كند و پزشكان معالج نيز اين ادعا را تأييد مي كنند.

معرفي گياه
فرنجمشك يك گياه بومي اروپاست ولي امروزه در تمام نقاط دنيا كشت ميشود. اين گياه نه تنها در باغهاي گياهان طبي بلكه در مراكز توليد فرآورده هاي دارويي، آرايشي و پوليش اثاثيه نيز پرورش داده ميشود. طول اين گياه به دو پا و حتي در پاره اي از مواقع بيشتر از اين مقدار مي رسد. بوته هاي داراي گلهاي ريز زرد كم رنگ در طول بهار و تابستان در محل تلاقي برگها با ساقه رشد مي كنند.
برگهاي اين گياه داراي چين و چروك عميقي است كه رنگ آنها از سبز تند تا سبز مايل به زرد بسته به نوع خاك و آب و هوا فرق مي كند. اگر انشگتان خود را روي برگهاي اين گياه بماليد، آنگاه احساس نوعي مزة ترش و شيرين شبيه ليمو به شما دست خواهد داد. برگهاي آن از نظر شكل به برگهاي پونه شباهت دارند و در واقع از همان تيره گياهي هستند.

تركيبات گياه
فرآورده هاي تهيه شده از فرنجمشك از برگهاي گياه فراهم مي آيند. روغنهاي ضروري حاصل از برگهاي فرنجمشك حاوي عناصر شيميايي به نام "ترپن" هستند كه اين عناصر حداقل سبب وجود پاره اي خواص تسكيني و ضد ويروسي در گياه ميشوند. فرنجمشك همچنين حاوي تركيباتي به نام "تانين" است كه اين ماده سبب بسياري از اثرات و خواص ضد ويروسي در گياه مي گردد.
اين ماده همچنين حاوي يوگنول است كه اسپاسم عضلات را رفع مي كند، بافتها را كرخ مي كند و باكتريها را از بين مي برد.
از اين گياه همچنين براي درمان انواع سردردها، و سندرم خستگي مزمن استفاده ميشود. همچنين به نظر مي رسد كه اين گياه در درمان اختلال تيروئيدي به نام بيماري گريوز (Grave's) نيز مفيد باشد. هر چند با فقدان آزمايش هاي باليني در اين رابطه مواجه هستيم، اما آزمايشات به عمل آمده مؤيد كاربردهاي بسياري براي اين گياه است، مثلاً مشاهده شده است كه روغن اساسي فرنجمشك در آرام كردن حيوانات آزمايشگاهي و عادي شدن عضلات مجراي هاضمه اينگونه حيوانات مؤثر است. تحقيقات به عمل آمده همچنين مؤيد اين است كه عصاره هاي فرنجمشك روي هورمونهاي تيروئيد اثر مي گذارد به نحوي كه براي افراد مبتلا به بيماري گريوز مفيد واقع ميشود. تحقيقات به عمل آمده همچنين مؤيد فايده اين گياه در درمان التهابهاي ناشي از سرماخوردگي يا ضايعات متأثر از ويروسهاي تب خال (هرپس) است.
اشكال موجود
فرنجمشك به صورت برگ خشك كه به صورت فله خريداري ميشود در بازار يافت ميشوود. چاي، كپسول، عصاره ها، تنتور و روغن آن نيز موجود است. كرم مورد استفاده در اروپا كه حاوي ميزان بالاي اين گياه است امروزه ايالات متحده يافت نميشود اما به وسيله گلوله پنبه اي مي توان از چاي آن روي پوست استفاده كرد.
نحوه مصرف
به طول كلي، به هنگام مصرف هر نوع فرآورده گياهي لازم است نكات پيشنهادي كارخانه توليد كننده را در نظر بگيريد، و درباره نوع داروي گياهي و ميزان مصرفي آن با پزشك معالج مشورت كنيد. براي درمان اختلال خواب يا كاهش ناراحتيهاي معده، نفخ يا باد معده يكي از حالات زير را انتخاب و رعايت كنيد:
تهيه چاي با استفاده از 1/5 تا 4/5 گرم گياه، چندين بار در روز
2 تا 3 ميلي ليتر تنتور در روز يا معادل عصاره مايع يا كپسول شدة آن
براي درمان التهابهاي ناشي از سرماخوردگي يا التهابهاي تب خال 2 تا 4 قاشق غذاخوري از برگ خرد شده اين گياه را در يك ليوان آب جوش ريخته و بگذاريد به مدت 10 تا 15 دقيقه كاملاً خيس بخورد. سپس آنرا با گلوله پنبه اي روي التهاب در طول روز قرار دهيد.

نكات احتياطي
هيچگونه اثرات يا علايم مسموميت ناشي از مصرف فرنجمشك گزارش نشده است.

تداخل هاي احتمالي
مصرف فرنجمشك مي تواند با اثر داروهاي تيروييدي يا ساير معالجات بيماري گريوز تداخل پيدا كند.

فلفل كه به فلفل قرمز نيز معروف است، براي اولين بار از سوي سرخپوستان "كاراييب" به خارج آمريكا معرف شد. از آن زمان به بعد شهرت اين گياه فراگير شده است، و به عنوان يك چاشني مهم به ويژه در طبخ "كاجون و كرول" و در كازينوهاي جنوب شرق آسيا، چين، جنوب ايتاليا و مكزيك محسوب ميشود. "كپساسين" ماده اي در فلفل است كه سبب گرم بودن اين گياه ميشود. هر چند كه فلف گياهي گرم است، اما كپساسين موجود در آن در واقع سبب كاهش درجه حرارت بدن ميشود كه يكي از دلايل اصلي تمايل مردم مناطق آب و هوايي گرم به مصرف زياد فلفل محسوب ميشود. اين ماده همچنين به بسياري از خواص درماني فلفل كمك مي كند تا سيستم قلبي - عروقي را تحريك، سيستم هاضمه را تقويت، درد موجود روي پوست يا مفاصل بيدن را تسكين بخشد، و به مثابه "داروي ضد احتقاق و ضد باكتري" عمل مي كند. فلفل ميزان كلسترول خون را پايين مي آورد. كه اين امر باعث پايين آمدن فشارخون ميشود. اين گياه همچنين از انعقاد خون در رگهاي خوني جلوگيري مي كند، اين خواص فلفل به پيشگيري از بيماريهاي قلبي نظير آرترواسكلروز 0سخت شدن رگها) كمك مي كند. هر چند فلفل سبب سوزش زبان ميشود، اما اين گياه واقعاً مسكني قوي است. اين گياه ابتدا سبب تحريك درد ميشود، اما سپس شدت علايم درد را در بدن كاهش مي دهد. اين حالت، آنرا براي افرادي كه از درد مزمن رنج مي برند به طرز خاصي مؤثر كرده است چون چندين روز طول مي كشد كه نتايج قابل توجه آن معلوم گردد. آنهايي كه از زونا، درد ناشي از ديابت،و ساير دردهاي پس از عمل جراحي رنج مي برند، مي توانند به ويژه از چندين نوع فلفل يا انواع "كرمهاي كپساسين" كه قابل دسترسي است، بهره ببرند. كپساسين موجود درفلفل نه تنها درد آرتروز و آرتريت روماتيسمي را تسكين مي دهد، بلكه بكاهش ميزان ورم ناشي از اين حالات وقتي كه به عنوان پماد موضعي مورد استفاده قرار گيرد، كمك مي كند.
فلفل با تحريك توليد مايعات هاضمه در معده و نابودي باكتريهايي كه مي توانند عامل عفونت باشند، قدرت هضم را تقويت مي كند. خاصيت ضد باكتري فلفل همچنين از اسهال ناشي از عفونت جلوگيري مي كند. اين گياه به عنوان داروي ضد احتقان، سبب رقيق و نازك شدن خلط و خارج شدن آن از ريه ها ميشود. از آنجا كه اين گياه بافت ريه را تقويت مي كند، در نتيجه براي آنهايي كه مبتلا به آمفيزم هستند نيز مفيد است.

معرفي گياه
فلفل گياهي است كه در آب و هواي نيمه گرمسيري و گرمسيري مي رويد. ميوه آن در پوششهاي غلافي بلند كه به موازات رسيدن رنگ قرمز، نارنجي يا زرد به خود مي گيرد، مي رويد. ميوه اين گياه به صورت خام، پخته شده، خشك يا در قالب چاشني پودري در صنايع غذايي و دارويي، مصرف ميشود.

تركيبات گياه
تحقيقات نشان داده است كه اسيد بيرنگ كپساسين به عنوان فعالترين عنصر موجود در فلفل، سبب كاهش ميزان كلسترول خون و كاهش شدت سيگنالهاي درد در بدن ميشود. اين ماده همچنين خاصيت ضد اكسيدي (كه سلولهاي شما ار از آسيب ديدن محافظت مي كند) و ضد باكتري دارد.

اشكال موجود
فلفل را مي توان با خوردن فلفل قرمز خام يا پخته شده مصرف كرد. پودر فلفل قرمز خشك نيز موجود است كه مي توان آنرا به غذا اضافه كرد، در مايعات، چاي يا شير مخلوط كرد يا كپسول آنرا مصرف كرد. شكل كرم آن نيز براي استعمال موضعي موجود است (بايد حاوي حداقل 0/025 درصد كپساسين باشد).

نحوه مصرف
چون فلفل براي قلب خيلي مفيد است، اضافه كردن مرتب ان به غذا يا مصرف كپسول آن مي تواند از بيماري قلبي پيشگيري كند. هر چند فلفل يك چاشني محسوب مي شود، اما اين ماده واقعاً به هضم بدن كمك مي كند و براي اغلب زخم ها تحريك آور نيست. اين ماده حتي در ميزان مصرف پايين نيز قوي است، لذا بهتر است كه بيشتر از مقداري با غذا ميل مي كنيد از اين ماده استفاده نكنيد.
كرم يا پودر فلفل به عنوان نوعي مسكن مي تواند در تسكين درد دندان، زونا، آرتريت، پسوريازيس و ساير انواع دردهاي مزمن مفيد باشد، هر چند ممكن است مصرف اين ماده سبب سوزش يا خارش نسبي گردد، اما اين عارضه به زودي از بين مي رود. چون فلفل ابتدا با تحريك و سپس كاهش شدت سيگنالهاي درد در بدن مؤثر واقع ميشود، لذا ممكن است درد كمي شدت پيدا كند، سپس بايد ظرف چند روز اول مصرف، اين اثر تا حد زيادي از بين برود.
كرم كپساسين به عنوان يك مسكن موضعي (وقتي كه روي پوست مصرف ميشود)، (حاوي 0/075 - 0/025 درصد كپساسين) را مستقيماً مي توان روي نقطه آسيب ديده روزي چهار بار ماليد (عناوين تجاري اينماده عبارت است از Axsain, Zostrix و Capzasin-P). به منظور بهبود هضم و پيشگيري از بيماري قلبي، مي توان كپسولهاي كپساسين (30 تا 120 ميلي گرم روزي سه بار) را مصفر كرد. مي توانيد با اضافه كردن 1/4 تا 1/2 قاشق چايخوري پودر كپساسين به يك ليوان آب جوش (دم كرده) اين ماده را نيز تهيه و سپس ميل كنيد.

نكات احتياطي
فلفل را دور از چشم خود نگه داريد. و دستهاي خود را پس از مصرف آن كاملاً بشوييد. از آنجا كه اين ماده به آساني در آب حل نمي شود، براي اينكار از سركه استفاده كنيد. كرم كپساسين مي تواند سبب تحريك پوستي در برخي از افراد گردد. قبل از مصرف گسترده آن، مقداري از اين ماده را روي قسمتي از پوست خود تست كنيد. اگر منجر به خارش شد، مصرف آنرا قطع كنيد. اين ماده ممكن است سبب تحريك معده گردد، اما اولسرهاي دوازدهه را بدتر نمي كند. از دادن آن به كودكان زير دو سال خودداري كنيد. مصرف آن در دوران بارداري بي خطر است اما معلوم نيست كه تركيبات چاشني اين ماده در اثر شيردهي منتقل مي شود يا نه.

تداخل هاي احتمالي
اگر فشارخون بالا داريد يا اينكه تحت درمان فشار خون بالا هستيد. از مصرف فلفل اجتناب ورزيد.

ساكنين جزاير اقيانوس آرام، كه خاستگاه كاوا است احتمالاً در طول هزاران سال از اين گياه استفاده كرده اند. اولين دانش و آگاهي غرب از اين گياه به يكي از سفرهاي دريايي كاپيتان جيمز كوك بر مي گردد كه در دهه خهاي 1700 صورت گرفت. بوميان اين جزاير از اين گياه به عنوان بخشي از آداب و رسوم قبيلگي خود استفاده مي كردند به طوري كه گياه مزبور ثقل توجه بسياري از گردهماييهاي اجتماعي محسوب شده است. نوشيدني تهيه شده از ريشه هاي كاوا سبب كرخ شدن دهان ميشود. در قرن بيستم گياه مزبور به بسياري از بازديد كنندگان جزاير اقيانوس آرام نيز داده شد. هيلاري ردام كلينتون و پاپ ژان پل دوم نيز در مراسم و ضيافتهاي رسمي و خوشامدگويي همانند جانسون رئيس جمهور آمريكا و همسرش خانم ليندون بي جانسون در سال 1966 طعم اين گياه را چشيدند.
ريشة اين گياه مي تواند نگراني متأثر از فشار روحي و همچنين اثرات اختلالات ناشي از نگراني را كمتر كند. مصرف اين گياه در حد پايين سبب نشاط و بيداري ميشود، و در حد مصرفي بالا، مواد شيميايي موجود در ريشه سبب خواب آلودگي ميشود. كاوا مادة مسكن خفيف است (برخلاف الكل و داروهاي ضد اضطراب). پزشكان معالج آنرا براي درمان درد و سفتي عضلات بدن، نگراني، كم خوابي، نگراني ناشي از يائسگي، صرع كنترل نشده، و درد تجويز مي كنند.

معرفي گياه
ريشه كاوا از گياه بلندي تأمين ميشود كه در جزاير اقيانوس آرام از جمله هواوايي رشد و نمو مي كند. گياه مزبور برگهاي بزرگ. سبز و قلبي شكل توليد مي كند كه به صورت انبوه در شاخه ها و به دور از ساقه هاي ضخيم گياه رشد مي كنند. گل هاي بلند و نازك اين گياه به جوانة ذرت چيني شباهت دارد كه شاخه هاي آن به ساقه ها چسبيده اند. ريشه هاي اين گياه به بوته هايي با شاخه هاي پر شاخ و برگ و كركدار شباهت دارند.

تركيبات گياه
ريشه كاوا حاوي مواد شيميايي به نام "كاوا پايرون" است كه سبب كاهش تشنج و در آزمايشگاههاي تحقيقاتي در حيوانات سبب استراحت و آرامش عضلات ميشود. كاوا لاكتونها همچنين واكنشهاي مغزي را (كه تصور ميشود شبيه آن دسته از واكنشهاي ناشي از داروهاي تجويزي مورد مصرف در درمان افسردگي و نگراني باشند)، تقليل مي دهد. كاوا لاكتونها در صورت مصرف كاوا از طريق دهان يا لثه ها سبب كرخ شدن و بي حس شدن زبان مي گردد.

اشكال موجود
در برخي از فرهنگها كاوا از طريق جويدن ريشه و ريختن آن داخل كاسه تهيه ميشود. بزاق دهان با ريشة آن مخلوط ميشود و خاصيت درماني اين گياه را فعال مي كند. امروزه، سازندگان از الكل يا در عوض از استات استفاده مي كنند. كاوا در اشكال مختلفي نظير حالت مايع در قالب انواع عصاره ها و در قالب انواع كپسول يا قرص مي توان به دست آورد. همچنين به صورت پودر يا خرد شده موجود است.

نحوه مصرف

اگر پزشك معالج شما مصرف كاوا را تجويز كرده باشد، حتماً به منظور دستيابي به فرآورده هاي كاواي استاندارد حاوي 70 درصد كاوا لاكتون برچسب آنرا قبل از مصرف بخوانيد. فرآورده استاندارد آن نوع فراروده اي است كه ميزان مشخص مواد گياهي فعال در هر دوز مصرفي در آن قيد شده باشد. براي درمان نگراني و كم خوابي و كاهش فشار روحي ميزان تجويزي كاوا عبارت است از 2-4 گرم دم كرده آن (فرآورده اي كه از طريق جوشاندن گياه در آب تهيه ميشود) روزي سه بار.

روزانه 60 تا 600 ميلي گرم كاوا لاكون استاندارد مصرف كنيد يا از دستورهاي پزشك معالج خود پيروي كنيد. طول دورة درمان با كاوا نيز متفاوت است. مشاهده هر نوع بهبود ممكن است چهار هفته طول بكشد. تصويه نميشود به مدت بيش از سه ماه كاوا مصرف گردد.

نكات احتياطي
عوارض جانبي كاوا جزئي است. اين گياه طبي سبب كرخ شدن دهان شما ميشود و ممكن است مزة بدي هم داشته باشد. در درصد كمي از افرادي كه كاوا مصرف كرده بودند تهوع، سردرد، سرگيجه يا جوش صورت گزارش شده است.در صورت مواجهه با هر كدام از اين حالات، با پزشك معالج خود مشورت كنيد. از رانندگي به هنگام مصرف كاوا اجتناب كنيد.
انجمن فرآورده هاي گياهان دارويي آمريكا زنان باردار و شيرده را از مصرف كاوا كاوا منع
مي كند. انجمن مزبور در خصوص مصرف بيش از دوز توصيه شده نيز هشدار مي دهد و مصرف اين گياه دارويي را به مدت بيش از سه ماه و رانندگي به هنگام مصرف آن را منع مي كند.
ميسيونرهاي اعزامي به جزاير اقيانوس آرام در طول قرن نوزدهم پي بردند كه افرادي كه هميشه كاوا مصرف كرده اند داراي پوست بدن مايل به زرد و زبر هستند. تحقيقات اخير نيز نشان داده است كه افرادي كه به ميزان 100 برابر معمول كاوا مصرف مي كنند همان حالت زردي پوست، جوش صورت، ريزش مو و اختلال در قوه بينايي، اشتها و تنفس به آنها دست مي دهد. اينگونه تغييرات پس از قطع مصرف كاوا به حالت عادي بر مي گردند.

تداخل هاي احتمالي
در صورت مصرف باربيتورات يا به هنگام مصرف الكل از مصرف كاوا بپرهيزيد. كاوا ممكن است اثر اين داروها را از بين ببرد.

ميوه و برگهاي قره گيله در تهيه داروهاي گياهي كاربرد دارند. ميوه آن حاوي تركيباتي به نام "آنتي سيانوسيد" است كه گفته ميشود رگهاي خوني را تقويت مي كند، جريان خون را بهبود
مي بخشد و مي توان از آن در درمان اختلالات چشمي نظير رتينوپاتي ديابتي، آب مرواريد و آب سياه و اختلالات گردش خون در بدن نظير رگهاي واريس و بواسير استفاده كرد. اين تركيبات همچنين شبكيه را (بخشي از چشم كه ديد در شب را تقويت و به چشم كمك مي كند تا با تغييرات نور سازگاري پيدا كند)، تقويت مي كنند. خلبانان بريتانيايي در طول جنگ جهاني دوم قبل از عزيمت به عمليات بمباران شبانه قره گيله مصرف مي كردند چون در اثر مصرف آن قدرت بينايي آنها تقويت مي شد.
برگهاي قره گيله، براي كنترل ميزان قند خون در افراد ديابتي مورد استفاده قرار گرفته است، ليكن هيچگونه اسناد و مدارك مستندي دال بر موفقيت اين نوع درمان وجود ندارد. هر چند مصرف قره گيله در هر ميزان بي خطر است، اما اگر برگهاي اين گياه در مقادير بالا و به مدت طولاني مصرف شود سمي است. به همين دليل، مصرف كم و محدود آن توصيه مي گردد.
قره گيله خشك در طول ساليان متمادي براي درمان اسهال مورد مصرف بوده است. اين گياه حاوي ميزان بالاي "تانين" است، كه به كنترل و كاهش التهاب روده اي (كه سبب اسهال ميشود) كمك مي كند.
عصاره قره گيله، ني زمي تواند معده را در مقابل عارضه اولسر حفاظت كند. اين ماده توليد موكوس معده را، كه در مقابل اسيدهاي هاضمه مقاومت مي كند، تحريك مي كند. چون اين ماده عضلات را شل مي كند، در تسكين درد ناشي از انقباضهاي قاعدگي مي تواند مؤثر واقع شود.

معرفي گياه
قره گيله گياهي است كه طول آن به 16 اينچ
مي رسد، اين گياه داراي برگهاي بيضوي و نوك تيز با گلهاي صورتي و سفيد ريز است، كه در خلال ماههاي آوريل و ژوئن غنچه باز مي كنند. در اواخر تابستان، دانه هاي سياه ارغواني آن براي چيده شدن آماده ميشوند. اين گياه در زمرة گياهان خانگي از تيره سياه گيله است و ميوه آن بيشتر مزه و ظاهر سياه گيله آمريكايي را دارد. ميوه آنرا مي توان هم به صورت تازه و هم خشك شده مصرف كرد يا در تهيه انواع مرباها و دسرها بكار برد.

تركيبات گياه
مهمترين تركيبات موجود در ميوه و عصارة‌قره گيله. تركيبات گلوكزي به نام "آنتي سيانوسيدها" است. اين تركيبات به تشكيل مويرگهاي قويتر كمك مي كند، گردش خون به تمامي نقاط را بهبود مي بخشد و كاهش چسبندگي پلاكت خون را سبب ميشود و از انعقاد خون جبوگيري مي كند. اين عناصر رنگدانه اي كه قدرت بينايي در شب را تقويت و به چشم در سازگاري با تصورات نور سازگاري پيدا كند، كمك مي كنند. برگهاي قره گيله از نظر "كروميوم" غني هستند، و احتمالاً بدين خاطر است كه مي توانند در كنترل قند خون در افراد مبتلا به ديابت مؤثر واقع شوند. قره گيله خشك شده حاوي مقدار زيادي "تانيس و پكتين" است كه اين مواد با اثر قابض خود التهاب ايجاد كننده اسهال را كنترل مي كند.

اشكال موجود
قره گيله، را مي توان به صورت تازه يا خشك شده مصرف كرد. مي توان از قره گيله تازه يا خشك شده يا از برگهاي آن چاي تهيه كرد. عصاره آن به صورت كپسولهاي پودري عرضه ميشود و بايد داراي محتواي 25 درصد عناصر آنتي سيانوسيد استاندارد شده باشد. عصاره آن حاوي بالاترين درصد آنتي سيانوسيد است، كه در اصل ,وثرترين شكل مصرفي قره گيله تلقي ميشود

نحوه مصرف
قره گيله حاوي تركيبات و عناصري است كه سيستم گردش خون را تقويت مي كند. لذا مي توانيد از آن به عنوان يك درمان پيشگيرانه، در صورتي كه از نظر سابقه خانوادگي داراي مشكلات و اختلالات گردش خون نظير واريس، بواسير يا آرترواسكلروز هستيد، استفاده كنيد. قره گيله همچنين به سلامتي بينايي نيز كمك مي كند و مي توان آنرا براي پيشگيري از بروز اختلالات چشمي ناشي از پيري يا بيماري ديابت مانند آب مرواريد، آب سياه، دژنراسيون ماكولا يا رتينوپاتي ديابتي مصرف كرد. قره گيله در درمان اسهال نيز مؤثر است اما اگر اين عارضه بيشتر از سه يا چهار روز طول بكشد، بايد با پزشك خود مشورت كنيد.

براي درمان اختلالات چشم و گردش خون: عصاره استاندارد قره گيله (حاوي 25 درصد آنتي سيانوسيد) به صورت كپسول و ميزان مصرفي آن معادل 480 ميلي گرم در روز در دو يا سه نوبت است و پس از بهبودي، بايد مصرف آن روزانه 240 ميلي گرم ادامه يابد. هدف از تداوم مصرف آن پيشگيري از بيماري است.
براي درمان اسهال: 5 تا 10 قره گيله خشك كوبده شده را در آب سرد حل كنيد و به مدت 10 دقيقه بجوشانيد و سپس از صافي عبور دهيد و مصرف كنيد.
براي درمان ديابت: يك ليوان آب جوش را روي بيش از 1 گرم (تقريباً 1/2 1 قاشق چياخوري) برگ قره گيله بريزيد و پس از 10 الي 15 دقيقه آنرا از صافي عبور دهيد. مصرف طلاني مدت بايد حتماً زير نظر پزشك معالج باشد.

نكات احتياطي
ميوه و عصاره قره گيله بي خطر است و عوارض جانبي شناخته شده اي ندارند. مصرف آنها در دوران بارداري و شيردهي بي خطر است. برگ آن اگر صحيح مصرف شود خطري ندارد، اما نبايد ميزان مصرف آن در مدت طولاني بالا باشد چون احتمال مسموميت وجود دارد.

تداخل هاي احتمالي
شناخته شده نيست.

مكانيزم اثر احتمالي ديگري در مورد فعاليت ضد افسردگي گياه هوفاريقون

گياه علف چاي (هوفاريقون) ، در مطالعات باليني نتايج مطلوبي در درمان افسردگي خفبف تا متوسط نشان داده ، ولي مكانيزم اثر اين گياه هنوز دقيقا معلوم نشده است. تحقيقات قلبي نشان داده بود كه عصاره اين گياه ، باز جذب سيناپتوزومال سروتونين را مهار ميي كند ، يعني مكانيزم اثر آن شبيه به داروهاي شيميايي سنتزي است كه معروف به مهار كننده هاي انتخابي باز جذب مجدد سروتونين {Selsctive Serotonin reuptake Inhibitors (SSRI s) } هستند.
اشكال دارويي :

قطره 30 ميلي ليتري

موارد مصرف :

هايپيران در درمان افسردگي ،‌بي خوابي ، اضطراب ، سردردهاي عصبي ،‌سردردها و ميگرن بكار مي رود

اجزاء فرآورده :

هايپيران از عصاره هيدرو الكلي گياه علف چاي Hypericum perforatum تهيه شده است كه هر ميلي ليتر آن حاوي 25% ميلي گرم هايپريسين مي باشد

مواد موثره :

هايپريسين ، پزودوهايپريسين و فلانوييدهاي هايپيرين ،‌كورستين ،‌ايزوكورستين و روتين .

آثار فارماكولوژيك و مكانيسم اثر :

مطالعات در آزمايشگاه و در انسان نشان داده است كه گياه هايپريكوم بدليل داشتن هايپريسين و فلانوييدهاي داراي اثرات آرام بخش ، مسكن و ضد اضطراب مي باشد بررسيهاي انجام شده روي هايپريسين نشان داده است كه اين ماده از طريق مهار آنزيم منو آمينو اكسيداز موجب بروي اثرات ضد افسردگي مي گردد .

آخرين تحقيقات انجام شده نشان داده است كه عصاره گياه هايپريكوم مي تواند ميزان اكسيژن سلولي را افزايش دهد .

تداخل دارويي :

تداخلات اين فرآورده به اثر القاي آنزيمي سيستم سيتوكروم P450 مي باشد كه منجر به كاهش غلظت هاي پلاسمايي و در نتيجه كاهش اثرات درماني برخي از فرآورده هاي دارويي مي گردد . اين نكته در بيماران ذيل بايد مورد توجه قرار گيرد :

بيماران مبتلا به ايدز تحت درمان با داروهاي آنتي رتروويرال ( بويژه اينديناوير ) زيرا مصرف همزمان اين دو فرآورده موجب كاهش اثر بخشي درمان ايدز گردد .

بيماران تحت درمان با داروهاي ضد افسردگي ، زيرا مصرف همزمان خطر بروز عوارض ناخواسته دارويي( بي قراري ،‌تهوع و اختلالات گوارشي ) را افزايش مي دهد .

مصرف مقادير بيش از دوز درماني ممكن است با ساير داروهاي مهار كننده منو آمينو اكسيداز تداخل نمايد

مصرف همزمان با كنتراسپتيوهاي خوراكي موجب كاهش اثر بخشي اين داروها در جلوگيري از بارداري مي گردد

قطع مصرف ناگهاني اين فرآورده ممكن است منجر به افزايش سطح خوني برخي داروها ( به خصوص سيكلو سپورين ،‌ديگوكسين ،‌تئوفيلين وارفارين ) و در نتيجه سميت ناشي از آنها گردد .

مقدارمصرف :

بزرگسالان :‌روزي 3-2 بار ، هر بار 0-20 قطره

كودكان بالاتر از سه سال : روزي 2 بار ، هر بار 15-10قطره

در نصف ليوان آّب و يا آّب ميوه ريخته و ميل شود

عوارض جانبي :

با مصرف اين فرآورده احتمال بروز واكنشهاي آلرژيك و حساسيت به نور وجود دارد

مصرف در حاملگي وشيردهي :

ايمني مصرف اين دارو ر دوران بارداري و شيردهي به اثبات نرسيده است با اين وجود منافع آن در برابر مضار آن بايد سنجيده شود

نكات قابل توصيه :

رنگ دارو پس از افزودن آب به علت تغيير حلاليت تغيير مي كند

پس از مصرف دارو از قرار رگفتن بيش از حد در معرض نور و يا آفتاب شديد خودداري گردد

بهتر است دارو قبل از غذا مصرف شود

پس از مصرف دارو در روزهاي اول ممكن است باعث ايجاد ناراحتي هاي گوارشي و يا تشديد سردرد گردد كه حداكثر پس از دو تا چهار هفته از بين مي رود

ناراحتي پيشابراه و بيماريهي مفصل در قرون وسطي با استفاده از گزنه دوپايه درمان مي شدند. درانگران بومي آمريكا به دستها و پاهاي بيماران فلج با شاخه هاي اين گياه مي زدند تا عضلات آنها فعال شود. روش شلاقي كه شالق زني نيز ناميده ميشود، مي تواند اعضاي بدن را تحريك كند و سبب تسكين درد عضلات ملتهب و ساير اعضاي بدن گردد. گزنه دو پايه در طول قرنهاي متمادي بدين طريق مورد استفاده قرار گرفته است. كركهاي گزنده روي گزنه دو پايه شبيه غدد كوچكي است و در درون خود داراي عناصر شيميايي است كه سبب خارش پوست ميشود. تماس با كركهاي اين گياه دردناك است اما اگر سبب تحريك و بخشي از بدن كه قبلاً درد كرده است شود، عناصر شيميايي مزبور واقعاً درد اوليه را كمتر مي كند. اگر با گزش اين گياه مواجه شديد، مي توانيد گزشهاي دردناك اين گياه را با استفاده از مايع گزنه روي پوست بدنتان تسكين بخشيد.

معرفي گياه
گزنه دو پايه عنواني است كه به گزنه معمولي، گزنه باغي و تلقيح اين دو گونه اطلاق ميشود. اين گياه كه ابتدا در مناطق شمالي سردتر اروپا و آسيا مي روييد، امروزه به عنوان نوعي گياه طبي در تمامي نقاط دنيا رشد مي كند. گزنه دو پايه در خاكهاي غني از نيتروژن به خوبي رشد مي كند و بين ماههاي ژوئن و سپتامبر شكوفه باز مي كنند و طول آن به 3 پا مي رسد.
ساقه هاي شاخه دار اين گياه در زيرزمين تكثير مي يابد و داراي شاخ و برگ متعدد و چندگانه است. برگهاي اين گياه به شكل قلب، با دندانه هاي منظم است كه در قسمتهاي انتهايي باريكتر ميشوند. كل گياه پوشيده از كركهاي گزنده ريز است كه عمدتاً روي برگها و ساقه آن قرار دارد.

تركيبات گياه
فرآورده هاي گزنه دوپايه معمولاً از ريشه يا برگهاي آن تهيه ميشوند. در برخي موارد، تمامي بخشهاي گياه كه بالاتر از سطح زمين مي رويند در تهيه داروهاي گياهي مورد استفاده قرار
مي گيرند. داروهاي گياهي تهيه شده از برگ اين گياه در درمان ناراحتيهاي كليه و مجراي ادرار مفيد واقع ميشوند. فلاون و پتاسيم موجود در برگهاي گزنه دوپايه با احتمال زياد منشأ خاصيت پيشابزايي برگهاست.
فرآورده هاي دارويي تهيه شده در كاهش برخي از علايم هيپرپلازي خوش خيم پروستات (bph) مؤثر واقع مي شوند اما روند رشد پروستات را كند نمي كنند.
اشكال موجود
گزنة دو پايه به صورت برگ خشكانده شده و همچنين تنتور ريشة اين گياه (تنتور عبارت از محلولي از گياه در الكل است) قابل دسترسي است.

نحوه مصرف
براي درمان التهاب جزئي مجراي ادرار و پيشگيري از درمان سنگهاي كليه مي توان از گزنه دوپا و فرآورده هي دارويي تهيه شده از برگ آن استفاده مي كرد. گزنه را اگر توأم با آب كافي مصرف كنيد نقش يك داروي پيشابزا را بازي مي كند. اگر در اثر پروستات بزرگ شده با مشكل ادراري مواجه هستيد، فرآورده دارويي تهيه شده از ريشه گزنه مي تواند در اين زمينه مفيد واقع شود.
براي درمان التهاب جزئي مجراي ادرار و انواع سنگهاي كليه به ميزان 8 تا 12 گرم چاي برگ اين گياه را توأم با آب زياد (روزانه حداقل دو ليتر) مي كنيد. براي درمان پروستات بزرگ شده از تنتور ريشه به مقدار روزانه 4 تا 6 گرم استفاده كنيد. قبل از مصرف ريشه گزنه دو پايه براي درمان Bph با پزشك معالج خود مشورت كنيد.

نكات احتياطي
گزنه دو پايه اگرطبق دستورالعمل مربوط مصرف شود،‌ گياه دارويي بي خطري است. اما در صورت ضرورت جابجايي اين گياه هميشه دقت كنيد. اگر اين گياه با پوست شما تماس گيرد، ممكن است كهير پيدا كنيد كه سبب سورش پوست بدن شما خواهد شد. اما اگر از ريشة گزنه دو پايه استفاده مي كنيد، ممكن است با پاره اي عوارض جانبي نظير ناراحتي معده اي - روده اي خفيف، مايعات اضافي يا دفع كم ادرار مواجه شويد.
اگر باردار هستيد، از مصرف هر نوع فرآورده حاصل از گزنه اجتناب ورزيد. اگر شير مي دهيد از مصرف اين گياه بپرهيزيد. گزنه دوپايه همچنين مي تواند سيكل دوره ‌قاعدگي را تغيير دهد. همواره سؤالات و نگرانيهاي خود را در اين باره با پزشك معالج خود در ميان بگذاريد.

تداخل هاي احتمالي
اگر داروي ضد افسردگي سيستم عصبي مركزي يا داروهاي ضد ديابت، ميزان قند خون بالا يا قند خون پايين مصرف مي كنيد، از مصرف ميزان بالاي گزنه دوپايه اجتناب ورزيد

نعناع در درمان بسياري از امراض معده موثر است و روند هضم خوب را سرعت مي بخشد. بنا به خواص آرامبخشي و كرخ كردن اعضاء، اين گياه براي انواع سرددرها و ناراحتيهاي پوست مفيد است. اين گياه بسياري از بيماريهاي مربوط به سرماخوردگيها و عوارض آنفلونزا را درمان مي كند.

معرفي گياه
گياه نعناع داراي ساقه هاي چهارگوش است و تا دو پا رشد مي كند. اين گياه بين جولاي و اوت شكوفه باز مي كند و گلهاي ريز ارغواني به صورت مارپيچي و تيز از آن مي رويند. برگهاي ساده، دندانه دار و معطر اين گياه در جهت مخالف گلها مي رويند. نعناع بومي اروپا و آسياست و برخي از انواع آن بومي آفريقاي جنوبي، آمريكاي جنوبي و استراليا هستند. اين گياه در آمريكاي شمالي بومي شده است و در مناطقي نظير اورگون، وانشگتن و ويسكونسين پرورش داده ميشود.

تركيبات گياه
تهيه فرآورده هاي نعناع از برگها و سر گلدار گياه آغاز ميشود. اين قسمتهاي گياه حاوي روغن فرار است كه مي توانيد عنصر فعال اوليه نعناع به نام منتول را در آن بيابيد.

اشكال موجود
از برگهاي تازه نعناع مي توان نعناي خشك تهيه كرد و اين نوع فرآورده به صورت چاي در سطح گسترده اي قابل دسترسي است.
تنتور: عطر نعناع نوعي محلول الكلي است كه حاوي 10% روغن نعناع و 1% عصارة برگ آن است. براي تهيه تنتور در منزل، روغن نعناع را به نسبت يك به دو با الكل دانه خالص مخلوط كنيد.
كپسولهاي داراي پوشش روده اي كه به منظور عبور كپسول از معده به روده ها به طرز خاصي تهيه شده است. (2% ميلي ليتر روغن نعناع در هر كپسول).
انواع كرم و پماد (بايد حاوي 1 تا 16 درصد منتول).
نحوه مصرف
نعناع در درمان تهوع، اسهال، سوءهاضمه، روماتيسم مفصلي و نفخ مؤثر است. اين گياه عضلات معده را تسكين مي دهد و روند جريان صفرا را كه بدن براي هضم چربي بدن نياز دارد، بهبود مي بخشد. در نتيجه غذا از طريق معده به سرعت عبور مي كند كه اين امر به رفع بسياري از ناراحتيهاي هاضمه كمك مي كند. نعناع همچنين عضلات را آرام مي كند كه اين كار به بدن كمك مي كند تا از گازهاي هاضمه دردآور رهايي يابد. براي تهيه چاي نعناع (جوشانيده نعناع) براي هر ليوان آب داغ حدود يك تا دو قاشق غذاخوري نعناع اضافه كنيد. به منظور تسهيل هضم يا رفع ناراحتي معده،‌ روزانه 3 تا 4 ليوان چاي نعناع ميل كنيد. براي درمان استفراغ 3 تا 6 گرم برگ نعناع يا 5 تا 15 قطره تنتور آنرا مصرف كنيد.
آنچه در پي مي آيد فهرست ناتمامي از ساير ناراحتيهايي است كه با مصرف نعناع بهبود يافتني هستند:
سندرم روده تحريك پذير: تحقيقات نشان داده است كه انواع كپسولهاي پوشش دار نعناع از توانايي تسكين عضلات روده برخوردار هستند. مصرف اينگونه كپسولها سبب رهايي و بهبود درد اين نوع سندرم روحي مي گردد. براي اينكار روزانه سه بار يك تا دو عدد كپسول پوشش دار بين غذا مصرف كنيد.
سنگهاي صفراك روغن نعناع به بدن كمك مي كند تا سنگهاي صفرا را بشكند و در اصل گزينه اساني را فراروي عمل جراحي قرار مي دهد. براي اين منظور روزانه سه بار يك تا دو عدد كپسول پوشش دار بين غذا مصرف كنيد.
ويروسها: روغن نعناع داراي خواص شد ويروسي قوي است كه مي تواند با ويروسهاي عامل آنفلونزا، گوشك، عفونتهاي مخمري، سينوزيت، گلودرد، التهاب ناشي از سرماخوردگيها مبارزه و آنها را از پاي درآورد.
خارش و ناراحتيهاي پوست: نعناع روي ناراحتيها و بيماريهاي پوست ناشي از كهير، پيچك سمي يا بلوط سمي اثرات تسكين بخش و خنك كننده دارد. براي اينكار از كرم يا پماد نعناع، البته نه بيش از روزانه سه يا چهار بار، استفاده كنيد.
سردردها و ميگرنهاي اضطرابي: تحقيقات نشان داده است كه توانايي روغن نعناع در ازاد ساختن عضلات و تسكين درد، اين گياه را به صورت عامل به ويژه مؤثري در قبال غذاب سردرد تبديل كرده است. چندين مطالعه تحقيقي اثبات كرده است كه ماليدن تنتور روغن نعناع روي پيشاني مي تواند به اندازه مصرف دو قرص استامينوفن كارساز باشد. نقطه مورد نظر را با لايه نازكي بپوشانيد به طوري كه تنتور مصرفي فرصت و امكان تبخير داشته باشد.
انواع سرماخوردگيها و آنفلونزا: نعناع و عامل فعال اصلي آن به نام منتول در زمره احتقان زادهاي موثر تلقي مي شوند. از آنجا كه منتول سبب شل شدن خلط مي گردد، اين ماده داروي خلط آور نيز هست. اين ماده در تسكين و آرام شدن انواع گلودرد و سرفه خشك موثر است.

نكات احتياطي
چاي نعناع معمولا بي خطر است اما مادران باردار و شيرده بايد چاي نعناع كم بخورند. افرادي كه داراي سابقه سقط جنين هستند در دوران بارداري از مصرف نعناع بايد اجتناب ورزيد.
معدود عوارض منفي ناشي از كپسولهاي پوشش دار روده اي روغن نعناع عبارت است از : بثورات پوست، سوزش سردرد، ضربان پايين قلب و لرزش عضله.
منتول يا روغن نعناع كه روي پوست ماليده شده باشد مي تواند سبب بروز التهاب يا بثورات پوستي گردد. روغن نعناع بايد رقيق شود و ميزان مصرف آن بايد كم باشد چون ميزان مصرفي بالا سبب آسيب ديدگي كليه ميشود. منتول خالص سمي است و نبايد مصرف دالي شود. روغن نعناع و نتول را نبايد به صورت نوزادان و كودكان ماليد. دقت كنيد كه روغن و تنتور تهيه شده از نعناع را اشتباه نگيريد.

تداخل هاي احتمالي
شناخته شده نيست.

هماور از ديرباز براي درمان زخمهاي سطحي و كاهش التهاب رگ به رگ شدنها و استخوانهاي شكسته مورد استفاده قرار مي گرفته است. "آلانتوين"، كه براي درمان زخمها خوب است ماده و تركيب فعال ريشه ها و برگهاي هماور است. گياه و برگ هماور حاوي اسيد "روزمارينيك" نيز است كه به كاهش التهاب و درمان آسيبهاي وارده به عروق خوني ريه ها كمك مي كند.

معرفي گياه
هماور يك گياه دارويي بادوام و كه بومي اروپا و مناطق گرم آسيا است.

تركيبات گياه
فرآورده هاي حاص از هماور از برگها يا ساير قسمتهاي بالاي گياه (نه ريشه آن) تهيه ميشوند. البته از ريشه آن نيز ميتوان فرآورده تهيه كرد، ليكن فرآورده هاي حاصل از آن به احتمال زياد سبب مسموميت مي شوند. هماور حاوي "آلانتويين"، "اسيد رزمارينيك" و "الكالويدهاي نوع پايروليزيدين" است. برخي تصور مي كنند كه هماور گياه مفيدي است، اما تحقيقات علمي نشان داده است كه اين گياه مي تواند خيلي سمي باشد. اگر فرآورده هاي هماور را مثل نوشيدنيها مصرف كنيد يا آنرا به طرق ديگر براي مصارف داخلي بدن مورد استفاده قرار دهيد، خود را با احتمال خطر مسموميت مواجه مي كنيد. بعضي افراد حتي در اثر خوردن يا نوشيدن فرآورده هاي حاصل از هماور براي اهداف درماني تلف شده اند.
بسياري از گياهان تيره هماور حاوي مواد سمي به نام الكالويدهاي پايروليزيدين (PA) است، كه براي كبد سمي است. "اكي ميدين" سمي ترين الكالويد پايروليزيدين است كه در هماور يافت ميشود. هماور رايج (Symphytum officinale) معمولاً فاقد الكالويدهاي پايروليزيدين سمي است (مگر بعضي اوقات).
برخي فرآورده هاي هماور از ساير گونه هاي آن نظير هماور تيغ دار (S.asperum) و هماور روسي (S.uplandicum) كه به ميزان خطرناكي داراي "اكي ميدين" بالايي هستند، تهيه مي شوند.
ريشه تمامي گونه هاي گياه هماور ده برابر بيشتر از برگهاي آنها داراي مواد سمي است، لذا از مصرف ريشه اين گياه پرهيز كنيد، مگر اينكه پزشك معالج از نزديك بر روند مصرف آن نظارت كند.

اشكال موجود
انواع پمادها (حاوي 5 تا 20 درصد هماور)، انواع كرم، ضمادها و انواع مرهمهاي رقيق تهيه شده از اين گياه از حالت خشك يا تازه يا برگ تازه يا خشك يا ريشه گونه هاي هماور تهيه
مي شوند. تنها فرآورده هايي از اين گياه را استعمال كنيد كه از برگهاي آن تهيه شده باشند (S.officinale)، فرآورده هاي عاري از الكالويدهاي پايروليزيدين نيز يافت مي شوند. از فرآورده هاي تهيه شده از ريشه اين گياه و همچنين فرآورده هاي حاصل از گونه تيغ دار (S.asperum) و گونه رومي آن (S.uplandicum) استفاده نكنيد.

نحوه مصرف
تحقيقات علمي به عمل آمده در حيوانات نشان مي دهد كه هماور داراي خواص درماني و تسكين درد است. مي توانيد محصولات تهيه شده از خود گياه و برگ آنرا در درمان و تسكين درد ناشي از شكستگيها، رگ به رگ شدنها، جراحات و زخمهاي سطحي، كبودشدنها، عضلات و ليگامنتهاي كشيده شده و رگ به رگ شده، آسيبهاي غير نوك تيز و استخوانهاي شكسته شده استفاده كنيد. ميزان مصرفي توصيه شده: در مصرف فرآورده هاي اين گياه به صورت پمادها تهيه شده از خود آن، ريشه گياه و ساير فرآورده هاي موضعي بسيار دقت كنيد. تنها مقدار تجويز شده در دستورالعمل مصرف موجود روي بسته تجاري را مصرف كنيد و هرگز بيش از اين ميزان بكار نبريد. مصرف اين داروي گياهي براي اهداف درماني به مدت بيشتر از چهار تا شش هفته در هر سال ادامه دهيد.

نكات احتياطي
اگر دستورالعمل دوز مصرفي هماور را رعايت كنيد و فقط براي مصارف موضعي از آن استفاده كنيد. اين گياه اساساً گياه طبي بي خطر است. هرگز هيچ فرآورده حاصل از هماور را روي پوست ترك خورده نماليد.
اگر از اين گياه دارويي براي اهداف و مصارف داخلي به صورت مايع نويدني يا به صورت ديگري براي مدت طولاني استفاده كنيد، در واقع خود را با خطر ابتلا به بيماريهاي كبدي (بيماري انسداد سياهرگ بد) مواجه مي سازيد. مواردي از مسموميت آتروپيني ناشي از مصرف اين دارو از طريق دهان نيز گزارش شده است. جمع كنندگان گياهان گاهي به طور ناخواسته مواد گياهي خم هاور و شابيزك (بلادونا) را مخلوط را مخلوط مي كنند، و مسمويت آتروپين منتسب به آن از مواد و تركيبات موجود در گياه شابيزك ناشي ميشود. همواره اطمينان يابيد كه از توليدات تجاري معتبر كه از كيفيت توليدي بالايي برخوردار هستند، استفاده مي كنيد. براي اين منظور نشان تجاري آنرا به دقت بخوانيد.

از فرآورده هاي حاصل از ريشه هماور اصلاً استفاده نكنيد.
ميزان مصرف فرآورده هاي حاصل از برگ و گياه هماور را به چهر تا شش هفته در سال محدود كنيد.
در صورت باردار بودن يا شيردهي، از مصرف فرآورده هاي هماور پرهيز كنيد.
تداخل هاي احتمالي
به شرط رعايت دستورالعملهاي ميزان مصرفي و بهداشتي مصرف هماور، نبايد هيچگونه عوارض منفي در پي باشد.

5- هيدروكسي تريپتوفان (5- اچ تي پي) يك اسيد آمينه است. بدن 5- اچ تي پي را از تريپتوفان (يك اسيد آمينه ضروري) مي سازد و آن را تبديل به سروتونين مي كند كه يك واسطه شيميايي مهم مغزي است. 5- اچ تي پي يك مكمل غذايي است كه سطح سروتونين مغز را بالا نگه مي دارد كه در موارد زير داراي اثر مثبت و مفيد است: خواب، خلق، اضطراب، خشم، اشتها، درجه حرارت، رفتار جنسي و احساس درد.

موارد كاربرد
5- اچ تي پي ممكن است در درمان بيماريهاي مرتبط با كمبود سروتونين، نظير موارد زير مفيد باشد:
افسردگي: دانشمندان معتقدند برخي انواع افسردگي به دليل كمبود سطح سروتونين مغز است. بنابراين، بسياري از داروهاي ضد افسردگي سطح روتونين را افزايش مي دهند. 5- اچ تي پي به اندازه برخي از داروهاي ضد افسردگي در درمان افسردگي هاي خفيف تا متوسط مؤثر است و افراد درمان شده با 5- اچ تي پي بهبود خلق، اضطراب، بيخوابي و علايم فيزيكي داشته اند.
فيبروميالژي: اين اختلال موجب درد و سفتي عضلات، حساسيت مفاصل و درد مداوم نقاط مختلف بدن ميشود. هر چند عوامل زيادي بر شدت اختلال اثر دارد، علت اوليه درد فيبروميالژي سطح پايين سروتونين است. 5- اچ تي پي تحمل درد را افزايش مي دهد، كيفيت خواب را بهبود مي بخشد و اضطراب و افسردگي در بيماران مبتلا به فيبروميالژي را كم مي كند.
بيخوابي: 5- اچ تي پي مدت زمان لازم جهت به خواب رفتن را كم و كيفيت خواب را بهتر مي كند.
ميگرن: 5- اچ تي پي تعداد حملات و شدت سردرد ميگرني را كم مي كند و عوارض كمتري در مقايسه با داروهاي ضد سردرد دارد.
چاقي: 5- اچ تي پي ميزان مصرف كربوهيدرات را با تحريك احساس سيري (پري شكم) كم مي كند و منجر به كاهش وزن افراد چاق ميشود.
سردرد كودكان: كودكان مبتلا به سردرد مرتبط با اختلالات خواب به طور مناسب به درمان با 5- اچ تي پي پاسخ مي دهند
منابع غذايي
5- اچ تي پي از دانه گياه آفريقايي "Griffonia simplcifolia" گرفته ميشود و سپس تخليص و تغليظ در مكمل هاي غذايي ميشود.

انواع ديگر
5- اچ تي پي جزيي از مولتي ويتامين ها و فرآورده هاي گياهي است. همچنين به صورت يك قرص يا كپسول تك ماده اي وجود دارد. شما مي توانيد آن را به ميزان هاي 25 ميلي گرم، 50 ميلي گرم و 100 ميلي گرم و به صورت قرص يا كپسول تهيه كنيد.

نحوة مصرف
دستورهاي مصرف موجود در بروشور فرآورده ها را اجرا كنيد. برخي افراد مجرب ميزان 50 -100 ميلي گرم 5- اچ تي پي در روز را جهت بيشتر بيماريها توصيه مي كنند. ميزان هاي بيشتر 5-اچ تي پي در موارد خاص لازم است. در موارد مصرف 100 ميلي گرم در روز با بيشتر حتماً به نظر پزشك معالج توجه كنيد.

موارد احتياط
5- اچ تي پي موجب اختلالات گوارشي مختصر در بعضي افراد ميشود. اين عوارض شامل تهوع خفيف، سوزش سردل، نفخ، احساس پري و گزگز و مورمور است.
در صورت بروز هر يك از موارد زير با پزشك معالج تماس بگيريد:
فشار خون بالا

ديابت قندي
مصرف داروهاي ضد افسردگي نظير مهار كننده هاي منوآمين اكسيداز (AMOI) يا مهار كننده هاي انتخابي جذب مجدد سروتونين (SSRI) يا هر داروي ديگر.

تداخل هاي احتمالي
قبل از تجويز 5- اچ تي پي به كودكان يا نوجوانان با پزشك معالج مشورت كنيد. 5- اچ تي پي اثرات علف مقدس را تقويت مي كند. ويتامين ب-6، نياسين و منيزيوم به تبديل 5- اچ تي پي به سروتونين كمك مي كند.

آلفا ليپوييك اسيد يك ضد اكسيد كننده است كه به عنوان ماده اي قوي فرايند پيري را كند و با بيماريها مبارزه مي كند. ضد اكسيد كننده هاي رايج عبارت است از ويتامين آ، سي و اي. ضد اكسيد كننده ها با حمله به رايدكالهاي آزاد عمل
مي كنند. راديكالها يا ريشه هاي آزاد فضولاتي هستند كه در اثر تبديل غذا به انرژي به وجود
مي آيند. راديكال هاي آزاد باعث واكنش هاي شيميايي مضر مي شوند كه ممكن است به سلولها آسيب برساند و مفابله با عفونت و سيستم دفاعي در مقابل سرطان و بيماري قلبي را تضعيف كند. در حقيقت آسيب راديكالهاي آزاد احتمالاً اساس فرآيند پيري است.
ضد اكسيد كننده ها به راديكال هاي آزاد حمله و آنها را خنثي مي كنند. راديكالهاي آزاد به ميزان كم داراي اثر مفيد هستند ولي ميزان زياد موجب بروز مشكلات ميشود. امروزه هزاران راديكال آزاد در محيط اطراف ما وجود دارد، به عنوان مثال اشعه ماوراي بنفش، اشعة ايكس، مواد شيميايي سمي موجود در سيگار. اگزوز ماشين و حشره كش ها.
موارد استفاده
آلفاليپوييك اسيد (تيوكتيك اسيد هم ناميده ميشود) با ساير اكسيدكننده ها نظير ويتامين سي و اي عمل مي كند. اين ماده براي رشد مهم است و به توليد انرژي در بدن و دفع مواد زايد از بدن كمك مي كند. اسيد آلفا ليپوييك از آسيب سلولي نيز جلوگيري و قند خون را كنترل و فلزات سمي را از بدن دفع مي كند. در مطالعات حيواني اسيد ليپوييك عملكرد مغزي را نيز بهبود بخشيده است. چون هم درآب و هم در چربي محلول است، در تمام قسمتهاي بدن از جمله مغز عمل مي كند.
اسيد آلفاليپوييك در درمان هپاتيت مزمن بكار رفته است چون استرس كبد را كم و سموم بدن را دفع مي كند. اين ماده درمان استاندارد مسموميت با "آمانيتا" (يك ماده سمي فوق العاده خطرناك) است. اسيد ليپوييك اثرات سمي داروهاي مصرفي حين عمل جراحي و مسكن هاي بعد از عمل را كم مي كند. ميزان توصيه شده بدين منظور 2 كپسول 100 ميلي گرمي 3 بار در روز همراه غذا يك هفته قبل از عمل و به مدت دو هفته بعد از عمل است.
برخلاف ساير مواد، اسيد ليپوييك به راحتي وارد مغز ميشود و مطالعات نشان داده است كه داراي اثرات حفاظتي بر مغز و بافت عصبي است. اسيد آلفا ليپوييك يكي از اميدهاي آينده درمان سكته مغزي و ساير اختلالات مغزي از جمله آسيبهاي راديكالهاي آزاد است. حيوان هاي درمان شده با اسيد ليپوييك ميزان بقاي 4 برابر پس از سكته مغزي دارند.
در بيش از يك مطالعه، درمان با اسيد ليپوييك به تسكين درد، سوزش، خارش، گزگز و مورمور و سوزن سوزن شدن در افرادي كه آسيب عصبي ناشي از ديابت داشتند كمك كرده است. ساير مطالعات نشان داده كه اسيد آلفا ليپوييك سرعت جذب گلوكز (قند) در خون در مبتلايان به ديابت را زياد مي كند و منجر به بهبود عملكرد قلب ميشود.

منابع غذايي
منابع غذايي مناسب اسيد آلفا ليپيوييك شامل اسفناج، كلم، گوشت گاو، مخمر، قلوه و قلب است.
ساير اشكال
اسيد آلفا ليپوييك به صورت كپسول وجود دارد.
نحوة مصرف
اسيد آلفا ليپوييك در بدن انسان ساخته ميشود و در غذاها هم وجود دارد. اين ماده به ميزان هاي مختلف قابل مصرف است: از 100-30 ميلي گرم در روز. در حال حاضر هيچ ميزان مشخص مصرف وجود ندارد. سازندگان اسيد ليپوييك
2-1 كپسول 50 ميلي گرم را به عنوان مكمل روزانه توصيه مي كنند.

موارد احتياط
افراد مبتلا به ديابت با پزشك معالج خود قبل از مصرف اسيد آلفاليپوييك مشورت كنند، چون ممكن است منجر به افت قند خون شود. در صورت حامله بودن يا شيردهي قبل از مصرف هر مكمل با پزشك معالج خود مشورت كنيد.

تداخل هاي احتمالي
اسيد الفا ليپوييك اثر ضد اكسيد كننده ويتامين سي و اي و گلوتاتيون را تقويت مي كند.

منبع: پايگاه الكترونيكي خدمات پزشكي ايران

فنيل آلانين
فنيل آلانين يك اسيد آمينه ضروري است كه بايد آنرا از غذا به دست آوريم زيرا بدن قادر به ساخت آن نيست. در افراد سالم، فنيل آلانين تبديل به تيروزين ميشود (تيروزين براي ساختن هورمونهايي چون نوراپي نفرين و اپي نفرين لازم است). بزرگسالان 90 درصد فنيل آلانين و بچه ها 40 درصد آن را تبديل به تيروزين مي كنند.
فنيل آلانين در درمان درد، افسردگي، مولتيپل اسكلروزيز، بيماري پاركينسون، روماتيسم مفصلي، آرتروز و حتي سرطان مفيد است.
فنيل كتونوريا (pku) اختلالي است كه بدن قادر به تبديل فنيل آلانين به تيروزين نيست. اين بيماري در شيرخواران 3 تا 6 ماهه ظاهر ميشود و اغلب باعث عقب افتادگي شديد ذهني ميشود. اين بيماري همچنين مي تواند باعث تشنج و بيش فعالي نيز بشود. بعضي از افراد مبتلا به Pku داراي بثورات پوستي نظير اگزما هستند. Pku به ميزان 1 در ده هزار شيرخوار قفقازي و 1 در 132 هزار شيرخوار آفريقايي- آمريكايي اتفاق مي افتد. در ايالات متحده نوزادان در 48 ساعت اول عمر از نظر Pku بررسي و آزمايش
مي شوند. Pku در صورتي كه قبل از سه ماهگي درمان شود، موفقيت آميز است.
افراد مبتلا بايد رژيم غذايي فاقد فنيل آلانين و حاوي مكمل هاي تيروزين دريافت كنند تارشد مغزي مناسبي داشته باشند. بر سر اين مسئله كه بيماران مبتلا به Pku چه موقع بدون رژيم مخصوص، از مشكلات بيماري رهايي مي يابند و اين زمان در چه سني است. بين متخصصين اختلاف نظر وجود دارد. بر طبق بعضي از تحقيقات عملكردهاي ذهني و هوشي در افراد مبتلايي كه دژيم مخصوص بيماران را ادامه داده اند بهتر بوده است. با پزشك در مورد بيماري و درمان آن مشورت كنيد.
زنان حامله اي كه Pku درمان نشده دارند شيرخواران كم وزن و همراه با نقايص مادرزادي به دنيا مي آوردند. اين نقايص مادرزادي اغلب شديدند و اين شيرخواران عمر طولاني نخواهند داشت.
مقادير خيلي كم فنيل الانين مي تواند منجر به گيجي، بيقراري عاطفي، افسردگگي، كاهش هوشياري، كاهش حافظه، تغييرات رفتاري، چشم هاي پرخون، آب مرواريد، كاهش انسولين، كاهش ملانين پوست (رنگدانه)، و افزايش اشتها.
اگر مقدار فنيل آلانين بدن شما كم است مي توانيد از مكمل هاي فنيل آلانين و تيروزين استفاده كنيد از طرف ديگر شما وزن نمي گيريد و بلندتر
نمي شويد. دچار ريزش مو و مشكلات استخواني ميشويد دچار كم خوني و يا حتي مرگ مي شويد.

موارد استفاده
سرطان. با كمتر مصرف كردن فنيل آلانين و تيروزين رشد سرطان و پيشرفت آن كاهش مي يابد، مخصوصاً در مورد ملانوماي بدخيم (سرطان پوست).

افسردگي
التهاب
مولتيپل اسكلروزيز. كنترل بهتر مثانه، افزايش جنبش و فعاليت و كاهش افسردگي
درد. كاهش دردهاي مزمن مخصوصاً در آرتروز
بيماري پاركينسون. بهبود سفتي عصلات، ناتواني قدم زدن و مشكلات تكلم
ويتليگو (سرگيجه). بيماري شما با تركيبي از ال- فنيل آلانين خوراكي، كرم موضعي شامل فنيل آلانين و اشعه ماورابنفش - آ بهبود مي يابد.
منابع غذايي
پنير
آجيل و تخمه
شير كاكائو
گوشت ( بدون چربي)، مخصوصاً گوشت ماهيچه
مرغ و بوقلمون (بدون پوست)
شير
تخم مرغ
آسپارتام (نوتراسوئيت)
بعضي از منابع غذايي غني از فنيل آلانين شامل مخمر تورلا، پروتئين سويا جدا شده و تغليظ شده، آرد بادام زميني، جلبك دريايي خشك شده، آرد سويا بدون چربي يا كم چربي، ماهي روغن نمك زده و خشك شده، توفوي فريز شده و خشك شده، پنير پاريزان، بادام، آجيل، تخم خشك شده هندوانه و ...

اشكال ديگر
دي- فنيل آلانين
ال - فنيل آلانين
دي و ال فنيل آلانين (نصف نصف از هر كدام)
كرمهاي موضعي
نحوة مصرف
حد مجاز توصيه شده فنيل آلانين و تيروزين در رژيم غذايي شامل موارد زير است:
از زمان تولد تا 4 ماهگي: 125 ميلي گرم در هر كيلوگرم وزن بدن در روز
5 ماه تا 2 سال: 69 ميلي گرم در هر كيلوگرم از وزن بدن در روز
3 تا 12 سال: 22 ميلي گرم در هر كيلوگرم از وزن بدن در روز
بزرگسالان و دهه دوم زندگي: 14 ميلي گرم در هر كيلوگرم از وزن بدن در روز
بعضي از متخصصين معتقدند كه بزرگسالان روزانه نياز به 39 ميلي گرم در هر كيلوگرم از وزن بدن دارند.
با پزشك خود در مورد ميزان مصرف در موارد خاص، مشورت كنيد. معمولاً ميزان تغذيه اي 0/75 تا 2 گرم در روز و ميزان درماني 2 تا 3 گرم در روز است. مكمل ها معمولاً 15 تا 30 دقيقه قبل از غذا مصرف مي شوند.
موارد احتياط
اضطراب، سردرد و فشار خون بالا از عوارض جانبي است.
افراد مبتلا به Pku و زنان حامله يا شيرده از مكمل هاي فنيل آلانين يبايد استفاده كنند.
ال-دوپا با فنيل آلانين بر سر جذب رقابت مي كند و بنابراين ايندو همزمان با هم نبايد استفاده شوند.
اطلاعات در مورد استفاده از «آسپارتام» در دوران حاملگي كم است. قبل از استفاده از اين شيرين كننده مصنوعي با پزشك مشورت كنيد.
مصرف روزانه بيش از 5 گرم در روز باعث مسموميت مي شود.

تداخل هاي احتمالي
ويتامين ب-6 و ويتامين سي در جذب فنيل آلانين به بدن كمك مي كنند. افزايش آمينواسيدها با جذب فنيل آلانين رقابت مي كند.

واناديوم يك عنصر معدني اصلي كمياب است. ميزان متفاوتي از اين ماده در خاك و در بسياري از غذاها وجود دارد. همچنين اين ماده در نتيجة سوختن نفت خام با محصولات آن در هواي تنفسي ما وجود دارد. در اواخر قرن اخير حدس زده شده است كه واناديوم در درمان بسياري از بيمايها مفيد باشد اما مصرف آن در مقادير زياد باعث مسموميت مي شود. واناديوم براي ايجاد و رشد دندان و استخوان ضروري است. تري گليسريد و كلسترول بالا در خون، تنظيم نبودن قند خون (براي مثال ديابت يا كاهش قند خون) و بيماريهاي كليوي و قلبي باعث كم شدن شديد واناديوم بدن مي شود. به هر حال اثرات ناشي از كمبود واناديوم در انسان مطالعه نشده است.

موارد استفاده
واناديوم باعث تنظيم قند خون (ديابت شيرين نوع يك و دو) در حيوانات آزمايشگاهي ميشود اگر چه اين مطالعه بر روي هيچ انساني انجام نشده است.
ميزان زياد واناديوم باعث تقويت استخوان و دندان ها در حيوانات آزمايشگاهي ميشود.
مطالعات انجام شده قادر به مشخص كردن قطعي تأثيرات مثبت واناديوم نيست (براي مثال در ساختمان بدن)
واناديوم باعث كاهش كلسترول در حيوانات آزمايشگاهي ميشود.
شيوع بيماري قلبي در نواحي از دنيا (مانند آمريكاي جنوبي) كه خاك آن محتوي واناديوم بالايي است، كمتر است، با اينحال هيچ علتي بين ارتباط اين دو مطلب ثابت نشده است.
منابع غذايي
بهترين منبع واناديوم عبارت است گل آفتابگردان، گلرنگ (كاجيره)، ذرت و روغن زيتون،علف هفت بند، جودوسر، جعفري، برنج، لوبيا سبز، هويج، كاهو، فلفل و شويد تنها 5 درصد از واناديوم جذب بدن مي شود و بيشتر آن از طريق مدفوع دفع مي شود. مكمل هاي واناديوم در صورت نياز، كمياب هستند. خوردن هر كدام از غذاهاي نامبرده در بالا مخصوصاً روغن سبزيجات، ميزان كافي واناديوم را به بدن
مي رساند. بعضي از متخصصين استفاده از مكمل هاي واناديوم را تا مشخص نشدن آثار آن بر بدن توصيه نمي كنند.
اشكال ديگر
واناديوم در چند شكل وجود دارد: واناديل و وانادات.
سولفات واناديل شايعترين شكل موجود در مكمل هاي غذايي است. به خاطر سميت اين تركيب، بيشتر متخصصان معتقدند كه واناديوم بايد به عنوان يك دارو در نظر گرفته شود نه يك مكمل غذايي.

نحوةمصرف
ميزان مصرف روزانه واناديوم 30 تا 60 ميلي گرم به صورت قرص.
موارد احتياط
مطالعه بر روي حيوانات، كارآيي يا تأثير واناديوم را بر بروي بدن انسان ثابت نكرده است.
سطح بالاي واناديوم در بدن مي تواند باعث اختلال دو قطبي (افسردگي- مانيك) شود.
سطح بالاي واناديوم مي تواند باعث بعضي از بيماريهاي كليوي و استخوان شود.
تداخل هاي احتمالي
اثرات واناديوم توسط بعضي از داروهاي مورد استفاده در روانپزشكي (براي مثال فنوتيازين ها، مهار كننده هاي مونوآمينواكسيداز).

كروم يك عنصر كمياب ضروري جهت انسان است. بدن براي استفاده از كروم بايد آن را به نوع فعال تبديل كند. عامل تحمل گلوكز يك نوع فعال شده كروم است كه از مخمر آبجو جدا شده است. عامل تحمل گلوكز به انسولين كمك مي كند تا گلوكز (قند خون) را از خون به داخل سلولها به منظور توليد انرژي بكشد. انسولين جهت سوخت و ساز كربوهيدرات، پروتئين و چربي بسيار اهميت دارد. اگر رژيم غذايي كروم كافي نداشته باشد، بر توانايي انسولين در آماده سازي اين مواد غذايي اثر مي گذارد.
تخمين زده ميشود كه رژيم غذايي 90 درصد آمريكايي ها فقر كروم دارد. مصرف مقادير زياد غذاهاي تصفيه شده موجب بروز اين مشكل ميشود چون فرآيند تصفيه كردن كروم غذا را از بين مي برد. كودكان مبتلا به سوء تغذيه پروتئين -كالري، افراد مبتلا به ديابت و افراد مسن ممكن است به خصوص در معرض خطر كمبود كروم باشند. مصرف بسيار زياد غذاهاي شيرين، ورزش سنگني و داشتن عفونت يا آسيب جسمي موجب از دست رفتن كروم بدن ميشود. كمبود سطح كروم موجب افزايش قند خون و تري گليسريد و كلسترول ميشود.

موارد استفاده
فهرست برخي مشكلات ناشي از كمبود كروم از اين قرار است:
ديابت. افراد مبتلا به ديابت نمي توانند قند را به خوبي مصرف كنند. بيماران ديابتي نوع I نياز به تزريق انسولين جهت كنترل قند خون دارند. ديابتي هاي نوع Ii اغلب مي توانند با رعايت رژيم غذايي قند خون خود را تنظيم كنند. مطالعات نشان داده است كه مصرف مكمل كروم توانايي ديابتي هاي نوع Ii را در تنظيم قند خون افزايش مي دهد، به خصوص در مواردي كه ذخيره كروم بدن كم باشد. برخي افراد قند خون بالا دارند كه در حد بيماري ديابت نيست اين افراد اغلب دچار كمبود كروم هستند و از مصرف مكمل آن سود مي برند. افزايش قند خون به علت كمبود كروم يكي از مشكلات شايع سالخوردگان است.
قند خون پايين: قند خون پايين نقطه مقابل قند خون بالا و ديابت است. كمبود كروم ممكن است از قند خون پايين برخي افراد نقش داشته باشد. مصرف 200 ميكروگرم كروم در روز علايم قند خون پايين را بهبود مي بخشد.
بيماري قلبي-عروقي: كمبود كروم با افزايش كلسترول خون و افزايش خطر ابتلا به بيماري قلبي همراه است. مصرف مكمل كروم باعث افزيش كلسترول اچ دي ال (كلسترول خوب) و كاهش تري گليسريد و كلسترول توتال در ديابتي ها و مبتلايان به قند خون بالا ميشود.
گلوكوم: كروم بر گيرنده هاي انسولين در چشم اثر مي گذارد. بين ابتلا به گلوكوم و كمبود كروم يك ارتباط قوي وجود دارد. گلوكوم در افراد مبتلا به ديابت شايع است.
چاقي: مدارك مقدماتي نشان مي دهد كه مصرف مكمل كروم به كاهش چربي بدن و افزايش بافت عضلاني كمك مي كند.
پوكي استخوان: پيكنولينات كروم ترشح ادراري كلسيم و هيدروكسي پرولين را در خانم ها كم و به حفظ تراكم استخوان در خانم هاي يائسه كمك مي كند.
منابع غذايي
مخمر آبجو، گوشتهاي ظريف (گوشتهاي آماده سازي شده)، پنيرها، نان گندم سبوس نگرفته، انواع ادويه و برخي سبوس ها و ملاس.
مخمر آبجو رشد كرده در خاك غني از كروم بهترين منبع غذايي كروم است. سبزي ها، ميوه ها و بيشتر غذاهاي تصفيه شده و آماده (بجز برخي گوشتهاي آماده شده كه غني از كروم است)، كروم كم دارد. آب لوله كشي سخت 70-1 درصد نياز روزانه كروم را تأمين مي كند. پخت و پز در ظروف استيل ميزان كروم غذا را افزايش مي دهد.
ساير اشكال
كروم به صورت تجارتي به اشكال مختلف از جمله پلي نيكوتينات كروم، پيكولينات كروم، مخمر غني از كروم و كلريد كروم در دسترس است. كروم در مولتي ويتامين ها و به تنهايي به صورت قرص و كپسول نيز وجود دارد. ميزان موجود در مولتي ويتامين مصرفي روزانه 200-15 ميكروگرم است.

نحوة مصرف
به منظور پيشگيري و درمان، ميزان مصرف روزانه 200-100 ميكروگرم است.
مانند ساير داروها و مكمل هاي قبل از دادن مكمل كروم به اطفال، پزشك معالج مشورت كنيد.
موارد احتياط
نوع كروم موجود در مواد غذايي معمولاً غيرسمي است. با اين حال، ميزان بسيار زياد كروم ممكن است موجب مسموميت و تحريك معده شود. ميزان زياد يا تجمع بافتي زياد كروم اثر انسولين را كم مي كند. در صورت ابتلا به ديابت،‌قند خون بالا يا قند خون پايين، قبل از مصرف كروم با پزشك معالج خود مشورت كنيد.
تداخل هاي احتمالي
كروم با نياسين تركيب مي شود و عامل تحمل گلوكز را مي سازد. كربنات كلسيم و ضد اسيدها جذب كروم را كم مي كند.

سلنيوم يك مادة معدني كمياب است كه در خاك و غذا يافت ميشود. اين ماده يك ضد اكسيدان قوي است بنابراين از واكنش هاي شيميايي مضر كه در سلولهاي بدن اتفاق مي افتد، جلوگيري مي كند. سلولهاي حمايت شده بهتر قادرند در مقابل بيماريهايي نظير بيماري قلبي، سرطان و اختلالات وابسته به سن از خود مقاومت نشان دهند.
بيشتر ما سلنيوم كافي از رژيم غذايي دريافت نمي كنيم. وقتي كه سطح سلنيوم بدن پايين باشد بيشتر در معرض خطر بيماريهاي مختلف هستيم زيرا سيستم ايمني بدن تنبل ميشود و مواد سمي در خون ساخته ميشود.
اگر شما نياز به اضافه كردن سلنيوم در رژيم غذايي خود داريد، پزشك معالج ترجيح مي دهد كه مكمل سلنيوم را به صورت تركيب با ويتامين «اي» مصرف كنيد. تحقيقات نشان داده است كه مصرف سلنيوم به همراه ويتامين «اي» سلامت عمومي بدن را تقويت مي كند و در درمان يا پيشگيري بسياري از بيماريها مؤثر است.

موارد استفاده
سلنيوم در درمان بيماري "كشان" (Keshan) مؤثر است. اين بيماري يك اختلال قلبي جدي است كه در زنان و بچه هاي چيني در محل هايي كه زمين هاي كشاورزي فاقد مواد معدني است، ديده ميشود. علاوه بر اين سلنيوم در درمان بيماريهاي شايع ديگر مؤثر و مفيد است. اين بيماريها شامل موارد زير است:
سرطان. سلنيوم خطر سرطان پستان، رودة بزرگ، كبد، پوست و ريه را كاهش مي دهد. سلنيوم از طريق كمك به ايجاد سلامتي و مبارزه از طريق سلولهاي سفيد خون، از رشد سلولهاي سرطاني جلوگيري مي كند.
بيماري قلبي. تحقيقات نشان مي دهد كه سلنيوم از طريق كاهش سطح كلسترول بد بدن (LDL)، از جمله و سكته قلبي جلوگيري مي كند. سلنيوم همچنين شريان ها را از رسوب خطرناك چربي كه مسئله مهمي بعد از يك حملة قلبي است، حفظ مي كند.
سيستم ايمني ضعيف شده. سلنيوم در ساختن سلولهاي سفيد به بدن كمك مي كند و از اين طريق سيستم ايمني را بر عليه بيماري و عفونت فعال و بيدار نگه مي دارد.
سلنيوم در موارد زير مفيد و مؤثر است:
به عملكرد طبيعي كبد، تيروييد و پانكراس كمك مي كند.
از پيري زودرس، تشكيل آب مرواريد و در حد امكان از سندرم مرگ ناگهاني شيرخوار جلوگيري مي كند.
لوپوس، روماتيسم مفصلي و سيروز الكلي كبد را درمان مي كند.
درمان بيشتر اختلالات پوستي نظير: فقدان خاصيت ارتجاعي پوست، آكنه، اگزما و پسوريازيس.

منابع غذايي
بيشتر سلنيوم مورد نياز شما از رژيم غذايي تأمين ميشود. مخمر آبجو و سبوس گندم. كبد، كره، ماهي و ماهي صدف، سير، غلات، تخم آفتابگردان و آجيل منابع خوبي از سلنيوم هستند. همچنين سلنيوم در يونجه، ريشة باباآدم، دانة رازيانه، جينسنگ، برگ تمشك و بومادران يافت ميشود.
وقتي غذاها به صورت فرآورده غذايي درآيند سلنيوم آنها از بين مي رود. شما بايد سعي كنيد انواع مختلفي از غذاها را به صورت اوليه طبيعي و نه فرآورده هاي بخوريد. اين بدان معني است كه از غذاهاي كنسرو شده، فريز شده و آماده پرهيز كنيد.

اشكال ديگر
پزشك به شما توصيه مي كند كه آيا نياز به اضافه كردن سلنيوم به رژيم غذايي داريد يا خير. شما مي توانيد سلنيوم را به صورت مكمل هاي مواد معدني- ويتامين ها استفاده كنيد كه يك فرمول مغذي ضد اكسيدان است و يا اينكه مكمل ها را به طور جداگانه مصرف كنيد. سلنيوم همچنين در مخمرهاي غذايي نيز در دسترس است.

نحوة مصرف
براي تأثير مفيد و واقعي، بهتر است روزانه 50 تا 200 ميكروگرم سلنيوم مصرف كنيد. مردان روزانه به حداقل 70 ميكروگرم سلنيوم و زنان 55 ميكروگرم سلنيومنياز دارند. خانم هاي حامله و مادران شيرده 65 تا 75 ميكروگرم روزانه سلنيوم نياز دارند. تحقيقات نشان مي دهد كه بييشتر براي مقابله با بيماريها و افزايش سلامتي به بيش از 100 ميكروگرم مكمل سلنيوم در روز نياز داريم.
مانند مصرف هر دارو يا مكملي قبل از مصرف مكمل هاي سلنيوم در بچه ها با پزشك مشورت كنيد.
براي اثر بهتر سلنيوم را با ويتامين «اي» مصرف كنيد. از پزشك بخواهيد كه مقدار مناسب را براي شما تجويز كند (1 ميلي گرم سلنيوم روزانه همراه با 200 واحد از ويتامين «اي» مصرف شود).
به همراه سلنيوم، از ويتامين «سي» استفاده نكنيد زيرا باعث كاهش اثر سلنيوم و سميت بيشتر ميشود.
موارد احتياط
سلنيوم معمولاً باعث مسموميت نمي شود. با اينحال مصرف مقدار زياد آن (بيش از 1000 ميكروگرم از آن در يك روز) به مدت زياد باعث خستگي، ورم مفاصل، ريزش مو، ‌افتادن ناخن، تنفس مشكل، بوي بدن، اختلالات گوارشي يا تحريك پذيري مي شود. تحقيقات همچنين نشان مي دهد كه مصرف زياد سلنيوم در بچه ها با اختلالات رفتاري همراه است.

تداخل هاي احتمالي
وتيامين «اي» به عنوان يك ضد اكسيدان اثر سلنيوم را افزايش مي دهد. وقتي اين دو ماده با هم مصرف مي شوند سلولهابه بهترين وجه پشتيباني مي شوند.
وقتي ويتامين «سي» به همراه سلنيوم مصرف
مي شود بدن زمان بيشتري براي جذب و استفاده از سلنيوم نياز دارد. براي جلوگيري از اين پيشامد، ويتامين ها و مكمل هاي معدني را در 2 زمان متفاوت از روز مصرف كنيد. به خاطر داشته باشيد كه مكمل ها زماني كه همرا با غذا مصرف شوند بهترين جذب را دارند. در صورتي كه شيمي درماني ميشويد به مقدار بيشتري سلنيوم نياز داريد.

گاما- لينولنيك اسيد (gla) يك اسيد چرب ضروري است كه به طور عمده از روغن هاي گياهي به دست مي آيد. اسيد لينولئيك كه در روغن هاي خوراكي و غذاي به عمل آمده يافت مي شود در بدن به Gla تبديل مي شود. مكمل هاي Gla، كه از لينولئيك اسيد نيز به دست مي آيند به صورت روغن گل مغربي، روغن تخم "بلاك كورانت"، روغن گل گاوزبان در دسترس است. براي مثال روغن گل مغربي 72 درصد اسيد لينولئيك دارد. رژيم توصيه شده آمريكاي جنوبي داراي اسيد لينولئيك به ميزان 10 برابر مورد نياز است.
افراد مبتلا به ديابت، كمتر قادر هستند كه لينولئيك اسيد را به Gla تبديل كنند، ديگر بيماريهايي كه توانايي كمي براي تبديل اسيد لينولئيك به Gla دارند شامل: افزايش سن الكليسم، درماتيت آتوپيك، سندرم پيش از قاعدگي، روماتيسم مفصلي، سرطان و بيماريهاي قلبي-عروقي است. افزايش سن نيز باعث كاهش تبديل اسيد لينولئيك به Gla ميشود. اگر شما فرد مسني هستيد يا مبتلا به يكي از بيماريهاي ذكر شده در بالا هستيد با پزشك خود در مورد استفاده از مكمل هاي حاوي Gla مشورت كنيد.
اگر شما روماتيسم مفصلي داريد از مكمل هاي Gla سود مي بريد. اين مكمل ها مي تواند شما را از مصرف داروهاي ضد التهابي غير استروييدي كه باعث مشكلات معده و روده ميشود بي نياز كنيد. به هر حال تحقيقات بيشتري براي ميزان مصرف اين مكمل ها به صورت طولاني مدت نياز است.
سرطان بيماري ديگري است كه مصرف Gla در درمان آن مفيد است. مطالعات در افرادي كه مبتلا به سرطان ردة بزرگ، پستان و ملانوما هستند نشان داده است كه Gla از رشد سلولهاي سرطاني و پيشرفت آنها جلوگيري مي كند.
تحقيقات نشان داده است كه در بيماران همودياليزي با علايم پوستي اورميك مصرف مكمل هاي روغن گل مغربي باعث بهبود بيماري پوستي آنها شده است. مطالعات همچنين نشان
مي دهد كه مصرف Gla در افزايش تودة استخواني و جذب كلسيم در افراد مبتلا به پوكي استخوان، مفيد و مؤثر است.
موارد استفاده
روماتيسم مفصلي. Gla باعث كاهش التهاب ميشود.
ديابت. مكمل هاي Gla به عملكرد بهتر عصب كمك مي كند، از آسيب آن كه در طي ديابت ايجاد ميشود، جلوگيري مي كند.
سرطان. Gla از رشد و گسترش سرطان مخصوصاً سرطان پستان و ملانوما جلوگيري مي كند.
بيماري قلبي. Gla با مهار كردن تشكيل پلاك، گشاد كردن عروق خوني و كاهش فشار خون باعث بهبود بيماري قلبي ميشود.
چشمها. Gla در درمان سندرم شوگرن و احتمالاً بيماريهاي ديگري كه خشكي چشم دارند، مؤثر و مفيد است.
مكمل هاي Gla به بهبود علايم بسياري از بيماريها كه با افزايش سن ايجاد ميشود، كمك مي كند. اين ماده همچنين، علايم الكليسم، درماتيت اتوپيك و پوكي استخوان را كاهش مي دهد.
اسيدهاي چرب ضروري نظير آنهايي كه در دانة كتان، گل مغربي و روغن گل گاوزبان يافت ميشود، التهاب را كاهش مي دهند و توليد هورمون را تقويت مي كنند. ميزان مصرف 1000 تا 1500 ميلي گرم يك تا سه بار در روز است.

منابع غذايي
Gla درروغن دانه هاي گل مغربي، "بلاك كورانت"، گل گاوزبان و روغن هاي قارچي يافت مي شود. Gla همچنين در شير انسان و به مقدار كم در انواع مختلفي از غذاهاي رايج مخصوصاً گوشت ماهيچه يافت ميشود.
اشكال ديگر
مكمل هاي Gla به شكل روغن گل مغربي، روغن دانة‌ بلاك كورانت، گل گاوزبان و كپسول روغني گل گاوزبان در دسترس است.
بعضي از روشهاي ساختگي باعث از بين رفتن ارزش غذايي محصولات Gla ميشوند. بعضي از روش ها نامهاي خاصي را براي خود انتخاب كرده اند، به طور كلي اين متدها به نام «روشهاي بسته بندي اتمسفريك تغيير شكل يافته» خوانده ميشود.

نحوة مصرف
هيچ حد مجاز توصيه شده اي براي مصرف Gla گزارش نشده است. ميزان توصيه شده براي درمان روماتيسم مفصلي 1/4 گرم در روز است. چون بهاي روغن ها زياد و ميزان كم آنها مفيد و مؤثر است ميزان مصرف روغن گل مغربي، "بلاك كورانت" يا گل گاوزبان 1500 ميلي گرم يك تا 2 بار در روز است.
مطالعات نشان داده است كه مصرف بيش از 2/8 گرم از Gla در روز باعث تحمل نسبت به اين ماده ميشود. يك شخص سالم از رژيم غذايي معمولي اش چربي هاي اشباع شده كمتر و چربي هاي غير اشباع بيشتري دريافت مي كند. از محصولاتي كه حاوي چربي هيدروژنه هستند اجتناب كنيد. با پزشك در مورد مصرف مكمل هاي Gla مشورت كنيد.

موارد احتياط
Gla از منابع رژيم غذايي غيرسمي است. با پزشك خود در مورد مصرف مكمل هاي Gla و نوع و مقدار آن مشورت كنيد. به خاطر داشته باشيد كه مكمل هاي Gla چربي هستند و حاوي كالري زيادي هستند.
تداخل هاي احتمالي
شناخته نشده است.

ليپاز جزو يكي از سه گروه آنزيم هايي است كه توسط لوزالمعده ساخته ميشود. لوزالمعده غدة برگي شكل است كه طولي برابر 5 اينچ دارد. در كنار ليپاز، لوزالمعده هورمون هاي انسولين و گلوكاگون (كه بدن براي تنظيم قند خون به آنها نياز دارد)، نيز ترشح مي كند. 2 آنزيم ديگر شامل آميلاز (مسئول شكستن نشاسته و تبديل آن به قندهاي ساده) و پروتئاز (مسئول شكستن پروتئين ها و تبديل آن به اسيدهاي آمينه) است. ليپاز به كمك آب، چربي هايي را كه به صورت تري گليسريد هستند به گليسرول و اسيد چرب تبديل مي كند كه براي بدن بهتر قابل جذب هستند.

موارد استفاده
ليپاز در درمان مشكلات گوارشي و بيماريهايي كه باعث مشكل در هضم غذا مي شود، موثر و مفيد است. اي بيماريها مي تواند ناشي از كمبود تغذيه اي باشد. مكمل هاي ليپاز مي تواند در جذب آسانتر غذا به شما كمك كند و تغذيه بدن را در سطح سالم و طبيعي نگه دارد.
بعضي از آنزيم هاي لوزالمعده در درمان بيماريهاي خودايمني (نظير روماتيسم مفصلي)، بيماري هاي التهابي و آلرژي غذايي، ارزشمندند. آنزيمهاي پانكراس در درمان بيماري سلياك (يك بيماري كه لوله گوارشي را تحت تأثير قرار مي دهد و كمبود تغذيه اي ايجاد مي كند)، از طريق افزايش اثر يك رژيم عاري از گلوتن، مؤثر است.
منابع غذايي
ليپاز به وسيله لوزالمعده ساخته ميشود. اين ماده از منابع غذايي تأمين نمي شود. بلكه مكملهاي آن را مي توان از طريق آنزيم هاي حيوانات تهيه كرد.

اشكال ديگر
ليپازي كه توسط لوزالمعده ساخته ميشود ليپاز لوزالمعده اي ناميده ميشود. همچنين ليپاز معده اي (كه به وسيله معده تهيه ميشود) و ليپاز كبدي (كه به وسيله كبد تهيه ميشود) نيز وجود دارد.

نحوة مصرف
آنزيم هاي لوزالمعده به شكل قرص و كپسول در دسترس هستند. براي تعيين ميزان مورد نياز دستور العمل آن را بخوانيد و يا با پزشكتان مشورت كنيد.

موارد احتياط
بيشتر افراد، ميزان فراواني ليپاز توليد مي كنند. در صورتي كه لوزالمعده كمتر از 10 تا 15 درصد سطح طبيعي آنزيم ترشح كند شما دچار كمبود ليپاز ميشويد.

مكمل هاي ليپاز و ديگر آنزيم هاي لوزالمعده عوارض جانبي ندارند.
تداخل هاي احتمالي
پانكراتيت (التهاب لوزالمعده) كه باعث كمبود ليپاز ميشود مي تواند جدي و خطرناك باشد كه حتي براي تمام عمر نياز به درمان داشته باشد. درمان سرخود با مكمل هاي ليپاز بدون مشورت با پزشك تصويه نمي شود. قرص يا كپسول آنزيم ليپاز مي تواند مفيد باشد، اما شما بايد در عين حال از مصرف الكل پرهيز كنيد (الكل يكي از علل ايجاد پانكراتيت است).
براي اينكه پانكراس به هضم چربي ها كمك كند، يك رژيم كم چربي توصيه ميشود.

گلوتامين يك اسيد آمينه است كه جزيي از ساختمان پروتئين به حساب مي آيد. گلوتامين در منابع گياهي و حيواني يافت ميشود. اين اسيد آمينه در تعادل pH بدن نقش دارد. همچنين براي ساختن و ترميم سلولها مورد نياز است. همانطور كه بافت عضلاني حاوي بيشترين مقدار اسيد آمينه هاي آزاد است، گلوتامين نقش مهمي در همة قسمتهاي بدن دارد. اين ماده به بهبودي و ترميم كمك مي كند، از تمايل شديد جلوگيري مي كند، و وقف هوشي و ذهني را افزايش مي دهد.
موارد استفاده
گلوتامين در بهبود مشكلات زير كمك كننده است.
تمايل شديد به غذا
الكليسم
مشكلات مربوط به فعاليت مغزي و عملكردهاي ذهني
مشكلات گوارشي شامل زخم، بيماري كرون، سندرم رودة تحريك پذير و ....
زخم ها، كه ناشي از جراحي است و زخم هاي پا (بهبودي زخم ها را تسريع
مي كند)
بيماري هاي خودايميون
بيماريهاي بافت همبند
ورم مفاصل
فيبروز
كاهش تودة عضلاني ناشي از بيماريهايي نظير ايدز و سرطان
آسيب ناشي از اشعه درماني
ناتواني هاي رشدي
اسكيزوفرني
صرع
خستگي
استرس
منابع غذايي
غذاهايي كه شامل ميزان چشمگيري گلوتامين هستند شامل غذاهاي پروتئيني حيواني و گياهي نظير گوشت، شير، پروتئين سويا، اسفناج خام، جعفري خام و كاهو. پختن مخصوصاً در سبزيجات، گلوتامين را از بين مي برد.
اشكال ديگر
گلوتامين به شكل كمپلكس هاي مولتي ويتامين مكمل هاي پروتئيني و مكمل هاي منفرد وجود دارد. شما مي توانيد آن را از بيشتر داروخانه ها خريداري كنيد. همچنين مي توانيد از فرم پودر، قرص، كپسول يا مايع آن نيز استفاده كنيد.
فرمهاي آمادة استاندارد آن به صورت قرص يا كپسول 500 ميلي گرمي قابل دسترس است.
نحوة مصرف
بهتر است كه گلوتامين را در بيماريهايي نظير زخم پپتيك، ورم مفاصل، بيماري كرون و ناتواني جنسي استفاده كرد. شما بايد در بيماريهايي كه براي درمان آنها از گلوتامين استفاده مي كنيد قبل از مصرف آن با پزشك مشورت كنيد.
پزشك مي تواند شما را در مقدار مورد نياز گلوتامين و اينكه چه مواد مغذي ديگري را در كنار گلوتامين مي توانيد استفاده كنيد ، راهنمايي كند. ميزان حد مجاز توصيه شده (RDA) هنوز براي گلوتامين وجود ندارد.
با پزشك در مورد ميزان مورد نياز مشورت كيند. معمولاً پزشك روزانه 500 تا 1500 ميلي گرم گلوتامين با درنظر گرفتن نوع بيماري شما، داروهاي ديگري كه در كنار گلوتامين استفاده
مي كنيد و عوامل خاص دخيل ديگر، تجويز
مي كند. قبل از دادن مكمل هاي گلوتامين به بچه ها، با پزشك مشورت كنيد.

موارد احتياط
افرادي كه مبتلا به سندرم "راي"، بيماري كليوي، سيروز كبدي يا ديگر بيماريهايي هستند كه آمونياك خونشان بالاست، نبايد از گلوتامين استفاده كنند.
تداخل هاي احتمالي
گلوتامين در صورتي كه با معدة خالي قبل از صبحانه يا بين غذاها مصرف شود بهترين اثر را دارد.
در صورتي كه گلوتامين به همراه ويتامين "آ"، "سي" و "اي" و "روي"، بسته به بيماري شما، مصرف شود مؤثرتر است.
گلوتامين را همراه با شير يا ديگر غذاهاي پروتئيني مثل گوشت، ماهي و لوبيا مصرف نكيند.
استرس شديد يا بيماري طولاني مي تواند باعث كمبود شود.
براي اطلاعات بيشتر در مورد گلوتامين با پزشك مشورت كنيد.

ملاتونين هورمون مهمي است كه توسط غده پينه آل در مغز ترشح مي شود. از زمان شناسايي اين هورمون در سال 1958 تا به حال مطالعات نشان داده است كه ملاتونين هورمونهاي ديگري را در بدن تنظيم مي كند. اين هورمون ها آهنگ و الگوي 24 ساعته عملكرد و پاسخ هاي بدن را تنظيم مي كنند. آزاد شدن ملاتونين در اثر تاريكي تحريك و در اثر نور سركوب مي شود بنابراين به تنظيم خواب و بيداري ما كمك
مي كند. سطح بالاي ملاتونين همچنين مسئول پديده پيري در بدن است. بچه ها داراي بالاترين سطح ملاتونين شبانه هستند، همانطور كه سن افزايش مي يابد ميزان اين هورمون كمتر و كمتر مي شود بدين معني كه افراد زودتر به خواب مي روند و زودتر بيدار مي شوند و ممكن است از اين الگوي بهم ريخته رنج ببرند.
بيخوابي، ملاتونين باعث اصلاح الگوي خواب در كساني ميشود كه از بيخوابي ناشي از سطح پايين ملاتونين رنج مي برند (افراد مسن، و بچه هايي كه اختلال در الگوي خواب آنها در نتيجة "اوتيسم"، صرع، سندرم داون يا فلج مغزي است).
سرطان. ملاتونين در پيشگيري و درمان بعضي از سرطان ها مخصوصاً آنهايي كه وابسته به هورمون هستند (براي مثال سرطان پستان، سرطان پروستات) و سرطان سلول غيركوجك ريه مؤثر و مفيد است. اين ماده همچنين تأثير مثبت داروهاي ضد سرطان (مانند اينترفرون و اينترلوكين -2) را افزايش و عوارض جانبي آنها را كمتر مي كند.
افسردگي. ملاتونين در درمان افسردگي مرتبط با سطح پايين ملاتونين، مفيد است. (براي مثال اختلال متأثر....)
مطالعات مقدماتي نشان مي دهد كه در درمان مولتيپل اسكلروزيز، بيماري كرونري قلب، صرع، و پوكي استخوان بعد از يائسگي و پيشگيري از سندرم مرگ ناگهاني شيرخوار مؤثر است.
منابع غذايي
وجود ندارد.
اشكال ديگر
ملاتونين به صورت قرص، كپسول و قرص هاي زيرزباني در دسترس است.
نحوة مصرف
يك طيف معمولي براي ميزان مصرف مكمل هاي ملاتونين وجود ندارد. افراد مختلف به ميزان هاي متفاوتي از ملاتونين حساس هستند. به خاطر همين تفاوت در ميزان حساسيت به اين ماده، مصرف مقدار كم آن به اندازة ميزان استاندارد آن مؤثر است. در حالي كه مصرف حد استاندارد يا بيشتر از آن باعث اضطراب و تحريك پذيري ميشود.
براي درمان بيخوابي مصرف 3 ميلي گرم از آن يك ساعت قبل از خواب معمولاً مفيد است، اگرچه ميزان 0/1 تا 0/3 ميل گرم آن باعث ايجاد خواب در بعضي افراد ميشود. اگر مصرف 3 ميلي گرم در شب به مدت 3 روز مؤثر نباشد 6 ميلي گرم 1 ساعت قبل ازخواب مصرف شود. ميزان مفيد هورمون وقتي است كه فرد خواب آرامي داشته باشد و در طول روز خسته و تحريك پذير نباشد. براي درمان جت لگ 5 ميلي گرم ملاتونين يكساعت قبل از خواب شروع شود تا به ميزان مورد نظر برسد و به مدت 5 روز ادامه يابد. ميزان مصرف اين هورمون براي درمان سرطان خيل بيشتر 010 تا 50 ميلي گرم در روز) است. از ملاتونين به مدت طولاني بدون نظر پزشك استفاده نكنيد.

موارد احتياط
عوارض جانبي جدي در مصرف ملاتونين شناخته نشده است. بي خوابي و كمتر در معرض تاريكي بودن توليد ملاتونين طبيعي را در بدن سركوب مي كند. ..
مصرف زياد يا ناصحيح ملاتونين آهنگ و ريتم فيزيولوژيك بدن را بهم مي زند. ملاتونين همچنين در صورتي كه در طول روز استفاده شود باعث خواب آلودگي ميشود. اگر بعد از مصرف ملاتونين در شب، دچار خواب آلودگي در صبح شديد ميزان مصرف را كمتر كنيد.
اگر دچار بيماري خودايمني نظير لوپوس، روماتيسم مفصلي يا يك سرطان سيستم ايمني نظير لمفوم يا لوكمي هستيد، مصرف ملاتونين براي شما خوب نيست. اگر ملاتونين را براي درمان افسردگي استفاده مي كنيد تحت نظر پزشك باشيد. در بعضي از موارد، ملاتونين علايم افسردگي را بدتر مي كند.
اگر شما براي كاهش التهاب يا سركوب سيستم ايمني از كورتيكواستروييدها استفاده مي كنيد (براي مثال يك پيوند داشته باشيد) از ملاتونين با احتياط استفاده كنيد و هميشه زير نظر پزشك باشيد. ملاتونين مي تواند مانع از باروري شود. اگر حامله هستيد يا شير مي دهيد از ملاتونين استفاده نكنيد.

تداخلهاي احتمالي
ويتامين ب-12 سطح توليد ملاتونين را تغيير مي دهد. اگر سطح ملاتونين خون شما پايين ميزان ويتامين ب-12 نيز پايين است. مصرف ويتامين ب-12 (1/5 ميلي گرم متيل كوبالامين در روز) مي تواند باعث بهبود اختلالات خواب شود، زيرا اين ويتامين تولد ملاتونين را افزايش مي دهد.
داروهاي ضد التهابي غير استروييدي (NSAIDs)، مانند آسپيرين و ايبوپروفن سطح توليد ملاتونين در بدن را كاهش مي دهد. بنابراين بهتر است قبل از خواب از اين داروها استفاده نكنيد. بتابلاكرها نيز مانع بالا رفتن ملاتونين در شب مي شوند.
پروتئين، ويتامين ب-6، نياسين آميد و استيل كارنيتين همگي به توليد ملاتونين كمك مي كنند.
بعضي از داروهاي ضد افسردگي سطح ملاتونين مغز را افزايش مي دهند. بنزوديازپينها، مانند واليوم و Xanax، مانع از توليد ملاتونين مي شوند.
الكل و كافئين و ديورتيك و بلوك كننده هاي كانال كلسيم مانع از توليد ملاتونين مي شوند.

كلسيم يك ماده معدني مهم جهت تقويت استخوانها و دندانهاست. علاوه بر اين به عملكرد دست قلب، اعصاب، عضلات و ساير سيستمهاي بدن كمك مي كند. شير و لبنيات، نظير پنير و ماسيت از غني ترين غذاهاي حاوي كلسيم است. علاوه بر اين كلسيم در پسته و فندق و بادام، سبزي هاي داراي برگ سبز و آب پرتقال تقويت شده با كلسيم وجود دارد. ويتامين هاي آ،سي، دي و اي به جذب و استفاده كلسيم غذاها كمك مي كند. استرس و ورزش نكردن تعادل كلسيم را بهم مي زند. بيشتر مردم آمريكا به خصوص زنان كلسيم كافي رژيم غذايي ندارند.
موارد استفاده
مصرف كلسيم كافي در موارد زير مفيد است:
تقويت استخوانها و دندانها
پيشگيري از پوكي و شكستگي استخوان
كاهش فشارخون
كاهش كلسترول خن
تنظيم قلب
كاهش تحريك پذيري، بيخوابي، افسردگي و سردرد در هنگام يائسگي
جلوگيري از بيماري لثه
پيشگيري از سرطان روده و راست روده
پيشگيري از سنگ كليه
منابع غذايي
غني ترين منابع كلسيم عبارت است از انواع پنير، آرد سويا- گندم، و رنين
ساير منابع غني كلسيم شامل بادام، گل كلم، كلم پيچ، خاويار، قاصدك، شلغم، كلم، خردل، كاله، فندق، بستني، شير، ميگو، ساردين، آرد لوبياي روغني (ژاپني) و ماست است.
همچنين كلسيم را مي توان از بسياري از گياهان، ترشي ها، جلبك هاي آبي (نظير ريحان، جعفري فرنگي، دارچين، شود، رازيانه، شنبليله، جينسنگ يا عشقه، فلفل استراليايي، كلپ، آويشن، پونه كوهي، جعفري، دانه خشخاش، مريم گلي و مرزه تهيه كرد.
ساير اشكال
كلسيم به اشكال مختلف وجود دارد. در بعضي انواع، همراه با سرب است. بنابراين در انتخاب فرآورده دقت كنيد. سرب يك فلز سمي است كه به مغز و كليه ها آسيب مي رساند و توليد گلبول قرمز را كم مي كند. كودكان بيشتر در معرض مسموميت با سرب هستند. موارد زير برخي انواع فرآورده هاي كلسيم است:
سيترات كلسيم: ساده ترين شكل مصرفي كلسيم است و به راحتي هضم ميشود. ميزان سرب آن بي خطر است. اين فرآورده به خصوص در افراد مسن، مصرف كنندگان داروي ضد زخم و ضد فشار خون توصيه مي شود.
كربنات كلسيم: اين فرآورده ارزان تر است و در صورت تصفيه شدن، ميزان سرب بي خطر دارد. "روليد" و "تام" حاوي كربنات كلسيم است. ساير ضد اسيدها حاوي آلومينيوم است و مي تواند تعادل كلسيم را بهم بزند.
گلوكونات كلسيم: اين نوع كلسيم، بي خطر است.
لاكتات كلسيم: يك نوع ديگر كلسيم بي خطر است.
كلريد كلسيم: توصيه نمي شود چون لوله گوارش را تحريك مي كند.
در موارد مصرف فرآورده هاي حاوي ميزان مضر سرب بايد احتياط كنيد. اين موارد شامل كربنات كلسيم تصفيه نشده مشتق از ميگو يا مغز استخوان و ... است.
نحوة مصرف
بايد ميزان كمي در طول روز مصرف كنيد و به منظور جلوگيري از يبوست 8-6 فنجان آب در طول روز بنوشيد:
بزرگسالان سنين 50-19 نياز به 1000 ميلي گرم كلسيم در روز دارند. بعد از سن 50 بزرگسالان نياز به 1200 ملي گرم در روز دارند.
نوجوانان سنين 18-9 نياز به 1300 ميلي گرم كلسيم در روز دارند.
كودكان 8-6 ساله نياز به 800 ميلي گرم و كودكان 5-1 ساله نياز به 500 ميلي گرم كلسيم در روز دارند.
موارد احتياط
مقادير بسيار زياد كلسيم (5 گرم در روز يا 2 گرم يا بيشتر در روز به مدت طولاني) بدون مشورت پزشك معالج ممنوع است. ميزان زياد مي تواند منجر به سنگ كليه و ساير مشكلات جدي شود.
از فرآورده هاي كلسيمي حاوي ميزان زياد سرب پرهيز كنيد. با پزشك معالج در خصوص نياز به كلسيم در صورت ابتلا به بيماريهاي تيروييد يا كليه يا كمبودهاي هورموني يا ويتاميني صحبت كنيد.
تداخل هاي احتمالي
بعضي غذاها، نوشابه ها وداروها موجب از دست رفتن كلسيم مي شوند. اين مواد شامل سديم (نمك، فسفر، (برخي نوشابه ها)، ضد اسيدهاي حاوي آلومينيوم، قند، چربي اشباع شده، كافئين، الكل، پروتئين بالا در مكمل ها يا رژيم هاي غذايي خاص (با اين حال، برخي پروتئين ها جهت حفظ ذخاير كلسيم خوب است) و فيبر است.
برخي غذاها، نوشابه ها و داروها باعث مي شوند بدن نتواند از كلسيم، نيازهاي ضروري خود را تأمين كند. اين موارد شامل الكل، آسپيرين، باربيتورات ها،‌فيبر، نئومايسين، خواب آوردهاي قوي، اسيد اكساليك (موجود در شكلات، ريواس، اسفناج، سيب زميني شيرين، لوبياي خشك)، اسيد فيتيك (غلات) و يورونيك اسيد (نوعي فيبر موجود در ميوه ها و سبزي ها.
مصرف كلسيم خيلي زياد مي تواند از كاربرد ساير مواد معدني مهم نظير آهن، روي،‌ منيزيوم، يد، منگنز و مس در بدن جلوگيري كند.

منگنز فلزي است كه به طور گسترده اي در بافت هاي بدن گياهان و حيوانات وجود دارد. اين فلز يك مادة معدني كمياب ناميده ميشود زيرا به مقدار بسيار كم در بدن انسان يافت ميشود. بدن ما تقريباً حدود 20 ميلي گرم منگنز، به طور عمده در استخوان ها، ذخيره دارد. منگنز در تشكيل بافت همبند چربي و كلسترول، استخوان،‌عوامل انعقاد خون و پروتئين نقش دارد. اين ماده همچنين براي عملكرد طبيعي مغز ضروري است. منگنز جزئي از تركيب منگنز سوپر اكسيد ديسموآت (MnSaD) است. اين تركيب يك ضد اكسيدان است كه بدن را از مواد سمي حفظ مي كند. به دست آوردن مقدار كافي منگنز از رژيم غذايي، كار ساده اي است.

موارد استفاده
بيماريهاي زير به وسيله مصرف منگنز بهبود مي يابد.
ديابت. افراد مبتلا به ديابت در مقايسه با اشخاص سالم به طور قابل ملاحظه اي منگنز كمتري دارند. منگنز سطح قند خون را در افراد ديابتي كاهش مي دهد.
روماتيسم مفصلي. افراد مبتلا به روماتيسم مفصلي (التهاب مفاصل) سطح پاييني از MnSaD دارند (اين ماده از آسيب مفاصل در حين التهاب جلوگيري مي كند) مكمل هاي منگنز فعاليت MnSaD را افزايش مي دهند.
صرع. يك مطالعه مهم در اوايل سال 1960 نشان داده است موش هايي كه دچار كمبود منگنز بوده اند بيشتر مستعد ابتلا به تشنج هستند و نوار مغزي آنها (EEG) حاوي فعاليتهاي تشنجي است.
اسكيزوفرني. افراد اسكيزوفرن به مكمل هاي منگنز به خوبي پاسخ مي دهند.
پوكي استخوان. از دست رفتن تودة استخواني بعد از يائسگي به سرعت شروع مي شود و مي تواند منجر به پوكي استخوان (نازك و شكننده شدن) گردد. منگنز و ديگر عناصر كمياب استحكام استخوان را در زنان بعد از يائسگي افزايش مي دهند.
بيمايهاي ديگر. منگنز همچنين در دمان تصلب شرايين (سخت شدن ديوارة عروق)، كلسترول بالاي خون، سرگيجه و كاهش شنوايي مؤثر و مفيد است.

منابع غذايي
آجيل (مخصوصاً گرد و بادام)
سبوس گندم و همة غلات
حبوبات تغيير نيافته
برگ سبزيجات
كبد
كليه
بادام زميني، لوبيا (از خانوادة نيامداران)
ميوه هاي خشك
غلات به عمل ا,ده (تغيير يافته)، گوشت و محصولات خشك داراي ميزان خيلي كمي از منگنز هستند. غذاهاي تغيير شكل نيافته نظير نان غلات و حبوبات داراي ميزان زيادي منگنز هستند.
اشكال ديگر
منگنز به اشكال مختلفي در دسترس است: نمك (سولفات و گلوكونات) كلوئيد، آسپارات، پيكولينات، فومارات، سوكسينات و آمينواسيد كلات). اين ماده به صورت قرص يا كپسول معمولاً به همراه ساير ويتامين ها و موادمعدني قابل دسترسي است.

نحوة مصرف
در مورد منگنز مقدار مجاز توصيه شده در رژيم غذايي (RDA) وجود ندارد. رژيم توصيه شده براساس جذب از طريق رژيم تيپيك است و مقداري است كه از بروز نشانه هاي كمبود منگنز جلوگيري كند.
متوسط جذب منگنز 2 تا 9 ميلي گرم در روز است. در بعضي موارد افراد به ميزان بيشتري (10 ميلي گرم در روز) منگنز نياز دارند.
ميزان كافي و مطمئن مصرف روزانة منگنز 2 تا 5 ميلي گرم براي بزرگسالان. 1 تا 3 ميلي گرم براي بچه ها و نوجوانان و 0/3 تا 1 ميلي گرم براي شيرخواران است.

موارداحتياط
جذب بيش از حد منگنز مي تواند منجر به توليد اثرات سمي شود. شما نبايد به طور مرتب، بيش از حد مطمئن و كافي (كه در بالا توضيح داده شد) مصرف منگنز داشته باشيد.
تداخل هاي احتمالي
كلسيم، مس، آهن، منيزيوم و روي بر سر جذب در رودة كوچك با منگنز رقابت مي كنند. جذب بيش از حد هر كدام از اينها مي تواند باعث كاهش جذب بقيه شود. مصرف بيش از حد منگنز مي تواند باعث كم خوني فقر آهن شود.

مس فلزي است كه به ميزان كم مورد نياز بدن است. هر چند ميزان نياز بسيار كم است، مس يك ماده غذايي اساسي است كه به توليد هموگلوبين، جزء اصلي گلبول قرمز، كمك
مي كند. علاوه بر اين در توليد انرژي و انواع كلاژن، بخش مهم استخوانها و بافتهاي هم بند، مؤثر است. مس به عملكرد مناسب سيستم عصبي و حفظ رشته هاي عصبي كمك مي كند.
ما همه اثرات مفيد مس را نمي شناسيم. تحقيقات نشان داده است كه مس سيستم ايمني را تقويت و علايم تورم مفصل و ساير التهابها و علايم آلرژي را كم مي كند. برخي افراد مبتلا به تورم مفصل النگو يا ساير تزيين هاي مسي مي پوشند تا دردشان را كم كند. در صورت ابتلا به تورم مفصل با پزشك معالج خود در خصوص مصرف مس مشورت كنيد.
مس در انواع غذاها وجود دارد. هر چند ميزان نياز بدن به مس بسيار كم است، احتمالاً بيشتر مردم آمريكا ميزان كافي مس در رژيم غذايي خود ندارند. با اين حال، تعداد بسيار كمي از افراد، مبتلا به كمبود مس درصد ايجاد بيماري ميشود. بنابراين احتمالاً مصرف مكمل مس لازم نيست. ميزان مس غذا را مي توان با مصرف ماهي صدف و آجيل افزايش داد.
موارد استفاده
در موارد مصرف مس بايد با پزشك معالج خود صحبت كنيد. مس ممكن است در موارد زير مفيد باش: تورم مفصل، كم خوني، افزايش حساسيت به مواد شيميايي، كلسترول بالا، آنوريسم (بيرون زدگي موضعي شرياني)، خستگي، آلرژي و زخم معده.
خانم هاي حامله بيشتر به مس نياز دارند. مثل هميشه، در صورت حامله بودن قبل از مصرف هرگونه مكمل با پزشك معالجج خود مشورت كنيد.
منابع غذايي
مس در انواع منابع غذايي وجوددارد. بهترين منابع از اين قرار است:
غذاهاي دريايي (به خصوص انواع ميگو و ماهي هاي صدف)
گوشت احشا (نظير جگر، قلوه و دل)
آجيل (نظير قرص كمر، فندق، مخلوط، گردو، بادام، پسته)
حبوبات (به خصوص عدس. لوبيا و بادام زميني)
شكلات (شكلات بو داده، شيرين نشده يا نيمه شيرين، كاكائو)
غلات (نظير پوسته سبوس، گندم خرد شده، سبوس كشمش)
ميوه و سبزي (نظير ميزه هاي خشك. قارچ. گوجه فرنگي، سيب زميني، موز، انواع گريپ و آووكادو)
ملاس
فلفل سياه
يك منبع اضافي، آبي است كه در لوله هاي مسي جريان دارد.
اشكال ديگر
مكمل مس اغلب به صورت تركيب با سولفات، پيكولينات، گلوكونات و اسيدهاي آمينه در دسترس است.
نحوة مصرف
ميزان مصرف روزانه توصيه شده از سوي انجمن تحقيقات ملي آمريكا 3-1/5 ميل گرم در روز جهت بزرگسالان است. در اطفال 11-2 سال 2/5-1/5 ميلي گرم توصيه مي شود. در اطفال زير 2 سال توصيه نمي شود.
بهترين شيوه مصرف، مصرف كافي غذاهاي حاوي مس است.
در صورت مصرف مكمل مس بايد روي هم مصرف كنيد. بايد 15-8 ميلي گرم روي به ازاي هر 1 ميلي گرم مس مصرف كنيد.

موارد احتياط
لازم نيست ميزان زيادي مس مصرف شود. بايد قبل از مصرف مكمل مس با پزشك معالج مشورت كنيد. مصرف خيلي زياد مس موجب تهوع، استفراغ، درد معده، سردرد، گيجي، صعف و اسهال ميشود. ميزان خطرناك مس (مسموميت با مس) بسيار نادر است. با اين حال، موارد شديد ممكن است منجر به بيماري قلبي، زرد، اغما و حتي مرگ شود.
بايد از مصرف غذاهاي اسيدي كه در ظروف مسي نگه داري مي شود، بپرهيزيد.
تداخل هاي احتمالي
تعادل مس ممكن است با مصرف الكل، تخم مرغ، فروكتوز و موليبدن بهم بخورد.
مصرف همزمان ميزان زياد كلسيم، آهن، منگنز، قلع، روي، ويتامين ب-6، ويتامين ث يا ضد اسيدها جذب كروم را مختل مي كند.

فلفل سبز و قرمز:

1- شامل ویتامین های (ب1_
(b1 (ب2_b2) (ث_)(cآ_a) (پ پ_pp) و

مواد اَزته ، آب، سلولز، پروتیین، آهن ،کلسیم،مواد قندی،چربی و.... میباشد

2- فلفل سبز طبیعت گرم دارد

3- ویتامین ( پ ) موجود در آن حفظ کنندۀ قوای جوانی است مشروط بر اینکه در خوردن آن زیاده روی نشود

4- پیران و افرادی که سرد مزاج و رطوبتی و بلغمی مزاج هستند باید از این میوه زیاد میل کنند تا غذایشان سبک و لطیف گردد

5- معده را گرم کرده و آروغ ترش را از بین می برد و باد شکن میباشد

6- ترشح بزاق را زیاد کرده و تسکین دهندۀ بواسیرهای دردناک و ملتهب است

7- مصرف آن به صورت خام یا پخته برای تحریک اشتها ،تقویت میل جنسی، خوشبو کردن دهان ، تقویت اعصاب و رفع کمبود ویتامین گروه (ب) میباشد

8- برای درمان بواسیر، استفراغ های پی درپی ، سرفه های متوالی ، سیاه سرفه ، رمانتیسم و درمان خونریزی رحمی مفید است

9- برای مورد 8 می توانید گرد خشک فلفل سبز را روزانه 0/3 تا 1 گرم مخلوط با عسل کرده و بخورید در مورد درمان بواسیر ، میتوانید این مقدار را تا روزی 3 گرم افزایش دهید

10- برای درمان ریزش مو مفید است . برای این منظور باید بر حسب مقدار موی سر؛

1 تا 2 قاشق غذا خوری گرد خشک فلفل سبز را در یک لیوان آب حل نموده ، 2 یا 3 مرتبه موهای سر را با آن آهسته ماساژ دهیدو با ملایمت بر پوست سر بمالید

توجه:
1- کسانیکه دارای کبد ملتهب هستند و یا مبتلا به زخم معده هستند و همچنین کسانی که در موقع ادرار احساس سوزش میکنند باید از خوردن فلفل سبز پرهیز کنند

2- برای افراد گرم مزاج خوب نیست و تولید سر درد میکند ، سینه را به خس خس می اندازد و برای کبد ضرر دارد

3- مخاط را تحریک کرده و عطسه آور است

4-بی احتیاطی و افراط در مصرف فلفل سبز ممکن است باعث بروز عوارضی از قبیل استفراغ ، ورم معده ، سوزش ادرار و سقط جنین گردد

بنا بر آخرين تحقيقات ، به شما توصيه مي کنيم که مصرف چاي روزانه خود را به ۶ فنجان برسانيد تا از خواص قابل توجه آن براي سلامتي ، که شامل کاهش خطر بيماريهاي قلبي و انواع خاصي از سرطان است ، بهره مند شويد و خبر خوش اين است که « چاي سياه » شما درست به اندازه « چاي سبز » اين محبوب متعصبين تندرستي و بسيار بيش از چاي هاي گياهي برايتان مفيد است .

چاي سياه و چاي سبز
« چاي سياه » که در جهان غرب پرطرفدار است ، از برگهاي « سرگل » که پلاسانده ، غلتانيده و خشک شده است ، درست مي شود . « چاي سبز » از سرگلهاي تازه تهيه مي شود . پزشکان اغلب چاي سبز را سالمتر از چاي دم کشيده ، مي دانند .
بيشتر به اين علت که ميزان « کافئين » آن کمتر است . اما بررسيها در چند سال اخير نشان داده است که ميزان « آنتي اکسيدانها » - ترکيباتي که به بدن در جنگ بر ضدمولکولهاي مضري به نام راديکال کمک مي کنند - در چاي سياه و سبز برابر است . راديکالها در بروز امراض خطرناکي نظير بيماريهاي عروق قلب و انواعي از سرطان ، مثل تومورهاي ريه و روده ،‌ نقش بسيار دارند . راديکالهاي آزاد زيادي بر اثر مصرف دخانيات ، آلودگي هوا ، قرار گرفتن در معرض نور خورشيد وعوامل ديگر در بدن به وجود مي آيند .

نقش چاي در مبارزه با بيماريها
آنتي اکسيدانهاي موجود در چاي « فلاوونوئيد » هستند ؛ ترکيباتي قوي که به باور دانشمندان در مبارزه با بيماريها مؤثرند . برخي محققان معتقدند که آنتي اکسيدانهاي چاي از آنتي اکسيدانهاي ميوه و سبزيجات نيرومندتر ند . يک فنجان چاي تقريباً حاوي ۲۰۰ ميلي گرم فلاوونوئيد است . نوشيدن سه فنجان چاي در روز به غلظت فلاوونوئيد در خون به ميزان ۲۵ درصد مي افزايد .
چاي همچنين حاوي فيتوکميکالها است که در آخرين بررسيها به عنوان عامل احتمالي جلوگيري از رشد تومورهاي سرطاني مطرح شده اند . تحقيقات پيشرفته اي در مورد توانايي چاي در مبارزه با بيماريهاي قلب نيز انجام شده است . نتايج يک بررسي در آمريکا نشان داده است که خطر بروز حملات قلبي در کساني که روزانه يک چند فنجان چاي مي نوشند ، نصف کساني که چاي مصرف نمي کنند .

چاي ، منبع غني املاح مفيد و ويتامين ها
چاي ، سياه و سبز هر دو منابع غني پتاسيم ، منگنز و نيز و ويتامين هايي مانند ويتامين A که خواص ايمني دارد ، ويتامين B6 که در سوخت و ساز بدن نقش حياتي دارد و ويتامين B1 و ‌‌b2 که براي آزاد سازي انرژي از غذا ضروري هستند ، مي باشند . پتاسيم نقش مهمي در حفظ ضربان طبيعي قلب دارد ، اعصاب و ماهيچه ها را قادر به فعاليت مي سازد و ميزان مايعات درون سلولي را تنظيم مي کند . منگنز براي رشد استخوانها و کل بدن ضروري است و ۵ تا ۶ فنجان چاي ۴۵٪ از نياز ما به اين ماده را تأمين مي کند .

آيا کافئين چاي مضر است ؟
چاي سياه در گذشته به دليل ميزان بالاي کافئين شهرت نامطلوبي پيدا کدره بود بنابر يک باور عاميانه کافئين آن بيش از کافئين قهوه است . ولي حقيقت اين است که يک فنجان ۲۰۰ ميلي ليتري چاي محتوي ۴۰ ميلي گرم کافئين است ، در حالي که اين ميزان در يک فنجان قهوه فوري معمولي ۶۰ ميلي گرم و در مورد قهوه از صافي رد شده ۱۵۰ ميلي گرم است .

چگونه و چقدر چاي بنوشيم ؟
متخصصان تغذيه مصرف کمتر از ۳۰۰ ميلي گرم کافئين در روز را مجاز مي دانند ، که به ما اجازه نوشيدن چندين فنجان چاي را مي دهد . البته بايد به ياد داشته باشيم که ماکافئين را از خوردن شکلات ، نوشابه ها ، داروهاي سرماخوردگي و مسکن ها نيز مصرف مي کنيم .
بيشتر پزشکان نوشيدن چهار تا شش فنجان چاي در روز را توصيه مي کنند . بهتر آن است که از صرف چاي در ضمن وعده هاي غذايي خودداري کنيم ، زيرا ممکن است مانع جذب آهن شود . چاي براي کساني که تحمل نوشيدن هشت ليوان آب در روز را ندارند خاصيت ديگري هم دارد .از آنجايي که مدرملايمي است ، يک راه عالي براي افزايش ميزان مصرف مايعات است .