مردان جراردو مارتینو بدون حتی یک پیروزی در وقت های معمول و اضافی به فینال رقابت ها راه پیدا کردند که دلیل اصلی آن بی تردید درخشش خوستو ویار، دروازه بان استویانتس بود. هرچند او نیز نتوانست در دیدار فینال مانع شکست تیمش شود، هرچند در این دیدار نیز بارها دروازه تیمش را نجات داد.
او و پابلو آرمرو که در سمت چپ خط دفاعی کلمبیا بازی می کرد، در همه بازی های تیم شان، جز بهترین ها بودند. آنها هم به خوبی دفاع می کردند و هر بار که فرصت نفوذ پیدا می کردند، موقعیت های خطرناکی روی دروازه حریف به وجود می آوردند. با درخشش او بود که کلمبیا توانست بالاتر از آرژانتین به عنوان تیم اول از گروهش صعود کند.
کاپیتان اروگوئه در مرکز خط دفاعی این تیم مانند یک دیوار غیر قابل نفوذ بود. او در همه درگیری ها پیروز بود و به خوبی تیمش را رهبری می کرد. او می توانست در فینال گلزن کند اما مدافع حریف با دست مانع گل شدن ضربه سر او شد اما این نتوانست مانع از پانزدهمین قهرمانی اروگوئه با کاپیتانی لوگانو شود.
مدافع مرکزی: اسوالدو ویسکاروندو (ونزوئلا)
تعداد بازی: 6
گل/پاس گل: 1/0
او بی تردید یکی از بهترین بازیکنان رقابت های کوپا آمریکای 2011 بود اما تا پیش ازاین رقابت ها، کمتر کسی نام او را شنیده بود. او علاوه بر بازی های خوبش در خط دفاعی، یکی از بهترین گل های جام را با ضربه سری قدرتمندانه مقابل شیلی به ثمر رساند.
مدافع چپ: آلوارو پریرا (اروگوئه)
تعداد بازی: 5
گل/ پاس گل: 2/1
مدافع پورتو بعد از فصل خوبی که در این تیم سپری کرد، با بازی های خوبش در تیم ملی، افتخاراتش در سال 2011 را تکمیل کرد. او دو گل به ثمر رساند که یکی از آنها گل پیروزی بخش اروگوئه مقابل مکزیک بود. او همچنین در دو دیدار مقابل شیلی و پاراگوئه نیز با نفوذهای در سراسر بازی، بازیکنان حریف را تحت فشار زیادی قرار داد.
هافبک میانی: کریستین ریوروس (پاراگوئه)
تعداد بازی: 6
گل/ پاس گل: 1/0
شاید بازی های چندان چشم نوازی ارائه نداد اما به خط میانی پاراگوئه استحکام زیادی بخشید. ریوروس که این فصل به طور قرضی از ساندرلند به کایسری اسپور رفت، اگرچه از نظر تکنیکی چندان درخشان نیست اما توانایی او در پرس کردن و تغییر جریان بازی، نقش مهمی در موفقیت تیمش داشت.
هافبک میانی: اخیدیو آروالو (اروگوئه)
تعداد بازی:6
گل/ پاس گل: 0/1
نکته جالب توجه در مورد تیم اروگوئه این بود که آنها در زمانی که توپ را در اختیار نداشتند به همان خوبی ای زمان مالکیت توپ بازی را دنبال می کردند و آروالو یکی از دلایل این درخشش بود. او در دیدار مقابل آرژانتین که تیمش 10 نفره شد و همچنین در دیدار فینال بازی های بسیار خوبی ارائه داد.
هافبک مرکزی: خوان آرانگو (ونزوئلا)
تعداد بازی: 5
گل/ پاس گل: 1/1
این بازیکن باتجربه که به عنوان یکی از بهترین بازیکنان تاریخ ونزوئلا شناخته می شود، در همه دیدارها در ترکیب ثابت تیمش نبود اما هرگاه به میدان فراخوانده شد، تاثیر گذار بود. او که در این رقابت ها به رکورد 100 بازی ملی رسید، نقش مهمی در رسیدن ونزوئلا به نیمه نهایی داشت.
هافبک هجومی: دیه گو فورلان (اروگوئه)
تعداد بازی: 6
گل/پاس گل: 2/0
فورلان که در جام جهانی 2010 به عنوان بهترین بازیکن جام انتخاب شد، علی رغم اینکه تا دیدار فینال موفق به گلزنی نشده بود، اما همچنان یکی از موثرترین بازیکنان تیمش بود. او با قهرمانی در این رقابت ها، در کنار پدر و پدربزرگش قرار گرفت. او که در اکثر بازی هافبک بین خط میانی و خط حمله بازی می کرد، معمار حملات تیمش در این رقابت ها بود.
مهاجم مرکزی: پائولو گررو (پرو)
تعداد بازی: 5
گل/ پاس گل: 5/2
او بعد از دو گل حساسی که در مرحله گروهی به ثمر رساند، در دیدار رده بندی هت تریک کرد تا عنوان سوم تیمش قطعی شود. به این ترتیب او بالاتر از لوئیس سوارز، عنوان بهترین گلزن رقابت ها را از آن خود کرد.
مهاجم مرکزی:لوئیس سوارز (اروگوئه)
تعداد گل: 6
گل/ پاس گل: 4/2
این مهاجم ریز نقش با سرعت، قدرت و دقت فوق العاده ای که در این رقابت ها از خود به نمایش گذاشت، نشان داد که بی تردید یکی از بهترین مهاجمان حال حاضر دنیاست. او چهار با گلزنی کرد (از جمله دو گل در نیمه نهایی و گل اول فینال) تا نقش مهمی در قهرمانی اروگوئه داشته باشد.
کد:
http://www.goal.com/iran/news/3715/%DA%A9%D9%88%D9%BE%D8%A7-%D8%A2%D9%85%D9%87%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7/2011/07/25/2589754/%D8%AA%DB%8C%D9%85-%D9%85%D9%86%D8%AA%D8%AE%D8%A8-%DA%A9%D9%88%D9%BE%D8%A7-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7
محتوای مخفی: ....