Printable View
The Northrop Grumman B-2 Spirit the Stealth Bomber[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Aerial Supported by :
Boeing F/A-18E/F Super Hornet
وقتی این هلیکوپترو میبینی،میتونی فرار کنی ولی نمیتونی پنهان بشی و اگه فرار کنی،خسته از فرار میمیری.....[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Ah-64D Apache LongBow
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
زيردريايي هاي هسته اي کلاس ويرجينيا 115 متر طول دارند و قادرند با سرعت بيش از 25 گره دريايي، زير آب اقيانوس به حرکت درآيند. اما کمتر سوناري در دنيا قادر به شناسايي آنهاست و به دليل کاهش شديد علايم صوتي و مغناطيسي توسط طراحان، شناسايي آنها براي نيروهاي دشمن تقريباً غيرممکن شده، مگر زماني که ديگر خيلي دير شده باشد.
به دليل استفاده از آخرين تکنولوژي هاي کامپيوتري در دل اين کوسه هاي پولادي، زير دريايي هاي تهاجمي جديد نيروي دريايي ارتش ايالات متحده مي توانند در شبکه رزمي آينده اين نيرو يکپارچه گردند و با همکاري ديگر واحدهاي سطحي و زير سطحي موجود درمنطقه به نبرد با قواي دشمن بپردازند. هر يک از زير دريايي هاي کلاس ويرجينيا 12پرتابگر عمودي موشک هاي کروز Tomahawk را در دل خود جاي داده اند و اين بدان معناست که در لحظه بيش از 75 درصد سطح زمين در برد حملات موشکي آنها قرار دارد.
گرگ دريايي گران قيمت
در ساخت USS Virginia و ديگر کشتي هاي همکلاس آن فرايند توليد به صورت نواري و برپايه يک پلت فرم جلورونده متحرک طراحي شده است.
کوسه هاي پولادين
مهمترين فاکتوري که در طراحي اين هيولاهاي 115متري مورد توجه بوده، توانايي پنهانکاري فوق العاده آنهاست. البته بر کسي پوشيده نيست که نمي توان زيردريايي به اين بزرگي را کاملاً در دل آب پنهان کرد اما با بهره برداري از فناوري هاي جديد مي توان برد شناسايي و رهگيري آن توسط دشمن را به شدت کاهش داد و از سوي ديگر با افزايش قدرت سونارها و جنگ افزارها، اين امکان را براي کاپيتان به وجود آورد که دشمن را پيش از آنکه حتي متوجه وجود کوسه پولادين در آن حوالي گردد هدف قرار دهد.
درمحل اتصال برج اصلي به بدنه، از يک خم استادانه استفاده شده تا با شکافتن آب از ايجاد جريانانت شديد در جلوي آن جلوگيري کند. بخش پشتي زيردريايي تا جايي که امکان داشته به صورت کشيده طراحي شده که با يک شيب ملايم قطر آن کاهش مي يابد.
در نتيجه جريانات متلاطم ايجاد شده در پشت زيردريايي هاي کلاس Virginia به حداقل ميزان ممکن کاهش يافته که در کل باعث کاهش چشمگير صداي توليدي در هنگام حرکت وسيله در آب مي گردد. اما اين همه ماجرا نيست و مجموعه اي از باله هاي عمودي و افقي که در بخش انتهايي بدنه جاي گرفته اند، با پخش کردن اندک جريانات باقي مانده، به افزايش پنهانکاري وسيله کمک مي کنند.
اما شايد مهمترين نکته در زمينه کاهش صداي توليدي در ناو زيردريايي USS Virginia ساختار خاص مجموعه پروانه ها در آن باشد. اين ساختار که جزئيات آن به صورت طبقه بندي شده باقي مانده با بهره برداري از يک سامانه مشابه جت هاي آبي باعث حذف حباب هاي پروانه که عامل اصلي شناسايي کشتي ها و زيردريايي ها در آب به شمار مي آيند شده که در نوع خود بسيار جالب توجه است.
کاهش صداي توليدي، تنها فاکتوري نيست که براي تبديل کردن USS Virginia و ديگر زيردريايي هاي هسته اي همکلاس آن بايد مورد توجه قرار بگيرد. علاوه بر صداي توليدي خود وسيله، امواج برگشتي سونار نيز نقش مهمي در شناسايي يک زيردريايي به وسيله دشمن دارند که براي رفع اين مشکل تمام سطح بدنه فولادي به وسيله پوششي از مواد لاستيکي لانه زنبوري پوشش داده شده است. اين پوشش که تا کنون جزئيات آن به صورت محرمانه باقي مانده از بازتاب امواج سوناري از سطح بدنه زيردريايي جلوگيري مي کند و شناسايي آن توسط سونارهاي دشمن را غيرممکن مي کند.
تهاجمي به معناي واقعي کلمه
زيردريايي هاي کلاس ويرجينياي نيروي دريايي، عليرغم اندازه بزرگ خود مي توانند تا اندازه زيادي از ديد دشمن پنهان باقي بمانند، اما به عنوان يک زيردريايي تهاجمي، اين وسايل بايد از توانايي به کارگيري جنگ افزارهاي قدرتمند برخوردار باشند.
چهار تيوب پرتاب اژدرهاي استاندارد 533 ميلي متر که در دماغه زيردريايي هاي تهاجمي همکلاس USS Virginia قرار گرفته اند، مي توانند اژدرهاي پرقدرت هدايت سيمي Mark 48 را شليک کنند. اين اژدرها که مي توانند بيش از 50 کيلومتر در زير آب حرکت کنند از درجه هوشمندي بالايي برخوردارند و با تکيه بر سونار نصب شده داخل بدنه خود که در فاز آخر حمله به کار مي افتد، قادر به رهگيري و تعقيب طولاني مدت طعمه هستند.
يک زيردريايي تهاجمي بايد قادر باشد تا علاوه بر زيردريايي دشمن، حملاتي را بر ضد شناورهاي سطحي آنها نيز سازمان دهي کند. براي رسيدن به اين هدف خدمه USS Virginia قادرند تا از موشک هاي ضد کشتي معروف Harpoon که در محفظه هاي مخصوص 533 ميلي متر بارگذاري شده اند استفاده کرده و کشتي هاي دشمن را که در فاصله هاي بيش از 200 کيلومتري قرار گرفته اند مورد تهاجم قرار دهند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
• لاکهید مارتین اف-۳۵ لایتنینگ ۲ هواپیمای جنگنده عمود پرواز ساخت شرکت لاکهید مارتین و تحت کاربری نیروی هوایی و به سفارش نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا است.
• میتوان گفت که جدیدترین هواپیمای نظامی آمریکا، جنگنده مشترک عمود پرواز F-35 JSF است که ساخت بوسیله شرکت لاکهید مارتین میباشد. این جنگنده طی یک برنامه مشترک توسط شرکت‌های نورث روپ گرومن، بی‌ای‌ئی سیستمز، پرات اند ویتنی و رولزرویس ساخته میشود.
• جنگنده JSF، جنگنده ایست چندمنظوره که برای عملیات هوا به زمین بهینه سازی شده و ماموریت هوا به هوا، اصولاً ماموریت ثانویه آن به شمار می‌آید از نظر تکنولوژی ناوبری پیشرفته ترین جنگندۀ جهان از نسل پنجم با ویژگی رادارگریزی یا بازتاب راداری بسیار اندک ؛ توان جذب پرتوهای راداری و پنهانکاری در مقابل رهگیر های حرارتی است.
• این هواپیما تا حدود زیادی به جنگنده اف-۲۲ رپتور شباهت دارد و طرح کلی آن مشابه این هواپیما بوده و هم چنین تا حدود زیادی نیز از فناوری‌های مشترکی بهره می‌جویند. تقاوت عمده ای جنگنده با اف 22 رپتور در ماموریت اصلی و ثانویه آنهاست که رپتور در جنگ هوایی و لایتینگ 2 به عملیات تهاجمی تخصص دارند و در رده بندی با توجه به ویژگی های بی همتای رپتور در مانور ، پنهانکاری و اخلالگری در رده پنجمین جنگندۀ برتر عصر قرار دارد.
• جنگنده F-35 در سه مدل ساخته میشود :
• مدل A که برای نیروی هوایی در نظر گرفته شده و جنگنده‌ای باقابلیت پروازی عادیست و قرار است جایگزین F-16 (فالکن) و A-10 شود.
• مدل B که برای سپاه تفنگداران دریایی( USMC ) طراحی شده و دارای برد زیاد و قابلیت نشست عمودی و برخاست کوتاه است و برای جایگزینی هارییر در نظر گرفته شده‌است.
• مدل C که برای نیروی دریایی ایالات متحده ( USN ) و نیروی دریایی سلطنتی انگلیستان در نظر گرفته شده دارایی قابلیت ناو نشینی ( فرود عمودی ) و برخاست بسیار کوتاه ( عمودی ) است.
• یکی از خصوصیات جنگنده F-35 کم پیدایی آن از لحاظ راداری است ( به جز در مدل B به دلیل نیاز کمتر به این ویژگی در این مدل)
• یکی از اصول کم پیدایی به کار رفته در این جنگنده استفاده از بدنهٔ تقریباً یک پارچه‌است، بدین معنی که ساختار بال با بدنه یکپارچه‌است و به داخل بدنه فرو میرود(برخلاف جنگنده‌های کنونی). همچنین در بدنهٔ F-35 به میزان قابل توجهی از مواد مرکب (کامپوزیت) به کار رفته‌است.
• در F-35، پسگرایی بال و دم نسبت به لبهٔ جلویی ۳۵ درجه و نسبت به لبهٔ عقبی ۱۵ درجه‌است. سکانهای عمودی ثابت هواپیما دارای پسگرایی تا ۳۵ درجه و انحراف تا ۲۵ درجه هستند. بدین ترتیب بعد از مدتها یک جنگنده مدرن بر سلطه بیش از ۵۰ سالهٔ بالهای پسگرا خاتمه داد.
• F-35 (همانند رپتور) به تجیزات داخلی الکترونیک یکپارچه مجهز است و برای کاهش هزینه‌ها در تمام این سری جنگنده‌ها از تجیزات استاندارد استفاده خواهد شد.
• همچنین این جنگنده به همراه رادار خود از سامانهٔ SA برای هرچه راحت تر کردن کنترل رادار بهره می‌برد که این سامانه وضعیت آسمان نبرد، دستورات و اجازه شلیک موشکها و اسکن زمینی و... را صادر و گزارش می‌نماید. از دیگر سامانه‌ها میتوان به سامانهٔ جلونگر فروسرخ که به منظور پرواز در ارتفاع پایین و آشکار سازی عوارض زمینی و پدافندهای دشمن استفاده میشود، نام برد.
• اما از لحاظ حمل تسلیحات F-35 دارای یک محفظه جنگ افزاری در زیر بدنه‌است که برای کم پیدایی راداری در آن محل تعبیه شده و در صورت عدم لزوم کم پیدایی راداری میتواند از آویزگاه‌های زیر بال نیز بهره ببرد.
• F-35 در بعد کوتاه برد از موشکهای رایج ساید وایندر ( در دو مدل X و M )استفاده خواهد کرد و در بعد میانبرد ( اکنون دوربرد ) از آمرام استفاده میکند .و در مدل C که از یک جستجو گر چند طیفی برای ردگیری موشکهای کروز کم پیدا بهره می‌برد.
• اما تسلیحات اصلی جنگنده (با توجه به اینکه وظیفهٔ اصلی این جنگنده ایفای نقش هجومی و ضربتیست) انواع -55/78/87 CBU است (این بمبها بمبهای هوا-انفجاری هستند و قبل از رسیدن به زمین منفجر می‌شوند و تاثیر هولناکی بر روی وسایل زرهی و به خصوص نفرات پیاده دارند و به قدری وحشتناک هستند که از آنها برای پاکسازی میادین مین استفاده میشود).
• از دیگر تسلیحات قابل حمل توسط F-35 بمبهای هدایت دقیق ( GBU ) در اواع عادی و سنگرشکن و درنهایت یکی از هولناکترین بمبها یعنی بمبهای سری JADAM ( که مانند سری GBU ) با این تفاوت که این بمبهای ترکش شونده برای مقاصد تهاجمی مستقیم استفاده می‌شوند.
• در نهایت بمبهای DAACM که برای تهاجم علیه فرودگاهها کاربرد دارند. همچنین انواع موشکهای هوا به زمین به اضافه یک توپ ۲۷ میلیمتری ماوزر در نمونه‌های عادی و توپهای غلافدار درنمونه‌های عمود پرواز را باید به این لیست افزود.
• در مدل B , C تغییر جهت خروجی گازها موتور به طور تدریجی به صورت خودکار و در زمانی که توسط سیستم هوشمند محاسبه میگردد ، به سمت زمین در هنگام فرود و به سمت عقب در هنگام برخواست ، این هواپیما را قادر به فرود عمودی و برخواستن بدون نیاز به باند بر روی قالب زمین ها و تمامی ناوهای هواپیمابر می سازد.
• ناوبری پسیار پیشروفته این جنگنده و تکنولوژی ویژه و نوین دید فراگسترده بکار گرفته شده در کلاه خلبان مبحث گسترده ایست که به طور جداگانه بدان خواهیم پرداخت.
• تاکنون قرارداد فروش این جنگنده با کشورهایی شامل انگلستان ، ایتالیا کانادا ، استرالیا ، نروژ ، مصر ، ترکیه و نیروی هوایی دفاعی ژاپن ، که هر یک دستکم 100 فروند از این جنگنده را سفارش داده اند منغقد گردیده است.
• اسرائیل هم از اولین متقاضیان این جنگنده بوده و همچنان نیز هست و درخواست خرید 100 فروند اف 35 لایتیگ II مدل A را رسماً مطرح کرده است ؛ که در راستای تحریم چاری فروش جنگ افزار تهاجمی در خصوص این کشور ( پس از حمله مشترک به نیروگاه اتمی عراق ) این درخواست از سوی ایالات متحده مورد موافقت قرار نگرفته و مردود تلقی شده است.
• ایندکس مشخصات »
• نوع کاربری: استریک فایتر
• شرکت سازنده: لاکهید مارتین
• خدمه: ۱ نفر
• نیروی محرکه: یک عدد Pratt & Whitney F119-PW-100
• استفاده شده در اف-۲۲ رپتور
• طول: ۱۳٫۵ متر
• عرض: ۱۰٫۸ متر
• وزن خالی: ۱۰۲۰۰ کیلو گرم
• حداکثر وزن: ۲۲۶۰۰ کیلو گرم
• حداکثر سرعت: احتمالاً ۱٫۸ ماخ
• برد: در نمونه ازمایشی ۱۲۰۰ کیلومتر
• آخرین قیمت: بین ۱۹۸ تا ۲۳۸ میلیون دلار
Royal K.S.A Air Force : The McDonnell Douglas ( Now Boeing ) F-15 C Strike Eagle
Short Take off in ful afterburner
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آواکس مخفف Airborne-early Warning and Control System
سيستم کنترل و (پيش)هشدار هوابرد
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
.
.
.
.
.
.
.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خطرناک‌ترین سلاح وای‌فای جهان با قابلیت شلیک از مسافت یک کیلومتری
یک شرکت مستقر در تگزاس حمل یک نوع تفنگ جدید با فناوری قفل و پرتاب به سبک جت جنگنده را آغاز کرده که به آماتورها اجاز ه می‌دهد به اهداف با فاصله یک کیلومتری شلیک کنند.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان(ایسنا)، سلاح گرم هدایت شونده دقیق جدید شرکت TrackingPoint مجموعه‌ای از سه اسلحه با دامنه‌های ردیابی 1100 متر، 915 متر و 777 متر است که با کشیدن ماشه شلیک نمی‌کند بلکه زمانی این کار را انجام خواهد داد که بداند به هدف مشخص شده برخورد خواهد کرد.
تیرانداز این کار را با قفل کردن یک لیزر بر روی هدف انجام داده و سپس محدوده‌یاب لیزر، قطب‌نما، حسگرهای محیطی برای اندازه‌گیری سرعت باد، واحد سنجش داخلی، رایانه بالستیک و موتور پیگیری شبکه‌ای این سلاح نیز درگیر میشود. اما تنها در زمانی که سلاح مستقیما به سمت هدف باشد، شلیک خواهد کرد تا از تیراندازی دقیق حتی بی‌مهارت‌ترین سربازان نیز اطمینان حاصل شود.
همچنین تمام تیرهای شلیک شده ثبت شده و به آی‌پد کاربر ارسال خواهد شد.
قیمت این سلاحها از 22 هزار و 500 دلار آغاز میشود.
منبع: ایسنا
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اس-300 چگونه معادلات را دگرگون میکند؟
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ارزيابي ها حاکی از آن است که تجاوز اخير نيروهاي هوايي اسرائيل به سوریه باعث تسريع در تكميل ساختار دفاع هوايي سوريه شده است، تا جایی كه احتمال مي رود دمشق موشك هاي پيشرفته اس 300 روسي را تحویل گرفته باشد كه در اين صورت سوريه از يك ساختار دفاع هوايي فوق پيشرفته برخورداراست؛ و براساس پيش بيني ها احتمالا موشك هاي اس 300 به زودي در سوریه "عملیاتی" خواهند شد.
بدین ترتیب هواپيماهايي كه از اسرائيل يا پايگاه انجرليک تركيه مي پرند، به راحتي در تيررس سامانه دفاع هوايي سوريه قرار خواهند گرفت و برد اين سامانه بيشتر از برد راکت هايي است كه هواپيماهاي ساخت امريكا (كه اسرائيل و تركيه از آن استفاده مي كنند) پرتاب مي كنند و اين بدان معناست که جنگنده هاي امريكاييِ ترکیه و اسرائیل، پيش از آن كه موفق به پرتاب راکت و بمباران شوند، خود هدف قرار خواهند گرفت.
روزنامه القدس العربی در تحلیلی پیرامون تحویل اس-300 به سوریه نوشت: سامانه دفاع هوايي جدید سوريه قادر به هدف قرار دادن موشك هاي كروز و بالستيك هستند، از اين رو احتمالا همسايگان سوريه مجبورند بعد از اين در برابر بحران سوريه موضع بي طرفانه اي اتخاذ كنند.
سامانه اي كه سوريه خريداري كرده بسيار جديد و از نوع اس 300 - بي ام يو 2 (s-300 PMU-2 Favorite) است. سيستم SA-20B در سال 1997 طراحي شد كه مدل پيشرفته اس-300 بي ام يو 1 (S-300PMU-1) به شمار مي آيد و در عین حال با داشتن موشك جديد 48 ان 6 اي 2 (N6E2 48) برد آن 195 كيلومتر افزايش پيدا كرده است. اين سامانه نه تنها قادر به پدافند موشك هاي بالستيك كوتاه برد است، كه مي تواند موشك هاي تاكتيكي ميان برد را هم هدف قرار دهد.
به نوشته این سایت روسی، سامانه اس-300 بي ام يو- 2 (S-300PMU-2 Favorite) از سامانه هاي توانمند در دنيا و در ميدانهاي دفاع هوايي به شمار مي آيد، زيرا علاوه بر توانايي پدافند و انهدام موشك هاي بالستيك، داراي رادارهايي است كه قادرند 100 هدف را رديابي كرده و به صورت همزمان به 12 هدف حمله كنند.
اين سامانه فقط 5 دقيقه زمان نياز دارد كه آماده شليك شود و موشك هايش نياز به تدابير خاصي براي نگهداري نیاز ندارند.
برخی ويژگيهاي فني و تاكتيكي سامانه اس - 300 بي ام يو- 2 (S-300PMU-2 Favorite):
-برد انهدام هدف: بين 5 تا 195 كيلومتر.
-ارتفاع انهدام هدف: بين 10 متر تا 27 كيلومتر.
-احتمال انهدام هواپيماها: 90 درصد
-سرعت اهداف مورد هدف: 2800 كيلومتر در ساعت
-ذخيره مهمات بين 96 تا 288 راکت.
-سرعت پرتابراکت: یک راکت در هر 3 ثانيه.
تانک M-60، بدنهء اصلي زرهي نيروي زميني ارتش ايران
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اگر در اولین نمونه ی ارائه شده می شد نشانه های تانک M60 امریکایی را دید، اما در نمونه ذوالفقار3 این همخوانی ها کمتر به چشم می آید. اگر در دو مدل قبلی (ذوالفقار 1 و 2) ، برجک تانک رگه هایی از تانك T-72Z روسی را در خود داشت، اما در ذوالفقار3 مهندسین ایرانی این یکسانی و همخوانی را کاهش داده اند. در اولین نمونه های ذوالفقار احتیاط مهندسین و محافظه کاری را به خوبی می شد مشاهده کرد. زیرا طراحی آن زیبا ولی ساده صورت گرفته بود. در مدل های بعدی، رفته رفته این طراحی شکل بهتری به خود می گیرد و به ویژگی تانکهای معاصر جهان نزدیک تر می شود.
اولین گمانه زنی ها در مورد مشخصات فنی ذوالفقار، مبتی بر این بود که این تانک حاصل مهندسی معکوس تانک های M60/2 و M-48 و T-72 می باشد . تصاویر این تانک نمایانگر این است که بدنه ی ذوالفقار شباهتهایی به تانک M-60 که سالها در نیروی زمینی ارتش شاهنشاهی ایران مورد استفاده قرار می گرفته است دارد. همچنین با توجه به شکل و ساختار برجک تانک، گمان می رفت که ذوالفقار از تجهیزات تانکهای روسی استفاده می کند. در مجموع این تانک را محصول آمیختگی تانکهای امریکایی و روسی می دانند. ایران از کاربران تانکهای روسی T-54 و T-55 و T-72 است.
اینم یه نمای دیگه از تانک زوالفقار 1. [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به دنبال تهدیدات پوچ و بی اساس رژیم صهیونیستی برای حمله به ایران، ارتش جمهوری اسلامی ایران نسلی جدید از تانکهای بهینه‌سازی شده خود را در رژه روز ارتش به نمایش گذاشت. تانکهای "ذوالفقار ۳" و "صمصام" تانکهای قدرتمندی هستند که قدرت دفاعی آنها باعث تعجب کارشناسان نظامی دنیا شده است.
به گزارش فرهنگ نیوز، به دنبال تهدیدهای نظامی رژیم صهیونیستی و تهدید حمله به ایران، ارتش جمهوری اسلامی ایران به رونمایی از دستاوردهای جدید خود پرداخت. در میان تسلیحات نظامی جدید ارتش، نسل جدید تانکهای ذوالفقار بسیار نمود دارد. در یک دهه اخیر، سیر تکاملی و پیشرفت تانکهای تولیدی در ارتش ایران بسیار سریع بوده به طوری که در تولید این ماشین جنگی قدرتمند به خودکفایی رسیده است.
مقایسه چند ناو برتر دنیا به روایت تصویر...[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
میل م‌آی-۲۶(به روسی: Ми-26) (نام‌گذاری ناتو Halo) یک بالگرد حمل‌ونقل چندمنظوره روسی و همچنین بزرگ‌ترین و پرقدرت‌ترین بالگرد تولید شده دنیا میباشد.میل می-۲۶ اولین بالگرد مجهز به روتورهای ۸ پره با قدرت ۱۱۴۰۰ اسب بخار میباشد.این بالگرد با ظرفیت خمل ۲۰ تن بار جهت ماموریتهای نظامی و غیرنظمی به کار برده میشود. اولین پیش‌نمونه آن در دسامبر ۱۹۷۷ به پرواز درآمد.و تا سال ۲۰۱۱ حدود ۳۱۰ فروند آن تحویل مشتریان گردیده است.
نوع بالگرد ترابری فوق سنگین
سازنده روسیه
طراح میل
اولین پرواز ۱۴ دسامبر ۱۹۷۲
بکارگیری نیروهای مسلح روسیه
وضعیت فعال
کاربران اولیه نیروی های مسلح اتحاد جماهیر شوروی
اوکراین هند بلاروس قزاقستان
تعداد ساخت حدود ۳۲۰ فروند
قیمت ۲۵ میلیون دلار
The USS Black Knight (Strike Fighter Squadron) : Grumman F 14/A Tomcat
Breaking the Sound Barrier over USS Carl Vinson (CVN-70) Aircraft Carrier
(McDonnell Douglas (now Boeing) F/A-18 Hornet ; Grumman F 14/A Tomcat on the Deck)
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اولین محموله اس 300 روسی تحویل سوریه شد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بشار اسد رئیس جمهوری سوریه در گفت و گو با شبکه المنار که قرار است امروز پخش شود ، تاکید کرد: سوریه نخستین محموله موشکهای اس 300 ضدهوایی روسی را دریافت کرده است و بقیه این محموله به زودی به دست ما می‌رسد. اسد اظهارکرد : تعادل قوای نظامی در سوریه به نفع ارتش این کشور تغییر کرده است.
تحویل موشک های اس 300 روسی به سوریه با مخالفت شدید غرب و رژیم صهیونیستی مواجه شده است.
"موشه یعالون" وزیر جنگ رژیم صهیونیستی مدعی شد که این رژیم محموله موشکهای اس 300 روسیه را قبل از ورود به خاک سوریه هدف قرار می دهد.
وی افزود: موشکهای اس 300، اسرائیل را در معرض تهدید قرار می دهند، البته این قرارداد تاکنون اجرایی نشده اما در صورت اجرایی شدن می دانیم چگونه با آن برخورد کنیم.
دیمتری راگزین نماینده روسیه در ناتو پیش از این اعلام کرده بود ، مسکو برای اجرایی شدن قرارداد سیستم موشکی اس 300 با سوریه و تحویل این موشکها اهتمام دارد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در ارتش آمریكا حداقل 17 نوع ازهاموی وجود دارد.
اتومبیل چند منظوره با قابلیت های بالا (High Mobility Multipurpose Wheeled Vehicle) یا به اختصار HMMWV یا هاموی (Humvee) اتومبیلی بادوام و قدرتمند نظامی است که این واژه برای اولین بار توسط کمپانی AM General مطرح شد. این اتومبیل نظامی جانشین شایسته ای برای جیپ هایی بوده كه تا قبل از ورود هاموی به بازار توسط ارتش آمریكا استفاده می شده است. اما مدت هاست که این اتومبیل چند منظوره نظامی با نام هامر در خیابان ها تردد می کند. تبدیل هامر به هاموی، تاریخچه ای پیچیده و تا حدودی قدیمی دارد.
تاریخچه
در سال 1977، ارتش آمریكا اعلام كرد كه اتومبیل های شهری مجهز به تجهیزات نظامی، پاسخگوی نیازهای نظامی نیستند. در سال 1977 كارخانه لامبورگینی مدل چیتا را تولید كرد تا مفاد قرارداد ارتش را به خود جلب كند. در سال 1979 میلادی، ارتش آمریكا تمامی مشخصات یک اتومبیل نظامی چند منظوره (هاموی) را كه مورد نیازش بود، به تصویب رسانید. در ماه جولای همان سال، شرکت AM General مقدمات كار طراحی اتومبیلی مطابق درخواست ارتش آمریكا را شروع كرد و در مدت تنها 11 ماه اولین نمونه اولیه آن به نام M998 تولید شد كه بلافاصله انجام آزمایش های گوناگون روی آن آغاز شد.
در میان شش شرکت کننده، شرکت های Teledyn، بخش دفاع کرایسلر (که بعدها توسط General Dynamics خریداری شد و به همین نام شناخته می شود) و AM General به مرحله نهایی راه یافتند. ارتش آمریکا، از هریک از این سه شرکت درخواست کرد تا اتومبیل نظامی حاضر در رقابت را در سه آرایش آمبولانس، حامل سرباز و حامل TOW طراحی کنند و بسازند. شرکت کنندگان با چالش هایی همچون استفاده از پنل های ضد گلوله، به حداقل رساندن وزن، قابلیت فرو رفتن در آّب هایی با عمق زیاد، عدم نشان دادن ضعف در سرما و گرمای شدید، مقاومت بالا، استهلاک کم و... رو به رو بودند که نهایتأ AM General توانست در مجموع امتیازات بیشتری را نسبت به رقبا کسب کند و به عنوان اتومبیل رسمی ارتش آمریکا انتخاب شد.
در ماه ژوئن 1981، ارتش آمریكا با AM General قراردادی منعقد كرد تا چند نمونه اولیه دیگر از M998 را به آمریكا بفرستد تا آزمایشات دیگری بر روی آن انجام بگیرد. پس از مدتی به این كارخانه اتومبیل سازی دستور رسید تا برای سال 1985 تعداد 55000 دستگاه از خودروی نظامی هاموی را ساخته و به آمریكا منتقل کند. اولین باری كه این اتومبیل در منطقه جنگی خدمت کرد در عملیات Just Cause بود كه طی این عملیات، آمریكا در سال 1989 به پاناما حمله كرد. اتومبیل های نظامی شكست ناپذیر هاموی دیواری مستحکم برای ارتش آمریكا در این جنگ بودند. پس از اثبات توانایی های هاموی در این نبرد، آمریکا و دیگر کشورها، ده ها هزار دستگاه از آن را سفارش دادند. آمریكا و چند كشور دیگر بیش از 10 هزار هاموی را در جنگ عراق در 2003 بكار بردند.
یكی از این هاموی ها در جنگ كوزوو (Kosovo) توسط ارتش یوگوسلاوی به غنیمت برده شد و هم اكنون این خودرو رو به روی ساختمان موزه ارتش در پارک قلعه نظامی Kalemegdan واقع در بلگراد ، صربستان به نمایش عمومی گذاشته شده است.
طی جنگ عراق، این خودروی شكست ناپذیر نظامی، باری دیگر توانایی هایش را به همگان ثابت كرد. در اوایل سال 2006 طبق آمار به دست آمده فقط 250 عدد از 10 هزار هاموی اعزام شده به عراق نابود شدند.
در سال 1992، شرکت AM General، بازاریابی برای فروش هاموی به عموم را آغاز کرد. در همان سال، تعدادی نمونه "تولید محدود" شهری از همان کارخانه ای که نمونه های نظامی در آن تولید می شد خارج شد. نمونه های تولید محدود در سازه و بخش فنی دارای همان مشخصات نمونه های نظامی بودند اما سیستم تهویه، سیستم صوتی، رنگ متالیک اتومبیل های شهری، صندلی های راحت تر و تزیینات چوبی به آن اضافه شده بود. در سال بعد، این شرکت با 50 نمایشگاه اتومبیل مذاکره کرد تا آنها را به عنوان نمایندگی فروش هاموی هایش برگزیند.
در ماه دسامبر سال 1999 میلادی، AM General نام و حقوق هاموی را به جنرال موتورز فروخت. جنرال موتورز تنها وظیفه بازاریابی، تقسیم تولیدات و انتقال آنها را به کشورهای مختلف بر دوش گرفته بود در حالیکه تولیدات هنوز بر عهده AM General بود. در این زمان بود که برای هویت بخشیدن به این اتومبیل نظامی، نام H1 برای آن در نظر گرفته شد.
جالب است بدانید که یکی از دلایل شهری شدن هاموی، علاوه بر تمایل خود AM General، اصرار زیاد آرنولد شوارتزنگر (بازیگر فیلم های هالیوود و فرماندار فعلی کالیفرنیا) بود و به دلیل قدرت عمومی که داشت، در تولید نمونه شهری هامر کمک شایانی کرد.
در سال 2002، شرکت AM General، نمونه کوچکتر H1 را طراحی کرد و ساخت که ابعاد کوچکتری داشت و خطوط تیز و پنل های تخت، انحنای بیشتری پیدا کرده کرده بودند و امکانات بیشتری در کابین به چشم می خورد تا مناسب تردد شهری باشد. خودرو مذکور H2 نام گرفت. هامر H2 در تأسیسات کنار کارخانه تولید H1 در میشاواکا به تولید رسید.
در سال 2005، نمونه کوچکتر هامر H2 یعنی H3 معرفی شد که یک شاسی بلند با ابعاد متوسط بود. این مدل در تأسیسات جنرال موتورز در لوس آنجلس به تولید رسید. موفقیت هامر تا جایی بود که در عرض 7 سال (تا سال 2006)، در 33 کشور نمایندگی داشت و به فروش می رسید. در تاریخ نهم مِی سال 2006 تصمیم گرفته شد تا تولید نمونه شهری H1 متوقف شود و این خبر در تاریخ دوازدهم همان ماه، عمومیت پیدا کرد. تنها در سال 2006، تعداد 729 دستگاه H1 به فروش رسید و شمار فروش آنرا از سال 1992 که تولید نمونه شهری آغاز شد، به تعداد 11 هزار و 818 دستگاه رساند.
در سال 2008، هامر از کانسپت HX رونمایی کرد که یک شاسی بلند کوچک دو در و دو نفره بود و قصد بر آن بود تا HX کانسپت به عنوان مدل H4 به تولید انبوه برسد که در همان سال شرکت جنرال موتورز از بحران فروش محصولات این برند خبر داد. در تاریخ اول ژوئن سال 2009، جنرال موتورز پرونده های ورشکستگی برند هامر را تکمیل کرد. یک روز پس از این واقع، شرکت چینی "صنایع سنگین سیچوان" مشتاق به خرید این برند شد و پس از اندکی از گفته اش پشیمان شد. جنرال موتورز هم اعلام کرد که اگر طی چند ماه آینده، خریداری برای این برند پیدا نشود، برند را کلأ منحل خواهد کرد. همین اتفاق هم افتاد و در تاریخ 31 ژوئن سال 2010، جنرال موتورز، تعطیل شدن تأسیسات هامر و منحل شدن این برند را رسمأ اعلام کرد.
هنوز هیچ اطلاعات دقیقی در دسترس نیست که نام "هامر" از کجا پدید آمده است اما طبق نوشته ها، در سال 1992 میلادی، پس از تولید نمونه های شهری این اتومبیل نظامی، نام آن از "هاموی" به "هامر" تغییر یافت تا ذهنیت جنگجویانه و خشن آنرا تا حدودی بر طرف کرده باشد. اما در مورد اینکه واژه هامر به چه معناست یا مخفف چه عبارتی است هنوز اطلاعات دقیقی در دسترس نیست و به نظر می رسد بیشتر به دلیل تلفظ راحت تر واژه هاموی، این تغییر انجام شده است.
سوپر تامكت 21
شركت گرومن، با ساخت جنگنده اف 14 تامكت، نه تنها مفاهيم و ساختارهاي بنيادين در تئوريهاي درگيري هوايي را تغيير داد، بلكه برتري خويش را بار ديگر در ميان رقباي قدرتمند خود، چون لاكهيد مارتين، مكدانل داگلاس و نورث روپ به اثبات رساند.
تامكت با استفاده از رادار قدرتمند دوربرد و موشكهاي هوا به هواي فنيكس،بالهاي متغيير و بدنه اي با طراحي فوق العاده كه نيروي براي زيادي را توليد ميكرد، كابوس هولناكي را براي نيروهاي هوايي بلوك شرق، و بخصوص شوروي پيشين رقم زد. كابوسي كه تا چند دهه ادامه داشت و اگر اين پرنده افسانه اي به خدمت پر افتخار خويش ادامه ميداد، همچنان به عنوان يك تحديد براي شكاريهاي نچندان پيشرفته شرقي به حساب مي آمد.
اما واقعا چرا چنين نشد؟ و چرا شركت گرومن از ساخت نمونه هاي پيشرفته تر ، و در ادامه ارتش آمريكا از به خدمت گرفتن نمونه هاي اصلاح شده آن خودداري كرد؟
اين قضيه به ماجراي توليد و خلق اين جنگنده باز ميگردد كه با چالش و بحران شديدي آغاز شد، و اگر ايران به عنوان يك وام دهنده و خريدار مطلوب وجود نداشت، تامكتها هرگز به پرواز در نمي آمدند.
كمپاني گرومن در ادامه توليد اف 14 سري اي كه بيشترين تعداد را شامل ميشد ، مدلهاي ديگري را نيز توليد كرد كه در واقع بيشتر تغيير دادن و ارتقاء نمونه اي محسوب ميشد تا يك توليد مجزا.
مدل بي از توليد و يا ارتقائ تعدادي نمونه اي ساخته شد ،نمونه سي هرگز ساخته نشد و در سطح يك پروژه مفهومي باقي ماند ،از مدل دي نيز تنها 38 فروند توليد كرد كه هركدام نسبت به سلف خود، داراي مزيتهايي در امكانات ناوبري، راداري و تجهيزات جانبي بودند، و البته موتورهاي سري جديد توربوفن، تا با استاندارهاي جديد مورد نظر در نيروي دريايي آمريكا مطابقت پيدا كند.
به عنوان مثال سري بي به عنوان نقش بازدارنده و دفاع هوايي ، جانشين جنگنده فرتوت اف 104 دلتا دارت شده و يا نمونه دي با استفاده از غلافهاي جستجوگر و تجهيزات جنگ الكترونيك، به عنوان جانشين اي 6 در نيروي دريايي پيشنهاد شد. بعدها سيستم تارپس( غلاف حاوي سيستمهاي فيلم و عكسبرداري و جاسوسي كه در زير بدنه تامكت نصب ميشود) به عنوان بخشي از امكانات جانبي اف 14 مورد استفاده قرار گرفت.
اما هر تغيير و پيشنهادي بايد نظرات سختگيرانه كنگره ، سياستمداران، فرماندهان و وزارت دفاع آمريكا را پشت سر ميگذاشت تا بتواند با دريافت حداقل سفارشات، بودجه لازم براي توليد و ارتقاء نمونه هاي قبلي را دريافت كند، و اين نبردي بود كه بطور مداوم كمپاني گرومن و جنگنده منحصر بفردش، تامكت با آن دست به گريبان بودند.
اين چالشها گاه به حدي بود كه پاي فرماندهان رده بالاي ارتش را نيز به ميان ميكشيد و خصومتي را كه بطور پنهاني در بين آنان وجود داشت را، نمايان ميساخت.
روزي كه اف 14 با به عرصه وجود گذاشت، نظرات بسياري را به سمت خود جلب كرد، بخصوص نيروي هوايي آمريكا كه با ديدن خصوصيات منحصر بفرد و توانايي هاي فريبنده تامكت، نسبت به جنگنده هاي تحت اختيارش، متقاعد شد كه اين همان چيزيست كه ميخواست، اما در يك نزاع بي سر و صدا و زد و بندهاي پشت پرده، نيروي هوايي آمريكا از داشتن اين جنگنده محروم شد.
گويا كه فرماندهان بلند پايه نيروي دريايي از يك سو و البته كمپاني مكدانل داگلاس از سوي ديگر، مانع از آن شدند كه نيروي هوايي خريدار تامكت باشد، زيرا كه رقابتي سنتي بين نيروي هوايي و دريايي وجود داشت و از طرفي مكدانل داگلاس بازار فروش خود را در نيروي هوايي، بخصوص در مورد اف 15 بشدت در معرض خطر ميديد.
اف 15 در واقع يك طرح شتابزده و سريع براي مقابله با ميگ 25 بود كه شايد تنها به دليل ضعف طراحي اويونيك با لامپهاي خلاء، قدرت كم مانور در نبردهاي هوايي نزديك ، و تكنولوژي عقب مانده روسها در ميگ 25، حرفي براي گفتن داشت، كه البته هيچگاه نيروي هوايي آمريكا را متقاعد نكرد كه بتواند بر روي آن حساب كلي باز كرده و به عنوان يك جنگنده ممتاز خط مقدم از آن استفاده كند، چه اينكه در سالهاي بعد با به كار گيري جنگنده هاي مدرنتر و نسل جديدتر اف 16 و اف 18 ، اين جاي خالي را در كنار ايگل ها پر كرد.
آنچه كه از گزارشات سري در آن زمان افشاء شده، حكايت از آن دارد كه در طي چندين مانور مشترك بين نيروي هوايي و دريايي آمريكا، جنگنده هاي اف 15 نيروي هوايي در نقش مهاجم و اف 14 هاي نيروي دريايي در نقش مدافع، وارد يك نبرد هوايي رو در رو شدند كه در نهايت تامكتها ي نيروي دريايي با امتيازات بيشتر برنده اين مانورهاي تمريني ميشدند، و همين باعث شد كه نيروي هوايي با علاقه بيشتري به دنبال تصاحب اين جنگنده باشد، ولي هيچگاه موفق نشد.
تامكت در ميان چنين فضاي پر از تنش و خصومت و رقابتي پديد آمد و ادامه داد..
با ورود به دهه 90 ميلادي ، كمپاني گرومن با چالشي عظيمتر روبرو گشت، تا بتواند مدل دي را به نيروي دريايي پيشنهاد دهد، اين نمونه كه از پيش به نام سوپر تامكت نام گرفته بود، بخاطر هزينه هاي سنگين توليد كه به 50 ميليون دلار در هر فروند بالغ ميگشت،توسط كنگره آمريكا رد شد، زيرا آنان عقيده داشتند با مبالغ كمتري ميتوان تعداد بيشتري جنگنده خريداري كرد و با اين كار پول ماليات دهندگان را در جاي بهتري صرف ميكنند.
گرومن با ارتقاء تعدادي از نمونه هاي اي به دي و با صرف هزينه 25 ميليون دلار براي هر فروند، پروژه را به پيش برد اما اين قضيه نشان داد كه زمان و شرايط به سود گرومن نيست و عرصه هر روز سخت تر و تنگتر خواهد شد، بخصوص با ورود جنگنده هاي اف 18 هورنت و نمونه هاي بعدي آن يعني سوپر هورنت از مكدانل داگلاس به نيروي دريايي، عرشه هاي ناوگان هواپيمابر آمريكا شاهد ورود جنگنده اي بود كه ميتوانست نقشي را بازي كند كه تامكت چندان حرفي در آن براي گفتن نداشت و آن چيزي نبود جز توان بالاي حملات سطحي و همين امر زنگ خطري پر طنين را براي تامكتها به صدا درآورد.
كمپاني گرومن تمام داشته هاي خود را در سبد تامكت ريخته بود، و اين در عين حال كه نقطه قوت آن بشمار ميرفت، از طرفي نقطه ضعف نيز محسوب ميشد، چراكه نميتوانست همانند رقيب سرسخت خود، مكدانل داگلاس ، همزمان دو جنگنده مطرح ايگل و هورنت را به بازار پر از رقابت ارتش معرفي كند.
اين مسئله باعث شده بود تا گرومن با نگاهي دورانديشانه ، آنسوي زمان و شرايط سياسي و منطقه اي را بنگرد و با استفاده از تجارب بدست آمده در نبردهاي تامكت، در نيروي دريايي آمريكا و البته نيروي هوايي ايران، نقاط ضعف و قوت اين جنگنده را بيش از پيش شناخته و نسبت به رفع آن اقدام كند.
گفته ميشود كه در كمپاني گرومن بخش اطلاعاتي ويژه اي پديد آمده بود تا بطور دقيق و مدون، نبردهاي هوايي تامكهاي ايران را ثبت و تمام جزئيات آن را بررسي كند. اين مسئله چندان دور از حقيقت نيست زيرا كه ايران به عنوان تنها كشور خارجي دارنده تامكت كه درگير جنگي طولاني و سنگين شده بود، ميتوانست ميدان آزمايش خوبي براي كسب اطلاعات واقعي از تواناييهاي اين جنگنده باشد، بخصوص با وجود تحريمهاي شديد و كمبود قطعات يدكي، فشار مضاعفي بر روي ناوگان تامكتهاي ايراني وارد ميشد و اين فرصت استثنايي بود كه گرومن ميتوانست از آن بالاترين بهره را ببرد.
رقباي گرومن در پروژه هاي سري و بسيار محرمانه، در حال طراحي جنگنده هايي بودند كه ساختار و امكانات و توانايي هاي بسيار متفاوتي را به نمايش ميگذاشتند، و اين بزرگترين چالشي بود كه بر سر راه گرومن براي ارائه يك مدل جديد از تامكت وجود داشت.
اخباري كه از پروژهاي محرمانه واي اف 22 و اف 117 و نمونه هاي ديگر به گوش گرومن ميرسيد، حاكي از آن بود كه ديگر دوران جنگنده هاي نسل پيشين به سر آمده و نيازهاي آمريكا براي تهاجم و دفاع در سراسر جهان بسيار متفاوت تر از دهه هاي گذشته خواهد بود.
ساختارهاي جديد چنين جنگنده هايي عملا مفهوم جديد يك شكاري تمام عيار را براي دهه هاي آتي نشان ميداد و اين چيزي نبود كه طراحان گرومن بتوانند ساده از كنار آن بگذرند.
گرومن از تمامي اين اطلاعات كسب شده و تجارب به دست آمده ، و همينطور شرايط جديد رقابت، متوجه شد كه چاره اي جز ايجاد يك تغيير ساختاري عظيم و شروع يك پروژه جديد كه مطابق با خواستهاي آينده ارتش باشد،را ندارد.
طراحان گرومن يكبار ديگر دست بكار شدند تا با خلق يك اثر جاودانه، قدرت بالاي خلاقيت و توانايي علمي خود را به اثبات برسانند، و نتيجه آن شروع پروژه سوپر تامكت 21 بود.
پروژه سوپر تامكت 21 قرار بود با يك طراحي جديد و دوباره، از اف 14 صورت گيرد.
به همين دليل چندين طرح جديد از بدنه كه بعضي از آنها تا حد زيادي فانتزي و تخيلي بود نيز ساخته شد.
طرحها عموما تامكت جديد را به شكل يك مثلث متساوي الساقين نشان ميداد كه بالهاي متحرك از ريشه امتداد يافته از نوك دماغه شروع شده و تا انتهاي لبه هاي حمله بال ادامه داشت. دو سكان افقي نيز كماكان در جاي خود قرار داشتند كه در بعضي ماكتها آنها را مختصر و كوچكتر نشان داده بودند و در مورد سكانهاي عمودي، زاويه انحراف بيشتري پيدا كرده و به مثلث شبيه تر شده بودند تا سكانهاي معمول در تامكت.
در نمونه هايي از تامكت تخيلي ، دهانه هاي ورودي هواي موتور تقريبا به شكل دهانه ورودي اف 22 ساخته شده بود و اين علائم همه خبر از احتمال خفيفه كار بودن تامكت جديد را ميداد.
اما درنهايت تمامي اين طرحها به كنار زده شد، زيرا كه يك طراح جديد بدنه، نيازمند سرمايه گذاري بسيار سنگين بود و در آن موقعيت پر از چالش گرومن، انجام چنين كاري با درنظر گرفتن تمامي مشكلات تامين بودجه و راه اندازي پروژه و قيمت نهايي، به نوعي خودكشي محسوب ميشد، و در عوض بدنه تقريبا بدون عيب و نقص اف 14 را به عنوان سكوي پرش تامكت 21 انتخاب كردند.
آنچه كه از طراحي جديد براي اين بدنه قديمي رقم خورد، افزايش ابعاد سطوح هدايت بود كه توانايي جنگنده را در چرخشها و مانورهاي هوايي افزايش داده و باعث بهبود عملكرد آن در نبردهاي تن به تن هوايي گردد.
فرم ساختاري بدنه تامكت بگونه اي بود كه هربار با باز و بسته شدن بالها، و تغيير زاويه آنها، تغييرات عمده اي در شتاب و سرعت و قابليتهاي مانور پديد مي آمد. گويا كه هميشه تعدادي طراح و مهندس سازه، دوباره هواپيما را براي همان لحظه و متناسب با همان شرايط طراحي ميكردند.
اين بدنه با هندسه متغيير خود، براي چنين پروژه اي ايده آل بود، اما كافي نبود.
در نگاه اول بيشترين تغيير را در زير بدنه ميشد ديد كه دو غلاف جستجوگر با امكانات مادون سرخ و اسكن الكترونيكي در زير بدنه قرار گرفته بود. شيشه يك تكه جلو از ديگر خصوصيات اين نمونه بود.
اما تغييرات واقعي انجام شده در بخشهاي اصلي، هنوز در راه بودند.
در قسمت موتورها، اين جنگنده نوين مجهز به دو موتور با قابليت سوپر كروز شده بود.
بدين ترتيب سوپر تامكت 21 ميتوانست با تمام ظرفيت، بدون نگراني خاصي از محدوديت سوخت، بطور طولاني مدت در سرعتهاي بالاي صوت به پرواز خود ادامه دهد و اين توانايي براي ورود و خروج هرچه سريعتر به ميدان جنگهاي آينده بسيار ضروري بود.
داشتن چنين قابليتي باعث ميشد تا تعداد كمتري جنگنده بتوانند محدوده بسيار وسيعتري را در برد عملياتي خود قرار دهند و در مدت زمان بسيار كمتري خود را به منطقه درگيري برسانند.
افزايش ظرفيت سوخت در كنار اين موتورهاي كارآمد، باعث بيشتر شدن ساعات پروازي و نياز كمتر به سوختگيري مجدد را پديد مي آورد.
اين موتورها ساخت جنرال الكتريك بودند و با داشتن نازلهاي خروجي با توانايي تغيير بردار رانش، بيشترين قدرت و توانايي در انجام مانورهاي سنگين و نفس گير را به تامكت جديد ميدادند. اين تكنولوژي تقريبا جديد و نوپا، تا حد زيادي توسط روسها نيز مورد استفاده قار گرفته بود و كارايي خودش را به اثبات رساند.
رادار بسيار كارآمد و پيشرفته اي پي جي 71 كه با توانايي انتقال اطلاعات مابين چند جنگنده ، عملا قدرت رهگيري و كشف اهداف بيشتري داشت و نمونه ساده تر آن در مدل دي قابليت خوبي از خود نشان داده بود نيز در ليست تجهيزات تامكت 21 قرار گرفت.
در كنار اين توانايي ها، افزودن قابليت حملات زميني كه تامكت با استفاده از طيف وسيعي از موشكهاي آشيانه ياب و دور ايستا و بمبهاي هدايت ليزري ضد بتن،به آن دست يافته بود، باعث شد تا بتواند از اين نظر در كنار ديگر رقباي خود در رده بالايي قرار گيرد.
اينها تنها بخشي از توانايي هاي تامكت 21 بود، و در پس اين پروژه، شايعاتي نيز وجود داشت كه صحت و سقم آن هيچگاه توسط گرمن و وزارت دفاع تاييد و يا تكذيب نشد.
بعنوان نمونه ارتقاء موشكهاي فنيكس با برد بيش از 300 كيلومتر و توانايي ارتباط ماهواره اي براي كشف دقيقتر اهداف، استفاده از مواد جاذب امواج راداري در بدنه و رنگ آميزي، سيستمهاي مقابله و انهدام موشكهاي زمين به هوا و هوا به هوا، از طريق جنگ الكترونيك ،از آن جمله بود.
گرومن با معرفي پروژه سوپر تامكت 21 ، عملا خود را براي ورود به عرصه جنگنده هاي فوق پيشرفته آماده كرده بود.
سوپر تامكت 21 سكوي پرش اف 14 به هزاره سوم و ورود به قرن 21 بود و اين را با نشان عدد 21 در نامگذاري جديد خود به رخ بقيه ميكشيد.
همه چيز براي شروع كار و استارت آماده بود، بجز يك مورد:
سفارش و بودجه لازم....
نيروي دريايي آمريكا، كه در چند دهه گذشته، و بخصوص دوران جنگ سرد مشتري دائمي توليدات گرومن بود، حال با وسواس و بي ميلي خاصي به اين پروژه جديد نگاه ميكرد.
هرچند سابقه درخشان تامكت در آن نيرو ضمينه خوبي را براي فروش تامكت 21 مهيا ميكرد، اما هزينه هاي سنگين تعمير و نگهداري تامكتهاي موجود و مشكلاتي كه در شليك و هدف زني فنيكس در جنگ خليج فارس پديد آمده بود، بهانه خوبي براي ديگر رقبا و البته معامله گران پشت پرده اين بازار بوجود آورده بود.
قيمت تمام شده تامكت 21 هرگز بطور دقيق مشخص نشد،شايد چون هرگز مورد توجه دقيق و جدي قرار نگرفت. اما با توجه به قيمت نمونه اف 14 اي كه در حدود 38 ميليون دلار بود، مي توان تصور كرد كه بهاي بسيار بيشتري براي آن در نظر گرفته شده بود،
قيمت تمام شده يك سوپر هورت چيزي حدود 55 ميليون دلار بود و اين مشكل بزرگي براي گرومن محسوب ميگشت، زيرا كه با توجه به صرف هزينه هاي لازم براي توليد چنين جنگنده اي كه امكانات بسيار پيشرفته تري نسبت به گذشته داشت، كم كردن قيمت ، تا حدي كه بتواند با بهاي هورنت مقابله كند، امكانپذير نبود و متاسفانه اين دقيقا همان نقطه ضعفي بود كه رقبا و سياستمداران روي آن انگشت گذاشته بودند.
هر چند كه در سال 1994 گرومن با يكي از رقباي ديرين خود ، نورث روپ ادغام شد، اما پروژه را همچنان با جديت دنبال ميكرد .
در اين بين اتحاد مكدانل داگلاس و بوئينگ در سال 1997 وضعيت را بسيار مشكلتر كرده بود،و اين دو كمپاني قدرتمند با سرمايه هاي فني و مالي خود به راحتي ميتوانستند وضعيت را براي گرومن كه حال بايد با برنامه هاي جديد ادغام شدن كنار بيايد سخت تر ميكرد، مضاف بر آن سري جديد سوپر هورنت كه بهاي كمتري نسبت به تامكت 21 داشت، عملا گوي سبقت را از گرومن ربوده بود.
گويا تاريخ و وقايع آن يك بار ديگر تكرار شد.
پيشنهادات گرومن به نيروي هوايي نيز مفيد واقع نشد، چون عملا اف 22 و اف 117 تمامي نيازهاي مورد لزوم را برايشان برآورده ميكرد، و در رده هاي پايينتر همچنان هورنت و ايگل و فالكن به خدمت در نيروي هوايي و گارد ملي ادامه ميدادند.
گرومن در چند نمايشگاه جهاني تسليحات و هواپيمايي، پروژه خود را به نمايش گذاشت تا شايد بازاري به غير از نيروي دريايي آمريكا پيدا كند، اما نتيجه اي نگرفت.
اروپايي ها مانند گذشته به ساخت نمونه هاي مشترك چند مليتي، مانند تورنادو علاقه بيشتري نشان ميدادند و دل مشغولي خاصي به يورو فايتر خود داشتند و در اين بين چندان اميدي به سرمايه گذاري و فروش در اين بازار بسيار محدود و بسته اروپا وجود نداشت.
در شرق دور نيز تقريبا وضعيت همين بود،و كشورهايي مانند كره جنوبي و ژاپن و يا حتي استراليا كه زماني قصد خريد اف 14 را داشت، چندان تمايلي به شركت در اين پروژه نداشتند.
شايد كه وجود پيمانهاي دفاعي و نظامي محكم بين اين كشورها از يك سو و آمريكا از سوي ديگر، نياز جدي آنان را براي بهينه كردن توان نيروهاي هوايي خود،و صرف ميلياردها دلار بودجه را بيهوده نشان ميداد.
شايعاتي نيز بر سر زبان افتاده بود كه چندين سرمايه گذار خصوصي و دلال تسليحات تمايل خود را براي شركت در اين پروژه نشان داده بودند،
و البته چنين چيزي از همان ابتدا نميتوانست مورد قبول قرار گيرد چرا كه هرگونه فروش تسليحات، با چنين تكنولوژي بالا، بايد با موافقت دولت آمريكا همراه ميشد، و بدون اين موافقت عملا راه به جايي نميرسيد.
نيروي دريايي آمريكا با از رده خارج كردن تمامي تامكتها، به نوعي پيام غير مستقيم را به گرومن داد كه ديگر قصد داشتن جنگده اي از اين نوع را ندارد، و در عوض نمونه هاي ارزانتر سوپر هورنت را براي جايگزيني تامكتها برگزيد، اما شايد واضحترين پيام را ديك چيني معاون رئيس جمهور وقت آمريكا، جورج بوش به گرومن داد كه در بخشي از سخنان خود در رابطه با هزينه ها و بودجه نظامي گفت:
ما ديگر هيچگونه سفارش و خريدي از گرومن نخواهيم داشت...
و اين بواقع تير خلاصي بود كه به پروژه سوپر تامكت 21 زده شد.
سوپر تامكت 21 عملا شكست خورده بود، بدون هيچ پشتوانه مالي و خريدار و بدون اينكه حتي يك نمونه اوليه ساخته شود.
شايد اگر اتفاقات و رويدادهايي در گذشته رخ نمي داد، ايران همانند 40 سال پيش به عنوان سرمايه گذار و خريدار مطمئن پا پيش مي گذاشت ، پروژه را از شكست ميرهانيد و اين تامكت افسانه اي را دوباره زنده ميكرد، و به احتمال خيلي زياد امروز شاهد پرواز سوپر تامكت 21 در نيروي هوايي ايران و نيروي دريايي آمريكا بوديم، اما اينبار سرنوشت تامكت جور ديگري رقم خورد.
از اين پروژه ناكام، تنها چند ماكت و طرح و نقشه هاي ابتدايي باقي مانده بود كه به بايگاني گرومن منتقل گشت،و براي هميشه به فراموشي سپرده شد..
اما مطمئنا نام و شهرت آن براي خلباناني كه روزي با اين ابر جنگنده دوران خود پرواز كرده و جنگيده بودند، فراموش ناشدنيست..
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سامانه موشکی راپییر
سابقه حضور سامانه‌های کوتاه برد در ایران به پیش از انقلاب باز می گردد. سامانه انگلیسی تایگرکت/سی کت و پس از آن راپییر اولین نمونه های بردکوتاه خریداری شده بودند. تایگر کت مدل زمین پایه و سی کت مدل دریاپایه از یک سامانه بودند که در سال 1966 وارد کشور شده و نمونه های دریایی بر روی چند فروند از ناوهای نیروی دریایی نصب گردید.
با تحمیل جنگ همه جانبه نظامی به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی، تمامی تجهیزات دفاعی کشور وارد نبرد شده و هرچقدر تایگرکت/ سی کت ناموفق ظاهر شدند، راپییر کارنامه رزمی قابل توجهی از خود بجا گذاشت. عدم توانایی تایگر کت در دفع تهاجمات هوایی به ناوها باعث از دست رفتن و آسیب دیدن چند ناو در طول جنگ شد.
اما راپییر موفق شد حتی بمب افکن‌های توپولف22 عراقی را که برای بمباران تهران آمده بودند به زیر بکشد. این عملکرد باعث شد تا پس از پایان جنگ تحمیلی تایگرکت/سی کت از نیروهای مسلح کنار گذاشته شود اما راپییر همچنان در حال خدمت است.
متخصصات داخلی سعی در بازسازی و بهبود زیرسامانه‌های این موشک داشته اند و موشک های بازسازی و بهسازی شده راپییر بارها مورد آزمایش موفق قرار گرفته‌اند. سامانه دفاع هوایی راپییر شامل پرتابگر با چهار موشک است که رادار مربوطه بر روی همین پرتابگر نصب شده است.
این سامانه با رادار DN181 ساخت ایتالیا نیز هماهنگ شده است تا توان درگیری با اهداف در تمام شرایط آب و هوایی را داشته باشد. همچنین سامانه‌های اپتیکی نیز علاوه بر رادار در این سامانه وجود داشته اند.
اخبار و تصاویری مبنی بر متحرک سازی سامانه راپییر نیز در گذشته منتشر شد که هم اکنون از میزان فراگیری این تغییر اطلاعی در دست نیست.
موشک 45 کیلوگرمی راپییر به سرعت 2.5 ماخ و برد 400 متر تا 6800 متر دست یافته و اهداف را سقف پرواز 3000 متر هدف قرار می دهد. اجزای سامانه راپییر در اختیار ایران به صورت کششی یعنی به کمک یک خودرو یدک کشیده می‌شوند با این وجود راپییر توانایی خود را برای دفاع از منطقه تحت پوشش اثبات کرده است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
یک مین ضد نفر است که قریب به 40 سال از تولید نمونه اولیه آن توسط ارتش امریکا میگذرد و هر بار دستخوش تغییرات و به روز رسانی های متعددی شده است.
روش کار این مین بسیار شبیه به اسلحه های ساچمه زن مانند شات گان میباشد با این تفاوت که این دسته مرگبار بر روی یک مین نصب شده و امکان شلیک 360 درجه و حتی به صورت ریموت کنترل را دارد.و دارای سنسور لیزری هستند.
(این گونه مین بسیار حساس بوده به طوری که در صورت بی دقتی جان اوپراتور نیز در امان نخواهد بود )
کشورهای استفاده کننده:
آمریکا.چین.فلاند.مجارستان.ای تالیا.پاکستان.فیلیپین.لهست ا ن.روسیه.آفریقای جنوبی.سوئد.کره جنوبی.ترکیه ویتنام و یوگوسلاوی
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
موشک بالستیک (به انگلیسی: Ballistic missile) به موشک‌هایی می‌گویند که تا ارتفاع بسیار بالایی اوج می‌گیرند(که این قسمت راه با موتور روشن انجام میشود) و مابقی راه را با استفاده از نیروی جاذبه زمین به سمت هدف می‌روند که مانند یک سقوط آزاد البته با هدایت صحیح است.
موشکهای بالیستیک معمولا ارتفاع بسیار بالایی می‌گیرند و برخی از موشکهای بالستیک که برد بسیار بالایی دارند حتی از جو زمین نیز خارج می‌شوند و با استفاده از یک ماشین ورود مجدد (RV) به جو باز می‌گردند.
تعریف
موشک بالستیک در حقیقت یک ماشین تحویل موشک- مولد، شامل سیستم رهیابی و محفظه حمل مهمات است که اساساً علیه اهداف زمینی و سطحی مورد استفاده قرار می‌گیرد. انواع گوناگون موشکهای بالستیک معمولا بر حسب برد طبقه بندی می‌شوند.
نوع خاصی از موشکهای بالستیک وجود دارد که از زیردریایی‌ها شلیک میشود و SBLM نام دارد. در ساخت موشکهای بالستیک، مبحث پیشرانه که مشخص کننده برد موشک است مهمترین مسئله محسوب میشود و پس از آن میزان توانایی حمل مهمات که قدرت تخریب آن را افزایش می‌دهد.
تـــــــــــاریخـــــــــ ـــچه
اولین موشک بالستیک A-4 نام داشت که معمولا با نام موشک وی-۲ (انتقام ۲) شناخته میشود که بین سالهای ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰ میلادی توسط آلمان نازی و زیر نظر ورنر فون براون ساخته شد. اولین پرتاب موفقیت آمیز وی-۲ در ۳ اکتبر ۱۹۴۲ بود و برای اولین بار در تاریخ ۴ سپتامبر ۱۹۴۴ علیه انگلستان مورد استفاده قرار گرفت. تا پایان جنگ جهانی دوم حدود ۳۰۰۰ موشک وی-۲ پرتاب شده بود.
انــــــــــــواع مـــــوشک بــــــــــالستیک
موشکهای بالستیک را میتوان از نظر برد و یا کاربرد آنها دسته بندی کرد، که معمولاً آنها را بر اساس برد گروه بندی می‌کنند. کشورهای مختلف از الگوهای متفاوتی برای دسته بندی موشکهای بالستیک استفاده می‌کنند.
موشک جنگی بالستیک کوتاه برد
(به انگلیسی: Tactical ballistic missile):با میزان برد ۱۵۰ تا ۳۰۰ کیلومتر
موشکهای بالستیک TBM
(به انگلیسی: Tactical ballistic missile): با میزان برد بین ۳۰۰ تا ۳٫۵۰۰ کیلومتر
موشک بالستیک کوتاه برد (SRBM)
(به انگلیسی: Short-range ballistic missile):با برد کمتر از ۱٫۰۰۰ کیلومتر
موشک بالستیک میانبرد (MRBM)
(به انگلیسی: Medium-range ballistic missile):با میزان برد بین ۱٫۰۰۰ تا ۳٫۵۰۰ کیلومتر
موشک بالستیک بلند برد (IRBM)
(به انگلیسی: Intermediate-range ballistic missile):با میزان برد ۳٫۵۰۰ تا ۵٫۵۰۰ کیلومتر
موشک بالستیک قاره پیما (ICBM)
(به انگلیسی: Intercontinental ballistic missile):با برد بیشتر از ۵٫۰۰۰ کیلومتر
به دلیل محدودیت موشکهای بالستیک در توانایی حمل بارهای سنگین عمدتاً از موشکهای بالستیک بلند برد و میانبرد برای حمل کلاهک‌های هسته‌ای استفاده میشود، زیرا در غیر این صورت پرتاب کردن حجم کمی از مواد منفجره معمولی توسط موشکهای بالستیک صرفهٔ اقتصادی ندارد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سامانه زمین به هوای اس-۴۰۰ "پیروزی" - (Triumf) ( روسی : C-400 «Триумф») نسل جدید سیستم پدافند هوایی روسیه است که توسط "مرکز طراحی الماس" (Almaz Central Design) طراحی شده و به عنوان یک بهبود از خانواده پدافند هوایی اس-۳۰۰ بشمار میرود.
اس - ۴۰۰ در سامانه نام‌گذاری در ناتو با نام اس آ-۲۱ (SA-21) شناخته میشود، این سیستم قبلاً با نام اس-۳۰۰ پ م او-۳ (S-300PMU-3) شناخته می‌شد.این سامانه زمین به هوا قابلیتهای سیستم‌های دیگر از سری اس-۳۰۰ را به چالش میکشد و برد آن حداقل دو بار بیشتر از برد ام‌آی‌ام-۱۰۴پاتریوت (MIM-104 Patriot) است.
به گفته منابع روسی و دیگر کشورها ، اس-۴۰۰ قادر به تشخیص ۱۰۰ هدف به طور همزمان و درگیر شدن با ۱۲ هدف به طور همزمان از محدودهٔ ۴۰۰ کیلومتری است، این هدفها میتوانند از جمله هواپیما، موشکهای کروز و موشکهای بالستیک باشند.
اس-۴۰۰ با داشتن قابلیت ۳ موشک مختلف، بسیار دوربرد ۴۰ان۶ (40N6)، دوربرد ۴۸ان۶ (48N6)، و موشک های با برد متوسط ۹ام۹۶ (9M96) قادر به پوشش کل عملکرد مورد نیاز است. هر یک از این موشکها دارای قابلیت های متفاوت است.
پیش روی سیستم اس-۴۰۰ در پایان سال ۱۹۹۰ میلادی (۱۳۶۹ خورشیدی) آغاز شد. این سیستم به طور رسمی توسط نیروی هوایی روسیه در ژانویه ۱۹۹۹ میلادی (دی ۱۳۷۷ خورشیدی) معرفی شد. در تاریخ ۱۲ فوریه ۱۹۹۹ میلادی (۲۳ بهمن ۱۳۷۷ خورشیدی)، اولین آزمایش در یار کاپوستین در آستراخان که موفقیت آمیز گزارش شده بود انجام شد. با این نتیجه سیستم اس-۴۰۰ برای به کار گرفته شدن به دست ارتش روسیه در سال ۲۰۰۱ میلادی (۱۳۷۹ خورشیدی) آماده می شد.
در نهایت این پروژه در فوریه سال ۲۰۰۴ میلادی (بهمن ۱۳۸۲ خورشیدی) اعلام شد. در ماه آوریل ، یک موشک بالستیک با موفقیت در یک آزمایش رهگیری و هدف قرار گرفت.
اس-۴۰۰ قادر به تشخیص ۱۰۰ هدف به طور همزمان و درگیر شدن با ۱۲ هدف به طور همزمان از محدودهٔ ۴۰۰ کیلومتری است، این هدفها میتوانند از جمله هواپیما، موشکهای کروز و موشکهای بالستیک است.
اس-۴۰۰ با داشتن قابلیت ۳ موشک مختلف، بسیار دوربرد ۴۰ان۶ (40N6)، دوربرد ۴۸ان۶ (48N6)، و موشک های با برد متوسط ۹ام۹۶ (9M96) قادر به پوشش کل عملکرد مورد نیاز است. هر یک از این موشکها دارای قابلیت های متفاوت است.
۴۰ان۶
۴۰ان۶ (40N6) موشک بسیار دوربرد قادر به نابود کردن هدفهای هوایی در محدودهٔ تا ۴۰۰ کیلومتر
۴۸ان۶
۴۸ان۶ (48N6) موشک دوربرد قادر به نابود کردن هدفهای هوایی در محدودهٔ تا ۲۵۰ کیلومتر
۹ام۹۶
۹ام۹۶ (9M96) موشک با برد متوسط قادر به نابود کردن هدفهای هوایی در محدودهٔ تا ۱۲۰ کیلومتر.
یک گردان معمولی اس-۴۰۰ از دست کم هشت سکوی پرتاب با ۳۲ موشک و یک پست فرماندهی سیار تشکیل شده‌است. در تاریخ ۲۱ مه ۲۰۰۷ میلادی (۳۱ اردیبهش ۱۳۸۶ خورشیدی) ، نیروی هوایی روسیه اعلام کرد که سامانه اس-۴۰۰ برایی ماموریتهای جنگی در اطراف مسکو و روسیه مرکزی قبل از ۱ ژوئیه ۲۰۰۷ میلادی (۱۰ تیر ۱۳۸۶ خورشیدی) قرارخواهد گرفت.
در تاریخ ۶ اوت ۲۰۰۷ میلادی (۱۵ مرداد ۱۳۸۶ خورشیدی) ، اولین هنگ مجهز به اس-۴۰۰ به خدمت فعال ارتش در در نزدیکی مسکو در آمد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
لحظه شلیک موشک سام3. موشک سام 3 که از سال 1961 وارد خط تولید شد همچنان نمونه های بسیار پیشرفته ان تولید میشود و میتوان نمونه های قدیمی را بسیار ارتقاع داد که شامل رادار دیجیتال ،رصد کننده اپتیکی و نمایشگرهای رنگی می باشد . سام 3 اولین بار در جنگ اعراب و اسرائیل سال 1973 به کار رفت که حداقل 30 فانتوم میراژ و اسکای هاوک را سرنگون کرد و اخرین پیروزی ان نیز سرنگونی یک اف16 و یک فروند اف117 در یوگسلاوی بود در سال 1999 بود.در تصویر رادار کنتورل اتش Low Blow را نیز میبیند .موشکهای چون سام 2 و 3 دارای سامانه هدایت در خط دید رادار هستند که فرمان هدایت را از مرکز کنترول بر روی بندهای کد شده رادویی دریافت میکردند که میشود با ایجاد اختلال موثر بر روی انها ارتباط بین موشک و را با واحد کنترل قطع کرد.از این رو از دهه 1970 به بعد بر روی موشک چون سام 6 به بعد از سیستم هدیات راداری فعال ویا نیم فعال استفاده شد که ایجاد اختلال بر روی ان سخت تر است. البته نمونه های جدید سام 3نیز دارای سامانه های ارتباطی بسیار قوی هستند که ایجاد اختلال بر روی انها دشوار شده است این موشک 35 کیلومتر برد و 18 کیلومتر ارتفاع عمل دارد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این تیربار نارنجک انداز ، نخستین بار در سال 1960 طراحی و ساخته شد. این تیربار به زودی جای تیربارهای کالیبر 50 میلیمتری را در نیروی زمینی امریکا خواهد گرفت. در حال حاضر هم در نیروی دریایی ، یگان تفنگداران دریایی و نیروی هوایی امریکا از این سلاح استفاده می شود. تيربار نارنجک انداز 40 ميليمتري MK-19 ، با هدف اجرای آتش پرحجم و سرکوب کننده برضد نیروها و سنگرها و خودروهای سبک دشمن ، برروی خودروهای هامر ، کامیون ها و خودروهای پشتیبانی M88 نصب می شود. در عملیات طوفان صحرا ، امریکایی ها از این سلاح استفاده می کردند.
تيربار نارنجک انداز MKI9 ، تا فاصله 1500 متری در مقابل اهداف کوچک و تا فاصله 2200 متری ، برضد اهداف بزرگ کارآمد است. نواخت تیر علمی این سلاح 60 تیر در دقیقه و نواخت تیر عملی آن 40 تیر در دقیقه است. وزن کلی این سلاح 431/54 کیلوگرم می باشد. هر جعبه مهمات این سلاح ، حاوی 48 گلوله با وزنی حدود 29 کیلوگرم است. برای اجرای آتش مؤثر در شب ، می توان دوربین دیددرشب AN/TVS-5 را بر روی این سلاح نصب کرد. مهمات استاندارد برای این تیربار نارنجک انداز ، خرج سوختار شدید چندمنظوره می باشد که قادر است در زره های ورقه ای سراسری (RHA) و بتون هایی به ضخامت 16 اینچ نفوذ کند.
در عملیات های آفندی از تيربار نارنجک انداز 40 ميليمتري MK-19 ، به صورت خمپاره اندازهای 60 میلیمتری (به عنوان سلاح منحنی زن) و در اجرای آتش مستقیم ، در نقش موشک اندازهای تاو استفاده می شود. نواخت تیر این تیربار ، 350 نارنجک در دقیقه بوده و برد مؤثر آن نیز 1600 متر می باشد.
کارکردهای فنی:
تيربار نارنجک انداز 40 ميليمتري MK-19 ، با هوا خنک می شود. با جداسازی قطار فلزی نارنجک ، کار باز و بست سلاح آغاز می گردد. این نارنجک انداز که با گاز باروت مسلح می شود ، کاملآ خودکار بوده و خدمه آن می توانند در مسافت های کوتاه و با مهمات محدود آن را با خود حمل کنند. این سلاح می تواند طیف گسترده ای از نارنجک های 40 میلیمتری را شلیک کند.
نارنجک های 40 میلیمتری دارای خرج سوختار شدید چندمنظوره M430 ، قادر هستند در زره هایی به قطر 2 اینچ نفوذ کنند. ترکش های این سلاح می تواند باعث کشته شدن افراد در فاصله 5 متری و زخمی شدن افراد در فاصله 15 متری از محل اصابت شود. متعلقات همراه این تیربار عبارتند از: بستر نصب MK64 ، MOD5 ، سه پایه M3 و دوربین دیددرشب AN/TVS-5. این تیربار را همچنین می توان بر روی برجک خودروهای زرهی و نفربرها نیز سوار کرد.
این هم تصویری از دو بمب افکن غول پیکر در کنار هم!![ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
که هر کدوم راهبرد های کاربردی نظامی خودش رو داره!! حالا میتونید به راحتی متوجه بشوید که چرا B52 لقبه خدای جنگ رو داره.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
M320 Grenade Launcher
نارنجک انداز سبک و پیشرفته ای است در ارتش ایلات متحده و ناتو.این مدل بسیار پیشرفته تر و موثر تر از مدل M203 میباشد.این نارنجک انداز طراحی شده شرکت هکلر و کخ آلمان میباشد.این نارنج انداز جایگزین مدله قبلی خود شد و توسعه یافت در ارتش امریکا.اما این نوع M320 نیز با مدلهایی که در اسلحه AG36 به کار رفته یکسان نیست و دارای تفاوتهایی میباشد.و مدل امریکایی دارای تفاوتهایی در قسمت جلویی ماشه برای تنطیمات بهتر و مستقل تر هست که مدل آلمانی فاقد آن میباشد.این مدل در سال 2008 به طور گسترده جایگزین مدل قبلی خود شد و هم اکنون نیز مورد استفاده هست.از قابلیتهای این مدل می توان مجهز شدن به دوربین دید در شب و مادون قرمز و مسافت سنج لیزری و گلوله های دود زا را نام برد.این نارنجک انداز قابل استفاده در دو مدل اسلحه M16 و M4 Carbine می باشد.این نارنجک انداز جدا گونه نیز قابل استفاده است.
طراحی و ساخت:سال 2008 هکلر وکخ آلمان
قیمت: 3500 دلار
وزن:1.5کیلو گرم
طول:350م.م
طول گلوله: 40x46م.م
سیستم تغذیه:تک فشنگ
نرخ آتش:5تا 7 دور در دقیقه
برد مفید:150متر
برد نهایی:400متر
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
3 تا از بمب افکن های سنگین راهبردی آمریکا که هر کدام به تنهایی ویزگی ها و القاب خاص خودشون رو دارا هستند.
B-2 Spirit:بمب افکن رادار گریز (شبح مرگ)
B-52 Stratofortress:بمب افکن سنگین(خدای جنگ)
B-1 Lancer: بمب افکن مافوق صوت
تمامی این بمب افکنها قابلیت حمل بمب هایی با کلاهک هسته ای رو دارا هستند و به تنهایی میتوانند جهنمی از آتش در خاک دشمن ایجاد کنند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سی-۱۳۰ هرکولس هواپیمای ترابری نظامی با چهار موتور توربوپراپ است که توسط شرکت لاکهید آمریکا ساخته میشود.
ایالات متحده آمریکا در شرایطی وارد جنگ کره شد که همهٔ هواپیماهای ترابری نظامی‌اش مثل سی-۴۶ و سی-۴۷ و سی-۱۱۹ (فلائینگ بوکس کار) و سی-۱۲۱ (کانستیلیشن) موتورهای پیستونی داشتند و طرح‌های‌شان متعلّق به جنگ جهانی دوم بود. بنابراین در دوم فوریه ۱۹۵۱ نیروی هوایی ایالات متحده طرح هواپیمای ترابری نظامی با مشخصات زیر را به مناقصه گذاشت:
قدرت حمل حدود ۱۷۱۴۵ کیلوگرم بارمزد
امکان پرواز از روی باند صحرایی
پرواز با سرعت زیاد از ارتفاع پایین
برد عملیاتی زیاد
دولت ایران پیش از انقلاب ۱۳۵۷، ۶۶ فروند از این نوع هواپیما را خریداری کرده بود. گمان میرود امروز تنها حدود ۱۵ فروند سی-۱۳۰ در ناوگان هوایی ایران در خدمت باشند. این هواپیما دارای ۴ موتور توربو پراپ است تا در صورت از کار افتادن ۱ یا ۲ موتور، به راحتی قابل پرواز و کنترل باشد.
هواپیمای ترابری سی-130 هرکولس را باید بدون تردید اسب بارکش نه تنها نیروی هوایی کشورمان ، بلکه
بسیاری از نیروهای هوایی کشورهای دیگر جهان به شمار آورد . نیروی هوایی ایران ابتدا در دهه 60 میلادی
تعدادی( سی-130 ) مدل بی را خریداری نمود، ولی بعدا آن ها را به پاکستان فروخته و انواع پیشرفته تر آن
یعنی( سی-130 ) ایی و اچ را جایگزین نمود ، که با وجود عمر و کارکرد فراوان ، همچنان سرپا و توانا می باشند.
کالبدشکافی گلوله‌ها
سابین پرلمن (sabine pearlman) عکاس سرشناس اتریشی،نمایی جالب از برش مهمات و گلوله‌های مختلف را عکاسی کرده است .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
mashreghnews.ir
pearlmanphotography.com
دوستان کسی فرق بین بمبهای jdam و sjdam رو میدونه؟
jdam یا کاملش Joint Direct Attack Munition يك كيت هدايت كنندهء بمب سقوط آزاده كه در محل دم يا قسمت انتهايي اون نصب ميشهنقل قول:
و دقت بمب رو تو سقوط ازاد افزایش میده
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
یه نمونه دیگه هم LJDAM میگن Laser Joint Direct Attack Munition
LJDAM شامل یک کیت استاندارد هدایت شونده JDAM به علاوه کیت هدایت لیزی است که قابلیت ردیابی سیگنالهای لیزر هدف را دارا میباشد. این بمب هدایت شونده برای منهدم ساختن اهداف متحرک و ثابت در زمین و دریا طراحی شده است. سیستم هدایت لیزری این سلاح همچنین توسط سیستم هدایت ماهواره ای GPS به صورت آلترناتیو پشتیبانی میشود.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کمپانی چند ملیتی اروپایی Eurocopter با استفاده از تکنولوژی Blue Edge با تغییر شکل و مقطع پروانه هلیکوپتر موفق شد صدای گوشخراش آنرا در حد نجوایی معمولی کاهش دهد و استتار کامل را برای پرواز هلیکوپتر ها فراهمآورد.
صدای بسیار بلندی که توسط پره های پروانه هلیکوپتر به وجود می‌آید،به دلیل عبور ملخ‌ها از جریان‌های گردابی برجامانده از چرخش پروانه اصلی است.نام علمی این برهمکنش تیغه-گرداب(Blade-Vortex) است.اما کمپانی Eurocopter با تغییر شکل این بالهای گردان و ایجاد انحنا در انتهای آن،توانست طول موثر تماس این تیغه‌ها را با جریان گردابی کاهش دهد و صدای ناشی از چرخش آنها را در حد صدای نجوایی معمولی به شدت 3 یا 4 دسی‌بل کاهش دهد،یعنی ساکت تر از فن های کامپیوتر بی صدایی همچون فن های کمپانی Enermax و یا فن های 120 میلیمتری بسیار معروف آلمانی Cougar vortex 120mm pwm.
تکنولوژی هایی مشابه این تکنولوژی در هلیکوپتر های آمریکایی UH-60 Black Hawk مدل رادار گریز و هلیکوپتر رادار گریز و پنهانکار RAH-66 Comanche به کار رفته شده است.
تيربار M 60 با كاليبر 7.62 ساخت كشور آمريكا
اين تيربار ساخت شركت SACO DEFENSE( زير مجموعه كمپاني عظيم هوا فضايي جنرال دايناميكز )، از سال 1957 تا كنون در حال توليد و خدمت در ارتش آمريكا بوده و كارنامه درخشاني از خود در نبردهاي گوناگون بجا گذاشته است.
اولين حضور اين جنگ افزار در جنگ طولاني مدت و بسيار خشن ويتنام بود و توانست كارايي خوبي از خود نشان دهد.گرچه اين سلاح انفرادي بوده و براي پياده نظام طراحي شده بود،اما قابليت بالاي تيراندازي اين سلاح به حدي بود كه بلافاصله به عنوان سلاح استاندارد بر روي هليكوپترهاي سري بل معروف به هيويي نصب و مورد استفاده قرار گرفت، همچنين استفاده گسترده از آن بر روي ناوچه هاي گشتي كه در تالابها و آبراههاي ويتنام گشت ميزدند، محبوبيت آن را در بين نيروهاي نظامي نشان ميداد.
همچنين نصب آن بر روي انواع خودروهاي زرهي و نيمه سنگين، جيپ و خودروهاي نفر بر آبي خاكي ، كارايي بالاي آنرا بيش از پيش مشخص ميكند.
سيستم تغذيه اين سلاح قطار فشنگ بوده ، اما نمونه هايي كه داراي خشاب باشند نيز ديده شده.باز و بسته كردن اين سلاح آسان و سريع انجام ميشود و در عين حال مقاومت خوبي در برابر حرارت زياد ناشي از شليك مداوم ، گرماي محيط و رطوبت و شن و خاك ميدانهاي نبرد دارد.
اين تيربار با نواخت تير 500 تا 650 گلوله در دقيقه، و برد موثر 1100 متر، توان پوشش دهي زيادي را در عرصه نبرد از خود نشان داد.
در طي سالياني كه از عمر توليد اين اسلحه ميگذرد، مدلهايي متنوع با قابليتهاي بيشتر توليد گشته، از جمله M 60 E1 . M60 E2 . M60 B . M60 C . M60 D. M60 E3 . M60 E4/MK43
اين اسلحه همچنان در حال استفاده در نيروهاي مسلح آمريكا ميباشد و به غير از آمريكا، ميتوان به ليست بلند كشورهايي اشاره كرد كه از اين سلاح در ارتشهاي خود استفاده ميكنند، مانند:
بوليوي، بوسني هرزگوين، برزيل،كامبوج، شيلي، كلمبيا،كاستاريكا، جمهوري چك، كنگو، دومنيكن، السالوادور، فيجي ، يونان، هايتي ، هندوراس، اندونزي، ژاپن، اردن، ليبريا، لوكزامبورك، مالزي،مغرب، نيكاراگوا، پاناما، پرو، فيليپن ، پرتغال ، سودان، تايلند، تونس، اوگاندا، ونزوئلا، تركيه وچند كشور ديگر..
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سلام . توی مستند Shock and Awe Poll که از مجموعه مستند های ultimate weapons است، فیلم نصب و شلیک این بمب ها وجود داره که از لینک زیر قابل دانلود است::n01:نقل قول:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
موشک بالستيك قدر" + مشخصات فنی و تصاوير
موشک بالستیک(قاره‌پیما) از دستاوردهای صنعت دفاعی کشور پس از انقلاب اسلامی بوده که باعث افزایش توان دفاعی کشور شده است.
مجهز بودن به فناوری ساخت موشکهای بالستیک باعث از بین رفتن تهدیدات نظامی مستکبران بر علیه جمهوری اسلامی ایران شده به همین دلیل در این گزارش به ویژگی‌های منحصر به فرد این موشک می‌پردازیم.
موشک بالستیک یک ماشین تحویل موشک- مولد و شامل سیستم رهیابی و محفظه حمل مهمات است که علیه اهداف زمینی و سطحی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
انواع گوناگون موشکهای بالستیک معمولا بر حسب برد شلیک دسته‌بندی می‌شوند، البته شایان ذکر است نوعی از موشکهای بالستیک قابلیت شلیک از زیردریایی را دارند که این موشکها SBLM نام دارد.
مبحث پیشرانه که مشخص‌کننده برد موشک است مهمترین مسئله در ساخت موشک‌هاي بالستیک به حساب می‌آید و پس از آن میزان توانایی حمل مهمات که قدرت تخریب آن را افزایش می‌دهد.
لازم به یادآوری است اولین موشک بالستیک A-4 نام داشت که معمولا با نام موشک وی-۲ (انتقام ۲) شناخته میشود که بین سالهای ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰ میلادی توسط آلمان نازی و زیرنظر ورنر فون براون ساخته شد. اولین پرتاب موفقیت‌آمیز وی-۲ در ۳ اکتبر ۱۹۴۲ بود و برای اولین بار در تاریخ ۴ سپتامبر ۱۹۴۴ علیه انگلستان مورد استفاده قرار گرفت. تا پایان جنگ جهانی دوم حدود ۳۰۰۰ موشک وی-۲ پرتاب شده بود.
مدت زمان پرواز موشکهای بالستیک بسیار کم است به همین دلیل دفاع در مقابل این موشکها همان گونه که در جنگ خلیج همیشه فارس 1991 بر همگان روشن شد، کماکان کار بسیار سختی است.
انواع موشکهای بالستیک:
موشکهای بالستیک را میتوان از نظر برد و یا کاربرد آنها دسته‌بندی کرد که معمولاً آنها را بر اساس برد گروه‌بندی می‌کنند.
کشورهای مختلف از الگوهای متفاوتی برای دسته بندی موشکهای بالستیک استفاده می‌کنند:
موشک جنگی بالستیک کوتاه برد ( Tactical ballistic missile) با میزان برد ۱۵۰ تا ۳۰۰ کیلومتر
موشکهای بالستیک TBM Tactical ballistic missile) با میزان برد بین ۳۰۰ تا ۳٫۵۰۰ کیلومتر
موشک بالستیک کوتاه برد (SRBM) ( Short-range ballistic missile) با برد کمتر از ۱٫۰۰۰ کیلومتر
موشک بالستیک میانبرد (MRBM) ( Medium-range ballistic missile) با میزان برد بین ۱٫۰۰۰ تا ۳٫۵۰۰ کیلومتر
موشک بالستیک بلند برد (IRBM) ( Intermediate-range ballistic missile) با میزان برد ۳٫۵۰۰ تا ۵٫۵۰۰ کیلومتر
موشک بالستیک قاره پیما (ICBM) ( Intercontinental ballistic missile):با برد بیشتر از ۵٫۰۰۰ کیلومتر
گفتنی است به‌دلیل محدودیت موشکهای بالستیک در توانایی حمل بارهای سنگین، عمدتاً از موشکهای بالستیک بلند برد و میانبرد برای حمل کلاهک‌های هسته‌ای استفاده میشود.
* موشک بالستیک ایران قدر
در این گزارش قصد داریم نگاهی كوتاه به موشک بالستیک ایرانی "قدر" داشته باشیم؛ به همین دلیل مشخصات این نوع موشک را بررسی می‌کنیم.
DF-15(با نام صادراتی:M-9 ;کد ناتو:CSS-6) موشکی است یک مرحله‌ای با سوخت جامد که در دسته موشکهای بالستیک با برد کوتاه (SRBM) قرار دارد.
طراحی این موشک در سال 1985 آغاز شد و اولین پرواز آزمایشی خود را در سال 1987 انجام داد. این موشک برای اولین بار در نمایشگاه صنایع دفاعی که در سال 1988 در شهر بیاجنگ چین برگزار شد به نمایش درآمد.
M-9 میتواند کلاهکی اتمی 50 تا 320 کیلوتنی و یا کلاهک متعارف 320 کیلوگرمی را تا مسافت 600 کیلومتری (373 مایلی) حمل كند. مدل‌های قدیمی‌تر این موشک دقت خطایی بین 300 تا 600 متر را دارا بودند که در مدل‌های جدیدتر این دقت به 150 تا 500 متر رسیده است (مدل‌های بروز شده این موشک دارای دقت خطای 30 تا 40 متری هستند). علت دقت بالای این موشک استفاده از سیستم خلبان خودکار پیشرفته در کنار سیستم موقعیت یاب جهانی GPS است.
این موشک از موتوری تک مرحله‌ای با سوخت جامد سود می‌برد که سرعتی برابر با 6 ماخ را در فاز نهایی به این موشک می‌بخشد.
M-9 به‌وسیله لانچرهای متحرک خود قابلیت جابجایی سریع را دارا است که به این موشک امکان تغییر مکان سریع برای جلوگیری از شناسایی شدن توسط دشمن و استفاده در شرایط بحرانی را می‌بخشد.
M-9 بردی دو برابر موشک اسکاد را داراست اما از کلاهک سبک‌تری سود می‌برد و خسارات کمتری را به هدف وارد میکند. سیستم هدایت خودکار و GPS مدرن این موشک امکان هدفگیری دقیق را برای نیروهای نظامی استفاده کننده فراهم می‌آورد.
M-9 در هدف گیری بسیار تواناست و با سیستم خلیان خودکار خود که توسط کامپیوتر دیجیتالی کنترل میشود استفاده از نیروی انسانی قبل از پرتاب را به حداقل رسانده است.
نسخه سوریه‌ای این موشک شباهت زیادی به مدل ایرانی دارد، اعتقاد بر این است که موشکهای ایران و سوریه با کلاهک 320 کیلوگرمی توانایی رسیدن به برد 800 کیلومتر (497 مایل) را نیز دارا هستند.
جمهوری خلق چین تحت فشار آمریکا قرار داد فروش این موشکها را کنسل کرد اما تکنولوژی این موشکها به کشورهای ایران، پاکستان و مصر فروخته شده است.
مشخصات موشک بالستیک قدر
قدر-110 موشک بالستیک با برد متوسط است که توسط ایران طراحی و ساخته شده است. برخی منابع به برد 2500 تا 3000 کیلومتری این موشک اشاره کرده‌اند با این تفاسیر این موشک توان ضربه زدن به دورترین نقاط اروپا را داراست و بیش از 70 درصد آسیا را در تیررس توان موشکی ایران قرار می‌دهد.
ایران این موشک را نخستین بار در رژه نیروی‌هاي مسلح خود در هفته دفاع مقدس به نمایش جهانیان گذارد.
قدر-110 نسخه بهبود داده شده موشک معروف ایرانی شهاب 3 است. این موشک بر خلاف شهاب 3 از موتوری 2 مرحله‌ای بهره می‌جوید که توانایی رسیدن به بردی 2500 تا 3000 کیلومتر را برای آن فراهم می‌آورد. اعتقاد بر این است که موتور اول این موشک سوخت مایع و موتور دوم این موشک از سوخت جامد بهره می‌برد.
ایران در سال 2005 میلادی طراحی موتور جدیدی با سوخت جامد را به پایان رساند و بنابر منابع نامعتبر احتمالا از این موتور در طراحی گروهی از موشکها از جمله Ghadr-110,Ghadr-110A,Ghadr-101 مورد استفاده قرار گرفته است.
البته برخی از وجود دو نسخه از موشک قدر نام برده‌اند که نسخه دوم آن با نام Ghadr-110 A نام‌گذاری شده و از موتوری سه مرحله‌ای سود می‌برد. از دیگر تفاوت‌های این نسخه و نسخه A این موشک میتوان به طول 19 الی 20+ متری این موشک نسبت به طول 17.5 متری نوع اول اشاره کرد.
منابع غربی طبق سیاست خود موشک قدر را به یک موشک چینی با نام M-18 ارتباط داده و قدر-110 را نوع ارتقا داده شده این موشک چینی معرفی کرده و اعلام داشته موشکهای شاهین پاکستان هم در زمره ی این گروه از موشکها قرار می‌گیرند.
موشک قدر-110 قابلیت مانور بهتری را نسبت به شهاب 3 دارا است و زمان آماده‌سازی آن برای شلیک نسبت به نسخه‌های اولیه شهاب 3 پایین‌تر بوده و در حدود 30 دقیقه میباشد، در حالی که در نسخه‌های اولیه شهاب این زمان بالغ بر چندین ساعت بود. سر جنگی این موشک ماسوره انفجاری، ضربتی و مجاورتی است و به صورت عمود پرواز شلیك میشود.
بسیاری از منابع غربی ساخت این موشک را تلاش مخفیانه ایران برای تولید شهاب 4 و دستیابی به موشک‌هایی با برد بلندتر عنوان ساختند، اما ایران این اطلاعات را بارها تکذیب و عنوان کرده است که برنامه‌ای برای تولید موشک‌هایی براي برد بیشتر از 2000 کیلومتر را ندارد.
این موشک به همت متخصصان داخلی و در صنایع موشکی شهید همت طراحی و تولید شده است.
اعتراف به قدرت موشكی ايران از زبان كارشناس آمريكایی
"رابین تیمرمان" Rubin Temmerman کارشناس نیروی دریایی آمریکا، موشکهای خلیج فارس را یک عامل تغییر بازی در خلیج فارس اعلام کرده است. به گفته این کارشناس، موشک بالستیک خلیج فارس، میتواند اهداف خود در 350 کیلومتری را نابود کند. مانند موشک کوتاه‌بردتر «فاتح» 110 که خلیج فارس از بر مبنای آن طراحی شده است، از سوخت جامد استفاده میکند که ذخیره‌سازی آن آسان بوده و شناسایی موشک را قبل از پرتاب مشکل میکند.
برخی گزارش‌ها حاکی از این موضوع است که این موشک از اطلاعات ردیابی شده توسط هواپیماهای شناسایی استفاده میکند تا اهدافی مانند ناوهای هواپیمابر را نابود کند.
ارزیابی پنتاگون که در آوریل سال گذشته انجام شد و به امضای "لئون پانتا" هم رسید، نشان می‌دهد که توپخانه ایران در برگیرنده موشکهای بالستیک با جستجوگرهایی میشود که آنها را قادر می‌سازد به دنبال کشتی بروند.
ناوهای مدرن آمریکا به سامانه‌های دفاعی پیچیده‌ای مانند سامانه سپر موشکی مجهز هستند، اما ایران با تکنولوژی که به آن دست یافته است میتواند از چند جهت در یک زمان به سمت ناو حمله کرده و فناوری آمریکا را خنثی کند.
منبع:
کد:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سیستم خمپاره انداز M224 یک خمپاره انداز 60 میلیمتری قابل حمل توسط نفر مورد استفاده در ارتش آمریکا است که از سال 1978 وارد خدمت شد و کم کم جایگزین خمپاره اندازهای قدیمی و باز مانده از دوران جنگ جهانی دوم و جنگ ویتنام همچون خمپاره انداز M2 و همچنین M19 گردید.از این خمپاره انداز به منظور پشتیبانی غیر مستقیم از نیروهای خودی در حالت شلیک با زاویه زیاد و در فاصله های کم استفاده می شود.همچنین استفاده در منطقه های کوهستانی و بد راه که امکان استفاده از آتش مستقیم وجود ندارد از این خمپاره انداز استفاده می شود.این خمپاره انداز شامل یک دو پایه و یک پایه بشقابی و یک بخش هدفگیری مدل M64A1 است.دو پایه به صورت کاملا ارگونومیک طراحی شده است به صورتی که لگد های حاصل از شلیک را به طور کامل به عقب منتقل کرده و مانع از جابجایی و برگشت لوله شود.لوله این خمپاره انداز نیز از نوع بدون خان است و مجهز به چاشنی ضربه زن از نوع M8 است.پایه بشقابی مخصوصی که در انتهای لوله این خمپاره انداز قرار دارد و آنرا به زمین متصل می گرداند به همراه یک بخش فنری که به عنوان ضربه گیر بر روی این خمپاره انداز قرار می گیرد،این ویژگی را برای این خمپاره انداز فراهم می آورد که در شلیک های پیاپی کوچکترین حرکت و انحرافی از راستای خود نداشته باشد و به این لحاظ این خمپاره انداز یکی از دقیق ترین خمپاره اندازهای سبک حال حاضر به شمار می رود.برد این سیستم خمپاره انداز از 70 متر الی 3500 متر می باشد که با تغییر زاویه خمپاره انداز قابل دستیابی است.بیشینه ریتم آتش این خمپاره انداز 30 خمپاره در دقیقه است که با این میزان شلیک حدود 4 دقیقه توانایی شلیک ممتد را دارد.
انواع مهمات که با این خمپاره انداز قابل شلیک است عبارتند از:انواع مهمات استاندارد 60 میلیمتری،خمپاره های استاندارد،خمپاره های به شدت انفجاری(HE)،خمپاره های فسفری،خمپاره های غیر متعارف همچون اشک آور و گاز های شیمیایی،خمپاره های دودزا برای علامت دادن در میدان نبرد،خمپاره های دارای فیوزهای تاخیری،خمپاره های نور افشان(ILLUM)،خمپاره های MOP،خمپاره های فرو سرخ برای ایجاد یک روشنایی قابل دید توسط دوربین های دید در شب برای نور افشانی پنهانی،خمپاره های چند منظوره و ضد نفر M1061 MAPAM ساخت کمپانی SAAB سوئد،خمپاره های آموزشی(TP) و مهمات تمرینی دوربرد FRPC.
لوله یک متری این خمپاره انداز از ترکیب های سبک و بسیار مستحکم و مقاوم ساخته شده است و عمر مفیدی در حدود 5000 شلیک دارد.این خمپاره انداز برای رسیدن به بیشترین کارایی خود احتیاج به سه نفر خدمه دارد که کار جا به جایی خمپاره انداز و همچنین خمپاره های آن را بر عهده داشته باشند.هر نفر 8 گلوله خمپاره در کیف مخصوص که در پشت نیروها قرار می گیرد توان حمل دارد.این خمپاره انداز به راحتی قابلیت باز و بسته شدن جهت حمل توسط نفر را دارد.این خمپاره انداز دارای دو مدل است.مدل CONVENTIONAL به صورت یک سیستم کلاسیک و کامل خمپاره انداز است که دارای 20.1 کیلوگرم وزن بوده و معمولا آنرا توسط خودروهای تاکتیکی همچون Humvee به محل مورد استفاده حمل می کنند.مدل HANDHELD مدل قابل حمل توسط نفر می باشد که بدون دو پایه بوده و دارای وزن رزمی 8.1 کیلوگرم میباشد و حمل آن به واسطه وزن سبک و دارا بودن بند به راحتی امکان پذیر است.در مدل قابل حمل توسط نفر این خمپاره انداز،پایه بشقابی بزرگ و سنگین زیر لوله حذف شده و به جای آن یک پایه پلیمری بسیار مقاوم و سبک قرار داده شده است.البته این خمپاره انداز با پایه پلیمری و دوپایه و بخش هدفگیری نیز در دسترس است که وزنی برابر 13 کیلوگرم دارد که از آن برای شلیک دقیق و همینطور جابجایی سریع توسط نفر استفاده می شود.این خمپاره انداز به لحاظ طراحی مخصوص لوله و خمپاره کمترین صدای ممکن را در هنگام شلیک تولید میکند.همچنین این خمپاره انداز برای ایجاد امنیت شلیک به صورت کلاسیک خمپاره اندازها شلیک نمی کند،در روش کلاسیک خمپاره را از سر لوله وارد خمپاره کرده و پس از برخورد چاشنی خمپاره با هد ضربه زن خمپاره شلیک می شود،بلکه سیستم دارای یک اهرم شلیک در قسمت پایین لوله است که پس از قرار گرفتن خمپاره در انتهای لوله و فشار دادن اهرم شلیک،خمپاره شلیک می شود.البته می توان این خمپاره را در حالت اتوماتیک نیز استفاده نمود به این صورت که هد ضربه زن را در حالت فعال نگه داشت در این صورت دیگر به ازای هر شلیک خمپاره یک بار فشار دادن اهرم شلیک نیازی نیست.
مسلسل دستي يوزيمسلسل يوزي را ميتوان به واقع پرچمدار مسلسلهاي تهاجمي سبك به حساب آورد كه با طراحي خوب و منحصر بفردش، همچنان محبوبيت بالاي خود را در بين گروههاي چريكي و كماندويي ،يگانهاي چترباز، امنيتي و همچنين شبهه نظامي و تروريستي حفظ كرده است.ايده ساخت و طراحي اين اسلحه در سال 1948 توسط سرگرد يوزي گال در ارتش اسرائيل بوجود آمد، و با وجود گذشت بيش از 60 سال از آن تاريخ ، همچنان توليد و مورد استفاده قرار ميگيرد و تاكنون بيش از 10 ميليون عدد از آن در چند كشور دنيا توليد شده است.كاليبر اين سلاح 9 ميليمتر بوده و با دو نوع خشابهايي كه ظرفيت 25 و 32 فشنگ را دارد تغذيه ميشود.وزن اسلحه حدود 4 كيلوگرم بوده و با نواخت تير 600 گلوله در دقيقه، و برد موثر 200 متر، و همچنين ابعاد كوچك و جمع و جور آن ، مناسب عملياتهاي چريكي، جنگهاي تن به تن شهري و عمليات ضد تروريستي بخصوص در محيطهاي بسته و محدود ميباشد.يكي از ويژگيهاي بسيار جالب اين سلاح، قرار داشتن قبضه آتش و خشاب در مركز ثقل اسلحه است كه باعث سهولت در بكارگيري اسلحه، زمان كمتر براي هدف گيري ، چابكي بيشتر در تغيير سمت آتش و از همه مهمتر پايداري در شليك و دقت در تيراندازي ميگردد.همچنين بخاطر وجود اين ويژگي، استفاده از آن با يك دست نيز به راحتي امكان پذير است و اين وضعيت زماني كه جنگجو از ناحيه يكي از دستها زخمي شده باشد، بسيار ارزشمند ميباشد.از ديگر ويژگيهاي اين سلاح، قرار گرفتن دستگيره گلنگدن در بالاي سلاح، و ثابت بودن آن در زمان شليك ميباشد كه اين امر براي جلوگيري از ورود گرد وغبار به داخل اسلحه بسيار موثر است. همچنين برگه ناظم آتش كه در بالا و سمت چپ قبضه سلاح قرار دارد و سه حالت تك تير، رگبار و ضامن را كنترل ميكند.يوزي با دو نوع قنداق ساخته ميشود:قنداق تاشو، كه بيشترين تعداد از اين مدل ساخته شده و بخاطر طول كم اسلحه در حالت قنداق بسته( 45 سانت) كاربرد بيشتري دارد.قنداق چوبي ثابت كه براي شليك به اهداف در فواصل دورتر كاربرد بيشتري دارد.از ديگر ويژگيهاي اين سلاح، قابليت نصب صداخفه كن بر روي لوله اسلحه است و اين ويژگي در عمليات تهاجمي و شبيخون كه عامل غافلگيري و اختفا نقش اساسي دارد، اهميت خاصي پيدا ميكند.اين سلاح در سال 2003 از رده عملياتي ارتش اسرائيل خارج گشت، اما همچنان در بقيه كشورهاي دنيا استفاده ميشود و نمونه هاي مدرنتر آن نيز طراحي و ساخته شده است.اين اسلحه در زمان پيش از انقلاب در ايران توليد ميشد.يوزي در زبان عبري مخفف جمله: خداوند قدرت من است، ميباشد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
توفان نام موشک ضد تانک هدایت‌شونده ایرانی است که به روش مهندسی معکوس بر روی موشک بی‌جی‌ام-۷۱ تاو ساخت ایالات متحده ساخته شده است.
کلاهک انفجاری این موشک ۳.۶ کیلوگرم جرم دارد و از نوع کلاهک‌های ضد تانک شدیدا انفجاری میباشد که قادر است حدود ۵۵۰ میلیمتر به درون زره فولادی نفوذ کند. نهایت برد این موشک ۳۸۵۰ متر و نهایت سرعت آن ۳۱۰ متر بر ثانیه میباشد.
در سال ۱۳۸۸ ایران اعلام کرد که تولید یک مدل ضدهلیکوپتر از این موشک را با نام قائم آغاز کرده است.
ساخت این موشک در اوایل دهه ۱۳۸۰ در مرکز صنایع هوافضای جمهوری اسلامی آغاز شد و آزمایش آن بر روی سکوهای شلیک از روی سه‌پایه، خودروهای رزمی زرهی و هلیکوپتر انجام شد.
به گفته مقامات ایرانی امکان شلیک این موشک از پرتابگرهای اصلی موشکهای تاو نیز وجود دارد. توفان-۲ مدل ارتقایافته این موشک است که جستجوگر دماغه و کلاهک دوقسمتی آن به بی‌جی‌ام-۷۱ئی ۲آ شباهت دارد، اما طول آن برابر با مدل قدیمی‌تر بی‌جی‌ام-۷۱ سی است.
بر اساس اعلام صنایع هوافضای ایران برد توفان و تاو مساوی است و امکان نصب کلاهک توفان ۲ بر روی مدل اولیه طوفان وجود دارد. موشکهای توفان و توفان-۲ بر روی نفربرهای زرهی ام-۱۱۳ و براق و هلیکوپترهای کبرا و شباویز ۱-۲۰۹ نصب شده‌اند.
نیروی زمینی ارتش شاهنشاهی ایران از نخستین کشورهای واردکننده و بزرگ ترین دارنده موشکهای تاو بود و این کار را از سال ۱۹۷۱ انجام داد.
تعداد موشکهای تاو خریداری شده توسط ایران بسیار زیاد بود و در مجموع ۴٬۷۶۰ عدد از این موشک بین سالهای ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۶ و ۱۹٬۰۶۴ عدد دیگر بین سالهای ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۹ خریداری شد.
در همان سالهای نخست، خطوط تعمیر و مونتاژ این موشکها در شرکت صنایع الکترونیکی ایران (IEI) آغاز بکار کرد. در ماه مه سال ۱۹۷۵، مذاکرات میان ایران و شرکت هیوز برای تولید مشترک موشکهای تاو و موشک هوابه‌زمین ماوریک بجایی نرسید زیرا دو طرف بر سر نظام قیمت‌گذاری اختلاف نظر داشتند.
شرکت هیوز مبلغ دریافت مجوز تولید را برای ایران برای تولید موشک تاو ۲۰ میلیون دلار و برای موشک ماوریک ۲۵ میلیون دلار اعلام کرد. انقلاب ۱۳۵۷ ایران باعث لغو شدن تمام قول و قرارها میان دو کشور گردید.
نوع موشک : ضد تانک هدایت‌شونده
اولین سازنده : ایران
ابعاد ۱۵۲ م‌م
برد عملیاتی : ۳۸۵۰ متر
ورن سر جنگی : ۳٫۶ کیلوگرم
سیستم کنترل : هدایت سیمی (هدایت لیزری در انواع متأخر)
کاربران : ایران ، حزب‌الله لبنان
جنگ‌ها : جنگ اسرائیل و لبنان (۲۰۰۶)
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
محافظ ضدگلوله قابل نصب روی کلاههای کامپوزیت و فلزی جهت حفاظت از صورت.دارای فضای آزاد جهت گوشی بیسیم و ریل جهت نصب انواع تجهیزات پیش بینی شده.مانند دوربین دید درشب
رونمایی از تانک بر فوق سنگین ارتش
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
mashreghnews.ir
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دوشکا (به روسی: Дегтярёва Шпагина Крупнокалиберный (ДШК)، آوایش: دِگتیاریووا اشپاگینا کروپنوکالیبِرنیی، به‌معنی «کالیبر-بزرگ دگتیارف-اشپاگین»)، گونه‌ای مسلسل سنگین ساخت شوروی با کالیبر ۱۲٫۷x۱۰۸ میلیمتری است که تولید آن در سال ۱۹۳۸ آغاز شد.
واسیلی دگتیارف طراح اصلی این سلاح بود و گئورگی اشپاگین سازوکار خشاب آن را بهبود بخشید. دوشکا واژه‌ای روسی به معنی «عزیزم» است که با توجه به شباهت آن به نام اختصاری این سلاح DShK برای آن انتخاب شده‌است.
دوشکا هم مثل همتای آمریکاییش ام۲ براونینگ که آن هم مانند دوشکا هنوز در حال خدمت نظامی است، در نقش‌های مختلفی قابل استفاده است. از دوشکا میتوان به عنوان دفاع ضدهوایی، مسلسل تانک، و سلاح حمایتی پیاده‌نظام استفاده کرد.
وزن ۳۴ کیلو (تفنگ)
طول ۱٬۶۲۵ میلیمتر
فشنگ ۱۲٫۷×۱۰۸م‌م
کالیبر ۱۲٫۷
ریت آتش ۶۰۰ گلوله در دقیقه
سرعت سیر دهانه ۸۵۰m/s
برد موثر ۲۰۰۰ متر
سامانه تغدیه نوار ۵۰ فشنگی
نشانه روی مکانیکی/نوری
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خطوط گوشه پایین سمت چپ دوربین یک تک تیر انداز نظامی برای تشخیص فاصله خود از هدف (سرباز دشمن) به منظور شلیک دقیق تر است . بدین گونه که در صورتی که هدف (سرباز دشمن) مثلا در بین خطوطی که بالای آن ۴ نوشته شده است قرار گیرد بدین مفهوم است که هدف در فاصله ۴۰۰ متری از تیرانداز قرار دارد و تک تیرانداز با استفاده از این اطلاعات میتواند دوربین نشانه روی خود را برای هدف در این فاصله تنظیم کند.
نبردناو یاماتو
نبردناو یاماتو (به ژاپنی: 大和) و (به انگلیسی: Yamato) نبردناو ژاپنی بود که، امپراتوری ژاپن، در جنگ جهانی دوم استفاده می‌کرد. نام این نبردناو، برگرفته از نام استان یاماتو است.
.
این نبردناو در ۱۹۳۷ به آب انداخته شد و پس از یک هفته راه‌اندازی گشت. پس از حمله به پرل هاربر در ۷ دسامبر ۱۹۴۱، یاماتو برای مبارزه با نبردناوهای قدرتمند ایالات متحده، که رقیب اصلی ژاپن در اقیانوس آرام محسوب می‌شد، انتخاب گردید. در سال ۱۹۴۲، یاماتو، پرچمدار کشتی‌های ناوگان ترکیبی ژاپن در آمد و در ژوئن ۱۹۴۲، دریابد ایسوروکو یاماموتو به فرماندهی این نبردناو منصوب شد. دریابد یاماموتو در اوایل ۱۹۴۳، هدایت ناوگان را در نبرد میدوی برعهده داشت. این نبرد برای امپراتوری ژاپن، فاجعه آمیز بود و ناوگان ایالات متحده موفق شد تا در آن به پیروزی برسد. اطلاعات دقیق آمریکایی‌ها سبب شد که از نقشه دریابد یاماموتو از پیش آگاه شده ضربات بر سهمگینی بر ژاپنی وارد آوردند. پس از این نبرد به حضور نظامی ژاپن در اقیانوس آرام مرکزی پایان داده شد.
این نبردناو در ۷ آوریل ۱۹۴۵، پس از برخورد چندین اژدر و بمب، از جانب ناوگان ایالات متحده آمریکا، در شمال اوکیناوا غرق شد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]