خال ها , كوچولو هاي پر دردسر
خال ها , كوچولو هاي پر دردسر
در يك تقسيمبندي كلي خالها به دو دسته تقسيم ميشوند: خالهاي ملانوسيتي اكتسابي و خالهاي ملانوسيتي مادرزادي خالهاي ملانوسيتي اكتسابي شايعترين خالهايي كه در محدوده صورت ايجاد ميشوند، خالهاي ملانوسيتي اكتسابي هستند كه بهصورت معمول در صورت همه مردم وجود دارند. اين نوع خالها مجموعهاي از سلولهاي رنگدانهداري هستند كه بهطور گروهي دور هم قرار گرفتهاند و معمولاً به دنبال دوران بلوغ و دوران حاملگي ظاهر ميشوند.
دو عامل در بروز خالهاي ملانوسيتي اكتسابي مهم است:
الف) زمينه ژنتيكي:
تعداد خالهايي كه در طول عمر يك فرد در بدن يا صورتش ظاهر ميشود، ارثي است. اما زمان بروز اين خالها براساس زمينه ژنتيكي هر فرد فرق ميكند.
ب) بعضي از عوامل محيطي باعث ميشوند عامل ژنتيكي بروز خال از حالت بالقوه به بالفعل دربيايد و زودتر از زمان موعد ظاهر شوند. نور خورشيد يكي از مهمترين عواملي است كه در بروز زودتر خالهاي ملانوسيتي اكتسابي نقش دارد، استفاده مرتب از ضد آفتاب و دوري از نور خورشيد ميتواند در پيشگيري موثر باشد.
● خالهاي ملانوسيتي مادرزادي
اين نوع خالها از بدو تولد در بدن يا صورت افراد وجود دارند و اغلب بهصورت ضايعات برجسته سياه يا قهوهاي رنگ هستند. خالهاي ملانوسيتي مادرزادي به سه دسته كوچك، متوسط، بزرگ (غولآسا) تقسيم ميشوند. در خالهاي ملانوسيتي مادرزادي بزرگ كه اندازه آنها بالاي ۲۰سانتيمتر است احتمال ايجاد ملانوسيت بدخيم زيادتر است. اينگونه خالها هميشه بايد تحت نظر دكتر باشند.
● برداشتن خال از نظر زيبايي و طبي
عدهاي قادر به تحمل خالهايي كه زيباييشان را تهديد ميكند، نيستند و در نتيجه تصميم به برداشتن خالهايشان ميگيرند. دكتر «كامران بليغي»، متخصص پوست و مو و عضو هيأت علمي دانشگاه علومپزشكي تهران در اين باره ميگويد: «برداشتن خال يا براساس ضرورت طبي صورت ميگيرد و يا به خاطر زيبايي. يكسري خالها هستند كه با تشخيص پزشك بايد برداشته شوند. خالهايي كه بهطور ناگهاني دچار تغييراتي مثل پيدا كردن حاشيه نامنظم، نامنظم شدن رنگ خال، پيدا كردن حاشيه غير قرينه، خارش، التهاب، خونريزي و ... شوند، بايد
تحت نظر پزشك و با انجام آزمايشهاي لازم در اين زمينه برداشته شوند. اما در حالت عادي اگر خال دچار هيچكدام از اين تغييرات نشد، برداشتنش ضرورت طبي ندارد و ما توصيه نميكنيم، مگر اينكه خود فرد به لحاظ زيبايي ظاهري دوست داشته باشد خالش برداشته شود.»
دكتر بليغي ادامه ميدهد: «بعضي از خالها ذاتاً بدخيم هستند و اغلب به مرحله بدي كه ميرسند كه مريض به پزشك مراجعه ميكند، اگر آن خال برداشته نشود، قطعاً خطرناك است. خالهاي بدخيم ويژگيهايي دارند كه ميتوان آنها را از ساير خالها تشخيص داد. با آزمايش تكهبرداري آسيبشناسي ميتوان متوجه بدخيمي خال شد.»
بعضي از متخصصين معتقدند كه براي برداشتن خال چه با ضرورت طبي و چه به خاطر زيبايي بايد آزمايشهاي آسيبشناسي و پاتولوژي روي خال صورت بگيرد. دكتر «امير هوشنگ احساني» متخصص پوست، مو و ليزر و عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران ميگويد: «از لحاظ علمي و از نظر قانون طب، هر ضايعهاي كه از بدن برداشته شود، حتي اگر بدانيم كاملاً خوشخيم است بايد روي آن آزمايشهاي آسيبشناسي صورت بگيرد. هرچند در حال حاضر برداشتن خالها به منظور زيبايي، در بيشتر موارد بدون هيچ آزمايشي صورت ميگيرد و همه چيز به تشخيص پزشك از روي ظاهر خال بستگي دارد.»
● روشهاي برداشتن خال
شايد شما هم يكي از افرادي باشيد كه قصد برداشتن خال صورت خود را دارند و دوست دارند قبل از برداشتن خالشان از كساني كه تجربه اين كار را داشتند، سؤال كنند و ببينند آنها چه روشي براي برداشتن خالشان تجربه كردهاند. در حال حاضر روشهاي مختلفي براي برداشتن خال وجود دارد، اما بهطور كلي روشهاي علمي و شناختهشدهاي كه براي برداشتن خال وجود دارد به سه دسته تقسيم ميشود:
۱) سوزاندن خال،
۲) جراحي
۳) ليزر.
سوزاندن، يكي از روشهاي قديمي برداشتن خال است. در اين روش خال با دستگاه كوتر از طريق ايجاد گرما به وسيله جريان برق سوزانده ميشود. از آنجايي كه خالها معمولاً قسمتهاي عميقي در پوست دارند، اين روش ممكن است فرورفتگي چاله مانندي را در سطح پوست ايجاد كند. روش سوزاندن خال كه بيشتر در گذشته استفاده ميشد، براي برداشتن خالهاي ريز و سطحي كاربرد دارد، البته امروزه دستگاههاي راديو فركانسي جايگزين دستگاههاي كوتر شدهاند كه باعث ميشود بهكار بردن اين روش اثر كمتري روي پوست بگذارد.
جراحي؛ اين روش پركاربردترين روش براي برداشتن خال در ميان پزشكان است. در اين روش با ايجاد بيحسي موضعي در محدوده خال، با تيغ جراحي يك برش ساده روي پوست ايجاد و خال از عمق پوست خارج ميشود، سپس جاي آن يك يا دو بخيه ظريف زده ميشود.
ليزر كردن؛ ليزر يك فنآوري جديد علمي است كه در بسياري جراحيها استفاده ميشود و در برداشتن خال هم كاربرد دارد. روش ليزر در برداشتن خال مثل روش سوزاندن است، با اين تفاوت كه در اين روش بهجاي جريان برق از امواج ليزر براي تخريب يا تراش خال استفاده ميشود.
● بهترين روش براي برداشتن خالدكتر اميرهوشنگ احساني درباره اينكه كدام روش براي برداشتن خال مناسب است، ميگويد:«روش ثابت يا واحدي براي برداشتن همه خالها وجود ندارد و براي هر خالي با توجه به ويژگيهايش يك روش مناسب است. مثلاً براي خالهاي ريز و سطحي كه عمق زيادي در پوست ندارند، ليزر كردن ميتواند روش مناسبي باشد اما براي خالهاي بزرگ و برجسته كه عمق زيادي در پوست دارند، جراحي روش مناسبتري است، چرا كه در اين روش خال از عمق پوست برداشته ميشود و چيزي از آن باقي نميماند كه احتمال برگشت خال را ايجاد كند، از طرفي با بخيههايي كه روي پوست زده ميشود، سطح شكافته پوست بعد از مدتي جوش ميخورد و احتمال ايجاد فرورفتگي در پوست وجود ندارد. تشخيص اين روشها با پزشك متخصص است، اما قبل از هر عملي پزشك بايد معايب و مزاياي بهكار بردن هر كدام از اين روشها را براي بيمار خود توضيح دهد.»
● مراقبتهاي بعد از عملدر روش جراحي؛ بيمار در هفته اول پس از جراحي بايد از پمادهاي آنتيبيوتيك موضعي استفاده كند تا جاي عمل دچار عفونت نشود و بعد از ۲۴ ساعت ميتواند صورتش را بشويد. رعايت نكات بهداشتي و استفاده مرتب از پمادها در هفتههاي اول بعد از عمل بسيار مهم است. سه تا پنج روز بعد از عمل بخيهها كشيده ميشوند و شخص ميتواند بعد از مدتي استفاده از كرمهاي لازم مثل لايهبردارها را شروع كند تا جاي عمل كمتر در سطح پوستش بماند.
در روش ليزر؛ سطح پوست زخم ميشود و تا زماني كه زخم ترميم نشود، نياز به مراقبت و استفاده از پمادها و قرصهاي آنتيبيوتيك دارد تا محل زخم عفونت نكند. بهطور تقريبي بعد از گذشت چهار تا پنج روز سطح پوست تا حدودي ترميم ميشود اما محل برداشت خال همچنان قرمز و در تماس با آفتاب مستعد لكشدن است. در روش ليزر، بيمار بايد به مدت طولاني از ضدآفتابهاي فيزيكي استفاده كند و در معرض نور مستقيم خورشيد قرار نگيرد. در غير اين صورت احتمال ايجاد لكههاي قهوهاي در پوستش وجود دارد.
در روش سوزاندن نيز تا يك هفته بايد تمام اين مراقبتها صورت بگيرد و ممكن است جاي عمل تا چند هفته قرمز باشد، اگر قرمزي جاي عمل بيش از شش هفته طول بكشد بايد به پزشك متخصص مراجعه شود تا كه جاي خال تبديل به گوشت اضافي نشود.
● بهترين فصل براي عمل
بهترين فصل براي عمل برداشت خال در روشهاي مختلف فرق ميكند. از آنجايي كه در روش جراحي آفتاب اثر چنداني روي جاي جراحي نميگذارد، ميتوان در هر فصلي از اين روش استفاده كرد. اما روش ليزر به دليل تأثير نور خورشيد در روند ترميم پوست بهتر است در فصلهاي سرد سال مثل پاييز و زمستان صورت بگيرد.
كچلي تغييردهنده رنگ (تينا ورسيكالر)
كچلي تغييردهنده رنگ (تينا ورسيكالر)
كچلي تغييردهنده رنگ عبارت است از عفونت قارچي پوست كه رنگ پوست مبتلا را تغيير ميدهد. بيشتر پوست سينه، پشت، شانهها، بازو، تنه يا كشاله ران (به ندرت صورت) را درگير ميكند. بيشتر، نوجوانان و بزرگسالان مبتلا ميشوند.
از علایمضايعاتي با مشخصات زير:
ضايعات در پوست نواحي باز، سفيد هستند؛ در نواحي پوشيده، قهوهاي يا قرمز متمايل به قهوهاي هستند.
ضايعات صاف بوده، لبههاي كاملاً مشخص دارند. مگر در صورت خراشيدن، پوسته نميدهند.
ضايعات با قطر 4-3 ميليمتر شروع شده، گسترش مييابند. غالباً به هم ملحق شده، لكههاي بزرگي تشكيل ميدهند.
علل: يك مرحله تكامل قارچي پتيروسپوروم اربيكولار. گرما و رطوبت زياد به نفع رشد اين قارچ هستند. عفونت مسري است ولي نحوه سرايت آن مشخص نيست.
مواجهه محيطي با گرما و رطوبت زياد میتواند از عوامل افزایش دهنده خطر باشد
كچلي تغييردهنده رنگ درمان نشده به مدت نامحدودي باقي ميماند، ولي به نظر ميرسد كه هر از چندگاه ميآيد و ميرود. حتي با درمان غالباً عود ميكند. به دنبال درمان پس از علاج عفونت قارچي، لكههاي سفيد ماهها باقي ميمانند.
آزمونهاي تشخيصي ميتوانند شامل بررسي ميكروسكوپي قسمتهاي خراشيده شده ضايعات باشند.
درمانهاي موضعي متعددي در بهبود كچلي تغييردهنده رنگ مؤثرند.
دارو را با توپيهاي نخي مطابق دستورالعمل نسخه در نواحي مبتلا به كار بريد. در صورت تمايل ظرف 30 دقيقه آن را بشوريد.
در حدامكان اجازه دهيد پوست مبتلا هوا بخورد.
هر سال قبل از فصل آفتابگيري درمان را تكرار كنيد
ممكن است شامپوي سولفيد سلنيوم، كرم كلوتريمازول، ميكونازول يا كتوكونازول براي نواحي مبتلا تجويز شوند.
=-------=-------=------=-------=-------=-------=
سلامتیران
روشهای نادرست در نگهداری موی سر
موی سر شما بنا به دلایل متعددی میتواند کدر، کم پشت و شکننده شده و دچار ریزش شود. تعدادی از این دلایل ارثی هستند و گاهی استفاده از یک محصول نامناسب و تغذیه نادرست موجب این مشکلات و موارد نظیر آن میشوند. اما ما گاهی بدون توجه یا بر اثر اطلاعات نادرست، با موی خود طوری رفتار میکنیم که بیش از پیش آسیب میبیند.
1. شامپو کردن روزانه
بهترین حالت و شرایط مو در زمانی است که چربیهای طبیعی پوست سر بتوانند به نوک موها برسند. به همین دلیل بسیاری از متخصصین مو توصیه میکنند که موها را یک روز در میان یا حتی دو روز در میان شامپو کنید.
2. موهای بلند خود را همواره در یک نقطه خاص جمع میکنید.
افرادی که عادت دارند موی بلند خود را با یک کش به صورت "دم اسبی" در پشت سر جمع کنند، مراقب باشند. تارهای مو در کشهای موی سر-از هر جنس و اندازه- گیر کرده و شکسته یا کنده میشوند. بنابراین برای جلوگیری از خالی شدن بخشهای خاصی از مو، هر بار محل جمع کردن موها راکمی بالاتر و در مرتبه بعد، کمی پایینتر بیاورید. استفاده از کشهای ضخیم حوله ای یا پارچه ای، در کاهش این حالت بسیار موثر است.
3. شانه کردن موی خیس از ریشه تا نوک مو
شانه کردن موهای خیس از کشیدن برس بر آنها بهتر است، اما کشیدن مو از پوست سر تا نوک و به زور باز کردن گره های آن، موجب کنده شدن نوک موها، شکسهگی ساقه مو و ضعف ریشه میشود. اگر موهایتان بیش از حد در هم گره میخورد، مقدار کمی نرم کننده تنها به نوک موها بزنید، آب اضافه مو را گرفته و ابتدا از نیمه مو تا نوک آنرا در دسته های چک شانه کنید تا گره ها باز شوند تا بتوانید از ریشه تا نوک را به راحتی شانه کنید.
4. براق کردن موها با برس کشیدن فراوان
در دستورات قدیمی زیبایی، برای براق شدن مو چنین روشی توصیه شده بود "موها را به مدت 20 دقیقه تا نیم ساعت و هر دسته را از 15 تا 20 مرتبه برس بکشید" . اما برای حرکت دادن چربی طبیعی مو از ریشه به نوک آن، تنها چند مرتبه معدود برس کشیدن به مو کافی است و بیشتر از آن تنها میتواند به شکسته شدن مو منتهی شود.
5. سشوار کشیدن به مویی که هنوز کاملا خیس است
این کار نه تنها مدل دادن به مو را بسیار مشکل میکند، بلکه به مقدار بسیار زیاد موجب آسیبهای ناشی از حرارت میشود. سشوار باید برای خشک کردن و مدل دادن به موهای نمدار-نه خیس- به کار رود و حداکثر مدت آن باید 20 دقیقه باشد. قبل از حرارت دادن به مو، گیسوی خود را به مدت 5 دقیقه در حوله بپیچید و سپس بگذارید 5 دقیقه دیگر در هوای آزاد خشک شود.
6. نادیده گرفتن پوست سر
برای داشتن موهایی سلامت، پوست سر نیز باید تغذیه شود. ماساژ دادن کف سر با نوک انگشتان به افزایش جریان خون در آن کمک میکند. برای مراقبت بیشتر میتوانید هر از گاهی از مواد مغذی و ماسکهای مخصوص پوست سر استفاده کنید.
7. استفاده از برس نامناسب
برس نامناسب، به خصوص انواع برسهای گرد، تنها موجب از بین رفتن آرایش موی شما شده و حتی ممکن است در میان موها گیر بیافتد. به طور کلی، هر چه موهای شما بلندتر باشد، برس –به خصوص برس گرد- باید قطر بیشتری داشته باشد. اگر میخواهید موهایتان پف کرده و پر حجم به نظر برسند، از برسهای گرد و اگر میخواهید آنها را صاف و نرم آرایش دهید از برسهایی به شکل راکت استفاده کنید.
8. عدم استفاده از اسپری مو
اسپری مو شهرت چندان خوبی ندارد، اما این اسپریها حاوی مواد پلیمری هستند که رطوبت را از مو دور نگه میدارد. بر خلاف باور عمومی، این پلیمر آسیبی به مو نمیرساند و درواقع آنچه بر روی مو میماند و خشک میشود همین مواد پلیمری هستند نه الکل. الکل موجود در این اسپریها، قبل از اینکه مواد به مو برسند، تبخیر میشود. نکته مهم این است که اسپری تنها در حد لازم مصرف شود و به طور مداوم روی مو قرار نگیرد.
9. درمان نکردن شوره سر
اگر موی شما دچار شوره است، نباید آن را به طور موقت با مواد روغنی و پمادهای آرایشی مخفی نمایید، بلکه باید آنرا به طور کامل درمان کنید. شوره سر در واقع نوعی بیماری جلدی است و ارتباطی با خشکی سر ندارد. برای درمان آن هم باید از شامپوهای حاوی اسید سالیسیلک، روی یا سولفید سلنیوم استفاده کنید.
مشكلات پوستي شايع در شناگران
مشكلات پوستي شايع در شناگران
اصولاً شايع ترين بيماري هاي ناشي از شنا در استخرها و سواحل دريا از نظر متخصصين پوست و مو چيست؟
سئوال مهمي مطرح كرديد. پاسخ به اين سئوال، هم مي تواند نظر شناگران و متصديان مرتبط را به عنوان افراد در معرض خطر جلب نمايد و هم نظر پزشكان عمومي را كه اصولاً در خط اول مواجهه با كساني هستند كه با مشكلات خاص فصل شنا به آنها مراجعه مي نمايند.
به طور کلی مشكلات پوستي شايع در شناگران را می توان چنین بر شمرد
1- Swimmer's Xerosis :
Swimmer's Xerosis يا پوست خشك كه در شناگران شايع است. علت اين پديده حل شدن و از بين رفتن تدريجي چربي محافظ پوست است كه منجر به كاهش رطوبت لايه ی شاخي شده و سبب ايجاد يك پوست خشك، پوسته پوسته و خارش دار مي گردد.
اين وضعيت با دوش گرفتن هاي داغ و طولاني كه شناگران به انجام آن شهرت دارند و نيز باقي ماندن به مدت طولاني در جكوزي هاي گرم بدتر مي شود.
براي رفع اين معضل مي توان با كاهش مدت دوش گرفتن و در واقع يك دوش سريع با آب ولرم، از خشكي بيش از حد پوست جلوگيري كرد و از صابون هاي ملايم تر استفاده نمود.
همچنين بايد بلافاصله پس از خشك كردن بدن با حوله، از يكنرم كننده چرب استفاده كرد. وازلين طبی يك مرطوب كننده خوب و ارزان قيمت است.
اگر خشكي پوست به اگزما تبدیل شود، باید از داروهاي تركيبي حاوي كورتون موضعي استفاده کرد و ميزان استروئيد بستگي به وضعيت بيماري دارد.
2- التهاب پوست در اثر پوشيدن لباس شنا (Bikini Bottom) :
ممكن است، پس از يك روز استفاده ی طولاني مدت از يك مايوي مرطوب و تنگ و چسبان، اين حالت اتفاق بيفتد كه در واقع يك التهاب عفوني عميق(فوليكوليت باكتريال عميق) با درگيري شايع ميكروب هايي مانند: استرپتوكوك و استافیلوکوک طلايي است که بيمار دچار توده هاي زير پوستي عميق ملتهب و سفت در طول ناحيه ی باسن می شود.
يك دوره ی آنتي بيوتيك درماني سيستميك (مثل سفالكسين براي ده روز) در اين موارد لازم است. كشت هاي پوستي براي شناسايي موارد استاف طلايي مقاوم به متي سيلين در 35 درصد مناطق جغرافيايي كمك كننده است. استفاده از آب گرم در مناطق درگير به تسريع درمان كمك مي كند.
3- التهاب فوليكول با لوله آب داغ (فوليكليت Hot- tube):
این عارضه توسط نوعي باكتري به نام سودومونا آئروژينازا ايجاد می شود و در افرادي كه از whirpool يا استخرهاي آب گردان و جكوزي با لوله هاي داغ استفاده مي كنند، ديده مي شود. نواحي تماس داده شده با آب داغ ضايعات پوستي به صورت دانه هاي برجسته ی قرمز رنگ يا چركي پيدا مي كند كه خود به خود در طول 7 تا 10 روز خوب مي شوند. ممكن است سندرم پاي داغ سودومونا(pseudomonas hot foot syndrome) به شكل برجستگي هاي زير پوستي حساس روي پاشنه ی پاي بچه ها پس از استفاده از جكوزي ديده شود.
درمان معمولا حمايتي و با استفاده از داروهاي ضد خارش خوراكي است. كمپرس اسيد استيك 5 درصد به مدت 20 دقيقه دو بار در روز نيز علائم را بهتر مي كند. در صورت وجود علائم عمومي (مثل تب و لرز و برجستگي هاي غدد لنفاوي)، يك دوره درمان با آنتي بيوتيك خوراكي با تجويز پزشك توصيه مي شود. رساندن كلرين كافي و كنترل PH لوله هاي آب مي تواند به جلوگيري از اين مشكل كمك كند.
اگر PH آب استخر شديداً قليايي يا اسيدي باشد مي تواند سبب گلو درد، تحريك و سوزش پوست و چشم ها شود. PH آب استخر بايد در حدود 4/7 نگه داشته شود.
گاهي ممكن است شنا در استخر سبب سبز شدن موهاي روشن شود. در اين صورت ميزان مس موجود در آب استخر زياد است و اين ممكن است به علت اسيدي بودن آب استخر باشد كه مس موجود در لوله هاي آب را حل كرده و سبب تغيير رنگ موهاي روشن و رنگ كرده مي شود.
4- حساسيت پوستي آلرژيك نسبت به وسايل شنا:
چند ضايعه ی پوستي، منحصراً توسط وسایل شنا ايجاد مي شود. سوداي (درماتيت) غواصي توسط يك حساسيت پوستي آلرژيك به عينك شنا يا ماسك غواصي ايجاد مي شود و علائم آن عبارتند از قرمزي، خارش و گاهي ضايعات ترشحي يا دلمه بستن در قسمت تحت تماس.
سوداي لباس غواصي، گردن، تنه و اندام ها را به علت آلرژي تماسي نسبت به مشتقات تيوره آ (thiourea) درگير مي كند و بايد آن را از جوش هاي ناشي از فشار، افتراق داد. حساسيت پوستي نسبت به گيره ی بيني، گوشي ها و وسايل ديگر شنا نيز ممكن است ديده شوند.
test (آزمایش) پوستي مي تواند در تاييد تشخيص درماتيت (التهاب پوستي) تماسي آلرژيك نسبت به وسايل شنا كمك كند. استروئيد موضعي يا خوراكي و آنتي هيستامين براي درمان موارد حاد و شديد استفاده مي شود. بايد به بيمار توصيه كرد كه از مواد ايجاد كننده ی آلرژي دوري كنند ( مثل استفاده از عينك هاي شناي بدون لاتكس).
5- برجستگي گره اي(گرانولوم) استخر شنا:
اين بيماري به علت نوعي ميكروب از خانواده ی ميكوباكتريوم به نام مارينوم (marinum) كه يک ميكوباكتريوم آتيپيك است، در آكواريم هاي خانگي و آب شور ايجاد مي شود. پوست، برجستگي هاي سطحي يا عمقي قرمز تا تيره داراي سفتي و دلمه روي زانوها، آرنج يا سطح پشتي دست ها و پاها پيدا مي كند كه ممكن است بعد زخمي شوند. علائم اغلب مختصرند، ولي ممكن است درد و خارش موضعي ديده شود.
براي درمان آنتي بيوتيك خوراكي لازم است و درمان 4 تا 6 هفته پس از فروكش علائم كلينيكي ضايعات ادامه پيدا كند.
6- خارش شناگران يا درماتيت لاروي (cercarial dermatitis ):
يك واكنش آلرژيك نسبت به لارو نوعي كرم است كه با خارش و دانه هاي قرمز موقتي همراه است كه پس از شنا به صورت لكه و دانه هاي برجسته ی قرمز ظاهر شده و در عرض چند روز ناپديد مي شوند. اگر مناطق درگيري بزرگ نباشد، نيازي به درمان ندارد. آنتي هيستامين خوراكي و كمپرس سرد همراه با كورتون موضعي با قدرت متوسط ممكن است مفيد باشد.
7- قارچ تينه آپديس يا قارچ كف پا:
اين قارچ پوستي روي كف پا و كناره هاي پاشنه و پنجه ی پا رشد مي كند و به علت اينكه معمولا شناگران با پاهاي برهنه در محوطه ی استخر راه مي روند، به آساني قابل انتقال به ديگران مي باشد.
علائم مي تواند شامل لكه هاي قرمز يا قهوه اي همراه با پوسته پوسته شدن و گاهي ايجاد تاول باشد.
براي رفع اين مشكل از درمان هاي رايج موضعي ضد قارچ مي توان بهره گرفت.
......
تبيان/دکتر محمد علی نیلفروش زاده- متخصص پوست، مو و زیبایی
حفاظت از پوست و مو در شنا
حفاظت از پوست و مو در شنا
با فرا رسيدن فصل تابستان، هواي گرم و آفتاب شديد، جاذبه ی ورزش هاي آبي و شنا به حداكثر مي رسد و خيل عظيمي از مردم اعم از زن و مرد، پير و جوان جهت آب تني به سوي استخرها و محل هاي مجاز و غيرمجاز شنا، رو مي آورند.
آيا شنا، پوست و موي انسان را در معرض خطر قرار مي دهد؟ آيا همراه با لذت اين ورزش پرنشاط، نكات ايمني و بهداشتي خاصي وجود دارد كه انسان را مجبور به رعايت آنها در خصوص حفاظت از پوست و مو سازد؟ این ها و سئوالات متعدد ديگر، مواردي هستند كه با جناب آقاي دكتر نيلفروش زاده مطرح کردیم که پاسخ آنها در زیر مي آيد و به همه توصيه مي كنیم اين مطلب را با دقت بخوانند.
با شروع فصل شنا، چه نكات مهمي در بدو امر از نقطه نظر مراقبت هاي پوست و مو باید مورد توجه قرار گيرد؟
فصل گرم، جذابيت شنا و ورزش هاي آبي را افزايش مي دهد و از آنجایي كه آب تني و ورزش هاي مرتبط، اكثراً در فضاي باز صورت مي گيرد، افتاب سوختگي شايع ترين مشكلي است كه در بخش مراقبت هاي پوستي با آن مواجه خواهيم بود.
همچنين موها نيز پس از تماس طولاني با آب و سپس تبخير اين آب در اثر تابش آفتاب، خشك تر مي شوند و ممكن است سفيد گردند. مردم ممكن است در استخر، درياچه، دريا و حتي در مرداب يا آب شور شنا كنند. بنابراين هر نوع ماده ی موجود در آب ممكن است براي پوست مشكل ساز باشد.
مواد مشكل ساز براي پوست :
آلوده كننده ها، داروها، مواد شيميايي موجود در آب، ميكروارگانيسم ها، جلبك ها، ِكرم ها، نباتات، مرجان ها و سنگ هاي تيز مي توانند هر كدام مشكل خاص خودشان را در افراد ايجاد نمايند.
به طور مثال، به علت استفاده از سولفات مس براي كنترل خزه و جانوران ذره بيني در استخرها، امكان دارد موهاي بلوند و سفيد در تماس با آب سبز رنگ شوند.
كلر موجود در آب مي تواند چشم ها را بسوزاند، آنها را قرمز و تحريك كند و همچنين باعث خشكي پوست و مو شود.عفونت قارچي در پاها نيز زياد ديده مي شود.
امكان دارد پوست به علت تماس زياد با لباس شنای خيس، سفيد و متورم شود و اين موضوع باعث عفونت قارچي ثانويه گردد.
همچنين يك ناراحتي معروف به "بثورات خزشي ناشي از ورود انگل به پوست"، وجود دارد كه در مدفوع سگ و گربه يافت مي شود و ممكن است در ساحل وجود داشته باشد.
سائيدگي هاي ناشي از برخورد بدن به كناره هاي سخت استخر يا تخته سنگ ها اگر معالجه نشوند نيز احتمالاً منجر به عفونت پوست مي گردند.
اثر كلرامين ها:
كلرامين ها، تركيباتي هستند كه در محيط استخرهاي شنا وجود دارند و مي توانند سبب موارد زير شوند:
-سوزش و قرمزي چشم
- احساس سوزش از بيني به گلو و ريه
- پوست خشك و خارش دار و موهاي خشك
- دشواري تنفس به خصوص در بچه هاي كوچك
از نقطه نظر بهداشتي، يك شناگر چه زن و چه مرد، چه نكات مهمي را بايد رعايت كند تا از خطر ابتلا به بيماري هاي پوستي در امان باشد؟
شنا با پيشرفت امكانات، ديگر در قالب فصل خاصي نمي گنجد، اما فصل گرم بهانه ای است كه آمار شناگران و بازي هاي آبي افزايش يابد. لذا اين توصيه ها مي تواند جهت تمام فصول در نظر گرفته شود:
- قبل و بعد از شنا مي بايست دوش گرفت و قبل از وارد شدن به محوطه ی استخر از حوضچه هاي مخصوص كلر عبور کرد.
- بهتر است در محوطه ی استخر از دمپايي استفاده کرد و در محل هاي ديگر از آنها استفاده نشود.
- پس از شنا بهتر است موها باشامپو شسته شود و به آنها نرم كننده زد.
- استفاده از روغن هاي مخصوص شنا براي جلوگيري از افتاب سوختگي توصيه مي شود.
- اگر دچار آفتاب سوختگي يا ناراحتي پوستي شديد، با متخصص پوست مشورت نمایيد.
- همچنين استفاده از كرمها و لوسيون هاي بدن از خشكي پوست جلوگيري مي كند. براي كنترل خشكي پوست به تمام سطوح بدن، لوسيون مرطوب كننده بماليد.
- به بريدگي ها و سائيدگي هاي غير عادي توجه سريع نمایيد. اگر موهايتان به سبزي گرایيد، با آرايشگر مشورت نمایيد تا رنگ مو را كنترل كند.
- لباس هاي تميز و خشك به تن كنيد.
- در صورت حساسيت پوستي نسبت به وسايلي مانند عينك شنا، بازوبند و غيره بهتر است از نوع ضد حساسيت يا بدون لاتكس آنها استفاده كنید.
- در آخر در صورت وجود هر گونه ضايعه ی پوستي پيش از رفتن به استخرهاي عمومي بهتر است به پزشك متخصص مراجعه نمایید.
مهم ترين نكته:
مانند ساير رشته های ورزشي رعايت بهداشت فردي در شنا نیز مهم است.
بايد از لباس شنا و وسايل شناي تميز و كاملاً خصوصي استفاده نمود و پس از شنا همه ی لباس ها و وسايل را با مواد شوينده شست و خشك كرد.
====---===---===---===---===
دکتر محمد علی نیلفروش زاده- متخصص پوست، مو و زیبایی