Printable View
يك درخت بلوط و يك گل سرخ، هر دو جوان و سبز،
در كنار هم روييدند و با هم دوست شدند.
هر روز صبح بزگتر شدن را مي كردند
و از زمين و هوا و در و ديوار حرف مي زدند.
وقتي گل سرخ مي شكفت،
درخت بلوط قد مي كشيد.
حالا بلوط از چيزهاي تازه اي حرف مي زد.
از عقابها، قله كوهها و آسمان آبي.
گل با تمام توان فرياد زد:
«فكر مي كني خيلي مهمي نه؟»
درخت بلوط صداي گل را شنيد كه ادامه داد:
«چقدر بزرگ شدي! يه چيزي بگو كه منم بفهمم.»
درخت بلوط جواب داد:
« من خيلي بزرگ نشده ام،
به نظرم تو خيلي كوچيك موندي.»
سنتور*رو اون تپه سنتوری ایستاده، نیمی از اسب و نیمی انسانسمهایش، سمهای یک اسب،قدرتش قدرت یک اسب،و غرورش، غرور یک اسب،اما اشکش، اشک یه مردهبالای تپه سنتوری در حال تاختنهدور کوه گشتی می زنه و دوباره بر می گردهدور از دنیای رویاها،و ماورای دنیای آدمها.یه بار سنتور عاشق مادیانی شد که همه جا در کنارش می تاخت،تو دشت و صحرا با حم مسابقه می دادند، و دنبال هم می کردندسنتور و مادیان وحشی.امّا بعد از مسابقه و دنبال هم دویدنساکتِ ساکت همونجا ایستادند.هر چند سنتور، حرفهایی برای گفتن داشتامّا مادیان فقط می تونست فکرو احساس یک اسب رو داشته باشد.
بالای تپه سنتوری در حال تاختنهدور کوه گشتی می زنه و دوباره بر می گردهدور از دنیای رویاها،و ماورای دنیای آدمها.یک بار سنتور عاشقِ دختری شد که احساسات طلائیش رو درک می کرد.قدم می زدند و میون جنگل آروم آروم صحبت می کردندسنتور و اون دختر دوست داشتنی.امّا وقتی قدم زدن و نجوا کردن به پایان رسید،ساکت ایستادند و بعد با هم گریه کردند.چون سنتوری که وزش نسیم رو حس می کنهبه کسی نیاز داره که باهاش مثل اسب بدوه.رو اون تپه، از کوه بالا و پایین میره،دور از دنیای رؤیاهاو ماورای دنیای آدمها.روی اون تپه سنتوری ایستاده.
*_موجودی افسانه ای به شکل اسب که به جای سرو گردن اسب دارای سر و تنه و دستهای انسان است.«شل سیلوراستاین»
بگذار چیزی باشم
اگر نمی توانم همیشه مالِ تو باشم
اجازه بده گاهی ، زمانی از آنِ تو باشم
و اگر نمی توانم گاهی زمانی از آنِ تو باشم
بگذار هر وقت که تو می گویی کنارِ تو باشم
اگر نمی توانم دوست خوب و پاکِ تو باشم
اجاز بده دوست پست و کثیفِ تو باشم
اگر نمی توانم عشق راستینِ تو باشم
بگذار باعث سرگرمیِ تو باشم
امّا مرا این گونه ترک نکن
بگذار در زندگی تو، دستِ کم چیزی باشم...
«شل سیلوراستاین»
:21:«من آزادم، هر کجا که دلم می خواهد می روم و هر کاری که دلم می خواهد انجام می دهم و معتقدم هر کسی باید چنین زندگی کند.نباید به هیچ کس وابسته بود»«شل سیلوراستاین»
گیتار قدیمی
اونجا کنار پنجره می شینه
و تو دنیای دیگه ای...سیر می کنه
دستشو به طرف گیتارش دراز می کنه
وقتی داره بیرون به بارش برف نگاه میکنه،
آروم برش می داره
و محکم در آغوشش می گیره،
خدایا، کاش من رو هم
همونجوری که اون گیتار قدیمی رو در آغوش میگیره، بغل می کرد.
از کوههای جادویی می خونه
وقتی بالا به آسمون نگاه می کنه
مثل پرنده ای که سراسرِ زمستون صبر می کنه
تا قدرتِ پرواز پیدا کنه.الان درست اون طرفِ اتاقه
امّا بینمون دنیا دنیا فاصله است.
خدایا، کاش منم
همونطوری که اون گیتارِ قدیمی رو نوازش می کرد لمس میکرد.
گیتارِ قدیمی مدام اونو به سمت سرزمینهای دوردست گمراه می کنه
به آن سوی سرزمین ماسه های سفید و دریاهای درخشان.
بیشتر اوقات که فکر میکنم، ترجیح میدم اونو ببینم که زن دیگه ای رو در آ غوش گرفته
تا اینکه به چیزی بچسبه که من هرگز نمی تونم بشم.
یک صبح آفتابی...بیدار میشم
تا به آهنگش گوش بدم،
پنجرهء بازرو می بینم
و می فهمم که بلاخره رفته.
سوت زنان روونهء یک بزرگراهِ غبارآلود می شه
واسه یه سواری دست تکون می ده،
خدایا، کاش منم می برد
همونجایی که اون گیتارِ قدیمی رو می بره،
کاش منم
همونطوری که عاشق اون گیتار قدیمیه، دوست داشت.
«شل سیلوراستاین»
بچه خفاش
نوزاد خفاش ،
با ترس فریاد زد :
کلید تاریکی را بزن !
من از روشنایی میترسم
از سیاره ی دیگر امده ام
شاید تعجب بکنید
وقتی که بدانید، با این که مدت زیادی است مرا می شناسید،
با اهنگ هایم شما را فریب داده ام
و با شعرهایم شما را دست انداخته ام.
حالا دیگر ماموریت من تمام شده
برای این که جماعت ادمی زاد را دیده ام.
حالا دیگر اشکالی ندارد که همه بدانند
من از سیاره ی دیگر امده ام.
اسم واقعی من گیلپیج است
قدم 84 سانتی متر است
وقتی که تصور می کنی با من دست دادی
در واقع در گوشم زدی.
من پسر زرب هفتم هستم
از نژادی قدیمی و در شرف انقراض
مرا به اینجا فرستادند تا ببینم
ایا سیاره ی شما برای زندگی کردن جای امنی هست یا نه.
صبح فردا
من با یک کیو-الکترا-بلو از اینجا می روم
همچنان که از ماه دور می شوم
به سمت راست می پیچم، به طرف سیاره ی مشتری
و به خدمت ریش سفیدها میرسم
و انها درباره ی این مکان، یعنی زمین،
که ایا می تواند جایی مناسب برای زندگی مردم سیاره ی دیگر باشد،
از من سوال می کنند.
خواهم گفت که شما تا چه حد
به جنگ و جدال علاقه دارید
و این که هیچ گاه نمی خواهید
از اشتباه تان درس عبرت بگیرید
خواهم گفت که با پیرها چگونه رفتار می کنید
و به جوانان چه چیزها یاد می دهید
و گاو اهن تان را چگونه ذوب می کنید
تا از ان تفنگ بسازید.
از این که با شما اشنا شدم، خوشحالم
اما به زودی به هم نژادهایم خواهم پیوست
و دیر یا زود
سیاره ی شما را ترک خواهم کرد.
شاید بار دیگر همدیگر را ملاقات کنیم
در زمانی دیگر و در جایی دیگر
برای این که هوای اینجا
برای مردمی که از سیاره ی دیگر می ایند، سازگار نیست.
من با کیو-الکترا-بلو می روم
فردا صبح.
همچنان که از ماه دور می شوم
به سمت راست می پیچم، به طرف سیاره ی مشتری
و به خدمت ریش سفیدها می رسم
وقتی که از من درباره ی ینجا سوال کنند
خواهم گفت که اینجا
برای مردمی که از سیاره ی دیگر می ایند، جای مناسب نیست
زندگی اسان نیست
خب، دوباره در باد قرار گرفته ام
و به هرجا که مرا ببرد، با او می روم
در افتاب تابستان می خندم و تن به اب می زنم
تا هنگامی که زنگ ساعت بیدارم می کند.
بعد از دو فنجان قهوه و یک بوسه و دو نخ سیگار
به هوایی سرد بر می گردم
در پی رویاهایم
شاید پولی در بیاورم.
(همسرایان)
زندگی اسان نیست{هیچ گاه نگفتند اسان است}
زندگی اسان نیست{ چه کسی گفته است که باید اسان باشد}
زندگی اسان نیست.
و هیچ چیز مفت به دست نمی اید.
زندگی اسان نیست{از ان هر چه می دانی به من بگو}
زندگی اسان نیست{نه،نه،نه،نه}
زندگی اسان نیست.
هیچ چیز مفت به دست نمی اید، نه برای تو و نه برای من.
زن نمی داند
که فکرم به اختیار خودم نیست
و خدا هم به دادم نمی رسد
وقتی که قلب بیچاره ام نیاز به کمک دارد.
ایا زندگی خلاصه شده است در زن و بچه
یا چیزهای دیگری هم هست؟
یک بی سروپای اسمان جل چقدر باید از جانش مایه بگذارد
تا بتواند کمی پول در بیاورد؟
نمی دانی...
(همسرایان)
زندگی اسان نیست{نه،نه،نه}
زندگی اسان نیست{چه کسی گفته است که می تواند اسان باشد}
زندگی اسان نیست.
و هیچ چیز مفت، مفت، مفت،مفت به دست نمی اید
زندگی اسان نیست{صدایم را می شنوی}
زندگی اسان نیست{از ان هر چه می دانی به من بگو}
زندگی اسان نیست
و هیچ چیز مفت،مفت،مفت
زندگی اسان نیست
زندگی اسان نیست
زندگی اسان نیست.
هواپیما
در ساعت پررفت و امد
مرد می ترسد که نکند دیر به مقصد برسد
برای اینکه هواپیما ساعت هفت وده دقیقه به زمین می نشیند.
می داند که زن از انتظار بدش می اید
و به یاد می اورد که چگونه از او جدا شده
و اینکه التماس کرده است که به او یک فرصت دیگر بدهد
حالا نمی داند چه بکند
لحظه ای که به انتظارش بود اکنون فرا می رسد.
زن کمربندش را محکم می کند
نوشیدنی اش را، با نگرانی، می نوشد
پرواز شبانه ی لوس انجلس این امکان را برای او فراهم کرده
که بیشتر فکر کند.
امیدوار است که رفتار مرد تغییر کرده باشد
اما می داند که او مثل گذشته خواهد بود
با خود می گوید، ای کاش مهماندار لطف کند و به او
اجازه بدهد که از هواپیما پیاده نشود.
هواپیما به فضای پر از گرد و غبار شهر نزدیک می شود
جایی که زن شب های پر از اشتباه
و روز های عزیزم مرا ببخش را به یاد می اورد
هواپیما صفیر می کشد
به بلندای فریادی که انها در وجود خود احساس می کنند
زن کمربندش را به ارامی شل می کند
و مرد فرمان را محکم می چسبد.
مرد به یک مایلی فرودگاه می رسد
ترافیک بیشتر و بیشتر شده است
زن پنج دقیقه صبر می کند، نفسی تازه می کند
دور میزند و به هواپیما بر می گردد
تا به دنور برود
در انجا دوستانی دارد و می تواند مدتی را با انها سر کند
می دانست که مرد هرگز به انجا نمی اید
و مرد هم می داند که او هیچ گاه منتظر نمی ماند.
هواپیما بلند می شود و وارد فضای پر از گرد و غبار شهر می شود
جایی که او شب های پر از اشتباه
و روزهای عزیزم مرا ببخش را به یاد می اورد.
هواپیما صفیر می کشد
به بلندای فریادی که انها در وجود خود احساس می کنند
زن کمربندش را به ارامی شل می کند
و مرد فرمان را محکم می چسبد.
پل لندن
پل لندن
در حال ریختنه
در حال ریختن
در حال ریختن
پل لندن
داره میریزه......
امشب
پس مطمئن شو که دینامیت ها رو
کاملا درست کار گذاشته باشی! [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مادرسیلویا
مادر سیلویا می گه، سیلویا کارداره
اونقدر سرش شلوغه که نمی تونه بیاد پای تلفن
مادر سیلویا می گه، سیلویا داره
یه زندگی تازه رو شروع می کنه.
مادر سیلویا می گه:"سیلویا الان خوش بخته
چرا نمی ذاری به حال خودش باشه؟"
تلفن چی می گه:
"چهل سنت دیگه، برای سه دقیقه ی بعدی."
خواهش می کنم خانم ایوری
من باید باهاش حرف بزنم
فقط یه دقیقه
خواهش می کنم خانم ایوری
فقط می خوام بهش بگم :
خداحافظ.
مادر سیلویا می گه، سیلویا داره چمدونشو می بنده
اخه امروز از اینجا می ره.
مادر سیلویا می گه، سیلویا شوهر می کنه
به یه ادمی از گالستون وی.
مادر سیلویا می گه:"چیزی بهش نگین...
که اشکاش سرازیر می شه و از اینجا جنب نمی خوره."
تلفن چی می گه:
"چهل سنت دیگه، برای سه دقیقه ی بعدی."
خواهش می کنم خانم ایوری
می خوام باهاش حرف بزنم
فقط یه دقیقه
خواهش می کنم خانم ایوری
فقط می خوام بهش بگم:
خداحافظ.
مادر سیلویا می گه:سیلویا عجله داره.
قراره با قطار ساعت نه حرکت کنه.
مادر سیلویا می گه:"چتر تو بردار، سیلویا
{بیرون} بارون می باره."
مادر سیلویا می گه:" از اینکه تلفن کردین ممنونم، اقا!
لطفا دیگه زنگ نزنین."
تلفن چی میگه:
"چهل سنت دیگه، برای سه دقیقه ی بعدی."
خواهش می کنم خانم ایوری
می خوام باهاش حرف بزنم
فقط یه دقیقه
خواهش می کنم خانم ایوری
فقط می خوام بهش بگم:
خداحافظ.
بهش بگین خداحافظ.
خواهش می کنم بهش بگین خداحافظ
خداحافظ...
نمی توانی ان را با خودت ببری
نمی توانی ان را با خودت ببری
برای این که تو ان را نیاورده ای
تا وقتی در اینجا هستی می توانی از ان استفاده کنی
اما وقتی که خواستی بروی حق نداری ان را با خودت ببری.
ان ترانه را تو ننوشته ای
فقط یاد گرفته ای که چطور ان را بخوابی
شاید بتوانی کمی نور بتابانی
اما نمی توانی یک روز افتابی خلق کنی.
کفش هایم را
دیگری خواهد پوشید
جاده ای که در ان قدم می زنم
دیگری خواهد پیمود
معشوقه هایم را
دیگران تصاحب خواهند کرد
تنها چند تا اهنگ و چیزهای دیگر
برای دوستانی که با دقت انتخاب شده اند، باقی خواهد ماند.
دوستانی که زیاد نیستند اما با دقت انتخاب شده اند
دوستانی که زیاد نیستند اما با دقت انتخاب شده اند
چند تا اهنگ و چیزهای دیگر
برای دوستانی که با دقت انتخاب شده اند، باقی خواهم گذاشت.
حالا دیگر نیازی نیست بگویی
نخستین کسی هستم که عاشقت شده است، برای این که چنین نیست
انقدر خام نیستم که فکر کنم
اخرین عشق تو من خواهم بود
پس قولی نمی دهم.
شاید حرفم را باور کنی
و اجازه بدهی ترانه ای بخوانم
قبل از این که از هم جدا شویم.
قبل از این که از هم جدا شویم
قبل از این که از هم جدا شویم
قبل از این که از هم جدا شویم
گروهی درست می کنیم و ترانه ای می خوانیم
قبل از این که از هم جدا شویم.
اه ، نمی توانی ان را با خودت ببری
برای این که تو ان را نیاورده ای
تا وقتی در اینجا هستی می توانی از ان استفاده کنی
اما وقتی خواستی بروی حق نداری ان را با خودت ببری
ان ترانه را تو ننوشته ای
فقط یاد گرفته ای که چطور ان را بخوانی
شاید بتوانی کمی نور بتابانی
اما نمی توانی یک روز افتابی خلق کنی.
شاید بتوانی کمی نور بتابانی
اما مسلما نمی توانی یک روز افتابی خلق کنی.
اه، نمی توانیم ان را با خودمان ببریم
برای این که ما ان را نیاورده ایم
تا وقتی در اینجا هستیم می توانیم از ان استفاده کنیم
اما وقتی که خواستیم برویم، حق نداریم ان را با خودمان ببریم
نه، ان ترانه را ما ننوشته ایم
فقط یاد گرفته ایم که چطور ان را بخوانیم
شاید بتوانیم کمی نور بتابانیم
اما مسلما نمی توانیم یک روز افتابی خلق کنیم.
ماهی کوچولو
میشه بپرسم که ماهی کوچولوی منو
که داشت توی این لیوان شنا میکرد رو
دیدی یا ندیدی؟
از اونجاییکه تو رفتی و همه لیوانت رو سر کشیدی
و ماهی کوچولوی من توی لیوان نیست عزیزم
و هیچ جای دیگه هم نیست عزیزم
فکر نمی کنی که غرق شده باشه عزیزم؟ [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
لاک پشت
لاک پشت ما امروز هيچي نخورده .
از صبح تا حالا به پشت افتاده ،
و اصلا حرکتي نداره !
هر چي قلقلکش مي دم ،
هلش مي دم ،
تکه نخ جلوي چشماش تکان مي دم ،
انگار نه انگار !
اونجا افتاده ، سرد و بي حرکت
و خيره به جلو نگاه مي کنه !
جيم مي گه حتما مرده .
آخه مگه لاک پشت هاي چوبي هم مي ميرن ؟! [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
از کتاب چراغي در زير شيرواني [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
25 دقیقه به رفتن
چوبه ی دار بر پامی کنند، بیرون سلولم.
25 دقیقه وقت دارم.
25 دقیقه دیگر در جهنم خواهم بود.
24 دقیقه وقت دارم.
اخرین غذای من کمی لوبیاست.
23 دقیقه مانده است.
هیچ کس نمی پرسد چه احساسی دارم.
22 دقیقه مانده است.
به فرماندار نامه نوشتم، لعنت خدا به همه ی انها .
اه... 21 دقیقه ی دیگر باید بروم.
به شهردار تلفن می کنم، رفته ناهار بخورد.
20 دقیقه ی دیگر وقت دارم.
کلانتر می گوید:" پسر، می خواهم مردنت را ببینم."
19 دقیقه مانده است.
به صورتش نگاه می کنم و می خندم... به چشم هایش تف می کنم.
18 دقیقه وقت دارم.
رییس زندان را صدا می زنم تا بیاید و به حرف هایم گوش بدهد.
17 دقیقه باقی است.
می گوید:"یک هفته، نه،سه هفته ی دیگر خبرم کن.
حالا فقط 16 دقیقه وقت داری"
وکیلم می گوید، متاسفانه نتوانستم کاری برایت انجام بدهم.
م م م م ... 15 دقیقه مانده است.
اشکالی ندارد، اگر خیلی ناراحتی بیا جایت را با من عوض کن.
14 دقیقه وقت دارم.
پدر روحانی می اید تا روحم را نجات دهد،
در این سیزده دقیقه ی باقی مانده.
از اتش و سوختن می گوید، اما من احساس می کنم که سخت سردم است.
12 دقیقه ی دیگر وقت دارم.
چوبه ی دار را ازمایش می کنند، پشتم می لرزد.
11 دقیقه وقت دارم.
چوبه ی دار عالی است و کارش حرف ندارد.
10 دقیقه دیگر وقت دارم.
منتظرم که عفوم کنند...ازادم کنند.
در این 9 دقیقه ای که باقی مانده.
اما این که فیلم سینمایی نیست، بلکه... خب، به جهنم.
8 دقیقه ی دیگر وقت دارم.
حالا از نردبان بالا می روم تا بر سکوی اعدام قرار گیرم.
7 دقیقه ی دیگر وقت دارم.
بهتر است حواسم جمع قدم هایم باشد وگرنه پاهایم می شکند.
6 دقیقه ی دیگر وقت دارم.
حالا پایم روی سکوست و سرم در حلقه ی دار...
5دقیقه ی دیگر باقی است.
یالا،عجله کنید، چیزی بیاورید و طناب را ببرید.
4 دقیقه ی دیگر وقت دارم.
حالا می توانم تپه ها را تماشا کنم، اسمان را ببینم.
3دقیقه ی دیگر باقی مانده.
مردن،مردن انسان، به راستی نکبت بار است.
2 دقیقه ی دیگر وقت دارم.
صدای کرکس ها را می شنوم...صدای کلاغ ها را می شنوم.
1دقیقه ی دیگر مانده است.
و حالا تاب می خورم و می ی ی ی ی روم م م م م م م م م م ....
مرا با عینک افتابیم به خاک بسپارید
در خانه ای سرد، بالای خیابان سالیوان،
اخرین کسی که شلوار فاق کوتاه می پوشید، در شرف مردن بود
عینک افتابی به چشم داشت و به همین دلیل کسی نمی توانست تشخیص بدهد
که او گریه می کرد یا نه.
همه ی معتادها و همه ی علاف ها
و همین طور همه ی کافه دارها
دور تختش جمع شده بودند.
وصیت کرد
تا تکلیف اموالش را روشن کند
و اخرین کلمه ها را به زبان اورد؛
گفت:" کفش های راحتیم را برای مادرم بفرستید،
بلوزم را به جالباسی اویزان کنید.
گیتارم را در میدان واشنگتن بسوزانید،
برای اینکه هیچ گاه یاد نگرفتم که ان را چگونه بننوازم.
خانه ام را
به یک ادم مستمند بدهید
و بگویید که اجازه ی ان تمام وکمال پرداخت شده.
پول ها و موادم را خودتان بردارید،
ولی مرا با عینک افتابیم به خاک بسپارید.
مرا با عینک افتابیم به خاک بسپارید، دوستان،
با عینک افتابیم.
گیتارم را در میدان واشنگتن بسوزانید،
ولی مرا با عینک افتابیم به خاک بسپارید."
گفت:"جوجه خروس هایم را
به کسی بدهید که انها را می خواهد.
شعرهایم را
به کسی بدهید که انها را میخواند.
زیر کافه برایم قبری بکنید،
و اهنگ غم انگیز پخش کنید.
همه را شاد و شنگول کنید
در لحظه ای که مردم،
و مرا با عینک افتابیم به خاک بسپارید.
مرا با عینک افتابیم به خاک بسپارید، دوستان،
با عینک افتابیم.
گیتارم را در میدان واشنگتن بسوزانید،
ولی مرا با عینک افتابیم به خاک بسپارید."
کفش های راحتی اش را پرت کردیم وسط خیابان،
بلوزش را گذاشتیم همانجا، روی زمین.
گیتارش را فروختیم
در کافه ی گوشه ی خیابان
به کسی که می دانست چگونه ان را بنوازد.
موادش را دود کردیم.
پول هایش را خرج کردیم،
شعرهایش را دور ریختیم.
باب، نوارهایش را برداشت،
و اد کتابهایش را،
و من هم عینک افتابی فکسنی ان بدبخت را برداشتم.
گفت:" مرا با عینک افتابیم به خاک بسپارید، دوستان
با عینک افتابیم.
گیتارم را در میدان واشنگتن بسوزانید،
و مرا با عینک افتابیم به خاک بسپارید."
بدبین
همه می گویند من بدبینم
همه فکر می کنند من دیوانه ام
ظاهرا به من لبخند می زنند
اما از ته دل می خواهند که سر به تنم نباشد.
انها در قهوه ام سم می ریزند.
و در سوپ جو من خرده شیشه.
در کفش های تنیسم عنکبوت می اندازند
و توی شیرینی گردویی ام کثافت کاری می کنند.
سر در اوردن از همه اینها
کار مشکلی است.
ببین، پدرم یک دختر کوچولو می خواست
و مادرم دوقلو.
و پدربزرگم از هیتلر خوشش می امد،
پس هر کاری که من کرده ام اشتباه بوده.
اما حالا دیگر می خواهم کار را تمام کنم،
با اینکه لبخند می زنی،
اما می دانم از این شعر بدت می اید.
اره.... می دانم که فقط گوش می دهی
چون نمی خواهی احساساتم را جریحه دار کنی
اما به محض اینکه رفتم
به زیپ شلوارم که باز است، می خندی.
تو در قهوه ام سم می ریزی.
و در سوپ جو من خرده شیشه.
تو در کفش های تنیسم عنکبوت می اندازی،
و توی شیرینی گردویی ام کثافت کاری می کنی
می دانم!
خودت را به ان راه نزن.
می دانم...
می دانم!
می دانم.
بالاخره می میری
خب، می بینم که حسابی به خودت می رسی
از خودت مراقبت می کنی.
نیازهایت را براورده می کنی.
خوب گوش می دی یا می خونی، درباره ی رژیم غذایی،
تغذیه، خواب و سم زدایی از بدن،
همین طور خریدن وسایلی که می گن به درد ورزش می خوره.
و گیاهان دارویی برای تجدید قوا، وقتی که اسیب ببینی.
صابون هایی که تن را تمیز می کنن.
افشانه هایی که بوی بد را از بین می برن.
مایعاتی که اسیدها و حشره کش هارا خنثی می کنن.
اضافه وزن مجاز برای افزایش قدرت و اندازه ی عضلات.
زدن امپولهای ایمنی.
و خوردن قرص های نیروزا.
اما یادت باشه که بعد از همه ی اینها
بالاخره قصه به پایان می رسه...
می تونی سیگار رو ترک کنی، اما اخر می میری.
دور مواد را خط بکشی،اما اخر می میری.
خود را از خوردن غذاهای چرب و سرخ کردنی منع کنی،
و در سلامت کامل باشی، اما باز می میری.
می گساری هم که نکنی، باز می میری.
دور کارهای خلاف رو خط بکشی، باز می میری.
از نوشیدن قهوه صرف نظر کنی و کیفور نشی،
باز می میری، اخرش می میری.
بالاخره می میری، دست اخر می میری.
اخرش می میری.
می تونی نرمش کردن رو از سر بگیری،
اما وقتی موسیقی تموم بشه، می میری.
توی اتومبیل کمربند ایمنی هم ببندی، باز می میری.
از نیکوتین فاصله بگیری، باز می میری.
می تونی ورزش کنی تا چربی رانهات اب بشه،
خوش تیپ تر و تودل بروتر می شی، اما باز می میری.
حمام افتاب هم که نگیری، باز می میری.
می تونی اون بالا، تو اسمون، پی بشقاب پرنده بگردی
شاید اونا تو رو به مریخ ببرن، اما اونجا هم بالاخره می میری.
بالاخره می میری، در نهایت می میری.
اخر، یک زمانی ، می میری.
با کفش های ریبوک و نایک و ادیداس
می تونی تو اسمونا سیر کنی، اما اونجا هم بالاخره می میری.
داروهای نیروبخش هم که بخوری، بالاخره می میری.
روده ات رو هم که سالم نگه داری، باز می میری.
می تونی خودت رو منجمد کنی و در زمان معلق بمونی،
اما همین که یخت رو باز کنن، بالاخره می میری.
می تونی ازدواج کنی، اما باز هم می میری.
به نقطه ی اوج هم که برسی، بالاخره می میری.
می تونی خودت رو از شر فشار های روحی خلاص کن، استراحت کنی،
ازمایش ایدز، وتست ورزش بدی،
به غرب، اونجا که هوا افتابی ست و از رطوبت خبری نیست نقل مکان کنی
و تا صد سال زنده بمونی
اما بالاخره می میری.
سر انجام، در اخر کار می میری.
در نهایت، خواه ناخواه می میری.
پس بهتره حالا که زنده هستی از زندگی لذت ببری
قبل از اینکه غزل خداحافظی رو بخونی،
چون بالاخره ، در اخر کار می میری.
« من و تو »
یاد می گیرم تو چه هستی،
تو یک دریای طوفانی هستی!
تو هم یاد بگیر من چه هستم
من یک مرغ دریایی هستم…
می بینی!
خیلی از هم، دور نیستیم…
غاز طلائی
بله درسته ما او غاز تپل رو پختيم و بعدش خورديم.
می گيد ديوانه ايم ما
چون که آن غاز طلائی بود تخم طلا می گذاشت.
اما خبر ندارين
وقتی شکم گرسنه اس
پختن تخم طلا
چقدر عذاب آوره
اگه غاز عزيزم
تخم های عادی می کرد.
حالا ديگه زنده بود
تو حياط بازی می کرد.:20:
ما همديگر را دوست داريم
من خوشحالم که خودم هستم
زيرا من شبيه تو نيستم
تو هم خوشحال باش که خودت هستی
چون اصلا ً شبيه من نيستی
برای همين است که ما می توانيم با هم دوست باشيم
و چه خوب است دوستی دو تا آدم مثل ما
که اصلا ً شبيه هم نيستند
اما همديگر را دوست دارند ...:10:
يک زرافه و نيم
اگر شما يک زرافه و نيم داشتيد
و او به اندازه ی يک نصف ديگر کش می آمد ...
آن وقت شما صاحب يک زرافه و نيم می شديد ...
ماجرای معمار سابق
بايد خانه ی جانسون را خراب می کرديم ۰
من بولدزر آوردم بيل می کانيکی آوردم جرثقيل آوردم
سقف ها را کنديم ديوارها را خراب کرديم
جای بخاری را کوبيديم لوله ها را کنديم
پنجره ها را خرد کرديم زنگ ها را پاره کرديم
شيروانی ها را در آورديم کف چوبی اتاق را اره کرديم
به زير زمين که رسيديم تا ان را هم بکوبيم
يکنفر داد زد:
«هی اينجا خانه ی جانسون نيست خانه ی آنها بغل دستی است .»
«شايد به همين دليل است که ديگر معمار نيستم .»
حلیم نخود سبز
حلیم نخود سبز داغه
حلیم نخود سبز سرده
حلیم نخود سبز
نُه روزه که
تو قابلمه س
بنابراین تو بوفهء مدرسه
یه کاسش رو امتحان کن،
باا ااون باکتریهای سبزِ
نُه روزهء توش.
بانوی مشعل به دستکنار خلیج ایستاده، در سپیده دمی غمگینو نظاره کرد سرزمین آشفته رابه جنوب، جایی که خیابان ها به سرخی می زدبه فرزندانش که رنج می بردند و جان بر کف دست می نهادندروی برگرداند، بانو.آن گاه به مشرق نگریست، آنجا که سربازان رژه می رفتندتلخی و نفرت رادر چشمان آنها که مصمم بودند ونمی توانستند منتظر بمانند، دیدسیمای سیاهان را دید، بانواندوهشان را حس کرد، ناله و زاری شان را شنیدو درد را دید، در یک میلیون چشمروی برگرداند.آن گاه عهدی را که بیش از صد سال پیش بسته بود واز یاد برده بود، به یاد آوردناله ها و زاری ها و فریادهای آزادیطنین می اندازند، طنین می اندازند، در گوشهایشانبانوی مشعل به دستبه رویایی اندیشید که از دست رفته بودخم کرد و اشک از دیدگانش جاری شدبه آسمان ذچشم دوخت و آنگاه، شرمسار ، سرش را
The lady with the torch in her hand
Stood in the bay on a cold grey dawn
Stood in the bay and looked out upon her troubled land.
The lady looked over the bay,
Looked to the south where the streets ran red
Looked to her children who suffered and bled,
And the lady looked away.
Then she looked to the east where men were marching,
And saw the bitterness and hate
In the eyes of those who wouldn't change
And those, who couldn't wait.
The lady saw faces of black,
Felt the anguish and heard the cries
Saw the pain in a million eyes,
But the lady turned her back.
Then she remembered a promise forgot
For over a hundred years
And the cries and shouts of freedom now
Come ringin', ringin' in her ears.
The lady with the torch in her hand
Looked to a dream that had almost died
Looked to the heavens then bowed her head
In shame and cried
صد هزار دلار پول خرد
یکشنبه بانک رو زدم،
باید پول هایی که نصیبم شده ببینین.
تا دوشنبه نتونستم اونا رو به خونه بیارم،
خب، معلومه، برای اینکه وزنشون خیلی زیاد بود.
بالاخره نشستم تا اونا رو بشمرم،
برام خیلی عجیب بود،
اون همه سکه ی گرد کوچولوی قهوه ای،
جلو چشمام قل می خوردن.
صدهزار دلار پول خرد دارم،
دریغ از یک اسکناس یا پول درشت،
فکر نمی کنم هیچ ادم پولداری،
مشکل منو داشته باشه.
فکر نمی کنم که این
پایان خوبی برای ذزدی باشه.
صد هزار دلار پول خرد دارم،
و هر بار باید یکی از پول خرد ها را خرج کنم!
استیک باید خیلی خوشمزه باشه،
طعم ابجو از یادم رفته،
چه کنم، شاید به من شک کنن،
وقتی که هشتصد تا سکه برای غذا بپردازم.
انگار باید دوباره این پا ان پا کنم،
و یک بسته ادامس دیگه برا خودم بخرم،
خدایا!صدهزار دلار پول خرد دارم،
اما مثل بی پول های ولگرد زندگی میکنم!
صد هزار دلار پول خرد دارم،
دریغ از یک اسکناس یا پول درشت،
فکر نمی کنم هیچ ادم پولداری،
مشکل منو داشته باشه.
به هر حال گربه رو فقط یک جور می شه پوست کند.تحقیقاوه، با چاقو وسیم چینداس، شمشیر و چوب بیسبال:با چکش، تبر، قیچی معمولی، قیچی باغبونیتیغ برقی، اسکنه و نیزه هم امتحان کردم،و عزیزانم، می تونم این رو بگم که
« من و تو »
یاد می گیرم تو چه هستی،
تو یک دریای طوفانی هستی!
تو هم یاد بگیر من چه هستم
من یک مرغ دریایی هستم…
می بینی!
خیلی از هم، دور نیستیم…
تام تام
تام تام پسر فلوت زن
یه خوک دزدید و بدو بدو در رفت.
خوکه خورده شد،
تام هم کتک خورد،
بنابراین تام رفت تو کوچه
زار زار گریه کرد.
پس بچه ها همتون
این درسو یاد بگیرین:
هیچوقت یه خوک نباشین
چیزهای کوچک هم ندزدین.
تحقیقاوه، با چاقو وسیم چینداس، شمشیر و چوب بیسبال:با چکش، تبر، قیچی معمولی، قیچی باغبونیتیغ برقی، اسکنه و نیزه هم امتحان کردم،و عزیزانم، می تونم این رو بگم کهبه هر حال گربه رو فقط یک جور می شه پوست کند.
جا اُفتادهیادمه که جورابهامو پام کردم.کفشهام را هم پوشیدم.کراوات هم که زده ام.کراواتم با رنگ های آبی و ارغوانی نقّاشی شده.کت هم پوشیدم که در مهمانی عالی به نظر بیام...ولی هنوز فکر می کنم یه چیزی یادم رفته.*اون چیه؟ اون چیه؟*_« شلوار »
ماشین دراز
حاضرم قسم بخورم که درازترین ماشین دنیاست.
طولش از خیابان بیل تا میدانِ واشَنگتُنه.
وقتی آدم سوارش می شه که به جایی بره،
بلافاصله پیاده می شه: « چون به مقصد رسیده »
جریمهء کتاب
چیکار کنم؟
چیکار کنم؟
چهل و دو ساله که این کتابو امانت گِرفتم!
سالها از تاریخِ تحویلش می گذره.
قبول دارم که اِشتِباه از من بوده،
امّا از کجا بیارم این همه جریمه بدم؟!
به نظرِ شما چیکار کنم؟
برش گردونم یا دو باره قایمش کنم؟!
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
رژیم غذاییصبحانه:قهوهء تلخ، یه تکه نان برشتهنه کره، نه ژله، نه مربّا.ناهار: چند پر کاهو دو ساقه کرفسنه مشروب، نه سیب زمینی، نه گوشت.شام: یه بال جوجهء کبابی، سرخ نشدهنه سُس گوشت، نه بیسکویت، نه کیک.و این رژیم، رژیم، رژیمجون آدم به لب می رسونه.یه هویج به من بده و یه آلو برام پوس بکنیه لیوان شیر کم چرب هم به من بده، همین.تلویزیون رو خاموش کن که تبلیغ غذاهای مک دونالداعصابمو داغون می کنه.به سیب زمینی سرخ کرده و سوسیس و نان پنجره ای فکر می کنمهمین طور به ماکارونی، کلوچه و کیکهر شب خواب بستنی شکلاتی میبینمامّا وقتی بیدار می شم، خیلی گرسنه ام، همش برای خاطر تو.پورهء سیب زمینی درست می کنی با خامه، برای بچه هاوبرای من کمی آبِ گوشتِ رقیق.درِ یخچالو قفل می کنیخدا می دونه کلیدو کجا می ذاریتا آخر شب گرسنگی می کشمهمه اش به خاطر تو.می گی وقتی بتونم زیر شکممو ببینماونوقت تو راضی می شی.شام: دو تکه گُلِ کلمِ خامچند تکه گوشت، به قدر ناخنیه ورقه گوجه فرنگی ... یه تکهء کوچک کلمبه خدا خوراکِ زندونی ها بهتر از اینه.اون پیتزا رو جلو چشمم نخوردختر! این کمترین لطفیه که به من می کنیوقتی حرف می زنم، اون آب نباتو ولش کنجونم به لبم رسیده و روده هامو خالی نگه داشتم، برای خاطر تو.وقتی، مُردم، پولِ بیمهء عمرمو تو جیبت می ذارینعشم و نگاه می کنی و پوزخندی می زنیمی گی، خُب، سعی شو کرد، خیلی چیزهارو تحمّل کرد تا مردامّا اونوقت اه که لاغر بود، هیکلش بهتر نبود؟
شب های فراوان تنهایی
Too MANY NIGHTS ALoNE
سفرهای نیمه شب و روشنایی های میخانه
و سه روزو سه شب ماشین سواری
و اتاق های مُتل که تنها خونهء من بوده ن
این چشم های آگاه و غم زده
و خطوط پیری زودرس رو بهم دادن.
گمون کنم که شب های خیلی زیادی رو تنهایی گذرونده م.
تو قطارهایِ دِنوِر و بازی های لوس آنجلس
و تاکسی های مسیر بارونی نیویورک
با شریک زندگیِ همه بجز خودم همسفر بودم هم.
به خودم می گم می تونم باز هم عشقو علاف کنم
دخترک! شاید خیلی دیر امده باشی
ممکنه شب های خیلی زیادی رو تنهایی گذرونده باشم.
هیچوقت به هیچ کس اجازه نمی دم از بدنم به خودم نزدیک تر باشه
و هیچوقت هم تا حالا به هیچ کس احتیاج پیدا نکرده م
می دونی خیلی دلم می خواد
روحموبفرستم پیشت و لمست کنم
امّا نمی دونم تواناییش رو دارم یا نه
به خاطر سفرهای نیمه شب و روشنایی های میخانه
و سه روز و سه شب ماشین سواری.
م جاده های بیرون شهر که تنها خونهء من بوده ن.
روش های خداحافظی
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] و آهنگهایی رو فقط یاد گرفته م که عشکمو در میاره
به گمونم شب های خیلی زیادی رو تنها گذرونده م
شبهای خیلی زیادی رو.
تابستون میاد
آخ جون تابستون میاد!
تابستون میاد!
سینه سرخ آواز خون میاد!
تابستون میاد!
تابستون با لباس های تابستونی ...
تابستون میاد!
تابستون میاد!
ووش _ چقدر زود گذشت!
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تقصير
من يه كتاب خيلي قشنگ براتون نوشته بودم.
پر از آفتاب و رنگين كمان.
و آرزوهايي كه برآورده مي شدند ...
ولي بزي رفت و كتاب را خورد.
( حتماً ميدونيد كه ازش بعيد نبود. )
براي همين هر چه سريعتر
اين كتاب جديد را نوشتم.
البته اين كتاب اصلاً نمي تونه
به قشنگي كتاب قبلي باشه.
هموني كه بزي احمق خورد.
حالا اگر اين كتاب را دوست نداريد،
مي دونيد كه تقصير من نيست.
تقصير بزيه.
يك نفر بايد بره...
يك نفر بايد بره ستاره ها رو پاك كنه.
آخه اين روزها ستاره ها خيلي كدر شدن.
يك نفر بايد بره ستاره ها رو پاك كنه.
براي اينكه عقابها و سارها و پرستوها
از اينكه ستاره ها گرد گرفتن ناراحتن.
مي گن ستاره نو مي خوان، اما نمي تونيم براشون ستاره هاي نو بخريم.
پس خواهش مي كنم دستمالهاي گردگيري رو برداريد.
سطلها رو پر آب كنيد.
يك نفر بايد بره ستاره ها رو پاك كنه.