تو هیچ کشوری از ابتدا حق اعتراض برای زنان وجود نداشته.
اکثر زنان هم در اوایل اعتراض هاشون کتک خوردن و دستگیر شدن.
ولی گروه هاشون رو تقویت کردن و گسترده کردن و به مرور یکسری حق هاشون رو گرفتن.
مطمئنا تعداد اگر زیاد بشه هیچ نهادی در هیچ جای دنیا نمیتونه مقابله به مثل بکنه.
منم در مقامی نیستم که برای زن ها نسخه بپیچم.
یادمه چندین سال پیش که کله ام بوی قورمه سبزی میداد برای آزادی پوشش زنان و رفتن زنان به ورزشگاه و... خیلی با طرفداران تحجر بحث میکردم.
اما بیشترین فحش رو هم از سوی همین زنان میخوردم که به تو چه ربطی داره !!!
مگه مشکل ما چهارتا موی ماست، مگه مشکل ما رفتن به ورزشگاه و ... هست.
وقتی همه منتظرن مشکلات کلانشون بدون درست شدن مشکلات کوچک برطرف بشه و خودشون دست روی دست بذارن.
که برامده از دیدگاهی هست که یک ناجی میاد و دنیارو برامون گلستان خواهد کرد، نمیشه کار بیشتری کرد.
من هم به عنوان یک جنس مذکر، تنها کاری که میتونم برای زن ها بکنم اینست که خودم اسباب دردسرشون نشم.
وگرنه از اینکه تلاشی برای بهبود وضعیتشون بکنم تقریبا نا امید شدم، چون حس میکنم اکثریت از این وضعیت راضی هستن.
اون یرده های سیاهی که اشاره کردین بالاخره جانشون به لب رسید و تشکل هایی تشکبل دادن و به بخش هایی از حقوقشون رسیدن وگرنه سفیدهای خیلی کمی براشون در ابتدا دل سوزوندن.
امیدواریم زنان هم چنین گروه هایی رو از جنس خودشون درست کنن و حقشون رو پس بگیرن.
