احـترام به عـقـایـد دیـگـران :: بحث و تبادل نظر

نقل قول:

---

نوشته شده توسط Stream [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

دوستان،

تعریف احترام این است به نقل از ویکیپدیا که به نظر میاد تعریف کاملی باشه:

اِحتِرام احساسی مثبت از ارج نهادن و اعتنا به فرد یا شی‌ای است که فرد احترام‌گزارنده آن را سزاوار احترام می‌شمارد. فردی که به شخص یا چیزی احترام می‌گذارد، به آن شخص یا چیز توجه می‌کند و برای آن اندازه‌ای ارزش قائل می‌شود. این ارزش‌گذاری متعاقبا ممکن است خود را در رفتار و عملکرد احترام‌گذارنده نسبت به احترام‌یافته نمایان کند.

---

این تعریف دقیقا چیزی هست که من مدنظر داشتم
خب وقتی کسی به چیزی توجه داره و براش ارزش داره بهش احترام میزاره حالا وقتی فردی دیگه به همون چیز توجه نداره و براش ارزش نداره این میشه بی احترامی
حالا ما باید این احترام و بی احترامی رو چطور بپزیریم؟
من میگم این احترام فقط و فقط برای خوده شخص هست و نباید ما طوری تعریف کنیم که این شامل حال افراد دیگه هم بشه یعنی کسی به چیزی توجه نداشت و ارزشی براش قائل نبود رو بی احترامی و توهین بدونیم و بگیم این غلط هست
حالا این توجه نداشتن حتی اگر در حوزه نقد و زیرسوال بردن هم قرار بگیره بازم ما نباید اون رو توهین نام بدیم

نقل قول:

---

اما اگر پاسخ براتون واضح نبود، اضافه می کنم که باید براتون مهم باشه چون شما در قبال کارهایی که می کنید مسئولید. پس مهمه که از تمسخر، که قبول دارید زشت و محکوم هست و یک عمل مردود، خودداری کنید.

---

چه چیزی باید برای من مهم باشه؟
اینکه تمام وقت و انرژیم رو این بزارم که مواظب باشم کسی عقیده و رفتار و افکار من رو نقد نکنه و اگر از نظر کسی خوشم نیامد اسم توهین و تمسخر روش بزارم و باهاش مقابله کنم؟
یا اینکه برای ابراز هر نظرم قبلش برم بگردم و مواظب این باشم ایا این نظر و تفکر من رو کسی ممکنه توهین و تمسخر بدونه یا ندونه و بعد ابراز نظر کنم؟
من در قبال کارهای خودم مسئولم ولی در قبال نظر و برداشت و تفکر دیگران که مسئول نیستم

نقل قول:

---

در خصوص رفتارتون با دوستتون: شما از بین راههایی که برای بیان این مطب دارید و فکر می کنید بعضی از اونها ممکنه از طرف دوستتون توهین آمیز تلقی بشه، اونی رو انتخاب کنید که این احتمال درش وجود نداره و اگر چنین گزینه ای وجود نداره و به هر دلیلی اصرار بر گفتن این مطلب دارید، گزینه ای رو انتخاب کنید که فکر می کنید احتمال توهین آمیز تلقی شدنش کمتره.

---

دوست عزیز اینجا بحث این نیست که چه روشی اجرایی انتخاب بشه بلکه اصل موضوع هست
منظور این هست که فرد مقابل گفتن این حرف و این تذکر رو توهین و بد میدونه و مثلا تفکرش این بوی دهن به خودم مربوطه حالا با هر روشی این گفته بشه فرقی نداره بلکه اون فرد کلیت این حرف رو توهین اسم گذاشته

پس میبینید هرگز نمیشه برای احترام و توهین فرمول نوشت و هرفرد میتونه در هر شرایطی روی یک عیقیده یا برچسب احترام بزنه یا برچسب توهین
و ما نمیتونید برداشت و دیدگاه دیگران رو بر نظرات خودمون کنترل کنیم و ازشون بخوایم اونطور که من دوست دارم نظر بدن

نقل قول:

---

نوشته شده توسط Stream [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

دوستان،

تعریف احترام این است به نقل از ویکیپدیا که به نظر میاد تعریف کاملی باشه:

اِحتِرام احساسی مثبت از ارج نهادن و اعتنا به فرد یا شی‌ای است که فرد احترام‌گزارنده آن را سزاوار احترام می‌شمارد. فردی که به شخص یا چیزی احترام می‌گذارد، به آن شخص یا چیز توجه می‌کند و برای آن اندازه‌ای ارزش قائل می‌شود. این ارزش‌گذاری متعاقبا ممکن است خود را در رفتار و عملکرد احترام‌گذارنده نسبت به احترام‌یافته نمایان کند.

احترام به عقاید یعنی داشتن احساس مثبت و ارج نهادن و اعتنای مثبت به اون عقاید. سوال اینه: آیا ضروری است به عقاید دیگران احترام بگذاریم یا میشه در بعضی جاها احترام نگذاریم؟

چیزهایی مثل نقد کردن هم زیرشاخه احترام هستند، من اگه باور به غول چراغ جادو رو نقد کنم و در نهایت بی پایه و اساس بدونم و بگم باور به این قضیه خرافات است، به این عقاید احترامی نگذاشتم. آیا من حق دارم وقتی یک عده به غول چراغ جادو اعتقاد دارند، بگم این باور بی پایه و اساس و بدون هیچ توجیه منطقی است، یا اصلا پا رو فراتر بگذاریم، حق دارم بگم این باور احمقانه است؟

---

به نظر کامل نمیاد چون وقتی شما به قانون احترام میزارید الزاما برای محتواش ارزش قائل نمیشید و محتوای اونرو سزاوار احترام نمی دونید. چه بسا بقول خودتون اونو احمقانه هم بدونید.
اگرچه همونطوریکه که در پست اول اشاره کرده بودم

نقل قول:

---

من گزینه "بله" رو زدم ولی منظور دقیقم همون بی احترامی نکردن به عقاید دیگران بوده و در ادامه هم همین منظور رو دنبال می کنم.

---

متوجه نمیشم منظور از اینکه "چیزهایی مثل نقد کردن هم زیرشاخه احترام هستند" چیه؟
اگر من گوینده باشم می تونم بگم
این باور بی پایه و اساس و بدون هیچ توجیه منطقی است
این باور نادرست است
اما درست نیست که بگم
این باور احمقانه است

در جمله آخر حماقت به باورمندان نسبت داده میشه

نقل قول:

---

نوشته شده توسط havzhini [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

چه چیزی باید برای من مهم باشه؟
اینکه تمام وقت و انرژیم رو این بزارم که مواظب باشم کسی عقیده و رفتار و افکار من رو نقد نکنه و اگر از نظر کسی خوشم نیامد اسم توهین و تمسخر روش بزارم و باهاش مقابله کنم؟

---

تا این قسمت که مساله رو برعکس دیدید. شما باید فاعل باشید که یه مساله رو در فعلتون مدنظر قرار بدید. وقتیکه نقش مفعول رو درنظر بگیرید، اینکه دیگران به عقاید شما احترام بزارن یا نه دیگه در اختیار شما نیست.

نقل قول:

---

یا اینکه برای ابراز هر نظرم قبلش برم بگردم و مواظب این باشم ایا این نظر و تفکر من رو کسی ممکنه توهین و تمسخر بدونه یا ندونه و بعد ابراز نظر کنم؟
من در قبال کارهای خودم مسئولم ولی در قبال نظر و برداشت و تفکر دیگران که مسئول نیستم

---

مساله همینه که قرار نیست خودتونو در خصوص توهین بودن یا نبودن معیار مطلق بدونید و برای خودتونم امکان خطا قائل بشید. دیگران هم مطلق نیستن و شاید دچار خطا بشن. حالا در حد توانتون مایه بزارید و معمولا لازم نیست برید جایی بگردید. همینکه این مساله براتون مهم باشه و حرفتونو قبل از گفتن از این نظر بسنجید، قسمت زیادی از کار رو انجام دادید. تشخیص کلمات و عباراتی که بار اهانت دارن سخت نیست.

نقل قول:

---

دوست عزیز اینجا بحث این نیست که چه روشی اجرایی انتخاب بشه بلکه اصل موضوع هست
منظور این هست که فرد مقابل گفتن این حرف و این تذکر رو توهین و بد میدونه و مثلا تفکرش این بوی دهن به خودم مربوطه حالا با هر روشی این گفته بشه فرقی نداره بلکه اون فرد کلیت این حرف رو توهین اسم گذاشته

پس میبینید هرگز نمیشه برای احترام و توهین فرمول نوشت و هرفرد میتونه در هر شرایطی روی یک عیقیده یا برچسب احترام بزنه یا برچسب توهین
و ما نمیتونید برداشت و دیدگاه دیگران رو بر نظرات خودمون کنترل کنیم و ازشون بخوایم اونطور که من دوست دارم نظر بدن

---

بنده هم میدونم اصل موضوع است و تفاوتهایی وجود داره. اما وقتی شما درقالب مثال سوال می پرسید منهم سعی می کنم مطالب مورد نظرمو در قالب اون مثال جواب بدم.
بطور کلی برچسب احترام و توهین زدن فرق می کنه با اینکه کسی فکر کنه بهش توهین شده.
اما حتی اگر طرف با اصل قضیه مشکل داشته باشه و شما اصرار به گفتنش دارید، بازهم همونطوریکه گفتم راهی رو که فکر می کنید کمتر توهین آمیز میدونه بکار ببرید.
دوباره در خط آخر رفتید در نقش مفعول قضیه که پاسخ رو در قسمت اول دادم.

نقل قول:

---

تا این قسمت که مساله رو برعکس دیدید. شما باید فاعل باشید که یه مساله رو در فعلتون مدنظر قرار بدید. وقتیکه نقش مفعول رو درنظر بگیرید، اینکه دیگران به عقاید شما احترام بزارن یا نه دیگه در اختیار شما نیست.

---

در این قضیه دو حالت وجود داره نه یک حالت
هم میتونید فاعل باسد هم مفعول
هم این حالت هست من نظری بدم شما محترمانه یا توهین بدونید اون رو و هم شما نظری بدید و من اون رو محترمانه یا توهین امیز بدونم

نقل قول:

---

اما حتی اگر طرف با اصل قضیه مشکل داشته باشه و شما اصرار به گفتنش دارید، بازهم همونطوریکه گفتم راهی رو که فکر می کنید کمتر توهین آمیز میدونه بکار ببرید.

---

بحث کم یا زیادبودن احترام یا توهین نیست
بحث اصل قضیه هست که درسته یا غلط چه کم چه زیاد

نقل قول:

---

نوشته شده توسط havzhini [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

در این قضیه دو حالت وجود داره نه یک حالت
هم میتونید فاعل باسد هم مفعول
هم این حالت هست من نظری بدم شما محترمانه یا توهین بدونید اون رو و هم شما نظری بدید و من اون رو محترمانه یا توهین امیز بدونم


بحث کم یا زیادبودن احترام یا توهین نیست
بحث اصل قضیه هست که درسته یا غلط چه کم چه زیاد

---

وقتی عنوان تاپیک

نقل قول:

---

احـترام به عـقـایـد دیـگـران :: بحث و تبادل نظر

---

و پاسخ

نقل قول:

---

بله ، ضروری است که به عقاید دیگران احترام بگذاریم.

---

رو میبینم قضیه برام هیچکدوم از این دو حالت نیست. قضیه اینه که من میخوام نظر بدم. حالا اینو به نحوی بیان می کنم که از نظر من توهین آمیز نباشه و تلاش می کنم حتی الامکان از نظر طرف مقابل هم توهین آمیز نباشه و استدلال بجای دعوا حاکم باشه. از اونجاکه بنظرم میشه هر عقیده ای رو بدون بی احترامی ابراز کرد (بر اساس معیار خودم)، پس با این روش در ابراز عقاید دچار خودسانسوری نمیشم.
بحث شما شاید کم و زیاد نباشه. اما بحث من اینه که خودم رو از اجازه ابراز عقیده محروم نمی کنم، ولی اینو تا جاییکه میتونم با کمترین حاشیه انجام میدم، و این بنظرم کار درسته.
حالا برفرض که اصلا من معیار و منطقم بدون نقص باشه (که هیچکس نمیتونه چنین ادعایی کنه)، بازم توجیهی نمی بینم که بی دلیل کاری کنم که طرف مقابلم، بخاطر نقص در طرز فکرش، احساس کنه بهش توهین شده. فقط تا جایی که دلیلی (ابراز عقیده) وجود داره پیش میرم. این قضیه کمترین از اینجا میاد.

البته این اصلیه که بهش معتقدم و سعی می کنم رفتارمو بهش نزدیک کنم. وگرنه ادعا نمی کنم که مو به مو اجراش می کنم.

نقل قول:

---

نوشته شده توسط Iron [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

وقتی عنوان تاپیک

و پاسخ

رو میبینم قضیه برام هیچکدوم از این دو حالت نیست. قضیه اینه که من میخوام نظر بدم. حالا اینو به نحوی بیان می کنم که از نظر من توهین آمیز نباشه و تلاش می کنم حتی الامکان از نظر طرف مقابل هم توهین آمیز نباشه و استدلال بجای دعوا حاکم باشه. از اونجاکه بنظرم میشه هر عقیده ای رو بدون بی احترامی ابراز کرد (بر اساس معیار خودم)، پس با این روش در ابراز عقاید دچار خودسانسوری نمیشم.
بحث شما شاید کم و زیاد نباشه. اما بحث من اینه که خودم رو از اجازه ابراز عقیده محروم نمی کنم، ولی اینو تا جاییکه میتونم با کمترین حاشیه انجام میدم، و این بنظرم کار درسته.
حالا برفرض که اصلا من معیار و منطقم بدون نقص باشه (که هیچکس نمیتونه چنین ادعایی کنه)، بازم توجیهی نمی بینم که بی دلیل کاری کنم که طرف مقابلم، بخاطر نقص در طرز فکرش، احساس کنه بهش توهین شده. فقط تا جایی که دلیلی (ابراز عقیده) وجود داره پیش میرم. این قضیه کمترین از اینجا میاد.

البته این اصلیه که بهش معتقدم و سعی می کنم رفتارمو بهش نزدیک کنم. وگرنه ادعا نمی کنم که مو به مو اجراش می کنم.

---

بازم با مثال براتون تویضیح میدم

شما با مخالفت با نظر من و جواب دادنش بهش و قبول نکردن حرف من دارید به من توهین میکنید
برای من مخالفت کردن با حرفم و سریع قبول نکردنش و در مقابلش دلیل اوردن کاملا توهین امیز و غیر محترمانه هست
شما باید حرف من رو سریع و بدون کوچیکترین توضیحی قبول کنید تا به من احترام بزارید

حالا بدون خود سانسوری و محروم کردن خودتون از ابراز نظر رفتار درست بگید که چی هست؟

نقل قول:

---

نوشته شده توسط havzhini [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بازم با مثال براتون تویضیح میدم

شما با مخالفت با نظر من و جواب دادنش بهش و قبول نکردن حرف من دارید به من توهین میکنید
برای من مخالفت کردن با حرفم و سریع قبول نکردنش و در مقابلش دلیل اوردن کاملا توهین امیز و غیر محترمانه هست
شما باید حرف من رو سریع و بدون کوچیکترین توضیحی قبول کنید تا به من احترام بزارید

حالا بدون خود سانسوری و محروم کردن خودتون از ابراز نظر رفتار درست بگید که چی هست؟

---

پاسخ من همون قبلیه

نقل قول:

---

وقتی عنوان تاپیک

نقل قول:

---

احـترام به عـقـایـد دیـگـران :: بحث و تبادل نظر

---

و پاسخ

نقل قول:

---

بله ، ضروری است که به عقاید دیگران احترام بگذاریم.

---

رو میبینم قضیه برام هیچکدوم از این دو حالت نیست. قضیه اینه که من میخوام نظر بدم.

---

نقل قول:

---

حالا اینو به نحوی بیان می کنم که از نظر من توهین آمیز نباشه

---

فارغ از اینکه نظر شما چی باشه، از نظر من توهین آمیز نیست.

نقل قول:

---

و تلاش می کنم حتی الامکان از نظر طرف مقابل هم توهین آمیز نباشه و استدلال بجای دعوا حاکم باشه.

---

تلاشم رو کردم

نقل قول:

---

از اونجاکه بنظرم میشه هر عقیده ای رو بدون بی احترامی ابراز کرد (بر اساس معیار خودم)، پس با این روش در ابراز عقاید دچار خودسانسوری نمیشم.

---

دچار خود سانسوری نشدم و عقایدی رو که میخواستم بیان کردم

نقل قول:

---

بحث من اینه که خودم رو از اجازه ابراز عقیده محروم نمی کنم،

---

محروم نکردم

نقل قول:

---

ولی اینو تا جاییکه میتونم با کمترین حاشیه انجام میدم.

---

تا جاییکه تونستم اینکارو کردم

نقل قول:

---

حالا برفرض که اصلا من معیار و منطقم بدون نقص باشه (که هیچکس نمیتونه چنین ادعایی کنه)، بازم توجیهی نمی بینم که بی دلیل کاری کنم که طرف مقابلم، بخاطر نقص در طرز فکرش، احساس کنه بهش توهین شده. فقط تا جایی که دلیلی (ابراز عقیده) وجود داره پیش میرم.

---

اینجام همونطوریکه گفتم تا جایی پیش رفتم که دلیل داشتم (ابراز عقیده).

نقل قول:

---

نوشته شده توسط Iron [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

وقتی عنوان تاپیک

و پاسخ

رو میبینم قضیه برام هیچکدوم از این دو حالت نیست. قضیه اینه که من میخوام نظر بدم. حالا اینو به نحوی بیان می کنم که از نظر من توهین آمیز نباشه و تلاش می کنم حتی الامکان از نظر طرف مقابل هم توهین آمیز نباشه و استدلال بجای دعوا حاکم باشه. از اونجاکه بنظرم میشه هر عقیده ای رو بدون بی احترامی ابراز کرد (بر اساس معیار خودم)، پس با این روش در ابراز عقاید دچار خودسانسوری نمیشم.
بحث شما شاید کم و زیاد نباشه. اما بحث من اینه که خودم رو از اجازه ابراز عقیده محروم نمی کنم، ولی اینو تا جاییکه میتونم با کمترین حاشیه انجام میدم، و این بنظرم کار درسته.
حالا برفرض که اصلا من معیار و منطقم بدون نقص باشه (که هیچکس نمیتونه چنین ادعایی کنه)، بازم توجیهی نمی بینم که بی دلیل کاری کنم که طرف مقابلم، بخاطر نقص در طرز فکرش، احساس کنه بهش توهین شده. فقط تا جایی که دلیلی (ابراز عقیده) وجود داره پیش میرم. این قضیه کمترین از اینجا میاد.

البته این اصلیه که بهش معتقدم و سعی می کنم رفتارمو بهش نزدیک کنم. وگرنه ادعا نمی کنم که مو به مو اجراش می کنم.

---

این پست شما به نظرم موضع شما رو مشخص می کنه و توضیح خوبیه. قرار نیست کسی بی خود حرف توهین آمیز بزنه یا سعی نکنه تا جایی که میشه احترام بگذاره، حالا من برای شما یک مثال می زنم:

من میگم: کیم ایل سونگ (رهبر پیشین کره شمالی) یک انسان روانی و یک دیکتاتور بسیار ظالم بود که مردم کشورش رو بدبخت کرد.
یکی از مریدان کیم ایل سونگ میاد و میگه تو داری به باورهای من توهین می کنی! ما کیم ایل سونگ رو مقدس و فرستاده خدا می دونیم.

خب تکلیف چیه؟ آیا ما نباید کیم ایل سونگ رو نقد کنیم چون یک عده فکر می کنن مقدسه؟ من فکر نمی کنم دارم توهین می کنم چون اون فرد رو یک انسان می بینم در گذشته، اما کسی که اون شخص رو مقدس می دونه طور دیگه فکر می کنه.

این مثال رو زدم برای اینکه مشخص بشه خط قرمز و دقیقی بین اینکه چه چیزی توهین هست یا نیست وجود نداره. این یک مفهوم Subjective هست یعنی هر کس خودش تصمیم می گیره خط قرمزش رو کجا بگذاره. من شخصا اگه یک نفر بهم بگه باورهات احمقانه است و فلان شخص که خیلی اون رو انسان بزرگی می دونی یک روانی فاسد جانی بود میگم ممنون خب این نظر شماست و برام مهم نیست. یک عده اگه این حرف رو بزنی حاضرن به خاطرش طرف مقابل رو بکشن و حکمش رو اعدام می دونن.

فرمایش شما صحیح ولی همونطوریکه قبلا هم عرض کردم وقتی که شما فاعل کار هستید، درنهایت مسایل رو شما ارزیابی می کنید و بر اساس اون تصمیم میگیرید، مثل رعایت حقوق دیگران فارق از اینکه قانونی وجود داره یا نه. ممکنه دیگری چیزیو حق خودش بدونه اما شما نه. اینکه در خصوص خط قرمز اتفاق نظر وجود نداره صحیحه اما این واقعیت، رعایت این اصل (یا هرچی) رو بیفایده نمی کنه.
اینکه کسی قرار نیست بیخود توهین بکنه صحیحه اما بنظر من و با معیار من، برای ابراز عقیده هیچوقت دلیلی برای توهین وجود نداره. اما برای اینکه کاری کنیم که دیگری، هرچند باشتباه، فکر کنه که بهش توهین شده، ممکنه دلایل مختلفی ارائه بشه، اما تنها دلیل منطقی که من تا بحال میشناسم، همین محدود نکردن ابراز عقیدست، نه چیزایی مثل اینکه من معتقدم که درست می گم یا عقاید طرف مقابل متحجرانه هست پس اینجوری طرفو تحت فشار میزارم تا باهام مخالفت نکنه (از نظر یکی ممکنه این دلیل باشه ولی از نظر شخص من این صرفا بهانست)
اون افرادی که بخاطر بیان عقیده دست به قتل میزنن هم که در هر صورت محکومند، حتی اگر توهین بودن اون شیوه بیان غیر قابل انکار باشه.

نقل قول:

---

نوشته شده توسط Iron [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

فرمایش شما صحیح ولی همونطوریکه قبلا هم عرض کردم وقتی که شما فاعل کار هستید، درنهایت مسایل رو شما ارزیابی می کنید و بر اساس اون تصمیم میگیرید، مثل رعایت حقوق دیگران فارق از اینکه قانونی وجود داره یا نه. ممکنه دیگری چیزیو حق خودش بدونه اما شما نه. اینکه در خصوص خط قرمز اتفاق نظر وجود نداره صحیحه اما این واقعیت، رعایت این اصل (یا هرچی) رو بیفایده نمی کنه.
اینکه کسی قرار نیست بیخود توهین بکنه صحیحه اما بنظر من و با معیار من، برای ابراز عقیده هیچوقت دلیلی برای توهین وجود نداره. اما برای اینکه کاری کنیم که دیگری، هرچند باشتباه، فکر کنه که بهش توهین شده، ممکنه دلایل مختلفی ارائه بشه، اما تنها دلیل منطقی که من تا بحال میشناسم، همین محدود نکردن ابراز عقیدست، نه چیزایی مثل اینکه من معتقدم که درست می گم یا عقاید طرف مقابل متحجرانه هست پس اینجوری طرفو تحت فشار میزارم تا باهام مخالفت نکنه (از نظر یکی ممکنه این دلیل باشه ولی از نظر شخص من این صرفا بهانست)
اون افرادی که بخاطر بیان عقیده دست به قتل میزنن هم که در هر صورت محکومند، حتی اگر توهین بودن اون شیوه بیان غیر قابل انکار باشه.

---

و اگه کسی شاکی بشه که فلان شخص داره به عقاید من توهین و بی احترامی می کنه، شما با چه معیاری می سنجید ای نقضیه رو که آیا چنین اتفاقی افتاده یا نه. شخص اول میگه من با معیار خودم توهین نکردم و فقط عقیده ام رو گفتم، شخص دوم میگه من با معیار خودم بهم توهین شد. تکلیف چیست؟ آیا اینجا توهینی صورت گرفته یا خیر، و آیا "احترام به عقاید دیگران" رعایت شده یا خیر؟