وقتی حسرت طلا بر دل آزاد کاران ایرانی می ماند / اولین مدال طلای تاریخ هندوستان در مسابقات جهانی کشتی
هندی ها برای نخستین بار در تاریخ کشتی کشورشان موفق به کسب مدال طلا از مسابقات جهانی شدند.
شب گذشته هزاران نفر در فرودگاه شهر دهلی از سوشیل کومار قهرمان تیم ملی کشورشان که برای نخستین بار در تاریخ کشتی هندوستان توانست برای کشورش یک مدال طلا به ارمغان بیاورد استقبال کردند.
کومار در مصاحبه با خبرنگاران عنوان کرد که باید از حمایت های بی دریغ مردم کشورش تشکر کند. او ادامه می دهد:" مطمئن بودم که مدال می گیرم. یکسال تمام است که به همراه سایر هم تیمی هایم زیر نظر ساپتال مربی تیم تمرین های سختی را می گذرانیم. خوشحالم که مزد زحماتم را با این مدال گرفتم"
مادر کومار نیز که نمی توانست اشکهای شوقش را بخاطر قهرمانی فرزندش پنهان کند می گوید:" سوشیل با این مدال فصل جدیدی در تاریخ هندوستان رقم زد. تا حالا کسی موفق به این کار نشده بود. واقعاً خوشحالم که پسرم باعث افتخار هندوستان شده است."
کومار در دیدار نهایی وزن 66 کیلوگرم توانست گوگایف کشتی گیر کشور میزبان را که از حمایت های بی دریغ تماشاگران برخوردار بود شکست دهد تا در عین ناباوری همگان شاهد اهتزار پرچم هندوستان بالاتر از پرچم روسیه میزبان باشند.
اینها در حالی است که کاروان کشتی آزاد کشورمان که با هزاران امید به مسابقات جهانی مسکو اعزام شده بود تنها موفق به کسب یک مدال نقره و یک برنز شد و در نهایت در جایگاه چهارم جهان قرار گرفت. به نظر می رسد مسئولین کشتی کشورمان باید به فکر یک برنامه ریزی مدون برای بازگشت دوباره ورزش اول کشورمان به دوران طلایی اش باشند تا بتوانیم شاهد افراشته شدن پرچم پرافتخار ایران در مسابقات جهانی باشیم.
کد:
http://www.khabaronline.ir/news-92468.aspx
پرونده کابينه يزداني خرم روي ميز دادگاه /سقوط آزاد کشتي در گرداب تحقير
بازهم گلي به جمال کشتي گيران فرنگي کارمان که نگذاشتند حسرت به دل بمانيم و در فستيوال جهاني کشتي دنيا سرودمان نواخته نشود. چه احساس غروري داشتيم ساعات پاياني اولين روز مسابقات فرنگي.
سوريان باز هم بزرگي کرد و پرچم ايران را پنجمين بار بالاتر از همه کشورهاي صاحب کشتي بالا برد. امير علي اکبري هم اولين فرنگي کار کشورمان بود که نامش را در جمع طلايي هاي 96 کيلوي دنيا ثبت کرد و همه را اميدوار به درخشش در ميادين آينده.
*فرنگي با افتخار اما شکست خورده
به نوشته قدس : بعد از اين، خيلي ها شروع طوفاني فرنگي کاران را سرآغاز اولين قهرماني فرنگي کاران در دنيا تصور کردند و حتي از بقيه کشتي گيران هماني را توقع داشتند که با سوريان و علي اکبري تجربه کرده بودند. از نگاه کارشناسي شايد اين توقع قدري خوشبينانه بود، اما گويا حاضران در مسکو چشم افتخار آفريني کشتي گيران ايراني را نداشتند و همه چيز از قرعه طالب نعمت پور شروع شد. شايد نقل قول محمد بنا که گفته بود روسها با برنامه ريزي قرعه نعمت پور را جابه جا کردند و او را با کشتي گير اسرائيلي همگروه نمودند، صريح ترين اظهار نظري بود که در تراژدي حذف يکي ديگر از اميدهاي کسب مدال براي فرنگي کاران در مسکو دخيل بود تا با شکل گيري اين بازي، ضربه روحي بزرگي بر تيم فرنگي ايران وارد شود.
بعد از ماجراي کناره گيري نعمت پور و انصراف از رويارويي با حريف رژيم صهيونيستي، شيرازه تيم فرنگي از هم پاشيد و حتي مهدي محمدي کشتي گير کهنه کار ايران با وجود قرعه مناسبي که داشت نتواست توفيقي به دست آورد تا تيم ملي فرنگي ايران جام پنجاه و سوم رقابتهاي جهاني کشتي فرنگي را با 22 امتياز و قرار گرفتن در رده هشتم دنيا با سقوطي 6 پله اي نسبت به دوره قبل مواجه شود و دستش از سکو دور بماند.
از باب نتايجي که کشتي گيران فرنگي کار در مسکو رقم زدند، برداشتهاي کارشناسي نشان مي دهد چنانچه کادر فني تيم ملي ترکيب تيمش را در يکي دو وزن دستخوش تغييرات مي کرد، شايد نتيجه اي که به دست مي آمد، تفاوت مي کرد با آنچه که نصيبمان شد. استفاده از اميد نوروزي در وزن امتحان پس داده 60 کيلو با وجود بيش از 70 کيلو وزن و گزينش مهدي محمدي از ميان مدعيان وزن 74 کيلو در کنار لجبازيهاي بي مورد درخصوص هاشم زاده که پشت خط قرباني در 120 کيلو ماند، عمده ترين مسائلي بود که بنا و کادرش را از رسيدن به افتخارات بيشتر باز داشت.
* مردودي باز هم براي آزاد
وضعيت کشتي آزاد را هم که بوي حلوايش چندين سال است بلند شده، هيچ کسي نمي تواند سرو سامان دهد. شايد همان روزي که يزداني خرم به عنوان سردار واليبال کشورمان به فدراسيون کشتي کوچ داده شد، حتي خودش هم فکرش را نمي کرد که در چنين مردابي گرفتار شود که نه راه پيش داشته باشد و نه راه پس.
چهل و دومين دوره مسابقات کشتي آزاد قهرماني جهان در حالي براي آزاد کاران ايراني پايان يافت که آنها حتي نتوانستند همان جايگاه سال قبلشان را حفظ کنند و با 28 امتيازي که در نهايت به دست آوردند، بعد از روسيه، آذربايجان و کوبا در مکان چهارم قرار گرفتند، آزاد کاران ايراني همچنان روي نوار ناکامي حرکت مي کنند.
سؤال اينجاست که چه بر سر کشتي ما آمده که حالا و پس چندين سال داعيه داري اين ورزش در ميادين مهم جهاني، کشتي گيرانمان هميشه دنبال قرعه مناسب و رو در رو نشدن با حريفان شناخته شده اند؟ مگر نه اين است که ورزشکاري که دنبال قهرماني است، بايد فکر و ذکرش شکست تمام حريفان باشد، نه اينکه سرنوشتش را به قرعه و شانس گره بزند.
جواب اين سؤال را مي توان ابتدا در مسايل روحي و رواني کشتي گيران و بعد از آن عوامل فني جست. چطور مي توان از کشتي گيري که شب و روز کنار گوشش خواندند فلان کشتي گير روس تا به حال به هيچ کشتي گيري باج نداده و يا فلان قهرمان شايد با تو همگروه شود، توقع فتح سکو داشت.
از نگاه فني نيز بايد توجه داشت، مربيان ما که خودشان را علامه کشتي دنيا مي دانند هيچ گاه به اين موضوع فکر کرده اند که مربياني از جمله «جامبولات تديف» که روزگاري با خودشان روي تشک شاخ به شاخ شده، به کشتي گيرانش چه نکاتي را منتقل مي کند که آنها توانايي اش را ندارند؟
شايد غلام محمدي و همکارانش توجيه بودجه و امکانات را مطرح کنند و بخواهند از اين موضوع براي تبرئه خود استفاده کنند، اما جوابي بهتر از اين نمي توان برايشان جست که مگر کشتي گيران ايراني امکاناتي که داشتند از کشتي گير هندي هم که طلاي همين مسابقات را گرفت، کمتر بود. نه، اين توجيه مناسبي نمي تواند براي اين مورد باشد، چرا که کشتي شايد از فوتبال مورد توجه کمتري قرار بگيرد، اما بايد قبول کنيم از خيلي رشته هاي ديگرمان که نتايجي بهتراز آنها گرفتند، وضعيتي به مراتب بهتر دارند و جزو نور چشمي هاي ورزش کشورند.
اگر امروز کشتي گيرانمان در ميادين بين المللي توانايي عرض اندام ندارند، زاييده عوامل متعددي است که بايد دلايل شکست مهدي تقوي، فردين معصومي، احسان لشکري و حسن رحيمي را از ميان اين عوامل جستجو کرد. چه بر سر کشتي آزاد ما آمده است که مهدي تقوي دانمارک را با خاطره قهرماني ترک مي کند، اما در مسکو حتي جزو 10 نفر اول هم نيست. فردين معصومي با کوله باري از تجربه توانايي حتي تکرار افتخارات گذشته اش را ندارد و همچنان دور باطلي را مي زند که سالهاست کشتي ما گرفتار آن شده است.
نکته ديگري که نمي توان به سادگي از کنار آن گذشت، نحوه مديريت فدراسيون و عوامل اجرايي کشتي کشور است. اگر قرار است يزداني خرم به عنوان مديري که خارج از دايره اهالي گوش شکسته قرار دارد، سرنوشت کشتي را رقم بزند، نيازمند برنامه مدون و اساسي براي آينده اين رشته است. هيچ وقت يادمان نمي رود روزهاي اولي که يزداني خرم در رأس کشتي کشور قرار گرفت و سخن از کسب 14 مدال در دو رشته فرنگي و آزاد از هر تورنمتي مي کرد، اما چه شد که شعار مهندس واليبال نوين ايران در خاطرات بايگاني شد و همان چند مدالي هم که داشتيم، از کفمان رفت.
روي ديگر اين سکه هماني است که خيلي از پيشينه داران کشتي دنبال آن هستند و رفتن يزداني خرم و آمدن يک کهنه سوار براي کشتي را علاج برون رفت، از وضعيت کنوني مي دانند. اتفاقي که به نظر مي رسد با تداوم اين شرايط اگر به اين زودي رخ ندهد بعد از مسابقات آسيايي وقوع آن حتمي خواهد بود.
با همه اين تفاسير به نظر مي رسد در شرايط فعلي کشتي ايران به ويژه در رشته آزاد نياز به کالبد شکافي دارد، کالبد شکافي که همراهي و همدلي اهالي گوش شکسته نياز اول آن است.
کد:
http://www.tabnak.ir/fa/pages/?cid=119880
افزایش انتقادها از مدیریت و کادر فنی تیم ملی کشتی
«حرکت کشتی ایران رو به عقب است چون کارمان دیمی است.» اکبر فلاح مربی و کارشناس کشتی به طور مختصر، وضعیت کشتی ایران را در یک جمله توضیح می‌دهد.
او از حرف مسئولان فدراسیون کشتی ناراحت است که گفته‌اند بین 100 تیم چهارم شده‌ایم و نتایج خوبی گرفته‌ایم:18::18::18:: «می‌گویند بین 100 کشور چهارم شده‌ایم و این نتیجه خوبی است که این حرف از عدم شناخت مسوول کشتی از این رشته است. اگر در فوتبال به جام جهانی برویم و به جمع 32 تیم برسیم این یعنی موفقیت اما در کشتی روی سکو نرفتن یعنی فاجعه. متاسفانه این افراد اطلاعات ندارند و فکر می کنند به خاطرچهارم شدن باید جشن بگیرند.»
او از مدیریت کشتی ایران انتقاد دارد و معتقد است کشتی ایران از مدیریتش ضربه می‌خورد: «مشکل در این است که افراد می خواهند در دوران مدیریت با آزمون و خطا پیش روند و تجربه کسب کنند این ها باعث شده مهره سوزی های زیادی صورت گیرد و خیلی از اهالی کشتی با هم دشمن شوند.»
اما فقط اکبر فلاح نیست که از وضعیت کشتی ایران انتقاد دارد. ضعف کشتی ایران و افت این رشته در طول چند سال گذشته کاملا به چشم آمده و کسی نمی‌تواند منکر آن شود. این افت آن‌قدر زیاد است که علیرضا حیدری قهرمان سابق کشتی ایران و جهان می‌گوید: «این نتیجه طبیعی است و اگر چیزی جز این رخ می داد جای تعجب داشت. چیزی نکاشته‌ایم که بخواهیم برداشت کنیم.»
او ادامه می‌دهد: «نباید کشتی گیران را سرزنش کرد چرا که برنامه ریزی اشتباه بوده است. این روزهای خوب کشتی ایران است و اهل فن که کشتی را می‌فهمند می‌دانند چه شکافی در رده‌های نونهالان و نوجوانان داریم و در 3- 4 سال آینده وضیت بدتر از این خواهد شد. برای این که در یک مسیر جلو رویم باید سیل راه انداخت تا قدرت تخریب و پیشروی داشته باشد اما در حال حاضر یک جوی باریک هستیم که به زودی متوقف می‌شود.»
البته همه انتقادها به سمت مدیریت فدراسیون کشتی نیست. کارشناسان و پیشکسوتان کشتی از کادر فنی تیم ملی هم انتقاد دارند. اکبر فلاح با انتقاد از کادر فنی تیم ملی می‌گوید: «وقتی یک کشتی‌گیر مثل احسان لشگری دو سال کامل زیر نظر مربیان بوده است ولی یک امتیاز هم نمی‌گیرد و به کشتی گیر ضعیفی از رومانی می‌بازد، عملکرد مربیان مشخص می‌شود. مگر قول نداده بودند تقوی مدال طلایش را تکرار می‌کند؟ پس چه شد که 10 پله سقوط کرد و یازدهم شد. مربیان مسابقه انتخابی نگذاشتند و کشتی‌گیران را در حاشیه امنیت قرار دادند. توجیه‌شان هم این بود که وقت ندارند انتخابی بگذارند که این توجیه بدتر از کارشان است چرا که نشان می‌دهد برنامه‌ریزی‌شان غلط بوده که وقتی برای برگزاری مسابقه انتخابی نداشته‌اند.»
کد:
http://www.khabaronline.ir/news-92494.aspx
