اشعار سکوت، تنهایی و مرگ

چه تفاوت عمیقیست

بین تنهایی قبل از نبودنت و

تنهایی پس از نبودنت.....

مرا اعدام كنيد...

جرمم؟...

فريادي را در گلويم خفه كرده ام...

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

كجایی؟!!!

توکه نیستی هَمه می خواهَند جای تو را پَر كنند!!

بیا!...

بِ هَمه بگو!!

تو تكرار شَدنی نیستی!!!

جای تو جز با خودت پر نِمیشود...!!

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

چه سخت است

هم پاییز باشد،،،هم ابر باشد،،،هم باران

هم خیابان خیس

امـــــا...

نه تـــــو باشی،،،نه دستی برای فشردن

و نه پایی برای قدم زدن

جاده هنوز خيس است...

و من همچنان ميروم به خيال رد پاي اشكهايت،،

ولي ترديد مرا زجر ميدهد،،

نميدانم اين خيسي اشكهاي توست يا خيسي شرم اين جاده از شكست دوباره من...!!!

این روز‌ها گویا خسته ای

موهای سیاهت را کوتاه کرده ای

نمی‌ خندی

شعر نمی‌‌گویی

مرا به نام نمی‌خوانی

بهانه میگیری

آغوشم را نمی‌خواهی

صدایت میزنم

جز سکوت

کلامی‌ برایم نداری

با این حال هنوز بانوی منی

بانوی من

که موهای سیاهش را کوتاه کرده

نمی خندد

شعر نمی‌‌گوید

بهانه می‌‌گیرد

سکوت کرده

مرا

و نامم را

و آغوشم را

نمی‌ خواهد

بانوی من

که این روز‌ها فقط کمی‌ خسته است...

دلم برای خنده ی زیبای چشمانی که تا به حال ندیده ام تنگ شده.
شبی خواهد آمد
و خیل خماران و تشنگان و افسردگان و جذامیان و گدایان را با لگد به دریا خواهد ریخت
آنگاه تا صبح به موج های بلند خیره خواهیم ماند.

دکتر vv

باران میبارد
دل من غمگین است
مرگ را می طلبم
بی تو بودن سخت است

ای پایــــیز

ابرهایت را زود بفرست

شستن این گرد غم از دل من

چندین پایــــیز باران میخواهد...

قطره اشکی از چشم میچکد آهسته
مرد خوبی تنها می نشیند خسته
خسته از رنگ و ریا، قلب او پژمرده
جسم او می میرد، روح او افسرده

دیگر ؛
هیچ کس ؛
برایم تو نمی شود
حتی "تـــــــــــــــــــــــ� �ــو"
.
.
.
.
.