اصطلاحات مفید پزشکی

بيني انسان به صورت طبيعي هيچ گاه دچار خونريزي نمي‌شود مگر آن كه عوامل بيروني باعث خونريزي بيني شود.
بيني به دليل جريان داشتن مداوم هوا در داخل آن بايد خشك باشد ولي ترشحات طبيعي كه بيني انجام مي‌دهد مانع از اين خشكي مي‌شود.
بيني انسان به صورت طبيعي هيچ گاه دچار خونريزي نمي‌شود مگر آن كه عوامل بيروني باعث خونريزي بيني شود. يكي از دلايلي كه موجب خونريزي مي‌شود خشكي بيني است. اين خشكي گاهي اوقات به دليل سرما و فصل زمستان و گاهي به مناطق خشك جغرافيايي بستگي دارد.
از ديگر دلايل خونريزي بيني مي‌توان از مشاغل مرتبط با گرد و غبار و مواد سمي، وارد كردن جسم‌هاي خارجي به داخل بيني توسط كودكان يا بيماران رواني، عادت داشتن به دستكاري‌ بيني در زمان تفكر و خشم و هيجان، بيرون آوردن مخاط بيني با دست يا فشار هواي زياد، عمل‌هاي جراحي بيني، اضطراب و استرس‌هاي ناگهاني و انحراف بيني نام برد.
براي برطرف كردن خشكي بيني بايد داخل بيني را چرب و مرطوب نگه داشت.
براي چرب كردن بيني مي‌توان از پماد ويتامين A به صورت كرات در روز استفاده كرد. به اين ترتيب كه بدون استفاده از دست ، ‌دستمال و گوش پاك‌كن نوك پماد را دردهانه بيني گذاشته و با فشار ته تيوپ مقداري از پماد را وارد بيني كرد و نيز براي مرطوب نگه داشتن داخل بيني مقداري آب را به آرامي وارد بيني كرده و از بيني خارج كنيم.
هيچگاه آب وارد شده از بيني را نبايد از دهان خارج كرد چرا كه فشار زياد لطمه به مجراي بيني وارد كرده و گاهي منجر به خونريزي بيني مي‌شود.
گاهي اوقات مخاط بيني بر اثر آلرژي يا انحراف بيني بيش از حد ترشح مي‌شود و براي درمان و كنترل آن از آنتي‌هيستامين استفاده مي‌شود ولي اگر مقدار مصرف بيش از اندازه باشد باعث خشكي بيني شده و موجب خونريزي بيني مي‌شود.
خونريزي بيني قابل پيشگيري است و نگران‌كننده نيست ولي اگ به صورت غيرطبيعي و همراه با عوارض و درد بود با‌ آزمايش‌هاي ساده مي‌توان پي به دليل آن برد.

خال هاي پوستي ديسپلاستيك خال هاي ضايعات پوستي هستند كه اغلب رشد آنها در كودكي آغاز شده (گاهي مادرزادي هستند) و تا اوايل بزرگسالي معمولاً برروي پوست ظاهر شده اند. شايع ترين انواع خال عبارتند از كك ومك و خال معمولي . خال هاي ديسپلاستيك نوعي خال پوستي هستند كه ممكن است حتي پس از ۳۵ سالگي ظاهر شوند. اعتقاد بر اين است كه اين خال هاي ديگر زمينه ساز ملانوم (نوعي سرطاني پوستي خطرناك ) هستند.
اصطلاح «نشانگان خال هاي ديسپلاستيك » به حالتي اطلاق مي شود كه خال هاي ديسپلاستيك متعدد و ملانوم حداقل در دو نفر از اعضاي درجه اول خانواده وجود داشته باشد.
علايم شايع
ضايعاتي با خصوصيات زير:
لبه هاي ضايعه نامنظم و ناواضح است .
داراي قسمت هاي هم مسطح و هم برجسته مي باشد.
قطر ۱۵-۵ ميلي متر (بزرگتر از خال هاي معمولي )
رنگ ضايعه از خرمايي تا قهوه اي تيره در يك زمينه صورتي رنگ متغير است .
اين ضايعات در هر جايي از بدن ممكن است ظاهر گردند ولي بيشتر در ناحيه پشت ، قفسه سينه ، باسن ، پستان و سر بروز مي كنند. اين ضايعات هم برروي پوست نواحي در معرض آفتاب و هم در نواحي پوشيده از آفتاب ممكن است ظاهر گردند.
افراد داراي خال هاي ديسپلاستيك ممكن است تا حدود صدخال پوستي داشته باشند (بيشتر افراد معمولي حداكثر ۲۰-۱۵ خال معمولي دارند)
علل
اين عارضه ممكن است ارثي بوده و يا بدون سابقه خانوادگي بروز كند. آسيب ناشي از آفتاب ممكن است نقشي در الگوي توزيع خال هاي پوستي داشته باشد ولي شرط لازم براي تشكيل آنها نيست . همچنان كه در نواحي تقريباً همواره پوشيده از آفتاب نظير باسن و پستان نيز اين ضايعات بروز مي كنند.
عوامل افزايش دهنده خطر
سابقه خانوادگي خال هاي ديسپلاستيك ، ملانوم ، يا ساير سرطان هاي پوستي
افراد داراي نژاد اروپاي شمالي با موهاي روشن و كك ومك پوستي
پيشگيري
استفاده معمول از تركيبات ضدآفتاب از تركيبات با قدرت ضدآفتابي (SPF) ۱۵ يا بالاتر كه قادر به محافظت پوست در برابر اشعه ماوراءبنفش A و B هستند (بيشتر تركيبات ضدآفتاب تنها در برابر اشعه ماوراءبنفش B اثر محافظتي دارند) استفاده كنيد.
در صورت وجود سابقه خانوادگي خال هاي ديسپلاستيك يا سرطان پوست معاينه فيزيكي منظم توسط پزشك براي شناسايي هرگونه ضايعه جديد يا شناسايي تغيير در ضايعات موجود توصيه مي گردد. براي افراد در معرض خطر زياد تناوب اين معاينات ممكن است هر سه ماه يكبار باشد. همچنين معاينه معمول پوست توسط خود بيماران براي تشخيص هرگونه تغيير در ضايعات موجود توصيه مي شود. براي نواحي از پوست كه مشاهده آن براي خود فرد مشكل است مي توان از يكي از اعضاي خانواده كمك گرفت .
عواقب مورد انتظار
در صورت تشخيص و درمان زودرس ، سرانجام اين بيماري مطلوب است .
عوارض احتمالي
ملانوم (نوعي سرطان پوست احتمالاً كشنده )
درمان
اصولي كلي
براي تشخيص ، معاينه فيزيكي و نمونه برداري پوستي از ضايعات مشكوك انجام مي شود.
درمان ممكن است شامل برداشت ضايعات مشكوك (كه دچار تغيير واضح شده اند) يا برداشت همه ضايعات (حتي ضايعاتي كه ظاهراً تغييري نكرده اند) باشد.
عكس رنگي ممكن است از ضايعات گرفته شود تا پزشك در ويزيت هاي بعدي با مقايسه ضايعات با عكس قبلي بتواند هرگونه تغيير را شناسايي كند.
داروها
هيچ دارويي براي اين اختلال لازم نيست .
فعاليت
خود را مقيد سازيد براي هر بار تماس با آفتاب از تركيبات ضدآفتاب و لباس هاي محافظ استفاده كنيد. در صورت امكان از قرار گرفتن در معرض آفتاب بين ساعت هاي ۱۰ صبح تا ۳ بعدازظهر اجتناب كنيد.
رژيم غذايي
رژيم خاصي نياز نيست .
در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان داراي ضايعات پوستي (خال ) كه ظاهر آن دچار تغيير شده است ، باشيد.
بروز ضايعات جديد پس از درمان

ديستروفي عضلاني تحليل تدريجي عضلات بدن ، به ويژه عضلات انتهايي اندام ها، لگن و اطراف مفصل ران ، كه منجر به اختلال پيشرونده در راه رفتن و حركت مي گردد. اين اختلال در جنس مذكر شايع تر بوده و معمولاً كودكان ۱۲-۵ سال را مبتلا مي سازد.
ديستروفي عضلاني بسته به ژن معيوب انواع مختلفي دارد. اين اختلال نواحي مختلفي از بدن نظير شانه ها، ران ها يا صورت را درگير مي سازد.
علايم شايع
علايم زودرس :
ضعف
راه رفتن شبيه اُردك
افتادن همراه با دشواري در برخاستن
عضلات بزرگتر و قوي تر از معمول به نظر مي رسند ولي در عمل ضعيف ترند.
علايم ديررس :
پيشرفت ضعيف عضلاني تا حدي كه تا سن ۱۲ـ۹ سال كودك مجبور به استفاده از صندلي چرخدار مي شود.
عفونت هاي تنفسي عود كننده
علل
ديستروفي عضلاني يك اختلال ارثي و در واقع يك ناهنجاري ژنتيكي است . اين بيماري توسط خانمي كه حامل ژن معيوب است اما خود بيمار نيست ، به فرزندان پسر منتقل مي شود. هنگامي كه يك زن حامل ژن بيماري با يك مرد سالم ازدواج مي كند، ممكن است نيمي از فرزندان پسر اين بيماري را به ارث ببرند.
عوامل افزايش دهنده خطر
سابقه خانوادگي ديستروفي عضلاني
پيشگيري
در صورت وجود سابقه خانوادگي اين بيماري :
قبل از تشكيل خانواده ، انجام مشاوره ژنتيك لازم است .
در خانم هاي باردار براي تعيين جنس كودك و اين كه آيا به اين اختلال مبتلا هست يا خير، آمنيوسنتر بايد انجام شود.
حاملين بيماري از طريق آزمايش هاي طبي قابل شناسايي هستند زيرا سطح خوني يك آنزيم حاضر در آنها بالاتر از طبيعي است .
از اضافه وزن بايد پيشگيري شود زيرا اين عارضه خود بار اضافه اي بر عضلات ضعيف شده تحميل مي كند.
عواقب مورد انتظار
اين اختلال در حال حاضر غيرقابل علاج محسوب مي گردد. در برخي انواع آن ، بيمار به ندرت به سنين بزرگسالي مي رسند، ساير انواع پيشرفت آهسته اي دارند. تحقيقات عملمي درباره علل و درمان هاي اين اختلال ادامه دارد و اين نويدبخش كشف درمان هايي بهتر و افزايش طول عمر براي اين بيماران است .
عوارض احتمالي
شكستگي ها يا آسيب هاي مكرر ناشي از افتادن
انحناي ستون فقرات در اثر ضعف عضلات آن
پنوموني (ذات الريه) در اثر ضعف عضلات قفسه سينه و كاهش پاسخ سرفه نسبت به محرك ها
جمع شدگي عضلات
رخم هاي فشاري
درمان
اصول كلي
- بررسي هاي تشخيصي ممكن است شامل آزمايش خون براي اندازه گيري مربوط به عضلات ، و نمونه برداري عضله (برداشتن مقدار اندكي از بافت يا مايع براي بررسي آزمايشگاهي به منظور كمك به تشخيص )
- به كودكان بايد روش هاي تنفس عميق آموزش داده شود.
- كودكان بايد در حد توان به فعاليت هاي مدرسه اي خود ادامه دهند.
- گاهي جراحي براي آزادكردن جمع شدگي عضلات يا ثابت كردن مفاصل ضرورت مي يابد.
- حمايت تنفسي هنگام شب مهم است .
- روان درماني يا مشاوره جهت يادگيري راه هاي تطبيق دادن خود با اين ناتواني و ايجاد تطابق اجتماعي سودمند است .
- مراقبت بيماران در آسايشگاه ها در صورتي كه نيازهاي آنها بيش از امكانات موجود در منزل باشد، توصيه مي شود.
داروها
هيچ دارويي قادر به معالجه بيماران نيست .
داروهاي مسهل براي پيشگيري از يبوست
داروهايي متناسب با هر يك از عوارض
فعاليت
بيمار بايد تا حدامكان فعاليت هاي فيزيكي و ذهني خود را ادامه دهد. وسايل زيادي براي كمك به غلبه بر معلوليت هاي ناشي از ضعف عضلاني وجود دارد. در اين زمينه بريس ها مي توانند كمك كننده باشند.
در صورتي كه بيمار قادر به حركت دادن اختياري عضلات خود نباشد، ماساژ و حركات غيرفعال عضلات توسط اعضاي خانواده يا پرستار براي پيشگيري از بروز جمع شدگي عضلات ضروري است . از بي تحركي يا ماندن در بستر به مدت طولاني بايد اجتناب شود.
رژيم غذايي
رژيم خاصي نياز نيست .
در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد
شناسايي علايم ديستروفي عضلاني در كودك توسط والدين
بروز عفونت ، به ويژه عفونت ريوي ، پس از تشخيص اين اختلال علايم اين عفونت عبارتند از تب ، سرفه و درد سينه

سردردهاي تنشي يا عروقي ساده شامل ۳ نوع هستند:
درد ناشي از كشيدگي عضلاني در سر، گردن و صورت
درد ناشي از تنگ شدن رگ هاي مغز كه باعث فشار آمدن روي ديواره رگ ها مي شود. درد ناشي از گشادشدن رگ هاي مغز اين سردردها مي توانند گهگاه پيش آيند، مثلاً در اثر يك واقعه استرس زا، يا اين كه به صورت مزمن رخ دهند (گاهي هر روز).
علايم شايع
هر كدام از موارد زير:
درد متوسط در جلو يا عقب سر، همراه با سفتي عضلات گردن يا سر
درد مداوم در شقيقه ها، همراه با احساس اين كه عقب سر با يك گيره گرفته شده است .
درد ضربان دار در تمام سر
غالباً به هنگام بلند شدن از خواب وجود دارد.
بي خوابي
علل
استرس و تنش ، كه باعث فشار آمدن روي عضلات گردن ، سر، صورت و آرواره ها مي شود.
اختلالات خواب
خوردن يا آشاميدن پيش از اندازه
كار بدني سخت و خسته كننده
اضطرب يا افسردگي
خستگي و جمع كردن مداوم چشم ها، مثلاً در نور آفتاب
مصرف بعضي از داروها، موادمخدر، يا الكل
پايين افتادن قندخون
تغييرات هورموني در سيكل ماهانه
واكنش هاي آلرژيك
عوامل افزايش دهنده خطر
استرس فكري يا بدني
محيط پر سر و صدا، شلوغ ، گرم ، داراي نور كم ، يا داراي بوهاي آزاردهنده
مواجهه با يا مصرف نيتريت ها، سولفيت ها، مونوسديم گلوتامات يا ساير افزودني هاي غذايي
نشستن به مدت طولاني (مثلاً براي تايپ كردن )
پيشگيري
خواب به اندازه كافي داشته باشيد (متوسط ۸ ساعت براي مردان و ۷ ساعت براي زنان )
هيچ كدام از وعده هاي غذايي را جا نياندازيد، خصوصاً صبحانه را؛ در غذا خوردن زياده روي نكنيد.
به طور منظم ورزش كنيد تا استرس كم شود و جريان خون بهبود يابد.
از مصرف الكل جداً پرهيز كنيد.
سيگار نكشيد، و از محيط هايي كه دود آلود است پرهيز كنيد.
از مصرف داروهاي تغيير دهنده خلق ، روان گردان ، محرك يا آرام بخش خودداري كنيد.
از خوردن غذاهايي كه حاوي نيتريت ها يا ساير افزودني هايي هستند كه شما به آنها حساسيت داريد خودداري كنيد.
عواقب مورد انتظار
اكثر سردردهاي تنشي يا عروقي را مي توان با درمان ساده برطرف كرد.
عوارض احتمالي
در مورد سردرد ساده انتظار نمي رود عارضه اي به وجود آيد.
درمان اصول كلي
بررسي هاي تشخيصي مثل سي تي اسكن در مورد دردهايي كه دايماً ادامه دارند و براي رد ساير بيماري ها.
حتي المقدور سعي كنيد از كاري كه در حال انجام آن هستيد دست بكشيد و مقداري استراحت كنيد:
ـ شانه ها، گردن ، آرواره ها و سر را ماساژ دهيد.
ـ دوش آب گرم بگيريد.
دراز بكشيد. يك پارچه گرم يا سرد، هر كدام كه احساس بهتري به شما مي دهد، را روي ناحيه دردناك بگذاريد.
تمرين بازخورد زيستي يا مشاوره در مورد دردهاي مزمني كه در اثر استرس رخ داده اند انجام دهيد.
در مورد شغل هايي كه نيازمند نشستن براي ساعت هاي متمادي هستند، حداقل هر يك ساعت از جا برخيزيد و مقداري راه برويد.
داروها
براي تخفيف درد ميتوان از استامينوفن يا آسپيرين استفاده نمود.
امكان دارد داروهاي ضد التهاب غيراستروييدي تجويز شوند.
امكان دارد براي دردهاي تنشي مزمن داروهاي ضد افسردگي تجويز شوند.
فعاليت
به هنگام سردرد در يك اتاق ساكت استراحت كنيد.
در يك برنامه منظم حفظ آمادگي جسماني شركت كنيد. به تمرينات ورزشي تكيه كنيد كه به تقويت عضلات پشت ، شانه و گردن كمك مي كنند.
رژيم غذايي
اكثر افراد به هنگام سردرد اگر چيزي نخورند احساس بهتري دارند، مگر اين كه قندخون شان پايين افتاده باشد.
از مصرف الكل جداً پرهيز كنيد.
در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان سردرد داريد و هر كدام از موارد زير رخ دهند:
ـ تب
ـ سابقه ضربه به سر در همين اواخر
ـ خواب آلودگي
ـ تهوع يا استفراغ
ـ درد در يك چشم
ـ تاري ديد
ـ بالا بودن فشارخون
ـ درد و حساس بودن به لمس در اطراف چشم ها و گونه ها كه با خم شدن به جلو بدتر مي شود.
ـ اختلالات بينايي و استفراغ قبل از سردرد
ـ سردرد مداوم به مدت بيش از ۲۴ ساعت بدون علايم ديگر
ـ احتمال مي دهيد يك دارو باعث سردرد شده باشد.

تيروئيد غده‌اي است در قسمت قدامي گردن و به صورت پروانه‌اي شكل،‌ داراي دولپ (چپ و راست) كه هرگونه اختلال بر روي اين غده منجر به كم كاري و يا پركاري تيروئيد مي‌شود. كم كاري تيروئيد
كم كاري تيروئيد بايد در دوران جنيني و چند ماهه اول تولد بررسي شود.
كم كاري تيروئيد در اثر كمبود شديد يد به وجود مي‌آيد كه اين كمبود مي‌تواند در اثر عمل جراحي و مصرف يد راديواكتيو بيماري‌هاي خود ايمني به وجود آيد.
كمبود شديد يد باعث از كار افتادن غده تيروئيد و نيز كاهش سطح هورمون‌ها شده و در نتيجه منجر به ايجاد كم كاري تيروئيد يا هايپوتيروئيدي ‌شود.
فتق ناف (بيرون زدگي ناف)، كاهش دفع مدفوع، اختلال در رشد، قد، وزن و دور سر و افزايش طول مدت بيماري زردي از علائم اين بيماري در نوزادان است.
تشخيص اين بيماري در نوزاد با گرفتن خون از پاشنه پاي كودك و بررسي آزمايش انجام مي‌شود. چنانچه اين تشخيص قبل از يك ماهگي صورت پذيرد درمان موثرتر خواهد بود و در صورت عدم تشخيص آن در كودك، منجر به كاهش IQ و عقب ماندگي ذهني مي‌شود.
علائم كم كاري تيروئيد در بلوغ و ميانسالي اشاره :
كوفتگي و خستگي شديد،‌ ريزش مو (به خصوص در گوشه‌هاي خارجي ابرو)، خواب آلودگي، ‌فراموشي و كاهش حافظه‌، خشكي پوست و مو، كاهش وزن، كاهش ضربان قلب و احساس تپش قلب، يبوست و كاهش دفع از علائم اين بيماري مي‌باشد.
علل ايجاد اين بيماري :
يد راديواكتيو، عمل جراحي، ‌بيماري‌ هاشيموتوي تيروئيدي و استفاده از برخي داروها است.
با وجود اين كه يد در اختيار غده تيروئيد قرار دارد ولي سنتز هورمون تيروئيد كاهش يافته و منجر به كم كاري مي‌شود. تشخيص و درمان اين بيماري در معاينه فيزيكي شرح حال بيمار و انجام آزمايشات است و درمان اين بيماري استفاده از قرص‌هاي لوويتروكسين است كه در اين بيماري مصرف دارو مادام العمر است و هر ۳ تا ۶ ماه يكبار آزمايش انجام مي‌شود و بسته به نوع آزمايش مقدار قرص كمتر يا بيشتر مي‌شود.
نكته قابل ذكر در مصرف اين داروها آن است كه حتما قرص‌ها با معده خالي مصرف شود؛ چرا كه در صورت استفاده به همراه غذا از جذب اين دارو جلوگيري مي‌شود.
پركاري تيروئيد:
«گريوز» شايع‌ترين بيماري پركاري تيروئيد است كه در زنان بيش از مردان مي‌باشد.
در پركاري تيروئيد غده تيروئيد، هورمون بيشتري را منتشر مي‌كند و يكي از شايع‌ترين انواع پركاري تيروئيد بيماري «گريوز» است. اين بيماري يك بيماري خود ايمني مي‌باشد و بدن بر عليه تيروئيد موادي را تشرح مي‌كند كه در اثر ترشح اين مواد تيروئيد نزديك شده و سنتز هورمون تيروئيدي افزايش مي‌يابد.
«گريوز» شايع‌ترين نوع پركاري تيروئيدي در زنان مي‌باشد، در اين بيماري بيرون زدگي چشم يا پروكتوزيسم يا اگزوستاسمي ايجاد مي‌شود.
گروه‌هاي تيروئيدي:
هرگاه يك يا چند گره داخل تيروئيد وجود داشته باشند فعال بودن هر كدام از اين گره‌ها منجر به ايجاد گواتر سمي چند گره‌اي و تك گره‌اي مي‌شود.
علائم پركاري تيروئيد
‌عصبانيت، بي قراري،‌ اضطراب، عرق كردن به خصوص عرق گرم،‌ لرزش دست،‌ ضربان قلب، خستگي و گاها افزايش فشار خون، ‌افزايش متابوليسم بدن كه در نهايت منجر به كاهش وزن ‌شود .
بهترين راه درمان استفاده از داروهايي كه علائم بيماري را كاهش دهد و در نهايت درمان قطعي را به دنبال داشته باشد است.

تونسيليت عبارت است از التهاب لوزه ها (غدد لنفاوي واقع در پشت گلو). لوزه ها در زمان تولد كوچك هستند و در دوران كودكي بزرگ و در بلوغ كوچكتر مي شوند. به طور طبيعي لوزه ها به پيشگيري از انتشار عفونت از سينوس ها، دهان و گلو به ساير قسمت هاي بدن كمك مي كنند. تونسيليت مسري است . تمام سنين را مبتلا مي كند ولي در كودكان ۱۰-۵ ساله شايعتر است .
علايم شايع
گلودرد خفيف يا شديد
بلع مشكل
لرز و تب به ميزان ۴۰ درجه سانتيگراد يا بيشتر
تورم غدد لنفاوي در هر يك از دو طرف فك
سردرد
درد گوش
سرفه (گاهي )
استفراغ (گاهي )
غذا خوردن در كودكان بسيار كم سن
علل
عفونت باكتريايي (معمولاً استرپتوكوكي ) يا ويروسي لوزه ها
عوامل افزايش دهنده خطر
شرايط شلوغ (مثل سربازخانه ها)
مواجهه با ديگران در اماكن عمومي
پيشگيري
از مواجهه با افراد مبتلا به عفونت تنفسي فوقاني خودداري كنيد.
عواقب مورد انتظار
معمولاً خود به خود بهبود مي يابد. علايم معمولاً ظرف ۳-۲ روز شروع به بهبودي مي كنند ولي درمان ممكن است مدت بيشتري طول بكشد. اگر حملات تونسيليت چنان شديد و زياد باشند كه بر سلامت عمومي تأثير بگذارند يا مانع مدرسه رفتن ، توانايي شنوايي يا تنفس باشند، ممكن است جراحي براي برداشتن لوزه ها توصيه شود. تونسيلكتومي خطر كمي دربردارد ولي با افزايش سن خطر آن افزايش مي يابد.
عوارض احتمالي
آبسه لوزه ها و قسمت مجاور گلو كه نيازمند جراحي براي تخليه است .
تونسيليت مزمن با گلودرد راجعه و لوزه هاي بسيار بزرگ در اثر حملات مكرر
تب روماتيسمي در صورتي كه عفونت باكتريايي ، استرپتوكوكي باشد و با آنتي بيوتيك ها درمان نگردد يا آنتي بيوتيك ها قبل از ۱۵ روز قطع شوند.
درمان
اصول كلي
آزمون هاي تشخيصي مي توانند شامل كشت گلو باشند. ممكن است از اعضاي خانواده نيز كشت گلو به عمل آيد تا ناقلين بتوانند شناسايي و درمان شوند.
درمان معمولاً با آنتي بيوتيك ها و مراقبت از خود است . ممكن است جراحي براي برداشتن لوزه ها به دليل تونسيليت حاد مكرر يا تونسيليت مزمن لازم باشد.
براي تسكين التهاب و سرفه از يك مرطوب كننده اولتراسونيك استفاده كنيد. هر روز مرطوب كننده را تميز كنيد.
از چاي آرامبخش يا يك غرغره ديگر استفاده كنيد. غلظت معمول چاي را دوبرابر كنيد. مي توان هر قدر كه تسكين بخش باشد، از غرغره گرم يا خنك استفاده كرد.
داروها
اگر تونسيليت ناشي از عفونت استرپتوكوكي باشد، پني سيلين يا ساير آنتي بيوتيك هاي تجويز شده را به مدت ۱۰ روز استفاده كنيد.
براي تسكين درد مي توانيد از استامينوفن استفاده كنيد.
فعاليت
تا زمان از بين رفتن تب ، درد و ساير علايم از ديگران دوري كنيد.
استراحت كامل ، مگر براي حمام كردن ، تا زمان فروكش كردن تب ، ضروري است . ۳-۲ روز پس از طبيعي شدن درجه حرارت مي توان فعاليت طبيعي را از سر گرفت .
رژيم غذايي
مصرف تمام مايعات را افزايش دهيد. در صورت شديد بودن گلودرد، از مواد غذايي مايع مثل شير، سوپ و مايعات پرپروتئين (نوشيدني هاي رژيمي يا صبحانه حاوي شير) استفاده كنيد.
در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان علايم تونسيليت را داشته باشيد. اگر هر گونه اشكال تنفسي وجود داشته باشد، فوراً مراجعه نماييد.
اگر در طول درمان علايم بدتر شوند يا يكي از موارد زير پيش آيد: ـ درجه حرارت ۲-۱ روز طبيعي باشد و مجدداً تب ايجاد شود. ـ علايم جديد مثل تهوع ، استفراغ ، بثور پوستي ، ترشح غليظ از بيني ، درد قفسه سينه يا تنگي نفس ايجاد گردند. ـ تشنج رخ دهد. ـ مفاصل قرمز يا دردناك شوند. ـ سرفه همراه با خلط رنگي (سبز، زرد، قهوه اي يا خوني ) باشد.

موخوره (trichoptlosis) وضعيت نامطلوبي است که در زندگي هر زني پيش مي آيد. موخوره وقتي ايجاد مي شود که لايه و سطح محافظ مو در انتهاي فيبرهاي مويي نوک مو از بين رفته باشد.
موخوره بيشتر در موهاي خشک و شکننده بوجود مي آيد و به خاطر خشکي بيش از حد و با شدت برس کشيدن بر موها ايجاد مي شود.وقتي که سطح محافظ مو از بين مي رود امکان جايگزيني آن ديگر ميسر نيست. به طور نمونه مو دو يا سه شاخه مي شود و ممکن است به همان بلندي بماند يا ۲ تا ۳ سانتي متر طول داشته باشد. بهترين راه مبارزه با موخوره قيچي کردن قسمت هاي آسيب ديده فيبرهاي مويي مي باشد.
در دهه هاي ۶۰ و ۷۰ خانمها موخوره هايشان را خود مي سوزاندند. حتما شما هم موافق هستيد که اين کار کمي افراطي است البته قبل از اينکه با اين کار (سوزاندن) سلولهاي بيشتري از بين بروند. . راه هاي آسانتري نيز براي از بين بردن فيبرهاي مرده مو وجود دارد.
راه هايي که مي تواند با ساتفاده از آنها موخوره را درمان کنيد از اين قرارند:
يک ليوان شيرين بيان را در سه ليوان آب جوشيده ريخته و به مدت ۱۰ دقيقه مي گذاريد تا بجوشد و دم بکشد، پس از سرد شدن آنرا صاف نماييد. اين مايع را به سر موهاي خود بماليد . اين عمل را هر روز تکرار نماييد تا موخوره شما بهبودي حاصل نمايد.
ريشه کنجد را در آب جوش خيس نموده و بگذاريد تا ۱۵ دقيقه بماند سپس آن را حدود ۳۰ دقيقه ديگر جوشانده و دم کنيد، پس از آن اين مخلوط را صاف کرده و مايع صاف شده را به سر خود بماليد . اين عمل را هر روز تکرار کنيد.
براي رفع موخوره بايد حداقل ماهي يک بار آن را با جوشانده گل بابونه يا گل ختمي شست و شو داد. خيس کردن مو در آب جوشانده تخم پياز، نيز براي رفع موخوره بسيار مفيد مي باشد.
در طب جديد آمونياک را بهترين درمان موخوره مي دانند . بدين ترتيب که در يک لگن آب، دو يا سه قطره آمونياک ريخته و موهاي سر را با آن مي شوييد .
قهوه خام (يک قسمت)نخود خام (يک قسمت)، دانه خشخاش (يک قسمت) روناس ساييده (يک قسمت) و زرده تخم مرغ را با هم مخلوط کرده و به صورت خميري در آوريد و شب آنها را به سر خود ببنديد و صبح با آب گرم سر را بشوييد و بعد از آنکه موها خشک شدند موها را با روغن زيتون چرب کنيد.
گل ريواس ، شاه تره ، سدر را به يک نسبت در آب، خيس نموده و پس از گذشت ۲۴ ساعت آن را صاف کرده ، اين مايع صاف شده را به سر خود بماليد.
مخلوط نيم کيلو آرد نخود خام، ۲۰۰ گرم برگ مورد و نيم کيلو حنا را پنج قسمت کرده ، پنج شب متوالي آن را با سه عدد زرده تخم مرغ به سر گذاشته و صبح سر را با گل سرشوي بشوييد.
روغن هاي معتدل ، مانند روغن بنفشه يا روغن بادام را به سر بماليد و مالش دهيد. از لعاب کتيرا نيز مي توانيد براي درمان موخوره استفاده کنيد.

زانوها تکیه گاهی استوار برای بدن مهیا می کنند.آنها همچنین اجازه به پاها می دهند که خم و راست شوند.هر دو عمل خم و راست کردن و ثبات مرد نیاز ایستادن ،راه رفتن، دویدن، دولا شدن، پریدن، چرخیدن است.دیگر قسمت های بدن کمک به زانوها برای انجام کارشان می کنند.
اینها عبارتند از:
- استخوان ها
- غضروف
- ماهیچه ها
- لیگامنت ها
- تاندون ها
اگر هر کدام از این قسمتها صدمه ببیند ، به زانو ممکن است خسارت وارد آید و قادر به انجام کار خود نباشد.
چه کسانی مشکلات زانو به هم می زنند؟
مردان، زنان، و بچه ها می توانند مشکلات زانو داشته باشند. آنها در مردم از همه نژادها و سلبقه قومی اتفاق می افتد.
چه چیزهایی موجب مشکلات زانو می شود؟
مشکلات مکانیکی زانو می تواند ایجاد شود به وسیله:
- ضربه مستقیم یا حرکت ناگهانی که موجب در رفتگی و ضرب زانو شود
- استئو آرتریت در زانو ، در نتیجه فرسایش و پارگی در قسمتهایش
مشکلات التهابی زانو می تواند به وسیله برخی بیماری های روماتیسمی ، مانند آرتریت روماتوئیدrheumatoid arthritis و لوپوس اریتما توز(لوپوس) systemic lupus erythematosus ایجاد شود. این بیماری ها موجب ورم می شود که می تواند صدمه دائم به زانو ها بزند.
مشکلات زانو چگونه تشخیص داده می شود ؟
پزشکان مشکلات زانو را تشخیص می دهند به وسیله استفاده از :
- تاریخچه پزشکی
- معاینه بالینی
- تست های تشخیصی ( مانند عکس برداری، اسکن استخوان، سی تی اسکن، ام آر آی ، آرتروسکوپی، نمونه برداری).
آرتریت در زانوها
شایعترین نوع آرتریت زانوها استئو آرتریت است. در این بیماری ، غضروف داخل زانو به تدریج دچار فرسایش شده . درمان های استئو آرتریت عبارتند از:
- داروهای کاهش درد، مانند آسپرین و استامینوفن
- داروهای کاهش ورم و التهاب، مانند ایبوبروفن و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی(NSAIDs)
- ورزش برای بهبود حرکت و قوی کردن
- کاهش وزن
روماتوئید ارتریت نوع دیگری از التهاب مفصل (آرتریت) است که بر زانو تاثیر می گذارد. در روماتوئید ارتریت ،زانو ملتهب شده و غضروف ها ممکن است تخریب شوند. درمان شامل:
- فیزیوتراپی
- دارو درمانی
- جراحی تعویض زانو( برای زانوهای شدیدا صدمه دیده).
صدمات غضروف و اختلالات آن
نرمی غضروفchondromalacia اتفاق می افتد وقتی که غضروف کپسول زانو نرم شود. این می تواند به علت صدمه ، استفاده بیش از حد، یا ضعف ماهیچه ای باشد، یا اینکه قسمتی از زانو خارج از محور باشد.نرمی غضروف می تواند ایجاد شود اگر یک ضربه به کپسول زانو موجب پارگی تکه ای از غضروف یا یک تکه از غضروف که شامل تکه ای از استخوان است.
منیسک ها Meniscus تکه هایی C شکل از غضروف هستند که مانند یک بالشتک بین استخوان فمور (استخوان ران) و درشت نی (قلم پا) هستند. بسادگی صدمه می بیند اگر زانو بچرخد در حالی که دارد وزن بدن را تحمل می کند.ممکن است قسمتی یا کاملا پاره شود.اگر پارگی بسیار کوچک باشد منیسک بهم متصل می ماند از جلو و عقب زانو. اگر پارگی بزرگ باشد ، منیسک ممکن است آویزان بماند به وسیله رشته ای از غضروف. شدت صدمه بستگی به محل و اندازه پارگی دارد.

دیگر صدمات زانو
بیماری استئو کوندریتOsteochondritis زمانی اتفاق می افتد که خون کافی به قسمتی از استخوان زیر سطح مفصل نرسد. استخوان و غضروف بتدریج شل شده و ایجاد درد می کند. برخی از غضروف ها ممکن است شکسته شده و ایجاد درد حاد، ضعف، و قلف شدن مفصل کنند. فردی با این وضعیت ممکن است به استئو آرتریت تبدیل شود. جراحی درمان اصلی است.
- اگر تکه های غضروف شل و ول و شکسته نباشد ، یک جراح ممکن است آنها را با پیچ آنها را سرجای بگذارد.این می تواند موجب تحریک جریان خون تازه ای به غضروف شود.
- اگر تکه غضروف شل باشد، جراح ممکن است حفره را تراشیده تا به استخوان تازه برسد و یک پیوند استخوان برای ثابت نگه داشتن قطعه غضروف در محل استفاده کند.
- تحقیقات برای پیوند غضروف و بافت در حال انجام است.
سندرم پلیکاPlica syndrome اتفاق می افتد زمانی که رشته هایی از بافت در زانو موسوم به پلیکا در نتیجه استفاده زیاد و صدمه ورم می کند. درمان های این سندرم عبارتند از:
- داروهای نظیر آسپرین یا ایبوبروفن برای کاهش ورم
- استراحت
- یخ
- باند کشی بر روی زانو
- ورزش برای تقویت ماهیچه ها
- تزریق کورتیزون به داخل پلیکا
- جراحی برای برداشتن پلیکا اگر درمان های اولیه مشکل را مرتفع نکرد.
چه نوع از ورزش برای افراد با مشکلات زانو بهترین است؟
سه نوع از ورزش برای افراد با آرتریت بهترین است:
- ورزش های دامنه حرکتی Range- of-Motion . این ورزش ها کمک به ثبات یا افزایش قابلیت انعطاف می شود.آنها همچنین سفتی در زانو ها را از بین می برند.
- ورزش های قوی کنندهStrengthening exercise . این ورزش ها کمک به ثبات یا افزایش قدرت ماهیچه می شود. ماهیچه های قوی کمک به حمایت و حفاظت از مفاصل با آرتریت می کنند.
- ورزش های هوازی یا استقامتی. این ورزش ها عمل قلب و جریان خون را بهبود می بخشند. آنها همچنین کمک به کنترل وزن می کنند . برخی مطالعات نشان داده که ورزش های هوازی می تواند ورم را بعض از زانو ها کاهش دهد.

درمان برای صدمات غضروف عبارتند از:
- ورزش برای قوی کردن ماهیچه ها
- تحریک الکتریکی برای قوی کردن ماهیچه ها
- جراحی برای صدمات شدید
صدمات رباط(لیگامنت)
دو تا از لیگامنت هایی که به طور شایع در زانو صدمه می بینند لیگامان های جلویی و پشتی صلیبی Cruciateهستند.یک صدمه به این رباط ها اغلب اوقات موسوم به پیچ خوردگی است. لیگامان صلیبی جلوییACL اغلب اوقات کشیده یا پاره می شود( یا هردو) با یک حرکت چرخشی. لیگامنت پشتی PCL معمولا به وسیله ضربه های مستقیم ، مانند تصادف اتومبیل یا تکل در فوتبال صدمه می بیند.
لیگامنت های میانی و جانبی هم برcollateral معمولا به وسیله یک ضربه به سطح بیرونی زانو ایجاد می شود . این می تواند موجب کشش و پارگی رباط شود. این ضربه ها خیلی از اوقات در ورزش هایی مانند فوتبال و هاکی اتفاق می افتد.
صدمات لیگامنت درمان می شوند با:
- گذاشتن بسته یخی درست بعد از صدمه برای کاهش ورم.
- ورزش برای تقویت ماهیچه ها
- یک حایل brace
- جراحی( برای بیشتر صدمات شدید)
صدمات تاندون Tendone و اختلالات آن
۳ نوع اصلی صدمات تاندون و اختلالات آن عبارتند از:
- التهاب تاندونTendinitis و پارگی تاندون ها
- بیماری Osgood-Schatter
- سندرم Iliotibial band
صدمات تاندون دارای دامنه ای از التهاب تاندونtendinitis تا پارگی تاندون متغیر است.پارگی تاندون ها اغلب اوقات اتفاق می افتد در نتیجه:
- استفاده بیش از حد از تاندون ( عمدتا در بعضی از ورزش ها).تاندون مانند یک باند کشی زهوار در رفته و کهنه کشیده و ملتهب می شود.
- سعی کنید یک راحت باش داشته باشید. اگر ماهیچه های ران منقبض شوند، تاندون می تواند پاره شود. این بیشتر در افراد پیرتر با تاندون های ضعیف اتفاق می افتد.
یک نوع از التهاب تاندون زانو موسوم به زانوی پرش کننده هاJumpers knee است. در ورزش هایی که نیاز به پریدن دارد، مانند بسکتبال، تاندون ملتهب شده و می تواند پاره شود.
بیماری Osgood – Schlatter بوسیله فشار stress یا کشش بر قسمتی از ناحیه رشد بالای استخوان قلم پا ایجاد می شود. این موجب ورم در زانو و قسمت بالایی استخوان قلم پا می شود. این می تواند اتفاق افتد اگر تاندون شخصی از استخوان کنده شود ، و تکه ای از استخوان را با خود داشته باشد. افراد جوان که می دوند و می پرند در هنگام ورزش می توانند این نوع صدمه را داشته باشند.
سندرم Iliotibial band وقتی اتفاق می افتد که تاندون بر استخوان خارجی زانو سائیده شده و ایجاد ورم می کند. این اتفاق می افتد اگر زانو برای مدت زیاد خیلی مورد استفاده قرار گیرد. این اغلب اوقات در تمرینات آموزشی ورزش اتفاق می افتد.
درمان ها برای صدمات تاندون و اختلالات آنها شامل:
- استراحت
- یخ
- بالا نگه داشتن
- داروها مانند آسپیرین یا ایبوبروفن برای از بین بردن درد و کاهش ورم
- کاهش فعالیت های ورزشی
- ورزش برای کشش و تقویت
- گچ گیری، اگر پارگی نسبی باشد
- جراحی برای پارگی کامل یا صدمات خیلی شدید
چه نوع پزشکی مشکلات زانو را درمان می کند؟
صدمات و بیماری های زانو معمولا به وسیله یک ارتوپد درمان می شوند(یک پزشک که درمان می کند مشکلات استخوانها، مفاصل، تاندون ها، لیگامانت ها و ماهیچه ها).
چگونه افراد می توانند از مشکلات زانو پیشگیری کنند؟
بعضی از مشکلات زانو ( مانند آنهایی که در نتیجه یک تصادف است) می تواند پیشگیری شوند. ولی خیلی از مشکلات زانو می توان با انجام اقدامات زیر پیشگیری کرد:
- گرم شدن قبل از انجام ورزش ها. دویدن و نرمش تمرینات گرم کننده خوبی هستند. کشش ماهیچه ها به جلو و عقب ران ها بهترین راه برای گرم کردن زانو هاست.
- قوی کردن ماهیچه های پا با انجام برخی ورزش ها ( به عنوان مثال، بالا رفتن از پله ها، دوچرخه پایی ثابت، یا کار کردن با وزنه ها).
- از تغییر ناگهانی در شدت ورزش بپرهیزید.
- افزایش قدرت یا زمان فعالیت ورزشی به تدریج.
- کفش های مناسب و اندازه بپوشید.
- حفظ وزن مناسب . وزن اضافی بر زانو ها فشار می گذارد.