مشاعره

دلم مي خواد كه روزي صد هزار بار
بهت بگم دوست دارم عزيزم
دلم مي خواد كه عمر زندگيمو
به پاي عشق خوب تو
بريزم
------
سلام برگ گلم
هزار تا بوس

سلام مونيكا و مژگان عزيز
ــــــــــــــــ
منشین به چاهسار فراموشی
بسپار گام خویش به ره
بسپار
تکرار کن حماسه خود تکرار
چندان سرود سوگ
چه می خوانی ؟
نتوان نشست در دل غم نتوان
از دیده سیل اشک چه می رانی ؟
سهرابمرده راست غمی سنگین
اما
غمی که افکند از پا نیست
برخیز
رخش سرکش خود زین کن
امید نوشداروی تو از کیست ؟
سهرابمردهای و غمت سنگین
بگذر ز نوشداروی نامردان
چشم وفا و مهر نباید داشت
ای گرد دردمند ز بی دردان
افراسیاب خون سیاوش ریخت
بیژن به دست خصم به چاه افتاد
کو گردی تو ای همه تن خاموش
کو مردی تو ای همه جان ناشاد
اسفندیار را چه کنی تمکین ؟
....

نگاه مي كنم
نمي بينم
چشم مرا هواي تو پر كرده
گوش مي كنم
نمي شنوم
گوش مرا صداي تو پر كرده

نقل قول:

---

نوشته شده توسط asalbanoo

نگاه مي كنم
نمي بينم
چشم مرا هواي تو پر كرده
گوش مي كنم
نمي شنوم
گوش مرا صداي تو پر كرده

---

هنگام خواب نسیت
دریانوردهامان
در خواب خفته اند
در خواب آبهای گران
آب خوابها
از سوی هرکرانه به پرواز در فراز
شط شهابها
و بر فراز کشتی گمکرده راه خویش
خیل عقابها
دریانوردهامان
مغروق خوابها
باری کدام مد
هنگامه نبرد
از خوابهای سنگین
دریانوردهامان را بیرون می آورند ؟

؟

می آیم ....
می روم .....
می اندیشم که شاید خواب دیده ام .... خواب بوده ام....
اما همه چیز یکسان است و با این حال نیست.....

ترمه و اطلس بيارين
تا بپوشونم تنش
سينه ريزي از جواهر
بندازم به گردنش
نكنه دست زقيبون برسه به دامنش
نكنه خونم بيوفته عاثبت بر گردنش

شروع می شود اين زندگی از آن مصرع

که قهر می کنی از من و می شوم تنها

و با دو شاخه ميخک دوباره مي آيی

به سمت مرد غزل گو سپيده ی فردا

اگر در خواب می دیدم غم جدایی را
هرگز به دل نمی کردم خیال اشنایی را

آفتاب را به تو نمي دهم
تا خرده خرده بشكافي اش
و از آن هزار ستاره بسازي
ماه را به تو نمي دهم
تا به خاطر كوه نور
درياي مرواريد را انكار كني
ستاره ها را به تو نمي دهم
تا بگويي خوشا شب هاي بي مهتاب
آسمان را به تو مي دهم
تا نداني كه چه بايد كرد.

ديگر چگونه با دل خود درد دل كنيم
ظالم تمام آينه ها را شكسته است
عجب شعری تو امضاته فرانکم [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]