مشاعره

میان خواب و بیداری
میان حجمی از پرسش
میان لحظه های تنهایی...
راستی
شاید قسمت من نیز این بود
که بی خبر از فرداها
دیوانه ی چشمانت باشم!
شاید هم آسمان چنین می خواست
نمی دانم اما
خوب می دانم فاصله ها
بهانه ی آسمان برای نرسیدن نیستند
بگذار برگردم...
- عهد من و تو این است:
در خیمه شب بازی ما
من ماهم و تو ، آبی دریا
گرچه ماه تا دریا فاصله بسیار است
اما
قلب ماه و دریا
جز برای هم هرگز نمی تپد...

ديدي كه رسوا شد دلم
غرق تمنا شد دلم
ديدي كه من با اين دله بي ارزو عاشق شدم
با ان همه ازادگي بر روي او عاشق شدم
اي واي اگر صياد من
غافل شود از ياد من قدرم نداند
فرياد اگر از كوي خود
وز رشته گيسوي خود بازم رهاند

دستهایم را در باغچه میکارم
سبز خواهد شد میدانم
و کبوتر در گودی انگشتان جوهریم
تخم خواهد گذاشت

تو كه گفتي اگر به اتش كشي
اگر ز غصه ام كشي تو را رها نمي كنم من
نكشته ام تو را ز غم
نه اتشت به جان زدم كه مي كشي
ز من تو دامن
اشك من هويدا شد
سينه ام چو دريا شد
در ميان اشك غم
سايه تو پيدا شد
كوه اتشي از غم زان ميانه بر پا شد

دوباره کوچه ام امشب تو را قدم می زد
و فکر می کنم اين بار از تو دم می زد
و سنگفرش و شب و ماه و باد پاييزی
که استعاره شعر مرا رقم می زد
کنار خانه تکراری ات رسيدم باز
همان شبی که دلت تا دلم قدم می زد
رسيده ام به جوابم - تو راست می گفتی -
که منطق ديگری عشق را رقم می زد
چه نقشه ها نکشيدم برای ديدن تو
و نقشه های مرا آسمان به هم می زد
ميان دفتر تو می نوشتم اسمم را
و می رسيد کسی و مرا قلم می زد...

دردت به جونم اي يار عاشق شدم من انگار
فكر هوس ندارم هواي عشق در كار
دلم گير كرده پيشت
مي سوزم توآتيشت
( ته ابگوشتي بود اخه هيچي يادم نيومد)

تو ای تنهای معصومم چه درداور سفر کردی
چنان در خودفرومردی که من دیدم خود دردی
درا ن سوی پل پیوند توئی باخنجری در مشت
دراین سو مانده پا در گل منم با خنجری در پشت

تو مقدسي مقل عبادتم
تو را دوست دارم مثل سعادتم

به تو محتاجم و احتياج من
عادت, نمي شه ترك عادتم

من از طرز نگاه تو امید مبهمی دارم
مگیر از من نگاهت را که با آن عالمی دارم
...

مي خواستم به دامن اين دشت، چون درخت
بي وحشت از تبر
در دامن نسيم سحر غنچه واكنم
با دست هاي بر شده تا آسمان پاك
خورشيد و خاك و آب و هوا را دعا كنم
گنجشك ها بر شانه ي من نغمه سر دهند
سرسبز و استوار، گل افشان و سربلند
اين دشت خشك غمزده را با صفا كنم