بسیاری از کرات احتمالا دو خورشید دارند
03:36 گرينويچ - جمعه 30 مارس 2007 - 10 فروردین 1386
بسیاری از کرات احتمالا دو خورشید دارند
براساس داده های تازه ناسا دو خورشیدی که در جهان لوک اسکایوارد در فیلم جنگ ستارگان طلوع و غروب می کنند ممکن است فقط متعلق به عالم خیال نباشند.
در یکی از صحنه های کلاسیک این فیلم (1977)، قهرمان داستان به غروب دو خورشید زردرنگ در افق می نگرد.
اکنون مطالعات تازه با کمک تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا حاکی از آن است که حداقل نیمی از منظومه ها در کهکشان ما دارای دو خورشید مرکزی هستند.
جزئیات این تحقیق در نشریه "استروفیزیکال" منتشر شده است.
تکنیک های متداول برای یافتن سیارات خارج از منظومه شمسی (در اطراف سایر ستارگان) معمولا برای کشف منظومه هایی که دو خورشید دارند خیلی موثر نیست.
بنابراین برای این مطالعه تازه، تیمی از محققان از دوربین مادون سرخ اسپیتزر برای جستجوی دیسک های غبار در اطراف به اصطلاح "جفت ستاره ها" (double or binary stars) استفاده کرد. به آنچه از فرآیند تشکیل سیارات در اطراف ستاره ها باقی می ماند دیسک غبار می گویند.
کارل استاپل فلت از دانشمندان پروژه از آزمایشگاه رانش جت در شهر پاسادینای کالیفرنیا گفت: "ما می دانستیم که ستاره ها آنجا هستند، سوال این است که آیا سیاره ای هست که بتوان از روی آن غروب دوگانه را دید."
"با توجه به یافته های اسپیتزر، استنباط ها اکنون در این زمینه که باید چنین سیاراتی وجود داشته باشد قوی و قوی تر می شود."
اما هرچند حضور سیارات در دیسک های غبار استنباط شده اما به هیچ وجه قطعی نیست.
دیوید تریلینگ از دانشگاه آریزونا به بی بی سی گفت: "در منظومه شمسی ما، سیارک ها به یکدیگر برخورد کرده و بارشی از غبار به وجود می آورد و فرض ما این است که این همان چیزی است که در این دیسک ها هم می بینیم - یعنی غبار ناشی از برخورد اجسام بزرگتر."
"ما می توانیم استنباط کنیم که در آنجا اجسام بزرگتری مثل سیارک ها وجود دارند. گام منطقی بعدی این است که اگر فرآیندهایی که به ایجاد این اجسام بزرگتر مانند سیارک ها منجر شده، همان فرآیندها می تواند باعث تشکیل سیارات شود."
تیم پژوهشگران در اطراف 69 سیستم دو ستاره ای در فاصله 50 تا 200 سال نوری به جستجوی چنین دیسک هایی پرداخت.
داده های جمع آوری شده نشان می دهد که 40 درصد سیستم های دوستاره ای دارای دیسک های غبار هستند؛ این در واقع کمی بیشتر از تعداد کشف شده در اطراف ستارگان واحد است.
این یافته حاکی از آن است که تعداد منظومه های پیرامون "جفت ستاره ها" حداقل به تعداد منظومه های اطراف تک ستاره هایی مانند خورشید است.
منبع :بی بی سی فارسی
فکر کردم میتونه مفید باشه:31:
شكار كسوف در سياهچاله توسط تلسكوپ چاندار
كسوف در سياهچاله
تلسكوپ فضائي چاندار طي رصد هاي خود از كهكشان NGC 1365 يك كسوف ديدني از ابر سياهچاله موجود در مركز اين كهكشان را شكار كرد. يك ابر غليظ گاز با عبور از جلوي ساهچاله ، تابش پرتوهاي پر انرژي ايكس مواد نزديك به سياهچاله را مسدود كرد. اين واقعه به اختر شناسان اجازه داد تا حدود قرص مواد گرداگرد سياهچاله را اندازه گيري نمايند.
تصوير شكار شده توسط اين تلسكوپ شامل يك منبع پرتو ايكس درخشان در وسط مي باشد كه موقعيت ابر سياهچاله را آشكار مي كند. اين كهكشان يك هسته كهكشاني فعال را در خود جاي داده و دانشمندان بر اين باورند كه سياهچاله موجود در مركز اين هسته توسط جريان مداومي از مواد كه به شكال قرصي در اطراف آن قرار دارد تغذيه مي شود. موادي كه در حال فر ريختن به درون سياهچاله هستند قبل از عبور از افق رويداد مي بايد تا ميليونها درجه داغ شوند. اين فرايند باعث مي شود كه قرص گازي اطراف سياهچاله مركزي در اين كهكشان مقدار زيادي پرتوهاي ايكس توليد كند. اما ساختار اين قرص در مقايسه با كهكشان آنقدر كوچك است كه مستقيما توسط يك تلسكوپ مشاهده و تحليل نمي شود.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اختر شناسان با رصد كردن مدت زمان آغاز و پايان كسوف سياهچاله توانستند اين قرص را اندازه گيري كنند. اين كسوف طي يك سري رصدهاي دو هفته اي از اين كهكشان در ماه آوريل 2006 آشكار شد. پرتوهاي پر انرژي ايكس از منبع اين انرژي طي پنج دوره از اين رصدها قابل روئيت بود اما يكي از دوره ها كه مرتبط به اين كسوف بود مشاهده نشدند.
منبع Chandra X-Ray Center
>>> اخبار و تازه های نجوم و اختر شناسی
با سلام خدمت دوستان ... از این به بعد اخبار و مطالب تازه ی نجوم و اختر شناسی در این تایپیک قرار داده می شه ... برای دیدن مقالات نجوم و اختر شناسی به این تایپیک بروید :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
با تشکر ...
سبكترين كوتوله ي سفيد كشف شد
ستاره شناسان سبك ترين كوتوله ي سفيد كهكشان راه شيري را به تازگي كشف نموده اند ؛ يك توپ هليومي به اندازه ي زحل كه هم جرم خورشيد است.
به علاوه آنها علت اين كمبود جرم را نيز يافته اند : یك شريك پنهان. بله، احتمالاً جرم ديگري بوده كه بيشتر مواد درون اين كوتوله ي سفيد كوچك را مكيده است و اينگونه برايش ردّي از خود به جاي گذاشته است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
وارن براون (Warren Brown) از مركز اختر فيزيك هاروارد – اسميتسون مي گويد : اين ستاره فوق العاده عجيب است .شرایط غير عاديی نياز است تا چنين كوتوله ي كم جرمي به وجود آيد.
هنگامي كه ستاره اي مشابه خورشيد بالغ شده وسپس مي ميرد، تبديل به يك كوتوله ي سفيد مي شود. كوتوله ي سفيد تازه كشف شده ، با نام طولاني SDSSJ091709.55+463821.8 (از اين پس J0917+46) در حدود 7400 سال نوري از زمين فاصله دارد، تقريباً نزديك مرز صورت فلكي سياهگوش و دب اكبر مي باشد. با وجود اينكه يك كوتوله ي سفيد معمولي در حدود يك پنجم جرم خورشيد ماده دارد
كوتوله ي سفيد جديد، تنها كسري از اين جرم را دارد. موکرمين كيليك (Mukremin Kilik) از دانشگاه اوهايو مي گويد : كوتوله ي سفيد ما با اينكه از نظر جرمي سبك مي باشد ولي در بعد اندازه، درشت به نظر مي رسد : قطرش 9 برابر يك كوتوله ي سفيد معمولي مي باشد!!
هنگامي كه منجمان در ابتدا j0917+46 را يافتند، پيش بيني كردند كه بايد يك همدم كشف نشده، كه سبب اين كاهش جرم بوده، داشته باشد. در ادامه تحقيقي روي سرعت شعاعي آن صورت گرفت كه به دنبال نشانه هايي از لرزش كوتوله ي سفيد بود (مادامي كه در اثر جاذبه ي همدم كشيده مي شود) نتيجه ي اين جستجو موجب تأييد پيش گويي شد. هم چنين منجمان احتمال اينكه اين همدم يك ستاره كم جرم رشته ي اصلي يا يك سياهچاله باشد را رد كردند و مي گويند به احتمال زياد يك كوتوله ي سفيد ديگر يا يك ستاره ي نوتروني البته با رأي بيشتر براي كوتوله ي سفيد !می باشد .
براون توضيح مي دهد : هيچ ستاره اي به آنقدر پير نشده كه چنين كوتوله ي سفيد سبكي را از خود توليد كند. بنابراين ما فهميده ايم كه آن جرم بايد از طرف كوتوله ي سفيد همدمي بلعيده شده باشد.
اين تيم همچنين تاريخچه ي عجيب غريب اين جفت را روشن مي كند :
اين سيستم دوتايي با ستاره اي حدود دو برابر جرم خورشيد و ستاره ي ديگري، كم جرم تر از خورشيد متولد مي شود. ستاره اي كه سنگين تر بوده، زودتر متحول شده و تبديل به كوتوله ي سفيدي با جرم تقريباً خورشيد مي شود. 10 ميليارد سال بعد، همدم او نيزبه كوتوله ي سفيد ديگري مبدل مي شود. در هر مرحله لايه هاي خارجي گسترش يافته ي ستاره ي اولي، همدم را احاطه مي كند و سبب اصطكاك شديدي مي شود كه دو ستاره را به يكديگر نزديكتر مي كند. آنها هم اكنون ، هر 6/7 ساعت يك بار به دور هم مي چرخند در حاليكه شعاعشان حدود 000/650 مايل مي باشد و سرعت سرسام آوري در حدود 335000 مايل بر ساعت دارند.
به گفته ي كيليك ، رابطه ي بين كوتوله ي سفيد و همدمش، چون يك ازدواج كيهاني مي باشد. كه در آن هر دو طرف بايد چيزي بپردازند: ابتدا هر دو ستاره آهنگ نزديك شدن سر مي دهند. يكي از آنها ديگري را فرا مي گيرد ( مانند در آغوش گرفتن) البته با از دست دادن تدريجي جرم . و بدين صورت آنها نزديك تر مي شوند. سپس ستاره ي ديگر منبسط شده و غولي مي شود كه ستاره ي اول را در بر مي گيرد. (در آغوش گرفتن دوباره) و حالا اوست كه بايد مقدار زيادي از جرمش را از دست بدهد. آنها نزديك و نزديكتر شده و اين رقص كيهاني را ادامه مي دهند...
منجمان گمان مي كنند كه اين2كوتوله ي سفيد نهايتاً يكي شوند. گرچه براي اين يكي شدن 10 ميليارد سال زمان نياز است!!
منبع Akhtarvash.com,spaceflightnow
ناسا در جستجوی بهترین دستکش های فضایی
سازمان فضایی ناسا با آغاز ماه مه سال 2007 میلادی، چالشی نوین در سده کنونی به راه انداخته است.
ر این رقابت عمومی نمایندگان سازمان در مجامع عمومی به جستجوی پیشنهاداتی پیرامون ساخت بهترین دستکش برای فضانوردان خواهند پرداخت. فرد یا گرهی که بتواند با استفاده از حداقل امکانات و ضوابط بهترین دستکش را طراحی و تولید کند، مبلغ 200 هزار دلار آمریکا پاداش دریافت خواهد نمود.
این رقابت در موزه هوایی نیو انگلند (فرودگاه بین المللی برادلی) واقع در ایالت كنكتيكوت آمریکا برگزار خواهد شد و بازدید از آن برای عموم آزاد است.
مطابق با حداقل های نیازمندیها، این دستکش ها باید به اندازه ای بزرگ باشند که 95% از مچ یک مرد را بپوشانند. با سایر تجهیزات و سخت افزار های لباس های فضانوردی ناسا هماهنگ باشند. دست در آنها برای انجام هر نوع حرکتی آزاد باشد و در نهایت در مقابل فشار های زیاد مقاوم بوده و به هیچ وجه آسیب پذیر نباشند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هر یک از دستکش ها برابر با 4.3 پی س آی دی تحت فشار قرار خواهند گرفت و پس از آن توسط ابزار آلاتی ویژه میزان انعطاف آنها ، در حرکت به جهت های مختلف مطابق با نیاز فضانورد بررسی خواهد شد.
علاوه بر این هر دستکش از پارامتر های مختلفی مانند خمش مچ، ورابری(دور سازی از محور) مچ ، ورين برى(كشش به سوى محور) مچ و خمش هریک از انگشتان و انگشت شست به صورت فردی و گروهی امتیاز دریافت می کند.
در نهایت دستکش ها مجددا تحت فشار قرار می گیرند تا عملکرد مقاومت آنها در فشار های بالا ارزیابی شود.
گروهی که بتواند با طراحی منحصر به فرد و برتر نسبت به دستکش های کنونی سازمان فضایی ناسا، بیشترین امتیاز را دریافت نماید برنده جایزه خواهد بود.
منبع NASA News Release
