Printable View
ممنون از همه ی دوستانی که در مورد دانشگاه شیراز به من اطلاعات دادن...
بیخیالش شدم! هم خیلی دوره (1300-1400 کیلومتر) هم اینکه نمی ارزه این رتبه به این بالایی! تهران هم نزدیک تره هم رتبه اش خوب تره...(راحتتره)
اقا واسه دانشگاه تهران مهندسی مکانیک ( اونی که با موتور خودرو سر و کار داره) و برق یا الکترونیک چه رتبه ای لازمه؟
شیراز یعنی اینقد خفنه که واسه مکانیک سیالات 600 میخواد؟! تهران چقدر میخواد؟
تهران 200 300 میخواد
راستی یکی از بچه ها فکر کنم سال پیش رتبه نیاورد بره مکانیک جامدات شریف... رفت سیالات.. بعد از داخل دنشگاه تغییر رشته داد.....:8:
بچه ها اگه حوصلتون سر رفته و دنبال سرگرمی هستید، کتاب "برو پی کارت" خیلی سبز رو بگیرید بخونید. کتاب خیلی باحالیه و برای بعد کنکور نوشته شده. بیشتر در مورد دوران دانشجویی حرف زده و واقعا دید آدم رو عوض میکنه. از ما گفتن بود!
آره يكي از معلمهامون كه تو شريف خونده بود مي گفت اون موقع مي شد اين كار رو كرد ولي الان رو نمي دونمنقل قول:
نقل قول:کار نشود نداره باید بند پ داشته باشی با یکم اصرار!نقل قول:
نه عزیز جامدات این حدود میخواد.نقل قول:
شیراز یعنی اینقد خفنه که واسه مکانیک سیالات 600 میخواد؟! تهران چقدر میخواد؟
سیالات،میانگین رتیه ی قبولی های کانون،سال 88 حدود 1200 بوده ...
خیلی برام مهمّه لطفا نظرتون رو بگید.
من خیلی به ریاضیات علاقه دارم. یادمه وقتی دیفرانسیل خوشخوان رو میزدم، اصلا نمیفهمیدم چطوری زمان داره میگذره. هندسه رو که دیگه نگو! چه تحلیلی چه پایه. یه دفعه میدیدم هوا تاریک شده و من هنوز دارم تست استدلال گاج (منصف شکری) رو میزنم. خلاصه خیلی علاقه دارم دیگه...
در ضمن از فیزیک هم بدم نمیاد. کلا نقطه قوت من تو کنکور، ریاضی و فیزیک بود.
راستی معلم شدن هم دوست دارم.
حالا به نظر شما برم ریاضی محض که بعد معلم ریاضی (دیف یا هندسه یا گسسته ...) بشم؟ یا اینکه یه سال بمونم پشت کنکور و برم مکانیک امیر کبیر؟ (با این فرض که سال دیگه حتما مکانیک امیر کبیر قبولم) امسال هم ریاضی محض امیر کبیر رو راحت قبولم. شاید شریف هم قبول شدم.
معلم ریاضی گسسته و هندسه تحلیلی ما حدود 15 سال قبل کنکور داده بود و رتبه 72 کنکور سراسری شده بود و برق شریف قبول شد. با اینکه عاشق ریاضی بود اما هی بهش گفتن حیفه با این رتبه بری ریاضی محض و برو برق شریف! اونم رفت برق شریف! ولی میگفت یه ترم برق شریف خوند گفت تنها چیزی که تو زندگیش بهش لذت میده ریاضیه و تغییر رشته داد رفت ریاضی خوند! الان فوق لیسانس ریاضی محض از شریف داره و تو فکر دکترا گرفتنه! اصلا هم پشیمون نیست که برق شریفو ول کرد رفت ریاضی چون وقتی سوال ریاضی حل میکنه از خوشحالی نمیدونه چیکار کنه و واقعا میمیره برا ریاضی! به نظرم اگه برق شریف میخوند شاید الان تو آمریکا بود با حقوق 20000 دلار در ماه اما این لذتی رو که الان از زندگیش میبره اون موقع نمیبرد! دیدم مورد معلمم شبیه شما بود گفتم بهت بگم! دیگه خودت میدونی!:31: ما فقط یک بار زندگی میکنیم بهتره بریم دنبال چیزی که بهش علاقه داریم!:46:نقل قول:
از اونجایی که منم نقاط قوتم ریاضی و فیزیکه ( مخصوصا فیزیک )، گفتم یکی از انتخابام رو شاید فیزیک بزنم. حالا چرا شاید؟ چون می گن تو ایران حقوق معلمی چندان بالا نیست و اکثر کسانی که میگن دبیری نخونین هم به خاطر همین حقوق کمشه و گرنه هم این رشته ها علمیه و هم خیلی مفید.نقل قول:
خیلیا هستن ( از دوستای خودم و حتی خودم ) به خاطر همین سعی می کنیم حتما بریم رشته مهندسی و معلمی که دوست داریم ( حتی با اون بد و بیراه هایی که دانش آموزا بهت می گن،چون یه خورده که بزرگ بشن می دونن معلمای خوب چه خدمتی بهشون کردن که جبران نشدنیه ) رو نمی خواهیم انتخاب کنیم برا همین مسئلش. برا همین گفتیم اگر هم رفتیم باید بریم تا دکترا تا حداقل مدرس دانشگاه بشی که هم به علاقه معلمیت برسی و هم از لحاظ مالی تامین باشی.
خلاصه اگه به تمام جوانب نگاه کنی ( هم علاقه و هم درآمد ) به نظرم اگه واقعا علاقه داری برو ولی سعی کن تا دکترا ادامه بدی و همچنین سعی کن معلم یا مدرس خوبی بشی تا قدرت رو بدونن.
راستی تو چه قسمتی از تصمیمت شک داری؟ ( دقیقتر مشخص کن- چون گفتی اگه یه سال دیگه بمونی میری مکانیک. تناسب این دو رو نتونستم درک کنم ! :20: )