گاهی چاره ای جز توضیح مفصل نیست وگرنه خواننده ار جزئیات بی اطلاع میمونه و سودی نمیبره از خواندنِ مطلب .
سلام
چاره ای نیست جز توضیح مفصّل :
کسی که هشیاره اما دلهره و ترس و وحشت نداره علتش اینه که به حادثه و عواقبش فکر میکنه اما به جای ترسیدن , هشیاریش رو بالا میبره یعنی چشم از جلو برنمیداره , کمربند بسته , سیستمهای مهم ماشین مثل لاستیکها , چرخها , فرمان , ترمز , چراغها و برف پاکن ها و غیره رو چک کرده و از سلامتشون مطمئن شده , آینه هاش تنظیمه , اطراف و پشت سر رو زیر نظر داره , دانش زیادی داره در مورد رانندگی در آب و هوای مختلف و کنترل ماشین مثل بارونِ اول که راهها چرب و لیز میشه , مِه , برف و یخبندان و غیره , رفتار راننده های دیگه رو زیر نظر داره تا در دامِ اشتباهِ خطرسازها نیافته مثل یک دفعه ترمز گرفتنشون , یکدفعه پیچیدنشون بدون راهنما , یکدفعه باز کردن درب , گذشتنشون از چراغ قرمز و غیره .
اینها باعث میشه با فکر کردن به حادثه و حادثه سازها فقط هشیاریش زیاد بشه نه ترسش
===============================
کم تجربه ها و کم علم و دانش ها هم به فکر حادثه و عواقبش هستند اما چون مغزش درست آموزش ندیده و درست برنامه ریزی نشده پس بیشتر به دلهره و وحشت میافته تا هشیار شدن .
این افراد باید یا خودشون خودشون رو آموزش بدند یا دیگران آموزششون بدند تا دلهره جاش رو به هشیاری بده
مثلاً در ذهنش مرور کنه که :
اگر راننده ی جلویی به هر دلیل یهو دَنگی زد روی ترمز ,من چکار کنم ؟؟؟!!! چه عکس العملی نشون بدم؟؟
جوابش ساده هست :
2 دسته کار باید انجام بده :
1- اقدامات پیشگیرانه مثل اطمینان از سلامت ترمزها و چراغها و فرمان , عینک زدن اگر چشمش ضعیفه , استفاده از نور مناسب برای درست دیدن در شب , تمیز بودن شیشه ها برای درست دیدن , رعایت فاصله ی طولی با ماشین جلویی و یا حتی دو برابرش برای احتیاط بیشتر و بیشتر فرصت داشتن برای عکس العمل نشون دادن , چشم از جلو برنداشتن , رعایت سرعت مجاز , تمرین کردن برای فرار از برخورد با کمک فرمان به جای ترمز زدن البته دذ جایی که فضای کافی برای مانور دادن وجود داره , بستن کمربند و غیره و غیره
خانمی که تنها رانندگی میکنه و لباس یا حجابی داره که گلب نظر میکنه و صدای ضبط رو هم بلند کرده و یا نگاهش به مردان , نگاه وسوسه انگیز هست , این خانم خودش داره به مردان پیام میده میگه بباید برام حادثه و دردسر درست کنید مثلاً بپیچین جلوم , بیاین بچسبونین به بغل ماشین من , ویراژ بدین اطراف من و غیره
اینها اقدامات پیشگیرانه بود
2- اقدامات عملی در زمانِ پیش اومدنِ خطر :
به موقع ترمز گرفتن . البته چون از قبل در فکر توقف ناگهانی خودرو جلویی بوده پس فاصله ی زیاد گذاشته باهاش پس بی دغدغه با ترمز نیمه سنگین مانع از برخورد میشه طبقِ قانونِ همیشه منتظر غیر منتطره ها باش تا غافلگیر نشی
رد کردن با فرمان با خونسردی
باید در ذهنش بگه : ترس باعث فلج شدنِ مغز میشه . پس مرکز ترس در مغزم خاموش
==================
چند تا از علتهای غافلگیر شدن و تصادف کردن:
نگاه کردن به بغل دستی موقع رانندگی , زل زدن به آمپرها و ضبط و آینه بغل و عقب و موبایل و غیره , سرعت زیاد , زیر نظر نداشتنِ رانندگیِ کسانی که در اطرافش هستند , خرابی ترمز یا لاستیک یا فرمان یا کثیفی شیشه ها و خاموشی چراغها یا ضعف بینایی یا دست کم گرفتن مِه و کاهش دید و غیره
=====================
یک عامل مهم دیگه:
قدرت و توانایی مغزی انسان
مغزهای همه ی مردم مثل هم نیست
یک نفر همه ی چیزهایی که بنده نوشتم در در ذهنش داره و موقع رانندگی همه رو به یاد داره
یمی دیگه مغزش چنین قدرتی نداره و بالاخره دچار اشتباهِ حادثه ساز میشه مثل نگاه کردن به بغل دستی یا زل زدن به ضبط یا موبایل یا چسباندن به ماشین جلویی و غیره
رانندگی رو نباید شوخی گرفت . وسیله ی نقلیه در یک لحظه میتونه تبدیل بشه به آلتِ قتّاله و ماشینِ مرگ .
بعضیها به جای رانندگی , ماشین بازی میکنند با این وسیله ی خطرناک و حادثه ساز میشند برای خودشون و دیگران
