سلام.
Fungicide Toxicity
Of the numerous fungicides registered for use on turf, only those in the benzimidazole class have demonstrated any remarkable toxicity to earthworms. This class includes benomyl, thiabendazole, thiophonate-methyl, and carbendazim, which is a metabolite of benomyl, and thiophonate-methyl These compounds are used as broad-spectrum protectants. Their mode of action is primarily systemic; the ester metabolites of these compounds interfere with DNA synthesis by disrupting microtubule formation, which results in delayed mitosis. In addition to the acute toxicity of the benzimidazoles, other, sublethal effects, have been noted in treated worms, including reduced feeding, retarded growth rates, reduced cocoon production, and reduced nerve conduction velocity.
Carbamate fungicides will exert the same toxic effect on earthworms as do their insecticide counterparts, though their mode of action on the target pathogen may be entirely different. The thiocarbamates most often applied include various thiram products--Bromosan WP, Bromosan F, Lesco Thiram, Spotrete, and Thiramad, to name a few.
Although the abundance of earthworms may be affected by relatively few turf pesticides, earthworm distribution and behavior may be altered to a greater degree. Litter and surface soils treated with certain pesticides have a repellent effect on earthworms, and this reduces the breakdown and incorporation of organic matter into the subsurface horizons. Benomyl and carbendazim are particularly lethal to earthworms and also exhibit this repellent effect, which results in the avoidance of feeding in treated soils. Consequences include reduction in the amount of available nutrients in the root zone, decreased porosity and aeration of the soil, decreased water-holding capacity, and poor drainage.
سمیت قارچ کش :
از قارچ کش های فراوان ثبت شده برای کابرد بر چمن , تنها آنهایی که در رده benzimidazole هستند هر سمیت قابل توجهی رو بر کرم های خاکی نشان داده اند.
این رده شامل benomyl, thiabendazole, thiophonate-methyl, وcarbendazim است که carbendazim متابولیتی از benomyl است و thiophonate-methyl این ترکیبات به عنوان عامل های محافظتی با طیف عملی زیاد به کار برده میشوند .
شیوه ی عملکردشان اصولا سیستماتیک است ; متابولیت های استری این ترکیبات در سنتز DNA توسط تخریب شکل گیری میکروتوبول ها دخالت میکنند , که منجر به تاخیر در انجام میتوز میشود . گذشته از این سمیت شدید benzimidazoles ,دیگر , تاثیر کمی کشنده , در کرم های آلوده مورد توجه قرار گرفته است , شامل کاهش تغذیه , عقب افتادن سرعتهای رشد , کاهش تولید پیله و کاهش سرعت هدایت عصبی .
قارچ کش های Carbamate اثر سمی یکسانی رو بر کرم های خاکی اعمال میکنند همچنانکه در سمت مقابل همکارهای حشره کش هایشان انجام میدهند , با وجود این شیوه ی عملشان بر روی پاتوژن هدف ممکن است به کل متفاوت باشد .
تا اخر پاراگراف رو نتونستم بخوبی ترجمه کنم .
اگرچه که فراوانی کرمهای خاکی ممکن است نسبتا توسط تعداد کمی از آفت کش های چمن تحت تاثیر واقع شده باشد , رفتار و نابودی کرم های خاکی ممکن است هشداری برای یک مقدار بزرگتر باشد .
برگ ریخت ( litter ) و خاکهای سطحی که با آفت کش های معینی آلوده شده است یک تاثیر دافع بر کرم های خاکی دارند , و این امر تجزیه و یکسان سازی ترکیب مادی آلی رو به داخل افق های زیر سطحی ( خاک ) کاهش میدهد .
Benomyl و carbendazim مخصوصا برای کرم های خاکی کشنده هستند و همچنین این اثر دافع رو نشان میدهند , که منجر به اجتناب از تغذیه ( توسط کرم های خاکی ) در خاکهای آلوده ( به این آفت کش ها ) میشود .
نتایج شامل کاهش در مقدار مواد غذایی موجود در ناحیه ریشه , کاهش تخلخل و هوادهی خاک , کاهش ظرفیت نگهداری آب و زهکشی ضعیف میباشند .
