Printable View
عشق تشنه مي شود خون بايدش داد
سرد مي شود آتش بايدش زد
گرسنه مي شود قرباني بايدش كرد
عشق با قرباني با خون نيرو مي گيرد
زلال مي شود
رشد مي كند پاك و بي باك مي شود
گرم ونوراني مي شود
از هر چه جز خود زدوده مي شود
مجرد
بي غش
صافي
ناب....
و اكنون عيد قربان است...!
آي! راست مي گويم
اين كلمات چه مي فهمند..............؟
در دوردست تو را منتظرند
شهزاده اي آزاده اي اسير قلعه ي ديوان
به حيله ي جادو دربند
گرفتار و چشم به راه كه: فرياد رسي مي آيد
و به صداي هر پايي
سر از گريبان تنهايي غمگينش بر مي دارد كه: كسي مي آيد
و او خريدار توست
نيازمن توست
ای جاودانه ترین . . .
آن گاه كه عشق زمینی را تجربه می كردم ، دلم چیزی فراتر می خواست .
خط بطلان بر تمام آن ها كشیدم و دل در گرو عشق تو سپردم .
نوری از عشق تو مرا در گرفت . چه عشقی و چه حلاوتی ، چه نعمتی . . .
خداوندا ! عشقت را از من دریغ نكن .
دكتر شریعتی
خدا،انسان و عشق....
این است «امانتی» كه بر دوش آدم سنگینی می كند
و این است آن«پیمانی»
كه در نخستین بامداد خلقت با خدا بستیم،
و «خلافت» او را در كویر زمین تعهد كردیم
ما برای همین هبوط كردیم،
و این چنین است كه به سوی او باز می گردیم.
انسان بیش از زندگی است
آنجا كه هستی پایان می یابد
او،ادامه می یابد....
دكتر علی شریعتی
من اكنون بر تل خاكستری از همه آتش ها،امیدها و خواستن هایم ایستاده ام
گرداگرد زمین تاریك را می نگرم
اعماق آسمان تاریك را می نگرم
و خود را می نگرم
و در این نگریستن های همه دردناك و همه تلخ
هر لحظه صریح تر و كوبنده تر این سؤال را از خود می پرسم:
كه تو اینجا چه می كنی؟
اكنون احساس می كنم كه
من اینجا ایستاده ام و زمان را می نگرم كه می گذرد
همین و همین....
دكتر علی شریعتی
كاش
آسمان حرف كوير را مي فهميد و اشك خود را نثار گونه هاي خشك كوير مي كرد.
كاش
دل ها آنقدر خالص بودند كه دعا ها قبل پائين آمدن دست ها مستجاب مي شدند.
كاش
مهتاب با كوچه هاي تاريك شب آشنا تر بود.
كاش
بهار آنقدر مهربان بود كه باغ را به دست خزان نمي سپرد.
كاش
در قاموس غصه ها، شكوه لبخند در معني داغ اشك گم نمي شد.
كاش
مرگ، معناي عاطفه را مي فهميد.
كاش، كاش، كاش
مـحرومـیـت استعدادهایی را شكوفـا می سازد كه در خوشیها پوشیده می مانند .
اغلب مشكلات در واقع ناشی از فـقدان تـفكر است .
با از دست دادن همه چیز ، همه چیز می شوی!
چه قدر نشنیدن ها و نشناختن ها و نفهمیدن ها که به این مردم آسایش و خوشبختی بخشیده است.
در عجبم از مردمی که خود زیر باز ظلم و ستم هستند و بر حسینی می گریند که آزاده زیست....
آنگاه كه تقدیر نیست و از تدبیر نیز كاری ساخته نیست خواستن اگر با تمام وجود با بسیج همه اندامها و نیروهای روح و با قدرتی كه در صمیمیت است تجلی كند اگر هم هستیمان را یك خواستن كنیم یك خواستن مطلق شویم و اگر با هجوم و حمله های صادقانه و سرشار از امید و یقین و ایمان بخواهیم پاسخ خویش را خواهیم گرفت.
ای گوش هایی که تنها گفتن های کلمه دار را می شنوید !
پس از این جز سکوت سخنی نخواهم گفت.
و شما :
ای چشمهایی که تنها صفحات سیاه را می خوانید !
پس از این جز سطور سپید نخواهم نوشت.
ای کسانی که هرگاه حضور دارم بیشترم تا آنگاه که غایبم...
پس از این مرا کمتر خواهید دید !!
« دکتر علی شریعتی »
من چيستم؟
افسانه اي خموش در آغوش صد فريب
گرد فريب خورده اي از عشوه نسيم
خشمي كه خفته در پس هر زه خنده اي
رازي نهفته در دل شبهاي جنگلي
من چيستم؟
فريادهاي خشم به زنجير بسته اي
بهت نگاه خاطره آميز يك جنون
زهري چكيده از بن دندان صد اميد
دشنام زشت قحبه بدكار روزگار
من چيستم؟
بر جا زكاروان سبكبارآرزو
خاكستري به راه
گم كرده مرغ دربه دري راه آشيان
اندر شب سياه
من چيستم؟
تك لكه اي زننگ به دامان زندگي
وز ننگ زندگاني،آلوده دامني
يك زجه شكسته به حلقوم بي كسي
راز نگفته اي وسرود نخوانده اي
من چيستم؟
لبخند پر ملالت پائيزي غروب
در جستجوي شب
يك شبنم فتاده به چنگ شب حيات
گمنام وبي نشان
درآرزوي سر زدن آفتاب مرگ...
خدايا!
مرا به ابتذال آرامش و خوشبختي مكشان.
اضطاب هاي بزرگ،غم هاي ارجمند و حيرت هاي عظيم را به روحم عطا كن
لذت ها را به بندگان حقيرت بخش
و دردهاي عزيز را به جانم ريز
حرف هايي هست براي گفتن كه اگر گوشي نبود،نمي گوييم.
و حرف هايي هست براي نگفتن كه هرگز سر به ابتذال گفتن فرود نمي آورند
و سرمايه هر كسي به اندازه حرف هايي است كه براي نگفتن دارد
اگر مي خوانم،مي جويم،مي يابم و مي گويم،انگيزه ام دردي است كه ريشه در جانم دارد
و اگر از اين هم سربتابمدرد با جانم يكي شده و خواهدم كشت.
آن ها كه رفتند كار حسيني كردند و آن ها كه ماندند بايد كاري زينبي كنند و گرنه يزيدين!
خدابا!
به من بگو تو خود چگونه مي بيني؟
چگونه قضاوت مي كني؟
آيا عشق ورزيدن به اسم ها تشيع است؟
يا شناختن مسمي ها؟
منبع:
كتاب پيامك هاي دكتر شريعتي
چه لذتی شدیدتر از این که یکی حرفی داشته باشد و کسی را هم داشته باشد که بفهمد.
هرکه باشیم و با هر توانی فرقی نمی کند، زیرا آنچه در اینجا آدمی را مسؤول می کند ((آدمی بودن)) او است.
اسلام نشان داده است که هر گاه با دشمن خارجی نیرومندی درگیر بوده است، نیرومندتر و پیروزتر می شده است، و هرگاه شکست خورده است از نفاق داخلی بوده است و از ضعف و غفلت دوست.
به گفته علی بزرگ:
"برای آنکه ستمی درجهان روی دهد، دو تن با هم همداستانی می کنند: ستمکار و ستم پذیر!"
بی شک آن هایی که می دانند چگونه باید مُرد، می دانستند چگونه باید زیست...
و شما
اي گوش هايي كه تنها گفتن هاي كلمه دار را مي شنويد
پس از اين جز سكوت سخني نخواهم گفت
و شما اي چشم هايي كه تنها صفحات سياه را مي خوانيد
پس از اين جز سطور سپيد نخواهم نوشت
و شما
اي كساني كه هر گاه حضور دارم بيشترم تا ان گاه كه غايبم
پس از اين مرا كم تر خواهيد ديد
همواره من و زندگي با هم خواهيم بود
و خواهيم ماند
جاويدان جاويدان
تا ابد
پر بودم و سير بودم و سيراب
و لذتم تنها اين كه.....
اري كارم سخت است و دردم سخت
و از هر چه شيريني و شادي و بازي است محرومم
اما
اين بس كه مي فهمم!
خوب است.....
احمق نيستم
دلی كه عشق ندارد وبه عشق نياز دارد،
آدمی را همواره در پی گم شده اش،
ملتهبانه به هر سو ميكشاند.
خدا، آزادی، هنر و دوست،
دربيابان طلب برسر راهش منتظرند.
تا وی كوزه ی خالی خويش را
از آب كدامين چشمه پر خواهد كرد؟
« دکتر شريعتی »
کلمات را کنار زنید و در زیر آن روحی را که در این تلقی و تعبیر پنهان است تماشا کنید!
دکتر علی شریعتی
شکوه و تقوا و شگفتی و زیبایی شور انگیز طلوع خورشید را باید از دور دید . اگر نزدیکش رویم از دستش داده ایم!
لطافت زیبای گل در زیر انگشت های تشریح می پژمرد! آه که عقل این ها را نمی فهمد!!
دکتر علی شریعتی
وقتي نميتوني فرياد بزني ناله نکن!!
خاموش باش قرن ها ناليدن به کجا انجاميد؟؟
تو محکومي به زندگي کردن تا شاهد مرگ آرزوهاي خودت باشي
سلام
دوستان قصد خرید کتابی از دکتر شریعتی با عنوان "تشیع علوی تشیع صفوی" رو دارم.
می خواستم ببینم آیا این کتاب که در حال حاضر میشه از کتاب فروشی ها تهیه کرد تحریف شده یعنی مثل کویر باید دنبال چاپ قبلیش بود یا نه؟:mellow:
ممنون میشم اگه کسی میدونه بهم بگه!
سالروز شهادت دكتر رو تسليت ميگم
...
فكر نكنم هيچ كتابي از دكتر بدون سانسور باشه
منم سالروز شهدت دکتر رو تبریک میگم
.
.
.
فقط هم میتونم متأسف باشم برای کسایی که نه تو زمان حیات دکتر...و نه الان...نفهمیدن که چی گفت و چی خواست و چی کار کرد....اون وقت همین آدما به خودشون اجازه میدن که بیشنن و از دکتر بد بگن....
من هم به نوبه خودم تسلیت میگم سالروز درگذشت اون عالم بزرگوار رو.
-وقتي كه ديگر نبود من به بودنش نيازمند شدم.
وقتي كه ديگر رفت من به انتظار امدنش نشستم
وقتي كه ديگر نمي توانست مرا دوست بدارد
من او را دوست داشتم
وقتي او تمام كرد
من شروع كردم
وقتي او تمام شد
من اغاز شدم
و چه سخت است تنها متولد شدن
مثل تنها زندگي كردن
مثل تنها مردن
اما نه او بايد برگرد
كبوتران معصوم چشم به راه بازگشت اويند.
اگر برنگردد ان ها بي اب و دانه مي مانند
سراسيمه مي شوند....
غمگين مي شوند....
اي كبوتران من
كه بر سر برج عاشقي اشيان داريد
فردا همراه با نخستين پيك خورشيد بامدادي
به سوي شما پرواز مي كنم.
عشق تنها كار بي چراي عالم است
چه افرينش بدان پايان مي گيرد
به نظر منم تبريك قشنگ تر از تسليت
پس يه بار ديگه
من شهادت دكتر رو تبريك ميگم