شیوه های صحیح بازی حکم => انواع " آس خوری " : 1- آس بی بی
اما میرسیم به مبحث شیرین " آس خوری " در بازی حکم :دی
غیر از حالتی که در تصویر زیر وجود داره ، در باقی حالات و به خصوص زمانی که از یک خال ، آس و 3 یا بیشتر از 3 برگ از اون خال رو دارید آس خوری ریسک بسیار بالایی داره و هر لحظه احتمال بریدن آس شما وجود داره /
نکته ی دیگه در مورد آس خوری اینه که معمولا آس خوری در زمانهایی انجام میشه که با توجه به دست خودمون به این نتیجه میرسیم که برای بردن ، "دست" کم داریم و سعی میکنیم از این طریق امید ببندیم به یارمون که ته دست نشسته و اینکه شاید اون بتونه با سرباز ، شاه ، بی بی و یا حتی 10 به پایین دست بگیره از اون خال/
اما میرسیم به آس - بی بی که یکی از نمونه های آس خوری هست :
همونطوری که در تصویر مشاهده میشه من با توجه به دست خودم و اینکه از لحاظ حکمی در زیر خط فقر ! :دی به سر میبرم ، این ریسک رو میکنم و اول بی بی خودم رو بازی میکنم ، هرچند که احتمال داره بی بی من بره زیر شاه نفر بعدی .
نکته ی دیگه اینکه اگر در اینجا تیم ما 3 دست یا کمتر داشت ، من به امید یار مقابلم که ته دست نشسته نه آس رو بازی میکردم و نه بی بی رو بلکه 4 خشت رو بازی میکردم با توجه به احتمالات سعی میکردم سه دست از خشت بگیریم هرچند که احتمالش خیلی بعیده اما زمانی که " دست خراب هست " این ریسکها توجیه پذیره .
مهمترین علتی که بازیکنهای باتجربه میگن " وقتی از یک خال فقط یک شاه و یک برگ ریز داری اصلا اون خال رو بازی نکن " ترس از همین آس بی بی هست چون احتمال زیادی داره که شاه بره زیر آس .
ایده آل ترین و مطمئن ترین حالت آس - بی بی هم این هست که شما آس - بی بی داشته باشه و ته دست نشسته باشی ، در این حالت و در صورت عدم احتمال برش ، آس- بی بی شما به طور قطع دو دست برای شما به ارمغان میاره .
کلا در حکم آس خوری امری بس نکوهیده است که اگر جواب بده کسی نمیگه دستت درد نکنه اما اگر نگیره و به فرض بی بی شما بره زیر شاه و آس شما رو هم ببرند ، مورد سرزنش یار مقابل واقع خواهید شد :دی
در پستهای بعدی حالت های دیگری از " آس خوری " رو بررسی خواهیم کرد .