دوست گرامی من کاری به بحثی که شما با سامسونگ دارید ندارم اما این حرف شما رو من تایید نمیکنم.
من خودم یک دختر هستم و در اروپا هم زندگی میکنم. موقعیت تحصیلی و همچنین شغلی من طوریه که گاهی
وقتها ساعت 12 نصف شب میام خونه. تا سن حدودا 20 سالگی هم ایران زندگی کردم. این امنیتی و آرامشی رو
که من در اینجا دارم هیچ وقت در ایران نداشتم.
البته نمیگم که اینجا بهشته و هیچ مردم آزاری وجود نداره. اینجا هم آدم خوب و بد داره اما اگر بخواهیم مقایسه ای رو
بین شهر های بزرگ ایران و شهرهای بزرگ اروپا انجام بدیم... اونوقت از امتیاز 20 من به ایران 8 میدم چون واقعا هیچ
امنیتی رو احساس نمیکردم. اما به اروپا 18 میدم.
در ایران همیشه باید یک سیبیل کلفت باهات باشه تا مزاحمی نداشته باشیم اما در اینجا دختر رو به چشم یک انسان
نگاه میکنند نه یک ناموس. مگه ناموس فقط دختره؟ ... تو همین ایرانش هر روز به صدها پسر بچه تجاوز میشه کسی
هم خبر نداره اونوقت اینها ناموس نیستند؟
البته ناگفته نمونه اروپا کشورهای مختلفی با فرهنگ های مختلف داره و هیچ کشوری رو نمیشه با کشور دیگری
مقایسه کرد. چه برسه به اینکه همه کشورها رو جمع ببندیم و بگیم همه اروپا بده و بی ناموسند. در اروپا حتی
فرهنگ و لهجه هر شهر نسبت به شهر دیگه فرق میکنه. مثلا شمال فرانسه با جنوبش چه از لحاظ فرهنگی و
چه از لحاظ زبانی با هم فرق میکنند اما هر دو جزو کشور فرانسه هستند. و یا میتونم به سوئد اشاره کنم. شهری
به اسم مالمو با لهجه اسکونی حرف میزنند اما شهری به اسم لولئو با لهجه سامی حرفی میزنند.
یا مثلا در انگلیس نوع حرف زدن آدمها تعیین میکنه که اون شخص از چه قشری است. آیا بازاریه یا تحصیلات
آکادمیک داره؟ آیا فقیره یا پولداره؟ و غیره ...
در کل اگر شما آمار جرم و جنایتهایی رو که سازمان ملل هر سال اعلام میکنه نگاه کنید متوجه میشید که ایران
متاسفانه یکی از بدترین کشورهاست که میزان جرم و جنایت در اون بیداد میکنه اما کشورهای اروپایی هر سال
یکیشون مقاوم اول رو در مورد آسایش و رفاه اجتماعی بدست میارند. مثلا امسال نروژ بعنوان بهترین کشور برای
زندگی انتخاب شد و دوم سوئد بود... بعد فرانسه بهترین کشور از لحاظ رسیدگی به بیماران در دنیا انتخاب شد و
سوئد هم از نظر شیوه درمانی مقام اول رو آورد.
بطور کلی بگم هیچ کسی نمیتونه ایران رو با اروپا مقایسه بکنه... اروپا یک چیز دیگه است و ایران به چیز دیگه شد
چون اولش نبود و امیدوارم ایران همون ایرانی بشه که اولش بود و من دختر بتونم نصفه شب که دلم گرفت برم
تو یکی از پارکهای تهران تنها و بدون هیچ ترسی قدم بزنم.
موفق باشید.