ابی مشکی می بینم
Printable View
ابی مشکی می بینم
آبی روشن + تقریبن قهوه ای
چند روزی است که عکس یک لباس راه راه زنانه دنیای اینترنت را پر کرده است. از توئیر گرفته تا فیسبوک و گوگل پلاس، افراد عکس این لباس رو آپلود کرده و از دوستان خود در مورد رنگ لباس می‌پرسند. نکته‌ی حیرت‌‌انگیز در مورد این عکس تفاوت عمده در نظرات افراد است. برخی لباس را سفید و نارنجی و بعضی دیگر سیاه و آبی می‌بینند. ولی ریشه این نظرات منتاقض در چیست؟ جواب این پدیده در توضیح واژه‌ی ثبات رنگ Color constancy پوشیده شده است. ثبات رنگ به ما اثبات می‌کند که رنگ‌های دیده شده توسط ما فقط ثباتی در ذهن شخص ما دارند و ممکن است که رنگ دیده شده توسط ما هم‌خوانی دقیقی با رنگ واقعی آن چیز نداشته باشد. برای درک بهتر دلایل برداشت‌های متفاوت از این عکس بهتر است در ابتدا به این سوال پاسخ دهیم که اصولا چرا ما رنگ‌ها را می‌بینیم؟
دیدن رنگ‌ها فرایندی است که به واسطه‌ی آن موجودات زنده و یا ماشین آلات قادر به تشخیص رنگ اشیاء بر اساس طول موج مختلف نور منعکس، منتقل، و یا ساطع شده از آن شیء هستند. در انسان نور توسط چشم و به واسطه‌ی یاخته‌های استوانه‌ای و مخروطی دریافته شده و به سیگنال تبدیل شده و به قشر بینایی مغز فرستاده می‌شوند. در این قشر سیگنال‌ها دریافت، بررسی و پردازش شده و درکی ذهنی از آن رنگ پدید می‌آید. منظور از درک ذهنی این است که لزوما این درک تطابق کامل بر واقعیت نداشته و تجربی‌ای شخصی برای فردی است که آن پدیده را درک می‌کند. در سازوکار ثبات رنگ‌ها Color constancy در مغز ما، یک شی آشنا، فارغ از درک مقدار نور ساطع شده از آن، با رنگی سازگار تشخیص داده می‌شود.
در واقع ذهن شما به نوعی برخی رنگ‌ها را تخمین می‌زند. این تخمین زدن می‌توانند با فاکتور‌های مختلفی گره خورده باشد. به طور مثال در این مورد خاص اگر افراد مدتی زیادی در مجاورت رنگ آبی قرار گرفته باشند، لباس را به رنگ سفید و نارنجی می‌بینند و افرادی که لباس را به رنگ آبی و سیاه می‌بینند، احتمالا زمان بیشتری در مجاورت رنگ زرد قرار داشته‌اند.
شایان ذکر است که مورد بالا به تنهایی نمی‌تواند دلیل اصلی برای درک شما از رنگ‌ها باشد. عوامل دیگری چون خستگی و صفحه نمایشی که با آن این عکس را تماشا کردید نیز می‌توانند بر درک شما از این عکس تاثیر بگذارند.
در نهایت خیالتان را راحت کنیم. رنگ واقعی لباس آبی و سیاه است.
شمال نیوز: صاحبان عكس لباس معروفى كه دنياى اينترنت را منفجر كرد مهمان برنامه ى الن شو بودند. آنها اينگونه گفتند ، داستان اين عكس از آنجا شروع شد كه مادرم سه عكس از سه لباس مختلف را برايم فرستاد و پرسيد كه كدام يك بهتر است براى اينكه در جشن عروسيت بپوشم؟
و خودش گفت من لباس آخرى را بيشتر دوست دارم ، من گفتم منظورت همون لباس سفيد و طلايى ديگه؟ گفت نه آبى و مشكى سفيد كجا بود! گفتم مامان اين لباس سفيده و اگه كه تو آبى ميبينى پس بايد برى دكتر!
اما من بعدا از شوهرم پرسيدم و او هم لباس را آبى مى ديد و اين داستان جنگ بين رنگ لباس از آنجا شروع شد ! ما همان شب به يك بار رفته بوديم و به هركس اين عكس را نشان داديم رنگ هاى مختلف آبى و يا سفيد مى ديد و ما واقعا گيج شده بوديم تا اين كه عكس را در تامبلر گذاشتيم تا از مردم هم نظر بخواهيم كه ديديم به صورت ناگهانى اين عكس به همه جا رفت و ميليونها بار در سراسر دنيا به اشتراك گذاشته شد!
من بدبخت مشگی ، قرمز میبینم!:n03:
صورتی و زرد
.
.
.
.
.
.
.
.
الکی مثلا من خیلی متفاوتم !:n02:
مشکی و آبی
میگن کسایی که آبی و مشکی میبینن نیمه سمت راست مغزشون بیشتر کار میکنه و کسایی که سفید-طلایی میبینن نیمه سمت چپ مغزشون بیشتر کار میکنه
اونایی که سمت راست هستن حفظیاتشون قوی تره و اونایی که سمت چپ هستن محاسباتشون قوی تره
من آبی-طلایی(مایل به قهوه ای) میبینم ... لابد نیمکره هام برتری محسوسی نسبت بهم ندارن :n02:نقل قول:
من کلا نیمکره های مغزم کار نمیده احتمالا جواب کرده :n31: دستگاهه هست توو فیلمها بوق ممتد خط افقینقل قول:
یه همچین وضی داریم ما
والا :دی
نه حفظی نه محاسبات
یه احتماله دیگه هم هست من کف سرم کار میکنه:n35::n38::n37: