جووینکو افت محسوسی داشته و از طرف دیگه نیمکت نشینی های پیاپی باعث افت کیفیت اون هم شده و این مسئله توی بازی های یووه و زمان حضور اون کاملا مشخصه .
از طرف دیگه جووینکو چارچوب شناس خوبی نیست و خیلی راحت موقعیت های خوب رو از دست میده یا این که ضربه رو اینقدر ضعیف میزنه که دروازه بان راحت اونو در اختیار میگیره .
ماتری هم متوجه نشدم رو چه ملاکی شایسته حضور در تیم ملی دونستین . وضعیت و عملکرد امسالش جای هیچ گونه دفاعی باقی نمیذاره .
گابیادینی فراز و نشیب زیاد داشته و پراندلی بیشتر به دنبال بازیکنانی بوده که ثبات داشته باشن تا بتونه روی تاثیر اونا بر روی تیم حساب کنه . نه این که منتظر باشه ببینه چی پیش میاد و ایا امروز روز خوبه بازیکنه یا روز بد .
بعضی از مهره ها هم عدم دعوتشون اجتناب ناپذیر بوده که به دلیل خصوصیت بازیکن یا کمبود مهره در اون پست بوده .
مهره ای که بتونه دقیقا جانشین بازیکن مورد نظر بشه و از هر نظر بتونه جای اونو پر کنه یا این که تا حد زیادی نزدیک به اون باشه. براردی این فصل خوب بوده ولی فکر کنم به خاطر کمبود تجربه دعوت نشده .
با این حال بازیکن خوبی نشون داده .
توی سیستم 1-3-2-4 به هافبک وسط با دوندگی و استقامت بالا نیازه و این مسئله به طور حتم از عهده پیرلو خارجه ... پیرلو از دوران جوانی هم استقامت بالایی نداشت و کلا هافبکی دونده نیست .
با این سیستم احتمال ضربه خورده از اون منطقه زیاد میشه . چون تنها یک نفر در صورت جا ماندن نفر دوم برای پوشش خط میانی حضور داره و اگه اون شخصی که جا مونده کسی به غیر از پیرلو باشه به طور حتم پیرلو در این تقابل ها جا میمونه و پیرلو کسی نیست که بازیکن حریف رو دنبال کنه و پا به پاش اونو تعقیب کنه.
به نظرم بهترین کار استفاده از سیستم 4-3-3 است تا پوشش خوبی در خط میانی داشته باشیم .
