یه نکته خیلی مهم دیگه رو هم فراموش کردین!
بومی گزینی به خصوص حق از دست رفته بچه های تهرانی رو خیلی الان رعایت می کنه. چرا؟ چون شهرستانها معمولا مشکلات ایاب ذهاب و ترافیک دیوانه کننده تهران رو نداره و یک کلام درس خوندن توش راحتتره. نمی خواد تو هزار جور کلاس کنکور مختلف که هر کدوم یه گوشه شهرن آواره بشی و بعد این همه سختی آخرشم یه بچه شهرستانی که نه مشکلات تو رو داشته نه از اول عمرش دود و دم تهران رو خورده بیاد صاف بشینه رو صندلی که حق تو بوده تو دانشگاهی که تو شهر توئه. در واقع مشکلات این شهر رو داوطلبای تهرانی به دوش بکشن ولی خوبیاش مال بچه شهرستانیا باشه. چون اونا که دغدغه ای ندارن بیشترشون یه کتاب رو میگیرن دستشون هی می زنن تو سر خودشون و کتاب تا بالاخره چهار تا تست رو درست جواب میدن میان بالا ولی فقط طوطی وار و هیچی واقعا از کاربرد و معنای درس نفهمیدن.
من که دوره دانشجوییم از دست شهرستانیا خیلی کشیدم. دانشگاه دولتی هم می خوندم.
با این که خوابگاه چسبیده به دانشگاه بود هیچ کدومشون حاضر نبودن برای برنامه امتحانا یه ذره راه بیان یا برای واحدای آزمایشگاه بذارن ساعتای صبح مال تهرونیا باشه. اونوقت اون بنده خدایی که از شهرری یا کرج میومد بهش خوابگاه نمیدادن چون مال تهران بود و مجبور بود ساعت 8 شب تازه از شمال شهر تهران راه بیفته بره سمت جنوب یا غرب توی این ترافیک ساعتای شلوغی. چرا؟ چون جنابان شهرستانی حاضر نبودن ساعتای عصر بیان آزمایشگاه و می خواستن برن خوشگدرونی خیابونای تهران! در حالی که خوابگاه بغل گوششون بود.
نصف جمعیت کلاسمون رو گرفته بودن از مهمون نوازی شهر هم سواستفاده می کردن و به هیچ صراطی هم مستقیم نبودن. تازه مدعی هم میشدن.
من که از تصویب این طرح واقعا خوشحالم.
