ماموریت های فضایی و موضوعات مرتبط

سرنشینان جدید 'آی اس اس' راهی مدار زمین شدند
پاول وينوگرادف روسی، جفری ويليامز آمريکايی و مارکوس پونتس برزيلی ساکنان جديد ايستگاه بين المللی فضايی، آی اس اس، هستند.
موشک سويوز حامل اين سه نفر تا دو روز ديگر به ايستگاه بين المللی فضايی می پيوندد.

اين موشک روز پنج شنبه از مرکز فضايی بايکونور روسيه که در قزاقستان قرار دارد، به مدار زمين پرتاب شد.

پاول وينوگرادف، فرمانده گروه و جفری ويليامز به مدت شش ماه در اين ايستگاه اقامت می کنند تا علاوه بر توسعه و تعمير آن، به انجام آزمايش های علمی بپردازند.

آنها همچنين در فضا راهپيمايی خواهند کرد.

مارکوس پونتس تنها هشت روز مهمان آی اس اس است و هشتم آوريل به همراه ساکنان قبلی آن يعنی بيل مک آرتور آمريکايی و والری توکارف روس به زمين بر می گردد.

'ساکنان جدید'

آقای پونتس ۴۲ سال دارد و بر اساس قراردادی ميان دولت برزيل و سازمان فضايی روسيه به مدار زمين فرستاده می شود.

او يک خلبان نظامی و دانش آموخته مهندسی هوا –فضا است و به مدت هفت سال و نيم برای سفر به آی اس اس مشغول تمرين بوده است.


پاول وينوگرادف ۵۲ ساله و جفری ويليامز ۴۸ ساله برای بار دوم به ايستگاه بين المللی فضايی سفر می کنند.

آقای وينوگرادف که يک مهندس علوم موشک و تحليلگر سيستم های رايانه ای است، پيش از اين در سال ۱۹۹۷ به مدت ۱۹۸ روز در اين ايستگاه سکونت داشته است.

آقای ويليامز که سرهنگ نيروی هوايی آمريکا است، در سال ۲۰۰۰ به ايستگاه بين المللی فضايی سفر کرد و از سال ۲۰۰۲ مشغول کسب آمادگی برای سفر جديد خود بوده است.

قرار است توماس رايتر آلمانی تابستان امسال به وسيله سفينه رفت و برگشت ديسکاوری به وينوگرادف و ويليامز بپيوندد.

آقای رايتر از سوی سازمان فضايی اروپايی به ايستگاه بين المللی فضايی فرستاده می شود.

ساخت اين ايستگاه که هنوز در حال توسعه است از سال ۱۹۹۸ با مشارکت ۱۶ کشور آغاز شده است.
__________________

سرنشینان جدید 'آی اس اس' راهی مدار زمین شدند
پاول وينوگرادف روسی، جفری ويليامز آمريکايی و مارکوس پونتس برزيلی ساکنان جديد ايستگاه بين المللی فضايی، آی اس اس، هستند.
موشک سويوز حامل اين سه نفر تا دو روز ديگر به ايستگاه بين المللی فضايی می پيوندد.

اين موشک روز پنج شنبه از مرکز فضايی بايکونور روسيه که در قزاقستان قرار دارد، به مدار زمين پرتاب شد.

پاول وينوگرادف، فرمانده گروه و جفری ويليامز به مدت شش ماه در اين ايستگاه اقامت می کنند تا علاوه بر توسعه و تعمير آن، به انجام آزمايش های علمی بپردازند.

آنها همچنين در فضا راهپيمايی خواهند کرد.

مارکوس پونتس تنها هشت روز مهمان آی اس اس است و هشتم آوريل به همراه ساکنان قبلی آن يعنی بيل مک آرتور آمريکايی و والری توکارف روس به زمين بر می گردد.

'ساکنان جدید'

آقای پونتس ۴۲ سال دارد و بر اساس قراردادی ميان دولت برزيل و سازمان فضايی روسيه به مدار زمين فرستاده می شود.

او يک خلبان نظامی و دانش آموخته مهندسی هوا –فضا است و به مدت هفت سال و نيم برای سفر به آی اس اس مشغول تمرين بوده است.


پاول وينوگرادف ۵۲ ساله و جفری ويليامز ۴۸ ساله برای بار دوم به ايستگاه بين المللی فضايی سفر می کنند.

آقای وينوگرادف که يک مهندس علوم موشک و تحليلگر سيستم های رايانه ای است، پيش از اين در سال ۱۹۹۷ به مدت ۱۹۸ روز در اين ايستگاه سکونت داشته است.

آقای ويليامز که سرهنگ نيروی هوايی آمريکا است، در سال ۲۰۰۰ به ايستگاه بين المللی فضايی سفر کرد و از سال ۲۰۰۲ مشغول کسب آمادگی برای سفر جديد خود بوده است.

قرار است توماس رايتر آلمانی تابستان امسال به وسيله سفينه رفت و برگشت ديسکاوری به وينوگرادف و ويليامز بپيوندد.

آقای رايتر از سوی سازمان فضايی اروپايی به ايستگاه بين المللی فضايی فرستاده می شود.

ساخت اين ايستگاه که هنوز در حال توسعه است از سال ۱۹۹۸ با مشارکت ۱۶ کشور آغاز شده است.

فضانورد برزيلی به زمين بازگشت
مارکوس پونتس، نخستين برزيلی که به فضا رفته است، پس از سفری نه روزه به ايستگاه بين المللی فضايی به زمين بازگشته است.
يک کپسول فضايی حامل آقای پونتس، بيل مک آرتور آمريکايی و والری توکارف روسی، اوايل روز يکشنبه در استپ های قزاقستان فرود آمد.

مقام های اتاق فرمان در مسکو گفتند: "سويوز به نرمی فرود آمده است."

حال هر سه خدمه کپسول پس از سفر سه ساعت و نيمه برگشت به زمين خوب گزارش شد.

کپسول آنها در ساعت سه و 47 دقيقه صبح به وقت مسکو فرود آمد.

سويوز روز شنبه گذشته در کنار ايستگاه بين المللی فضايی پهلو گرفته بود.

آقای پونتس پرچم برزيل و پيراهن تيم ملی فوتبال برزيل را با خود به فضا برده بود به اين اميد که شانس موفقيت تيمش در جام جهانی را افزايش دهد.

او يک خلبان نظامی و دانش آموخته مهندسی هوافضا است و به مدت هفت سال و نيم برای سفر به آی اس اس مشغول تمرين بوده است.

ماموريت مارکوس پونتس کمتر از سه سال پس از انفجار يک راکت فضايی برزيلی در هنگام پرتاب که 21 کشته به جا گذاشت انجام شد.

اروپا به جنگ يك دنباله دار مي رود
ايسنا: آژانس فضانوردي اروپا (اسا) در سال ۲۰۱۱ ميلادي ماموريت جديدي تحت عنوان دون كيشوت (Don Quijote) خواهد داشت كه طي آن كاوشگر برخوردكننده اي به شدت به دنباله داري برخورد كرده و طي آن تغييرات و حوادث به وجود آمده را بررسي خواهد كرد. ستاره شناسان معتقدند كه دنباله دارها غالبا به زمين برخورد نمي كنند اما در صورت وقوع چنين حادثه اي يك فاجعه بزرگ روي خواهد داد. از اين رو آژانس فضانوردي اروپا (اسا) شديدا در حال تحقيق و بررسي پيامدهاي وقوع احتمالي چنين حادثه اي است.
در اين راستا، كاوشگر برخوردگري در سال ۲۰۱۱ ميلادي در قالب مأموريت فضايي دون كيشوت به دنباله داري برخورد خواهد كرد و در همين حال فضاپيماي حامل آن در مدار باقي خواهد ماند تا پيامدهاي چنين برخوردي با جزئيات كامل آن بررسي شود. در حال حاضر سه تيم از دانشمندان آژانس فضانوردي اروپا در حال بررسي دقيق روي مطالعات مربوط به اين مأموريت هستند.
__________________

تلسكوپ فضايي سوئيفت
بي بي سي- جاناتان آموس:دانشمند ارشد پروژه تلسكوپ فضايي سوئيفت مي گويد: اين رصدخانه به زودي افق هاي ديد بشر از اعماق كيهان را خواهد شكست و دوردست ترين اجرام موجود در آن را آشكار خواهد كرد. اين رصدخانه فضايي ناسا قبلا موفق به ثبت نور يك انفجار خارق العاده عظيم ستاره اي در فاصله تقريبا ۱۳ميليارد سال نوري از زمين در كرانه هاي دوردست كيهان شده است.
اما دكتر نيل گرلز انتظار دارد كه سوئيفت حتي شاهد رويدادهايي در فاصله هاي دورتر باشد. اين منجم مي گويد كه تلسكوپ مزبور قابليت مشاهده احتمالا نخستين ستارگاني كه در كيهان به تابش درآمده اند را دارد. وي در نشست ملي نجوم بريتانيا كه امسال در دانشگاه ليستر برگزار مي شود، گفت: «اين اميد بزرگ ماست.»
دانشگاه ليستر از شركاي عمده ماموريت سوئيفت است و به ساخت يكي از ابزارهاي اصلي آن كمك كرده است. دكتر گرلز براي مرور يك سال رصدهاي اين تلسكوپ به بريتانيا آمده بود.
خيلي جوان
اين فضاپيما براي ضبط فوران هاي اشعه گاما (gamma-ray bursts) يا جي آر بي - تابش بسيار شديد اما گذراي تشعشعات پرانرژي كه نشانگر يكي از خشن ترين رويدادهاي كيهان است - طراحي شده است. سوئيفت پس از رديابي اين پديده، به سوي منبع جي آربي مي چرخد تا با كمك تلسكوپ هاي خود، آن را در طيف اشعه ايكس، مافوق بنفش و همچنين نور قابل رؤيت بررسي كند. سوئيفت همچنين ساير رصدخانه هاي زميني و فضايي را براي پيوستن به اين عمليات آگاه مي كند.
در روز ۱۲سپتامبر سال گذشته، سوئيفت يك جي آربي را كه احتمالاً از يك ستاره عظيم در حال مرگ و تولد يك سياهچاله نشات مي گرفت ثبت كرد كه درجه سرخ گرايي (redshift) آن ۳/۶ بود. سرخ گرايي، ميزان افزايش طول موج اشعه ساطع شده از يك جرم آسماني در نتيجه پديده اي موسوم به داپلر است و از آن براي اندازه گيري ميزان كشيده شدن نور در اثر انبساط كيهان استفاده مي شود. هرچه ميزان سرخ گرايي بيشتر باشد، جرم آسماني دورتر است و در تاريخ كيهان زودتر پديدار شده است.
سرخ گرايي ۳/۶ درجه اي به معني آن است كه انفجار مورد نظر در فاصله ۸/۱۲ ميليارد سال نوري در كرانه هاي كيهان روي داده است كه نشان مي دهد ستاره، تنها كمي كمتر از يك ميليارد سال پس از انفجار بزرگ (Big Bang) پا به هستي گذاشته است.
دكتر گرلز گفت: «اين يك فوران انفجاري با سرخ گرايي خيلي بالا بود (از نوعي كه تقريبا هر سه سال يك بار مشابهش را مي بينيم). آن حادثه به مراحل خيلي اوليه دوران شكل گيري ستارگان در جهان مربوط مي شود و من خيلي اميدوارم كه اگر بتوانيم براي چند سال به اين مطالعات ادامه دهيم، مي توانيم آن را عقب بزنيم. وقتي به سرخ گرايي ۸ يا ۱۰ رسيديم، آنوقت است كه واقعا به اولين ستارگان جهان نگريسته ايم.»
اين يكي از بزرگ ترين آرزوهاي اختر فيزيك است: تعيين زمان دقيق رويدادهاي مهم در مراحل اوليه كيهان. دانشمندان دوست دارند شواهد نخستين نسل ستارگان جهان را مشاهده كنند. اين ستارگان عظيم داغ و آبي، از گازهاي سرد خنثي كه در جواني كيهان يعني تنها چند صد ميليون سال پس از انفجار بزرگ در آن موج مي زد به وجود آمده اند.
تصور مي شود كه وقتي اين ستارگان روشن شدند، يك دوره ظلماني در تاريخ كيهان پايان يافت و همچنين گاز خنثي موجود در كيهان را «سرخ» كرد كه حاصل آن پيدايش پلاسماي پراكنده ميان كهكشاني كه امروز ميان ستارگان مشاهده مي كنيم بود.تنها مايه حسرت كار كردن با سوئيفت اين است كه اين رصدخانه، ستارگان را در پايان عمرشان مي بيند و اين مسئله كه آيا اجرامي با درجه سرخ گرايي ۸ تا ۱۰ به اندازه كافي پخته شده اند كه جي آربي توليد كنند يا خير، همچنان يك معماست.
__________________

'ونوس اکسپرس' در مدار زهره قرار گرفت
فضاپيمای اروپايی 'ونوس اکسپرس' بالاخره پس از سفری پنج ماهه در مدار همسايه زمين در منظومه شمسی جای گرفته است.
اوايل روز سه شنبه، ماموران کنترل اين کاوشگر، موتور اصلی آن را آتش کردند تا از سرعت آن کاسته شود و در ميدان جاذبه زهره به دام افتد.

ونوس اکسپرس برای مطالعه اتمسفر زهره برای مدتی در حدود 500 روز (روز زمينی) دور اين سياره خواهد گشت.

دانشمندان انتظار دارند که اين ماموريت به درک بهتر مکانيسم تغييرات جوی در زمين کمک کند.

دان مک کوی، مدير اين پروژه، پس از استقرار کاوشگر در مدار گفت: "اين ماموريتی معرکه برای ماست. بالاخره به زهره رسيديم."

کالين ويلسون از دانشگاه آکسفورد و از دانشمندان اين ماموريت گفت او و همکارانش از مدت ها قبل منتظر چنين لحظه ای بودند.

وی به بی بی سی گفت: "از لحاظ فنی آنچه امروز انجام داديم کمی ساده تر از مرحله پرتاب بود، اما از آنجا که در فاصله ای بسيار دورتر انجام می شد، دلهره خيلی بيشتری داشتيم."

"اين آخرين مرحله پرخطر در ماموريت بود که خوشبختانه به خوبی تکميل شد."

مدار تنگ

در هفته های آتی، "ونوس اکسپرس" به مداری تنگ و بيضوی که آن را در فاصله 400 کيلومتری از سطح قطب شمالی قرار می دهد نزول خواهد کرد.

اين ماموريت 140 ميليون پوندی با هدف تحقيق درباره اين مساله انجام می شود که کره ای که از لحاظ ابعاد، جرم و ترکيبات تا اين اندازه به زمين شبيه است، چگونه ظرف 6/4 ميليارد سال (قدمت منظومه شمسی) روند تکاملی کاملا متفاوتی را پيموده است.

هرچند زهره به خورشيد نزديک تر است، اما وجود يک ابر ضخيم و غليظ با خاصيت بازتابندگی شديد در اطراف آن بدان معنی است که کمتر از زمين تشعشعات خورشيد را جذب می کند.

بنابراين شايد اين انتظار پديد آيد که شرايط سطحی دو کره به يکديگر نزديک است.

اما اتمسفر غليظ زهره که عمدتا متشکل از دی اکسيد کربن است، مانند روکشی که تشعشعات خورشيد را به تله می اندازد عمل می کند و باعث بالا رفتن دمای آن به ميانگين 467 درجه سانتيگراد می شود - حرارتی که برای ذوب سرب کافی است.

هرچند بعيد است زمين هرگز به اين اندازه داغ شود اما انباشت تدريجی گازهای گلخانه ای در اتمسفر ممکن است باعث شود کره ما نيز گام های ناخوشايندی در جهت پيدايش وضعيتی که بر زهره حاکم است بردارد.

بررسی اتمسفر زهره همچنين می تواند پاسخ هايی در مورد چگونگی عواقب پديده گرمايش زمين در دهه های آينده فراهم کند.

گرهارد شوئهم، سرپرست ماموريت های سياره ای آژانس فضايی اروپا (اسا) به بی بی سی گفت: "هدف اوليه ما مطالعه فرآيندهايی است که در داخل اتمسفر زهره جريان دارد."

"وظيفه تقريبا تمامی ابزارهای ونوس اکسپرس جمع آوری اطلاعاتی درباره عناصر تشکيل دهنده اتمسفر، دمای آن يا گردش جريان ها در آن است. می خواهيم بدانيم اين سيستم آنجا چگونه کار می کند چون هنوز معماهای زيادی در مورد زهره وجود دارد."

دانشمندان اين ماموريت اميدوارند دريابند که علت گردش بسيار سريعتر اتمسفر زهره نسبت به خود سياره چيست.

ونوس اکسپرس روز 9 نوامبر 2005 سوار بر راکت روسی سويوز از سکوی بايکنور در قزاقستان راهی فضا شده بود.
__________________

رئيس سازمان ناسا : شاتل‌هاي فضايي سال 2010 به موزه‌ها سپرده مي‌شوند
رييس آژانس فضانوردي آمريكا (ناسا) اعلام كرد كه اين آژانس به استفاده از فضاپيماهاي روسي طي سال‌هاي آتي ادامه خواهد داد.


به گزارش سرويس «فن‌آوري» خبرگزاري دانشجويان ايران ( ايسنا)،‌ مايكل گريفين در تازه‌ترين اظهارات خود گفت: ناسا براي ارسال فضانوردان و محموله‌هاي مورد نظر خود به ايستگاه فضايي بين‌المللي هم‌چنان از فضاپيماهاي ساخت روسيه استفاده خواهد كرد.


رييس آژانس فضانوردي آمريكا در ادامه گفت: تكميل ساخت ايستگاه فضايي بين‌المللي بسيار مهم است و براي تحقق اين موضوع از كپسول‌هاي سويوز استفاده خواهد شد.


وي در ادامه خاطر نشان كرد: ما هم‌چنان از خدمات فضايي روسيه حتي پس از سال 2010 ميلادي يعني زماني كه فضاپيماي جديد ناسا نيز براي پرتاب‌هاي فضايي آماده نيست، استفاده خواهيم كرد.


گريفين سال 2010 ميلادي را زمان به موزه رفتن شاتل‌ها اعلام كرد.
__________________

آخرين آمار از سفرهاي فضايي
فردا 12 آوريل (23 فروردين ماه) روز جهاني كيهان نوردي است. چهل و پنج سال پيش در چنين روزي يوري گاگارين در ساعت 06:07 به وقت جهاني گرينويچ، سكوي پرتاب پايگاه كيهاني «بايكونور» را به مقصد مدار زمين ترك گفت. سفر تاريخي او كه راهگشاي پروازهاي فضايي انسان شد، 108 دقيقه طول كشيد و ناو كيهاني «واستك-1» پس از يك دور گردش در مدار زمين در ناحيه «ساراتف» فرود آمد. از زمان سفر فضايي يوري گاگارين در 12 آوريل 1961 تاكنون،443 نفر از ساكنان زمين طي 989 ماموريت به ماوراي جو سفر كرده‌اند.

سيروس برزو، كارشناس تاريخ كيهان‌نوردي كه در چهل و پنجمين سالگرد نخستين سفر فضايي انسان با خبرنگار «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، سخن مي‌گفت، با بيان اين مطلب خاطرنشان كرد: اگر معيار سفر به فضا را آنچه فدراسيون بين‌المللي هوا- فضانوردي اعلام كرده يعني رسيدن به ارتفاع 100 كيلومتري زمين بدانيم تاكنون 443 انسان زميني به مرزهاي فضايي دست يافته اند كه 403 نفر آنها مرد هستند و 40 نفر زن و بر همين اساس 998 بار انسان به فضا سفر كرده است.

به گفته وي، از لحاظ تعداد فضانوردان، آمريكا با 277 كيهان نورد مقام نخست را دارد و پس از آن روس ها هستند كه تاكنون 100 شهروند اين كشور ( البته به اضافه شهروندان شوروي سابق) به مدار زمين سفر كرده‌اند.

اين كشور از نظر تعداد زنان فضانورد نيز صاحب ركورد هستند و در كنار 245 مرد، 32 كيهان نورد زن نيز دارند كه از جمله آنها مي توان به «شانون لوسيد» با 223 روز و چهار ساعت اقامت فضايي ( از جمله 188 روز و چهار ساعت در مجتمع مداري «مير» روسيه) نام برد.

برزو خاطرنشان كرد: روس ها گرچه با اعزام «والنتيتا ترشكوا»، «نخستين زن فضانورد جهان» در سال 1963 پيشتاز شدند اما تا 20 سال بعد هيچ زني را به فضا نفرستادند.

پس از حدود 20 سال در اوت 1982 «اسوتلانا ساويتسكايا» به فضا رفت. همين كيهان نورد دو سال بعد نيز به مدار زمين سفر كرد كه طي آن «نخستين راهپيمايي يك زن» در فضا را به انجام رساند.

سومين زن فضانورد روس «يلنا كانتاكوا» نيز دوبار به مدار زمين سفر كرد يك بار با ناو كيهاني «سايوز تي ام-20» به ايستگاه مداري «مير» راه يافت و 169 روز و پنج ساعت و 21 دقيقه در آن بسر برد و سفر ديگر با كيهان‌پيماي «آتلانتيس» در سال 1997 به مدت 9 روز و پنج ساعت و 20 دقيقه به اين ترتيب، تناسب پرواز تعداد كيهان نوردان زن در روسيه نسبت به مردها 3 به 97 است.

اين پژوهشگر تاريخ كيهان‌نوردي در گفت‌و‌گو با ايسنا خاطرنشان كرد: با آغاز طرح «اينتركاسموس» در شوروي سابق، امكان سفر اتباع ديگر كشورها به مدار زمين ميسر شد. در دهه 1980 و ظهور فضاپيماهاي شاتل، اين ناوها اجازه دادند شهرونداني از كشورهاي غربي نيز راهي فضا شوند. تاكنون 66 فضانورد - كه تنها يك نفر آن‌ها زن بوده‌اند - از 33 كشور غير از آمريكا و روسيه، به فضا سفر كرده‌اند كه 32 نفر آنها به كمك آمريكا و يا روسيه و يك كشور ( چين) با سفينه هاي ساخت خود به فضا رفته‌اند.

وي تصريح كرد: در دستيابي به فضا، روسيه كه آغازگر كمك به ديگر كشورها در چارچوب برنامه اينتركاسموس بود به شهروندان چكسلواكي، آلمان شرقي ( سابق )، ژاپن، بلغارستان، افغانستان، برزيل، انگليس، كوبا، مجارستان، هند، مغولستان، لهستان، روماني، اسلواكي، آفريقاي جنوبي، اسپانيا ، سوئيس ، سوريه، بلژيك، اتريش، فرانسه امكان پرواز به مدار زمين را داد. شهروندان اسپانيا، سوئيس، آلمان، مكزيك، هلند، عربستان سعودي، رژيم اشغالگر قدس، مكزيك براي نخستين بار توسط آمريكا به فضا سفر كردند.

شهروندان برخي كشورها مثل فرانسه ، ژاپن، آلمان از امكانات فضايي هر دو كشور براي پرواز به مدار زمين استفاده كرده اند.

وي افزود: بعد از آمريكا و روسيه ( شوروي سابق ) آلمان با 10 نفر ( يك نفر از آلمان شرقي سابق )، فرانسه با 9 نفر، كانادا با 8 نفر در رديف هاي بعدي قرار دارند. تاكنون شش شهروند ژاپن به فضا سفر كرده اند و با پرواز خود اين كشور را در جايگاه ششم قرار داده است.

ايتاليا با چهار كيهان نورد مقام هفتم را از آن خود كرده است. چين كه يك سال قبل با داشتن تنها يك كيهان نورد در رده پائيني بود با پرتاب «شنزو-6 » اينك با سه كيهان نورد به رده هفتم ارتقاء پيدا كرد.

به گفته وي، مقام هشتم با دو كيهان نورد به طور مشترك به بلژيك، بلغارستان و هلند تعلق دارد.

افغانستان، اتريش، برزيل، انگليس، كوبا، چكسلواكي( سابق )، مجارستان، هند، رژيم اشغالگر قدس، مكزيك، مغولستان، لهستان، روماني، عربستان سعودي، اسلواكي، آفريقاي جنوبي، اسپانيا، سوئيس، سوريه و ويتنام با يك كيهان‌نورد به طور مشترك در آخرين صف قرار دارند.

برزو درباره مدت اقامت فضانوردان در فضا نيز به ايسنا گفت: در بين شهروندان آمريكا تنها چند نفري توانسته اند بيش از شش ماه در فضا به سر ببرند. در حالي كه تعداد شهروندان روسيه (و كشورهاي شوروي سابق ) از اين لحاظ زياد است و شمار كساني كه بيش از يك سال در فضا بوده اند به 21 نفر مي رسد.

وي با اشاره به اين كه نخستين سفر فضايي بشر توسط يوري گاگارين در 12 آوريل 1961 تنها 108 دقيقه طول كشيد، تصريح كرد: اين ركورد چند ماه بعد توسط هموطن وي «گرمان تيتف» شكسته شد و به مدت يك روز و يك ساعت و 18 دقيقه رسيد.

ناوهاي كيهاني «واستك»، «واسخد» و «سايوز» از سوي روس‌ها و «مركوري»، «جميني» و «آپولو» از طرف آمريكايي ها در سال‌هاي بعد راهي فضا شدند و مدت اقامت انسان در شرايط كيهاني، افزايش ضريب چشم گيري گرفت و به 24 شبانه روز، 28 شبانه روز، 52 شبانه روز و بالاخره 84 شبانه روز رسيد.

به گفته وي، ظهور ايستگاه مداري ساليوت-6 كه به دو دريچه اتصال مجهز بود و مي توانست پذيراي ناوهاي تداركاتي «پروگرس» شود اجازه داد كيهان نوردان مدت هاي طولاني تري در مدار زمين بسر ببرند. كسب تجربه در خنثي سازي اثرات منفي زندگي طولاني در شرايط بي وزني بر روي دستگاه هاي بدن انسان در بالا بردن ركورد اقامت فضايي از عوامل موثر در اين افزايش بود.

به اين ترتيب بعضي كيهان نوردان توانستند مدت هاي طولاني در ايستگاه هاي فضايي زندگي كنند. ركورد دار اين سفر ها دكتر «والري پولياكف» است كه در يكي از سفرهاي فضاييش در ايستگاه مداري «مير» 437 روز و 17 ساعت و 58 دقيقه در فضا زندگي و كار كرد.

اين پژوهشگر تاريخ فضانوردي اضافه كرد: كيهان نوردان ديگري نيز هستند كه طي چند سفر طول اقامت فضايي بشر را در مدار افزايش داده اند. از اين نظر «سرگئي كريكالف» در جايگاه نخست ايستاده است. او طي شش پرواز، مدت 803 روز و 9 ساعت و 39 دقيقه را در مجتمع مداري مير و ايستگاه فضايي بين المللي به سر برده است.

وي درباره ركورد تعداد سفرهاي فضايي نيز به ايسنا گفت: از لحاظ تعدد سفر هاي فضايي، «چانگ دياز» و «جري راس» با هفت ماموريت ركورد دار هستند. اولي طي اين هفت سفر 66 روز و 18 ساعت و 16 دقيقه و دومي 58 روز و 52 دقيقه در فضا به سر بردند.

«مايكل فوآل» جمعاً 373 روز و 18 ساعت و 18 دقيقه و «كورت براون» 57 روز و 17 ساعت و 7 دقيقه در مدار زمين زندگي كرده اند. اين دو تن هر يك شش پرواز فضايي داشته اند.

برزو اضافه كرد: در رديف هاي بعدي 13 مرد و 6 زن قرار دارند كه هركدام پنج بار به فراسوي مرزهاي زميني دست يافته اند.

51 مرد و شش زن، كيهان نورداني هستند كه چهار بار به فضا رفته اند.

تعداد مرداني كه سه پرواز در پرونده خود دارند 69 نفر و آمار زن فضانورد در اين رديف پنج نفر هستند.

108 تن دو بار و 177 نفر يك بار سفر فضايي داشته اند. از جمع كساني كه به فضا رفته اند 12 نفر در چارچوب برنامه آپولو در سطح ماه گام نهادند.

وي تصريح كرد: عنوان جوانترين فضانورد جهان با 25 سال به گرمان تيتف تعلق دارد و جان گلن كه در پرواز دومش 77 سال داشت نام خود را به عنوان پيرترين كيهان نورد به ثبت رساند.

اين پژوهشگر كيهان‌نوردي در ادامه درباره فضاپيماهاي استفاده شده در طول چهل و پنج سال سفر فضايي انسان نيز به ايسنا گفت: شوروي - و پس از آن روسيه - با ناوهاي وستك، وسخد، سايوز كيهان نوردان خود را راهي مدار زمين كردند. شش ناو وستك، دو ناو وسخد، 38 ناو سايوز ، 14 سايوز تي، 33 سايوز تي ام و هشت سفينه سايوز تي.ام.آ از سال 1961 تاكنون در خدمت پروازهاي سرنشين‌دار شوروي و بعد از آن روسيه بوده اند.

آمريكا براي ماموريت هاي فضايي شهروندانش طي سال هاي 1960-1980 از ناوهاي «مركوري» ( به تعداد شش فروند )، «جميني» ( با 10 فروند ) و «آپولو» ( 15 فروند) استفاده كرد.

وي خاطرنشان كرد: از دهه 1980 كيهان پيماهاي شاتل به خدمت ناسا در آمد و تاكنون كيهان پيماي «كلمبيا» با 28 پرواز)، «چلنجر» با 9 پرواز و «ديسكاوري» با 31 پرواز، «آتلانتيس» با 26 پرواز و «ايندور» با 19 پرواز نه تنها كار حمل و نقل كيهان نوردان به مدار زمين بلكه حمل بار را هم بر عهده داشته اند.

در اين بين، ناو آپولو سه كشته ( آپولو-1 ) و سايوز چهار كشته ( سايوز 1 و سايوز11 ) داشته‌اند اما بالاترين رقم تلفات انساني به كيهان پيماي شاتل تعلق دارد كه طي نابودي دو فروند آنها 14 تن از كيهان نوردان كشته شدند. به اين ترتيب جمع كيهان نورداني كه در حين انجام ماموريت فضايي كشته شده اند، به 21 تن مي رسد. البته اين جداي كساني است كه در حين تمرينات و آموزش در خارج از ناو كيهاني ( مثلاً پروازهاي تمريني و يا آموزشي) كشته شده اند.

بروز تصريح كرد: تا آغاز به سفر سايوز تي ام آ-8 كه اينك در مدار زمين بسر مي برد، مدت پرواز سفينه هاي روس سرنشين‌دار در فضا بالغ بر 18108 شبانه روز و 3 ساعت و 49 دقيقه، سفينه هاي آمريكايي 10637 شبانه روز و 23 دقيقه و ناو سرنشين‌دار شينزو 5 و 6 چين 10 شبانه روز و 12 ساعت و 29 دقيقه بوده است.

ركورد پرتاب سفينه هاي سرنشين‌دار به لحاظ تعدد نيز به آمريكا تعلق دارد كه تاكنون 142 بار ناوهايش به فضا سفر كرده‌اند - بدون احتساب پرتابي كه منجر به انفجار «چلنجر» شد - روس ها نيز تاكنون 100 پرتاب سرشنين‌دار را به انجام رسانده‌اند و چين با دو پرتاب در سكوي سوم قرار مي گيرد.
__________________

ونوس اكسپرس در كنار دوقلوي زمين
پارس اسكاي- محسن بختيار : ونوس اكسپرس در ۹ نوامبر ۲۰۰۵ پرتاب شد و اكنون بعد از ۴۰۰ ميليون كيلومتر سفر در منظومه شمسي در ۱۱ اوريل به هدف خود يعني ناهيد مي رسد. مركز عمليات فضايي اسا (ESOC) واقع در Darmstadt آلمان كنترل اين پروژه را در دست دارد تا فضاپيما را در مدار مورد نظر قرار دهد. اين كنترل شامل يك سري ارتباطات از راه دور ، روشن كردن موتور و ديگر عمليات مي باشد تا سرعت فضاپيما به ۱۵ درصد سرعت فعلي خود (۲۹ هزار كيلومتر در ساعت) كاهش يابد.
فضاپيما بايد موتور اصلي خود را به مدت ۵۰ دقيقه روشن كند تا با كاهش شتاب بتواند خود را در مداري بيضي شكل به دور سياره قرار دهد .در اين جابجايي مقدار زيادي از ۵۷۰ كيلوگرم سوخت پيشران موجود در فضاپيما به پايان مي رسد. در روزهاي بعدي با كاركردن موتور ، فضاپيما طبق برنامه به مدارهاي پايين تر انتقال مي يابد تا در نهايت ونوس اكسپرس در ماه مي، در يك مدار ۲۴ ساعته به دور ناهيد قرار گيرد.
__________________

طرح چيني ها براي اكتشافات فضايي
ايرنا: چين از اجراي طرح هايي در زمينه اكتشافات علمي فضايي مانندفرستادن كاوشگر به ماه به وسيله محققين اين كشور در يك دهه آينده خبر داد. لو گي معاون اداره امور فضانوردي ملي چين روز چهارشنبه گذشته در نشست خبري در پكن ، گفت كه چين تعدادي ماموريت فضايي در دهه آينده انجام مي دهد.
چين قصد دارد كاوشگري را براي جمع آوري نمونه ازسطح ماه به اين كره بفرستد كه اين كار در سال ۲۰۱۷ ميلادي انجام خواهد شد. دانشمندان چيني كاوش ماه را انتخاب اجتناب ناپذير اين كشور در جريان توسعه برنامه فضايي مي دانند.
مركز اكتشاف ماه چين سال ۲۰۰۵ ميلادي در پكن گشايش يافت و يكي از اهداف آن تحقق برنامه كاوش ماه ، ارسال وسيله متحرك به ماه تا سال ۲۰۱۲ و ساخت ماهواره ماه براي جمع آوري نمونه هاي تحقيقاتي از سطح اين كره تا سال ۲۰۱۷ميلادي است . مقام امور فضانوردي چين يكي ديگر از برنامه هاي اين كشور را فرستادن يك وسيله نقليه فضايي به فضا ذكر كرد كه بتواند ۲۵ هزاركيلوگرم بار را تا سال ۲۰۱۰ميلادي در مدار زمين قرار دهد. وي لازمه توسعه برنامه هاي فضايي را سرمايه گذاري زياد خواند و گفت كه چين به عنوان يك كشور در حال رشد هنوز براي تامين هزينه هاي برنامه هاي علمي فضايي با مشكلاتي روبروست .
وي سرمايه گذاري سالانه چين براي برنامه هاي فضايي را حدود ۵۰۰ ميليون دلار اعلام كرد، در حالي كه سازمان فضايي ناسا در آمريكا سرمايه اي به ارزش ۱۶ ميليارد و ۸۰۰ ميليون دلار براي برنامه هاي فضايي سال ۲۰۰۷ ميلادي در نظرگرفته است . چين همچنين درصدد انجام برنامه هاي فضايي و ايجاد شبكه هاي نظارتي براي پيش بيني بلاياي طبيعي و ارسال ماهواره هايي براي نظارت بر ميدان مغناطيسي زمين به منظور پيش بيني زمين لرزه است.
لو گفت كه چين تاكنون ۴۶ پرتاب موفق فضايي از سال ۱۹۹۶ ميلادي انجام داده است كه شامل پرتاب ۲۳ ماهواره و شش فضاپيماي بدون سرنشين و سرنشين دار است .
__________________