Printable View
دلتنگی من تمام نمی‌شود
همین که فکر کنم
من و تو
دو نفریم
دلتنگ‌تر می‌شوم برای تو.
******آنقدر شوق‌انگیزی
که سجده می‌کنم
تو را
بلند بالای من!
********
از همه‌ی دنیا که بگذرم
از آغوش تو
چشم نمی‌پوشم
تو حرف بزن
من مست می‌شوم
سیر که نمی‌شوم!
اگر خدا نیستی
چرا تکی؟
یگانه‌ی من!
بازگشتی در کار نیست
یک بار که بروی،
برای همه ی عمر
رفته ای !
حتی اگر برگردی...
از خـــــــانه بیرون می زنم ،اما کجــــــــا امشب
شــــاید تو می خواهی مرا،در کوچه ها امشب
پشت ستون سایه هــــــــــــــا روی درخت شب
می جویم اما نیستی، در هیچ جـــــــــــا امشب
ای ماجـــــــــــرای شعر و شبهـــــای جنون من
آخــــــــــر چگونه سر کنم بی ماجــــــرا امشب
می دانم آری نیستی اما نمــــــــــــــــــی دانم
بیهوده می گردم به دنبالت، چــــــــــــرا امشب
هر شب تو را بی جستجو می یافتـــــــــــم اما
نگذاشت بی خوابی به دست آرم تو را امشب
هـــــر شب صدای پای تو می آمد از هـــر چیز
حتا ز برگی هم نمی آید، صـــــــــــــــدا امشب
پا ســــــایه ای دیدم،شبیهت نیست امــا حیف
ای کاش می دیدم به چشمــانم ،خطــا امشب
امشب ز پشت ابرهـــــا بیرون نیامد مـــــــــاه
بشکن قــــــــرق را ماه من بیرون بیــا امشب
گشتم تمـــام کوچه ها را یک نفس هم نیست
شاید که بخشیده است دنیا را به مـــا امشب
طـــــــاقت نمی آرم تو که می دانی از دیشب
باید چه رنجی برده باشـــــــم بی تو تا امشب
محمد علی بهمنی
با شوق اینکه عاشق و عاشق ترم کنی
شکل غزل شدم که شبی از برم کنی
یا نه،شبیه غنچه گل سرخ به این امید
که روزی در اوج عاشقیت پر پرم کنی
من مثل آیینه به تو سوگند میخورم
حتی اگه قفس بشی و بی پرم کنی
پشت تمام فاصله ها دوست دارمت
تا هم صدای این شب بارانیم کنی
حالا منم و حسرت یک آرزوی دور
یک آرزو...همین که فقط باورم کنی
ما در عصر احتمال به سر می بریم
در عصر شک و شاید
در عصر پیش بینی وضع هوا
از هر طرف که باد بیاید ...
در عصر قاطعیتِ تردید
عصر جدید
عصری که هیچ اصلی
جز اصل احتمال ، یقینی نیست
اما من
بی نام تو
حتی یک لحظه احتمال ندارم
چشمان تو عین الیقین من
قطعیت نگاه تو دین من است
من از تو ناگزیرم
من بی نام ناگزیر تو می میرم . . .
از : قیصر امین پور
وقتی مجانب است غزل با زبان تو
صد بوسه می شوند مماس لبان تو
تو : نیمساز زاویه واژه با سکوت
شعر امتداد محور شیرین بیان تو !
مجذور ماه ، آمده بر مد آبها !
تقسیم نور بر عطش جاودانه : تو
چون نیست رسم منحنی ات در توان موج
او در جنون خود برسد بر توان «تو»
شیب بهانه های جهان رو به بوسه ات
میل معادلات تمام زمانه : تو
مجهول چشم توست که مست از جواب هاست
حل می شود معادله در استکان تو
سهمی به من نمی دهد این حجم منحنی
جز چشمهای تیرهء ابروکمان تو ؟!
وقتی محاط توست جهان، پس چه می شود
با بوسه ای محیط شوم بر دهان تو ؟!
من در شعاع جذبه تو پر گشوده در -
دیوارهء مدوری از بازوان تو
این هندسه مهندسی عشق و بوسه است
معماری شگفت غزل در جهان تو
رفقا اينجا آپم تشريف بيارين ذكر كنين از بچه هاي پي سي ورلدين
tapesh.40s.ir
مرا به چشم سخن گوی تو خیال خوشست
چنان به نرگس جادوی تو خیال خوشست
روَد به پائین و بالا به وقت حرف زدن
تحرکات به ابروی تو خیال خوشست
به انتهای عشق رسیده ست بسکه جوشن دل
بیا که حلقه ی گیسوی تو خیال خوشست
به رگ رگ دل بسته ای ز مشغله ها
اسیر عشق شدم ، موی تو خیال خوشست
مرا که درد رسد بیشتر هم از تنهایی
بدان که تکیه به بازوی تو خیال خوشست
به غیر عشق تو ام زندگی عبث گذَرَد
تمام عمر به پهلوی تو خیال خوشست
به شام غم بنما ، آفتاب طالع حسن
برآ که مطلع خوشروی تو خیال خوشست
اگر به قسمت من بود افتخار وصال
قسم به عهد وفا جوی تو٬ خیال خوشست
به غیر عشق تو ام نیست آرزو در دل
تمام عمر مرا آرزوی تو خیال خوشست
بیا که بی تو مرا روز ناهمایون است
ز هر جناح روَم سوی تو خیال خوشست
زان لحظه كه ديده بر رخت وا كردم
دل دادم و شعر عشق امضا كردم
ني ني، غلطم!
كجا سرودم شعري؟
تو شعر سرودي و من امضا كردم...
برایت
یک کاسه لبخند آورده ام
تا تنهاییت را افطار کنی......و سکوتت را!
ببین
این روزها
آنقدر با لهجه ی پرنده های مهاجر حرف زده ام
که دیگر
صدایم در فاصله ها گم شده است.....!
همیشه
برای گفتن بهانه لازم است...
برای نوشتن!
چیزی مثل : یک خوشه غروب رسیده
یک پیاله خاطره ی ارغوانی...
یک آه.......!
و برای زندگی هم....
لبخند را یک نفس سر بکش...!
تا بهانه های عاشقانه
یک تبسم یک نگاه فاصله است....
سکوتت را بشکن......!
---------- Post added at 11:51 AM ---------- Previous post was at 11:49 AM ----------
عاشق تنها
امشب همه چيز رو به راه است
همه چيز آرام.....آرام ... باورت مي شود ؟
ديگر ياد گرفته ام شبها بخوابم " با یاد تو "
تو نگرانم نشو !
همه چيز را ياد گرفته ام !
راه رفتن در اين دنيا را هم بدون تو ياد گرفته ام !
ياد گرفته ام که چگونه بي صدا بگريم !
ياد گرفته ام که هق هق گريه هايم را با بالشم ..بي صدا کنم !
تو نگرانم نشو !!
همه چيز را ياد گرفته ام !
ياد گرفته ام چگونه با تو باشم بي آنکه تو باشي !
ياد گرفته ام ....نفس بکشم بدون تو......و به ياد تو !
ياد گرفته ام که چگونه نبودنت را با روياي با تو بودن...
و جاي خالي ات را با خاطرات با تو بودن پر کنم !
تو نگرانم نشو !
همه چيز را ياد گرفته ام !
ياد گرفته ام که بي تو بخندم.....
ياد گرفته ام بي تو گريه کنم...و بدون شانه هايت....!
ياد گرفته ام ...که ديگر عاشق نشوم به غیر تو !
ياد گرفته ام که ديگر دل به کسي نبندم ....
و مهمتر از همه ياد گرفتم که با يادت زنده باشم و زندگي کنم !
اما هنوز يک چيز هست ...که ياد نگر فته ام ...
که چگونه.....! براي هميشه خاطراتت را از صفحه دلم پاک کنم ...
و نمي خواهم که هيچ وقت ياد بگيرم ....
تو نگرانم نشو !!
"فراموش کردنت" را هيچ وقت ياد نخواهم گرفت ...
اين عشق ماندني، اين شعر بودني
اين لحظه هاي با تو نشستن سرودني است
اين لحظه هاي ناب، در لحظه هاي بي خودي و مستي
شعر بلند حافظ تو سرودني است
اين سر نه مست باده
اين سر كه مست دو چشم سياه توست!
اينك به خاك پاي تو مي سايم
كاين سر به خاك پاي تو با شوق ستودني است
تنها تو را ستودم،آن سان كه بدانند مردمان
محبوب من به سان خدايان ستودني است
من پاكباز عاشق ام ، از عاشقان تو
با مرگ آزماي!
با مرگ اگر كه شيوه ي تو آزمودني است!
اين تيره روزگار در پرده غبار،دلم را فرو گرفت
تنها به خنده يا به شكر خنده هاي تو
گرد و غبار از دل تنگم زدودني است!
در روزگار هركه ندزديد مفت باخت
من نيز مي ربايم!
اما چه؟
بوسه!!!
بوسه از آن لب ربودني است
تنها تويي كه بود و نبودت يگانه بود
غير از تو هركه بود، هرآنچه نمود نيست
بگشاي در به روي من و عهد عشق بند
كاين عهد بستني، اين در گشودني است!
اين شعر خواندني است!
اين شعر ماندني است!
اين شور بودني است!
اين لحظه هاي پرشور، اين لحظه هاي ناب
اين لحظه هاي با تو نشستن سرودني است...
حميد مصدق