مشاعره

با سلام

روز وصــل دوســـتـداران یـــاد بــاد *******یـاد باد آن روزگــــاران یــاد بــاد
کامم از تلخی غم چون زهر گشت*******بـانگ نـوش شـادخواران یاد باد

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] یاد باد آن روزگاران یاد باد [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

به خاطر اینکه تاپیک مشاعره و دلم گرفته را با هم ادغام می کنم، شرمنده ام :sad:

سلام

نقل قول:

---

به خاطر اینکه تاپیک مشاعره و دلم گرفته را با هم ادغام می کنم، شرمنده ام

---

هرجورحال مي كني....به كسي چه ربطي داره...انشالله مشكل شماهم حل مي شه.دلت باخداباشه عزيز.


========================================

حلقه بي نگين شدي،بااوناهمنشين شدي

ماروديگه مي خواي چي كار،توخوبابهترين شدي

آرزو قاب نمي كني،شهروخراب نمي كني

ديگه واسه خاطرمن،كسي روخواب نمي كني

هرچي مي گم مال مني ،هرچي مي گم مال مني

سازمخالف مي زني،سازمخالف مي زني
.
.
.
.
.
عشق وگرفته تفرقه،عشق وگرفته تفرقه

سفرمي ري بي بدرغه

تكليف روياهام چي شد،دست توبودبي دغدغه

عاشقي امانداره،

جنون كه حاشانداره،ازهمشون عاشقترم

اين،اين ديگه دعوانداره

ساده نمي شه توروداشت

بايد پيشت ستاره كاشت

ماه و بايدازآسمون،

روطاق چشم توگذاشت

من ازتودل نمي كنم،

من ازتو،دل نمي كنم

عاشق ترينشون منم!
َُِْْ
سازمخالف وبزن من،ولي دم نمي زنم

میخورد صوفی غم فردا و ما می میخوریم--------------- مرد امروزیـم، ما را با غم فردا چه کار

روزيست خوش و هوا نه گرم است و نه سرد ابر از رخ گلزار همی شويد گرد
بلبل به زبان پهلوي با گل زرد فرياد همی کند که می بايد خورد

دارم آرزو مي كنم
مي خواهم از همين بين راه
از همين جايي كه هيچ كس نيست
كمي از كناره ي دنيا راه بروم
از جاده هاي تنها
كه مردان بسياري را گم كرد
مرداني كه در محرم ترين ساعات عشق گريستند
و صدايشان در هيچ قلبي نپيچيد

دل را به كف هر كه دهم باز پس آرد........كس تاب نگهداري دل ديوانه ندارد

در وفاي عشق تو مشهور خوبانم چو شمع
شب نشين كوي سربازان و رندانم چو شمع

روز و شب خوابم نمي آيد به چشم غم پرست
بس كه در بيماري هجر تو گريانم چو شمع

رشته صبرم به مقراض غمت ببريده شد
همچنان در آتش مهر تو سوزانم چو شمع

گر كميت اشك گلگونم نبودي گرم رو
كي شدي روشن به گيتي راز پنهانم چو شمع

در ميان آب و آتش همچنان سرگرم تست
اين دل زار و نزار اشكبارانم چو شمع...

عاقبت يك لحظه هم با دل مدارا ميكنم
لحظه ها را با حضور عشق زيبا ميكنم

بال پروازم نماند اما كنار دست گل
مينشينم شاپرك ها را تماشا ميكنم

عبور من
از معبر نقطه چین
مثل قاصدک شوقی میخواست
که در جانم تلاطم داشت
نه به شوق امضای دخترکان بازیگوش
که به شوق خواندن سطری از ان
برای تو بود

نه به شوق گریستن بعضی از خواندنش
که به شوق دیدن مرواریدی که
با چشم سر نمی توان دید

نه به شوق خندیدن دیگری از
خواندن سطری از ان
که به شوق به یاد آوردن
خنده سرخ نگاهت

وقتی شعرهایم

ترانه حنجره فروشان شد
وقتی زمزمه زیر لب دلداده و دلدار شد

وقتی شعرهایم پوستر نویس
شهر شد

وقتی از من شعر نویی
طلب کردند
پشیمان گشتم از این کار!

که چرا شعر من
باقی نماند در سینه ام
باشد محرم دلم
تنها، باشد ترانه لب خودم
تنها، باشد زمزمه دل خودم
تنها، باشد پوستری برای
نگین دنیای تنهایی خودم

که چرا طالب شعر من
جز قاصدک کسی دیگر باشد؟

وقتی پلکهایم را بر روی هم گذاشتم
قاصدکی را دیدم
که ان طرف تر از پنجره ای بسته
به پرواز مشغول است
با دلی محبوس در جانی نحیف
اما عاشق
صدایش کردم
جوابم داد

در گوش دلم گفت فلک پنهانی
حکمی که قضا بود ز من ميدانی ؟