ارنست و سلستین ـ 2012 ـ Ernest & Celestine
بی شک یکی از سه انیمیشن برتر فهرست امسال اسکار و از دوست داشتنی‌ترین انیمیشن‌های چند سال اخیر، ماجرای دوستی غیرمعمول یک موش به اسم سلستین و ارنست خرسی بی‌خانمان و گرسنه است که با اجرای موسیقی خیابانی زمخت هم چیزی عایدش نمیشه. سلستین هم در نوانخانه‌ای در شهری کنار فاضلابی زیرزمینی زندگی میکنه که تحت باور عام و آموزه‌های رایج دشمن اولشون خرس‌های ساکن در شهر بالای سر اونها هستند. سلستین در دنیای خیال و نقاشی کنجکاو شناخت و تعامل با خرس‌هاست تا اینکه روزی با ارنست مواجه میشه و...
انیمیشن با محوریت این قبیل دوستی‌های نامتعارف کم دیده نشده اما ارنست و سلستین در بستری ساده و گیرا اما متفاوت خودشون رو از کلیشه‌ها جدا میکنند، دو شخصیت که به زاویه‌های مکمل هم تبدیل میشن، درحالیکه کابوس هم نیستند و دنیای تنهای خودشون رو به نگاه درگیر در ساختار رایج می‌شناسونن. دیدن خود انیمیشن هم بین آثار کلیشه‌ای سه‌بعدی هالیوود همین حس تازگی رو در مخاطب ایجاد میکنه که غنیمتی به حساب میاد.
ارنست و سلستین برگرفته از کتاب مصور پرمخاطبی به همین نام اثر نویسنده بلژیکی گابریل وینسنت است. دنیل پناک نویسنده‌ی مطرح فرانسوی هم فیلمنامه‌‌ی انیمیشن رو نوشته و در ساختش هم گروهی از نویسندگان داستانهای مصور همکاری داشتن، نتیجه‌ی کار انیمیشن دلچسبی است که با سبک طراحی مختصر و مفید و حذف حاشیه‌های کم اهمیت محیط زمینه خیلی خوب با مؤلفه‌های کتاب مصور همراه شده و مخاطب رو با مسائل گزافه سردرگم نمیکنه. حتی با مقایسه‌ای ساده میشه گفت که طراحی شخصیتهای انیمیشن از کتاب هم جذاب‌تر از آب درآمده. نمایش احساسات شخصیتها در عین سادگی دوست‌داشتنی و گیراست، معرفی سلستین و ارنست با گذر در شهر سکونتشون واقعاً جذابه. موقعیت‌های جالبی در تعامل ساکنین دو شهر خلق شده و کمدی خوبی به جا گذاشته مثل تعقیب و گریز پلیس‌هاو... موسیقی مثل بهترین آثار سینمای فرانسه در طول فیلم جاریست و حتی وقتی جزو آرزوهای محال یکی از دو شخصیت اصلی قرار میگیره از انرژی اون کاسته نمیشه و طعم لحظات طنز و درام رو در کنار هم خوشمزه‌تر میکنه، در طرف مقابل هنر نقاشی است. یک انیمیشن که از شروع با همین طراحی‌های ساده و موسیقی جان میگیره و هنرمندانه مخاطب رو به دنیای خودش جذب میکنه.
محتوای مخفی: تصاویر