اشعار سکوت، تنهایی و مرگ

من بی تو يک بوسه ی فراموش شده ام؛ يک شعر پر از غلط؛ يک پرنده ی بی آسمان؛ يک نسيم سرگردان؛ يک رويای نا تمام.
من بی تو بهاری غريبم که در برف متوقف مانده؛ يک جويبار سرد که هيچ وقت به دريا نمی رسد.
يک عشق با شکوه که مجالی برای شکفتن ندارد.
بودنت زود گذشت؛ و نبودنت را هنوز باور نمی کنم...

وقتی تو را از دست دادم٬ اشکی نريختم! چون تمام اشکم را برای بدست آوردنت ريخته بودم...

نشنو از نی ، نی حصیری بینواست
بشنو از دل ، دل حریم کبریاست
نی بسوزد خاک و خاکستر شود
دل بسوزد خانه ی دلبر شود

تنهایی های من پایانی ندارد
از دیروز تا فردا بر بوم دل تنهایی را نقش زده ام
تنهایی را ستوده ام
تنهایی را بوییده ام
تنها یی را در کنج دل نهاده ام
و اکنون از تنهاییهای دل می نگارم

اين صفر، صفر يك شدني قاتل من است
وقتي دو مشت پوچ همه حاصل من است


اين تكه هاي درهم و برهم وجود كيست؟
قدري دقيق اگر بشوي پازل من است


اصلا نترس عكس من آنجاست روي بوم
آن دختر شبيه پري كامل من است


يك تكه مانده است فقط زير پاي تو
آن توده ي مچاله ي زخمي دل من است


تقصير تو نبود دل من شكستني است
آسوده باش وغم مخور اين مشكل من است


اصلا تو فكر كن كه براي تولدت
آن قلب پاره هديه ناقابل من است
.

سكوت...

يك سال نقش فاصله هامان سكوت بود

شايد براي حرف زدن از عشق زود بود

اي كاش قفل سخت سكوت تو ميشكست

يا در نگاه سرد تو خورشيد مي نشست

من موج خسته بودم و تو ساحلم شدي

با يك نگاه ساكن شهر دلم شدي

اكنون ولي به ساحل باور رسيده ام

ديگر گذشت فصل و به آخر رسيده ام

آري كوير تشنه به باران نمي رسد

اين قصه تا ابد به پايان نمي رسد...

چه احمقانه سکوت کرده ام
بر حقیقتی تلخ و نا خوشایند
بر او قبال تحکیم شده ام
برای بودنت باید سکوت کرد
باید تمام بغض ها و فریاد هایم را در یک لبخند خلاصه کنم و تقدیمت دارم
روزها خواهند امد و خواهند گذشت
این زندگی من است
یک دنیای خیالی و پر از انتظار
و تو چه بیخبر از درونم خواهی زیست
چه احمقانه سکوت کرده ام ...
__________________

باغ و ماه


ميله‌های پشت پنجره را
که برداری
باز
باغ
آن سوی پنجره است،
و تو
اين سوی پنجره
دربند.
سقف را
-به تمامی-
که برداری
باز
ماه
آن سوی اشاره است،
و تو
اين سو در امتداد اشاره
-پای بر کف-
دربند،
پنجره و سقف که نباشد
باز
ماه و باغ
خاطره است،
و تو اين سوی خاطره
دربند.

همه ی زندگی نابود خواهد شد
به زودی خودم را ترک می کنم
در گردونه ی احساسات
احساسات....
این گونه می اندیشم....
چیزی دیگه برام نمانده....
هیچ چیز...همه چیز
از من دور شدند
هیچ چیز نمانده که بخواهم احساسی داشته باشم یا درک کنم...
نه می خواهم برای زندگیم زندگی کنم
و نه می خواهم برای مرگم زندگی کنم
قدرت یک حقیقت هست
زندگی....سوختن(زندگی) برای مرگ عجیب هست...
(ترجمه ی اشعار بند موسیقی shape of despair )

ناشی از بیهودگی یک زندگی
این خون ریزی داخلی را باید مدتها تحمل کرد
بیش از حد در خودم گم گشته ام و هنوز جست و جو می کنم
برای کسی....بعضی روزها
وسوسه و فریب
برای گذاشتن نشانه ای از دوران زندگی
به مرز بریدن رسیدن
این از برندگی زمان به من رسیده
برای دوباره ساختن گذشته
چیزی که همیشه جاودانه خواهد بود
فقط جست و جو برای پیدا کردن خودش
همیشه در حرکت(جست و جو)
برای آرزو کردن
زمانی که دریچه ای پیدا کند
این که
در جست و جوی پیدا کردن خودش
نزدیک تر شو
نزدیک تر به ایمانی که داری
به کار بردن ذهنی سست
رهایی از زمان زیستن زندگی
نگاهی مختصر به جوانان پریشان
نزدیک تر شو
نزدیک تر به ایمانی که داری