Printable View
سنگی ست زیر آب
در گود شبگرفته ی دریای نیلگون
تنها نشسته در تک آن گور سهمناک ،
خاموش مانده در دل آن سردی و سکون
او با سکوت خویش
از یاد رفته ای ست در آن دخمه ی سیاه
هرگز بر او نتافته خورشید نیمروز ،
هرگز بر او نتافته مهتاب شامگاه
بسیار شب که ناله بر آورد و کس نبود
کان ناله بشنود
بسیار شب که اشک بر افشاند و یاوه گشت
در گود آن کبود
سنگی است زیر آب ، ولی آن شکسته سنگ
زنده ست ، می تپد به امیدی در آن نهفت
دل بود ، اگر به سینه ی دلدار می نشست
گل بود ، اگر به سایه ی خورشید می شکفت :40:
لـقـمـه‌ای از زهـر زده در دهـن
مــــــرگ فشردش همه در زیر غن
اين شعرها ديگر برای هيچ كس نيست
نه! در دلم انگار جای هيچ كس نيست
آنقدر تنهايم كه حتی دردهايم
ديگر شبيهِ دردهای هيچ كس نيست
حتی نفس‌های مرا از من گرفتند
من مرده‌ام در من هوای هيچ كس نيست
دنيای مرموزی ست ما بايد بدانيم
كه هيچ‌كس اينجا برای هيچ‌كس نيست
بايد خدا هم با خودش روراست باشد
وقتي كه میداند خدای هيچ‌كس نيست
من مي‌روم هر چند مي‌دانم كه ديگر
پشت سرم حتی دعای هيچ‌كس نيست
...
مهربانم، ای خوب
یاد قلبت باشد یک نفر هست که اینجا
بین آدمهایی که همه سرد و غریبند با تو
تک و تنها، به تو می اندیشد
و دلش از دوری تو دلگیر است...
مهربانم ای خوب
یاد قلبت باشد، یک نفر هست که چشمش
به رهت دوخته بر درمانده
و شب و روز دعایش این است
زیر این سقف بلند، هر کجا هستی، به سلامت باشی
و دلت همواره، محو شادی و تبسم باشد...
مهربانم ای خوب
یاد قلبت باشد، یک نفر هست که دنیایش را
همه هستی و رویایش را
به شکوفایی احساس تو پیوند زده
و دلش می خواهد لحظه ها را با تو به خدا بسپارد...
مهربانم ای خوب
یک نفر هست که با تو
تک و تنها با تو
پر اندیشه و شعر است و شعور
پراحساس و خیال است و سرور
مهربانم این بار یاد قلبت باشد
یک نفر هست که با تو به خداوند جهان نزدیک است
و به یادت هر صبح گونه سبز اقاقی ها را
از ته قلب و دلش می بوسد
و دعا می کند این بار که تو
با دلی سبز و پر از آرامش، راهی خانه خورشید شوی
و پر از عاطفه و عشق و امید
به شب معجزه و آبی فردا برسی
تنها ...
برنامه ای که تکرارش... !!
آرزوی هر روز من است !
پخش زنده ی ....
نگاه توست!!
همین ...!!!
اندوه در دلم
از مرگ ناگهانی دیگر ستاره ای است.
هر چند واقفم
مرگ ستاره ای
پایان زندگانی صدها ستاره نیست.
مـَــن ..
طَعـــم شیرین یافتن را
در طَعم تلــخ از دَستــــ ـــ ـ دادن یافتــَـم
و در این میان
سَهم من تنهـــــا یک یادَتـــ ـــ ـ به خیر ساده بود .
این قصه پایان تلخی دارد محبوبم
اگر بلد نیستی گریه کنی
همین جا دستم را ول کن
یکی از ما دو نفر
فراموش می شود
یکی از ما دونفر فراموش می کند
نور
_رفت
صدا
_رفت
دوربین را اما
بگذار خاموش بماند
بگذار همه چیز را
آن گونه که می خواهم به خاطر بسپارم
نه این گونه که اتفاق می افتد
ای که قلبم را شکستی آشنايم صبر کن
موج طوفانزای دريای وفايم صبر کن
ای غزالم صبر کن از من چرا رم می کنی
رم نکن ای بی وفا من آشنايم صبر کن
بنال ای نی که من غم دارم امشب
نه دلسوز و نه همدم دارم امشب
دلم زخم است از دست غم یار
هم از غم چشم مرهم دارم امشب
همه چیزم زیادی میکند، حیف!!!
که یار از این میان کم دارم امشب
چوعصری آمد از در ،گفتم ای دل
همه عیشی فراهم دارم امشب
ندانستم که بوم شام رنگین
به بام روز خرم دارم امشب
برفت و کوره ام در سینه افروخت
ببین آه دمادم دارم امشب
به دل جشن عروسی وعده کردم
ندانستم که ماتم دارم امشب
درآمد یار و گفتم دم گرفتی
دمم رفت و همه غم دارم امشب
به امید اینکه گل تا صبحدم هست
به مژگان اشک شبنم دارم امشب
مگر آبستن عیسی است طبعم
که در دل بار مریم دارم امشب
سر دل کندن از لعل نگارین
عجب نقشی به خاتم دارم امشب
اگر روئین تنی باشم به همت
غمی همتای رستم دارم امشب
غم دل با که گویم شهریارا
که محرومش زمحرم دارم امشب
__________________