بر عکس. کاملن به هم مرتب هستن. این که چرا با افزایش ظرفیت خط (یا همون افزایش دیتاریت از طرف ISP) مقدار SNR خط کاربر نسبت به قبل کاهش پیدا میکنه، یه مقدار بحث فنی داره. اما خلاصه‌اش اینه:
انتقال داده‌ها و دیتا تو تکنولوژی‌های خانواده DSL از طریق امواج الکتریکی داخل کابل انجام میشه. امواج الکتریکی مورد استفاده هم یه طیف فرکانسی هستن که از یه فرکانس بخصوص شروع میشه و به فرکانس دیگه ختم میشه. این طیف فرکانسی بر اساس استاندارد تعریف شده در این تکنولوژی‌ها خودش به باندهای کوچک فرکانسی تقسیم میشه که هر کدومشون ظرفیت انتقال یه مقدار مشخصی دیتا رو در واحد زمان دارن.
وقتی که ISP دیتا ریت خط رو روی مقادیر پایین (مثلن زیر 1مگابیت در ثانیه) می‌بنده، باندهایی که برای انتقال دیتا استفاده می‌شن، باندهایی هستن که فرکانس پایین‌تری دارن. علت این کار هم اینه که امواج با فرکانس‌های پایین وقتی توی کابل‌های مسی تلفن منتقل می‌شن، از قدرتشون کمتر کاسته میشه و به اصطلاح میراییشون تو فاصله مشخص نسبت به امواج با فرکانس‌های بالاتر، کمتره. این باعث میشه که امواج با فرکانس پایین‌تر برد بیشتری داشته باشند.
بنابراین وقتی دیتا ریت روی مقادیر پایین بسته شده، امواج با فرکانس پایین بعد از طی مسافت بین مرکز مخابراتی تا مودم در محل استفاده، قدرت نسبتن بالایی دارن هنوز و به همین علت عدد SNR که متوسط نسبت قدرت این امواج به قدرت امواج مزاحم یا همون نویزهای باندهای استفاده شده است، بزرگتره.
اما وقتی که ISP دیتا ریت خط رو مقادیر بالاتر می‌بنده، باندهای فرکانسی بیشتری استفاده می‌شن که این باندهای جدید، فرکانس بالاتری دارن. بنابراین امواج الکتریکی روی این باندهای جدید، وقتی فاصله بین مرکز مخابراتی تا مودم محل استفاده رو طی می‌کنن، نسبت به باندهای قبلی که فرکانس پایین‌تری داشتن بیشتر دچار میرایی می‌شن و در نهایت اون عدد SNR کلی خط با شرایط جدید کمتر میشه به شکل طبیعی.
