Printable View
گفت پیغمبرکه زن برعاقلان**غالب آیدسخت وبرصاحبدلان
بازبرزن جاهلان چیره شوند**زانکه ایشان تندوبس خیره روند
کم بودشان رقت ولطف و وداد**زانکه حیوانیست غالب برنهاد
مهرورقت وصف انسانی بود**خشم وشهوت وصف حیوانی بود
پرتوحق است آن معشوق نیست**خالق است آن گوییامخلوق نیست
مولوی
سيب سرخي رابه من بخشيد و رفت ، عاقبت برعشق من خنديد ورفت ، اشك درچشمان سردم حلقه زد ، بي مروت گريه ام راديد و رفت
می میرم برات!نمی دونستی می میرم بی تو٬بدون چشات.رفتی از برم٬نمی دونستی که دلم بسته به سازِ صدات.آرزومه که می دونستی که من می میرم برات.می میرم برات.می میرم!عاشقم هنوز.نمی خواستی که بمونی و بسوزی به سازِ دلم.گفتی من میرم.تو می خواستی بری تا فرداها گُل خوشگلم.برو راهی نیست تا فرداها از آب و گِلم.از آب و گِلم.گُل خوشگلم!سفرت به خیر!اگه میری از اینجا تک و تنها تا یک شهر دور٬تا یک شهر دور.برو که رفتن بدونه ما می رسه به یک دنیا نور!برو که رفتن بدونه ما می رسه به یک دنیا نور!به یک دنیا نور.می میرم برات!سفرت به خیر!برو گر شکستی ز من می تونی دوباره بساز٬دوباره بساز٬از دلی شکسته نا امید و خسته٬ تو باز غرور!از دلی شکسته نا امید و خسته٬ تو باز غرور!تو بازم غرور.می میرم!نمی خوام بیای!نمی خوام میونه تاریکیه من تو حروم بشی!نمی خوام ازت٬نمی خوام مثله یک شمع بسوزی برام تا تموم بشی!برو تا بزرگیمی خوام که فقط آرزوم بشی!آرزوم بشی!!!عاشقم هنوز!می میرم برات.نمی دونستی می میرم بی تو٬بدون چشات.رفتی از برم٬نمی دونستی که دلم بسته به سازِ صدات!آرزومه که می دونستی که من می میرم برات!می میرم برات!
دلیل اینکه آرومم٬ امید لمس دستاته!همین لبخند پنهانی ٬کنار لحن گیراته!دلیل اینکه تنهایی٬ همین دستای تنهامه!همین دنیای تاریکم٬ همین تردید چشمامه!شبیه حس پژمردن٬ دچار شک و بی رنگی٬من آرومم تو تنهایی٬ حقیقت داره دلتنگی!هنوزم میشه عاشق شد٬ هنوزم حال من خوبه!ببین دنیا پر از رنگه٬ هنوزم عشق محبوبه!تو دل گیری نمی دونی٬ چه رویایی به من دادی!اگه فکر می کنی سردم٬ برو رد شو تو آزادی!نمی دونی چقدر سخته٬ تو پشت لحظه ی بیداری٬نمی دونم تو این روزا٬ چه احساسی به من داری!
[
دلتنگ توام.
تا شادمانه مرا ببینند
شاخه‌ها
به شکل نام تو سبز می‌شوند،
پرنده کوچکی که نمی‌دانم نامش چیست
حروف نام تو را
بر کتابم می‌ریزد،
آفتاب
به شکل پروانه‌ای از مس
گرد صدایم
بال می‌زند،
و می‌دانم سکوت
فقط به خاطر من سکوت است،
اما من
دلتنگ توام
شعر می‌نویسم
و واژه‌هایم را کنار می زنم
که تو را ببینم ...
عشق می ورزم و امّید که این فنِّ شریف
چو هنرهای دگر مایه ی حرمان نشود....
(حافظ )
سرد بودم
مُرده بودم
زندگی را از یاد
بُرده بودم!
روح گشتم
شعله گشتم
من به رسم ِعشق ورزی
زنده گشتم ...
زنده گشتم ...
زنده گشتم ...
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مي دونم برات عجيبه اين همه اصرار و خواهش
اين همه خواستن دستات بدون حتي نوازش
مي دونم خبر نداري واسه تو گريه ي دردم
مي گذري از من و ميري اما من باز برمي گردم
مي دونم برات عجيبه من با اون همه غرورم
پيش همه بديهات چه جوري بازم صبورم
مي دونم واست سواله كه چرا پيشت حقيرم
دور ميشي منو نبيني باز سراغتو مي گيرم
مي دوني چرا هميشه من بدهكار تو ميشم؟
وقتي نيستي ام يه جوري با خيالت راضي ميشم
مي دوني واسه چي از تو بد مي بينم و مي خندم؟
تو نبيني گريه هام رو من دو چشمامو مي بندم
چاره اي جز اين ندارم آخه خون شدي تو رگهام
مي ميرم اگه نباشي بي تو من بدجوري تنهام
مي دونم يه روز مي فهمي روزي كه دنيا رو گشتي
من چه جوري تو رو خواستم تو چه جور ازم گذشتي
من فقط عاشق اینم٬ حرف قلبتو بدونم.الکی بگم جدا شیم٬ تو بگی که نمیتونم.من فقط عاشق اینم٬ بگی از همه بیزاری!دو سه روز پیدام نشه تا٬ ببینم چه حالی داری!من فقط عاشق اینم٬ عمری از خدا بگیرم٬اینقدر زنده بمونم٬ تا به جای تو بمیرم.من فقط عاشق اینم، روزایی که با تو تنهام٬کار و بار زندگیمو٬ بذارم برای فردام.من فقط عاشق اینم٬ وقتی از همه کلافم٬بشینم یک گوشه ی دنج٬ موهای تو رو ببافم!عاشق اون لحظه ام که٬ پشت پنجره بشینم،حواست به من نباشه٬ دزدکی تو رو ببینم.من فقط عاشق اینم٬ عمری از خدا بگیرم.اینقدر زنده بمونم٬ تا به جای تو بمیرم!
رها باش اما رهایم نکن
به آشفتگی مبتلایم نکن
تو خود جان شیرین من بوده ای
از این جان شیرین جدایم نکن
گفتم به گل زرد چرا رنگ منی
افسرده و دلتنگ چرا مثل منی
من عاشق اویم که رنگم شده زرد
تو عاشق کیستی که هم رنگ منی