حالات و احوالات کنونی خود را با شعر/نثر بیان کنید [محدودیت: 2 پست در هر روز]

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی
دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی
ای که گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه ما کجاییم در این بحر تفکر تو کجایی
آن نه خالست و زنخدان و سر زلف پریشان که دل اهل نظر برد که سریست خدایی
پرده بردار که بیگانه خود این روی نبیند تو بزرگی و در آیینه کوچک ننمایی
حلقه بر در نتوانم زدن از دست رقیبان این توانم که بیایم سر کویت به گدایی
عشق و درویشی و انگشت نمایی و ملامت همه سهلست تحمل نکنم بار جدایی
روز صحرا و سماعست و لب جوی و تماشا در همه شهر دلی هست که دیگر بربایی؟
گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی
شمع را باید از این خانه به دربردن و کشتن تا به همسایه نگوید که تو در خانه مایی
سعدی آن نیست که هرگز ز کمندت بگریزد که بدانست که دربند تو خوشتر ز جدایی
خلق گویند برو دل به هوای دگری ده نکنم خاصه در ایام اتابک دو هوایی

دلــم كــَمى خــُدا مــى خــوآهـَد

كـــَمى سكــوتــــ
دلــَم دل بـــُريدن مــى خــوآهـَد

كــَمى اَشكـــ
كــَمى بــُهتــــ
كــَمى آغــوش ِ آسمــآنى

كــمى دور شــُدن اَز ايــن جــنس ِ آدم ...

دیگه نمی نویسم...
اینجا....
فقط در تنهایی خویش می نویسم برایت ...
کاش بخوانی ...

چون اینجا جایی برای

عاشقان اهل دل نیست....

اینجا همه دروغ است

اینجا ریا غذای شبو روز است

اینجا نیاز سرکوب شده است

اینجا اشتباه کار همه است

شکستن دل گناه نیست

حقیقت است

اشک مرده است

بال پرواز قیچی شده است

های و هوی آزادی

پشت در قفس ها مانده است

باران با اینجا نا اشناست

پاها از قدم زدن باز ایستاده است

یاسها از بر در خانه ها خشکیده است

و.....

ختم کلام اینکه...

اینجا نور مرده است

و عشق معنای غریبیست

یا باید گفت اثلا عشقی نیست

در اینجا............

...............

...................

........................

..........................

و دیگر هیچ.

تمام

فرشته ی بی بالمبرای پرواز تو آسمون آغوشت دلتنگترین مرغ عشقم تو حصار دوری !!وخیس ِ بارون ِ تنهایی ...بی آشیون ، دنبال ِ سایه بون ِ چشمات هستم !!و حریم آغوشت مقصد نهایی رویا های منه!

سیــــــگارم چه زیبا کام میدهد ...
او تا صبح پیراهن سفیدش را برایم می سوزاند من از لبانش بوسه ها میگیرم ..٬
چه لذتی دارد این رفاقت بی منت ، او از جان مایه میگذارد و من از عمر ....!

روزی مخاطب تمام جملاتت من بودم ...
نمیدانی چه سخت است خلع مقام شدن ....
و نمیدانی چه سخت تر است دیدن ترفیع گرفتن دیگری ..

تو اگر میدانستی
که چه زخمی دارد
که چه دردی دارد
خنجر از دست عزیزان خوردن
از من خسته ...نمی پرسیدی
...آه ای مرد چرا تنهائی

اگر این عاقبت کار بود
به خود کرده گرفتارم کرده بود
افسوس که جز تو هوایی در نظرم نیست
پس چرا بی تو کسی مد نظرم نیست

ادامه بده
به لبخند
به نگاه
به جشن
از همان حرفهای ساده بزن
مثلا بگو چه روز بدی
چه غذای بی نمکی
هوا چه گرفتست

ادامه بده
به معجزه
به حضور
به عطر
از همان کارهای ساده بکن
روزنامه بخوان
یا بزن زیر آواز بی حوصلگیت

اما فقط ادامه بده
این روزهای هولناک را
بی نمک
ابری...
نیــــــــستیُ اتفاقهای تلخ ساده مــــــی افتد
نیــــــــستی و ترس های کوچک بزرگ میشود
و مهم نیست چند شنبه است
و مهم نیست ساعت چند است
چه احمقانه زنده ام

میدونی قشنگترین احساس چه وقتیه !؟

وقتی برمیگردی ؛ یواشكی به عشقت نگاه كنی ....

می بینی كه اونم داشته بهت نگاه میكرده ... !!!