کشف منبع جدید برای سلولهای بنیادین/ درمان بیماریها ساده‌تر می‌شود
در پیشرفتهای اخیر گروهی از محققان دانشگاه کمبریج از خون بیمار سلولهای بنیادین شخصی گرفته شده و از آن برای درمان تعداد وسیعی از بیماریها استفاده می‌شود. به گزارش خبرگزاری مهر، یک گروه از محققان اعتقاد دارند که پیشرفتهای صورت گرفته می تواند یکی از ساده ترین و بی خطرترین منابع سلولهای بنیادین باشد.
سلولهای بنیادین اجزای اصلی رشد بافت هستند. آنها می توانند به هرکدام از انواع دیگر سلولهای بدن تبدیل شوند، پس باید بتوانند همه چیز را از قلب تا مغز بازسازی کنند.
تحقیقات انجام شده که نتایج آن در مجله سلولهای بنیادین: پزشکی انتقالی منتشر شده، نشان می دهد که این سلولها برای ساخت رگهای خونی نیز نقشی برعهده دارند.
این اکتشاف گزینه متفاوتی به عنوان یک منبع جدید برای سلولهای بنیادین ارائه می کند، منبعی که پیشتر جنین بوده و بحثها و مناقشات بسیاری به دنبال داشته است.
تصویر یک سلول بنیادین که مولفه اصلی رشد تمام بافتها و اعضا تلقی می شود
کارشناسان تاکنون نشان داده اند که سلولهای پوستی گرفته شده از یک فرد بالغ را می توان به نوعی به عنوان سلول بنیادین درنظر گرفته، سلولی که بدن باید آن را به عنوان بخشی از خود درنظر گیرد در غیر این صورت آن را پس خواهد زد.
دکتر آمر رانا به عنوان یکی از اعضای این گروه اظهار داشت: این شیوه جدید بهتر از نمونه گیری از پوست است. ما از داشتن شیوه ای موثر و کاربردی برای تولید سلولهای بنیادین از یک نوع سلولی که در خون یافت می شود بسیار هیجان زده هستیم.
وی افزود: گرفتن این نمونه بافتها به ویژه برای کودکان و سالخوردگان ناخوشایند هستند اما گرفتن نمونه خون برای همه بیماران امری عادی تلقی می شود. محققان می توانند به جای آنکه بی درنگ این سلولهای بنیادین را تهیه کنند، سلولهای خونی را ذخیره کرده و آنها را در مرحله بعدی به سلولهای iPS تبدیل کنند.
این درحالی است که کارشناسان هشدار داده اند که هنوز اطمینان ندارند که استفاده از چنین سلولهای بنیادینی برای انسانها بی خطر است یا خیر.
این تحقیق با حمایت بنیاد قلب بریتانیا، شورای مرکز تحقیقات این کشور و تراست ولکام انجام شده است.
شنون آمویلز مشاور تحقیقاتی BHS اظهار داشت که این سلولها پتانسیل عالی برای تحقیق و درمان آینده بیماریهای قلبی عروقی تلقی می شود. اینکه بتوانیم سلولهای iPS از یک نمونه خونی فراهم کنیم تحقیقات را برای پیشبرد این فناوری تسهیل و تسریع می کند.
کاهش استرس و تنهایی فضانوردان با ربات انسان نمای ژاپنی
محققان ژاپنی قصد دارند یک روبات انسان نمای کوچک را برای گفتگو با فضانوردان ساکن در مودول آزمایشگاهی ژاپنی "کیبو" ایستگاه فضایی بین المللی در تابستان 2013 به این ایستگاه اعزام کنند. به گزارش خبرگزاری مهر، این روبات از فناوری تشخیص گفتار و پردازش زبان طبیعی شرکت تویوتا برخوردار خواهد بود و قرار است پیام های صوتی از زمین را به "کوییچی کاواتا" فضانورد ژاپنی برساند.
طراحی مفهومی این روبات که توسط توموتاکا تاکاهاشی ارائه شده 29 نوامبر رونمایی شد. تاکاهاشی در زمینه ساخت روبات فعالیت های بسیاری داشته است از جمله ساخت چند روبات برای شرکت پاناسونیک.
این روبات خاص ایستگاه بین المللی، ظاهرا نسخه اصلاح شده آخرین روبات تاکاهاشی موسوم به "روبی" خواهد بود که 34 سانتی متر طول دارد و وزن آن یک کیلوگرم است.
با این حال این روبات فضایی با دوربین و نرم افزار تشخیص چهره واکاتا، تجهیز خواهد شد. این روبات از این دوربین برای عکس گرفتن از فضانورد ژاپنی و فرستادن آن به زمین استفاده خواهد کرد.
این پروژه با همکاری محققان دانشگاه توکیو در پاسخ به پیشنهاد سازمان اکتشاف هوافضای ژاپن انجام می شود.
این پژوهشگران امیدوارند این روبات بتواند سطح استرس و تنهایی فضانوردان طی یک دوره طولانی اقامت در ایستگاه بین المللی فضایی را کاهش دهد.
گفته می شود کار ساخت این روبات فوریه سال آینده میلادی به پایان برسد. دوقلوی این روبات بر روی زمین باقی می ماند تا کارهای روابط عمومی را انجام دهد.
سفر به درون با تست ۱۰۰ دلاری «دی اِن اِی»
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
درون سلول های بدن ما رشته های «دی اِن اِی» قرار دارد که مانند یک کتاب رمزگذاری شده، نقشه ژنتیکی ما را حمل می کند. پاسخ بسیاری از سوالات در مورد ما درون دی اِن اِی پنهان شده. سوالاتی مانند اینکه مستعد ابتلا به چه بیماری هایی هستیم؟ آیا در آینده ریزش مو خواهیم داشت؟ یا اینکه احتمالا رنگ چشم فرزند ما در آینده چه خواهد بود.
اگر جزو کاربران قدیمی نارنجی باشید احتمالا برترین اختراع سال ۲۰۰۸ را به خاطر دارید. کیت تست DNA که توسط موسسه 23andMe ارایه شد. و این امکان را فراهم می کرد تا با پرداخت ۴۰۰ دلار از بسیاری اسرار درون ژن هایتان مطلع شوید. سرویسی که توسط خانم Wojcicki راه اندازی شده که همسر سرگئی برین از بنیانگذاران گوگل است.
حالا این موسسه توانسته قیمت تست را پایین آورده و هم اکنون هزینه کد گشایی از دی اِن اِی شما تنها ۱۰۰ دلار خواهد بود. جالب است بدانید که دسترسی به چنین سرویسی تا چند سال پیش کاری بسیار گران قیمت بوده اما حالا فقط با ۱۰۰ دلار می توان اطلاعات بسیار جالبی بدست آورد.
شیوه کار به این شکل است که یک کیت کوچک که در واقع یک ظرف ساده است، برای شما ارسال می شود و شما نمونه بزاق تان را در آن قرار میدهید و آن را با پست ارسال می کنید. چند هفته بعد نتیجه تست از طریق وب سایت قابل دریافت است.
اطلاعاتی که در اختیارتان قرار میگیرد بسیار جالب توجه است و در گروه های مختلفی طبقه بندی می شود. یک دسته از آنها شامل اطلاعات تبار ما است. اینکه چقدر آسیایی، اروپایی و آفریقایی هستیم و شما را با اقوام ژنتیکی تان آشنا می کند.
دسته دیگر در مورد شانس ابتلا به بیماری های مختلف ارثی است. بیماری هایی مانند دیابت، مشکلات بینایی و… این تست شما را از احتمال ابتلا به ۲۴۵ بیماری مختلف مطلع می کند که لیست کامل آنها در اینجا قرار دارد. در نهایت شما می توانید از حساسیت های مهم دارویی مطلع شوید تا بدانید مجاز به مصرف کدام داروها نیستید.
اگر به دنبال اطلاعات بیشتر هستید کافی است سری به سایت 23andme بزنید.
narenji.ir
پدر علم گراف ایران برنده سیزدهمین جایزه ترویج علم شد
پدر علم گراف ایران برنده سیزدهمین جایزه ترویج علم شد
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دکتر مهدی بهزاد- پدر علم گراف ایران- سیزدهمین جایزه ترویج علم ایران را در سال 1391 از آن خود کرد.
به گزارش خبرنگار علمی خبرگزاری دانشویان ایران (ایسنا)، در مراسم سیزدهمین دوره جایزه ترویج علم ایران، در شامگاه روز پنجشنبه، انجمن ترویج علم ایران، جوایز این دوره را در پنج بخش به 9 برگزیده اهدا کرد.
دکتر مهدی بهزاد به دلیل پایبندی به اخلاق حرفه‌یی و گستردگی فعالیت برای تمامی گروه‌های سنی و ایجاد بستری مناسب برای ارتقای بینش و تفکر علمی و فعالیت داوطلبانه و خلاقانه برای علاقه مند کردن تمام گروه‌های سنی به تفکر علمی و تألیف کتاب علمی - ادبی با عنوان «افسانه پادشاه و ریاضیات» شایسته دریافت این جایزه شناخته شد.
این جایزه افزون بر زمینه اصلی در بخش‌های «پژوهش در ترویج علم»، «رسانه‌ها و ترویج علم»، «نهاد مروج علم» و «جایزه بهمن بیگی – ویژه معلمان مناطق محروم کشور» نیز اهدا شد.
محمد وحیدی برای تألیف کتاب علم در جامعه برنده جایزه «پژوهش در ترویج علم»، اسماعیل میرفخرایی و فرج‌الله صبا برنده جایزه «رسانه ها و ترویج علم»، حمزه رزمجو، بوذر فریدون، رضا مال احمدی و کریم کاظمی- از معلمان عشایر ایران- برنده «جایزه بهمن بیگی – ویژه معلمان مناطق محروم کشور» و خانه کتابدار کودک و نوجوان و مؤسسه رنگین کمان سپید برنده جایزه «نهاد مروج علم» شدند.
دکتر مهدی زارع- دبیر جایزه ترویج علم ایران - در مراسم اهدای جوایز گفت: انجمن ترویج علم ایران از همین جایزه ترویج علم شکل گرفته و نماد بیرونی انجمن در طول سال‌های فعالیت آن نیز جایزه ترویج علم بوده است.
وی ادامه داد: تا کنون نسبت به فعالیت‌های محدود انجمن که در حد این جایزه بوده، نقدهایی وارد شده است اما این جایزه نیز منشأ اثر بوده و پتانسیل‌های زیادی را در زمینه ترویج علم، شناسایی و نیروهای خوبی به انجمن معرفی کرده است.
به گفته این عضو انجمن ترویج علم ایران از زمان اعلام برگزاری این جایزه در خردادماه، 80 کاندیدا برای انتخاب در پنج بخش به انجمن معرفی شدند.
دکتر داریوش فرهود- پدر علم ژنتیک ایران- نیز درباره اخلاق در علم گفت: آنچه که ما از اخلاق می شناسیم ادب مضاعف است، اما اخلاق پیشینه طولانی دارد. طبق مطالعات ما از زمان اسلام تا مشروطه در ایران نزدیک به چهار هزار ادیب، شاعر و اندیشمند در ایران زندگی می کرده اند اما تنها آنانی ماندگار شده اند که از اخلاق صحبت کرده‌اند.
وی ادامه داد: اخلاق در میان جامعه ایرانی سالهاست که شناخته شده است و از این نظر ایران تنها متعلق به خودش نیست و بخشی از یک فرهنگ جهانی شده است. بسیاری ایران را در دنیا به نام مفاخر آن می شناسند و ادبیات و اخلاق ایرانی را جزو مفاخر جهان می‌دانند.
فرهود با اشاره به نقش سخن کوروش بر سردر سازمان ملل خاطرنشان کرد: این موضوع مایه افتخار و مباهات است، اما آنچه اهمیت آن را مضاعف می کند جامعه ای است که چنین فردی در آن رشد یافته است. اگر ارزشی هست باید برای تمام جامعه آن روز قائل شد.
به گفته وی اهمیت اخلاق در علم هم اکنون تا اندازه‌ای است که بسیاری از رشته های علمی خود را تولیت اخلاق در علم می‌دانند. اخلاق در علم شاخه‌های بسیار زیادی دارد و طبق دسته بندی انجام شده به بیش از 80 زمینه مانند اخلاق در سیاست، اخلاق در کشورداری، اخلاق در جنگ، اخلاق در محیط زیست و اخلاق در پرستاری و حتی اخلاق در مذهب تقسیم می‌شود.
انتهای پیام
شکستِ طرحِ حفر چاهِ 3000 متری در قطبِ جنوب
سلام .
سی دانشمند و مهندسی که رفته بودند قطب جنوب تا با حفر یک چاهِ 3 کیلومتری دست پیدا کنند به دریائی که زیر یخها قرار داره , از ادامه ی کار ناامید شدند و دارند بر میگردند انگلیس .
حدودِ سه سال برنامه ریزی و کار و صرف 15 میلیون دلار همه بی نتیجه موند .
روششون برایِ حفر چاه در یخها اینجوری بود که یخ رو گرم میکردند تا تبدیل به آبِ جوش بشه و با ریختن اون در حفره کم کم عمقش بیشتر و بیشتر بشه تا به دریاچه ی زیر یخ برسه اما فقط 300 متر رفتند پائین و آب شروع کرد به رخنه کردن در یخهای اطراف و هدر رفتن .
قرار هست مشکلات رو بررسی کنند تا راهِ بهتری برایِ حفر چاه پیدا کنند اما با این وضع خرابِ اقتصادیِ اروپا شاید دیگه تا سالهایِ سال کسی دنبال این کار نره .
دریاچه ی زیر یخهایِ قطبِ جنوب , هزاران سال دست نخورده مونده و اسرار زیادی در موردگذشته ی زمین درونش نهفته هست و دست یابی بهش کشف بسیار بزرگی در تاریخ بشریت خواهد بود .
استفاده از ناخودآگاه براي امنيت مجازي
زندگي در دنياي مدرن، ما را روز به روز به دنياي ديجيتال وابسته مي‌كند. منابع و اسناد ما همگي به سوي ديجيتال شدن پيش مي‌رود و همه ما نسخه‌هايي از مدارك، مكاتبات، گفت‌وگو‌ها، آلبوم‌هاي تصويري و فيلم‌هاي شخصي خود را روي حافظه‌هاي جنبي يا از آن امن‌تر روي فضاي ابري قرار مي‌دهيم.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آنچه خيال ما را در امن بودن و دست نيافتني و محرمانه بودن اين داده‌ها كمك مي‌كند غير از بحث‌هاي امنيتي زيرساخت‌هايي كه از آن استفاده مي‌كنيم، ايجاد قفلي الكترونيك و قرار دادن گذرواژه براي آنهاست.
همه ما در ده‌ها وب‌سايت يا شبكه مختلف عضو هستيم و براي آنها از گذرواژه‌هاي مختلف ـ يا شايد يكسان ـ استفاده مي‌كنيم.
از سوي ديگر بسياري از مدارك مهم خود را كه براي ما محرمانه تلقي مي‌شود با كمك اين گذر واژه‌ها محافظت مي‌كنيم البته گاهي كار فراتر از داده‌هاي شخصي مي‌رود.
گاه ما مسووليت‌هايي داريم و بايد داده‌ها و اطلاعاتي را در اختيار داشته باشيم كه جنبه عمومي دارد، اما بايد محرمانه بماند. باز هم به‌واسطه برخي از اين گذرواژه‌هاست كه از آنها حمايت مي‌كنيم اما چقدر اين رمز‌ها مي‌تواند امن باشد.
توسعه سرعت پردازنده‌ها همزمان با اين‌كه دنياي جديدي را پيش روي ما گشوده است تهديدهايي را نيز به همراه دارد.
چيزي حدود پنج تا 10 سال پيش اگر رمز شما از رشته‌اي هفت‌تايي از حروف، اعداد، نمادها و با حساس بودن حروف بزرگ و كوچك تشكيل شده بود حدود هزار سال زمان براي يك كامپيوتر معمولي آن دوران زمان لازم بود تا بتواند با حدس زدن همه گزينه‌هاي ممكن رمز شما را به‌دست آورد.
شما تا زماني كه رمزتان را محفوظ نگه مي‌داشتيد و جايي نمي‌نوشتيد و به كسي نمي‌داديد و از اعداد يا رشته‌هاي معني‌داري كه قابل حدس زدن باشد كمك نمي‌گرفتيد.
خيال‌تان راحت بود كه داده‌هايتان امن است اما قدرت پردازشگرها بسرعت رشد كرده و اكنون كامپيوترهاي متوسط خانگي، رمز را حدود يك ماه خواهد شكست بنابراين شما ديگر در امنيت نيستيد و براي اين‌كه به همان بازه اطميناني كه يك رشته هفت تايي 10 سال پيش در اختيار شما قرار مي‌داد برگرديد بايد از يك رشته 20 تا 30 تايي استفاده كنيد. مشكل اما اينجاست كه چطور مي‌خواهيد اين زنجيره را حفظ كنيد؟
حتي اگر بتوانيد اين زنجيره طولاني را حفظ كنيد مشكل ديگري وجود دارد. اگر داده‌هايي كه از آنها محافظت مي‌كنيد، داده‌هاي شخصي نباشد و جنبه اطلاعات عمومي داشته باشد، هر زماني ممكن است تحت فشار‌هاي بيروني آن را در اختيار ديگران بگذاريد؛ پس چه مي‌توان كرد؟
بتازگي يكي از محققان علوم كامپيوتر در دانشگاه استنفورد، ديدگاهي را مطرح كرده و در مراحل ابتدايي و در حال توسعه است كه رويكردي شگفت‌انگيز به اين مساله دارد.
هريستو بوجينو، براي كسب اطمينان از امنيت رمز‌ها راه‌حل جالبي دارد؛ چه خواهد شد اگر خود شما كه صاحب رمز هستيد هم آن را ندانيد اما بتوانيد آن را زماني كه لازم داريد شناسايي كنيد؟
به عبارت ديگر اين محقق علوم كامپيوتري تلاش دارد روشي پيدا كند كه رمز‌ها را به‌طور غير‌مستقيم در ناخودآگاه شما وارد كند و هرزماني كه لازم بود شما به طريقي آن را بشناسيد اما اين كار غير‌مستقيم خواهد بود و شما واقعا رمز را نمي‌شناسيد.
او با تاكيد به اين‌كه كارش در مراحل ابتدايي است در اولين قدم دست به طراحي نوعي بازي كامپيوتري به عنوان واسطه زده است.
بوجينو تلاش دارد روشي پيدا كند كه رمز‌ها را به‌طور غير‌مستقيم در ناخودآگاه شما وارد كند و هرزماني كه لازم بود شما به طريقي آن را بشناسيد
اين بازي حدود 35 تا 45 دقيقه زمان مي‌برد و افرادي كه به عنوان داوطلب شركت كرده بودند و خبر نداشتند قرار است رشته‌اي را به‌عنوان رمز از اين بازي استخراج كنند، با شش ستون روي صفحه نمايش مواجه مي‌شدند.
در طول بازي دايره‌هاي سياهي در هر يك از اين ستون‌ها سقوط مي‌كرد و زير هر ستون يك حرف الفبا ثبت شده بود.
زماني كه دايره به انتهاي ستون مي‌رسيد شخص مشاركت‌كننده در آزمايش آن حرف را روي كيبورد فشار مي‌داد. در پشت پرده اين بازي در بردارنده يك رشته رمز 30 كاراكتري بود كه 105 بار در اين قالب تكرار مي‌شد.
بعد از پايان اين بازي افراد بدون اين‌كه بدانند اين رشته برايشان آشناست، اما هنوز از اين پسورد و حتي وجود آن خبر نداشتند.
اين محققان بازي ديگري طراحي كردند كه پنج تا 10 دقيقه طول مي‌كشيد و طي آن نرم‌افزار بازي رشته‌هاي متفاوتي (از جمله رمز اصلي) را ارائه مي‌كرد و افرادي را كه مرحله اول پشت سر گذاشته بودند نسبت به رشته رمز اصلي واكنش موثرتري ارائه مي‌كردند.
در واقع 71 درصد افرادي كه بلافاصله وارد باز کردن رمز ـ مرحله دوم ـ شدند، توانستند رمز را شناسايي كنند و همين افراد زماني كه دو هفته بعد براي انجام آزمايش برگشتند 61 درصدشان توانستند رمز را بدون آن‌كه خودشان بدانند رمز چيست ـ به دستگاه بشناسانند.
اين قدم اول است اما اگر با موفقيت پيش رود مي‌توان رمزهاي طولاني داشت كه حتي خود افراد آنها را ندانند. چطور شما ممكن است زماني رمزي را لو دهيد كه خودتان هم از وجود آن خبر نداريد؟
تا زماني كه چنين فناوري‌اي توسعه يابد بهترين كار اين است كه رمزي براي خودتان انتخاب كنيد كه دربردارنده داده‌هايي مربوط به خودتان نباشد، تركيبي از حروف، اعداد و كاراكترهاي خاص باشد و از همه مهم‌تر فقط رمزتان را براي خودتان نگه داريد.
