سلام...
بعضی وقت ها میشه با گوش دادن چند باره ی یک آهنگ همه ی زوایای اون رو شناخت
ولی برای نقد یه آلبوم اونم یه آلبوم متفاوت، باید اجازه داد زمان بگذره و بعد، راجـع بهش
اظهار نظر کرد.
چـند روز بعد از انتشار آلبوم ساعت فراموشی، کوروش نقد هـایی از این آلبوم گذاشت
چند وقت پیش و امروز، برای بار n ام دو آلبوم آخر رضا رو گوش کردم و این نقد رو از آلبوم
ساعت فراموشی خوندم، نقد تقریبا منصفانه ای هست / خواندن دو نقد متفاوت در کنار
هم و دیدن امتیاز بچه های انجمن به اون آهنگ خالی از لطف نیست.
هفت آهنگ اول آلبوم:
1- تیمارستان:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
قطعه با ریتمی سرخوش و شادمان حال و هوای Rock - Blues و نوای گیتار الکتریک کاملا انطباق خود را با نامِ آهنگ ایجاد می کند. گلیساندو های ملودی گیتار با آکسان های ریتم حس خوبی را به شنونده انتقال می دهد و حالا منتظر شنیدن صدای خواننده هستیم. تو تیمارستان عشقت... واژه هامو بستری کن... حال ریتم کم کار تر شده و گیتار باس موتیفی تکراری می نوازد. و با یک پاساژ سریع به ترجیع بند قطعه می رسیم که خواننده می خواند: مگه عیبی داره از تو حرف زدن با گل و گلدون.... در این قسمت باید توجه بیشتری به تنظیم شود که با هوشمندی بلوک های مختلفی را ایجاد کرده است که هیچکدام شبیه هم نیستند ولی وحدت موضوعی که همان قطعه است را حفظ کرده اند. ضربه های Slap باس نیز در ادامه ترجیع بند به شکل زیبایی استفاده شده است. پس از ترجیع بند مجددا شکست ریتمیک داریم که بخش اول قطعه را به اتمام می رساند. در ادامه صدای خواننده را بصورت برعکس می شنویم و اورتوری جدید شروع می شود که باس محوریت آن را بعهده دارد. شاید تنظیم کننده خواسته به این وسیله تصویری از خواب خود را به شنونده انتقال دهد. این قسمت فضایی خلسه آور نیز دارد. در ادامه صدای Organ نیز به آشفتگی خواب اضافه می کند. در ادامه نیز مجددا تکرار آهنگ را از ابتدا داریم. از اشکالات این اهنگ زمان زیاد آن است که بنظر من می بایست حداقل دو دقیقه از از زمان فعلی کمتر می بود.
نقدی دیگر:
قطعه ی اول با نام "تیمارستان"، یكی قطعات ضعیف آلبوم "ساعت فراموشی" است از این جهت كه اولین قطعه ی هر آلبوم موسیقی از اهمیت بالایی برخوردار است، چرا كه سهم بسیاری در ایجاد دیدگاه مثبت یا منفی در شنونده دارد. در این مورد، آلبوم جدید رضا یزدانی ضعیف عمل كرده است، اما پیشنهاد بنده این است كه به قطعات دیگر هم نگاهی بیاندازید.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
13/40، 32.50%
___________________
2- تیمارستان:
نقد اول:
از دور صدای گیتار و آرپژ بهمراه استرینگ را می شنویم بعد از اتمام جمله با یک پاساژ ریتم هم وارد قطعه می شود و همزمان خواننده هم شروع به خواندن می کند: بانوی من امشب ترانه سازی کن... با این شب وحشی دوباره بازی کن.... گیتار Wah نیز آکورد های را به زیبایی پشتیبانی می کند. پس از یک سیکل 16 میزانی مجددا همین ملودی رو با متن جدید تری می شنویم و سپس قطعه بداهه ای از گیتار الکتریک می شنویم و سپس به قسمت اول آهنگ باز می گردیم. در این قطعه از عنصر تکرار زیاد استفاده شده است. در انتهای کار نیز مجددا بداهه ای مشترک از الکتریک پیانو و گیتار الکتریک می شنویم که قطعه با یک پاساژ تمام می شود.کلیت قطعه زیباست فقط اگر این تکرار نبود.
نقدی دیگر:
"بانوی من" نام دومین قطعه ی این آلبوم است. این قطعه ی زیبا نكات مثبت بسیاری دارد، از جمله شعر مناسب، خوانندگی استوار، ریتم ثابت و در عین حال زیبا، تنظیم خوب و تكنوازی های زیبای گیتار الكتریك. صدای گیتار در این قطعه، به طرز عجیبی یادآور آثار سانتانا، گیتاریست بزرگ مكزیكی است. افكت سمفونیك استفاده شده در صدای كیبورد نیز زیبایی خاصی به این قطعه بخشیده است.
امتیاز بچه های انجمن:
10/40، 25.00%
___________________
3- حرف های شخصی:
نقد اول:
صدای بر هم کوبیدن دست آغازگر ریتمِ قطعه است. Elec Piano و گیتار هم به همراهی ریتم می آیند. خواننده روی این ترکیب مشغول خواندن است: یه سری حرفای شخصی ....بعداز اتمام جمله ی اول با یک پاساژ، درام همان ریتم دست را ادامه می دهد. فرم قطعه تا اینجا فرم زیبایی است. به ترجیع بند می رسیم که با Power Chord و گیتار Steel همراهی می شود: من به سبک خودم این بار... بیمه می شم تو ترانه ... مجددا موسیقی بدون کلام قطعه را تا اینجا می شنویم با این تفاوت که گیتار الکتریک روی آن بداهه نوازی می کند. پس از این قسمت خواننده می خواند: از همیشه عاطفی تر... مستقل شدی تو از من... مجددا ترجیع بند و بداهه نوازی و سپس بازگشت به ابتدای قطعه. این قطعه هم اشکال قطعه اول را دارد. چرا که وقتی چیز جدیدی برای ارائه نیست، می بایست از زمان آهنگ کم کرد تا جذابیت کار حفظ شود و مخاطب دوست داشته باشد یک بار دیگر قطعه را گوش کند.
نقدی دیگر:
قطعه ی سوم "حرفهای شخصی" نام دارد. نمی توان این قطعه را برجسته دانست، اما ایراد خاصی نیز به آن وارد نیست. نكته ی بارز آن، باز هم تكنوازی گیتار الكتریك است.
امتیاز بچه های انجمن:
13/40، 32.50%
___________________
4-کافه بهشت:
نقد اول:
قطعه با صدای پیانو و تمی رومانتیک آغاز می شود. صدای استرینگ و ریتم اورتور قطعه را به پایان می برند. خواننده می خواند : احساس می کنم تو رو از پشت این همه سکوت...قطعه با متانت خاصی پیش می رود و در لابلای صدای خواننده آرپژ های گیتار حس خوبی ایجاد می کند. جمله ی ملودیک بعد بلافاصله بعد از همین قسمت است که خواننده می خواند: وقتی نگاهم می کنی ... خورشید تکراری میشه... ملودی این قسمت هوشمندانه ساخته شده است. چرا که پله پله ما را به قسمت اوج که همان ترجیع بند است می رساند. خواننده در این قسمت می خواند: حوا تویی هرجا تو باشی بهشته... سیبی که چیدی ابتدای سرنوشته... مجددا PowerChord و ریتم بستری کاملا مناسب برای ترجیع بند است. پس از این قسمت فرودی جالب داریم که این قسمت هم هوشمندی تنظیم کننده را می رساند. صدای پیانو و ابوا و ساز کوبه ای تصویری از بهشت را به شنونده می دهد که خیلی زود با آکسان های گیتار الکتریک و تاکید های زیبایش که نشان از حسرت پنهان شده در متن ترانه است کمی موسیقی بالاتر می آید و مجددا صدای ناقوس و پیانو و ویلنسل مجددا احساس تمام شدن و تراژیکی را به شنونده القاء می کند. مجددا خواننده می خواند : چیزی بگو بانوی من کلافه ام از این سکوت... خواننده هم بخوبی در انتقال مفاهیم مستتر در ترانه ایفای نقش می کند. و خیلی درگیر ایجاد لحن های متفاوت نشده است. باز با همان سیر پله ای ملودی را طی می کنیم و به ترجیع بند می رسیم و در ادامه مجددا بداهه نوازی های گیتار الکتریک را می شنویم که در قسمت پایانی هم قطعه ملودی کوتاهی پایان بخش آهنگ است. این قطعه با وجود تکرار جزو قطعات خوب این آلبوم است.
نقدی دیگر:
اولین قطعه ی به واقع برجسته ی آلبوم، "كافه بهشت" نام دارد. با ملودی آرام و زیبای پیانو، آغاز زیبایی را رقم می زند و اقتدار صدای خواننده، با آرامشی خاص آن را ادامه می دهد. همه چیز تا انتها به زیبایی پیش می رود، به لطف تنظیم خوب بهروز پایگان كه نوازنده ی كیبورد و پیانو نیز هست. صدای سمفونیك كیبورد در این قطعه باز هم شنیده می شود و فضا را هر چه حماسی تر می كند.
امتیاز بچه های انجمن:
20/40، 50.00% [بهترین آهنگ]
___________________
5-کارتون خواب:
نقد اول:
قطعه با صدای Pad نوایی گیتار الکتریک که بصورت نرم و خزنده اورتور را به صدای خواننده تحویل می دهد : از بس رو کارتن خوابیده، از تخت می ترسه... تک جمله های کوتاه از گیتار الکتریک لابلای ملودی خواننده فضاهای خالی را پر می کند. تا اینجای کار همه چیز بامتانت پیش رفته . گیتار الکتریک ملودی خواننده را تکرار می کند. در قسمت دوم خواننده با همراهی پیانو می خواند : چند ساله از هیچ کس دلش پر نیست. در ضمن گام انتخاب شده برای این قطعه نکته ی جالبی برای من دارد. چرا که این گام مدلی از گامهای فریژین و لیدین با فضاهای اساطیری است و آهنگساز با انتخاب این تنالیته، سعی کرده شخصیت قهرمان به سوژه اش یعنی همان کارتن خواب بدهد. در ادامه مجددا به ایتدای قسمت خواندن باز می گردیم. این بار با همراهی ویلنسل. در قسمت بعد ریتم هم به ملودی بداهه ی ای که همان آکوردهای تاکید می کنند اضافه می شود. کماکان تا قسمت : با برفی که چند وقته بی وقفه... می شینه رو موهاش... ملودی جدیدی نمی شنویم ولی از این قسمت دو جمله ی جدید به ملودی اضافه می شود و باز هم به قسمت ترجیع بند خواندن باز می گردیم. در اواخر قطعه با کمی سکوت و فضاسازی مجددا به ترجیع بند باز می گردیم. این بار کنتراست بیشتری را از سایر قسمت های آهنگ شاهد هستیم. یک Hard Rock با اصالت.. صدای خواننده هم در اوج روی این قسمت حس بهتری به شنونده می دهد. این قطعه، قطعه ای کم ملودی بود با زمانی زیاد که با هم در تناقض بودند.
نقدی دیگر:
"كارتن خواب" نام پنجمین قطعه ی آلبوم و یكی از شاهكارهای آن است با شعری توصیفی از زندگی كارتن خوابها، از مشكلاتشان، از ترس هایشان، از تنهایی بی پایانشان، آنها كه حتی از گربه های گرسنه هم می ترسند. قسمت انتهایی آهنگ با یك تعلیق زیبا و به موقع همراه است كه ملودی را به سمت هارد راكی حماسی هدایت می كند. خوانندگی رضا یزدانی در این قطعه بی نظیر است و باز هم در انتها، غرش های گیتار الكتریك و سمفونی های كیبورد هستند كه همه چیز را به اتمام می رسانند.
امتیاز بچه های انجمن:
13/40، 32.50%
___________________
7-بی تو هیچم:
نقد اول:
ملودی گیتار الکتریک روی ریتم Bossanova شیرینی خاصی به ابتدای قطعه می دهد. با اینکه اورتور کمی طولانی است اما جذابیت دارد و خسته کننده نیست. در ادامه گیتار سیم فلزی و Mute گیتار الکتریک ملودی را همراهی می کنند. تا جایی که خواننده می خواند: بدون تو هیچم... قسمت دوم ملودی هم بهمین شکل ادامه دارد و گیتار الکتریک در لابلای جملات جوابهای کوتاهی به خواننده می دهد. به ترجیع بند می رسیم که خواننده دقیقا همین ملودی را اکتاوی بالاتر اجرا می کند. بعد از ترجیع بند ملودی زیبایی را می شنویم که بداهه نوازی گیتار الکتریک وصل می شود. بعد از ملودی مجددا خواننده می خواند : بدون تو هیچم یه درد تو دردم.... اینجا کمی ملودی نسبت به ملودی ابتدای قطعه تغیر دارد. و مجددا ترجیع بند و ملودی و بداهه نوازی..
نقدی دیگر:
"بدون تو هیچم"، با تم شرقی و زیبای موسیقی خود یكی دیگر از قطعات خوب این آلبوم است. خوانندگی نیز مثل قبل عالی است. نكته ی بارز در اشعار قطعات رضا یزدانی، حتی اگر مفهوم مناسبی نداشته باشند، انتخاب كلماتی است كه شعر را به طرز شگفت آوری آهنگین می كند و این قطعه نیز از این قاعده مستثنی نیست.
امتیاز بچه های انجمن:
11/40، 27.50%
با تشکر مهران...
