داستان های كوتاه

یک داستان

روزي ، روزگاري پادشاهي 4 همسر داشت . او عاشق و شيفته همسر چهارمش بود . با دقت

و ظرافت خاصي با او رفتار ميکرد و او را با جامههاي گران قيمت و فاخر ميآراست و به او از

بهترينها هديه ميکرد. همسر سومش را نيز بسيار دوست ميداشت و به خاطر داشتنش به

پادشاه همسايه فخر فروشي ميکرد. اما هميشه ميترسيد که مبادا او را ترک کند و نزد ديگري

رود. همسر دومش زني قابل اعتماد، مهربان، صبور و محتاط بود. هر گاه که اين پادشاه با

مشکلي مواجه ميشد، فقط به او اعتماد ميکرد و او نيز همسرش را در اين مورد کمک ميکرد.

همسر اول پادشاه، شريکي وفادار و صادق بود که سهم بزرگي در حفظ و نگهداري ثروت و

حکومت همسرش داشت. او پادشاه را از صميم قلب دوست ميداشت، اما پادشاه به ندرت

متوجه اين موضوع ميشد .


روزي پادشاه احساس بيماري کرد و خيلي زود دريافت که فرصت زيادي ندارد. او به

زندگي پر تجملش مي انديشيد و در عجب بود و با خود ميگفت "من 4 همسر دارم ،

اما الان که در حال مرگ هستم ، تنها ماندهام."

بنابراين به همسر چهارمش رجوع کرد و به او گفت" من از همه بيشتر عاشق تو

بودهام. تو را صاحب لباسهاي فاخر کردهام و بيشترين توجه من نسبت به تو بوده

است. اکنون من در حال مرگ هستم، آيا با من همراه ميشوي؟" او جواب داد "به

هيچ وجه!" و در حالي که چيز ديگري ميگفت از کنار او گذشت. جوابش همچون

کاردي در قلب پادشاه فرو رفت. پادشاه غمگين، از همسر سوم سئوال کرد و به او

گفت "در تمام طول زندگي به تو عشق ورزيدهام، اما حالا در حال مرگ هستم. آيا تو

با من همراه ميشوي؟" او جواب داد "نه، زندگي خيلي خوب است و من بعد از مرگ

تو دوباره ازدواج خواهم کرد." قلب پادشاه فرو ريخت و بدنش سرد شد. بعد به سوي

همسر دومش رفت و گفت "من هميشه براي کمک نزد تو مي آمدم و تو هميشه

کنارم بودي. اکنون در حال مرگ هستم. آيا تو همراه من ميآيي؟ او گفت "متأ سفم ،

در اين مورد نميتوانم کمکي به تو بکنم، حداکثر کاري که بتوانم انجام دهم اين است

که تا سر مزار همراهت بيايم". جواب او همچون گلولهاي از آتش پادشاه را ويران

کرد. ناگهان صدايي او را خواند، "من با تو خواهم آمد، همراهت هستم، فرقي

نميکند به کجا روي، با تو ميآيم." پادشاه نگاهي انداخت، همسر اولش بود ! او به

علت عدم توجه پادشاه و سوء تغذيه، بسيار نحيف شده بود. پادشاه با اندوهي

فراوان گفت: اي کاش زماني که فرصت بود به تو بيشتر توجه ميکردم .


در حقيقت، همه ما در زندگي كاري خويش 4 همسر داريم. همسر چهارم ما سازمان

ما است. بدون توجه به اينکه تا چه حد برايش زمان و امکانات صرف کردهايم و به او

پرداختهايم، هنگام ترك سازمان و يا محل خدمت، ما را تنها ميگذارد. همسر سوم ما،

موقعيت ما است که بعد از ما به ديگران انتقال مي يابد. همسر دوم ما، همكاران

هستند. فرقي نميکند چقدر با هم بوده ايم، بيشترين کاري که ميتوانند انجام دهند

اين است که ما را تا محل بعدي همراهي کنند. همسر اول ما عملكرد ما است .

اغلب به دنبال ثروت ، قدرت و خوشي از آن غفلت مينماييم. در صورتيکه تنها کسي

است که همه جا همراهمان است .

همين حالا احيائش کنيد، بهبود سازيد و مراقبتش كنيد.

حضرت عبدالله بن جعفر الطيار (ره) يک روز از نخلستاني عبور مي کرد. غلامي را ديد در سايه نخلي نشسته و در پيش روي او سگ مفلوکي زانو زده است.

غلام از توبره خود قرص ناني بيرون آورده و پيش سگ انداخت. سگ آن را خورد و غلام گرده ديگري برآورد و باز به سگ داد که آن را نيز خورد. باز براي سومين بار غلام مذکور آخرين قرص ناني را که در توبره داشت پيش سگ انداخت.

عبدالله پيش رفت و از غلام پرسيد: جيره روزانه تو چند قرص نان است؟

گفت: سه قرص نان! عبدالله گفت: سه قرص نان که داشتي براي اين حيوان دادي پس خود تو چطور روزگار مي گذراني؟

گفت: اين حيوان از راه دور آمده بود و من احساس کردم که گرسنه است. شرط انصاف نبود که او را محروم از نزد خود برانم. امشب گرسنه به سر خواهم برد و اگر فردا زنده باشم روزي هم براي من خواهد رسيد.

عبدالله متعجب شد و بر جوانمردي آن غلام آفرين گفت.

نزد صاحب نخلستان رفت ، نخلستان را از او خريداري نمود و غلام را نيز خريده و آزاد ساخت سپس نخلستان را به وي بخشيد.

در روزگار قديم زن و شوهري بودند كه يكديگر را بسيار دوست داشتند.زن وقتي جوان بود مرد.شوهرش او را براي خاكسپاري به ساحل رودخانه كا ئو بين برد و در آنجا بودا را ديد و براي زنده شدن زنش از او كمك خواست.بودا به او گفت :سه قطره از خونت را به او بخوران مرد اينكار را كرد و زن عمر دوباره يافت.بعدها بازرگاني دلباخته زن شد و او را فريفت و با خود برد.شوهر دوباره نزد بودا رفت.بودا به او گفت:سه قطره خونت را از او پس بگير.مرد نزد زنش رفت و زن انگشت خود را دريد و سه قطره خون را پس داد و به پشه خاكي تبديل شد.از آن پس پشه خاكي خون همه را مي مكد تا دوباره انسان شود ولي بخاطر جثه كوچكش نميتواند سه قطره خون را در بدنش جاي دهد

خورشيد پدر ستارگان و ماه مادرشان بود.ستارگان (فرزندان)از گرما در عذاب بودند و ديگران را اذيت مي كردند.
روزي ماه به خورشيد گفت:آنها را در توبره اي بيا ندازيم و در آب رها كنيم.وقتي خورشيد قبول كرد ماه آنها را به آسمان فرستاد و شن هاي سفيدي در آب ريخت كه همه به ماهي تبديل شدند. وقتي خورشيد اين بچه ها را از آب مي گرفت مي مردندو او بسيار غمگين مي شد.
به اين دليل از ماه بسيار رنجيد زيرا گول خورده بود.از آن پس وقتي ماه مي آيد خورشيد ميرود و تا كنون روز و شب بدينگونه ادامه يافته است.

روزگاري دختري با پنج برادرش در كنار رود شين زندگي مي كرد.هر روز يك نفر از برادرها به شكار مي رفت و ديگر بر نمي گشت تا روزي كه دختر تنها ماند.او قلوه سنگي بلعيد تا بميردزيرا بسيار غمگين بود اما روز بعد قلوه سنگ در شكمش تكاني خورد و كودكي به دنيا آوردو نام او را ايان هوكشي (بچه سنگ)گذاشت. هوكشي بزودي جواني نيرومند شد و به دنبال برادرهاي مادرش رفت.پنج كيسه بسته در كلبه جادوگري يافت.بعد از كشتن جادوگر همه قلوه سنگها با او حرف زدندو هوكشي ذانست بايد سنگها را داغ كند وروي آنها اب بريزد.وقتي بخار زيادي بلند شد كم كم جنازه ها جان گرفتند و به نيايش پرداختند.آنها مي خواندند: آب آتش سنگ حيات تازه مي بخشد و اين را تونكا شيلا(روح بزرگ پدر)به آنها بخشيده بود.از آن پس اين سه عنصر را مقدس دانستند.

داستان زير را آرت بو خوالد طنز نويس پر آوازه آمريكايي در تاييد اينكه نبايد اخبار ناگوار را به يكباره به شنونده گفت تعريف مي كند :

مرد ثروتمندي مباشر خود را براي سركشي اوضاع فرستاده بود. پس از مراجعه پرسيد :


- جرج از خانه چه خبر؟

- خبر خوشي ندارم قربان سگ شما مرد.

- سگ بيچاره پس او مرد. چه چيز باعث مرگ او شد؟

- پرخوري قربان!

- پرخوري؟مگه چه غذايي به او داديد كه تا اين اندازه دوست داشت؟

- گوشت اسب قربان و همين باعث مرگش شد.

- اين همه گوشت اسب از كجا آورديد؟

- همه اسب هاي پدرتان مردند قربان!

- چه گفتي؟همه آنها مردند؟

- بله قربان . همه آنها از كار زيادي مردند.

براي چه اين قدر كار كردند؟

- براي اينكه آب بياورند قربان!

- گفتي آب آب براي چه؟

- براي اينكه آتش را خاموش كنند قربان!

- كدام آتش را؟

- آه قربان! خانه پدر شما سوخت و خاكستر شد.

- پس خانه پدرم سوخت ! علت آتش سوزي چه بود؟

- فكر مي كنم كه شعله شمع باعث اين كار شد. قربان!

- گفتي شمع؟ كدام شمع؟

- شمع هايي كه براي تشيع جنازه مادرتان استفاده شد قربان!

- مادرم هم مرد؟

- بله قربان .زن بيچاره پس از وقوع آن حادثه سزش را زمين گذاشت و ديگر بلند نشد قربان .!

- كدام حادثه؟

- حادثه مرگ پدرتان قربان!

- پدرم هم مرد؟

- بله قربان. مرد بيچاره همين كه آن خبر را شنيد زندگي را بدرود گفت.

- كدام خبر را؟

- خبر هاي بدي قربان. بانك شما ورشكست شد. اعتبار شما از بين رفت و حالا بيش از يك سنت تو اين دنيا ارزش نداريد .من جسارت كردم قربان خواستم خبر ها را هر چه زودتر به شما اطلاع بدهم قربان !!!

مردي مي‌خواست زنش را طلاق دهد. دوستش علت را جويا شد و او گفت: اين زن از روز اول هميشه مي خواست من را عوض كند. مرا وادار كرد سيگار و مشروب را ترك كنم. لباس بهتر بپوشم، قماربازي نكنم، در سهام سرمايه‌گذاري كنم و حتي مرا عادت داده كه به موسيقي كلاسيك گوش كنم و لذت ببرم! دوستش گفت: اينها كه مي‌گويي كه چيز بدي نيست! مرد گفت: ولي حالا حس مي‌كنم كه ديگر اين زن در شان من نيست

روزي شخصي پيش بهلول بي‌ادبي نمود. بهلول او را ملامت كرد كه چرا شرط ادب به جا نياري؟ او گفت: چه كنم آب و گل مرا چنين سرشته‌اند، گفت: آب و گل تو را نيكو سرشته‌اند، اما لگد كم خورده است! (تنبيه و تربيت نشده‌اي)

آورده اند که سید ابوالحسن اصفهانی، مرجع بزرگ شیعیان در نجف از وضع بد اقتصادی طلبه ها مطلع شد. برای کمک خرج آنان گفته بود هر طلبه ای وقتی دارای فرزند میشود نامه ای بنویسد و پولی دریافت کند. یک طلبه ی افغانی خبر تولد فرزندش را داد و پولی گرفت. دو ماه بعد به گمان آنکه سید حافظه ی درستی ندارد دوباره هم نامه نوشت و خبر تولد فرزند جدیدی را داد و تقاضای پول کرد. سید پول را داد و کنار نامه اش نوشت: قدر همسری که هر دو ماه یک بار می زاید را بدان!

نظامی در مدح قزل ارسلان گفته بود:
به دریا چون زند تیغ بلا رک به ماهی گاو گوید کیف حالک؟
شخصی ایراد کرد که به سبب ترکیب، حالک مرفوع می باید نه مفتوح. نظامی گفت: معذور دارید که گاو نحو نمی داند!