مشاعره

نقل قول:

---

نوشته شده توسط bithiah

فکر می کنم این شعر هست الا ای پیر فرزانه ، مکن عیبم ز پیمانه.............

من شمع رسوا نيستم تا گريه در محفل كنم--------------------اول كنم انديشه اي تا برگزينم پيشه اي (رهی معیری)

---

نه دوست عزيز من اين شعر رو به همين صورت در چند نسخه ديده ام

سلام
می خواستم از وسط این شعر بگم که اولش ل باشه ولی حیفم اومد..........ببخشید

حرفهای ما هنوز ناتمام
تا نگاه می کنی وقته رفتن است
باز هم همان حکایت همیشگی
پیش از ان که با خبر شوی
لحظه ی عظیمت تو ناگزیر میشود
ای(ay)
ای(ey) دریغ و حسرت همیشگی
ناگهان چقدر زود دیر میشود
...................

در ميخانه ببستند خدايا مپسند ...... كه در خانه تزوير و ريا بگشايند
(حافظ)

درضميرت اگر اين گل ندميده ست هنوز
عطر جان پرور عشق
گر به صحراي نهادت نوزيده ست هنوز
دانه ها را بايد از نو کاشت
اب و نسيمش را از مايه ي جان
خرج مي بايد کرد.............

در من انگار کسی در پی انکار من است.......یک نفر مثل خودم تشنه ی دیدار من است

تهران شب از تو دور است تهران هميشه نور است
تهران و كوچه هايش ياد آور غرور است!!!!!!!!!!!!
(معاصر بيده!!!!!!!!!!!!!!)

من از اين بيت خيلي خوشم مياد با اين كه اولش "ت" نيست مي نويسم (ببخشيد خلاصه)
مرا مي بيني و هر دم زيادت مي كني دردم
تو را مي بينم و ميلم زيادت مي شود هر دم

اين هم يه شعر كه اولش "ت" باشه:
تا مرا عشق تو تعليم سخن كرد
خلق را در زبان مدح تو تحسين نبود

من اخر شعر اولت رو حساب مي كنم:

من آن نيم كه حلال و حرام نشناسم ......... شراب با تو حلال است و آب بي تو حرام


....

من امشب تا سحر بيدار خواهم ماند// وبال خواب را ازگردن خود باز خواهم كرد
به او گويم برو امشب نمي خوابم// وچشمان را به بیداری خود دمساز خواهم کرد

از محمد جاوید عزیز

دست طمع چو پيش كسي ميكني دراز
پل بسته اي كه بگذري از ابروي خويش
...