زنان و پدیده مزاحمتهای خیابانی
زن در حالی که فشار یک روز کاری 12 ساعته
همه انرژی اش را گرفته بود ، مضطرب و
نگران از تنهایی فرزند 5 ساله اش در خانه
کنار خیابان منتظر تاکسی ایستاده بود .
تاریکی شب امکان تشخیص خودروهای مسافر
بر از دیگر اتومبیلهارا از او سلب می کرد
. هر لحظه ماشینی مدل بالا جلوی پایش ترمز
و او را به داخل اتومبیل دعوت می کرد و زن
درمانده و دل آشوب نمی دانست چگونه از شر
مزاحمتهای آنان - که فقط نام مردی را یدک
می کشند - خلاصی یابد ....
بر اساس تحقیقات صورت گرفته هر زن یا
دختری در جوامع شهری به میزان مسافتی که
طی می کند یا مدت زمان حضورش در سطح
خیابان ها بین یک تا 20 بار به لحاظ مزاحمت
های کلامی و فیزیکی که اغلب به صورت "متلک
و کلمات ناپسند" است از سوی برخی مردان
مورد آزار و اذیت قرار می گیرند.
بر این اساس زنان و دختران باید هر روزه
پدیده زشت و ناپسندی تحت عنوان" مزاحمت
خیابانی" که هیچ تناسبی با اخلاق و فرهنگ
مذهبی ایرانیان ندارد را به ناچار تحمل
کنند ، به طوریکه امروزه دیگر هیچ زن و
دختر جوان یا مسن از این عمل ناپسند که
روزی در حد یک عمل نابهنجار اجتماعی تلقی
می شد و امروز بسیار فراگیر شده و به یک
رفتار اجتماعی بدل شده در امان نیست و در
طول روز باید انواع و اقسام فحاشی ها،
کلمات رکیک ، مزاحمت ها ، بوق زدن ها ،
چراغ زدن ها ، ترمز کردن ها ، تنه زدن ها و
غیره و غیره را تحمل کرده و به اندازه
فرهنگ تاریخی مان همچنان در برابر
تجاوزگری ها ی مردان جامعه سرفرود آورده
و دم بر نیاورد .
براستی چرا این پدیده در جامعه تا این حد
گستردگی و رشد یافته؟ چرا مجریان قانون
برخورد مناسب و قاطعی با این افراد نمی
کنند و یا اینکه آیا اصلا برخورد قهری با
این پدیده زشت ممکن است؟ و ....
اینها پرسشهایی است که در گفتگو با دکتر
سید حسن حسینی جامعه شناس، آسیب شناس
اجتماعی و استاد دانشگاههای تهران و
سوربن فرانسه می خواهیم به پاسخ آن برسیم
و در کل گریزی به ریشه های اجتماعی و
روانی این رفتار اجتماعی ناپسند برخی از
مردان داشته باشیم.
دکتر حسینی با اشاره به اینکه بنابر اصول
قانون مجازات اسلامی هر گونه توهین و عدم
رعایت اخلاق اجتماعی در سطح جامعه جرم
محسوب می شود ، با استناد به تحقیقات
صورت گرفته در خصوص مزاحمت های کلامی و
فیزیکی مردان برای زنان و دختران می گوید
: مزاحمت های خیابانی در قالب گفتن حرف ها
و کلمات رکیک، تنه زدن، مزه پراندن و
غیره بیشتر یک مساله اجتماعی جامعه شهری
ایران است و هر چه از شهر های بزرگ به طرف
جوامع کوچکتر و روستایی حرکت می کنیم به
دلیل وجود کنترل های اجتماعی قوی تراین
پدیده زشت را کمتر شاهد هستیم.
استاد دانشگاه سوربن فرانسه همچنین
تصریح می کند : این پدیده از چنان گستردگی
درشهرهای کشور برخوردار شده که دیگر
متلک گویان و شنوندگان آن- که در اغلب
موارد زنان هستند- آنرا یک امر طبیعی
دانسته و به نوعی بسیاری از زنان و
دختران جامعه در برابر یکی از زشت ترین
رفتار های اجتماعی زندگی شهر نشینی هیچ
عکس العملی از خود نشان نمی دهند.
وی با بیان اینکه جایگزینی اهرم های
قانونی به جای کنترل های اجتماعی در
شهرها احساس زشتی این کار را در نگاه
مردان مزاحم از بین برده است، اظهارمی
دارد: در جامعه ای که مردان برای دفاع از
ناموس و خانواده خود مرتکب قتل نفس و زدو
خورد می شوند متاسفانه شاهد پدیده
متناقصی چون مزاحمت کلامی و فیزیکی در
طول روز و در سطح وسیع برای زنان هستیم.
دکترحسینی با بیان اینکه افراد متلک گو و
مزاحم از زشتی این عمل آگاه نیستند ، می
افزاید : این تناقص فرهنگی باید از طریق
آموزش فرهنگی و گفتگو بر طرف شود.
وی با تاکید بر اینکه بنابر نتایج
تحقیقات، در بین گویندگان و شنوندگان
مزاحمت های کلامی و غیرکلامی تمام
گروهای سنی و افراد متاهل وجود دارند،
اظهار می دارد : مردان مزاحم و مرتکبین به
این عمل ناپسند به هرنوع "تیپ اجتماعی" از
نظر پوشش و سن تجاوز می کنند و بدتر از آن
این است که در مواردی حتی افرادی با
اماکن ثابت مانند کارگر یا کسبه محل نیز
علی رغم مشخص بودن محل حضورشان با احساس
امنیت بالا دست به این عمل می زنند.
این آسیب شناس اجتماعی درخصوص علت
خاموشی رفتاری زنان و دختران جامعه در
برابر مزاحمین خیابانی گفت: بنابر
تحقیقات انجام شده به علت تعداد بالای
دفعات مزاحمت - بین یک تا 20 دفعه در روز-
زنان و دختران مورد آزار قرار گرفته باید
در روز وقت زیادی را برای برخورد با
مزاحمین صرف کنند و در بسیاری از موارد
نیز به علت نداشتن مدافع یا دفاع غیر
منصفانه مردها از مردان مزاحم و متجاهر
راه به روی زنان مورد تجاوز قرار گرفته
برای دفاع از خودشان بسته می شود.
به گفته وی در بسیاری از موارد مشاهده می
شود که برخی مردان با بیان جملاتی مانند
"خانم مگر چه شده" ،"برو خانم سرو وضع تو
درست کن" و غیره از مردان مزاحم دفاع کاذب
می کنند.
دکتر حسینی همچنین با بیان اینکه
گستردگی این پدیده قدرت هر گونه کنترل
قانونی را سلب کرده، می افزاید: با توجه
به تبدیل این عمل از یک عمل انحرافی به
عملی هنجاری و تعداد زباد مزاحمان
خیابانی، نیروی انتظامی و سیستم قضایی
حتی با بسیج تمام امکانات خود نیز قادر
به شناسایی و برخورد لازم با مزاحمان
خیابانی نیست، لذا بهترین روش کار
فرهنگی و بازسازی فکری جامعه بویژه
جامعه شهری است.
وی در تشریح علل شیوع این پدیده درکشور
به نازل شمردن مقام زن در جامعه مردسالار
مان اشاره و خاطرنشان کرد: متاسفانه زن
در تربیت فرهنگی ما برای مردان افراد
توسری خور و حقیری هستند لذا تا زمانی که
زن در جامعه ایرانی محدود، تحقیر شده و
مطرود است شاهد اینگونه تجاوزها به حقوق
زنان جامعه هستیم.
این استاد دانشگاه تهران تصریح می کند:
در کشور ما این پدیده یک بیماری اجتماعی
است، زیرا افراد جامعه فقط محیط
خانوادگی خود را محور اجتماعی شان تلقی
کرده، لذا دیگر هم محلی، همشهری ، همسایه
و غیره برای او اهمیتی ندارد که نماد
آنرا می توانیم در قرار دادن زباله در
سرکوچه، نوع رانندگی و عبور از خیابان،
مزاحمت ها، رابطه بازی های اداری و غیره
به وضوح مشاهده کنیم.
وی می افزاید: نتایج تحقیقات حاکی است که
افرادی که در خانواده هایی با تربیت
قرآنی و دینی یا تربیت به شیوه امروزی
جامعه پرورش یافتند اصلا یا بسیار کمتر
برای زنان و دختران جامعه مزاحمت ایجاد
می کنند.
دکتر حسینی اضافه می کند: برای کاهش این
معضل باید تفکر دینی و مفهوم انسان بودن
و احترام به انسان دیگر را بیشتردر فضای
جامعه گسترش داد، زیر ارزش احترام به زن
وقتی است که یک فرد به زن ، مادرو خواهر
دیگران نیز احترام بگذارد.
وی در خاتمه بهترین راه برای تزریق آموزش
های فرهنگی و اخلاقی به جامعه را بهره
گیری از امکانات صداو سیما، آموزش و
پرورش و دانشگاهها برشمرد و تصریح کرد:
آموزش و پرورش بعنوان دوره مهم اجتماعی
شدن افراد جامعه در دوران دبستان و
راهنمایی و سپس دبیرستان نقش زیادی می
تواند در کاهش این معضل داشته باشد.
دختران و زنان منفعل ، مردان مزاحم گستاخ
تر، علت چیست؟ قانون چه می گوید؟
تحقیقات نشان می دهد که زنان و دختران
سنین 18 تا 30 سال بیشترین مزاحمت های
خیابانی کلامی و غیر کلامی را از سوی
مردان مزاحم می بینند و بر پایه همین
تحقیقات بسیاری از این افراد به دلیل
تعدد دفعات ، حفظ آبروو کرامت خویش و
غیره از پیگیری یاطرح شکایت علیه
مزاحمین خودداری کرده و سعی می کنند با
تحمل فشارهای روحی روانی زیاد این مسئله
را در قعر دل خود نگه داشته و یا اینکه
نشنیده و ندیده می گیرند به راستی با
توجه به این اوضاع و اوصاف قانون در مورد
اینگونه جرایم چه می گوید؟ آیا اگر خود
افراد تحت آزار مسئله را پیگیری نکردند
حافظان قانون و متولیان تامین امنیت
شهروندان هیچ گونه مسئولیتی در قبال
دختران و زنان جامعه ندارند ؟ و...
نعمت احمدی حقوقدان و وکیل دادگستری در
این باره به خبرنگار اجتماعی خبرگزاری
مهر می گوید: علاوه بر اینکه در قانون
مجازات اسلامی برای مزاحمت ها و سلب
آسایش افراد مجازاتی تعیین شده است
قانون خاصی تحت عنوان ایجاد مزاحمت برای
بانوان نیز داریم که ضابطین و محاکم
قضایی با استناد به آن می توانند به
برخورد با مزاحمین خیابانی بپردازند.
وی با تاکید بر اینکه خلا قانونی در
زمینه برخورد با مزاحمین خیابانی وجود
ندارد تصریح می کند: مشکل اصلی نحوه
پیاده کردن و اجرای قانون و یا به نوعی کم
کاری مجریان آن در برخورد با مردان مزاحم
است.
به گفته این حقوقدان امروزه در خیابان
های شهر مزاحمت ها برای زنان علنی شده و
خودرو جلوی پای دختران و زنان ترمز می
زنند و جوان ها با انواع روش ها علی رغم
حضور ماموران پلیس مزاحمت های کلامی و
غیر کلامی برای زنان جامعه ایجاد می
کنند.
وی در پاسخ به این سئوال که "چرا علی رغم
وجود قوانین لازم زنان و دختران جامعه
طرح شکایت علیه مردان مزاحم نمی کنند" می
گوید: فراوانی این نوع مزاحمت ها، وقت
گیر بودن پیگیری ها و زشت بودن این پدیده
و به نوعی تر س از برچسب های جامعه موجب
شده که دختران و زنان از طرح این مسائل
خود داری کنند.
به اعتقاد این وکیل پایه یک دادگستری یکی
دیگر از دلا یل عدم پیگیری مزاحمت ها از
سوی زنان مشکل اثبات جرم و نگهداری فاعل
در محل وقوع جرم است، یعنی دختری که در
خیابان برای وی ایجاد مزاحمت می شود از
نیروی بازدارنده و حمایت کافی برای
نگهداری مجرم در محل و پیگری موضوع
برخوردار نیست.
این استاد دانشگاه ادامه می دهد: در
قوانین کشور نوعی از جرایم به نام جرایم
شهودی وجود دارد که مزاحمت های کلامی و
غیرکلامی مردان برای زنان و دختران نوعی
از آن است، در این نوع جرایم ضابطان
قضایی می توانند در صورت مشاهده جرمی به
طور مستقیم وارد عمل شوند.
وی در خاتمه می افزاید: با توجه به
محدودیت هایی که برای زنان و دختران
جامعه در پیگیری یا برخورد با پدیده زشت
مزاحمت خیابانی وجود دارد ، متاسفانه هر
روزه زنان جامعه در مقابل این پدیده
منفعل تر و مردان مزاحم گستاخ تر می شوند
خیلی جالبه حتما بخونید
به نظر شما اگر زنهای ایرانی به امنیت مالی دست پیدا کنند چند خانواده متلاشی میشه ؟
سلام دوستان بیشتر بحثهای شما را خواندم .
به نظرم رسید در مورد استقلال مالی با هم تبادل نظر کنیم .به نظر شما چند خانواده متلاشی میشه؟خیلی از خانمها تحت سلطه هستند واز نظر مالی خیلی رنج میبرند وهمسر آنها با دردست گرفتن تمام اموال زنها را به گوشه ای از خانه تبعید کرده اند از زبان خیلی از آنها شنیدم که اگر از لحاظ مالی مشکلی نداشته باشند یک دقیقه هم توی خونه شوهر نمی مانند به نظر شما این درسته ؟
نقش زنان جهان در مسیر توسعه كشورها
زنان در سراسر جهان نقش بسیار مهم و تعیین كننده ای را در اداره امور خانواده و جامعه دارند و برای تسریع روند تغییر و تحقق هدفهای توسعه پایدار، می توانند مسوولیت بسیار جدی ومهمی را برعهده گیرند. به عنوان مثال در بسیاری از نواحی كشورهای در حال توسعه و رشد زنان به اداره امور كشاورزی، آب، جنگل داری و منابع انرژی می پردازند.
زنان چه به عنوان یك مادر و چه در زندگی اجتماعی به خاطر ویژگیهای روحی و عاطفی بخصوص خشونت گریزی خود می توانند بصورت یك حامی و نگهبان جامعه و در نتیجه حافظ توسعه پایدار نقشی ارزنده ایفاء كنند.
زنان اول باید به تاثیر و اهمیت و ارزشی كه دارند آگاه شوند و بعد بكوشند برای به عهده گرفتن مدیریت؛ مصرف جوامع را عملا"خود اداره كنند. اگر زنان بتواند در موقع لزوم به تغییر در شیوه زندگی و در الگوی مصرف فعلی مجاب شوند؛ به عنوان اساسی ترین عامل ایجاد تغییر در نهاد خانواده، محیط كار و جامعه پیشقدم خواهند شد.
زنان می توانند هنجارهای رفتاری مشخص و تعیین كننده ای را در زمینه های مختلف بپذیرند و آنها را اجرا كنند و ترویج دهند.
اما زنان برای نگهداری و انجام فعالیتها و نقشهایی که عهده دار آنها هستند به یك محیط سالم نیازمندند. زنان همیشه اولین كسانی بودند كه بار مسوولیت را به دوش گرفته و فعالیتهای مربوط به خود را افزایش می دهند.
یكی از نمونه های همكاری و اتحاد زنان جنبش چیپكو در هندوستان است كه با گروه كوچكی از زنان آغاز شد كه با همكاری یكدیگر از قطع درختان ناحیه محل زندگی شان جلوگیری كردند وبا مقاومت جدی مخالفان رو به رو شدند ولی بعدها قوانین و اصولی كه به وسیله این گروه ارائه شد هزاران طرفدار ملی خود جوش برای محافظت از جنگلها پیدا كرد.
درك زنان بعنوان زیر ساخت اجتماعی برای تشكیل اجتماعات و حضور گسترده آنان در جهت دهی توسط اجتماع، بستری هماهنگ را برای استواری منابع جامعه براساس واقعیت های دست یافتنی فراهم كرده است. هنگامی كه جامعه با هدایت مجموعه نیروهای پرتوان خود گام های فراگیر توسعه را طی می كند، زنان ضمن سازماندهی نیمی از جمعیت قادر هستند توان بالقوه نیمه دیگر را به كار اندازند و آنها را نیز برای مسیر توسعه كشور حمایت كنند.
همیشه نقش دو گانه زنان درخانواده و اجتماع این فرصت را چشمگیرتر ساخته است. زن با بهره مندی از خصایل، استعدادها وروح لطیف انسان گرایی در پی ایجاد آرامش برای هر دو محیط است. پس توسعه كشورهای در حال رشد برای زنان نقشی دو سویه بهمراه دارد و در این میان نقش زنان در اجتماع كنونی پررنگتر و استعدادهایشان بارورتر می شود.
بی گمان نقش زنان در مشاركت مفهومی فراتر از حضور دارد چرا كه نسلها در دامان آنان پرورش می یابند. زنان علیرغم نقش محوری كه در تمامی عرصه های سازندگی دارند در كلیه جواعم اعم از كشورهای پیشرفته صنعتی در حال توسعه و یا توسعه نیافته در بین فقرا فقیرترین قشر جامعه شناسایی و معرفی شده اند.
باید در این میان توجه داشت که بررسی مسایل زنان به معنی جداسازی و تفكیك امور زنان از مردان نیست بلكه شناسایی موانع محرومیت جامعه از مشاركت فعالانه آنهاست.
مبارزه فعالان زن با مردان متلک پران
در اواخر بهار و اوایل تابستان که هوا رو به گرم شدن می رود، مردان بیشتری در خیابان ها حضور پیدا می کنند و متلک گفتن نیز رواج بیشتری می گیرد. سازمان های مدافع حقوق زنان نیز در مقابل ،تاکتیک های ویژه ای برای این فصل دارند.گروهی از فعالان زن جوان که از متلک های وقت و بی وقت مردان خسته شده بودند و احساس می کردند به خاطر متلک های بعضی مردان، حق امنیت اجتماعی آنان سلب شده است با ابتکار جالبی دست به مقابله زده اند. اسلحه آن ها جدید است: تلفن دوربین دار، وبلاگ، مقاومت آنلاین و انجمن های گفتگوی اینترنتی.
به گزارش خبرگزاری WomensNews از نیویورک، گروهی از زنان تصویر مزاحمان خیابانی را با تلفن می گیرند و و در انجمن آنلاینی به نام Holla Back ارسال می کنند. این سایت در اوایل کار حدود ۱۰۰۰ بازدید کننده در روز داشت و از سراسر جهان زنانی که با مزاحمت های خیابانی مواجه بودند برای آن عکس می فرستادند. مرکز اصلی این سایت در شهر نیویورک بود ولی در هفته های گذشته شعبه اروپایی آن افتتاح شد و کشورهای انگلیس و سوییس و آلمان اولین کشورهایی بودند که شاخه های خود را در آن افتتاح کردند و پیش بینی می شود که به زودی کشورهای دیگر هم به این حرکت بپیوندند.
جدیدترین تلاش برای ایمن کردن خیابان ها مجموعه سایت های Holla Back و شعبه نیویورکی آن جدیدترین تلاش برای ایمن کردن خیابان ها برای زنان هستند. در نیویورک این برنامه همچنین شامل فعالیت های گروه «اتحاد علیه مزاحمت خیابانی» می شود که یکی از شاخه های آن گروهی هستند که در طول شب خدمات تاکسی های ایمن برای زنان را فراهم می کنند.
مگی هادلیت که در ۱۹۹۸ فیلمی مستند به نام «منطقه جنگی» درباره آزارهای خیابانی علیه زنان ساخته است می گوید این اقدام یک کار حداقلی است و نه کاری طولانی مدت. ولی به هرحال از آنجایی که مزاحمت های خیابانی برای زنانی که نگران جرایمی همچون تجاوز علیه خود هستند یک عامل استرس زای شدید است، این گونه حرکت ها می توانند مفید باشند.
این روزها وبلاگ ها و همراه شدن آن ها با دوربین های دیجیتال و کوچک روی موبایل ها و اینترنت، جنبش را با شتاب بسیاری مواجه کرده است.
موسس Holla Back (خانم می) که با ۱۰۰ عکس این سایت را شروع کرده است می گوید «حتی یک سال قبل هم اجرای همچین پروژه ای غیر ممکن بود». او معتقد است که وبلاگ یک ابزار قدرت مند برای اطلاع رسانی است، «وبلاگ به ما اجازه می دهد جامعه ای جهانی و ماورای شبکه اجتماعی موجود بسازیم».
●تجربه هند
در هند، جنبش توانسته به خوبی توجه جامعه را نسبت به این مشکل جلب کند. سایت Blank Noise که توسط سه زن هندی از سه شهر مختلف اداره می شود خوانندگان را به مشارکت تشویق می کند. مشارکت کنندگان سایت می توانند درباره Eve Teasing (معادل هندی متلک گفتن) برای سایت مطلب بنویسند و از طریق این سایت با دیگر فعالان و معترضان به مزاحمت های خیابانی هماهنگ شوند و دیدار کنند. این وبلاگ همچنین پروژه های متنوعی نیز اجرا می کند. در یکی از پروژه ها به نام «آیا ما خواسته ایم؟» از کسانی که مورد مزاحمت های خیابانی قرار گرفته اند درخواست می شود فهرست لباس هایی که در موقع ایجاد مزاحمت به تن داشته اند را برای سایت ارسال کنند. این فهرست در حال حاضر مجموعه ای است از همه نوع لباس، از پیراهن های فلانل دگمه ای گرفته تا جین و تی شرت و پیراهن های بسیار بلند. هدف این پروژه مبارزه با این باور رایج و اشتباه است که زنان به خاطر پوشیدن لباس های باز مورد مزاحمت های خیابانی قرار می گیرند.
●شروع فصل گرما و بازار داغ متلک پرانی
اما با شروع فصل تابستان که بازار متلک پرانی مردان گرمتر می شود ، فعالان حقوق زنان در نیویورک ،کنفرانسی در این مورد برگزار خواهند کنند که طی آن در طول ۲۴ ساعت متوالی، افراد مورد آزار خیابانی قرار گرفته، نظرات خود در این باره را خواهند گفت. سازمان تاکسی رانی ویژه زنان Right Rider هم می خواهد سرویس های خود که در طول زمستان به دلیل کمبود داوطلب تعطیل شده بود را دوباره دایر کند.
سایت Holla back نیز برای گسترش اندیشه خود و آگاه کردن هر چه بیشتر جامعه نسبت به این موضوع، داوطلبان خود را به کافی شاپ ها و بارها خواهد فرستاد تا به شکل غیر رسمی با زنان صحبت کنند و آنان را نسبت به این جریان و وجود سایتی برای مقابله آگاه کنند. این گروه همچنین چند پانل و بحث گروهی نیز در این باره برگزار خواهد کرد. مای، موسس سایت می گوید : «هدف ایجاد یک کاتالوگ یا بانک اطلاعاتی آزارهای خیابانی نیست بلکه می خواهیم آگاهی زنان را بیشتر کنیم و از طریق جلب توجه جامعه، با مساله مقابله کنیم». با اینکه ماری همواره زنان را تشویق می کند تا از متلک گویان و مزاحمان عکس بگیرند ولی به آن ها تذکر می دهند که در هوای تاریک یا وقتی تنها هستند، از این کار اجتناب کنند.
تفاوتهاي روانشناسي مردان و زنان
1- مردان موقعيتها و اوضاع را بطور كلي درك ميكنند و تفكر كلي و جـامع دارند در حالي كه زنان موضعي مي انديشند و بروي جزئيات و نكات ظريف تمركز مي كنند.
2- مردان سازنده و خلاق مي باشند. آنـهـا ريسك پذيـر بـوده و بـدنبال تجربه هاي جديد مي باشند در حالي كه زنان با ارزشترين اطلاعات را برگزيده و آن را به نسل بـعد انتقال مي دهند.
3- مردان در تفكرات و اعمالشان استقلال دارند در حالي كه زنـان تـمـايل دارند از عقايد پيشنهادي ديگران پيروي كنند.
4- ارزيابي زنان از خودشان در سطح پايينتري از مردان مي بـاشد. زنـان تـمايل دارند از خودشان انتقاد كنند در حالي كه مردان بيشتر از عملكرد خودشان رضايت دارند.
5- مردان و زنان داراي معيارهاي متفاتي براي رضايتمندي در زندگي مي باشند. مردان براي شغل مناسب و موفقيت در كارها و زنان به خانواده و فرزندان ارزش قائل ميباشند.
6- مردان نياز مبرمي دارند تـا بـه اهـدافشـان جـامـه عـمـل بـپـوشانـند اما زنان رابطه با ديگران را در درجه نخست اهميت قرار مي دهند.
7- مردان دو برابر زنان بيمار مي شوند البته زنان نيـز بـيشتر بـه سـلامتـي خود اهميت ميدهند.
8- زنان درد و كار يكنواخت را بهتر از مردان تحمل مي كنند.
9- بر خلاف تصور عام مردان بيـشتر از زنـان حـرف زده و بيشـتر سـخنــان ديگران را قطع ميكنند.
10- مردان و زنان داراي حس حسادت يكسان بوده اما مردان بهتر ميتـوانند اين حس را پنهان سازند.
