◄◄ چـــــــشـــــــــم ، بیماری ها و درمان ►►

سلام
من رفتم پیش چشم پزشک چشمم رو معاینه کرد خدا رو شکر ضعیف نبود .فقط گفت اگه از کامپیوتر زیاد استفاده می کنی از عینک anti reflex استفاده کن.حالا می خوام بدونم این anti reflex چقدر تاثیر دراه؟

فلوتر یا مگس پران-مشکل خاصی ایجاد نمیکند و درمان خاصی هم ندارد.

گروهي از پژوهشگران آلماني با موفقيت توانستند يک شبکيه مصنوعي را براي بازگرداندن بينايي بيماراني که از رنگدانه اي شدن شبکيه چشم رنج مي بردند آزمايش کنند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دانشمندان دانشگاه توبينگن آلمان موفق شدند در يک آزمايش باليني ، سه بيمار نابينا را با پيوند يک شبکيه مصنوعي درمان کنند. اين سه بيمار پس از پيوند اين دستگاه موفق شدند محيط پيرامون خود را به صورت سايه هاي قابل تشخيص ببينند.
بيماري RP يا رنگدانه اي شدن شبکيه چشم يک بيماري ژنتيکي است که به تدريج موجب کاهش ديد شبانه شده و با گسترش بيماري منجر به نابينايي کامل بيمار مي شود.
تاکنون هيچ دارويي براي درمان وجود ندارد و تنها براي آهسته کردن فرايند بيماري، ويتامين A تجويز مي شود.
اين محققان نوعي شبکيه مصنوعي را ايجاد کردند که در واقع يک تراشه سه ميليمتر مربعي به قطر تنها يک دهم ميليمتر است.
اين تراشه محتوي هزار و 500 گيرنده نوري است که مي توانند عملکردهاي گيرنده هاي استوانه اي و گيرنده هاي ميله اي يک شبکيه طبيعي را تقليد کنند.
در مجموع 11 بيمار اين تراشه را در يک آزمايش باليني که در سال 2005 طرح آزمايشي آن آغاز شد دريافت کردند، اما اين محققان پس از آنکه 8 بيمار اول تحت اين درمان قرار گرفتند در تلاش براي بهبود نتيجه آزمايش، جاي تراشه را در شبکيه چشم تغيير دادند.
اين تراشه در چشم بيمار کاشته مي شود و همانند يک شبکيه عمل مي کند. بيماراني که اين دستگاه را دريافت کرده اند قادرند اجسام را تشخيص دهند و شکل آنها را شناسايي کنند و حتي حروف بسيار بسيار درشت را بخوانند.
اين محققان پس از کسب اين نتايج رضايتبخش اوليه قصد دارند ظرف سه سال آينده آزمايشات باليني پيشرفته تري را بر روي 50 داوطلب انجام دهند.

بيماري هاي چشمي
كراتوكونوس بيماري پيشرونده اي است كه معمولا در سنين نوجواني يا اوايل دهه 20 زندگي بروز مي كند. در اين بيماري قرنيه نازك شده و شكل آن تغيير مي كند. قرنيه به طور طبيعي شكلي گرد يا كروي دارد ولي در كراتوكونوس قرنيه برآمده و مخروطي شكل مي شود. اين مسئله بر روي انكسار نور هنگام ورود به چشم تأثير گذاشته و سبب كاهش وضوح بينايي مي شود. كراتوكونوس ممكن است در يك يا هر دو چشم رخ دهد ولي در90% موارد در هر دو چشم ديده مي شود.
علائم و نشانه هاي كراتوكونوس:
تشخيص كراتوكونوس ممكن است به دليل بروز و پيشرفت آهسته آن مشكل باشد. اين بيماري ممكن است با نزديك بيني و آستيگماتيسم همراه باشد در نتيجه ممكن است موجب عدم وضوح و تاري ديد شود. بيمار همچنين ممكن است دچار هاله بيني و حساسيت به نور باشد. بيماران معمولا" در هر بار مراجعه به چشم پزشك نسخه شان تغيير مي كند.
علل كراتوكونوس:
علت كراتوكونوس مشخص نيست. اين بيماري ممكن است ژنتيكي باشد زيرا بيماران متعددي در يك خانواده ديده مي شوند.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

علت چيست؟
افتادگي پلك مي تواند مادر زادي باشد ويا در اثر سالخوردگي و كهولت، حادثه ويا بعد از جراحي آب مرواريد و يا ساير جراحي هاي چشمي روي دهد اين عارضه همچنين مي تواند در اثر مشكلاتي كه براي عضله بالا برنده پلك فوقاني روي مي دهد نيز بوجود آيد گاهي وقت ها آناتومي صورت فرد مي تواند باعث ايجاد مشكلاتي براي عضله بالا برنده پلك فوقاني گردد يك تومور چشم، اختلالات نرولوژيك و يا بيماري هاي عمومي مانند ديابت مي تواند باعث افتادگي پلك گردد.
درمان:
جراحي معمولا بهترين درمان افتادگي پلك است جراح عضلات بالا برنده پلك فوفاني را تقويت مي كند و ظاهر فرد بهتر كرده و امكان ديد بهتر را فراهم مي نمايد در مواردي كه عضله بالا برنده دچار ضعف شديد باشد جراح پلك را از زير به ابرو اتصال مي دهد تا فرد بتواند از نيروي عضلات پيشاني براي بالا كشيدن پلك استفاده كند بعد از جراحي ممكن است پلك ها متقارن نباشند و بندرت ممكن است حركت پلك ها نيز از بين برود بچه هايي كه با افتادگي پلك متوسط يا شديد متولد مي شوند نيازمند درمان هستند زيرا براي جلوگيري از بروز آمبليوپي به ديد خوب نياز دارند (آمبليوپي يا تنبلي چشم در اثر عدم استفاده از چشم بدلايل مختلف از جمله عدم ورود نور به چشم به دليل افتادگي پلك در دوره تكامل بينايي كه تا سن هفت سالگي ادامه دارد ايجاد مي گردد) همه بچه هاي گرفتار افتادگي پلك حتي موارد خفيف ان بايد هر سال معاينه گردند تا در صورت بروز هر گونه مشكلي بسرعت درمان گردند.
درمان بعدي بيماري استفاده از لنزهاي سخت داراي قابليت نفوذ گاز (Rigid gas permeable contact lenses) است. اين لنزها قابليت بيشتري براي اصلاح آستيگاتيسم نامنظم ناشي از كراتوكونوس دارند.
قرار گيري مناسب لنز بر روي قرنيه مبتلا به كراتوكونوس كاري ظريف و زمان گير است. به همين دليل مراجعات مكرر براي تنظيم لنز و اصلاح نسخه امري قابل انتظار است. اين فرايند با نازكتر شدن و تغيير شكل بيشتر قرنيه نياز به تكرار داشته و نسخه بيمار بايد مجددا تغيير داده شود.
در صورتي كه قرنيه قادر به تحمل لنز سخت نبوده و يا لنز توانايي اصلاح ديد بيمار را نداشته باشد قدم بعدي پيوند قرنيه [Corneal Transplant or Penetrating Keratoplasty (PK)] است. بيمار ممكن است حتي بعد از پيوند قرنيه براي ديد بهتر به عينك و يا لنز نياز داشته باشد.
در حال حاضر در بيماراني كه قادر به تحمل لنزهاي سخت نيستند و از طرفي انجام پيوند قرنيه بدليل عوارض آن در آنها توصيه نمي شود از روش هاي جديدتري نظير قرار دادن حلقه هاي داخل قرنيه مثل Intacs و Ferrara استفاده مي شود. مطالعه بر روي اين روش در چند سال اخير در جريان بوده و نتايج نشان دهنده بهبود نسبي بيماران است؛ هر چند نشان داده نشده است كه اين روش مانع پيشرفت بيماري شود.
كراتوكونوس و جراحي عيوب انكساري:
انجام هيچكدام از اعمال جراحي اصلاح عيوب انكساري نظير ليزيك (LASIK) و ليزر (PRK) در بيماران مبتلا به كراتوكونوس بدليل نازكي پيشرونده قرنيه امكان پذير نيست.

بیماری های چشمی ( آب مروارید )
آب مروارید از آن بیماری های چشمی است که تقریباً در جامعه شناخته شده است و اکثر مردم آن را می شناسند و می دانند که بیماری است که با فزایش سن ایجاد می شود و افراد کاهش دید پیدا می کنند و به خاطر کاهش دید طبیعتاً دچار مشکلاتی می شوند و چشم حالت سفیدی پیدا می کند که این علت دارد و علت عمده اش هم این است که ما یک بخشی در چشم داریم به نام لنز یا عدسی که دقیقاً در همان قسمت مرکزی قرار گرفته یعنی همان قسمتی که ما به نام مردمک می شناسیم و در پشت مردمک بخشی داریم به نام لنز که کاملاً شفاف است و از پروتئین های مختلفی تشکیل شده است و با فزایش سن اتفاقاتی می افتد و اختلالاتی ایجاد می شود که این پروتئین ها مقداری حالت کدر پیدا می کند و این کدر شدن دو مسئله بصورت عمده ایجاد می کند یکی اینکه دید افراد مختل می شود و در آب مرواریدهایی که پیشرفت کرده باشد دید کاملاً از بین می رود و دوم اینکه آن ظاهر چشم است که شما مردمک را اگر دیده باشید حالت شفافی دارد اما در این ها به خاطر کدر شدن عدسی طبیعتاً تغییر رنگ هم ایجاد می شود .

بیماری های چشمی ( آب مروارید )
آب مروارید از آن بیماری های چشمی است که تقریباً در جامعه شناخته شده است و اکثر مردم آن را می شناسند و می دانند که بیماری است که با فزایش سن ایجاد می شود و افراد کاهش دید پیدا می کنند و به خاطر کاهش دید طبیعتاً دچار مشکلاتی می شوند و چشم حالت سفیدی پیدا می کند که این علت دارد و علت عمده اش هم این است که ما یک بخشی در چشم داریم به نام لنز یا عدسی که دقیقاً در همان قسمت مرکزی قرار گرفته یعنی همان قسمتی که ما به نام مردمک می شناسیم و در پشت مردمک بخشی داریم به نام لنز که کاملاً شفاف است و از پروتئین های مختلفی تشکیل شده است و با فزایش سن اتفاقاتی می افتد و اختلالاتی ایجاد می شود که این پروتئین ها مقداری حالت کدر پیدا می کند و این کدر شدن دو مسئله بصورت عمده ایجاد می کند یکی اینکه دید افراد مختل می شود و در آب مرواریدهایی که پیشرفت کرده باشد دید کاملاً از بین می رود و دوم اینکه آن ظاهر چشم است که شما مردمک را اگر دیده باشید حالت شفافی دارد اما در این ها به خاطر کدر شدن عدسی طبیعتاً تغییر رنگ هم ایجاد می شود .

پس علت این است که پروتئین هایی که در عدسی داریم دچار مشکلاتی می شود و این مشکلات باعث می شود که عدسی کدر شود و دید افراد دچار مشکل شود . باید دقت کنیم که این کاهش دید بدون درد است یعنی ما درد در چشم نداریم . از علائم شایع آب مروارید این است که این کاهش دید بدون هیچ گونه دردی است . به خاطر کاهش دیدی که ایجاد می شود طبیعتاً این ها نور بیشتری برای مطالعه کردن نیاز دارند ، در کارهای روزانه شان معمولاً دچار مشکل می شوند ، نمره عینکشان ممکن است که مرتباً تغییر بکند ، این ها درواقع می تواند یک نشانه ای از آب مروارید باشد که افراد باید روی این مسأله دقیق باشند ، آنهایی که مکرراً و به فواصل کوتاه نمره عینکشان تغییر می کند می تواند درواقع یک نشانه از آب مروارید باشد و باید دقت بیشتری بکنند . این ها عمده علائم بالینی است که ما در آب مروارید می بینیم یکی تغییر رنگ است که ما در چشم معمولاً می بینیم و دیگری کاهش دید است .

نکات دیگری که ما باید بدانیم این است که بیماری ای است که قابل سرایت نیست و مثل بیماری های عفونی نیست که ما نگران باشیم که ممکن است به دیگران منتقل شود و یا از یک چشم به چشم دیگر منتقل شود و هیچ ارتباطی به استفاده بیش از حد از چشم ، مطالعه زیاد ، ندارد و صرفاً عرض کردم تغییراتی که در پروتئین ها ایجاد می شود در داخل عدسی این مسئله را ایجاد می کند .

درواقع اساس بحث افزایش سن است ولی مشکلات دیگری هم ممکن است وجود داشته باشد مثلاً کسانی که بیماری های سیستمیک داشته باشند در داخل بدنشان ، فشار خون از بیماری هایی است که روی چشم تاثیر می گذارد یا دیابت نیز از بیماری هایی است که روی چشم تاثیر می گذارد . پس ما بخشی از بیماری های سیستمیک را در داخل بدن داریم که از عوارض این ها عوارض چشمی است که می تواند یکی از عوارض چشمی اش درواقع آب مروارید باشد.

افرادی که خودسرانه از داروهای مختلف استفاده می کنند این ها هم در معرض آب مروارید قرار می گیرند خصوصاً تاکید می کنم روی کورتون ها به خاطر این که مصرف کورتون در جامعه متاسفانه خیلی زیاد شده .هم پزشکان متاسفانه خیلی زیاد تجویز می کنند و هم اینکه جامعه خیلی علاقمند شده و بتامتازون ، دگزا متازون ، اسم هایی است که جامعه این ها را می شناسد و خیلی زیاد استفاده می کند . این ها می تواند مشکل ایجاد بکند . سابقه خانوادگی از عوامل هست و می تواند در بحث آب مروارید مطرح باشد .

به هر حال هر نوع مشکلی که درچشم ایجاد شده باشد مثل اینکه شما قبلاً چشمتان را جراحی کرده باشید و از عوارض جراحی می تواند خود آب مروارید باشد . یا ضربه ای به چشم شما وارد شده باشد که مقداری به ساختمان چشم آسیب وارد کرده باشد و یا تخریب کرده باشد که این ها می تواند زمینه آب مروارید را فراهم بکند ، اگر بدون محافظت در معرض نور آفتاب قرار بگیریم ، نور آفتاب به چشم ما آسیب می زند و خود این مسئله می تواند که عامل ایجاد کننده باشد ، خصوصاً اگر این مسئله در زمستان باشد که ما به عنوان برف کوری این اصطلاح را داریم و در جامعه برف کوری را می شناسند ، وقتی که نور خورشید به برف می خورد و منعکس می شود به چشم افراد به شدت آزار می دهد افراد را و اگر خیلی تکرار شود می تواند آب مروارید هم ایجاد کند .

زمان ها در آب مروارید خیلی زمان دقیقی نیست به خاطر اینکه به عوامل مختلفی بستگی دارد . مثلاً شما وقتی به خاطر دیابت بناست که دچار آب مروارید شوید بستگی به این دارد که شما چه مقدار قند خون را کنترل می کنید ، آیا هیچ کنترلی وجود دارد یا ندارد . دقیقاً عوامل زمینه ای در این مسئله خیلی تاثیر گذار است یا نور آفتاب که باز هم بستگی دارد شما چه مقدار در معرض نور آفتاب قرار می گیرید . هر چه شدت این ها بیشتر باشد سرعت پیشرفت هم بیشتر خواهد بود و تنها نکته ای که در ارتباط با آب مروارید وابسته به سن داریم ، که این ها معمولاً به تدریج افزایش پیدا می کند و چندین سال طول می کشد تا پیشرفت بکند و دید را کاملاً مختل بکند اما اگر زمینه های دیگر وجود داشته باشد و در این زمینه ها کنترل شده نباشد یعنی مثلاً ما دیابتمان را کنترل نکنیم ، فشار خونمان را کنترل نکنیم یا در معرض نور شدید خیلی افراط بکنیم ، این مسائل می تواند سرعت پیشرفت را زیاد بکند .

اساس درمان در افرادی که دچار آب مروارید هستند جراحی است . یعنی با جراحی لنز را برمی دارند و کارهای تخصصی در حیطه جراحی چشم انجام می شود . پس اساس درمان ما این است . اما اینکه کی جراحی می شود معمولاً تشخیصش با جراح چشم است که معاینه بکند و تشخیص دهد که در چه زمانی این چشم را جراحی بکند . ما اصطلاح معروفی داریم و حتی چشم پزشکان هم از این مسئله استفاده می کنند و به افراد می گویند که هنوز این آب مروارید شما رسیده نیست یعنی نارس است ، و یک الی دو سال دیگر صبر کنید و مجدداً برای معاینه بیایید اگر رسیده بود شما را عمل می کنیم . بیشتر به خاطر این مسئله است که افرادی که آب مروارید دارند اما هنوز هم دید کافی دارند یعنی کارهای روزمره شان را به راحتی انجام می دهند یا با استفاده از عینک می توانند کارهای روزمره شان را انجام بدهند و اختلالی در زندگی شان ایجاد نمی شود نیازی به عمل ندارد . این ها را زمانی عمل می کنند که بصورت جدی دید افراد دچار مشکل شده باشد و بعد از اینکه دید دچار مشکل شده باشد این ها معمولاً عمل می شوند و مقداری دیدشان بهبود پیدا می کند و به خاطر همین مسئله است که اصطلاح رسیده بودن و نارس بودن در جامعه شیوع زیادی پیدا کرده در حالی که در هر مرحله ای می شود عمل کرد .

درمان متاسفانه به این شکل نیست که کسی که آب مروارید دارد و جراحی انجام داده چشمش یک حالت طبیعی داشته باشد بلکه کیفیت دید بهبود پیدا می کند و حتی در مواردی بعد از مدتی یا چند سال باز اینها اختلال دید پیدا می کنند و مشکلاتی از این دست معمولاً گریبانگیر این ها هست و متاسفانه هیچ دارویی وجود ندارد ، تغذیه در این زمینه نقشی ندارد و شیوه زندگی خیلی در این مسئله نقشی ندارد .

علائم هشداردهنده بیماری ‌های چشمی در سنین ۲۰ به بالا
فرد با حس بینایی از خود محافظت نموده، تعادل خود را حفظ کرده، قدرت خلاقیت پیدا نموده و بالاخره از دیدن محیط اطراف لذت می برد.
به گزارش ایسنا، داشتن بینایی نعمت بسیار بزرگی است و اگر انتظار داریم که چشمانمان برای تمام مدت عمر به ما خدمت کنند بایستی نهایت دقت را در مراقبت از آنها به عمل آوریم.
برخی نکات بهداشتی جهت مراقبت از چشم ها:
- همواره از مواد غذایی متناسب و حاوی ویتامین های مختلف به ویژه ویتامین A استفاده نمایید.
منابع غذایی حاوی ویتامین A :
- ویتامین A در منابع گیاهی به صورت پیش ویتامین (انواع کاروتن ها به ویژه بتاکاروتن) و در منابع حیوانی به شکل رتینول فعال یافت می شود.
- بهترین منابع حیوانی ویتامین A جگر، قلوه، زرده تخم مرغ، شیر پرچربی، کره، روغن کبد ماهی و ماهی های کوچک با جگر (کیلکا) می باشد.
- بهترین منابع گیاهی ویتامین A سبزی های با برگ سبز تیره مانند: اسفناج، کاهو، سبزی های زرد مثل هویج و کدو حلوایی، میوه های زرد و نارنجی مثل: زردآلو، قیسی، خرمالو، نارنگی و طالبی، موز، خربزه وانواع مرکبات می باشد.
- خواب و استراحت کافی داشته باشید.

- چشم ها را از تاثیر اشعه ماوراء بنفش با استفاده از عینک‌های مرغوب محافظت نمائید.
- از چشم خود در نور کافی استفاده کنید. نور کم یا خیره کننده باعث می شود که چشم با دشواری بیشتری کار کرده و در نتیجه فشار بیشتری به آن وارد شود. در این حالت چشم زودتر و بیشتر خسته می شود.
نور خوب نوری است که دارای روشنایی کافiی بوده، خیره کننده نباشد و بطور یکسان پخش شده باشد.
- هنگام مطالعه از نور کافی استفاده کنید. کسانی که در رختخواب به حالت نیمه نشسته و یا خوابیده در حالیکه کتاب را مقابل چشم گرفته اند مطالعه می کنند، می بایست نور لازم جهت مطالعه را طوری تنظیم نمایند که نور از بالای تخت ویا از چراغ کنار تخت که کمی عقب تر از آن قرار گرفته است به کتاب بتابد. هیچگاه نور نباید بطور مستقیم و از روبرو به چشم بتابد.
- پس از مطالعه مداوم برای مدت بیش از یک ساعت و نیم برای مدتی چشمان خودرا بسته و یا به دیوار سفید و اشیاء دور نگاه کنید و یا چشمان خودرا برای مدت کوتاهی به فعالیت دیگری مشغول نمائید، تا خستگی آن رفع گردد. این توصیه برای رانندگان اتومبیل نیز صادق است. لذا پس از یک ساعت و نیم رانندگی می بایست اتومبیل را نگهداشته و برای مدت کوتاهی به چشم ها استراحت داد.
- از آنجائیکه چشم‌ها به آسانی آلوده می گردند می بایست اطراف چشم و پلک ها رابه دفعات شسته و با حوله نرم خشک نمود. همچنین اگر هر گونه جسم خارجی وارد چشم یا داخل پلک گردد می بایست با گوشه یک دستمال تمیز و با احتیاط فراوان آنرا بیرون آورد. در این حالت از مالیدن چشم خودداری نمائید.
- چشم طبیعی و سالم احتیاج به درمان ندارد لذا از بکار بردن هر گونه دارو و یا محلول‌های شستشوی چشم بدون دستور پزشک خودداری نمائید.

علائم هشدار دهنده بیماریهای چشم:
در صورت وجود هر یک از حالات زیر بلافاصله به چشم پزشک مراجعه نمائید:
- نزدیک کردن اشیاء به چشم جهت دیدن آنها و یا تنگ کردن چشم برای دیدن اشیاء نزدیک
- تمایل غیر طبیعی سر به یک سمت برای دیدن اشیایی که در روبرو قرار دارند
- مالش غیر طبیعی و مداوم چشم ها
- هرگونه اشتباه در تشخیص رنگ‌ها
- قرینه نبودن مردمک های چشم
- بیزاری و گریز از نور
- سردردهای غیر طبیعی
- هر گونه احساس تورم در چشم
- هر گونه علامت مبنی بر وجود لوچی ( استرابیسم ) چشم
- هر گونه علامت مبنی بر اینکه فرد در برخی از ساعات روز بهتر از بقیه اوقات روز می بیند.
- هر گونه احساس مبنی بر دوتایی و یا در هم دیدن اشیاء
- هرگونه ورم ملتحمه و یا ریزش غیر عادی اشک از چشم ها
- هر گونه ناتوانی و یا سستی عضلات چشم
- هر گونه عوارض دیگر که موجب اختلال در دید طبیعی گردد.
توجهات خاص به چشم ها در دوران های مختلف زندگی
در طول دوران زندگی دو دوره وجود دارد که می بایستی در آنها به چشم توجه خاص نمود.

دوران تحصیلی:
اطفال و جوانان دارای عضلات قوی در چشم بوده و عمل تطابق را به آسانی انجام می دهند و چشم آنها کمتر خسته می شود. از آنجائیکه موفقیت در دروس بستگی زیادی به قدرت مطالعه دانش آموز داشته و لازمه قدرت در مطالعه، داشتن بینایی خوب است، لذا اقدام بموقع جهت رفع عیوب چشم در این دوره زندگی بسیار حائز اهمیت است.
دوران میانسالی:
با افزایش سن بینایی شخص ضعیف می شود. به علت اسکلروز اسفنکتر مردمک و کاهش اندازه آن، پاسخ مردمک به تغییر شدت نور کاهش می یابد. عدسی به مرور زمان کدر شده و میدان بینایی کاهش می یابد ودر نتیجه دید محیطی فرد دچار مشکل می گردد. به علت از بین رفتن تدریجی خاصیت الاستیک عدسی و تبدیل آن به توده ای تقریبا جامد، فرآیند تطابق نیز کند می شود. زمانی که عدسی قدرت تطابق خود را بطور کامل از دست بدهد شخص دچار پیر چشمی شده و در این حالت به عینک مخصوص نیاز خواهد داشت.
به خاطر داشته باشید چنانچه پس از چهل سالگی:
- فشار خون شما بالاتر از حد طبیعی است، مبتلا به تصلب شرایین هستید ، مبتلا به مرض قند ( دیابت ) هستید ، در خانواده شما کسی مبتلا به بیماری گلوکوم ” آب سیاه ” و یا آب مروارید”کاتاراکت” است حتما” بطور منظم به چشم پزشک مراجعه کنید.

چشم شما و تلویزیون
تلویزیون یکی از منابع مهم ایجاد خستگی در چشم است. لذا این نکته که چگونه از تلویزیون استفاده کنیم تا در عین حال دچار خستگی چشم نیز نشویم بسیار مهم است.
رعایت نکات ذیل را به خاطر داشته باشید:
۱- چنانچه تصویر تلویزیون نقصی دارد از آن استفاده نکنید.
۲- سعی کنید تلویزیون را حداقل در فاصله ۵/۳ متری از چشمان خود قرار دهید.
۳- هرچه صفحه تلویزیون بزرگتر باشد تصویر راحت تر دیده شده و می توان در فاصله دورتری از تلویزیون نشست.
۴ – حتی المقدور صفحه تلویزیون را از روبرو ببینید.
۵- اگر به عللی از عینک استفاده می کنید ( غیر از موارد پیر چشمی ) هنگام تماشای تلویزیون نیز عینک بگذارید.
۶- هرگز به مدت طولانی به تماشای تلویزیون ننشسته و حداکثر پس از دو ساعت برای چند لحظه چشمان خود را بسته و به آنها استراحت دهید.
۷- بهتر است محل قرار دادن تلویزیون در مکانی با روشنایی نیمه تاریک باشد.
در پایان اگر علی رغم رعایت موارد پیش گفت هنگام تماشای تلویزیون دچار ناراحتی می شوید به پزشک مراجعه کنید.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



شیوع دوربینی(هیپروپی) از نزدیك بینی كمتر است. دوربینی معمولا در حدود 1+ تا 4+ دیوپتر بوده و بندرت به 8 دیوپتر و بالاتر می‏رسد. دوربینی وقتی ایجاد می‏شود كه یا چشم نسبت به انحنای قرنیه طول كمتری داشته و یا قرنیه نسبت به طول چشم انحنای كمتری دارد, در نتیجه نور وارده به چشم در پشت شبكیه متمركز می‏شود. در این حالت اشیای دور تار بنظر می‏رسند و تصاویر نزدیك حتی بیشتر تار می‏شوند. افراد جوان كه دوربین هستند می‏توانند با استفاده از قدرت متمركزكننده عدسی چشم, تصویر را از پشت شبكیه به روی شبكیه بیاندازند و در نتیجه واضح ببینند. اما در دوربینی شدید یا سنین بالاتر این توانایی كاهش یافته و بیماران احتیاج به عینك مطالعه یا عینك دو دید دارند.
با افزایش سن توانایی متمركز كردن تصویر بر روی شبكیه كاهش می‏یابد و بتدریج وابستگی چشم‏های دوربین به عینك بیشتر می‏شود و به شماره بالاتری نیاز پیدا می‏كنند. معمولا در افراد دوربین نمره واقعی چشم بالاتر از عینك مورد استفاده آنها می‏باشد. برای اصلاح دوربینی از عدسیهای محدب استفاده می‏شود كه با علامت مثبت(+) تجویز می شوند. چشم از پشت این عینكها درشت‏تر بنظر می‏رسد.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


ناخنك یك ضایعه مثلثی است كه از سفیدی چشم (ملتحمه) روی سیاهی چشم (قرنیه) كشیده می شود. این ضایعه ناشی از رشد خوش خیم بافت پیوندی و رگ های ملتحمه است. ناخنك معمولاً ابتدا به صورت یك سفیدی روی ملتحمه ایجاد می شود كه به تدریج به سمت قرنیه رشد می كند. به علت وجود رگ های زیاد معمولاً رنگ ناخنك صورتی یا قرمز است. ناخنك گاهی ملتهب می شود و باعث سوزش و خارش و اشكریزش می شود. گاهی اوقات ناخنك رشد زیادی می كند و تا وسط قرنیه می رسد و جلوی دید را می گیرد؛ به علاوه حتی ناخنك های كوچكتر هم می توانند با تغییر شكل قرنیه باعث ایجاد آستیگماتیسم شوند و دید افراد را تار كنند. پیشگیری
اشعه ماوراء بنفش خورشید (UV) در ایجاد ناخنك مؤثر است بنابراین توصیه می شود افرادی كه در مناطق آفتابی زندگی می كنند و مدت زیادی در معرض تابش آفتاب هستند از كلاه لبه دار و عینك آفتابی استفاده كنند. همچنین باد شدید و گرد و خاك ممكن است با تحریك چشم در ایجاد ناخنك مؤثر باشد.
در افرادی كه ناخنك دارند معمولاً ورود آب به چشم ها (در موقع شستن دست و صورت یا حمام كردن) باعث تحریك چشم و ایجاد سوزش و قرمز شدن چشم ها می شود. بنابراین این افراد باید دقت كنند كه حتی الامكان آب وارد چشمشان نشود.
درمان
اگر ناخنك كوچك باشد و ظاهر ناخوشایندی نداشته باشد و باعث قرمزی و سوزش چشم ها نشود نیاز به درمان خاصی ندارد.

اگر ناخنك گهگاه ملتهب شود و سوزش و قرمزی چشم ایجاد كند مصرف قطره های اشك مصنوعی به صورت مكرر ممكن است باعث تسكین علائم شود. در مواردی كه ناخنك التهاب شدیدی دارد می توان با نظر چشم پزشك یك دوره درمان با قطره های استروئیدی یا سایر قطره های ضد التهاب انجام داد.
در مورد ناخنك های بزرگتر كه از لحاظ ظاهری و زیبایی اهمیت دارند و یا با ایجاد آستیگماتیسم باعث تاری دید شده اند می توان با جراحی ناخنك را برداشت البته اگر ناخنك به صورت ساده برداشته شود احتمال عود آن زیاد است و به خصوص در افراد جوان و افرادی كه ناخنك ملتهب دارند در نیمی از مواد عود دیده می شود. در این افراد بهتر است علاوه بر برداشتن ناخنك از روش های تكمیلی مثل پیوند ملتحمه یا استفاده از داروهای خاص (مثلا میتومایسین) در حین جراحی استفاده شود.
در ناخنك های خیلی بزرگ كه وسط قرنیه را هم درگیر كرده اند ممكن است لازم باشد علاوه اقدامات فوق از پیوند قرنیه لایه ای برای اصلاح شكل قرنیه استفاده شود.
لازم به ذكر است كه برخی از تومورهای چشمی ممكن است در ابتدا با ناخنك اشتباه شوند. پس در مواردی كه ناخنك رشد خیلی سریعی دارد و یا مكرراً عود می كند حتماً باید با چشم پزشك مشورت كنیم.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


بیش از 25% افراد جهان دچار درجاتی از نزدیك بینی هستند (تقریبا 15 میلیون ایرانی). میوپی واژه پزشكی برای نزدیك بینی است. مهمترین علت نزدیك‏بینی, حالت ارثی آن می‏باشد. نزدیك بینی معمولا از اوایل دهه دوم زندگی شروع شده و با رشد اندازه چشم در طی بلوغ افزایش می‏یابد و معمولا بعد از 18 سالگی متوقف می‏شود. تاكنون ثابت نشده است كه مطالعه در سنین كودكی, مطالعه طولانی, مطالعه در شب، تماشای تلویزیون از نزدیك و یا استفاده از عینك نامناسب باعث ایجاد نزدیك بینی گردد.
اگر قرنیه نسبت به اندازه چشم انحنای بیشتری داشته باشد یا اندازه چشم نسبت به انحنای قرنیه بیشتر از حد معمول باشد, نزدیك‏ بینی ایجاد می‏گردد. درنتیجه نور وارده به چشم بصورت دقیق بر روی شبكیه متمركز نمی‏شود و وضوح تصاویر كاهش می‏یابد. واژه نزدیك بینی بدین معناست كه شما می توانید اشیای نزدیك را واضح‏تر از اشیای دور ببینید. البته اشیای نزدیك در فاصله متناسب با نمره چشم واضح دیده می‏شود. برای مثال فردی كه دو نمره نزدیك بینی دارد, اشیا را در فاصله 50 سانتی‏متری از چشم واضح می بینید. افرادی كه كمتر از سه نمره نزدیك بینی دارند, این امتیاز را دارند كه بدون عینك اشیای نزدیك را واضح می‏بینند. بسیاری از افراد نزدیك‏بین در هنگام مطالعه از عینك استفاده نمی‏كنند.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


بسیاری از افراد بهمراه نزدیک بینی درجاتی از آستیگماتیسم یا حالت بیضی بودن قرنیه را دارند. آستیگماتیسم وقتی ایجاد می‏شود كه قرنیه شبیه مقطعی از توپ بیس‏بال است تا توپ بسكتبال. در نتیجه تصاویر بدلیل انكسار نامساوی در قسمت‏های مختلف قرنیه كاملا بر روی شبكیه متمركز نمی‏شوند و تصاویر چه دور و چه نزدیك تار می‏شوند. بنابراین افرادیكه دچار درجات بالایی از آستیگماتیسم هستند نه تنها همانند افراد نزدیك‏بین اشیای دور را تار می‏بینند، بلكه اشیای نزدیك را هم تار می‏بینند.
اندازه‏ گیری آستیگماتیسم نیز بر اساس دیوپتر است. آستیگماتیسم بصورت زیر طبقه بندی می شود:

• آستیگماتیسم خفیف:كمتر از یك دیوپتر
• آستیگماتیسم متوسط: یك تا دو دیوپتر
• آستیگماتیسم شدید: دو تا سه دیوپتر
• آستیگماتیسم بسیار شدید: بیش از سه دیوپتر

آستیگماتیسم انواع مختلفی دارد و می‏تواند به تنهایی، همراه با نزدیک بینی یا دوربینی وجود داشته باشد.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


گلوكوم یا آب سیاه بیماری است كه می تواند سبب آسیب عصب بینایی و در نتیجه كوری شود. این بیماری در آغاز هیچ علامتی ندارد ولی می تواند در طول چند سال سبب كاهش بینایی و نهایتاٌ كوری شود. درمان زودرس می تواند مانع پیشرفت بیماری و كاهش دید بیمار گردد.
عصب بینایی: عصب بینایی از بیش از یك میلیون رشته عصبی تشكیل شده است كه بصورت دسته ای از رشته ها گرد هم آمده اند. این عصب شبكیه (پرده نازك حساس به نور در قسمت عقب كره چشم) را به مغز متصل می كند (شكل 1). برای داشتن دید خوب، سالم بودن عصب بینایی ضروری است.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تأثیر گلوكوم بر عصب بینایی: در بسیاری از افراد افزایش فشار داخل چشم سبب گلوكوم می شود. در جلوی چشم فضایی وجود دارد كه "اتاق قدامی" خوانده می شود. مایع شفافی همواره وارد این فضا شده و از آن خارج می شود و وظیفه تغذیه بافت های مجاور را بعهده دارد. به محلی كه مایع از اتاق قدامی خارج می شود اصطلاحاٌ "زاویه" گفته می شود كه محل تلاقی قرنیه و عنبیه است (شكل 2). زمانی كه مایع به زاویه می رسد از طریق یك شبكه اسفنجی شكل شبیه یك سیستم زه كشی از چشم خارج می شود.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

گلوكوم زاویه باز از آنجا به این نام خوانده می شود كه زاویه ای كه مایع از آن خارج می شود "باز" است. با این حال، به دلایل نا مشخص، سرعت حركت مایع از خلال شبكه تخلیه كند است. كندی حركت مایع سبب تجمع آن و بالا رفتن فشار داخل چشم می شود و این افزایش می تواند سبب آسیب دیدن عصب بینایی و كاهش دید شود، مگر آنكه فشار چشم پایین آورده شود.
چه كسانی در خطرند؟

• افراد بالای 40 سال
• كسانیكه در خانواده شان سابقه این بیماری وجود دارد.

علائم بیماری گلوكوم زاویه باز در ابتدا علامت خاصی ندارد. دید طبیعی بوده و دردی وجود ندارد. با ادامه یافتن بیماری، بیمار متوجه می شود كه هر چند اشیایی را كه جلویش قرار دارند خوب می بیند ولی اشیایی را كه در كنار قرار داشته و باید از گوشه چشم به آنها نگاه كند بخوبی نمی بیند.
بیمار مبتلا به گلوكوم در صورت عدم درمان ممكن است ناگهان متوجه شود كه "دید كناری" ندارد. درست مانند این است كه دارد از درون یك لوله به اطراف نگاه می كند. ادامه یافتن بیماری ممكن است سبب از بین رفتن باقیمانده دید حتی در مركز شده و بیمار كور شود. (شكل های 3 و 4)
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

شكل 3: دید طبیعی

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

شكل 4: دید بیمار مبتلا به گلوكوم

تشخیص بیماری بسیاری تصور می كنند كه در صورتی مبتلا به گلوكوم هستند كه فشار چشمشان بالا باشد اما همیشه چنین نیست. فشار بالای چشم خطر ابتلا به گلوكوم را افزایش می دهد. بالا بودن فشار چشم الزاما به معنای ابتلا به گلوكوم نیست.
ابتلا یا عدم ابتلا به گلوكوم بر اثر بالا بودن فشار چشم بستگی به میزان تحمل عصب بینایی در مقابل فشار بالای چشم دارد و این میزان در افراد مختلف متفاوت است. هر چند فشار طبیعی معمولاٌ بین 12 تا 21 میلی متر جیوه است، ولی حتی در این فشار نیز ممكن است شخصی به گلوكوم مبتلا باشد و این نشان می دهد كه معاینه چشم اهمیت بسیار زیادی دارد.
چشم پزشك برای تشخیص گلوكوم باید اقدامات تشخیصی زیر را انجام دهد:
حدت بینایی (Visual Acuity): در این تست كه با استفاده از چارت های بینایی انجام می شود بینایی بیمار در فواصل متفاوت مشخص می شود.میدان بینایی: در این تست دید كناری (محیطی) بیمار اندازه گیری می شود. با توجه به اینكه از دست دادن دید كناری یكی از علائم گلوكوم است این تست به تشخیص بیماری كمك می كند.
اتساع مردمك: در این تست با استفاده از قطره مردمك چشم بیمار متسع می شود و بدین ترتیب چشم پزشك دید بهتری برای معاینه عصب بینایی پیدا می كند. بعد از معاینه ممكن است دید نزدیك تا چند ساعت تار باشد.
تونومتری: در این تست فشار مایع داخل چشم اندازه گیری می شود.
درمان: هر چند گلوكوم علاج قطعی ندارد ولی درمان های رایج بیماری را كنترل می كنند و این تأییدی بر اهمیت تشخیص و درمان زودرس است. بیشتر چشم پزشكان گلوكومی را كه تازه تشخیص داده شده است با دارو درمان می كنند ولی تحقیقات جدید نشان داده است كه جراحی با لیزر، جایگزینی مطمئن و مؤثر است.

روش های درمانی گلوكوم شامل موارد زیرند:
درمان دارویی: شایعترین نوع درمان زودرس گلوكوم درمان دارویی است. داروهای گلوكوم بصورت قطره های چشمی و قرص تجویز می شوند. این داروها به دو شكل سبب كاهش فشار داخل چشم می شوند. بعضی باعث كاهش تولید مایع در چشم شده و بعضی به تخلیه بیشتر مایع از درون چشم كمك می كنند.
داروهای ضد گلوكوم ممكن است تا چند بار در روز تجویز شوند. بیشتر بیماران عوارضی نشان نمی دهند ولی بعضی از این داروهای ممكن است سبب سردرد شده و یا بر روی اعضاء دیگر بدن عوارضی داشته باشند. قطره ها ممكن است سبب سوزش و قرمزی چشم شوند.
داروهای ضد گلوكوم باید تا زمانی كه به كنترل فشار داخل چشم كمك می كنند مصرف شوند. از آنجا كه گلوكوم معمولا علامتی ندارد، گاهی بیماران داروی خود را قطع كرده و یا فراموش می كنند مصرف كنند.
جراحی با لیزر: جراحی با لیزر به تخلیه مایع از درون چشم كمك می كند. هر چند از این روش می توان در هر زمانی استفاده كرد ولی معمولا بعد از آزمایش درمان دارویی بكار می رود. در بسیاری موارد بیمار باید بعد از جراحی لیزری نیز دارو مصرف كند.
روش های جراحی رایج: در جراحی گلوكوم، هدف ایجاد محل خروج جدیدی برای مایع داخل چشم است. هر چند چشم پزشك در هر زمانی ممكن است تصمیم به جراحی بگیرد ولی معمولا این كار را پس شكست درمان دارویی و جراحی لیزری انجام می دهد.
جراحی در كلینیك یا بیمارستان صورت می گیرد. قبل از جراحی به بیمار داروهایی جهت آرام و شل شدن داده شده و سپس چشم توسط تزریق موارد بی حس كننده در اطراف آن بی حس می شود.

جراح قطعه كوچكی از بافت سفیدی چشم (صلبیه) را بر می دارد و این باعث بوجود آمدن كانال كوچكی برای عبور مایع درون چشم می شود. سپس قسمت سفید چشم كه برداشته شده است با لایه نازك و شفافی از ملتحمه پوشانده می شود. مایع از مجرای ایجاد شده و از زیر ملتحمه ای كه روی آن را پوشانده عبور كرده و از چشم خارج می شود. (شكل های 5 و 6)
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

شكل 5

بیمار پس از جراحی باید تا چند هفته از قطره های آنتی بیوتیك و ضد التهاب برای مقابله با عفونت و تورم استفاده كند. باید توجه داشت كه این قطره ها با قطره هایی كه بیمار قبلاً برای درمان گلوكوم مصرف می كرده است متفاوتند. بیمار باید همچنین بویژه در چند هفته اول پس از جراحی مرتباً ویزیت شود.
در بعضی از بیماران، جراحی حدود 80 تا 90 درصد در كاهش فشار مؤثر است. با این حال، اگر مجرای جدید كه طی جراحی بوجود آمده است مسدود شود ممكن است به جراحی دیگری نیاز باشد. در صورتیكه بیمار قبلاً تحت جراحی چشمی (نظیر جراحی كاتاراكت) قرار نگرفته باشد جراحی گلوكوم بهترین اثر را دارد.
باید بخاطر داشت كه با اینكه جراحی گلوكوم باقیمانده دید بیمار را حفظ می كند ولی باعث بهبود دید نخواهد شد. در واقع، دید بیمار ممكن است به خوبی دید قبل از جراحی نباشد، هر چند كه در صورت انجام ندادن جراحی در درازمدت بیمار ممكن است دید خود را كاملاً از دست بدهد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

شكل 6

جراحی گلوكوم نیز مانند هر جراحی دیگری ممكن است با عوارضی همراه باشد. این عوارض عبارتند از: كاتاراكت، مشكلات قرنیه، التهاب یا عفونت داخل چشم و تورم عروق خونی پشت چشم. البته برای هر یك از موارد گفته شده درمان های مؤثری وجود دارد.

انواع دیگر گلوكوم هرچند گلوكوم زاویه باز شایعترین نوع این بیماری است ولی گلوكوم انواع دیگری نیز دارد:
در گلوكوم با فشار طبیعی یا پایین، تخریب عصب بینایی و محدود شدن دید كناری بصورت غیر منتظره ای در افرادی رخ می دهد كه فشار چشمشان طبیعی است. در درمان این بیماران از همان روش های درمان گلوكوم زاویه باز استفاده می شود
در گلوكوم زاویه بسته مایعی كه در قسمت جلوی چشم قرار دارد بدلیل مسدود شدن زاویه توسط قسمتی از عنبیه (قسمت رنگی چشم) راهی به زاویه نداشته و نمی تواند از چشم خارج شود. در این بیماران یك افزایش ناگهانی در فشار چشم دیده می شود. علائم این نوع گلوكوم شامل درد شدید و تهوع و همچنین قرمزی چشم و تاری دید است. گلوكوم زاویه بسته یك مورد اورژانس است و بیمار باید سریعاً درمان شود. در صورت عدم درمان، بیمار ممكن است ظرف 1 یا 2 روز كور شود. جراحی لیزری فوری بطور معمول انسداد را برطرف كرده و بیمار را از كوری نجات می دهد.
در گلوكوم مادرزادی، كودك به دلیل وجود یك نقص مادرزادی در زاویه به گلوكوم مبتلاست. كودكان مبتلا معمولاً علائم واضحی نظیر چشم های كدر (cloudy eye)، حساسیت به نور، و اشكریزش شدید دارند. درمان معمولاً بصورت جراحی صورت می گیرد زیرا داروهای ضد گلوكوم ممكن است اثرات نامشخصی بر روی شیرخواران داشته باشند و همچنین تجویز این داروها در این بیماران مشكل است. در صورتیكه جراحی بلافاصله پس از تشخیص انجام شود این كودكان شانس بسیار بالایی برای داشتن یك دید خوب خواهند داشت.
گلوكوم ثانویه می تواند عارضه ای از بیماری های دیگر باشد. این نوع گلوكوم بعضی اوقات ناشی از جراحی چشم یا كاتاراكت پیشرفته، آسیب های چشمی، بعضی تومورهای چشمی، یا یووئیت (التهاب چشم) باشد. یكی از انواع به نام گلوكوم رنگدانه ای (Pigmentary Glaucoma) زمانی رخ می دهد كه رنگدانه ها بصورت فلس از عنبیه جدا شده و با انسداد شبكه خروج مایع چشمی، مانع عبور آن شوند. نوع شدیدی نیز به نام گلوكوم نئوواسكولار (Neovascular Glaucoma) با دیابت مرتبط است. همچنین، داروهای كورتیكواستروئیدی (دارای كورتون) كه در درمان التهاب های چشمی و دیگر بیماریها كاربرد دارند نیز می توانند در درصد كمی از بیماران سبب شروع گلوكوم شوند

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


پتوز چیست؟
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] به افتادگی پلك فوقانی پتوز گفته می شود. این افتادگی ممكن است خفیف بوده و یا تمامی مردمك را بپوشاند. در برخی موارد پتوز می تواند دید طبیعی را محدود و یا حتی بطور كامل مسدود نماید.
پتوز می تواند:

• یك یا هر دو چشم را درگیر كند.
• وراثتی باشد.
• در بدو تولد بروز كند.
• در سنین بالاتر اتفاق بیفتد.

پتوز در كودكان
پتوز مادرزادی به معنای وجود پتوز در بدو تولد می باشد. اگر كودكی با پتوز متوسط تا شدید متولد شود، ممكن است برای تكامل بینایی نیازمند درمان فوری باشد.
پتوز مادرزادی اغلب در اثر نقص در تكامل عضله بالابرنده پلك فوقانی كه عضله لواتور نام دارد، اتفاق می افتد. اگرچه معمولا یك اختلال مجزا می باشد، ولی در موارد مادرزادی، ممكن است همراه با اختلالات زیر باشد:

• اختلال حركات چشمی
• بیماری های عضلانی
• تومورهای پلك یا سایر تومورها
• اختلالات عصبی
• عیوب انكساری

پتوز مادرزادی معمولا با گذشت زمان بهبود نمی یابد.
علائم و نشانه های پتوز كدامند؟
شایعترین علامت آشكار پتوز در كودكان، افتادگی پلك می باشد. در پتوز مادرزادی، اغلب عدم تقارن چین پلك فوقانی وجود دارد. كودكان مبتلا به پتوز ممكن است برای دیدن مجبور شوند گردن خود را به عقب خم كنند یا ابروها را به سمت بالا بكشند. این مانورهای سر و صورت نشان می دهند كه كودك سعی می كند برای دیدن از هر دوچشم استفاده نماید. بعد از گذشت چند سال، این وضعیت های غیر طبیعی سر ممكن است منجر به اختلالات ظاهری سر و گردن شوند.
مشكلات ناشی از پتوز در كودكان كدامند؟
شایع ترین اختلال جدی مرتبط با پتوز دوران كودكی، آمبلیوپی (تنبلی چشم) می باشد. به دو علت پتوز می تواند ایجاد تنبلی چشم كند:

1. انسداد مسیر بینایی در موارد پتوز شدید
2. ایجاد آستیگماتیسم و تاری دید ناشی از آن

بعلاوه پتوز ممكن است در صورت وجود انحراف چشم آن را مخفی نماید و این مورد نیز می تواند منجر به تنبلی چشم شود.

پتوز مادرزادی چگونه درمان می شود؟
در اغلب موارد، پتوز كودكان با جراحی درمان می شود. اگر تنبلی چشم هم وجود داشته باشد، ممكن است درمان با قرار دادن پوشش بر روی چشم سالم، استفاده از عینك یا قطره چشمی ضروری باشد. تشخیص لزوم انجام جراحی و انتخاب روش مناسب، بر اساس عوامل زیر صورت می گیرد:

• سن كودك
• درگیری یك یا هر دو پلك
• شدت پتوز
• قدرت عضلات بالا برنده و پایین آورنده پلك
• وضعیت حركات چشمی

در اوایل دوران زندگی معمولا ضرورتی به انجام جراحی برای موارد خفیف تا متوسط پتوز وجود ندارد. هم در موارد مذكور و هم موارد شدیدی كه تحت عمل جراحی قرار گرفته اند، باید به طور منظم از نظر تنبلی چشم، عیوب انكساری و حالت های وابسته توسط چشم پزشك بررسی و در صورت نیاز تحت درمان قرار گیرند.
علل پتوز بالغین چیست؟
شایعترین علت پتوز در بالغین، كشیدگی یا جداشدگی تاندون عضله لواتور از روی پلك می باشد. وقوع این فرایند ممكن است ناشی ازعلل زیر باشد:

• افزایش سن
• به دنبال جراحی كاتاراكت (آب مروارید) یا سایر جراحی های چشمی
• ضربه به چشم

پتوز بالغین همچنین ممكن است عارضه ای از سایر بیماری ها مانند بیماری های عصبی یا عضلانی و در موارد نادر تومورهای حدقه چشم باشد كه عضله بالابرنده پلك یا عصب آن را درگیر می كنند

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پتوز چشم راست- بعد از عمل

پتوز بالغین چگونه درمان می شود؟
چشم پزشك می تواند بررسی جامعی از مشكل شما به عمل آورده و راجع به روش های درمانی مختلف و عوارض وخطرات احتمالی آن ها اطلاعات لازم را در اختیار شما قرار دهد.
برای تشخیص علت پتوز و انتخاب بهترین روش درمانی ممكن است نیاز به انجام آزمایش خون، عكسبرداری های مخصوص و یا سایر آزمایشات باشد. در صورت یافتن علت زمینه ای باید ابتدا این مورد اصلاح گردد، اما در اغلب موارد، درمان نهایی جراحی است كه نوع جراحی نیز بر اساس شدت پتوز و سایر یافته های بالینی تعیین می گردد.
خطرات جراحی پتوز كدامند؟
خطرات جراحی پتوز شامل عفونت، خونریزی و كاهش بینایی می باشد، ولی وقوع این عوارض بسیار نادر است. بلافاصله بعد از عمل، ممكن است چشم بطوركامل بسته نشود، ولی این عارضه معمولا مقطعی است. در طی این مدت می توان از قطره و پماد برای محافظت چشم استفاده نمود. اگرچه ظاهر پلك بطور قابل توجهی اصلاح می شود، اما ممكن است پلك ها كاملا قرینه به نظر نرسند. در اغلب موارد بعد از جراحی در نگاه به پایین پلك عمل شده نسبت به طرف مقابل مختصری بالاتر قرار می گیرد و شب ها مختصری باز می ماند كه این دو عارضه مشكل آفرین نیستند. در موارد نادر، حركات كامل پلك قابل برگشت نیست. در برخی موارد، ممكن است بیش از یك بار عمل جراحی لازم باشد.
خلاصه
پتوز در بالغین و كودكان با انجام جراحی قابل درمان است و این درمان علاوه بر اصلاح وضعیت ظاهری می تواند باعث بهبود بینایی نیز شود. در پتوز كودكان، انجام معاینات منظم چشم پزشكی در سال های اول زندگی برای پیشگیری و درمان تنبلی احتمالی چشم از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


كراتوكونوس بیماری پیشرونده ای است كه معمولا" در سنین نوجوانی یا اوایل دهه 20 زندگی بروز می كند. در این بیماری قرنیه نازك شده و شكل آن تغییر می كند. قرنیه به طور طبیعی شكلی گرد یا كروی دارد ولی در كراتوكونوس قرنیه برآمده و مخروطی شكل می شود. این مسئله بر روی انكسار نور هنگام ورود به چشم تأثیر گذاشته و سبب كاهش وضوح بینایی می شود. كراتوكونوس ممكن است در یك یا هر دو چشم رخ دهد ولی در90% موارد در هر دو چشم دیده می شود. علائم و نشانه های كراتوكونوس
تشخیص كراتوكونوس ممكن است به دلیل بروز و پیشرفت آهسته آن مشكل باشد. این بیماری ممكن است با نزدیك بینی و آستیگماتیسم همراه باشد در نتیجه ممكن است موجب عدم وضوح و تاری دید شود. بیمار همچنین ممكن است دچار هاله بینی و حساسیت به نور باشد. بیماران معمولا" در هر بار مراجعه به چشم پزشك نسخه شان تغییر می كند.
علل كراتوكونوس
علت كراتوكونوس مشخص نیست. این بیماری ممكن است ژنتیكی باشد زیرا بیماران متعددی در یك خانواده دیده می شوند.
درمان
در انواع خفیف بیماری، عینك یا لنز نرم (Soft Contact Lenses) ممكن است كمك كننده باشد ولی با پیشرفت بیماری و نازكتر شدن و تغییر شكل بیشتر قرنیه این درمان ها دیگر چندان كارساز نخواهد بود.
درمان بعدی بیماری استفاده از لنزهای سخت دارای قابلیت نفوذ گاز(Rigid gas permeable contact lenses) است. این لنزها قابلیت بیشتری برای اصلاح آستیگاتیسم نامنظم ناشی از كراتوكونوس دارند.
قرار گیری مناسب لنز بر روی قرنیه مبتلا به كراتوكونوس كاری ظریف و زمان گیر است. به همین دلیل مراجعات مكرر برای تنظیم لنز و اصلاح نسخه امری قابل انتظار است. این فرایند با نازكتر شدن و تغییر شكل بیشتر قرنیه نیاز به تكرار داشته و نسخه بیمار باید مجددا" تغییر داده شود.

در صورتی كه قرنیه قادر به تحمل لنز سخت نبوده و یا لنز توانایی اصلاح دید بیمار را نداشته باشد قدم بعدی پیوند قرنیه [Corneal Transplant or Penetrating Keratoplasty (PK)] است. بیمار ممكن است حتی بعد از پیوند قرنیه برای دید بهتر به عینك و یا لنز نیاز داشته باشد.
در حال حاضر در بیمارانی كه قادر به تحمل لنزهای سخت نیستند و از طرفی انجام پیوند قرنیه بدلیل عوارض آن در آنها توصیه نمی شود از روش های جدیدتری نظیر قرار دادن حلقه های داخل قرنیه مثل Intacs و Ferrara استفاده می شود. مطالعه بر روی این روش در چند سال اخیر در جریان بوده و نتایج نشاندهنده بهبود نسبی بیماران است؛ هر چند نشان داده نشده است كه این روش مانع پیشرفت بیماری شود.
كراتوكونوس و جراحی عیوب انكساری
انجام هیچكدام از اعمال جراحی اصلاح عیوب انكساری نظیر لیزیك (LASIK) و لیزر (PRK) در بیماران مبتلا به كراتوكونوس بدلیل نازكی پیشرونده قرنیه امكان پذیر نیست.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



ملتحمه (conjunctiva) غشاء نازك و شفافی است كه روی سفیدی چشم (صلبیه) و سطح داخلی پلك ها را پوشانده است. كنژنكتیویت التهاب این غشاء است كه بدلایل عفونی و یا غیر عفونی رخ می دهد.
انواع كنژنكتیویت
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] از میان انواع غیر عفونی، شایعترین نوع كنژنكتیویت نوع حساسیتی یا آلرژیك است. این مشكل در افرادی كه حساسیت فصلی دارند نیز دیده می شود و ممكن است بر اثر حساسیت به موادی از قبیل مواد آرایشی، عطر و یا داروها نیز رخ دهد. این نوع از كنژنكتیویت مسری نیست.
نوع عفونی كنژنكتیویت بر دو نوع است. نوع ویروسی كه عامل بیماری ویروس بوده و معمولا با یك سرما سرماخوردگی و گلو درد همراه است. نوع دوم یا كنژنكتیویت ناشی از باكتری (باكتریال) معمولا بر اثر آلودگی با باكتری هایی نظیر استافیلوكك و استرپتوكك ایجاد می شود و شدت آن به نوع و گونه باكتری بستگی دارد.
علائم و نشانه های كنژنكتیویت
بارزترین علامت كنژنكتیویت قرمزی چشم بر اثر التهاب است. علائم انواع كنژنكتیویت را می توان بصورت زیر خلاصه كرد:
كنژنكتیویت آلرژیك: هر دو چشم را درگیر كرده و سبب خارش و قرمزی همراه با اشكریزش و تورم پلك ها می شود. بیمار ممكن است بدلیل حساسیت آبریزش بینی هم داشته باشد.

كنژنكتیویت ویروسی: معمولا با درگیری یك چشم شروع شده و ممكن است در ادامه چشم دیگر را نیز درگیر كند. علائم دیگر شامل اشكریزش شدید، ترشح آبكی و قرمزی چشم هستند.
كنژنكتیویت باكتریال (میكروبی): هر دو چشم را درگیر كرده و سبب ترشح غلیظ می شود كه ممكن است بخصوص هنگام بیدار شدن از خواب سبب چسبیدن پلك ها به هم شود. علائم دیگر عبارتند از: تورم ملتحمه، قرمزی و اشكریزش. این نوع از كنژنكتیویت معمولاً ابتدا یك چشم را درگیر می كند ولی به سادگی به چشم دیگر منتقل می شود.
تشخیص
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] كنژنكتیویت معمولا در یك معاینه ساده چشم پزشكی با استفاده از Slit Lamp تشخیص داده می شود. در بعضی از موارد چشم پزشك ممكن است برای تشخیص نوع باكتری عامل كنژنكتیویت ترشحات چشم را برای كشت به آزمایشگاه بفرستد.
درمان:
از آنجا كه انواع ویروسی و باكتریال كنژنكتیویت مسری بوده و براحتی منتقل می شوند، پیشگیری نقش بسیار مهمی در جلوگیری از انتقال آلودگی به چشم دیگر بیمار و نیز افراد دیگر دارد. برای پیشگیری مؤثر توجه به نكات زیر لازم است:

• شستشوی مرتب دستها و خودداری از مالیدن چشم. آلودگی در بسیاری از موارد بر اثر خاراندن چشم درگیر و انتقال از طریق دست آلوده اتفاق می افتد.
• استفاده نكردن از حوله مشترك
• استفاده نكردن از لوازم آرایشی مشترك نظیر خط چشم، سایه چشم و ...
• استفاده نكردن از قطره های چشمی مشترك
• شنا نكردن (بعضی از باكتری ها می توانند از طریق آب منتقل شوند)
• ضد عفونی كردن میز و پیشخوان محل كار یا آشپزخانه منزل
• خودداری از دست دادن با دیگران
• عدم استفاده مجدد از دستمال جهت پاك كردن چشم. بهتر است از دستمال كاغذی و بصورت یك بار مصرف استفاده شود.

درمان
كنژنكتیویت آلرژیك: كمپرس سرد و استفاده از اشك مصنوعی در موارد خفیف كمك كننده است. در موارد شدیدتر از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی و آنتی هیستامین ممكن است استفاده شود. در بعضی از بیمارانی كه دائما كنژنكتیویت آلرژیك دارند ممكن است از قطره های استروئیدی نیز استفاده شود.
كنژنكتیویت ویروسی: نوع ویروسی بیماری مانند سرماخوردگی درمان خاصی ندارد و معمولا برای آن داروی خاصی تجویز نمی شود ولی علائم بیماری را می توان با استفاده از كمپرس سرد و اشك مصنوعی تخفیف داد. در موارد خیلی شدید نیز می توان از قطره های استروئیدی برای كاهش التهاب استفاده كرد. كنژنكتیویت ویروسی معمولا ظرف سه هفته بهبود می یابد.
كنژنكتیویت باكتریال: معمولا با استفاده از قطره ها یا پماد های آنتی بیوتیك درمان می شود.
نكته آخر
هر چند كنژنكتیویت معمولاً عفونتی خفیف بوده و مشكل چندانی ایجاد نمی كند ولی گاهی ممكن است شدت یافته و منجر به مشكلات جدی تری شود بنابراین توصیه می شود در صورت بروز علائم حتماً به چشم پزشك مراجعه كنید

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پیرچشمی بخشی از روند طبیعی افزایش سن می‏باشد و در هنگامی كه عدسی چشم قابلیت انعطاف خود را بتدریج از دست می‏دهد, اتفاق می‏افتد. همه ما دیر یا زود پیرچشمی را تجربه خواهیم كرد اما معمولا این حالت در حدود سن 45-40 سالگی شروع می‏شود. در نتیجه افراد با دید طبیعی (بدون ضعف چشم) احتیاج به عینك مطالعه پیدا می‏كنند و افراد نزدیك‏بین یا دوربین احتیاج به دو عینك یكی برای دور و یكی برای نزدیك یا عینك دو دید پیدا می‏كنند. یك مزیت نزدیك‏بینی كمتر از 3 دیوپتر این است كه این افراد بعد از شروع پیرچشمی می‏توانند عینك دور خود را بردارند و قادر به خواندن بدون عینك ‏باشند. بعد از انجام لیزر برای اصلاح نزدیك‏بینی، این توانایی از دست خواهد رفت, چرا كه این افراد همانند سایر افراد طبیعی نیاز به عینك مطالعه خواهند داشت. اما افراد با نزدیك‏بینی متوسط و شدید پس از شروع پیرچشمی علاوه بر عینك دور نیاز به عینك مطالعه هم خواهند داشت و در واقع مزیتی نسبت به افراد طبیعی ندارند. لیزر تاثیری بر روی قدرت متمركز كننده عدسی چشم نداشته و بنابراین نمی‏تواند پیرچشمی را درمان كند.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



اكتروپیون چیست؟
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] به برگشتن لبه پلك تحتانی به سمت خارج ، كه باعث می­شود چشم و مخاط آن در معرض هوا و در نتیجه خشكی قرار گیرند، اكتروپیون گفته می­شود. فرد در این حالت دچار آبریزش شده و در صورت پاك­كردن اشك، چشم خشك­تر می­شود. اگر این بیماری درمان نشود، باعث ضخیم شدن مخاط داخلی پلك­ها شده و ایجاد التهاب و در نهایت صدمه به چشم می­شود.
علل اكتروپیون چیست؟
علت آن ضعف عضلاتی است كه باعث نگهداشتن پلك بر روی چشم می­شود.این بیماری معمولا" در افراد بالای 60 سال دیده می­شود اما ممكن است به صورت مادرزادی، به دلیل محل زخم باقی مانده از سایر اعمال جراحی، ثانویه به فلج عصب صورتی(Bell’s palsy) و یا به دنبال سوختگی­ها یا سایر بیماری­های پوستی دیده شود.
علائم اكتروپیون چیست؟
سوزش، احساس سنگ­ریزه در چشم، حساسیت­پذیری، پلك متورم – ملتهب و قرمز، آب­ریزش
اكتروپیون چگونه تشخیص داده می­شود؟
این بیماری دریك معاینه ساده چشم­پزشكی قابل­تشخیص است.
درمان اكتروپیون چیست؟
انتخاب بهترین درمان برای اكتروپیون بستگی به علت آن دارد. درمان موقت این حالت استفاده از قطره­های اشك مصنوعی یا پمادهای نرم­كننده است. با این وجود درمان قطعی به خصوص در نوعی از آن كه با افزایش سن ایجاد می­شود، جراحی پلك و كوتاه كردن و سفت كردن آن است. این عمل معمولا" با برشی در قسمت خارجی چشم انجام می­شود. برای انجام این عمل جراحی فقط بخیه­های ریزی در قسمت خارجی چشم زده می­شود و معمولا" بعد از 7 تا 14 روز، این بخیه­ها برداشته می­شوند. برای درمان نوعی از اكتروپیون كه به دلیل محل زخم بجا مانده از سوختگی یا سایر اعمال جراحی ایجاد شده، معمولا" از گرافت پوستی استفاده می­شود. این گرافت از پلك بالا یا از پشت گوش خود بیمار تهیه می­شود. معمولا" محل برداشتن گرافت و محل جراحی بعد از 2 هفته به­خوبی ترمیم می­شوند.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



كلیات: ویروس تبخال Herpes Simplex ویروس بسیار شایعی است كه پوست، مخاط، دستگاه عصبی و چشم را درگیر می كند. دو نوع از این ویروس وجود دارد: نوع I، همان نوعی است كه تولید تب خال می كند و می تواند چشم را نیز درگیر كند و نوع II از طریق جنسی منتقل می شود و به ندرت مشكلات چشمی ایجاد می كند.
تقریبا" تمام افراد در دوران كودكی در معرض ویروس تیپ I قرار می گیرند. عفونت اولیه خفیف بوده و معمولا" ایجاد گلو درد و یا زخم در دهان كرده و خودبه خود بهبود می یابد. این ویروس معمولا" به صورت خفته در عقده های عصبی باقی می ماند و در شرایط خاصی مانند تب، استرس، نور آفتاب، تغییرات هورمونی، گرما، ضربه و حتی استفاده از بعضی از داروهای خاص فعال می شود. ممكن است كه در فعال شدن مجدد، این ویروس چشم را درگیر كند كه معمولا" پلك(بلفاریت)، ملتحمه(كونژنكتیویت) و قرنیه (كراتیت) راگرفتار می سازد. كراتیت( التهاب قرنیه) معمولا" اولین علامت چشمی این بیماری است و اغلب لایه های سطحی قرنیه را گرفتار می سازد. اگر عفونت به لایه های عمقی تر قرنیه گسترش یابد، احتمال باقی ماندن محل زخم(اسكار) در قرنیه افزایش می یابد. در بعضی از افراد ممكن است یووئیت نیز اتفاق افتاده و به ندرت باعث تخریب وسیع شبكیه نیز می گردد.

علائم و نشانه های این بیماری كدامند؟

1. درد
2. قرمزی در چشم- عمدتا" در اطراف قرنیه
3. اشك ریزش
4. حساسیت به نور
5. كاهش بینائی

عفونت چشمی ویروس herpes معمولا" یك چشم را درگیر می كند و یك طرفه است.
تشخیص این بیماری چگونه صورت می گیرد؟ این عفونت به وسیله slit lamp قابل تشخیص است. ممكن است برای تشخیص دقیق تر، پزشك از قطره های چشمی استفاده كند. در این عفونت معمولا" یك زخم كوچك در قرنیه دیده می شود كه به صورت dendritic یعنی شاخه شاخه است (یعنی زخم به صورت گرد و با حدود مشخص نیست بلكه به [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] صورت درختی با شاخه های زیاد می باشد).
درمان این بیماری چیست؟ درمان این بیماری بسته به شدت آن دارد. اولین عفونت چشمی ناشی از این ویروس معمولا" با استفاده از قطره ها و پمادهای چشمی و گاهی داروهای ضد ویروسی خوراكی درمان می شود. پزشك ممكن است نواحی آسیب دیده را با ملایمت توسط یك اپلیكاتور كه انتهای آن از كتان است، از روی چشم بردارد. در افرادی كه به طور مكرر دچار عفونت چشمی Herpes می شوند قرنیه كه یك بافت شفاف است تبدیل به یك شیشه مه گرفته می شود و ممكن است برای بهبود دیدشان و برطرف كردن اسكار باقی مانده از این عفونت، نیاز به پیوند قرنیه پیدا كنند. اگر لایه های عمقی قرنیه گرفتار شده باشد، ممكن است كه چشم پزشك علاوه بر موارد بالا از قطره های كورتیكواستروئیدی(كورتون) نیز استفاده كند كه باعث كاهش التهاب می شوند. به خاطر داشته باشید كه استفاده از قطره های كورتیكواستروئیدی باید با نظارت دقیق پزشك صورت گیرد در غیر این صورت آسیب های جدی به چشم وارد می كند.
برای جلوگیری از عود مجدد این بیماری چه اقداماتی صورت می گیرد؟ اگر عفونت های چشمی ویروس هرپس به صورت عود كنند باشد( یك بار در سال یا بیشتر) معمولا" پزشك توصیه می كند كه روزانه دو قرص ضد ویروسی به صورت خوراكی دریافت كنید. بعضی از افراد اظهار می كنند كه در معرض نور خورشید قرار گرفتن باعث عود این بیماری می شود كه به آنها توصیه می شود حتما" از عینك های آفتابی استفاده كنند.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



كراتوكنژنكتیویت یا حساسیت بهاره چست؟
این بیماری یك حساسیت مزمن و غیرواگیر و دوطرفه ملتحمه در پلك فوقانی و در اطراف قرنیه چشم است. در مناطق گرمسیر وخشك، شایع تر است. شروع این بیماری به طور معمول بین 3 تا 25 سالگی بوده، و در پسران شایع تر از دختران است.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

علائم و نشانه های این بیماری كدامند؟
علامت شایع آن خارش شدید چشم به همراه ترشحات غلیظ و چسبنده است. از دیگر علائم آن حساسیت به نور می باشد. اغلب بیماران سابقه حساسیت یا اگزمای دوران كودكی را دارند.
چشم پزشك در معاینه ممكن است برجستگی های سفید رنگی را پشت پلك فوقانی و یا اطراف قرنیه مشاهده كند كه این یافته كراتوكونژنكتیویت بهاره را از سایر بیماری ها متمایز می كند. گاهی درگیری در قرنیه به صورت نقطه نقطه و سطحی و در موارد شدید زخمی با حدود كاملا" مشخص و استریل مشاهده می شود كه می تواند دید بیمار را به طور موقت یا دائمی كاهش دهد.
برای تشخیص افتراقی این بیمار از كراتوكونژنكتیویت اتوپیك باید به سن شروع بیماری، محل زخم ها، درماتیت وعدم وجود تغییرات فصلی توجه شود.
پاتوفیزیولوژی این بیماری چیست؟
واكنش های آلرژیك در نتیجه پاسخ شدید سیستم ایمنی بدن به مواد غیر خودی كه ایمونوژن یا آلرژن نامیده می شوند، به وجود می آیند. جز اصلی شركت كننده در بیماری كراتوكونژنكتیویت بهاره سلول های ائوزینوفیل هستند.
كنترل این بیماری چگونه است؟
هدف از كنترل این بیماری، كاهش علائم و جلوگیری از ایجاد عوارض تهدید كننده بینائی است. موثرترین درمان حذف یا دوری از مواد آلرژن است كه در اغلب اوقات غیر ممكن می باشد.

كمپرس سرد و استفاده از اشك مصنوعی و پماد های چشمی باعث تسكین علائم و رقیق شدن آنتی ژن ها می شود. برای درمان مرحله حاد این بیماری میتوان از آنتی هیستامین های موضعی و در موارد شدیدتر از قطره های كورتیكواستروئید موضعی استفاده كرد. به یاد داشته باشید كه استفاده از مواد ثابت كنند ه غشاء سلول مانند كرومولین سدیم علائم فعلی بیماری را كاهش نمی دهد بلكه باعث كاهش علائم آتی بیماری می شود. بنابراین از این دسته از داروها برای جلوگیری و كنترل علائم بیماری استفاده می شود و از آنجائی كه این قطره ها بر خلاف كورتیكواستروئیدها بی ضرر می باشند، بایستی مرتب از آنها استفاده كرد تا اثر آنها ظاهر شود.
برای بیمارانی كه زخم قرنیه دارند، باید با قطره های سیكلوپلژیك و آنتی بیوتیك های موضعی تحت درمان قرار گیرند. استفاده از یك لنز پانسمانی و نازك می تواند باعث كاهش تماس بین قرنیه و پلك شود. زمانی كه قسمت سطحی قرنیه ترمیم شد آنگاه می توان از قطره های كورتیكو استروئید نیز استفاده كرد. این دسته از بیماران باید هر 1 تا 3 روز یك بار برای پی گیری مراجعه كنند.
بهتر است برای كنترل این بیماری یك ماه قبل از شروع و در طول فصل حساسیت، از مواد ثابت كننده غشا سلول مانند كرومولین سدیم استفاده كرد و آنها را قطع نكرد زیرا پس از قطع، با شروع مجدد حداقل 2 هفته طول می كشد تا اثر آنها ظاهر شود.